MAIGRET
MEESTERNIE
NU RIDDER NIEUWENDIJK
Chr. Nat. School in
Leiderdorp 100 jaar
Dr. K. Reitsma gaat met pensioen
en de molens
Pronkstuk
op zolder
Drie schepen in
moeilijkheden
Afscheid in A.Z.
Koninklijke
verrassing
Winfield...smaakt zoals't hoort!
DAAN LADAN
ALLES OP VERFGEBIED
Sinds 1942 directeur van
Openbaar Slachthuis Leiden
Jonge Duitser
zoekt beminde
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 24 augustus 1962
Tweede blad no. 30738
(Van een onzer redacteuren)
Maigret kijkt naar
het dakraam, waardoor hij een
klein stukje grauwe lucht ziet.
Er valt een druilerige regen,
waaraan geen eind schijnt te
zullen komen
Het zou een zin kunnen zijn
die zo uit een van de boeken
van George Simenon overge
schreven was. Had de bekende
Franse auteur deze regels in
derdaad geschreven het is
niet zo dan had hij het boek
waarin ze voorkwamen ..Mai
gret en de molens" genoemd.
De heer F. W. Maigret, Tessel-
Bchadestraat 26 A, lijkt hoegenaamd
niet op de hoofdcommissaris uit Pa
rijs die Simenon ons in zijn boeken
zo meesterlijk weet te beschrijven.
Het enige dat hij met deze politie
man gemeen heeft is zjjn achter
naam, Maigret.
En toch zouden die eerste regels
op de Leidse Maigret" kunnen
slaan, want vele van zijn vrije uren
brengt hij door in zijn wat som
bere zolderkamertje, dat hij de wijd-
se naam „werkhamer" heeft gege
ven. In dat kamertje gaat deze 68-
jarige oud-hoofdconducteur geheel
op in zijn hobby: molens. Grote mo
lens, kleine molens, watermolens, ko
renmolens. Alle types kent hij. Hij
bouwt ze zelfs na. Niet op ware
grootte, maar in het klein. De mo
lens. die hij van sigarenkistjes maakt
zou je zo ergens in Madurodam kun
nen neerzetten.
In het zolderkamertje van het huis
aan de Tesselschadestraat staat een
natuurgetrouw model van de prach
tige wipwatermolen bij Oud Ade in
de Vrouwe Vennepolder. Een jaar
lang heeft de heer Maigret eraan
gewerkt. Niet aan een stuk door,
want het komt nog wel eens voor,
dat de deur een kwastje verf moet
hebben of dat er een kamer behan
gen moet worden, maar toch., een
jaar lang.
Priegelwerk
Elke bezoeker die bü het echtpaar
Maigret thuis komt moet natuurlijk
het pronkstuk, dat daar op zolder
eigenlijk een onjuiste plaats heeft
gekregen, bewonderen.
Wie zijn ogen door het kleine ka
mertje laat dwalen, zal tot zijn gro
te verbazing nog tweemaal diezelf
de wipwatermolen tegenkomen, veel
kleiner weliswaar, maar overigens
volkomen identiek.
„Je maakt vlugger tien van die
grote molens", zegt de heer Maigret.
„dan twee van die kleine, want dat
is een gepriegel Wie zo'n kleine,
door de heer Maigret gemaakte mo
len bekijkt, zal die opmerking on
middellijk begrijpen, want aan de
molens ontbreekt ook niet het klein
ste onderdeel: de wiekjes, de omloop-
jes, de radertjes. Ze zijn helemaal
compleet.
Toen hij zestig jaar werd ging de
heer Maigret met vervroegd pensi
oen. Voor hem was de tijd aange
broken om zoals men het wel
eens noemt „rustig van zijn oude
dag te gaan genieten".
Vaak trok hij op zijn fiets de pol
der in om gewapend met zijn hengel
wat snoek en baars te verschalken.
Urenlang kon hij aan de waterkant
op zijn eigengemaakte klapstoeltje
zitten staren naar zijn dobber in het
water.
