ONDER DWINGELOOSE DENNEN
KAMPEREN 25 NATIES
PATHMA - FAVORIETE!
'FOTOMODEL'- HUILT;
KRIS-KRAS
TE PAS EN
TE ONPAS
Britse hoofdonderwijzers
schaffen de ooievaar af
PATHMA, het donkere onderwijzeresje uit Ceylon
in haar vlekkeloos witte feest-sari, heeft tranen in de
ogen. Daarom! en zij wijst naar al die andere meis
jes in nationale klederdracht die, moe van het volks
dansen, naar het tentenkamp in de Dwingeloose bos
sen terugkeren. De meest Internationale „show" die
de inwoners van dit Drentse dorpje ooit op hun Brink
hebben gezien, is voorbij en Pathma, zelf herhaal
delijk gefotografeerd, huilt omdat z Ij niemand heeft
kunnen fotograferen. Zij kwam te laat bij de plaatse
lijke drogist, wiens voorraadje filmrolletjes niet in
verhouding stond tot de plotseling wel erg sterk geste
gen vraag.
Maar als de zoveelste fotograaf haar belaagt, veegt
zij haar tranen weg en poseert bereidwillig, met een
aarzelende glimlach.
Volksdansen
door vier
Ierse
padvindsters
In
nationale
klederdracht.
De Britse Vereniging van Hoofdonderwijzers zal voorgoed afrekenen
met het bloempje en het bijtjede ooievaar en de rode kool. Dé
secretaris van de vereniging heeft meegedeeld, dat de hoofdonder
wijzers druk bezig zijn nieuwe gedragslijnen op te stellen met b&
trekking tot de plaats van de voorlichting in het onderwijs.
„De dagen van de Victoriaanse aanpak zijn voorbij", voegde hij eraan
toe. „De onderwijzers zullen niet langer verstoppertje hoeven té
spelen als de kinderen met netelige vragen komen".
„De kinderen zal worden verteld", aldus de secretaris, „dat de verhou»
diiig tussen jongen en meisje zowel op idealen als op fysieke aan*
trekkingskracht moet zijn gebaseerd. We zullen hun bijbrengen wat
juist en wat niet juist is, en het hun tussen de lessen door op onge*
dxcongen xvijze vertellen."
Pathma Abraham (24) is
een van de ruim 250 buiten
landse padvindsters en gidsen,
die samen met evenveel Neder
landse meisjes tussen de Dwin
geloose denneappels en hei
kamperen en daar Nederland-
op-zijn-natst leren kennen. Zij
vertegenwoordigt in haar een
tje Ceylon, een van de 25 na
ties die in „Stop-Contact" ver
broederen.
Of moeten we spreken van ver-
zusteren? Hoe dan ook: het leggen
van contacten is het voornaamste
doel van dit door de Nationale Pad-
vindstersraad georganiseerde kamp.
De naam zegt het trouwens al
koningin Juliana gaf er echter nog
PATHMA ABRAHAM
het meest gefotografeerd.
een tweede uitleg aan, toen zij in
het kampprogramma schreef: „Ik
wens je toe, dat „Stop-Contact" je
zoveel energie mag schenken dat je
straks in eigen omgeving een bron
van warmte en licht kan zijn".
De padvindsters kunnen deze da
gen trouwens zelf ook wel wat meer
warmte en licht gebruiken, in de
meest letterlijke betekenis dan.
Maar alle kou en nattigheid ten
spijt gaat het met de „contacten"
prima, al zou de verscheidenheid
van nationaliteiten een Babyloni
sche spraakverwarring doen ver
moeden.
Recept
Iet Lubach (15) uit Leiden doet
een probaat recept aan de hand:
„Het is heel gemakkelijk. Je spreekt
gewoon Engels, dan verstaat ieder
een je. Je raakt er zo aan gewend,
dat je soms zelfs tegen Nederlan
ders Engels spreekt". Iet vindt
het kamp het eerste internatio
nale van deze omvang in ons land
„geweldig leuk". Dat is een ver
diend compliment voor de organisa
toren die anderhalf jaar druk zyn
geweest met de voorbereidingen
voor „Stop-Contact".
