Golden Fiction
Tulpenmotief in Turkse kunst
Cliff Richard: een
zoete Young One5
Films mm
tveeh in Leiilen I
Een rijk eerbetoon
aan nationale bloem
Yele
songs
{The General na
36 jaar nog
erg amusant
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii]IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII]IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII]IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Door Amerika's
zachtste tabakken
Expositie in Lakenhal
In Westeinder
TWEELING
(van twee jaar)
VERDRONKEN
Gero-casseffe
I,UXOR Cliff Richard, „The
Young One' 'is dan nu ook in Lei
den gearriveerd. Zijn naam doet on-
middelyk denken aan groots opge.
zette shows met honderden teenagers,
die bij zijn optreden uit pure bewon
dering vaak zo lawaaierig zyn, dat
hij zich nauwelijks verstaanbaar kan
maken. Zoals in Nederland kort ge
leden is gebeurd.
Elke keer als zo'n jonge zanger
pijlsnel carrière maakt, vraagt men
zich onwillekeurig af, welke kwali
teiten hem die wereldfaam hebben
bezorgd. Want een naam, die klinkt
als een klok heeft onze Cliff. Waarom
weten we na „The Young ones" nog
niet- Hij zingt ongetwijfeld vloeiend
en soepel, maar in het wereldje van
de lichte muze zijn tallozen daartoe
in staat. Het is dus weer dat onde
finieerbare „iets' dat Cliff Richard
van onbekendheid tot wereldberoemd
heid en grote rijkdom heeft gebracht.
„The Young Ones' heeft als film
niet zo heel veel te betekenen. Trou
wens het moet ook nauwelijks in de
bedoeling van de makers hebben ge
legen iets meer te brengen dan een
gefilmde show, die Cliff in staat stelt
een behoorlijk aantal (vrij zoete) hits
te zingen. Het filmverhaaltje, dat er
tussendoor loopt is van het bekende
soort: zoon (Cliff) van enorm rijke
vader geeft voor 'n niet-gefortuneer-
de jongen te zijn om zijn „gewone'
yrienden te behouden. Hij is leider
van een teenagersclub zonder dat zyn
vader dat weet. De teenagers alle
maal op bekende slordige, maar o ,zo
STUDIO Buster Keaton, de ko
miek wiens gezicht zelfs in de dolste
situaties geen zweem van een glim
lach vertoonde, in een 36 jaar oude
film: „The general". De sinds kort
herleefde belangstelling voor Kea
ton, die tot voor een jaar of twee
door het filmpubliek vrywel was
vergeten, is er waarschijnlijk de
oorzaak van dat men deze bejaarde
produktie uit de mottenkast heeft
gehaald. En daar heeft men goed
aan gedaan. „The general" is een
kostelijke klucht, waarin zelfs een ele
ment van spanning is gebracht; en
het geheel is zo boeiend, dat men
de technische onvolmaaktheid van
deze film (een stomme uiteraard)
graag op de koop toe neemt.
De naam van de film doet den
ken aan een oorlogsgeschiedenis. Dat
klopt. „The General" speelt zich af
tijdens de Amerikaanse burgeroor
log. Toch is de Genei-aal niet iemand
maar iets, de locomotief namelijk
waarop Buster Keaton machinist is
en die hem door de Noordelijke troe
pen wordt ontstolen, tezamen met
zijn meisje. Hoe Buster tenslotte bei
de weet te heroveren en tenslotte
bewerkstelligt dat de vijand een
smadelijke nederlaag wordt toege
bracht, vertelt de film in een reeks
vermakelijke scènes die doorspekt
zijn met trouvailles. Bijzonder grap
pig zijn vooral de achtervolgingen
per locomotief. We mogen blij zijn,
dat Keaton en deze film aan de ver
getelheid zijn ontrukt.
Kop op, handen thuis
Platte pret
Casino Al komt de humor in de
film „Kop op, handen thuis(?)" maar
zelden uit boven klodder^gooi-gijn,
jeukpoederpret en andere soorten
primitieve lol, toch is het een gezel
lig vakantiefilmpje geworden. Mis
schien is de bij haast ieder mens
aanwezige behoe/te de leraar of
onderwijzer lekker een hak te zetten
hier wel de oorzaak van. En beetge
nomen worden de leerkrachten van
een Engelse school. Met de beste
bedoelingen ter wereld overigens.
Het hoofd van de school wil van
baan veranderen; de leerlingen willen
hem niet kwijt. Als een kinderpsy
chiater en een inspectrice van het
ministerie een werkbezoek aan de
school brengen, stellen enkele leer
lingen een strategisch plan op om de
hele zaak in het honderd te laten
lopen. Pianopoten worden doorge
zaagd, de waarde van natuurkunde-
proeven gaat verloren in een dave
rende explosie en tenslotte wordt een
zenuwoorlog gevoerd met een „tijd
bom". Op deze wijze hopen zij, dat
een ander dan hun favoriete hoofd
Wakey het begeerde baantje zal wor
den toegewezen. De situatie wordt
steeds verwarder, vooral ook omdat
de inspectrice verliefd wordt op een
van de leraren en de psychiater-
soortgelijke gevoelens voor een gym-
nastieklerares opvat.
