MIJN MAN IS MINISTER
Kat bezorgt Joep een
hondeleven
3
UIT en
THUIS I
Verkeer en Waterstaat is eiiig'\ vinclt enige
Leidse
vrouw
die kan
eggen
Feestelijke koekjes
M
MENU VAN DE WEEK
r|;
Sportieve vrouwen
niet in trek
beauty
products
Verkrijgbaar bij:
Parfumerie Suringar
Zaterdag 19 mei 1962
Pagina 3
„Nu rijd ik heel anders door het land dan vroeger.
Ik kijk met andere ogen naar verkeerswegen en praat
uitsluitend over „rijksweg 4 A". Dat zijn dingen,
waardoor anderen zich soms afvragen: is ze gek ge
worden?"
Mevrouw Korthals, echtgenote van de minister van
Verkeer en Waterstaat, lacht genoeglijk. „Het hele
departement van mijn man vind ik enig. Ik denk en
praat ook vaak mee; er luistert wel niemand naar,
maar dat geeft niet". Een beetje verschrikt: „Denkt
u vooral niet, dat iemand zich iets aantrekt van wat
ik zeg, ik ben ook maar publiek en ik doe enthousiast
De Britse minister van Verkeer,
Ernest Marples. is een hartstochte
lijk wielrijder. Onlangs maakte de
minister met vrienden een tocht
door de Groombridge Rocks, 's mid
dags rustte het gezelschap uit in de
Albert Peb in Hartfield. Marples
ging met zijn bier in de chique bar
zitten. Britse cafees hebben nl.
togen voor chique en voor „gewone"
bezoekers De vrouw van de café
houder stapte naar de minister en
zei: „Ik wil geen vuile stoelen in de
salonbar. u moet naar de andere af
deling verhuizen". En Marples. moe
en zonder strijdlust, gehoorzaamde.
De waardin zei later, dat ze niet
had geweten, dat de stoffige figuur
een minister was. „Overigens zou
da,t geen enkel verschil hebben gie-
maakt". meende ze.
-
ZONDAG:
aspergesoep, biefstuk, gegrati
neerde bloemkool, aardappelen,
rabarbercompote met schuinkop.
MAANDAG:
bloemkoolsoep met geraspte kaas,
wentelteefjes, fruit.
DINSDAG:
varkenskoteletten, spinazie, aard
appelen, B.B.-beschuitjes.
WOENSDAG:
spinaziesoep met croutons, krui
denomelet, gemengde sla, gebak
ken aardappelen.
DONDERDAG:
stamppot rauwe andijvie of raap
stelen met hamblokjes, karne-
melkpudding met vanillesaus.
VRIJDAG:
spaghetti met t omaten-kaasra-
goüt en gestoofde uien of papri
ka of spaghetti met lamshachee
en geraspte kaas en tomatensla,
gemarmerde vla.
ZATERDAG:
trommelkoek, fruit.
B.B.-beschuitjes
Besmeer beschuiten dik met bo
ter en bosbessenjam: maak er een
Pen ecg paar rfcceptic-s van cei voi diqrs
a iTiO*' ncih'r;.i pn. Zïn 1 r:-_-
befi'f.kJ.èlijk wejjtig mop.it kujit LI va
tea rimpel boc.v;c cca Led ice^téiijk aaaciea
geven. De crème wordt op de koekjes aange
bracht met een spuit. Het staat heel aardig,
twee kleuren crème op één koekje te spuiten.
rand van plakjes banaan op en
leg de beschuiten op yoghurt, die
in platte schaaltjes is gedaan.
Botercrème
Roer 100 gr roomboter zacht, voeg
een gelijke hoeveelheid poedersui-
Het pad van een ministers-
vrouw gaat soms over rode
lopers, maar lang niet altijd
over rozen. ,.Je hebt zware
verplichtingen en zorgen", zegt
mevrouw Korthals.
„Kijk, het heeft eigenlijk twee
kanten. Voor de vrouw, los van
alle verdere contacten, is het niet
onaardig, maar ik vind het een
bijzondere zware functie voor de
man, die min of meer voor het ge
zin is uitgeschakeld. Er zijn lichte
kanten, heel erg lichte kanten en
vreselijke schaduwkanten. Je moet
maar niet tg. zwaar op de hand
zijn, anders maak je je teveel zor-
-Ms era re.?.n. fn cic.cgp'jiv1
p a-r.i, fc«.C!3 .1?
i'.si- gsraa.j iu n. inir.n
ker en 1 pakje vanillesuiker of een
paar druppels vanille-essence toe,
roer alles goed dooreer. en meng
er al roerend een lepel melk door.
