Regels voor breisters
met weinig ervaring
f bezoek hij: Mevrouw van der Weyden
burgemeestersvrouw van Nieuwkoop
EIGENLIJK MOESTEN WE
ONS SCHAMEN
overpeinzing
beauty
products
Parfumerie Suringar
ROCOCO
ONS MENU
Vogels moeten halteplaatsen, nogal eens een keertje extra. Een op z'n elfender
En daar zit ik dus bU de rijzige,
grijzende burgemeestersvrouw van
Nieuwkoop, in een gezellige ruime
kamer: een warmrode vloerbedek
king, donkere meubelen en veel
planten, die er allemaal even fleu
rig bijstaan.
„Ja ziet U, we waren onlangs
veertig jaar getrouwd; toen zyn we
enorm in de bloemetjes gezet en
daar zijn al die planten nog van
over. Deze kamer is zonder plan
ten trouwens ondenkbaar". Ik be
wonderde een grote frisgroene va
ren, een bloeiende bougainvillea,
een bloeiende bromelia.
Het glorieuze middelpunt van
dit alles is een machtige, antie
ke schouw! Een achterwand van
oudblauwe tegels en om de kap
een brede rand van oeroud, diep
glanzend eikenhout, waarin een
motief van eikenloof met eikels
gebeeldhouwd is. Een enorme
blankgeschuurde haard staat er
onder. Van die schouw wordt
verteld, dat hij afkomstig is uit
het paleis van de Koningin op
De Dam. Toen daar omstreeks
1940 een kleine verbouwing
plaats had, was de schouw ge
kocht door de vorige eigenaar
van het burgemeestershuis en
daar vormt hij nog steeds de
trots van de huidige bewoners
en geeft hij de kamer een voor
name sfeer.
Toen de zon eindelijk écht
ging schijnen, begonnen wij
onmiddellijk vakantieplannen
te maken. Maat zodra de kaar
ten en folders -te voorschijn
kwamen, de exotische namen
door de kamer spoten, dé vi
sioenen van watervallen, hoog
gebergten en mohammedaanse
dorpjes op het behang versche
nen. veegde vader alle illusies
met één gebaar van tafel.
Wij moesten ons schamen, zei hij.
De zoons keken elkaar aan. Dat
zy zich over wat dan ook
minstens driemaal daags moes
ten schamen, wisten zij al. Dat
de opvoeding zich nu ook uitstrek
te tot het eens zo knusse plan
nen-maken was iets nieuws. Zij
zuchtten.
Ik bedoel dit, zei vader na
drukkelijk. Wij hebben half Europa
doorgezworven. Wij zijn passen over
getrokken, wij hebben gezwommen
in Italiaanse meren, in Franse
zeeën, in Duitse rivieren, in Belgi
sche strandbaden.
Wij hebben ijs gegeten in Mi
laan. biefstuk in Parijs, spaghetti
in Locarno en bouillabaisse in Mar
seille.
Wij hebben getranspireerd in Lu
gano en Cannes en Genua. Maar
mijn eigen kinderen hebben nog
nooit de Afsluitdijk gezien, nooit
een natte voet gehaald in de Friese
meren, nauwelijks onze eigen stran
den beroerd, nooit een hunebed
aanschouwd. En daarom moesten
we ons schamen 1
In Denemarken en Zweden zijn
we ook nog nooit geweest, zei ik
hoopvol.
Evenmin als op de kaasmarkt In
Alkmaar, viel vader in, of op de
Hondsrug of in het Zuiderzeemu
seum.
daarop zeggen? Hij had gelijk.
Kijk eens hier: elke zomer
drommen vreemdelingen onze gren
zen over met een gezicht van:
Tjonge, wat zullen wij nu machtig
veel interessants beleven. Na een
paar weken keren zij naar huis
terug, opgetogen en voldaan. Want
voor hen is Nederland iets. dat
men gezien moet hebben Maar wat
hebben wij gezien?
