KfflM
Margot Fonteyn en Noerejew
dansen samen het Zwanenmeer
verwarming
Goutier - Van Weeren een sterk
Leicis paar
Kom er
ACHT-er
HOE
WERKT
HET!
Zijn kinderen „hinderen"
Botsing tussen twee
stijlen, maar toch
een boeiend geheel
Kom er ACHT-er
Grote belevenis op ballet festival in Nervi
warm
water
opstijgend
warmwater
ontste
king
motor
ventilator
De LEDENRADIATOR
bestaat uit een bat
terij gekoppelde ring-
vormige buizen.
vuurhaard
Onze bridgerubriek
Het valt niet mee Uw fcindertjes
in de ellenlange vakanties
bezig te houden.
Eerst gaat dat nog wel, maar op
den duur
Dan denkt U bij al Uw huis
houdelijke beslommeringen „ze
zijn hèèl lief, maar 't wordt nu toch
de hoogste tijd, dat ze weer aan
't werk gaan".
Er is een woord dat zegt: „kin
deren zijn hinderen".
Zonder 't daar nu mee eens zijn,
kunnen er ogenblikken komen,
waarin ze U figuurlijk gespro
ken over 't woord groeien en U
werkelijk niet meer weet, wat ze
nu weer moeten (of gaan) uitvoe
ren
Vooral in de grote steden, met
voor jongens en meisjes bitter
weinig bewegingsvrijheid
zonder tuin en een voortdurende
verkeersdrukte vlak voor het huis
wordt het voor héél wat moeders
een dringend probleem.
Zit het vakantie-uitstapje, dat
een, twee, desnoods drie weken kan
duren er op, dan blijven er nog
zoveel andere weken over
Wat te beginnen?
Ze mogen elkaar niet ln de haren
vliegen.
Maar als de verveling eenmaal
in hun hoofdjes en hartjes gaat
spoken, is er meestal geen houden
meer aan.
Er hoeft maar iets te gebeuren
en de popen zijn aan t dansen!
Moeder, die 'fc toch al zo druk
heeft, moet tussenbeide komen en
niemand kan 't haar kwalijk ne
men, dat ze dat wel eens doet op
een manier, die de kinderen nog
meer overstuur maakt.
an wordt 't een geblèr van-je-
welste, hoe aardig kinder-
tjes-op-zichzelf ook mogen
zijn.
Vader is op z'n werk en kan on
mogelijk de boel komen regelen.
Moeder zit er dus alleen voor en
pas vanavond kan ze hem vertel
len. hoe de vork in de steel gezeten
heeft.
Gelukkig is iedereen dan allang
de hele opwinding vergeten, zodat er
voor vader niets meer te „boeman
nen" overblijft.
Trouwens: de goede man is al
moe genoeg van zijn dagelijks werk.
Nee: het allerbeste is om iets te
vinden, dat kinderen de hele dag
vast houdt.
Een hoopje zand bijvoorbeeld.
En een kruiwagen.
U heeft dan géén kind aan ze!
FANTASIO
Bridgevraag dezer week:
Oost gever, NZ kwetsbaar,
parenwedstrijd. Zuid:
Sch 8 6 5; Ha 10 8 4 3;
Ru H B 10 8 3: KI 4
Biedverloop: oost pas
zuid pas west 1 Sansatout
(12/14 p.) noord doublet
oost pas zuid 2 ruiten
west pas noord 2 schoppen
oost pas wat moet zuid
doen?? Antwoord elders op
deze pagina.
De BC Victoria uit Woerden
bewoog zich op 1 juli j.l. voor
het eerst op het pad der zeer
grote bridge-evenementen. De
Woerdenaren hebben daarbij
ervaren, hoe groot de toeloop
ook in Nederland is als men
maar een flink stuk spek op
hangt en de wedstrijd laat spe
len buiten het langdurige com
petitieprogramma van de NBB.