Mokkacrème
Mokkacrème wordt op dezelfde
manier gemaakt, neem echter in
plaats van melk sterk koffieextract
naar smaak. Laat de botercrème
voor het opspuiten wat opstijven.
vrouw uit elkaar4 groeien. Daar
moet je voor oppassen".
„Aan de andere kant zijn er
zoveel gemakken, dat mijn man
zegt: het is een karakterbeder-
vend beroep. Je moet je er voor
hoeden gemakzuchtig te ivorden,
want je went er aan altijd op de
eerste plaats te komen. Als je uit
gaat geen verwaaide haren; de
auto staat voor. Dat is heerlijk
en ik kan er echt van genieten,
maar straks bagger ik weer met
evenveel plezier door de modder.
Ik gelooj niet, dat het me moeite
zal kosten afstand te doen van
die gemakken".
i lo-ii-iiirlrjl;
„s.Ij iiiinistoisvrouw moe: je
eigenlijk een keus maken. Als je
niet mee gaat naar recepties e.d.,
ken je ook niemand, wat een be
letsel is voor een zeker gemak in
de verhoudingen".
Mevrouw Korthals heeft haar
keus gemaakt. Zij vergezelt haai
man zoveel haar mogelijk is. „Ik
hou er van in de maatschappij te
zijn. Je ontmoet veel mensen en
ziet dingen, waar je anders niet
aan toe zou zijn gekomen. Er zijn
enorm veel spanningen in het mi-
Van tijd tot tijd krijgen we uit
spraken onder de ogen van
mannen, die menen, dat ze een
mening hebben over vrouwen. De
filmacteur Michael Craig is er
een van. Meneer Craig liet zijn
werk in de Pinéwood Studios
even in de steek, ging er eens
lekker voor zitten en begon te
vertellen, hoe hij dacht, dat een
vrouw moest zijn.
Omdat meneer Craig een niet on
aantrekkelijk manspersoon is,
willen we u zijn wijze woorden
niet onlhouden. Hij gaf de vrou
wen deze raad: proheer- geen
dominerende figuur te zijn. zeg
niet zomaar iets, omdat u niets
kunt vinden om te zeggen en
denk niet, dat u onaantrekkelijk
bent. omdat u niet knap bent.
,.Ik zelf", zei de heer Craig glim
lachend, „geef helemaal niet om
vrouwen met een krachtige per
soonlijkheid van het soort, dat
je probeert te overheersen. En
Ik vind het ook vervelend, als
een vrouw te zeer de aandacht
trekt door opvallende kleding. Te
weinig vrouwen beseffen dat".
„Het is erg fijn als een vrouw in
telligent is. Ik kan domme men
sen niet uitstaan. Iels. dat ik wel
met meer mannen gemeen zal
hebben, is het feit. dat ik niet
houd van het sportieve type. Ik
bedoel alletiekkampioenes. wiel-
rensters, vrouwelijke voetballers
en zo".
Tot slot zei meneer Craig: „De
ideale vrouw is erg verdraag
zaam". En daar kunnen we hel
wel weer een weekje mee doen.
Kinderen lijken op aiies,
behalve op mensen. Mis
schien dat zij daarom zo goed
met huisdieren kunnen op
schieten.
Terwijl de volwassenen tamelijk
vlug een krab of knauw te pakken
hebben, mag de jeugd aan staar
ten, oren, poten en haren trekken,
aan wollige lijfjes sjorren, zonder
dat het hun door de respectieve
honden, katten, kanaries of ko
nijnen erg kwalijk wordt genomen.
Blijkbaar zien de beesten in het
kroost óók een soort huisdieren, die
er nu eenmaal bij horen en verdra
gen moeten worden.
In elk geval was Joep juist zo'n
hond. die alles toeliet, mits men
niet aan zijn mergpijp raakten én
zolang er geen katten in de buurt
kwamen.
Katten waren een nagel aan zijn
doodkist, een aanfluiting van de
schepping, een aartsvijandelijk die-
renras, dat met veel geblaf en ge-
blikker van tanden op een afstand
moest worden gehouden.
