Zomergenot in een oud stadje
BREKER
Kom er
ACHT-er
Spelen Russen elkaar
„het balletje" toe
igl
IK
ié
s
B
*mjL
H
Viertallen-toernooi
Gooise Bridge Clnb
HOE ZAL HET MORGEN ZIJN?
HOE
WERKT
HET!
I
1
1
1
1
1
4 1
I
I
1
1
I
1
1
w
1
1
1
4
4
1
B'
5
Kom er ACHT-er
door Sjouke van der Zee
Zaterdag, 30 juni 1962
Pagina 4
Kunt U de acht afwijkingen in de beide bovenstaande tekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders op deze pagina.
Onze schaakrubriek
Er wordt wel beweerd, dat
deelnemers aan een belangrijke
schaakwedstrijd onderling el
kaar remisetoe spelen ten
koste van anderen. Deze ge
ruchten. kwalijk zoals geruch
ten meestal zijn. worden ook
nu weer verspreid over de Rus
sische meesters in het toernooi
te Willemstad. Dat men geen
risico wil nemen wederzijds in
gelijk opgaande strijd mag niet
uitgelegd worden als elkaar de
bal toewerpen. Dat de beide
Amerikanen in dit toernooi el
kaar zouden ontzien is in ieder
geval niet bepaald op te maken
uit de volgende partij.
22e RONDE
Wit: R Fischer.
Zwart: P. Benkö.
1. e2—e4. e7e6; 2. d2—d4. d7—d5
3. Pbl—c3. Pg8f6; 4. e4—e5 (de
idee van Steinitz. door hem voor
het eerst in Wenen 1873 ten doop
gehouden. De moderne meesters
schromen de aloude varianten
niet) 4Pf6d75. f2—f4.
c7—c5: 6 d4xc5. Lf8xc5; 7. Ddl—g4,
0—0: 8. Lfld3. f7—f5; 9. Dg4—h3.
Lcöxgl «volgens Euwe's theorie
boekje dubieus). 10. Thlxgl «het
witte paard dat voor een aanval op
de zwarte rochadestelling zeer
bruikbaar had kunnen ziin is voor
zwarts ..goede" loper geruild). Pd7
c5; 11, Lel—d2. Pb8—c6; 12. Pc3
b5 Dd8b6 «met de dreiging
Pxd3t en dan Dxgl!). 13. 0—0—0,
Lc8d7; (dreigt Pxd3 en Lxb5) 14.
Fb5d6. Pc5a4 (zwart valt hevig
aan op de damevleugel, terwijl wit
nog geen tijd heeft gekregen om
aan de andere zijde iets te begin
nen). 15. Ld3b5 (blokkeert de lijn
voor de zwarte dame naar b2; op 15
b3 zou de witte vleugel verzwakt
zijn en ook Dd4 mogelijk zijn ge
worden 15. Pc6d4; (Reeds
nu denkt men: hoe komt wit hier
levend uit. maar het wordt nog ang
stiger om de witte monarch heen».
16. Ld3—e3 (natuurlijk kan Lxd7
niet wegens 't mat op b2)
(Stelling na 16. Le3)
geven). 27. Dh3h4, Tc5a5; 28.
Kcl—d2;
ïï-
'i
Het. zal je gebeuren om. met het
vlaggetje op vallen en nog 13 zet
ten te doen. zo'n stelling te moeten
oplassen. De zet 27. Dh4 wordt nu
duidelijk als we kiezen: 28.
Pe4t; 29. Ke2. Dd2?: 30. Kf3 en Lf2
staat door Dh4 gedekt: ook 28. Pd5;
29. Ke2. Pxf4 gaat niet op. 28.
h7h6; En nu moet zwart de greep
loslaten en komt eindelijk wit aan
de beurt). 29. g2g4. f5xg4; 30
Tglxg4. Kg 8h8: (Begrijpelijk,
maar fataal) 31. Dh4xh6t zwart gal
op. Op gxh6 volgt Pf7 mat.
LADDERWEDSTRIJD
CXIII
1
11 i?
a b cd e f g
Zwart aan zet. winti
CXIV
1
f
1
1
16Pd4e2*; 17. Lb5xe2
(want op 17. Kd2 zou 17. Pxgl.