Hartstocht
Zou zijn belangstelling voor
molens gewekt zijn op een van
die dagen dat de snoek en de
baars niet thuis" gaven, zodat
hij alle gelegenheid had rustig
om zich heen te kijken? De mo
lens zijn hem in ieder geval gaan
boeien door de vorm en de aparte
lijn, die zo kenmerkend zijn voor
het Nederlandse waterlandschap.
Het duurde niet lang meer. of de
heer Maigret liet zijn hengel thuis
en fietste met een fototoestel op
zijn rug naar de polders toe om de
molens van alle zijden te fotografe
ren.
Hij verzamelde artikelen uit kran
ten en tijdschriften en sprak met
echte molenkenners. Zo groeide zijn
belangstelling uit tot een ware harts
tocht. die op het ogenblik zijn ge
hele leven beheerst.
Ervaringen
uitwisselen
Nog niet zo lang geleden verscheen
in een van de dagbladen een arti
kel over de heer A. J. Lindeman,
een model-molenbouwer uit Voor
schoten die in opdrachtv an een
rijke Amerikaan een molen bouw
de.
Ook in Hazerswoude blijkt iemand
'zich bezig te houden met het bou
wen van miniatuurmolens. Het is de
heer Sepers. De molens die de heer
Maigret maakte zouden elke verge
lijking met het werk van deze twee
glansrijk kunnen doorstaan. Niette
min zou hij graag eens ervaringen
met hen uitwisselen.
De heer Maigret is een man met
werkelijkheidszin. ..Ik ga die molens
niet verkopen", zegt hij, „mijn doch
ter wil ik er ook niet mee lastig val
len. want wat moet je nu met al
lemaal miniatuurmolens in je huis.
Nee, ik ben van plan ze na te la
ten aan het Openluchtmuseum in
Arnhem. Ik ben tenslotte een oud-
Arnhemmer en ik weet zeker, dat
ze er daar erg mee in hun schik
I zullen zijn".
De heer F. W. Maigret aan het
werk in zijn wat sombere zolder
kamertje. Voor hem op tafel
kan men twee modellen onder
scheiden die precies lijken op de
grote molen, die achter hem
staat. Het zijn modellen ran de
wipwatermolen te Oud Ade in
de Vrouwe Vennepolder.
Het zou interessant zijn om te
weten hoeveel uren ingespannen
arbeid er nodig zijn geweest,
voordat deze molens klaar
waren.
(Foto L.D./Holvast)
•ir Na ruim een uur trekken op vol
vermogen zijn vijf sleepboten van
N V Bureau Wijsmuller er gister
avond omstreeks negen uur in ge
slaagd het vracht- en passagiersschip
„Randfontein" vlot te brengen. Het
schip was aan de grond gelopen op
eenstrekdam tussen de IJmuidense
pieren Bij het binnenkomen kwam
het 13.694 ton metende schip bij
slecht weer met windkracht zeven
omstreeks half acht vast te zitten.
Na te zijn losgetrokken is het door
de vijf zeeslepers naar de Noorder-
sluis gebracht, om zijn reis naar Am
sterdam voort te zetten.
ir De 14.304 ton metende „Ruys"van
de Kon. Java-China Paketvaort Lij-
nen N.V. in Amsterdam, dat op weg
was van Buenos Aires naar Jokoha-
ma, is vijf kilometer van de Argen
tijnse hoofdstad in aanvering ge
weest met het Britseschip „Exmoor".
Beide schepen hebben schade aan de
voorsteven opgelopen. De „Ruys"
moest door drie sleepboten naar Bue
nos Aires worden teruggesleept.
De tweemast schoener „Johanna
Lucretia" van de heer B. T. Vermeer
uit Amsterdam, is gisteravond kort
voor het vallen van de duisternis op
weg naar Texel op het hoofd van de
Oude Schilderhaven gelopen, waarbij
het schip zwaar bechadigd werd.