Wie beschrijft daarom Joeps on
uitsprekelijke ellende toen hij na
enige weken tot de ontdekking
kwam dat hij zyn nieuwe tehuis
moest delen met een kat!
We konden er niets aan doen. Het
beestje zat plotseling in de tuin,
steenkoud, half verhongerd, en het
gaf kopjes. Het stormde telkens de
tuin was nog kaal en onherberg
zaam. maar daar zat de stumper:
uitgestoten, verwilderd, bang.
„Een poes"! kreet Marian. „Ach
mams, mag-ie binnen"?
Joep gromde.
We stonden al bij de achterdeur,
klaar om de zwerver een gastvrij
onderdak te bieden. Maar eerst tel
de ik de weken af. Hoe lang was
het geleden dat onze vorige poezen
aan een vuil virus ten offer vielen?
„Vooruit maar", zei ik eindelijk.
Het diertje, vel over been, was
niettemin een schoonheid,
diepzwart, met fluwelen poot
jes en twee fonkelende smaragden
in zijn kop. Het dronk een halve
liter melk, at Joeps schaalje leeg.
at nog een schaaltje leeg. zette een
hoge rug en liep met een prachtige
vraagtekenstaart, de kamer binnen.
De kinderen juichten: we hadden
weer een poes!
Het was een katertje on
geveer een half jaar oud en
vinnig als een oud vrouwtje.
Joep kreeg geen schijn van kans
om vijandig te zijn. want onmid-
delijk flitsten tien messcherpe
nageltjes in de lichting van zijn
neus. Ontgoocheld zocht hij zijn
kussen op en keek mij verwijtend
aan Hij had alles verwacht, maar
dit
„Dit" installeerde zich Intussen
op een stoel bij de kachel, likte
zijn fluwelen vacht tot die glansde
als onyx en rekte zich behaaglijk
uit. Zijn gespin was drie huizen
verder te horen. Joep Jankte van
narigheid.
Wat heeft de mens er ooit toe
gebracht de kat tot huisdier te ver
heffen? Alles pleit er tegen. Een
kal is een roofdier en wai voor één!
Een kat is ongehoorzaam: Je kunt
zo'n dier niets bijbrengen, ze geeft
geen pootjes, gaat niet mooizitten,
waarschuwt niet tegen onraad,
houdt nooit rekening met. ander
mans belangen, een kat gaat haar
gangetje en is bovendien een
nachtdier.
De meeste poezen verslapen de
lieve dag en komen pas goed tot le
ven als iedereen in huis naar bed
verlangt en rust wil hebben. Dan
rent ze van voor naar achter, breekt
de vaasjes, klimt in de gordijnen,
knakt de plantjes en zeurt om eten.
^Tïloederlyke
overpeinzing
gluurde tussen zijn poten naar
Joeps bedroefde kop.
Lekker, scheen hij te zeggen. Ik
wel, jij niet. Het zal je toch gebeu
ren. dat je een hond bent. Afschu
welijk.
Zó zijn katten: demonisch, vals
en treiterig. Ontrouw en hoogmoe
dig. Ze hebben niets menselijks, je
kunt z$ niet begrijpen, niet tem
men, met bereiken. Je kunt ze al
leen liefhebben.
THE A BECKMAX.
nistersambt. In zo'n ogenblik van
spanning is het plezierig, dat ik
een eigen oordeel kan vormen over
de mensen om er later met mijn
man over te praten. Zo heb ik ook
toen mijn man nog Kamerlid was,
vele uren op de publieke tribune
gezeten. De hele soevereiniteits
overdracht heb ik gevolgd, soms
wel dertien uur per dag".
De verplichtingen, die de
functie van haar man voor bei
den meebrengt, wegen voor me
vrouw Korthals niet zo zwaar.
„Ik ben vry avontuurlijk van
aard. Eigenlijk moest ik de jong
ste (een zoon van 14) vaker hel
pen met het huiswerk, maar het
schiet er soms bij in. Het is zo'n
gehaast voor een diner: naar de
kapoer, handixhoe-nen, jurk cn
"O. En al Ir; me: je c" dar1
Lï-i toch i-c.: ee:; ?;eru:
hart co uluï oe ü»ai: iaten. Ik
hoop, dat u mij niet al te non
chalant afschildert".