Lxb6; 18. Pxh3 enz. de kwaliteit
kosten). 17Db6xb2t; 18. Kcl
d2. Db2b4t; 19. Kd2cl (zwart
heeft hier dus remise in de hand",
maar, hoewel een stuk achter
tracht hij .terecht, op winst te
spelen) 19Pa4c3; 20.
Tdl—el. Pc3xa2t; 21. Kcl—dl. Pa2
c3t 22. Kdl—cl (Kd2? loopt na
Pe4~t mat). 22d5—d4; 23.
Le3f2. Tf8c8 (nieuw geschut
wordt in stelling gebracht, maar
wonderlijk genoeg, de witte veste
houdt stand). 24. Le2d3.Pc3—a2t;
25. Kcldl, Pa2c3t (zwart was
reeds in nijpende tijdnood) 26. Kdl
cl. Tc8—c5 (met de dodelijke
dreiging over a5 op al mat te gaan
a b c d e t g
Wit aan zet. wint.
Oplossingen van de opgaven 107
t m. 114 uiterlijk 7 juli aan W. H.
van der Nat Acacialaan 25, Leider
dorp.
1. bloempot is verplaatst
2. snavel haan
3. deur garage
4. balk in tuinhek
5. hoefijzer is omgekeerd
6. wijzer klok ontbreekt
7. hak linker schoen man
8. klomp is kleiner.
In het poolgebied met zijn
dikke ijslaag zijn de ijsbre-
kers zware grote schepen
met eer, bijzonder sterke
boeg zonder de boegschroe
ven.
pomp
Het meest gebruikte
op kleine vaarwegen be
staat uit een losse boeg,
die aan een schip wordt
bevestigd.
Om bij vorst het zo noodzakelijke
verkeer op rivieren, kanalen en
meren niet te onderbreken, wor
den vaargeulen gemaakt door
ijsbrekers.
type
Bij dikker ijs worden speciaal ver
sterkte snelle sleepboten gebruikt;
Deze nemen in open water een
aanloop en schuiven dan een stuk
het ijs op, dat dan door het gewicht
van de boot verbrijzeld wordt.
Weldadige rust gezeten op een dijkje
f De winter is voorbij. Hij is, zoals in het liedje nu toch wel helemaal
„vergangen", maar de lente hebben we overgeslagen, zodat we nu meteen
midden in de zomer zitten. Hoog en wijd staat de zomerdag boven de
aarde, een bolle wind stoeit over de schuddebollende grijze wilgen van het
Hollandse veenland, over de weilanden, en over de bruggetjes, die als
ronde katteruggen de vaarten en kanalen overspannen.
Over die bruggen en door die
weilanden voert mijn weg,
langs grasveldjes met een
schaap of een geit, langs drassige
stukken land, waar kieviten joelen
en buitelen, langs telegraaflijnen
met kwietkwetterende zwaluwtjes.
De veerman die me over het wa
ter loodst, trekt zonder overhaas
ting aan de zware ketting en geeft
onder de bedrijven door zijn com-
verte gezien, als met een paar tere
penseelstreken aan de horizon
neergelegd? En hebt u boven aan
een bloeiende dijk gezeten, dan ook
zo echt genoten van die weldadige
rust. vooral als u om dit alles te
bereiken een daverende stad er voor
moest ontvluchten?
mentaar op het weerbericht. Dit
bericht klinkt vandaag als muziek,
dus verder steeds verder, tot waar
achter 'n kromming van de weg
het oude veendorp opdoemt, mijn
eerste doel op deze stralende zo
merdag. Het. ligt er zo maar wat
te soezen, z'n fijngekant torentje
uitpiekend boven 'n boeket van
groen in alle kleuren, die zich in
onbeweeglijk water van kanaal en
gracht in diepe spiegeling herhalen.
Maar niet dit slapende dorp is
vandaag mijn einddoel. Ik
ben op zoek naar een oud
stadje, dat ik wil terugzien, zoals ik
het jaren geleden heb zien liggen,
ver achter de weilanden, in de stil
le beving van de warme opstijgende
lucht op net zo'n blanke zomeroch
tend als vandaag.