Ben je ooit in de Gemeentegrot
te Valkenburg geweest Ken je het
Mirdumer Klif? Het Gaasterland?
De Martinitoren? Ben je ooit in
Zeeland geweest? Hebben wij de
Deltawerken bezocht, de Linnaeus-
hof? Wij hebben door pittoreske
bergstadjes gedwaald, maar Sneek
en Hindelopen zijn wij vergeten.
Wij hebben aan de voet van
Duitse burchten gekampeerd
maar wij vergaten het Muider-
slot en Haarzuilens. Wij hebben
met open mond naar waterval
len staan kijken, maar de Linge,
de Vlist, de Regge en de Over
ijsselse Vecht kennen wij alleen
van horen-zeggen. Onze jongens
weten aardig de weg in Turijn,
maar in Emm en zouden zij ho
peloos verdwalen.
Wat wil je dan eigenlijk? vroeg
ik timide, want ik zag de ogen
van de zoons schitteren. Zij von
den vaders redevoering het evene
ment van het jaar.
Ik wil doodgewoon wat honderd
duizenden Duitsers, Belgen, Fran
sen en Denen deze zomer willen:
Nederland zien en ontdekken. De
schoonheid van het vlakke land on
dergaan. Varen op de Friese meren
zwemmen in de Noordzee, genieten
van onze eigen waterzon, de geuren
van de eigen velen opsnuiven. De
schoonheid bewonderen die pal
Zoals het vaak gaat was ook h
een kind de aanleiding tot het ve.
dere gesprek. Er kwam n.l. ee
stevig gebouwd bruinverbrand joi
getje binnenlopen, dat me met zij
donkere ogen eens goed opnar,
„Zeker een kleinzoon, die bij U V
geert" veronderstel ik. „Ja we hei-
ben 27 kleinkinderen, moet u w
ten en dit is er een van. We hel
ben zeil acht kinaeren en som
ge van hen hebben ook weer gr<
te gezinnen, één heeft er zelfs el
dus dan schiet je al een heel ein.
in de richting. Mijn moeder leei
ook nog; die heeft nu op haar 8
sti jaar 65 achterkleinkinderen'
't Zou de moeite waari zijn, dach
ik. die eens allemaal samen op ee
foto te zien
Boerin
Al tien jaar woont mevrouw Van
der Weyden in Noorden, dat tot de
gemeente Nieuwkoop hoort. Daar
voor, vanaf 1947, was haar man
burgemeester van zijn geboorte
plaats Zevenhoven, waar nij tot
aan die tijd een boerderij had.
Mevrouw van der Weyden is dus
van oorsprong boerin en haar ogen
stralen, als zij aan de tijd denkt,
dat zij nog op de boerderij woonde
en werkte, toen zij nog kaas maak
te! Zoetemelkse, maar ook komijne
kaas. Zij was n.l. een van de wei
nige boerinnen, die deze laatste
soort bereidden en daar is ze echt
nog een beetje trots op.
„Het was zeker wel een hele
(Hergang, van de boerderij naar
het burgemeestershuis"?
naast de deur ligt. en die niet on
derdoet voor die van de Alpen, de
Apenijnen of het Hoogland van
Auvergne.
Hé ja Auvergne! riep ik uit.
Zwijg. De schoonheid die wij de
ze zomer gaan zoeken is anders,
maar niet minder interessant.
Dus niet naar het buitenland,
zei Henkie. Het klonk, alsof hij
opgelucht was. In Nederland heb
je in ieder geval véél water, pre
velde Adriaan. de zwemmer.
En speeltuinen, juichte Marian.
En dierenparken, vulde Henkie
aan.
De Waddenzee schreeuwde
Adriaan, die er nu helemaal in
kwam.
Ik keek weemoedig naar de bij-
eengeschoven kaarten en folders.
Géén bergen? Géén warme meren
diepblauwe luchten, keistrandjes,
bistro's, cypressen? Géén verse abri
kozen. geen fjorden of krijtrotsen!
