COR ALONS70 JAAR
Garneringen uit de lappendoos
DOCHTERLIEF HELPT
MET KOKEN
Tl
Nexa-Lotte
UIT en
THUIS I
7n architectuur kun
je alle kanten op9
N!
Interieur
architect
Ontwerper van
meubels en
tapijten
Kunstschilder
^Yïloederlijke.
overpeinzing
Haardracht en
sportiviteit
ROCOCO
Nexa-Lotte
Ie
MENU VAN DE WEEK
HET IS NU DE TIJD VOOR
EXCLUSIEVE GERECHTEN
beauty
products
Parfumerie Suringar
Zaterdag 23 juni 1962
Pagina 3
Als een deskundige uw in
terieur heeft ontworpen, kunt
U verloren en een beetje
teleurgesteld door uw nieuw
ingerichte huis dwalen, tussen
meubels en gordijnen, die U
eigenlijk helemaal niet mooi
vindt en over een vloerbedek
king. waarvan de kleur U ril
lingen bezorgt. Eigenlijk dach
ten we, dat het vaak zo zou
zijn.
„Nee, je moet bij het ontwerpen van een
interieur rekening houden met de mensen, die
er in moeten wonen", zegt de heer Cor Alons,
interieur- („dat heb ik liever dan binnenhuis-")
architect, die deze maand zeventig jaar is ge
worden. „Je kijkt wat de vrouw des huizes aan
heeft, je ziet voor welke kleuren ze gevoelig
is of je vraagt het. Als ik een eetkamer in geel
inricht en de bewoners hebben last van een
ochtendhumeur, kan dat de oorzaak zijn van
een wrevelige stemming. Maar als de vrouw
lllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllliilllllt
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiH
tevreden is, is de man het meestal ook, want
mannen zijn niet zo gevoelig voor kleuren als
vrouwen. Zo'n kamer wordt dan in mijn ogen
wel iets minder volmaakt dan wanneer ik hem
helemaal volgens mijn eigen smaak in zou rich
ten, maar daarin geef ik maar toe, de mensen
moeten er tenslotte in leven. Vroeger verzette
ik me er wel tegen. Zo heb ik eens iemand al
zijn antieke spullen laten verkopen, daar heb
ik nu nog spijt van."
..Denk. nou niet, dat ik nu zo
toegeeflijk ben geworden, want
dat is echt niet zo. Maar als je
jong bent, reageer je veel agres
siever. Ik heb er altijd naar ge
streefd mijn werk zo zuiver en
zo goed mogelijk te doen, maar
als mensen erop staan hun eigen
zin door te drijven en het is
lelijk, nee, dan hou ik er mee
op".
De heer Alons werd in Groningen
geboren, waar hij aan de academie
Minerva" studeerde. Die studie
zette hij voort aan de Academie voor
Beeldende Kunsten in Den Haag en
daar vestigde hij zich in 1923 zelf
standig. Aan dezelfde academie
werd hij acht jaar later leraar aan
de afd. binnenhuiskunst) „ik liet
mijn leerlingen vrij, heb er kleine
Alonsjes van gemaakt") en nu werkt
hy in zijn huis aan het Noordwijkse
De heer Alons in zijn huiskamer
Een leestafel ontworpen door de heer Alons
K sta in de keuken en aar-
/zei. Wat zal het worden
deze avondVlees, aard
appelen, groente heb ik gereed
liggen, maar over het dessert
bestaat nog twijfel.
Pudding, pannekoeken, tut
ti-frutti of doodgewoon een
bord
PaP-
otai
Om my heen drentelt een stel
hongerige dieren. Joep houdt zijn
vossekopje scheef en kwispelt hoop
vol. Moortje zit ondoorgrondelijk
te staren. Cheeta, ook al een zwerf
kat en zo genoemd omdat zij met
haar lange, gestreepte lyf sprekend
op een jachtluipaard lijkt, miauwt
ongeduldig. Het is vijf uur, tijd
voor de dagelijkse operatie maaltijd.
Dan kiert de keukendeur open en
Marian stapt binnen.
„Ga je koken?" vraagt ze blij. Ik
kom helpen".