De lezers kennen wellicht onze
riviersteden zoals Rhenen, Wijk bij
Duurstede met monumentale ker
ken en torens, of Deventer, Kam
pen met hun prachtige huizensta
peling boven steil uit het water
rijzende kaden? Misschien hebben
zij De Lemmer uit zee zien liggen,
of Enkhuizen en al die oude Zui
derzeestadjes. die nog altijd aan het
water hun charme d3iiken. Maar
kent u Monnikendam?
Hebt u op een heldere zomer
ochtend zijn profiel wel eens in de
Onze bridgerubriek
Voor Monnikendam heb ik een
zwak, dat wil ik wel bekennen
maar het waarom, dat be
waar ik als een geheim. En zo heb
ik het na jaren teruggezien, gezeten
op die dijk, in het geurende gras,
temidden van rode klaver, gele we
derik en een overvloed van witge-
schermd nachtegaalskruid. Onder
wijl schoten fietsers en autobussen
achter me voorbij, maar ze deer
den me niet. zomin als de plezier
boten. die met zacht gepraat en ge
lach van genietende mensen door
het kanaalwater gleden.
De stad zelf wordt beheerst door
de prachtige oude kerk. een monu
ment van steen, heel oude steen
grijs en rood. en een toren als één
stuk onverzettelijkheid. Naar die
mooi getinte muren omhoog glooit
'n grasveld, waarschijnlijk het oude
kerkhof van heel lang geleden. Op
dit met zonnevlekken bestipte groen
ligt de was te drogen, helderwitte
lakens en hardblauwe visserskle-
dij, die met het groen en met het
rood der stenen een wondermooi
kleurenpatroon vormen.
Zulke mooie dingen kun je vin
den in zo'n stille stad aan de
ingedamde Zuiderzee. Hier
staat de tijd stil, niemand heeft
hier haast en de rustige mensen
kennen elkaar van haver tot gort.
Dat ondervind ik nog eens duide
lijk, als ik in een winkeltje een
praatje begin, waarop gretig wordt
ingegaan. Een babbeltje over het
weer. over de miserabele lente en de
veelbelovende zomer, de vreemde
lingen en via het oude weeshuis ook
over personen en dan duurt het
maar even, of alle bekende familie
namen passeren de revue in dat
kleine winkeltje met z'n rinkelbel,
in dat nauwe zonnige straatje.
Dan wandel ik langs de gracht
jes. waar in het stilstaande en dui
delijk geurende water eendjes mod
deren, ik slenter over de oude wallen
en bruggen en verbaas me erover,
dat in zo'n oude stad, waaraan al
leen de tijd heeft gewerkt en men
de dingen heeft gelaten, zoals ze
waren, eigenlijk alles mooi en schil
derachtig is.
Nu moeten we in onze moderne
tijd oppassen met dat woord
..schilderachtig", maar een
feit is het. dat in een eeuwenoude
stad als deze de kleuren, het rood
en grijs van daken en muren, het
bruin van geteerde schuttingen ver
zacht zijn onder de adem van de
tijd en dat ze wonderwel passen bij
het groen van prachtige oude bo
men.
Voor ik er erg in heb ben ik de
plaats al uitgewandeld en sta ik
aan de haven, onwaarschijnlijk
ruim voor een stad. die met de zee
weinig connecties meer heeft. Want
wat dit laatste betreft, moeten we
in de historie wel erg ver teruggrij
pen. Toch ruikt 't er naar water,
naar vis en een paar oude man
netjes zitten er. als poezen in de
zon. wat te herstellen aan zwart
bruine netten.
Omdat ik hier gauw ben uitgeke
ken, ga ik weer stadwaarts en vind
na enig zoeken een klein cafeetje,
laag weggedrukt tussen een paar
winkelpanden en daar op het smal
le stoepje geniet ik van de genoeg
lijke gezelligheid van de hoofdstad:
auto's met erg buitenlands verklede
mensen passeren, trekkers op hoog-
bepakte fietsen zoeken verkennend
hun weg en daartussen door gaan
de bewoners hun rustige gang.
En boven al deze zonnige zo-
mervreugde strooit een helder
carillon met het geluid van
klinkend kristal zijn klokkengeluid
uit, alsof het er zelf plezier in heeft,
dat het op deze gave zomerdag daar
boven in het fraai gemodelleerde
speeltorentje troont, waar om het
halve uur de aardige ruitertjes
hun wandelingetje maken.