Voordat het kampbegon, waren
trouwens al heel wat contacten ge
legd. De buitenlandse meisjes heb
ben namelijk allemaal een week ge
logeerd bij de Nederlandse deel
neemsters. „Over die logeerpartij
hebben we niets dan prettige be
richten gehoord", aldus mejuffrouw
R Snel, een van de „stekkers"
(stafleden) van „Stop-Contact".
Zij vertelt, dat men om het
contact te bevorderen de groe
pen buitenlandse deelneemsters „uit
elkaar heeft geplukt" en samen
met Nederlandse meisjes in groeps-
kampen heeft ondergebracht. Zes
groepskampen vormen een sub
kamp. Er zijn in totaal drie sub
kampen, die worden aangeduid met
de kleuren van de Nederlandse vlag
rood, wit en blauw. De groepskam
pen dragen namen als „Fanfare".
„Dobbelaars", „Potsemakers" en
„Pottenbakkers".
MYROSLAWA SIMKIW en MELANIE ZAJAC
geen Russinnetjes!
Geen Russinnen
By de „Couriers" treffen we Me-
Ianie Zajac en Myroslawa Simkiw
(beiden 15) aan. twee Oekrainse
meisjes die hun vaderland nog nooit
hebben gezien. Zij zijn allebei in
Duitsland geboren. Hun ouders zijn
in 1945 gevlucht. Als iemand hen
voorstelt als „de twee Russinnetjes",
protesteren zy heftig: „Wir sind
nicht Russisch, wir sind Ukrai-
nisch!" En om dit als het ware te
onderstrepen, beginnen zij een rad
De Canadese meisjes Heather
Hiltz (15) en Patricia Nott (16)
zjjn beiden voor de tweede keer in
Nederland, al geven ze toe dat zij
de eerste keer, toen zy ons land
in één dag „deden", byna geen „ge
wone Nederlanders" hebben gezien
Het weekje logeren by een Ne
derlands gezin hebben beiden
„wonderful" gevonden.
Patricia is vooral verbaasd over
het Nederlandse eten. Zij vindt
het maar gek, dat wij tweemaal
op een dag brood eten en bij de
warme maaltijd helemaal geen
brood!
Lachend
De enige mannen in „Stop-Contact"vier voortrekkers uit Meppel en een militair (voor het licht
en het geluid) die door het leger is „uitgeleend"Op deze foto ziet men, dat deze vijf jongens niet
uitsluitend specifiek mannelijke taken zijn toegedacht.
dialoog in het Oekrains dat zij
van hun ouders hebben geleerd.
Rita Eglitis (15). een van de drie
Letse meisjes in het kamp, zit haar
houten sandalen te schrobben. En
al schrobbend vertelt zij. Rita heeft
evenmin haar vaderland ooit ge
zien. Zij woont met haar ouders in
een stadje onder de rook van
Hamburg, waar zich nog een paar
Letse families hebben gevestigd.
Zij voelt zich helemaal geen Duitse,
zegt ze, en met nadruk„Ik ben een
Letlandse".
Rita vertelt, dat by haar huis
altijd Lets wordt gesproken. Zy is
lid van een Lets dansgroepje en
van een Lets koortje en eens in de
week op zaterdagavond gaat
zy naar een Letse „school", die be
staat uit één leraar en drie leerlin
gen, van wie zy de oudste is. In
„Stop-Contact" grypt Rita elke
kans aan om andere meisjes over
Letland te vertellen, in het Engels,
het Duits of het Frans.
De twee Oekrainse en de drie
Letse meisjes zijn de enige (onof-
fiële) vertegenwoordigsters van de
landen achter het ijzeren gordijn.
Verder kom je de meeste nationa
liteiten van West-Europa in het
kamp tegen: België, Denemarken,
Duitsland, Engeland, Finland,
Frankrijk, Griekenland, Ierland.
Italië. Luxemburg, Noorwegen, Zwe
den en Zwitserland.
„Very green
Verder zijn er padvindsters uit
de Verenigde Staten, Canada,
Nieuw-Zeeland, Libanon, Marokko.
Brazilië, Zuid-Afrika en Australië.