„Was de kopjes maar af", zeg ik
verstrooid. „Zeg, zal ik pannekoe
ken bakken of pudding maken?"
„Pannekoeken. Ik wil niet afwas
sen, ik wil hélpen".
Ik haal bloem en eieren uit de
kast en grijp een schaal.
,,Dat is niet genoeg", zegt Marian,
die nauwlettend toekijkt. „Zo krij
gen we er allemaal maar één. Ik
wil er straks drie".
Nog meer bloem dus. En een ei
extra. Het zal my benieuwen of er
niet de helft van overblijft.
tafel wordt (onder leiding van
Marian) gedekt.
„O, daar komt papa", roept zij
plotseling. „Ik zal wel thee bij hem
brengen".
U krijgt ze het moeilijk, want
haar hart trekt haar naar de
huiskamer, waar vader thee
drinkt en zijn pantoffels aantrekt.
Het liefst zou zij op zijn schoot
klimmen en de wedervaren van een
hele dag afratelen. Maar kan zij
zomaar de keuken in de steek laten
en moeder alleen laten met de
kokerij
Stel je voor, dat er op het laatste
moment nog iets verkeerd ging
Dus blijft zij om my hoen draaien,
in afwachting van het moment dat
we ons om de tafel scharen en de
verantwoordelijkheid eindelijk van
haar afglijdt.
Wat is het toch met kinderen
tegenwoordig, dat zij het gevoel
hebben elke volwassene in bescher
ming te moeten nemen? Komt er
een tante logeren, dan is het Marian,
die de tante 'mee uit wandelen
neemt. Komt er een neef op be
zoek, dan wijst Marian hem zijn
stoel. Het besef, dat er zónder haar
bemoeienissen niets van terecht
komt, is heel sterk in haar geest 1
aanwezig, ofschoon ze zich er nau
welijks van bewust is. En de broers
zijn in dit opzicht al geen haar
beter. Maken wij volwassenen op
onze kinderen dan zo'n hulpbehoe-
vende indruk?
THEA BECKMAN
President Kennedy kan nu wel een
programma opgesteld hebben dat
Amerika's jeugd lichamelijk in
goede conditie moet houden, het
wordt wat het vrouwvolk aan
gaat danig in de wielen gereden.
Dr. Laurence Morehouse, een fy
sioloog van de universiteit van
Los Angeles, heeft „onthuld" dat
kinderen van acht jaar in de
Verenigde Staten lichamelyk in
betere conditie verkeren dan
haar zusters in de bakvisjaren,
omdat deze bang zijn dat haar
ingewikkelde kapsels in de war
raken en haar make-up door el
kaar loopt.
Volgens dr. Morehouse hebben de
Amerikaanse gymnastiekleraren
nog geen oplossing gevonden die
hen en hun pupillen bevredigt.
Breloftpark nog steeds aan op
drachten.
„Ik heb er altijd naar gestreefd
om zowel bij het bouwen als het in
richten van een huis te beginnen
vanuit een praktisch gezichtspunt.
Je houdt rekening met de ruimte,
die een gezin nodig heeft en zo ga
je met een meubel ook te werk. Aan
de academie liet ik ze eerst alles
tekenen, wat in een bergmeubel
moest en dan pas het meubel zelf.
Vroeger had je toch die dressoirs
met allerlei tierlantijnen. Die waren
veel te groot, een bergmeubel moet
niet te groot zijn voor de behoefte,
vooral niet in een kleine woning.
Goedkopere meubels
Cor Alons heeft zeer geijverd voor
goedkopere goede meubels. „Dat is
immers het begin van de industriële
vormgeving geweest. Ik heb tapijten
en keukeninstallaties ontworpen,
ja, 't is een heel uitgebreid vak, je
kunt alle kanten op.
Omdat ik nog schilder, heb ik
de architectuur niet gekozen, maar
heb ik me vooral toegelegd op meu
bels en inrichting. Dat schilderen is
geen hobby, want ik schilderde ge
loof ik al voor ik me aan de inte
rieur-architectuur wijdde. Het is dus
echt geen vrijetijdsbesteding. Soms
als ik veel heb geschilderd, heb ik
behoefte aan exacte dingen en om
gekeerd".