Jutland even onbereikbaar als
Triëst of Venetië.
^ÏTlocderlykiZ
•S-'
Als wij nu eens begon ik. Ja
ik weet precies wat Je wilt zeggen,
sneed vader af. Maar wij doen het
niet.
Mijn kinderen moeten eindelijk
ontdekken dat ook zij in een ge
zegend land wonen, waarop je je
ogen kunt uitkijken, waar van alles
en nog wat te beleven valt, dat
een vakantieparadijs bij uitnemend
heid is. Wij blijven de traditie
handhaven, wij gaan weer of
geen weer er met tent en auto
op uit. Wij laten ons niet door
stormen of regenvlagen naar huis
jagen.
Wij gaan reizen twee weken
lang, zoals wij altijd hebben ge
daan. Maar ditmaal in het eigen
land. Je zult zien, dat dit één van
de mooiste vakanties wordt, die we
ooit hebben gehad.
't Lijkt me best leuk, zei Henkie
voorzichtig.
Ik voel er ook veel voor, zei
Adriaan.
Marian knikte voldaan. Zij had
op ijzig smalle bergpaadjes al me
nig benauwd ogenblikje doorge
maakt. Het stemde haar tot te
vredenheid dat het nu bij 't vlakke
land zou blijven.
Dat doen wij dus, zei vader en
stopte de folders in de kast.
Ik keek naar het behang. Er ver
scheen een nieuw visioen: glinste
rend water, een witte schuimrand
langs het strand, een zonsonder
gang boven de Waddenzee, een
Advertentie
Verkrijgbaar bij:
BREESTRAAT 108 - LEIDEN
TELEFOON 23401
„Ja, dat was hel, maar ik kin
niet anders zeggen, dan dat ik dit
leven ook heel prettig vind".
„Wat boeit u het meest hierin"?
..'Leukst vind ik. da' je met zo
veel mensen in aanraking komt.
Ik zoek het contact h~lemaal niet
in een bepaalde beperkte groep.
Maar ik ga graag om met iedereen,
met alle „gewone" mensen, zoais
dat dan heet. zonder onderscheid
van richting of wat dan ook. Ik
bezoek veel bejaarden en zieken en
ik ga zo nu en dan ook eens naai
de bejaardensociëteit en naar de
beide prachtige bejaardentehuizen,
die we hier hebben".
troep Sterntjes op weg naar het
nachtverblijf en onze oude tent tus
sen de elzestruiken. Rust, schoon
heid, stilte.
Ik geloof waarachtig, dat jullie
gelijk hebben, zei ik zacht.
THEA BECKMAN.
GEBRUIK de juiste wol. het juis
te breipatroon. Wanneer u breiwol
en een patroon koopt, kies dan al
tijd de wol die op het patroon be
trekking heeft of omgekeerd een
patroon dat bestemd is voor de ge
kozen wol. Een aardig model na-
breien uit andere dan de aa/gege
ven wol kan op een grote disillusie
uitlopen.
KIES een patroon dat eenvoudig
is, wanneer uw brei-ervaring be
perkt is. Aantrekkelijke fantasie
steken kunnen even moeilijk, tijd
rovend en ontmoedigend als aan
trekkelijk zijn Bovendien is en
blijft de klassieke, gemakkelijke en
snelbreiende tricot- of Jerseysteek
nog altijd een van de mooiste.
DE SPANNING van uw breisel is
heel belangrijk. Brei altijd een
klein proeflapje (met de aangege
ven wol en de voorgestelde naal
den) voordat u met het eigenlijke
werk begint. Op die wijze kunt u
het eventuele verschil in steken-
verhouding tussen breipatroon en
eigen werk bepalen. Ook wie zon
der patroon breit kan het niet zon
der een proeflapje stellen, ter be
paling van het aantal op te zetten
steken. Wie te strak breit en op
het proeflapje minder steken per
centimeter heeft dan in het brei
patroon is aangegeven, tracht niet
opzettelijk losser te breien maar
probeert het met dikkere naalden
Zij die te los breit neemt haar toe
vlucht tot dunnere naalden.
