Theater der Naties na 6 jaar op de helling? Het zou de eigen roem overleven KLEUR- SPOELING THUIS ZELF DOEN u! WALDEN EN MUYSELAAR HARTELIJK GEHULDIGD VERLIES DE GOEDE MOED NIET! Toneel in Parijs UW HAAR: POLY-COLOR DAAN LADAN ALLES OPVERFGEB. Teleurstelling over rapport Witteman SPAREN VOOR DE KINDEREN Zilveren Snip en Snap: Bewondering van vele zijden BRUSSELSE GROTE MARKT KRIJGT EEN „DOUCHE" LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 20 JULI 1962 (Van ome Parijse correspondent) HET zesde seizoen van het Theater der Naties waar zich weer het omvangrijkste festival der dramatische kunst dat de wereld van daag kent voltrokken heeft, is nu na vier maanden afgesloten. De deelneming uit de verschillende landen was wéér wat beter dan vorige jaren, de recettebereikten wéér hogere bedragen en, te oordelen naar de cijfers die we de lezer hier nu maar onthouden zullen is de balans dus zeker positief geweest. Er zijn, na een der laatste voorstellingen van het Neder landse Nationale Ballet dat als hekkesluiter fungeerde, ook weer vele prijzen uitgedeeld v/aarbij de Duitsers, met de opera van Frankfort en het Theater van München voor de decoratie van de muur, het stuk over de ondergang der joden in het ghetto van War schau stellig niet ten on rechte, de meeste lauweren hebben weggesleept. Dat de Nederlander Hans Wilbrink die de titelrol gezon gen had in Henze's opera Prins Homburg, als beste zan ger van het festival bijdroeg aan die overwinning doet aan die Duitse verdiensten niet zo heel veel af. Inderdaad zijn 't ook dit jaar de Duitsers ge weest die èn door de keuze van hun stukken, èn door de kwaliteit hunner voorstellingen met name in de sector van de opera, veruit de belangwek kendste bijdragen geleverd hebben. Slechts enkele open baringen Die Superioriteit heeft extra relief gekregen door het feit dat na zes jaren nu proefon dervindelijk is aangetoond, dat het Theater der Naties zijn bestaans reden toch voornamelijk vindt op 't gebied van opera en ballet, waar de taalproblemen geen barrières hoeven op te werpen. Vermoedelijk hebben de organisatoren die obsta kels van de taal in het begin wel wat onderschat. De eerste jaren werkte de noviteit van het experi ment het snobisme nog in de hand, en behoorde 't tot de „goede toon" van geheel Parijs geen voorstelling te missen om omstandig de ver diensten te kunnen vergelijken van deze Molière in het Turks, die Sophocles in het Nederlands, een Shakespeare in het Arabisch of een Ibsen in het Portugees. Die sport is nu weer wat afgesleten, en de spe cialisten van het toneel hebben de diverse karaktertrekken van regie- en aankledingstradities in die ver schillende landen inmiddels ook wel weer zowat bekeken. Gezegd kan trouwens dat onder die tientallen Advertentie Nieuwe landbouwwet Franse Kamer laat niet veel lieel van ontwerp-Pisani De Franse Nationale Vergadering ls op verzoek van de regering wat later op reces gegaan om zich eerst te kunnen uitspreken over de ont- werp-wet ter hervorming van de landbouw van minister Edgar Pisa- ni. Na een schier eindeloos debat werd het ontwerp-Pisani vanmor gen om half zes met 376 tegen slechts elf stemmen door de Kamer aangenomen. Bij zijn inleiding tot de debatten heeft de minister van Landbouw, die in het bijzonder de jonge boeren een flink eind wilde tegemoet ko men, de Kamer voor de keus gesteld: aanvaarding van zijn ontwerp of van de verantwoordelijkheid voor een revolutie op het platteland. Nu vanochtend vroeg het ontwerp is aangenomen, valt het toch te be twijfelen of de minister en vooral de boeren tevreden zullen zijn. Door de vele wijzigingen waarmee de wet ls geamendeerd, valt van het oorspron kelijke geesteskind van minister i- sani