De Monnikendammers zelf kij
ken er niet meer naar. maar de
vreemdelingen, zwart gebrild en
ruit gebroekt. de kijkende, kiekende,
kauwende vreemdelingen wel. Zo
juist heeft de boot een kudde los
gelaten. Ze drentelen, babbelen,
wijzen naar rechts, naai links om
hoog en laten zich getroost lood
sen naar het hotelletje en dan naai
de bus, die hen zal doorgeven naar
Volendam, vanwaar zij dan Mar
ken ook nog kunnen „doen". Die
vreemdelingen geleidedienst daar
werkt perfect.
Mar laat mij asjeblieft in m'n
eentje de oude bolwerken op
gaan buiten de stad, van
waar je in één blik het geheel kunt
vatten, van de kolossaio hoofdkerk
tot de haven. Laat mij daar men
zitten boven aan de dijk in het hoge
gras met de zoevende zomerwind
om me heen. die de geur van water
overbrengt en ook de zilveren twin
keling van het klokkenspel.
Het witte bootje met ae vreemde
lingen trekt een lichte streep over
het water, er krijsen nijdig een
paar meeuwen.
Heel in de verte wiekt een toren-
valkje naar de torenspits. Ik weet.
dat ze daar boven in de kerk neste
len, de torenvalken.
Een sullig schaap staat in n wei.
een lammetje zoekt driftig in de
vacht van zijn moeder.
Dit is het zomerbeeld van een
Noordhollands stadje en dat zal
ik lang in herinnering bewaren.
Uen ik, wij allen, kunnen hef
tig verlangen naar zomerse
warmte, zoals die vroeger in
ons land schering en inslag was
Tegenwoordig is 't klimaat zó ellen
dig, dat 't er alle schijn van heeft,
dat wij voorgoed in de hoek zitten
waar de slagen vallen
Waar bleef die goede, oude tijd,
waarin je heerlijk lag te koesteren
in de zonnestralen, waarin je wist
en voelen kon dat 't „zomer" was,
dat je daar onwrikbaar staat op
kon maken en je er met alle plan
nen rekening mee kon houden? Nu
is 't „Jantje lacht en Jantje huilt":
de ene dag een zweempje warmte,
de andere dag weer misselijke kou
of regen.
Het Gooi was zondag 24 juni
weer trefpunt der bridgers. De
Gooise Bridge Club had te
Bussum zijn jaarlijks viertal-
lentoernooi georganiseerd en
verheugde zich op de deelname
van vele vooraanstaande Ne
derlandse spelers, waarbij ook
België nog met een sterk Ant
werps team was vertegenwoor
digd.
Vele interessante spelsitua
ties deden zich voor een
tweetal wil ik u er eens van
voorleggen.
1) Oost gever, niemand kwets
baar. De zuidspeler heeft:
Sch 8 7 4 3
Ha A 5
Ru A 7 5 2
KI H 6 3
OW spelen de zwakke Sansatout
met de Staymanconventie en het
bieden ging, onder voortdurend
passen van NZ oost 1 SA west
2 klaveren oost 2 ruiten west
3 SA allen passen. Waarmee
moet zuid uitkomen? Antwoord on
deraan.
2> Noord gever, NZ kwetsbaar.
Zuid heeft:
Sch V 6
Ha B 4
Ru H V B 5
KI A H 10 7 4
NZ spelen géén zwakke Sans en
het bieden gaat (OW passen)
noord 1 harten zuid 2 klaveren
noord 2 ruiten wat moet zuid
nu bieden??
In beide situaties dient men er
rekening mee te houden, dat de
wedstrijdtelling dusdanig is, dat
slechts winst of verlies van een
(aan twee tafels) gespeeld spel be
langrijk is; de te behalen score per
spel was 2-0 of 1-1. Een meerdere
overslag was dus éven belangrijk
als een slempremie.
Antwoorden:
1) Zuid moet beginnen te taxe
ren, wat zijn partner kan hebben.
Oost heeft ongeveer 13 punten
en west heeft er zeker 13, daar hij
voor 3 SA 25 punten nodig heeft
en bij oost een minimum van 12
moet aannemen. OW kunnen dus
op ong. 26 punten samen getaxeerd
worden zuid heeft 11 punten aan
hoge kaarten, waaruit volgt dat
noord niet meer dan ten hoogste
één Heer, dan wel één Vrouw plus
een Boer in handen kan hebben.