Dat de „bom" tenslotte wel moet
barsten is slechts een kwestie van
tijd en de „boosdoeners" worden ont
maskerd. Als de goede bedoelingen
echter zijn gebleken, is alles vergeven
en vergeten en besluit de geliefde
Wakey te biyven.
Cliff Richard en zijn Shadows"
„zorgvuldig' slordige manier gekleed
lopen gevaar hun clubhuis te verlie
zen omdat Cliffs rijke pa juist op
dat stuk grond iets anders wil gaan
bouwen. Een hoop (muzikale) avon
turen komt er uit voort, maar alles
loopt natuurlijk heel goed af.
Cliff toont zich in deze film een mid
delmatig acteur en een zanger, die
zijn publiek precies geeft waarom het
vraagt. De echter Cliff Richard-fans
mogen dan ook zeker niet verzui
men hun idool te gaan zien en ho
ren. De rest komt - behoudens het
komische stukje met de beroemde
zangeres in het clubhuis - niet boven
de middelmaat uit.
grondslag lag. De geschiedenis van
het meisje, dat gehoorzaamt aan de
oude wetten van haar geboorteland
en van China naar Amerika komt
om te huwen met de man, wiens
moeder haar door middel van een
foto als bruid voor haar zoon „uit
verkoren" heeft. Maar eenmaal in
Amerika ontdekt de charmante Chi
nese, dat daar andere gegruiken
heersen bij het kiezen van een le
venspartner. Haar hart gaat uit
naar een andere man, terwijl haar
a.s. echtgenoot meer voelt voor een
danseresje. Aan mogelijkheden voor
verwikkelingen dus geen gebrek. Re
gisseur Henry Koster heeft nogal
erg nadruk gelegd op dit verhaal
tje. waardoor de musical wat op de
achtergrond is geraakt. Eigenlijk is
zijn produkt wat dat betreft vis noch
vlees. De hoofdpersonen barsten op
nogal vreemde momenten in een lied
uit of verzinken in droomland, waar
lustig gedanst wordt. Slechts een en
kele maar is zo'n muzikale explosie
functioneel verantwoord. Maar het
kleurrijke leventje in dit Chinatown
biedt althans een belangwekkende
achtergrond en bovendien is het ge
noegen in de geheel-Chinese of bij
na geheel Chinese rolbezetting de
kennismaking te kunnen hernieu
wen met Nancy Kwan, die destijds
als Suzie Wong oog en hart stal. Voor
de liefhebbers van zo'n ondanks al
het Chinese toch typisch Ameri
kaanse musical is er voldoende om
een prettig uurtje te beleven.
Norman Wisdom
vaart „volle
kracht vooruit"
LIDO Engelands potsenmaker no.
één, Norman Wisdom, vaart in
„Zorg dat je er by komt" op volle
kracht vooruit. Hy is dan ook by
de Royal Navy, nadat hij er on
der het motto: „zeil gaat voor
stoom" als parlevinker in ge
slaagd is een opstomend smaldeel tot
stilstand te dwingen. Maar de ver
mimiinnimnl
Flower drum song:
China in Amerika
TRIANON Chinatown in San
Francisco. Een staatje in een staat.
Een trefpunt van twee werelden. De
eeuwenoude tradities van China ver
mengen zich hier met de moderne
opvattingen van het huidige Ameri
kaanse leven. Dit wonderlijke meng
sel van zeden en gewoonten vormt
de basis voor het verhaaltje, dat aan
de musical „lower drum song" ten
geefse liefde voor een lokettiste
brengt hem eerst nog in de letter
lijke zin van het woord aan de rand
van de afgrond en vervolgens aan
boord van een marinischip.
Men kan zich onmogelijk voorstel
len wat zijn rol als gewoon matroos
voor gevolgen heeft: Norman over
treft hier heeft bijna alles wat hij
als brekebeen-met-een-duiveltje bij
vroegere gelegenheden heeft gepres
teerd. Wie onbezorgd wil lachen, kan
hier terecht. De middenmoot van de
film is overigens nog lang niet het
hoogtepunt van het verhaal. Zijn
(alweer letterlijke) „hoogste troe
ven" speelt hij aan het slot uit. als
deze geboren sukkelaar-met-twee
linkerhanden een bemande ruimte
vaart maakt en zowaar nog goed
terecht komt. héél goed zelfs. Dat is
dan vrijwel het toppunt van potsier
lijkheid, die de zaal aan één stuk
door laat lachen. Natuurlijk, wie de
fijne neus ophaalt voor fratsen en
snakerijen, hier en daar gemengd
met een snuife gooi- en smijtwerk,
moet een film als deze maar over
slaan. Toch is deze harlekijn van
het witte doek, juist door zijn En
gelse afkomst, voor een onbekom
merde toeschouwer, die zonder meer
een olijke film wil zien, zeer wel
aanvaardbaar. En zoals gezegd: Nor
man Wisdom is op dreef en echt een
pias van de bovenste plank.