niet veel meer te herkennen. De vrees is dan ook gewettigd, dat ook ditmaal de boeren hun teleur stelling niet onder stoelen of ban ken zullen steken, maar krachtdadig zullen manifesteren, waardoor de kans groot lijkt, dat de toeristen straks de wegen naar of van hun vakantieoorden opnieuw door trac toren geblokkeerd zullen zien. gezelschappen alleen de Opera van Peking, het Berliner Ensemble van wijlen Brecht en het Workshop-ge zelschap uit Londen, wezenlijke openbaringen zijn geweest. De ove rige troepen die van heinde en ver re zich voor het internationale monsterfestival deze maanden naar Parijs begaven, traden voorname lijk op voor de kolonies van hun landgenoten die de verrichtingen uiteraard met heel andere ogen en oren plegen te volgen. Op voorhand zullen die landge noten hartelijk overtuigd zijn van de hoge waarde van hun nationale produkt waardoor ze, in een sfeer van heimwee, het contact met het vaderland bovendien weer eens even kunnen vernieuwen. Alleen het Engels, het Duits, Italiaans en Spaans zijn voertalen waardoor wat bredere kringen bereikt kunnen worden. Niettemin kan zelfs in die talen een voorstelling in dit inter nationale kader alleen worden ge motiveerd, indien de kwaliteit van een stuk of de onbekendheid van een schrijver een werkelijke open baring kunnen doen verwachten. Zo'n openbaring heeft sedert die zes jaren eigenlijk alleen het Work shop met Brendan Behan gebracht wiens internationale carrière inder daad in het Theater der Naties is begonnen. Een derde bron waaruit vooral de eerste seizoenen de orga nisatoren wat al te veelvuldig heb ben geput, vormde dan nog de exo tische folklore. Ook ten aanzien van die attracties is Parijs nu iet wat blasé geworden, ai maakte het ensemble van Dahomey dat zojuist met de „Challenge van het Theater der Naties" onderscheiden werd, dit jaar dan ook een gunstige uitzon dering op de regel, dat de ware volkskunst zich ongestraft en zon der schade maar zelden naar het podium van een schouwburg Iaat overplanten. Ingrijpende herziening? Al die overwegingen hebben nu tot de vraag geleid of 't geen voorkeur zou verdienen de opzet van het internationale theater vrij ingrijpend te herzien. Een fundamentele moeilijkheid is voor de organisatoren zeker altijd geweest dat zij niet vrij zijn in de keuze van hun gasten. De kosten van reis en verblijf moeten door de troepen zelf worden gedragen, en in de praktijk zijn het dan ook meestal de regeringen die, bij wijze van culturele propaganda, de on derneming financieren. Het gevolg is, doorgaans alleen „officiële" troepen worden afgevaardigd, die uit artistiek standpunt gezien, ech ter die eer lang niet altijd toekomt Onder die omstandigheden lijkt 't verstandig indien de leiding van het Theater de Naties dat door de Franse staat, het Departement van de Seine en de stad Parijs gesubsi dieerd wordt, haar artistieke ambi ties formuleert en aan strengere criteria onderwerpt, en met. name de kwantiteit aan de kwaliteit onder geschikt maakt door de duur van Verffabr. en grossier NIEUWSTRAAT 11 LEIDEN Tel. (01710) 23156. Na 18 uur: (01710) 31772 Official dealer: PIETER SCHOEN VERFCHEMIE het seizoen te verkorren, of het festival slechts iedere twee jaren te organiseren. De gelden zouden dan uitsluitend kunnen worden besteed aan gezel schappen die de hoogste garanties bieden voor een niveau dat de om schrijving „internationaal" ook ai om andere redenen dan enkel de geografische herkomst der gasten, zou verdienen. Wanneer de huidige gang van zaken ongewijzigd wordt voortgezet, moet men helaas wel vrezen, dat het Theater der Naties zijn eigen roem spoedig zal hebben overleefd. De Nederlander Hans Wil- brink als Prins Homburg in Henze's opera