Op basis van die taxatie is een uit
komst in schoppen al taboe: het
gevaar is veel te groot, dat zuid met
die uitkomst een vrouw of boer van
zijn partner verraadt. Daar zuid
verwachten mag, alle entrees te
hebben en dus nog enige malen aan
slag te komen, moet hij met zijn
sterkste vierkaart starten: ruiten 2.
In de praktijk zouden OW niet
meer dan 3 SA hebben kunnen ma
ken bij een uitkomst in schoppen
zouden zij dan overslag hebben
verkregen, daar zuid zijn ruitens
niet meer op tijd vrij kon krijgen.
Noords enige plaatsje bleek har
tenvrouw te zijn (vijfde), met twee
kleine schoppens, drie ruitentjes en
drie klavertjes. Oost had een vier
kant klaveren (met het Aas) en
drie driekaarten.
Moderne conventie
2) Dit spel is moeilijk te bieden
zonder moderne conventie: de z.g.
vierde-kleurconventie. Zuid biedt
daarmee thans twee-schoppen, die
een dwangbod dat verdere informa
tie aan noord vraagt. Noord zou
dan 2 SA zeggen zuid kan nu
3 ruiten bieden (forcing) en als
noord dan 3 SA zegt kan zuid de
hoop op een gezonde slem gevoeg
lijk opgeven. De noordspeler had:
Sch A 10 2
Ha A 9 7 2
Ru A 10 8 3
KI 8 5
Zonder deze vierde-kleurconven
tie moet zuid haast wel tenminste
4-ruiten bieden, of azen gaan vra
gen en met minimale noordhand
een slem in ruiten gaan spelen.
Een eindcontract van 5-ruiten is
altijd weinig attractief: het er „ge
makkelijk" in en scoort men 600 of
620. dan blijkt meestal 3 SA met
één of twee overslagen (630 of 660)
een betere score te zijn.
Corresp.: Als u in vacantietijd
eens in het buitenland wilt bridgen,
zult u in de grote vacantiecentra
wel eens een wedstrijd kunnen spe
len doch in hoofdzaak is men
daar toch aangewezen op robber
bridge. Voor contacten doet men
het beste zich tevoren te oriënteren,
dan wel een telefoongids te raad
plegen (zie: Bridge of: Club», dan
wel inlichtingen te vragen bij de
receptie van een goed hotel of bij
het bureau voor
De „moedigen" laten zich des
ondanks niet terneerslaan.
Hun levenslust is daartoe ge
lukkig te groot.
Ze trekken er ieder weekeinde
vol verwachting op uit in de hoop
dat Gerrit. de altijd optimistische
weerman van de radio gelijk krijgt.
En al valt 't meestal lelijk tegen,
thuis blijven is ook niets waard:
beter een frisse neus in de wind
dan als een bleke meelpiet koeke
loeren achter he- dichte raam
Zo was 't ook verleden zondag
slingeren tussen hoop en vrees.
Wél zon afwisselend be
wolkt maar vèèl wind: om nu
te spreken van „behaaglijk" zou
overdreven zijn.
De meisjes op de Westeinder lie
ten zich echter niet onder krijgen.
Wie van zeilen houdt kan zo'n
barre wind bést gebruiken, je bakt
er bovendien lekker bruin van.
Gezondheid met lepels doen die
lachende meisjes op!
Ze komen thuis met een ideale
dosis gezondheid, ruim voldoende
voor een week hard werken op
kantoor in de hoop. dat 't nu deze
zondag eindelijk een hittedag mag
worden, waarop de mussen van 't
dak gaan vallen. Din pas weetj e.
dat 't écht „zomer" is!
En daarnaar toch snakt ieder in
z'n hart! Ook U en
FANTASIO
In het schip bevinden zich twee
tanks aan de zijwanden. Komt
het schip zelf klem te>zitten,dan
pompt een sterke pomp tonnen
water in 90sec. van de ene tank
in de andere, zodat het schip wordt
losgewrikt.
In het noorden, waar vaak de zeeën
en havens dicht vriezen zijn de ijs-
brekers grote schepen met een
scherpe versterkte boeg. Naast de
gewone schroeven hebben zij onder
de boeg een paar schroeven die de
schotsen naar achter stuwen.