Het land van de kangeroe wordi
vertegenwoordigd door Judith Ma
son 14)Maar al heeft de blonde
Judith de Australische nationaliteit,
haar thuis is in Libanon, waar haai
vader als piloot bij de Libanese
luchtvaartmaatschappij werkt. Ju
dith vindt Nederland „very Green"
in vergelijking met Libanon. Op
andere vragen hoe zy het kamp,
het contact met de andere pad
vindsters en de Nederlanders vindt,
antwoordt zij steeds met een ver
legen gemompeld „I like it".
Dwalend door het uitgestrekte
kamp uitgestrekt dank zij de
Dwingeloose boeren die lappen
grond beschikbaar hebben gesteld
komen we ook Pathma weer te
gen. Een lachende Pathma. ditmaal
gekleed in een groene sari, het
uniform van de Ceylonese padvin-
rij. „Niet zo praktisch, he?" zegt zij,
op haar sari wijzend. Nee, mis
schien niet zo praktisch, maar toch
heel wat vlotter en coquetter dan
de weinig flatteuze uniformen van
de meeste andere padvindsters.
De volksdans-„tragedie" is zy
teboven. Staphorst, de Noordoost
polder en Arnhem zijn er immers
ook nog! En zij gaat nog een
dagje naar Amsterdam. Met foto
toestel en met filmrolletje.
Hoog bezoek
De deelneemsters aan „Stop-Con
tact" de meesten zijn in de leef
tijd van 14 tot 18 Jaar hebben
niet lijdzaam de ene bui na de an
dere in het kamp afgewacht. Deze
week hebben zij verschillende ex
cursies gemaakt. Maar het onbe
twiste hoogtepunt in de tien dagen
kamperen in de Dwingeloose bossen
was gisteren toch wel het bezoek
van world chief guide Lady Ba
den Powell, de 73-jarige weduwe
van de stichter van de padvinders
beweging.
Het kamp Is van zeer tijdelijke
aard. Maandagmiddag al wordt het
Stop-gebod opgeheven. Maar hope
lijk is het Contact, dat in tien
dagen tussen al deze meisjes Is ge
legd, van blijvende aard.
RITA EGLITIS
schrobben en vertellen
IET LUBACH
je spreekt maar Engels.
PATRICIA NOTT en HE ALTHER HILTZ
voor de tweede keer in ons land
k In Polen zullen de mannen
voortaan niet eerder in het hu
welijksbootje mogen stappen
voordat zy 21 Jaar zyn. Totnutoe
mochten zij trouwen zodra ze 18
waren. Het belangrijkste argu
ment voor de nieuwe wettelijke
regeling is, dat huwelijken, ge
sloten voordat de man zijn mili
taire dienstplicht heeft volbracht,
vaak op echtscheiding uitlopen.
Niet alleen in het „bandeloze"
Westen zijn er jongelieden die
verslaafd zyn aan narcotica. Ook
in Moskou blijkt voor verdoven
de middelen een afzetgebied on
der de Jeugd te bestaan. Hoewel
de Russische autoriteiten door
gaans ontkennen dat in de Sow-
jet-Unie narcotica klandestien
worden verhandeld en hierover
zelden berichten in de pers wor
den gepubliceerd, heeft onlangs
een Moskous blad de activiteiten
beschreven van drie handelaars
in heroïne en marihuana. De
mannen opereerden in Moskou
en verkochten hun „waar" voor
namelijk aan jongens en meisjes
die zij op straat en in restau
rants benaderden. Het blad be
richtte dat een diepgaand onder
zoek zou worden ingesteld. We
zijn benieuwd of ook de resulta
ten daarvan wereldkundig zullen
worden gemaakt.
Shakes pear es Othello is geschrapt
van het programma van de mid
delbare school voor kleurlingen in
Kaapstad, omdat Othello en
Desdemona de wet op de ge-
gemengde huwelijken hebben
overtreden", zo lezen wij in Het
Vrye Volk.
Een Israëlische onderwyzer die
de aan een leerling toegediende
stokslagen wilde rechtvaardigen
met een aanhaling uit het boek
Spreuken: „Wie de roede spaart,
haat zijn kindwerd toch tot
een boete veroordeeld door een
Jeruzalemse rechter, die het ci
taat afrondde: en wie zjju
kind bemint, onderwijst het".
Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 11 augustus 1962