Daar de eigenaar niet verzekerd was,
probeerde hij eerst zelf uit de hache
lijke positie te komen. Hoewel er niet
om assistentie was gevraagd, voeren
twee Texelse schepen uit om hulp te
verlenen, maar het lukte hun niet
de schoener in veilige haven te krij
gen. De schoener had reeds enkele
uren tevoren ligplaats gekozen bij
Oudeschild, maar omdat de zee steeds
ruwer werd probeerde de bemanning
de haven te bereiken. Persoonlijke
ongelukken deden zich niet voor.
Zoekt U moderne of klassieke
modellen
gouden verlovingsringen
v. d. WATER, Haarl.straat 207,
heeft het. Zeer. grote keuze.
Op het graveren kunt u wachten
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Willem Frederik Karei, z. v. F. Ens
en H. B. Stouten; Wilma. d. v. A. van
Zeist en H. van Oosten; Johannes Cor
nells, z. v. J. C. Baak en A. Beeren-
fenger; Jan Pieter, z. v. A. P. van
Kempen en C. J. de Goederen; Rogier,
z. v. K. J. Brussee en M. Kouwen-
hoven; Ingrid Yolanda Margaret, d. v.
C. Vlnkestijn en J. J. Nolles; Matthijs,
z v. J. Verstraaten en J. M. Laterveer;
Nicolaas, z. v. A. H. Kors en C. M. T.
V. d. Berg.
GETROUWD
H. F. van Vliet en E. J. A. van der
Velden; W. Zitman en J. van Koope
ren; J. H. F. Hlllenaar en C. W. J.
Jasperse: L. van Dijk en M. A. Bekooij;
E. G. Turk en J. J. Dongelmans; A.
Greeve en J. W. Smit; C. Tol en D.
Rombout: P. Lardée en P. A. de Wek
ker; I. Hollebeek en J. P. Mol; W.
Siera en J. M. van de Wetering; G. G.
J. Riethoven en A. J. M. Beljaars; N.
A. H. Gordijn en C. M. Juffermans:
W. A. M. Hoppezak en A. C. van Put
ten; K. A. W. Krom en W. de Jong.
OVERLEDEN
J. Zandvliet. 66 J., man; R. Ravens-
bergen. 84 j wed. van H Hogewoning;
M. A. Plomp, C5 J., echtgen. van F.
Hulsman.
Uit naam van de geestelijke ver-
ü1' nPi Izorgers in het ziekenhuis bood ds.
I1P\ I «J- Maaskant de heer Nieuwendijk een
IA j jaarabonnement aan op het blad
,Radio-Electronica". Verder werd
.meester" Nieuwendijk nog toegespro
ken door het districtshoofd van de
Rijksgebouwendienst, de heer B.
Laagland. Van de personeelsvereni
ging kreeg de nieuwe ridder een dia
projectiescherm aangeboden.
Tot slot dankte de heer Nieuwen
dijk. die vergezeld was van zijn echt
genote. voor de geschenken en de
hartelijke woorden.
Na afloop bleef men nog geruime
tijd bijeen om persoonlijk van de
heer Nieuwendijk en zijn echtgeno
te afscheid te nemen.
De loopbaan van de heer W.
Nieuwendijk bij het Academisch
Ziekenhuis vond gistermiddag
een hoogtepunt in zijn benoe
ming tot ridder in de Orde van
Oranje-Nassau. De versierselen
die bij deze Koninklijke onder
scheiding behoren werden hem
op de revers gespeld door de
voorzitter van de voorlopige
raad van bestuur van het
Kerkelijk L
even
NED. HERV. KERK
Beroepen door de gen. syn. als pred
voor buitengew. werkzaamh. (vor
mingsleider van het centrum te Bar-
chem) J H. Jimmink te Drogeham.
GEREF. KERKEN
stichting ..Wolfheze'
P. v. d. Spek as. em. pred. te 's-Gra-
venhage-Zuld.
CHR. GEREF. KERKEN
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Rotterdam-zuidwijk-
Pendrecht-LombaraUen P. Blok te
De voorzitter van de voorlo
pige raad van bestuur van het
Academisch Ziekenhuis, dr. R.