EEN DRAAD aanhechten is een
werkje dat alleen de geroutineerde
breisters op de juiste doen. maar
dat ook de beginner goed kan doen
Indien enigszins mogelijk, begir.
dan met een nieuwe knot aan het
begin van een toer, niet ergens
midden in een toer. Wanneer een
deel van het werk voltooid is en
de steken op een reservenaald wor
den gezet opdat er later mee door
gebreid kan worden, knip of breek
de draad dan niet af: leg ook het
restant van de knot opzij, opdat u
later met dezelfde draad door kunt
werken. Hoe minder aanhechtingen
er in het werk zitten hoe beter
(netter en sterker!). Een goede
aanhechting is niet zomaar een
knoop in de uiteinden van twee
knotten wol, zelfs niet «alhoewel
beten twee samengebreide uitein-
En het organisatieleven'1
„Zeker, dat vind ik ook heel pre-
zierig. Ik ben b.v. erevoorzitster
van de Bond van Plattelands
vrouwen hier in Nieuwkoop".
Zangclub
Mijn gastvrouw schenkt nog eens
een kopje koffie in en vertelt on-
dei de hand verder over haar ac
tiviteiten.
,.We hebben hier ook een zang
club voor dames, de „Zilver
meeuwen"daar ben ik een en
thousiast lid van; ik heb trou-
wens al vari mijn vijftiende jaar
aj meegewerkt aan een koor. Ja,
mijn ouders waren vooruitstre
vend in die tijd, want lang niet
iedereen mocht zoiets!"
Al die bezigheden maken dat me
vrouw Van der Weyden een druk
bezet leven heeft temeer omdat
Nieuwkoop een vrij sterk groeien
de gemeente is.
„WD tellen nu 5600 inwoners;
toen wij hier kwamen, tien jaar
geleden, waren het er 4100" Ik
krijg een plattegrond te zien waar
op de hele nieuwbouw van het dorp
is na te gaan.
Informerend naar de samenstel
ling van de gemeente kom ik te we
ten, dat Noorden vooral agrarisch
den. n 3r dit. ontrafel de uiteinden
van beide draden (de nieuwe en die
welke aan het werk zit), leg de
twee uitgerafelde delen langs el
kaar en rol ze. met even nat ge
maakte vingers, stevig tot éen
draad samen.
LEG onvoltooid werk nooit weg
voordat een toer teneinde is ge
breid. U voorkomt daarmee lelijke
uitgetrokken steken die moeilijk tp
herstellen zijn.
HET OPMAKEN en in elkaai
zetten is het moeilijkste en mees!
belangrijkste deel var\ de opera t
„brei het zelf". Pers elk deel va
het breiwerk voordat het in elkar
wordt gezet. Denk erom: breiwe:
mag nooit gestreken worden, he
wordt geperst: doe dit op de ver
keerde kant van het werk en or
een zachte, dikke onderlaag. Gerib
de boorden, kantbreisel en fantasie
steken \Vorden luchtigjes gepers'
onder een nauwelijks natte doek
Breisel in jerseysteek kan mei
een warm ijzer krachtig worden ge
perst. De lengtenaden van het
werk (zijnaden enzovoorts) wordei
net zo gemaakt als in een stoffen
kledingstuk: leg de twee pandei
met de goede kant op elkaar, speld
de naad zorgvuldig vast (zó dat
een eventueel dessin niet ver
springt) en naai in stiksteek met
zijden of katoenen garen. In hee
dik breiwerk kan de naad met dt
breiwol worden gemaakt. Indien de
naden niet op de hand worden ge
stikt maar met de machine, i:
zorgvuldig rijgen van het grootst'
belang. Pers de naad open. Schou
dernaden en eventueel ander
dwarsnaden varen er wel bij indier
er een boorbandje op wordt ge
ïaaid, dat rekken voorkom'
DE finishing touch. Het zijn vaal
de heel kleine details die het wer)
zijn uiteindelijk goede aspect be
zorgen. Een ripslint, (in de kleu:
van het breiwerk», tegen de over
slagen van een vestje of cardlgar
genaaid, houdt het kledingstuk ir
model. Knoopsgaten zijn honderc
maal netter wanneer ze worden ge
festonneerd even keurig als ir
een stoffen kledingstuk. Een ge
breide rok dient te worden gevoerd
opdat hy beter afkleedt en zijn
model behoudt. Zomen zijn mooier
wanneer ze worden ingebreid, dan
wanneer ze worden Ingezet, ze die-
Mevrouw Van der Weyden
met drie van haêr zevenentwin
tig kleinkinderen.