„Vooral op het ruime atelier
(„deze verdieping is helemaal mijn
terrein, beneden is het huishou
den") staan veel schilderstukken
Sommige abstract en sommige er
naar zwemend, heel veel met naar
de natuur neigende achtergronden",
legt hij bereidwillig uit. Aquarellen
en olieverfschilderijen staan en
hangen tegen de muren. Beneden
in de woonkamer hangt aan een
wit-gesausde bakstenen wand een
licht, vreemd-koel schilderij vaneen
„slag", een pad door de duinen naar
het strand.
Heerlijk huis
Advertentie
Uw modehuis
DONKERSTEEG 12 LEIDEN
De heer en mevrouw Alons
wonen in een heerlijk huis, met
grote ramen naast elkaar, zo
hoog als de wand en veel plan
ten. De woonkamer, badkamer,
keuken en slaapkamer lopen in
elkaar en boven alle deuren zijn
vensters gemaakt, waardoor de
warmte 's winters door het hele
huis kan trekken.
Mevrouw Alons (een Hongaarse
van geboorte en dol op Bartók) is,
-ïeke
lat,
„Ik zal roeren", kondigt Marian
aan.
„Neen Puk, laat mij dat doen
aj J anders komen er klontjes in het be-
"slag en krijg ik straks klachten".
Hunkerend staat zij bij de keu
kentafel en kijkt mij op de vingers.
2 Zij zou niets liever doen dan de
houten lepel uit mijn handen trek
ken, de eieren breken, de melkfles
hanteren. En intussen kwebbelt zy.
„Moet er maar zo weinig zout in?
Pas op, mams je morst melk. Joep
heeft honger, ga je voor hem ook
iets klaarmaken? O, dan mag ik
daarin roeren, hè?"
KRIJGEN die beesten maar
zo weinig vlees? Ach, ik geef
ze een groter stuk, zij lusten
het zo graag. Neen, geen brood in
hun eten doen, daar houden ze niet
van. De aardappelen koken, mams,
zal ik de knop op 1 zetten? Moet je
nog geen tafel dekken, straks komt
En dan weer de meest voorkomen
de zin: „Geef maar hier, dat doe
ik wel".
Kleine kinderen horen niet in
ten keuken als je aan het koken
bent, dat is levensgevaarlijk. Marian
is echter met geen stok van mij
"•andaan te krijgen, want zy durft
niets helemaal aan my over te
laten. Als zy haar zin kreeg, ging
ik in de kamer zitten en zou zij
wel even de pollepel hanteren als
ten huiselijk soort toverstaf.
Zjj duwt me weg voor het for
nuis, zjj blaast ijverig op de prak-
its voor de dieren en bedisselt hoe-
'ang die moeten afkoelen. Zjj maakt
overal aanmerkingen op en loopt
®e gruwelijk in de weg.
„Heus Puk, ik weet echt wel hoe
k moet koken. Laat het maar aan
bij over. Kijk, nu zou ik door dat
lekwebbel van jou bijna vergeten
tout in de aardappelen te doen".
Soms gun ik haar een karweitje,
want een kind moet ook leren. Zy
doet het graag, lekker onhandig en
bet een gezicht of van haar activi
teit het welslagen van de maaltijd
tfhangt.
Eindelijk is het diner gereed en
tou zij kunnen uitblazen. De beide
katten en de hond zitten eendrach
tig naast elkaar te schransen. De
divert
sonet
li
Londen, juni 1962
Al heeft een vrouw de mooi
ste zomerjurkjes in haar garde
robe, toch zal zij, zoals wij
allemaal, van tijd tot tijd vallen
voor zo'n doodgewoon prak
tisch geruit of gestreept
katoentje in wit en een pastel
kleur. Zo'n ruitje als Brigitte
Bardot droeg voordat zij de
haute couture ontdekte. Als U
deze zomer zwicht voor de
verleiding van zo'n weinig
kostbaar katoentje, licht of
donker, denk dan ook eens
aan de mogelijkheid van acces
soires.
Neem bijvoorbeeld een
stukje stof extra voor een
bijpassend hoofddoekje
voor een langwerpige sjaal
die bjj het zomerse decol
leté om de hals wordt ge
knoopt, voor een gezellige
zomertas of een simpel
klassiek zonnehoedje.