Het spek één grote gelds
waardige prijs, werd door de
meestersklassers Lewis Barnett
1. meter links ontbreekt
2. tafelkleed is korter
3. opgestroopte mouw van man is
anders
4.hamer Is verlengd
6. lampekap
6. bladzijde boekje is groter
7. draad achter T.V. toestel
8. sleut/1 voorgrond
Bij CENTRALE VER
WARMING staat op
een hoog punt het
expansievat voor
het opnemen van
door de verwarming
ontstane volume-
versphillen.
Een instelbare thermostaat
met bi metaal regelt de ka
mertemperatuur naar wens,
eventueel volgens een instel
baar schakelprogramma.
De PANEELRADIATOR
bestaat uit een vlakke
staalplaat waarop aan
de achterzijde de ka
nalen zijn aangebracht
Bij de warmwaterketel,
gestookt met kolen,olie
of (aard)gas bevindt zich
het water om de vuur
haard.
De PLAATRADIATOR
bestaat uit twee aan
elkaar gelaste stalen
platen, waarin de ka
nalen zijn geperst.
Doordat warm water soor
telijk lichter is dan koud,
ontstaat circulatie. Soms
wordt deze ondersteund
door een centrifugaalpomp,
waarvan de schoepen het
water naar buiten slingeren.
De door een pomp onder
druk gebrachte olie (ca.7
atm.) wordt ineen sproeie
verneveld en ontstoken.
Een ventilator blaast de
nevel in de verbrandings
ruimte.
(Ver. StatenJaap Kokkes
gewonnen. Ongeveer 250 bridge-
paren bezochten dit geslaagde
Woer dense evenement en dit
aantal bewees duidelijk, dat
grote, goed georganiseerde pa-
rentoernooien in Nederland be
staansrecht hebben.
Een Leidse prestatie van belang,
dient ook nog te worden vermeld.
In Middelkerke won het Leidse paar
GoutierVan Weeren onlangs de
eerste prijs in het sterk bezette
Belgisch toernooi, waarin de ver
maarde Belgen Monk-Silberwasser
tweede werden. Als men kennis
neemt van een dergelijke uitsteken
de Nederlandse prestatie betreurt
men het wederom, dat de meester
klasse parencompetitie-NBB al
sinds jaar en dag op slechts tien
paren gefixeerd blijft. Het is wel
zeker, dat er nog een behoorlijk
aantal spelers in Nederland is dat
zich de weg naar de hoogste offi
ciële afdeling slechts versperd ziet
door de te geringe omvang van deze
meesterklasse-A en het weinig soe
pele competitiesysteem. De NBB
moge erover waken, dat de jongere
talentrijke Nederlandse spelers die
meesterklasse-A op de duur niet
gaan zien als een Meesterklasse-
AOW.
Kundig
Nu ik toch over Leiden spreek,
wil ik eens eer betonen aan één der
meest kundige spelers uit de NBB,
leermeester van diverse jongere
Leidse spelers. Van der Star. „Een
speeltechniek om van te watertan
den" zegt een insider van hem en
men kan dat onderschrijven wan
neer men de volgende partij ziet,
die v. d. Star in de praktijk speelde:
Sch A 8 2
Ha 10 4
Ru A 8 5 3
KI H 7 5 2
Sch 9 4 N Sch 7 5 3
Ha HVB8652 Ha 93
^u H »v u Ru B 10 7 2
'1 10 8 Z KI VB64
Sch H V B 10 6
Ha A
Ru V 9 6 4
KI A 9 3
Biedverloop: zuid 1 schoppen
west 3 harten noord 4 schoppen
oost pas zuid 6 schoppen
allen passen.
Zuids laatste bod was niet kin
derachtig en alleen maar gemo
tiveerd door zijn hierna volgende
demonstratie van superbe speel
techniek.