(Foto Leldsch Dagblad)
is en dat Nieuwkoop veel midden
standers telt. Met name de recre
atie, die de plassen bieden, heeft
daarop een grote en gunstige in
vloed. ,.De ene zaak na de andere
gaat uitbreiden en moderniseren.
Ik vind leuk. om de opening van
zo'n nieuwe zaak mee te maken".
Ik dacht bij mezelf hoe iedere
mens iets' typerends, iets karak
teristieks heeft. En ik vond dit
bij mevrouw Van der Weyden in
haar van oorsprong boerin zijn.
Was het eigenlijk wel zo'n over
gang -van de boerderij naar de
gemeente? Want zoals zij als boe
rin haar bedrijf had overzien en
zich verheugd over de welvaart,
die op haar erf waar te nemen
viel. zo overziet zij nu het erf
van de gemeente, zo weet zij wat
daar omgaat, zo ziet zij met
blijdschap waar het goed gaat
en zo deelt zij in de zorgen en
moeilijkheden. Juist het feit. dat
zij haar nieuwe taak in de eigen
vertrouwde omgeving op zich
mocht nemen, maakt dat zD er
zoveel van houdt.
nen zorgvuldig te worden geperst.
Kantbreiwerk, en elk los breisel
zelfs al is het dik) behoort geheel
op tule te worden genaaid, waar
door het meer „hand" krijgt en zijn
vorm aanzienlijk beter bewaart
Halsboorden z;en er „vakkundiger"
uit wanneer ze worden aangebreid
dan wanneer ze worden aangenaaid.
Raglan is op zijn mooist wanneer
het wordt ingebreid.
Wie de regels der breikunst in het
oog houdt kan, zelfs als ze met de
naalden nog betrekkelijk onervaren
is. een kledingstuk produceren dat
elke kritiek kan doorstaan en dat
kan wedijveren met de beste hand-
of machinegebreide stukken uit de
winkel.
J.V.
Al die regen doet een rechtgeaarde Nederlandse huisvrouw
natuurlijk naar de breipennen grijpen en over breien willen we het
vandaag hebben.
Doorgewinterde breisters weten het natuurlijk wel. maar als u
nog niet zo heel erg ervaren bent. zult u veel hebben aan de
volgende regels. En die regels zijn belangrijk voor wie prijs stelt
op een resultaat waarvan uw vriendin zegt: ..Waar heb je dat ge
kocht?'' in plaats van ..zelf gemaakt?''
Uw modehuis
Zaterdag 18 augustus 1962 Pagina 3
Vlijt en Zegen
„Och ja, je zou eigenlijk veel
meer willen doen. maar je hebt
ook je gezin en je huishouding, al
wordt het stiller, nu er nog maar
twee dophters thuis zijn. De tijd
van ons pensioen begint te nade
ren en we zien dus al wat voor
uit naar die levensperiode. Dit
heerlijke huis zullen we dan moe
ten verlaten maar we hopen dat.
een geriefelijke bungalow te kun
nen bouwen. Waar? O, hier in de
ze omgeving, we zouden hier niet
graag vandaan willen!"
En dan is er nog het plan om,
zodra de tijd beschikbaar is een
reis te maken naar de belde in
Canada wonende kinderen. „Daar
verheugen we ons natuurlijk héél
erg op".