Ligt de lap thuis voor U
op tafel uitgespreid, haal
er dan ook de lappendoos
eens byKyk eens welke
restantjes wat kleur en
weefsel betreft by uw
nieuwe lap passen, niet
alleen de effen overblyf-
seltjes maar ook de ge
bloemde en anders gepa
troneerde. De meest be
scheiden twee-kleuren-
ruitjes en -streepjes zyn
haast als effen stof te be
schouwen en U kunt ze
vaak heel leuk met een
ander stofje garneren.
De grotere en meer uit
gesproken dessins laten
zich beter met iets effens
aanvullen.
Tien tegen één, dat U
in de lappendoos over
schotjes vindt, waar
mee U heel aparte resultaten
kunt bereiken voor U zelf of voor
uw dochter.
Bekijkt U de tekeningen maar
eens. Aan de hand daarvan zult
U zelf nog tal van leuke varian
ten kunnen verzinnen.
Een brede rand van effen stof,
hetzy in de kleur van het ruitje of
streepje, hetzy in een heel andere
kleur, kan een heel flatteus effect
geven, (1 en 2).
In het eerste motelletje, een rech
te blouse en een gerimpelde ge-
dende rok van een grys en wit
streepje is een rand effen (marine
blauwe) katoen langs de zoom van
de blouse gezet. In het tweede m
delletje werd witte piqué gebruik,
langs de halsopening en voor de ge
strikte ceintuur die onder de taille
is geplaatst.
Smalle effen biezen, geappliceerd
of als boordsel, maken een jurkje
van eenvoudige geruite of gestreep
te katoen af. Geappliceerde biezen,
één roze, één smallere donkergroen,
garneren de rok en het hoofddoekje
van model 3 dat van een simpel roze
en wit ruitje is gemaakt. Een effen
schuin biesje, wit of in een dei-
kleuren van de donkere fantasie-
ruit, ofwel in fel constrasterende
den verkregen (figuur 6). Een effen
ceintuur in bypassende of smaakvol
contrasterende kleur completeert
het origine'e toiletje. Applicatie uit
Als laatste garnering de nu zo
modieuze volants (figuur 8). Ze
doen het niet alleen in zyde, maar
ook in katoen. Een modelletje als
het laatste, gemaakt van een ka
toenen ruitje in wit en pastelkleur,
kunt U natuurlyk klassiek houden
door de dubbele volant van effen
witte katoen te maken (en eventueel
schuin af te biezen met het ruitje),
maar overweegt U ook de mogelyk-
heid eens om twee effen stofjes van
verschillende pastelkleur by het
ruitje te passen. Zoals byvoorbeeld
een mauve en een bleu volant bij
een grys en wit ruitje om maar
een mogelykheid uit vele te noemen.
J.V.
Nexa-Lotte is de reukloze
mottenverdelger! De groene,
u itvouwba re Nexa-Lotte doodt
alle motten en vraatzuchtige
larven. Nexa-Lotte is reuk
loos: uw kleding wordt niet
muf, blijft heerlijk fris en is
feilloos beschermd. Hang
het over het stokje van een
kleerhanger of
over de stang
in uw kleer
kast. U kunt
Nexa-Lotte ook
in kisten of la
den leggen:
Nexa-Lotte
geeft niet af
en kan nooit
vlekken.
ANGST VOOR MOTTEN?
UW DROGIST HEEFT 'TI
(Foto L.D./Holvast)
uiteraard, zeer ingenomen met de
ontwerpen van haar man. „Ik laat
haar de meeste dingen zien ook op
schildergebied en als zy het goed
vindt, kan ik me er by neerleggen".
Mevrouw Alons: .Door oefening heb
ik van een tekening leren lezen, ik
kan me dus heel goed voorstellen,
hoe het wordt in werkelijkheid. De
meeste mensen willen iets af zien.
Dat is jammer. Wat ik van al z'n
werk vind: je moet het een poosje
om je heen hebben, dan ga je er
van houden, meubels en schilde
rijen".
Cor Alons: „We zijn al veertig
jaar getrouwd en ze houdt nog
steeds van me. dus„Ja en van
je scheppingen", zegt z'n vrouw.