die tot de beste zangers van het zesde seizoen van het Theater der Naties werd uitgeroepen. Wij weten ons deze zomer geen raad Nu ja: af en toe 'n sprankje zon, maar wat betekent dat? Van „behaaglijke" warmte is geen spreke, rauw wordt bijna elke dag de vurige hoop daarop verstoord. Met afgunst luistert men naar de opgetogen verhalen van hen, die bijv. naar Spanje reisden en daar genoten van al hetgeen waaraan 't ons stelselmatig ontbreekt: dag na dag stralen uit een blauwe, wolken loze hemel, zwemmen ln een lauwe zee. bij een temperatuur van 32 graden profiteren van een koele drank. Verrukkingen, die ons constant onthouden worden Is het wonder dat hier de mensen met bedrukte en voor het me rendeel bleke gezichten als schimmen rondwaren, terwijl dèïr het van top tot teen gebruinde volk temidden van felle kleuren en een weelde aan bloemen juicht en zingt als een vanzelfsprekende uitlaat voor hun opgeruimde gemoedstoe stand? Zulk een troosteloze, nare, natte, bittere, dikwijls zelfs grimmige zo mer als die van 1962 kan niemand zich herinneren. Kom maar eens op de boulevards van onze badplaatsen en ge hoort slechts klaagliederen. Niet alleen de badgasten voelen zich ellendig. Nog mèèr wellicht de kelners op de terrassen, die zich veelal staan te vergapen rond de onbezette stoe len. We hebben enige van hen ge sproken. Uit hun mond klonk steeds weer dezelfde Jeremiade: „Wat wij déze zomer beleven, meneer, dat is werkelijk nietm eer goed te ma ken" Dit-niet-meer-goed-te-maken" geldt voor iedereen. Kunt u zich indenken dat. over een week of zeven de herfst al z'n Intrede doet? En over luttele maanden Sinterklaas uit het nu zo zonnige Spanje over de besneeuwde deken rijdt? Het contrast zal hem niet mee vallen „Kop op" zeggen gelukkig de optimisten. „Er zit zeker nog iets goeds in 't verschiet". De pes simisten zien 't anders. Ze durven op niets meer hopen, vertrouwen. Toch trekken ze er op uit, zij 't steeds gewapend met regenjas en oaraplu. Gelijk dit kereltje, dat beslist op lieuwe regen rekent. Neerslachtigheid staat op z'n ge zichtje te lezen. Vastberadenheid óók: hij lè&t zich eenvoudig niet klein krijgen. Dkt is dan ook het bestel Verlies de moed niet: moed ver- 'oren, èl verloren. Dan wordt het molt meer goed. Wie zó, met nog -en dosisg oede moed bezield, de esterende „zomer"-weken ingaat, heeft misschien kans er alsnog voor beloond te worden. Voor wie de hoop op beter weer laat varen, is 't „zomerspel" bij voorbaat al ver loren. FANTASIO. Scherp protest van Rotterdam In het rapport van de commlssle- Witteman over de nieuwe salarisver houdingen tussen de door de over heid gesubsidieerde symfonieorkesten staat volgens de Neder. Toonkunste- naarsbond veel teleurstellends. Het hoofdbestuur van deze bond meent dat men van een commissie, waar in de directie belanghebbenden niet zijn vertegenwoordigd, niet anders kan verwachten. De bond, die in een uitgebreide verklaring heeft gerea geerd op de adviezen van de com- missie-Wltteman, acht het de hoog ste tijd dat de staatssecretaris van O.K. en W. het overleg begint met de orkestbesturen en de drie vak organisaties, zoals hij in de Tweede Kamer heeft aangekondigd. De Neder. Toonkunstenaarsbond staat op het standpunt dat de Rijks overheid zich garant behoort te stel len voor een sluitende exploitatie van de orkesten. „Het maecenaat is voorbij. Spreiding en peil van de mu ziekcultuur is een overheidszaak". Het bestuur van de „Stichting Rot terdams Philharmonisch Orkest" heeft gistermiddag bij monde van zijn voorzitter, mr. H. N. Wakkie, in Rotterdam scherp geprotesteerd te gen het derde rapport van de com missie „Witteman". Er is besloten acties te beginnen onder het motto „Geen achterstel