Goedbloed, speldt de heer W.
Nieuwendijk de Koninklijke on
derscheiding op de revers.
Academisch Ziekenhuis, dokter
R. Goedbloed.
De heer Nieuwendijk nam gister
middag afscheid als chef van de
technische dienst van het AZ in de
grote cursuszaal van het ziekenhuis.
Vele belangstellenden, voor het
overgrote deel mensen die in het
Academisch Ziekenhuis werkzaam
zijn, woonden het afscheid bij. Dok
ter M. W. Jongsma, directeur-ge
neesheer van het Academisch Zieken
huis, sprak de scheidende als eerste
toe. Dokter Jongsma herinnerde er
aan, hoe „meester" Nieuwendijk op
1 januari 1926 bij het ziekenhuis in
dienst trad. Voor die datum diende
hij twaalf jaar bij de Koninklijke Ma
rine. Spreker prees de ijver, de toe-
wijzding en de zelfsbeheersing, die de
heer Nieuwenhuis bij zijn werk steeds
aan de dag had gelegd. Eén van
„meester" Nieuwendijks sterkste
eigenschappen noemde hij diens for
midabele geheugen. Namens het ge
hele personeel van het Academisch
Ziekenhuis bood spreker de schei
dende chef van de technische dienst
een bedrag onder couvert aan, be
stemd voor de aanschaf van een
elektrisch meetapparaat.
Dokter Goedbloed, die de konink
lijke onderscheiding uitreikte, merkte
in zijn toespraak op, dat de heer
Nieuwendijk gedurende zijn gehele
loopbaan in het Academisch Zieken
huis een steun is geweest voor ieder
die met hem te maken kreeg.
TOASTED AMERICAN
Herdenking op 30 en 31 augustus
De Chr. Nationale School te
Leiderdorp bestaat volgende
week 100 jaar. Op 30 augustus
is er feest voor de leerlingen
van de school; op 31 augustus
wordt er een reünie voor de
oud-leerlingen gehouden. Daar
voor zal een tent worden opge
zet op de speelplaats achter de
Advertentie
W. Sicra, eerste elftalspelcr
van LFC, trad gisteren in het
huwelijk met mej. A. v. d. We
tering. Jeugdige kanaries vorm
den een erehaag en boden bloe
men aan.
Verffabr. en grossier
NIEUWSTRAAT 11 - LEIDEN
Tel. (01710) 23156.
Na 18 uur: (0 1717) 31772.
Official dealer
PIETER SCHOEN
VERFCHEMIE
Een niet alleen in de Sleutelstad, doch ook in nationale en internationale
kringen op het terrein van de koeltechniek bekende figuur, verlaat 1
september a.s. de gemeentelijke dienst met pensioen. Het is dr. K. Reitsma,
sinds 1 januari 1942 directeur van het Openhaar Slachthuis en hoofd van
de Centrale Keuringsdienst van Vee en Vlees te Leiden.
De heer Keimpe Reitsma, die 21
augustus 1897 te Leeuwarden werd
geboren en na zijn hbs-tijd de Vee
artsenijschool te Utrecht bezocht, be
haalde in 1921 het diploma dieren
arts. Op 15 juli van datzelfde jaar
ving hij zijn ambtelijke loopbaan
aan als assistent aan het Veterinair
Pathologisch Instituut der Utrechtse
Veeartsenijschool. Met ingang van 1
oktober 1923 werd hij benoemd tot
directeur van de Vleeskeuringsdienst
der gemeente Rheden. In zijn Rhe-
Feuilleton „Rendez-vous
met het verleden"
Tijdens en na de publikatie
van ons feuilleton .Rendez-vous
met het verleden" van de Duitse
schrijver Clemens Laar in het
begin van dit jaar bereikten ons
van meerdere zijden vragen of
en zo ja, onder welke titel
deze roman nog in de boekhan
del verkrijgbaar was. Op grond
van ingewonnen informaties
moesten wij deze vraag ontken
nend beantwoorden. Dezer dagen
werden wij evenwel opgebeld
door 'n enthousiaste abonnee uit
Zoeterwoude, de heer Van der
Bijl, die ons mededeelde de na
sporingen te hebben voortgezet
en zowaar met succes. Min of
meer door een toevallige samen
loop van omstandigheden kwam
hij er achter, dat dit feuilleton,
dat blijkens de talrijke reacties
bij zeer velen bijzonder in de
smaak is gevallen, nog verkrijg
baar is bij de uitgeverij Bertels-
man in Gütersloh (Did) en wel
onder de titel „Meines Vaters
Pferde". Het is een vervolg op
een eerder verschenen verhaal
over een dergelijk onderwerp
„Gard du corps".