De heer en mevrouw Alons heb
ben twee dochters, van wie er één
evenals haar vader interieur-archi-
tecte is.
Adv«*rtpnM*
tint, garneert de stoffen centuur en
de U-vormige halsopening van het
vierde model. Zowel ceintuur als
halsopening zyn bovendien met een
strikje versierd.
Met applicatie zijn heel aparte ef
fecten te bereiken, en het uit
gangspunt voor 't dessin kan een
restantje van een aardige impri-
mé zyn.
Uit die imprimé worden enkele
bloemmotiefjes geknipt en deze
worden op een eenvoudig gestreept
of geruit katoentje geappliceerd.
De motiefjes kunnen zelfs uit ver
schillende katoenen imprimé's wor-
katoenen jurkje beslaat.
geheel effen stof illustreert figuur
5, waar een enkele zonnebloem,
compleet met steel en bladeren, bij
na de hele lengte van een simpel
Denkt U ook eens aan de mo
gelijkheid een streepje en een
ruitje van identiek weefsel en in
dezelfde kleur te combineren (7)
ofwel twee ruitjes, twee streep
jes van contrasterende kleur in
één model te verwerken. Een
grijs en wit zefierruitje bij
voorbeeld doet het wat goed met
een dergelijk ruitje in roze en
wit. En in een goed gesorteerde
winkel zult U zien dat er nog
talloze andere geslaagde kleuren
combinaties te maken zijn met
overigens identieke streepjes of
ruitjes.
Juni en juli zijn voor de huisvrouw wel dè
maanden om eens echt exclusieve gerechten te
maken, want ze kan daarvoor nu gebruiken:
bleekselderij, aubergines, asperges, peultjes en
aardbeien. Maar te lang moet ze daar dan ook
weer niet mee wachten.
Asperges zullen wel niet veel goedkoper
worden: bleekselderij b.v. is nu nog heerlijk
zacht maar wordt over enkele weken al wat
harder en vooral de vroege peultjes zijn een
ware delicatesse, al zijn ze nog erg duur!
ZONDAG:
schelp garnalenragoüt, gebakken
hamplakken, bleekseldery in
kaassaus, aardappelen, aardbeien
pudding.
MAANDAG
gebakken aardappelen met uien
en kaas, gemengde sla, rabarber.
DINSDAG:
nierbroodjes, spinazie, aardappe
len, griesmeelpudding met besse-
sapsaus
WOENSDAG:
spinaziesoep, lamscoteletten,
peultjes, aardappelkoekjes.
DONDERDAG:
gevulde aubergines, risotto, grape
fruit.
VRIJDAG:
gehakt of gestoofde vis, postelein,
aardappelen, drie in de pan.
ZATERDAG:
vissoep, oranjesla.
Gevulde aubergines
Vier aubergines worden in de
lengte doorgesneden, het zaad er
uit gehaald, de rest met zout be
strooid, in de koekepan in wat bo
ter kort gebakken en in een vuur
vaste schotel geschikt.
100 gram gesneden ham, 200 gr.
gebakken champignons. 2 eier
dooiers. 1 lepel gehakte peterselie
en 1 dl room worden goed dooreen-
gemengd, de helften ermee gevuld.
Tot slot een laagje geraspte kaas
erover, waarna men ze in de oven
een bruin korstje geeft.
Or an jesla
250 gr. belegen kaas, 2 appelen, 2
sinaasappelen en eventueel wat fijn
gesneden sla vermengd met citroen
sap en -rasp naar smaak, met 3
eetlepels honing en zoveel yoghurt,
tot een samenhangende massa is
verkregen.
Wanneer is een vrouw „goed
gekleed"? Aan dit probleem wor
den zo voor en na vele pagina's
in damesbladen en kolommen in
kranten gewijd. Alle desbetref
fende wijsheid, die over ons
wordt uitgestort in aanmerking
genomen en voorts gezien het
feit, dat vrijwel iedereen het
leest, (de oplagecijfers van de
damesbladen zijn duizelingwek
kend en de „leesdichtheid" van
dergelijke reburieken is enorm)
dan sta je wel versteld, wanneer
je dan nog mantelpakj asjes ge
dragen ziet worden op gebloem
de zomerjurken!