Het verraad der Tartaren
Bloederig
Rex „Het verraad der Tartaren"
is een van die films, die van veer
tien tot zestienjarigen „kerels" maakt
als zij, met de woeste gevechten en
staaltjes van vertoonde mannelijk
heid in het achterhoofd, de duisternis
van de bioscoopzaal verlaten en het
daglicht instappen. Het besef, dat
eigenlijk alles in een ander daglicht
staat, breekt dan enkele uren latei-
wel door. Dit houdt echter volstrekt
niet in, dat de hete strijdtonelen
rond de boardpapieren kantelen en
met vlijmscherpe zwaarden niet
spannend zouden zijn. Integendeel.
Alle middelen hebben de film
makers aangegrepen om de sombere
voorspelling van de Tartarenpriester:
„Gij, Khan, zult tot uw knieën door
een moeras van bloed gaan", waar te
maken. In schrille kleuren en met
het camera-oog op enkele centimeters
van de geslagen wonden wordt de
strijd tussen Vikingen en Tartaren
gevolgd. Vanzelfsprekend ontbreekt
de voor de verkoop van dergelijke
produkten onontbeerlijke sex met. en
dartelen mooie en goed gemanicuur
de tartaren meisjes en vikingvrouw
tjes rond.
Als men van het soort houdt, zijn
de vele kosten en (vooral) het vele
bloed zeker niet verspild.
EEN LAURENS PRODUCT 20 STUKS f 1.-
derne schilderijen figuratief dan
wel naar het abstracte neigend,
waarin voor een groot deel de
typische lokale kleur toonaangevend
is.
Al geven deze schilderijen zeker
geen reden tot juichen, toch is het
leerzaam er kennis van te nemen om
te zien wat er op het ogenblik op
schilderkundig gebied onder de Tur
ken leeft. Er schijnen onder hen twee
uiteenlopende stromingen te leven;
enerzijds gebondenheid aan de sfeer
van het eigen land. anderzijds meer
internationaal gericht.
I Naar de catalogus mededeelt kan
de non-figuratieve kunst in Turkye
j putten uit een rijke traditie, omdat
j welhaast alle vormen in de Turkse
kunst in wezen abstract zijn. Door
de stylering der natuurlijke vormen
wijzigt zich de uiterlijke volkomen.
CARILLONCONCERT
Het programma, dat de stadsbei-
aardier van Leiden en Delft, Rien
Ritter a.s. maandagavond van 8-9
uur in de Stadhuistoren ten gehore
zal brengen, luidt als volgt: 1. Onge
schreven Preludium, Jef Demijn; 2.
Volksliederen: a. Des Madchens Kla-
ge, b. Le joli tambour, c. Drink to me
only, d. Daar was een sneewwit vo
geltje; 3. a. Menuet, M. v. d. Gheijn;
b. Menuet, Baustetter; 4. a. Gavotte,
Gluck, b. Gavotte, Defesch; 5. Pre
ludium en Menuet. Jef van Hoof. 6.
Humoreske, Dvorak; 7. Sonatine, Sjef
van Balkom, (Andante-Allegretto-
Adagio-Allegro-Andante) Alla Tur-
ca (uit 12e Sonate). Mozart.
Wie zich voor dit alles interesseert
kan tot 20 augustus deze tentoon
stelling, welke zoveel eer brengt aan
de typisch Hollandse bloem: de
„tulp", welke door zulk een grote
liefde der Turken gedragen wordt,
bezoeken.
Zy zal U zeker niet teleurstellen!
H.
EEN tentoonstelling, welke een uniek en hier nog nimmer ge
zien karakter draagt, is gistermiddag in de Lakenhal geopend
door de Turkse ambassadeur Zijne Excellentie Fuat Kepenek,
nadat de directeur van het museum drs. J. N. van Wessem en de
directeur voor de Kunsten en Buit. culturele betrekkingen mr. J.
J. Reinink, begroetingswoorden tot de vele aanwezigen hadden
gesproken.
Deze expositie draagt tot titel ..Het tulpenmotief in de Turkse
kunst". Zij is door de Turkse regering welwillend ter beschikking
gesteld ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan der Turks-
Nederlandse diplomatieke betrekkingen.