West kwam uit met hartenheer,
zuid won en speelde twee malen
Heer-Aas)troefhet vallen van
wetst schoppen 9 bij west verried
wetst doubleton in die kleur. Noords
harten 10 werd afgetroefd in zuid
hierna volgden klaverenheer,
daarna klaverenaas.
Nu kwam de sleutelzet: zuid ver
volgde met ruiten 4, west legde rui
tenheer en in noord werd klein ge
legd. West bleef dus aan slag en
had niet anders dan harten te spe
len noord troefde in met schop;
pen 8, oost troefde onder en zuid
ruimde een klavertje op. Nog wa
ren er maar elf slagen, 'doch v. d
Star kwam aan de twaalfde doo:
een klavertje te troeven en ver
volgens zyn laatste troef te spelen.
Noord kon één ruiten opruimen
doch oost kwam in een onontwar
bare ruiten-klaverdwangpositie er
moest kapituleren.
Een bijzonder goed spel!
H. W. FILARSKI
Antwoord op bridgevraag
dezer week:
In het algemeen past men
op partners doublet na een
zwakke Sansatout als men
enige kracht heeft of men
maakt een sprongbod, als
men een manchebod of slem
bod voordeliger acht. Zuids
bod van twee ruiten toonde
dus in feite zwakte en een
lange kleur doch zó zwak
is zuid nu ook weer niet, dat
hij na partners twee schop
penbod nog niet enige hulp
kan bieden.
Zuid moet wel drie schop
pen bieden zijn partners
spel kan heel sterk zijn, zon
der dat noord kon jumpen;
bovendien had noord, met
een matig doublet, wellicht
op twee ruiten kunnen pas
sen. Het spel kwam voor in
het toernooi te Middelkerke
(Big) een zeer sterke zuid
speler paste, doch miste
daardoor de manche, daar
zijn partner had: (noord):
Sch A H B 9 3; Ha A H B 2;
Ru V 5: KI V 6
Noord heeft niet anders
kunnen bieden zolang hij
niets van zuids kracht weet,-
kan hij geen sterkere biedin
gen doen.
In de praktijk was het mo
gelijk 11 slagen te maken in
schoppen.
Zaterdag 11 augustus 1962 Pagina 4
Kunt U de acht afwijkingen in de beide bovenstaande rekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders op deze pagina.
lievend op een jonge edelvrouwe,
die door een tovenaar gedoemd is
gedurende de dag de vorm aan te
nemen van een zwaan en zich al
leen 's nachts in haar ware vorm
te tonen. De climax bereikt deze
grote en toch nooit overdreven ex
pressiviteit van de jonge kunste
naar. die heel wat meer is dan
een fabelachtig danser, in de derde
akte, waar iedere gemoedsaandoe
ning van zijn gezicht te lezen valt.
Diepvoelend mens
Noerejew, betrekkelijk klein,
heeft een volmaakt gebouwd li
chaam met uitzondering van de iets
te korte hals. Zijn gezicht is niet
klassiek mooi, niet prentjesachtig,
maar het gezicht van ccn uitermate
hartstochtelijk, diepvoelend mens:
mager, met uitgesproken Slavische
trekken. Hij is een stille, maar fel
reagerende, intens levende jongen,
romantisch met een wat decadente
inslag, die men ook in zijn bewe
gingen vindt. Zijn armen en han
den zijn de mooiste die we ooit van
een danser zagen. Elke beweging
die hij maakt is elegant en toch
zeer mannelijk. Zijn wat dromerige
oogopslag is geladen van emotie.
De botsing en daaruit voortvloei
end de samenwerking van twee zo
verschillende temperamenten
maakten deze voorstelling van het
Zwanenmeer tot een feest voor al
len, die gevoel hebben voor kwesties
als deze. Het was als een elektri
sche ontlading en vreemd genoeg
leek Margot Fonteyn tien jaar jon
ge' dan toen wij haar verleden
herfst in Londen zagen. Zij is in
topvorm en heeft in haar ganse le
ven niet zo gedanst, vol spanning
en toch uiterst zuiver in ieder van
haar bewegingen, als deze avond.