Maar over 't algemeen hebben
jve toch wel in de gaten dat het
in hoofdzaak een kwestie is van
harmonie. De kleren, die je
draagt moeten passen bij elkaar
bij jezelf en bij de gelegenheid.
Dat zag ik laatst heel treffend
geïllustreerd in een ïlm. Een Ja
panse film, getiteld ,flet Naakte
Eiland" (en dat nu we 't over
kleren hebben.'), die speelt op
een heel klein eilandje vlak voor
de kust van Japan. Nu reken ik
er maar op. dat geen enkele
filmresencent dit stukje leest,
maar dat zal ook wel niet.
Er zijn namelijk over deze
film veel belangrijke serieuze
dingen te zeggen en menig
wijs hoo.fd zou geschud wor
den, als bekend werd dat iemand
er zo'n onbelangrijk puntje uit
pikte, alsof 't in de film alleen
daarom gaat. Ik waag het er dus
maar op. 't Puntje is: de kleding
van de kleine tengere Japanse
vrouw, die met man en kinderen
op het eilandje woont, waar ze
onvoorstelbaar onmenselijk hard
moeten werken, om in leven te
kunnen blijven.
De vrouw draagt bij dat werk,
dat voornamelijk bestaat uit
sjouwen met zware emmers wa
ter tegen de steile berg op om 't
land te bevloeien, een koelie-
hoed, een bont jakje en een ka
toenen broek. En zo is ze een
boeiende vrouw, een persoonlijk
heid, zo is ze zelfs mooi. Haar
kleding is doelmatig en sterk, 't
past bij haar, 't past bij 't werk,
't past in 't landschap. Kortom:
ze is een „goed geklede" vrouw.
Dat zal iedereen, die de film ziet,
toegeven, ook de ouderwetsen
onder ons die een lange broek
voor een vrouw maar niks vin
den.
Er is nog een moment, waarop
de vrouw feilloos gekleed is. Dat
is, wanneer een van haar zoon
tjes is gestorven en ze hem, met
haar man, eigenhandig begraaft
dan draagt ze een prachtige Ja
panse kimono, die waarschijn
lijk aïleen te voorschijn komt bij
plechtige gelegenheden, droevige
en misschien ook blijde.
Maar er is ook een scène,
waarin er van het hele goed ge
kleed zijn niets overblijft. Dat is
wanneer de hele familie een uit
stapje maakt naar 't vaste land.
Dan heeft ze wat je noemt haar
zondagse" jurk aan; 'n keurig -
nette, maar onbenullige bloemet
jesjurk, te wijd voor haar smalle
figuurtje en waarin ze ineens
een Japanse burgerjuffrouw is.
Kleurloos, alledaags.
Nu is het o.a. de bedoeling van
de film ons duidelijk te maken,
waarom de mensen, ondanks de
onmogelijk harde, primitieve
omstandigheden op hun eiland
blijven wonen. Wij zouden ze nu
wel willen toeroepen: ga toch
alsjeblieft verhuizen! Jullie hoé
ven daar toch niet beslist te wo
nen!". Maar het is hün land,
hun leven, en ze blijven! In de
bewoonde wereld, op het vaste
land zijn ze niet .thuis". Om dat
te vertellen, heb ik nu een paar
blocnotevellen volgeschreven, de
regisseur maakt dit zonder één
woord duidelijk, alleen door en
kele oersimpele filmbeelden.
Door de vrouw in haar zware
iverk op 't eiland te laten zien,
met haar koeliehoed en lange
broek, als een persoonlijkheid in
harmonie met haar wereld, en
tijdens het uitstapje als een on
beduidende figuur, in het flod
derige zomerjurkje, die „ner
gens" meer is.
Me dunkt, dat is 't kenmerk
van een werkelijk knappe regis
seur en een echt goede film.
Over deze pointe van m'n ver
haal zou zelfs een filmkenner
misschien niet eens zo ontevre
den zijn.
En bovendien is gebleken dat
kleding inderdaad een belang
rijke zaak is.
Hermine G.
Advertentie
Verkrijgbaar bij:
BREESTRAAT 108 - LEIDEN
TELEFOON 23401