Onze tulp: zij is thans over gans
de wereld bekend. Maar het tulpen-
kweken is door de eeuwen heen wel
in het bijzonder de liefhebberij der
Turken van hoog tot laag ge
weest. Er waren zelfs tijden 16e
eeuw waarin de Turken de tulp
verafgoodden.
De weerslag daarvan is, dat deze
bloem in rijk-gevarieerde stylering
in Turkije het allesbeheersende ver
sieringsmotief mocht heten: zij bloei
den door middel van de fantasie dei-
kunstenaars op keramiek, borduur
sels, stoffen en boekversieringen, op
hout en op steen. Zij was te zien in
de paleizen der Sultans, in Moskeeën
en huizen, op plafonds, tapijten, bor
den, tegels en grafstenen, ja, waar
niet al!
Het tulpenmotief is in Turkije tot
het nationale motief bij uitnemend
heid geworden.
De Turkse ambassadeur
rechtsbewondert een van de
tegeltableaus
Bewondering
De Turkse kunstenaars zyn door
de tulp, welke hun vreugde en geluk
schonk, gebiologeerd. Deze bloem in
spireerde hen tot de veelzijdigste
scheppingen in meestal felle en
sprekende kleuren, waarvan deze
expositie talryke schone voorbeelden
geeft. Het is niet te veel gezegd,
wanneer wy in veel gevallen van
ware „objets d'art" mogen getuigen.
De tulp „Lale" zoals zy in Tur
kije heet en daar als voornaam voor
jeugdige Turkse meisjes geldt
schiep een hechte band met Neder
land. Het was een goede gedachte om
in verband met deze herdenking hier
sterk de nadruk op te leggen.
Deze met liefde en grote zorg in
gerichte expositie mag dan door de
korte voorbereidingstijd, naar het
woord van de heer Van Wessem, wel
licht een wat improvisatorisch ka
rakter dragen, zij bevat toch wel zo
veel bewonderenswaardige originelen
en reprodukties, dat de aandacht ten
volle verdient.
Schilderijen
Zij vindt een interessante aanvul
ling in een collectie van twaalf mo-
Twee jongetjes van twee jaar, een
tweeling van de familie Lok uit Aals
meer, zijn gistermiddag omstreeks
drie uur in de Westeinderplassen
verdronken, nadat zij uit een box
waren geklommen. Zij zyn op een
doos in de box gaan staan en kon
den zo uit de box klauteren. Daarna
zyn ze naar de waterkant gekropen
en te water geraakt.
De moeder bemerkte wat er gebeurd
was tien minuten, nadat zij voor de
laatste keer naar de kinderen had
gekeken. Drie artsen zjjn gedurende
twee uur vergeefs bezig geweest met
kunstmatige ademhaling.
De familie Lok woont nog maar
kort in de gemeente Aalsmeer. Het
huis aan de Westeinderplassen was
nog niet geheel ingericht.
De 2Vi jaar oude Hendrik Goossens
zag gistermiddag kans op de balu
strade te klimmen, die de ouderlijke
woning aan het Vestaplein te Wor-
merveer omgeeft. Het kind maakte
een val van zeven meter en moest
zwaar gewond naar het gemeentelijk
ziekenhuis in Zaandam worden ver
voerd, waar het 's avonds is over
leden.
Een 2-jarige kleuter, een meisje uit
het gezin Dams, Bevrijdingslaan 134
te Almelo, is van een vensterbank op
de derde verdieping op straat geval
len. Na een val van een hoogte van
10 meter werd het kleine meisje door
voorbijgangers gevonden. Met ern
stige hoofdwonden is het kind in het
ziekenhuis „Ziekenzorg" te Enschede
opgenomen.
Aruba juicht onze
Prinsessen toe
De rondrit, die de Prinsessen Irene
en Margriet gisterochtend over Aruba
maakten, onderscheidde zich in wei
nig van die der vorige dagen. De
zanghulde evenwel, die voor het be-
stuurskantoor werd uitgevoerd en die
de Prinsessen staande op het balkon
in ontvangst namen, was anders: er
werden alleen maar Arubaanse leid-
jes gezongen. Langs de route stonden
vele mensen om de vorstelijke be
zoeksters toe te juichen. Zij bezoch
ten onder meer een tehuis voor
kinderen, waar een lintendans werd
uitgevoerd en kregen op Savaneta
schelpen aangeboden, die waren
omgetoverd in schemerlampjes. Ook
de Internationale Zeemansclub werd
met een bezoek vereerd.
Advertentie
Reproduktie van een miniatuur voorstelllend Selem II
Zoekt U een
van f 40.— of f 400.—.
v. d. WATER, Haarl.straat 207
heeft het. De Gero.specialist.
pgeriebt 1 maart 1860 Zaterdag 28 juli 1962 Tweede blad no. 30715