Wij vertrouwen de toenmalige
vragenstellers een dienst te be
wijzen door de mededeling van
de heer Van der Bijl bij deze
ook aan hen door te geven.
dense tijd vond de heer Reitsma ge
legenheid om van de Rijksuniversi
teit te Utrecht de colleges in de dier-
Dr. K. REITSMA
geneeskunde te volgen. Een studie,
welke hij in 1929 afsloot door te pro
moveren tot doctor in de diergenees
kunde op een proefschrift getiteld:
„Bijdrage tot de kennis van nieuwe-
vormingen bij vogels, in het bijzon
der bij de kip".
Op 15 maart 1938 aanvaardde dr.
Reitsma de functie van veterinair
inspecteur van de Volksgezondheid
in algemene dienst te 's-Gravenhage.
Hü bekleedde deze functie tot 1 Jan.
j) 1942, toen hij in dienst trad der ge-
I meente Leiden als directeur van
het
Openbaar Slachthuis en hoofd van
de Centrale Keuringsdienst
Zijn twintig Leidse jaren waren
voor hem voldoende om zich geheel
en al in te leven in het milieu van
de Sleutelstad. Vele jaren was hij
bestuurslid van de Kon. Ver.
.Litteris Sacrum", terwijl hij In me
nig stuk. oa. in „Vorstenschool" van
Multatuli, blijk van zijn kunnen gaf.
Ook zijn echtgenote, mevr. H. Reits-
ma-Klein Wassink, was een zeer ver
dienstelijk amateurtoneliste, wier
naam men in vele stukken van „Lit
teris" tegenkwam. Daarnaast had de
heer Reitsma zijn plaats in het In
stituut van Hoofden van Dienst
spoedig gevonden, terwijl men hem
ook lange tijd heeft gekend als voor
zitter van de Commissie van Toe
zicht op het Middelbaar Onderwijs,
in welke kwaliteit hij veelvuldig con
tact had met tal van onderwijsacti
viteiten.
Naast zijn ambtelijke werkkring,
heeft dr. Reitsma vele functies ver
vuld. Zo was hij vele jaren voorzit
ter van de Ned. Ver. voor Slagerson-
derwijs te Utrecht en tot voor kort
secretaris-penningmeester van de
Ned. Vereniging voor Koeltechniek.
Talrijke malen werd hij uitgenodigd
zitting te nemen, als voorzitter of als
bestuurslid van diverse commissies
en op te treden als gedelegeerde der
Nederlandse regering naar Interna
tionale Koude-Congressen.
Dr. Reitsma heeft een groot aan
tal publikaties op zijn naam staan.
In samenwerking met thans wijlen
dr. W. Luxwolda schreef hij een
handleiding voor de vleeskeuring.
Met prof. C. F. van Oyen gaf hij
een handboek uit onder de titel „Vee
en vleeskeuring". HU verzorgde de
met zijn vakgebied samenhangende
gedeelten in diverse handboeken over
het slagersbedrijf en over voedings
leer. was hoofdredacteur van het
tijdschrift „Slachthuis-Keuring-
Markt" en redacteur van het
maandblad „Conserva". Ook in an
dere wetenschappelijke en vaktijd
schriften publiceerde hij regelmatig
artikelen, boekbesprekingen e.d Deze
artikelen en beschouwingen hadden
betrekking zowel op diergeneeskundi
ge. slachthuis- en koeltechnische
vraagstukken als op de vleeshygiëne
en de geschiedenis van het slachten
en keuren.