Nog meer
Het festival brengt nog meer:
andere balletten van het Engelse
gezelschap drie avonden met het
ballet van de Scala en dan, voor
het eerst in Europa, een grote
folkloristische groep uit Senegal.
Het zal stellig de moeite waard
zijn. Voor ons is het zesde festival
van Nervi: Fonteyn en Noerejew
in het zo vertrouwde en plotseling
geheel nieuwe, van alle stoffigheid
gekuiste, Zwanenmeer.
Vrijwel volmaakt
Margot Fonteyn is een technische
vrijwel vplmaakte uitvoerende kun
stenares op het gebied van de aca
demische dans en haar rol van
Odette-Odile in het Zwanenmeer,
waaraan zij sedert een lange reeks
van jaren onafgebroken heeft ge
werkt. heeft nu min of meer de
perfectie bereikt. Zij vergeet geen
ogenblik, dat zij in dit romantisch
ballet als enige de „klassieke tutu"
draagt en dat dus haar bewegingen,
haar uitdrukking klassiek beheerst
dienen te zijn. Haar partner in het
Britse balletgezelschap, Michel So-
„Wat van belang is, is de geest
van het ballet, de atmosfeer van
de periode en als ik die beter kan
uitdrukken met bewegingen, die ik
voel als meer overeenkomend met
mijn temperament dan geloof ik
dat daar niets op tegen is". Dat
moest natuurlijk tot botsingen lei
den Maar de grote charme van Noe
rejew, een kunstenaar in iedere ve
zel van zijn lichaam en in iedere
trilling van zijn bewogen storm
achtige ziel, is nu juist dat hij, trots
zijn kleine afwijkingen van de
overgeleverde choreografie, zich
een volmaakte partner toont.
Ongeëvenaarde
virtuositeit
Waar hij alleen danst en vooral
in zijn „variation" in de „pas de
deux" Zwarte Zwaan, leren wij een
danser kennen, wiens techniek niet
altijd feilloos is, maar die alle be
zwaren van onze uiterst kritische
geest uitvlakt door zijn onge
ëvenaarde viruositeit en zijn diep
bewogen kunstenaarschap. Van dat
eerste getuigt hij door in de „va
riation" b.v. steeds het dubbele aan
tal pirouettes of „tours" (onverge-
Foto Will Eiselin, Rijswijk
mes, ondersteunde die opvat
ting. En nu komt, drager van een
gans andere geest, de Rus Rudolf
Noerejew onstuimig, romantisch,
bezeten. In zijn nog gebrekkig En
gels verklaarde Noerejew ons, dat
hij het streven van de West-Euro-
pese dansers om zich zo strikt mo
gelijk aan de overgeleverde choreo
grafie te houden en toch vooral
niet de minste beweging te wijzigen,
niet begrijpt en ook niet helemaal
kan billijken.
lijkelijk zijn „tours k la seconde",
en zijn adembenemende „entrechats
huits") uit te voeren binnen de
door de muziek gestelde tijd. Nooit
zagen wij een zo razend vlugge dan
ser. Maar wat hem verheft tot het
rijk van de allergrootsten is zijn
interpretatie. Van het allereerste
ogenblik totdat het doek valt aan
het einde van de vier akte is Noe-
rjew de prins, door zyn moeder
aangespoord tot een huwelijk met
een of andere prinses en zich ver-
(Van onze Romeinse
correspondent)
Het zag er naar uit, dat het
balletfestival van Nervi dit
jaar niet zou doorgaan. Men
was te laat met de organisatie
begonnen. Alle gezelschappen
hadden reeds contracten afge
sloten. Maar de ongehoord
actieve man, die achter dit
festival staat, Mario Porcile,
heeft weer een van zijn mira
kels tot stand gebracht. Na
drie maanden lang met het
gezelschap van Cuevas Scho
ne Slaapster) door Italië te
hebben gezworven, was hij op
het laatste ogenblik vrij om
zich met Nervi te bemoeien en
hij slaagde, waar zelfs een
Engelsman als Dolin nul op het
rekest had gekregen. Hij wist
het Royal Ballet", zij het dan
slechts „het reizend gezel
schap", maar versterkt met
vele van de meest vermaarde
solisten, naar J^Jervi te bren
gen. En dat niet alleen. Als
„gasten" kwamen twee van de
allergrootste sterren mee: Mar
got Fonteyn en de Rus Rudolf
Noerejew. Of dit nog niet ge
noeg was: zij dansten in
Nervi voor het eerst tezamen
het „zwanenmeer".