ling" bij Den Haag. De Vereniging van leden van het Residentie-Orkest heeft aan het be stuur van het Orkestenverbond doen weten dat zij per 19 juli 1962 uit het Orkestenverbond treedt. In het Orkestenverbond was vol gens de vereniging overeengekomen, de spaarbank metvolledige bankservice dat de aangesloten leden van de Ne derlandse symfonieorkesten zich zouden onthouden van een oordeel over de klassificatie van de Neder landse symfonie-orkesten. In een communiqué van enkele dagen ge leden heeft echter het dagelijks be stuur van het Orkestenverbond stel ling genomen tegen de in het derde rapport „Witteman" voorgestelde en door de staatssecretaris van O.K. en W.. aanvaarde klassificatie van de Nederlandse symfonie-orkesten. Met name werd de status van het Con certgebouw-orkest in dit communis qué onjuist genoemd. Hiermede over schreed volgens het oordeel van de vereniging van leden van het Resi dentie Orkest het Orkestenverbond als overkoepelend orgaan niet alleen zijn bevoegdheden, maar paste het tevens discriminatie toe opzijn leden. De Vereniging van leden van het Residentie Orkest heeft zich hierdoor genoodzaakt gezien uit het Orkesten verbond te treden. „lk ben eigenlijk een dramaturg. Het artiestenduo Willy Walden en Piet Muyselaar, dat 25 jaar op de planken is verschenen als „Snip en Snap", is gistermiddag in het Theater Carré in Amsterdam onder grote belangstelling uit de wereld van de kleinkunst gehuldigd. De directeur van de „Snip en Snap"-revue'sRené Sleeswijk onthulde dat het 17 maart 25 jaar geleden was dat hij de heren Walden en Muyselaar ontmoette, uit welke ontmoeting het duo „Snip en Snap" werd geboren. Hier is sprake van een ongelofelijke samenwerkingNergens ter wereld vindt U een dergelijk duo dat 25 jaar bij elkaar blijft en 25 jaar met succes voor dezelfde onderneming optreedt. „Ik hoop dat daze groten ln de kleinkunst zich nog lange tijd in de milde meiregen van de publieke gunst mogen koesteren", zei de heer Slees- wijk, die ook Aase Rasmussen (de echtgenote van Willy Walden), in de huldiging betrok. Zij viert haar 20- jarig jubileum als medewerkster aan de revue's. De voorzitter van de Ned. Bios coopbond, de heer Joh. Miedema me moreerde hoe de jubilarissen destijds hun eerste toneelstappen in bioscoop theaters zetten, terwijl zij nu ernsti ge concurrenten zijn geworden voor het bioscoopbedrijf. Hij prees de bij zondere verdiensten die het duo heeft voor de Nederlandse amusementswe reld. Namens het gemeentebestuur van de hoofdstad, bood mr. P. Mijksenaar de jubilarissen gelukwensen aan. „Het gemeentebestuur heeft veel waardering voor uw werk. Het ge tuigt van een juist inzicht in de smaak van het publiek dat uw shows zich steeds in een grote belangstelling mogen verheugen. Uw shows zijn uitgegroeid tot een van de grote ge beurtenissen in Amsterdam", aldus de directeur van de gemeentelijke afde ling van voorlichting en representa tie. Voorts werd nog het woord gevoerd namens de directie van het Theater Carré, de Vereniging voor schouw burg- en concertzaaldirecties in Ne derland, de Ned Bond v. theateron dernemers, het personeel van Carré, de Engelse artiesten van de revue, de AVRO, die het eerst „Snip en Snap" voor de radio bracht en namens de Nederlandse journalisten. Er werden deze middag geen gro te cadeaus aangeboden. Het enige, werkelijke geschenk, dat werd over handigd, was een enveloppe met in houd, door René Sleeswijk aan Aase Rasmussen overhandigd. Deze char mante revue-medewerkster (in het dagelijks leven mevrouw Walden) vierde namelijk ook een jubileum, aangezien de vanavond in Carré star tende revue .Harten troef' haar twin tigste Sleeswijkrevue is. Maar voor Walden en Muyselaar dus geen ca