Vier Hinderen
De heer en mevrouw Korthals
hebben vier kinderen (meisjes van
21 en 19 en jongens van 17 en 14)
en een hond, een vondeling uit de
Leidsche Hout. Eind 1958 is de fa
milie van Voorschoten, waar ze
achttien jaar woonde, verhuisd
naar het ruime oude huis aan de
Witte Singel te Leiden. Mevrouw
Korthals kwam op haar zesde jaar
naar Leiden, waar ze de Eerste
Leidse Schoolvereniging en de Meis
jes h.b.s. bezocht.
In Rotterdam volgde mevrouw
Korthals de opleiding voor lerares
kinderverzorging en- opvoeding.
Vijf jaar is ze daar directrice ge
weest van een volkshuis en daarna
nog een jaar hoofd van een opvoe
dingsinstelling in Amersfoort. Twee
dagen voor de oorlog uitbrak
trouwde ze met drs. H. A. Korthals
in de Lakenhal te Leiden.
Ook de vrouw van een minister
moet zorgen, dat haar huishouden
goed marcheert. Het is moeilijk
goede hulp te krijgen, vooral op de
tijd, dat mevrouw KorthaJs haar
het meest nodig heeft: van vier
tot acht.
..Het vervelende van recepties is,
dat ze om een uur of zes begin
nen. juist de tyd, dat een vrouw
eigenlijk (huis zou moeten zijn. De
kinderen zijn gelukkig oud genoeg
om er begrip voor te kunnen op
brengen".
De minister, die ook de contac
ten met de West onderhoudt,
brengt zijn gasten uit de rijksde
len over zee vaak mee naar huis,
waar zij door een hartelijke gast
vrouw in een huiselijke sfeer wor
den ontvangen.
Erfenis
ensen en katten passen niet
by elkaar. Tussen hen in
staat een muur van onbe
grip, gaapt de inmense kloof van
ongelijksoortigheid. En toch
Toch waren de kinderen met de
vinnige Moortje véél gelukkiger dan
met Joep, die de goedheid en in
schikkelijkheid zelve was. Toch kre
ten ze: O, wat een snoes, en ver
wenden de zwerver met stukjes
worst, brokjes kaas en alle lekkere
hapjes, die eigenlijk Joep toekwa
men. Toch vochten ze er om het
katje mee naar hun kamer te mo
gen nemen.
..He. hé. eindelijk weer een poes
in huis. 't Werd tijd", zuchtte Hen-
kie voldaan.
..Hy is een beetje vals", conclu
deerde Marian, starend naar de
krabbels op haar hand. Wat niet
wegnam dat ze geen kwaad woord
over Moortje kon horen.
„Dat mormel loopt binnen twee
dagen weer weg. wat ik je zeg",
voorspelde vader, die medelijden
had met Joep Maar hij was even
blij als zijn kinderen (oen bleek
da t Moort je het gemeend had op het
moment dat hij om toegang bedel
de. Joep bleef.
/OEP was laaiend jaloers. Maar
hij mocht niet blaffen legen
de kat. dat was 't eerste wat we
hem bijbrachten en omdat hij
nooit veel lessen nodig had om
iets te snappen, bepaalde hij
zich tot een enkel dreigend
brommetje en liep verder met
een wijde boog om het duiveltje
heen.
Moortje, die wie weet hoe lang
had rondgezworven en wel
had geleerd zich in een
vijandelijke wereld staande te hou
den. weigerde hardnekkig vriend
schap met de hond te sluiten, zelfs
nadat Joep zijn afkeer overwin
nend. een zwakke poging in die
richting deed.
Een en al goedhartigheid kon hij
het eenvoudig niet verdragen dat
een levend wezen hem niet aardig
vond
Terwille van de vrede in huis was
hij bereid over alle vooroordelen
heen te stappen en het schrikwek
kend zwarte mormel te accepteren
Maar het zwarte mormel had
maling aan Joeps kwispelstaart.
Het blies fel, hief een poot op en
liet even zien, hoeveel kromzwaar
den daarin verborgen zaten
Joep trok zich terug, keek me
hoofdschuddend aan en zuchtte.