Betoverende atmosfeer
Men mag het Zwanenmeer als
verouderd beschouwen. We zullen
niet al te luid protesteren, ook aj
zijn wij van mening, dat een groot
ballet op muziek van Tsjaikofski,
die als schrijver van balletmuziek
nooit zijns gelijke heeft gevonden,
onmogelijk verouderen kan, zomin
als het werk van enig werkelijk
groot kunstenaar veroudert. Maar
het Zwanenmeer zoals wij het in
Nervi mochten zien in de op zich
zelf reeds betoverende atmosfeer
van het mooiste openluchttheater
van Europa, bracht iets heel bijzon,
ders. Goed, de muziek is gezuiverd
van de banale toevoegsels door
Pugni, waarvoor de oorspronkelijke
muziek van Tsjaikofski in de plaats
is gekomen. Het ballet werd (na
tuurlijk» in zijn geheel gegeven:
wij zullen nooit ophouden te pro
testeren tegen het gebruik alleen de
tweede akte. als een soort „diver
tissement", te geven of, erger nog,
de van actie doorspekte „pas de
deux" uit de derde akte (de zoge
naamde „Zwarte Zwaan") uit het
geheel te lichten en als een soort
circusnummer te beschouwen. Het
ballet was dus volledig, een avond
vullend geheel. Behalve Pepita die
de eerste en derde akte heeft gezet
en Iwanow, aan wiens zo geheel
verschillende mentaliteit we de ly
rische tweede en vooral de onver
gelijkelijke vierde akte danken, wa
ren er nog twee choreografen mee
emoeid.
Moeilijke passages
Ashton heeft in de eerste akte
(op eenmaal weggeknipte muziek)
een „pas de six" ingelast, die goed
het karakter van Pepita en de sfeer
van die tijd weet te treffen, maar
technisch geladen is met overmoei-
lijke passages. En in diezelfde eer
ste akte laste Noerejew, tijdens de
generale repetitie voor onze ogen,
een klein, romantisch „a solo" voor
zichzelf in. Na drie herhalingen
had hij gevonden wat hij zocht en
het was een belevenis voor de bal
letliefhebber de jonge kunstenaar
even als scheppend choreograaf
aan het werk te zien
Twee stijlen
Het ware feest van deze avond
was getuige te mogen zijn van de
eerste samenwerking van Dame
Margot en Rudolf Noerejew in dit
speciale ballet. We zouden het wil
len aanduiden als een botsing tus
sen twee stijlen, die echter door het
aangeboren kunstenaarschap van
de beide betrokkenen tot een zo
boeiend geheel werd, dat we deze
avond als een grote belevenis in
ons geheugen zullen bewaren. Zo
schijnt trouwens ieder er over te
denken, want onmiddellijk gewaar
schuwd door de talrijke deskundi
gen, die te Nervi het festival bij
wonen, waren tal van groten in het
rijk van de dans, onder wie Rosella
Hightower, Yvette Chauvire en
Liane Dayde reeds per vliegtuig on
derweg om de herhaling enkele da
gen later bij te wonen. Er is hier
geschiedenis op het gebied van de
dans gemaakt.