Het is prachtig weer, die mid
dag en tot slot van mijn bezoek
lopen we door de openslaande
deuren de tuin in, om ,,'t Hove-
ke" ook van de buitenkant te
bekijken. Ik bewonder de gezel
lig rood-witte zandloperluiken,
die zo goed passen bij het rieten
dak, het molentje in de tuin; de
klimrozen en de waterlelies. En
in een hoekje staat een minia
tuur boerderijtje, met de naam
er op geschilderd; „Vlijt en Ze
gen". „Dat is het model van
onze boerderij in Zevenhoven.
Nee. niet helemaal precies, zo
als het echt is, maar de naam is
wel echt en die willen we graag
in ere houden, „Vlijt en Zegen".
Het is mijn tijd weer, mevrouw
Van der Weyden brengt me naar
de bus en op de ophaalbrug voor
het huis een van de tientallen
bruggetjes, die aan Nieuwkoop en
Noorden zo'n aardig landelijk aan
zien geven neem ik afscheid
van een capabele burgemeesters
vrouw, vol belangstelling voor lief
en leed in haar gemeente, een vi
tale. levendige grootmoeder, middel
punt van een uitgebreide familie
kring, een gezellige vrouw met een
warm en jeugdig hart.
HERMINE G.
VAN DE WEEK
ZONDAG:
Italiaanse pizza, gemengde sla,
Deense vla.
MAANDAG:
Hongaarse goulash, aardappelen,
Zweedse kwarkschotel.
DINSDAG:
Zuppa pavese. leverragout, biet
jes, aardappelen.
WOENSDAG:
Franse baconschotel, yoghurt met
pruimen.
DONDERDAG:
Risotto, Zwitserse appelschotel.
VRIJDAG:
Tortilla (Spaanse omelet) of ge
stoofde kabeljauw met worteltjes
en aardappelen, muesli.
ZATERDAG:
Ministrone, chocoladevla met
plakjes banaan.
Zuppa pavese
Bak een sneetje wittebrood in
een beetje boter goudgeel. Leg dit
onderin een voorverwarmd soep
bord. Een ei bakken en dit op het
brood leggen. Dik met oude gerasp
te kaas bestrooien en vleesbouillon
erover schenken.
Het vest. dat mevrouw Ver
linde uit Middelburg breide, is
iets heel bijzonders. Haar man
spon n.l. de wol. waarmee zij
breide, van de losgeraakte
vachtharen van Iwan. de grote
chow-chow.
Je bent niet zomaar één twee drie in Noorden, waar de familie
-rf Van der Weyden woont! De bus stopt, behalve bij de normale
tigst overstekend troepje eenden, een dwars over de weg staani
I'iAl/f-.lf' ijscokarretje, een slordig geparkeerde fiets, vormen evenzovel
VOOr mode Obstakels. Maar toen ik eenmaal uit de bus stapte was ik wél
twee drie binnen bij mevrouw Van der Weyden. Want op
moment, dat ik over de wiebelende ophaalbrug stapte, zwaaic
de deur van ,,'t Hoveke" al gastvrij open en een vrolijke vrie
delijke stem riep me toe: ,,U komt zeker van het Leids
Dagblad! Komt U maar gauw binnen!"
De Parijse hoeden voor de
winter hebben volume en veel
couturiers bereiken dit effect
door het gebruik van veren.
Jacques Heim maakte dit cock
tailhoedje van parelhoenveer
fjes.
Eveneens van Heim, is dit
model van zwarte veertjes op
een wit fond. dat hij Der-
wiche" noemde.
Jean Patou is verantwoorde
lijk voor dit roze geval, waar
onder men zich gemakkelijk
kan verbergen. Het materiaal
bestaat dan ook uit struisvogel
veren.
Dit ontwerp is weer van
Jacques Heim. De bol is ge
maakt uit fazanteveren, de
rand uit eendeveren.