Intussen sprong Moortje op de
stoel, die voor de hond verboden
was, rolde zich spinnend op en
/hfl/fAuLc
nylons naar maat
volmaakte pasvorm - uiterst sterk
dus voordelig door lange levensduur
Londen, mei 1962
Mijn vriendin bezit één rok
en drie blouses en daarmee
beeft ze zes toiletjes. Dat klinkt
misschien vat ongerijmd, maar
in deze tijd van separates is
1 6 een rekensommetje, dat
uitkomt, als we gebruik maken
van accessoires. Want daar
mee krijgen de blouses een
tweede gezicht. De accessoires
zijn niet kostbaar en de vier
delige uitzet, die we U van
daag voorleggen, is financieel
al heel voordelig.
We hebben nodig het patroon
van een baantjesrok en een pa
troon van een bloesende blouse met
glad heupstukje en zevenachtste
overhemdmouwen.
De rok ls gemaakt van marine
blauw linnen en de eerste van de
drie blouses, die daar een hoogst
moderne deux-pieces mee vormt, is
van witte wollen jersey <A>. De
blouse heeft een smalle reverskraag
en het split middenvoor valt open
over een befje van de blauwe rok-
stof, terwijl een blauw satijnen lint,
onder de kraag doorgehaald, van
voren in een strik eindigt.
Ter variatie bij dezelfde blouse
een befje van gebloemde katoen.
De lappendoos biedt hiervoor waar
schijnlijk legio mogelijkheden. Van
hetzelfde bedrukte materiaal ka.n
een ceintuur worden gemaakt ter
afwisseling met de zwarte boxcalf-
ceintuur, die bij de eerste versie
hoort.
De tweede blouse, op hetzelfde
patroon gesneden, mist een kraag
en de boorden van de mouwen zijn
iets smaller dan in model A. De
blouse is gemaakt van dezelfde stof
Tyd om er hobbies op na te
houden, heeft mevrouw Korthals
niet. „Van huis uit" interesseert
zij zich bijzonder voor maat
schappelijk werk en zij heeft o.a.
de stoot gegeven tot de voorlich
ting over zelfbescherming aan
Leidse .huisvrouwen.
Ver] pl<*i :«r heeft taOVrótW ïföi t-
hftls beleefd aau ecu to:.--co .ut-
tie met inwoners van ce., £ndiaa
dorp in de West. Kinderen uit aan
doip hadden geld Ingezameld voor
de bewoners van Tuindorp Oost-
zaan, toen dat getroifen werd door
een overstroming. Het geld stuur
den ze naar minister Korthals
(„lieve minister Bij een reis
naar de West bracht de minister
voor de kinderen watsnoeperijen
mee en zo onstond een hele corres
pondentie. Toen het dorp dringend
behoefte had aan een ziekenboot,
had mevrouw Korthals zitting in
het ere-comité, dat zorgde voor een
nieuwe boot. „De stammoeder van
het dorp heeft mij nu haar ketting
vermaakt. Die krijg ik als ze ge
storven is". Mevrouw Korthals laat
een foto zien van een rimpelig ge
zichtje: de Indiaanse stammoeder is
108 jaar oud.
„We krijgen nog steeds brieven.
Daar staat dan onder: de groe-
ten van uw roodhuidje".
Voordat we afscheid nemen
vertelt mevrouw Korthals nog
een klein ministerieel geheimpje,
na lang aarzelen weliswaar,
want ze denkt heel goed na voor
ze iets zegt.
„Het was bij de opening van
de Staten Generaal. Wc nemen
dan kleding voor de hele dag
mee en verkleden ons op het de
partement. En bij dat verkleden,
merkte ik, dat ik de boord van
mijn man had vergeten.*lk heb
toen gauw een boord van een
andere minister geleend. Van
minister Van Aartsen".
Blouse nummer 3 (C)hetzelfde
model, echter niet voorzien van
mouwen en uitgevoerd in oranje
rood linnen. Ook deze blouse heeft
twee mogelijkheden, de eerste met
behulp van een smal wit biesje
dat in de halsopening en langs het
split zichtbaar is, en dat als losse
garnering met drukknopen in de
blouse bevestigd wordt. Het smalle
witte strikje wordt naar moderne
trant net naast de sluiting ge
plaatst.