Woensdag afscheid
in „Lakenhal"
A.s. woensdag om 10.30 uur zal in
een in „De Lakenhal" te houden sa
menkomst officieel afscheid van dr.
Reitsma worden genomen, waarna
er om circa 11.30 uur gelegenheid is
om dit persoonlijk te doen.
Willem de Zwijgerschool, die
minstens 500 personen kan be
vatten.
De heer C. van der Zwet. directeur
van het Chr. Paedagogisch Studie
centrum te Den Haag, zal een rede
uitspreken.
Op 1 september wordt er in Irene
een receptie gehouden. Tevoren zal
mevrouw Gallas de nieuwe kleuter
school van mej. Meerburg openen De
kleuterschool behoorde tot voor kort
onder het bestuur van de Chr. Nat.
Schoolvereniging, maar is nu overge
gaan, met de hervormde kleuter
school. in een Stichting voor Protes
tants Kleuteronderwijs. Echter van
wege de Jarenlange samenwerking
heeft men dit feestelijk openen van
de nieuwe kleuterschool laten samen
vallen met het feest van de lagere
school.
Gedenkboek
Ter gelegenheid van dit 100-jarig
bestaan heeft de gemeente-secretaris,
de heer C. Hobo, jarenlang penning
meester van de schoolvereniging, een
gedenkboek samengesteld. Dit boek
bevat zeer veel foto's, ook oude. bijv.
van het oude bestuur, kleurenfoto's,
financiële overzichten en ook worden
er inleidende woorden in geschreven.
Toen de school in 1862 werd ge
sticht, werd deze gehuistvest in het
gebouw van de vroegere Boerenleen
bank en de tegenwoordige firma's
Bik. Snyder en Van Rossum.
De tegenwoordige kleuterschool
„Marijke" was de eerste school en in
1955 werd de tegenwoordige school
aan de Willem de Zwijgerlaan in ge
bruik genomen.
Deze school heeft nu 6 leslokalen
en één handenarbeidlokaal (op het
ogenblik ook als leslokaal in gebruik).
Het aantal leerkrachten bedraagt 9;
twee klassen zyn nog ondergebracht
in de oude school.
Bestuur
Het schoolbestuur wordt gevormd
door de heren S. J. van der Stoel,
voorzitter; F. van Ingen Schenau. 2e
voorzitter; C. M. J. Rietveld, secreta
ris; H. v ,d. Ploeg, penningmeester;
J G. F. Vroman, C. Hobo, A. Schoon
hoven, W. de Jong en P. de Graaf.
De jeugdige Willy Heidbückel
uit Eschweiler (Duitsland) vond
op de laatste dag van zijn vakan
tie in ons land zijn grote geluk.
Op het kampeerterrein Vlugten-
burg in het Westland maakte hij
kennis met een Delfts meisje.
Toen Willy weer thuis was ont
dekte hij, dat hij het meisje niet
kon vergeten en zowaar verliefd
op haar was geworden.
Maar... hij wist naam noch
adres, waaruit we dus mogen af
leiden dat het meisje óf aanvan
kelijk niet veel indruk op hem
had gemaakt, óf daarentegen zo
veel, dat hij nauwelijks meer re
delijk kon denken. Willy wist al
leen. dat hij tot over zijn oren
verliefd was op een Delftse win
keljuffrouw.
Liever dan alle Delftse zaken
aan te schrijven legde hij zijn
probleem in een brief van vele
kantjes voor aan een, uiteraard
verbaasde ambtenaar van de bur
gerlijke stand. Met een beroep op
de Europese samenwerking (I
verzoekt Willy in hoffelijke be
woordingen bekendheid te geven
aan zijn persoontje, opdat hij
binnenkort de Delftse verkoopster
(17 tot 19 jaar) in zijn armen
kan sluiten... Als ze tenminste
wil