deaus. Althans geen tastbare. Het ju bilerende tweetal had namelijk ver zocht, de bedragen, die anders zou den zijn uitgetrokken voor geschen ken, te storten ten bate van het Na tionaal Hulpfonds „Wij Komen". Het mooiste cadeau voor deze sym pathieke, hardwerkende artiesten zal echter ongetwijfeld zijn geweest het feit, dat zo velen van waardering voor hun werk waren komen getuigen. Dat er zoveel hartelijke speeches waren gehouden, zoveel telegrammen uit binnen- en buitenland waren bin* nengekomen en dat er zo veel recep- tiegangers geduldig ln een rij op hun beurt wilden wachten om persoonlijk hun gelukwensen aan te bieden. Als oudste van het in het zonne tje opgezette tweetal mocht Muyse laar daarvoor danken. Hij deed het sympathiek, eenvoudig, hartelijk en ernstig: „Eigenlijk ben ik een drama turg. Hoe ik komiek heb kunnen wor den, ls voor mij altijd nog een raad sel". En hij leek meer bewogen dan hij wel wilde laten blijken Waterverstiiiving heeft verrassende resultaten: wapenschilden zichtbaar Stadhuis is al bijna gereed De Grote Markt van Brussel, met het beroemde stadhuis en de prach tige gildehuizen, ondergaat een „wa terkuur" om ze van het vuil van eeuwen te ontdoen en in hun oude glorie te herstellen. Proefnemingen op het stadhuis die in april zijn begonnen zijn zo goed geslaagd, dat men heeft besloten de gehele markt een grote beurt te geven, een werk van vele maanden. De wasbeurt van een deel van het stadhuis heeft aangetoond, dat de methode van verstuiving van water Willy Walden en Piet Muyselaar in grote verbondenheid langs de gevel het patina van de sta nen niet aantast (onder patina ver staat men de kenmerken van het oppervlak van oude voorwerpen). Als eerste resultaat kan worden genoemd dat de wapenschilden van de herto gen van Brabant in de gevel, die tot voor kort door een dikke laag vuil onzichtbaar waren, weer te voor schijn zijn gekomen. Het werk aan het stadhuis vordert nu in een snel tempo. Het water loopt vrijwel onafgebroken langs de gevel van 's ochtends acht tot 's avonds acht. Er moet echter reke ning mee worden gehouden dat het water wordt geleverd door de brand- kranen binnen het stadhuis. Enkels ervan moeten de gehele dag vrij blij ven voor noodgevallen en 's nachts moeten zij alle beschikbaar zijn. Daarom moet het „douche-appa raat" elke avond worden opgeborgen. De schoonmaak wordt ook onderbro ken op zon- en feestdagen en bij manifestaties op het marktplein. Na de natte restauratie van het stadhuis zal een droge volgen waar bij vergane stenen zullen worden vervangen. Men staat echter voor het altijd moeilijke probleem of de beeld jes die wegens bouwvalligheid moes ten worden weggenomen, nu moeten worden vervangen door vals antiek of door iets nieuws. Een commissie van deskundigen is nog bezig zich daar het hoofd over te breken. De Brusselse methode heeft reeds belangstelling gewekt in het bui tenland en met name in Parijs. Daar heeft men onlangs gladde gevels van bepaalde gebouwen, bijv. aan de Place de la Concorde, schoongemaakt met zandstralen. Voor meer delicate monumenten ais bijvoorbeeld de „Sainte Chapelle" overweegt men nu de natte Brusselse methode toe te passen. Kerkelijk Leven NED. HERV. KERK Beroepen te St.-Annaland J. C. Stel wagen te Woudenberg te Arnemul- den en Eemnes-Bulten G. Veldjesgraaf, kand. te Ede. Benoemd tot leraar godsdienstonderwijs aan de openbare scholen te Wageningen ds. W. J. Gun ning te Callantsoog. Bedankt voor Hoorn D. J. Miedema te Dokkum. GEREF. KERKEN Beroepen te Leeuwarden-West (vac. L. G. Pleljsant) L. H. Kwast te Andljk. CIIR. GEREF KERKEN Beroepen te rraneker en te Werken dam G. Leendertse, kand. te Haarlem.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 7