Ter variatie kan de. rode blouse
dienen als overgooier op een
witte, zijden of katoenen over-
iimitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiniiHimiuiiKiiiiii
Ik voel me in deze dagen zó
verwant met de vele, vele moe
ders van kinderen die bezig zijn
eindexamen te doen, dat ik ge
woon zin héb een brief te schrij
ven aan mijn lotgenoten. Daar
gaat ie dus!
Beste moeders van kinderen
die enz.!
Hoe maakt u het allemaal?!
Lóópt een en ander nogal, zon
der al te grote spanningen en
emoties? Ik hoorde van een ken
nis, dat zijn dochter, die op de
fiets examenwaarts toog, na een
kwartier weer voor de deur
stond, in alle staten!!! Ze had
een lekke band gekregen onder
weg. Paniek alom! Gelukkig
kon ze met een noodgang achter
op de brommer weggebracht
ivorden en kwam ze zodoende
nog net op tijd. Alleen de be
moedigende toespraak met bij
behorende vermaningen van te
voren, had ze gemist. Nou ja!
Misschien heeft ze wel juist
doof die trammelant ineens een
zet in de goede richting gekre
gen. Kei 01 bij ZV>èn nr
i°r vc.;i ff* 'bedoel gin r
Tiaar pardoes u\ dc.-> oe.' e
■metten ,>door\
Maar 't is wel een paarde-
middel, dat geef ik toe, ook voor
het bezorgde oudepaar.
Horen uw kinderen tot de van
zenuwachtigheid niét- of juist
véél-eters? De mijne vinden het
enige lichtpunt in alle ellende,
dat ze een beetje verwend wor
den. Een eitje extra, een bief
stukje, de lievelingsgroente, een
lekker toetje en zo meer. De rest
van de familie pikt dan wellicht
ook een graantje mee, wat de
tendens heeft de algemene stem
ming te verhogen en dat kan
dan de prestaties van 't slacht
offer allicht weer een beetje
verhogen.
Erg druk na-praten en na-dis-
cussiëren over de opgaven doen
mijn kinderen meestal niet. Bij
u misschien wel, want ik geloof
dat de meesten, zodra 't belletje
gaat en de tijd dus om is, links
en rechts informeren: „wat heb
jij er uit? Hoe heb jij dat ver
taald?" En dan maar vergelij
ken en redeneren met als ge
volg: tevredenheid öf paniek
stemming. Nee - bij ons is 't
meer: tijd om, boeltje bij elkaar
pakken, weg wezen! Geen wóórd
meer er over! 't Is voorbij -
toch niks meer aan te verande
ren. Volgende vak!
En ach - er zullen ook wel
momenten komen van zal ik
me maar terugtrekken? 't Wordt
toch niets! Reken maar ner
gens op hoor!".
Er zijn natuurlijk ook de zelf
verzekerde zielen, die in onver
woestbaar optimisme denken,
dat ze alles goed hebben. En he
laas, dat kan dan ook wel eens
een beetje tegenvallen.
Enfin, laten we elkaar in al
deze spannende wisselvallighe
den maar veel sterkte en veel
wijsheid toewensen. We zullen
vooral ons gevoel voor humor
én onze nuchtere kijk op wat be
langrijk en onbelangrijk is. moe
ten zien te bewaren. Maar: „als
't éffe kan - ja dan toch
graag een goede ofloop voor uw
en mijn kroost.
Een hartelijke groet, vol me
deleven van
Hermine G.
Advertentie
BREESTRAAT 108 - LEIDEN
TELEFOON 23401
Vanzelfsprekend kan een derge
lijke voordelige uitzet ook op an
dere dan de hier aangegeven kleu
ren worden gebaseerd, zolang het
principe van harmonie maar be
waard blijft. De niet meer piepjonge
vrouw zou bijvoorbeeld beige als
hoofdkleur kunnen kiezen en dit
combineren met zachtbruin en eier
schaal wit. Zwart is op zijn beurt
een uitstekende basiskieur (wat
als de rok of van zijde in dezelfde
kleur, indien de garderobe om een
wat gekleder toiletje vraagt. Een
wit strikje garneert het split (B>.
Voor een nog gekleder allure een
tweede mogelijkheid met dezelfde
blauwe blouse: een garnituurtje
van witte organza volants langs
halsopening en spilt en langs de
mouwen bevestigd met druk
knoopjes.
hemdblouse of. wat minder klas
siek. op een mousseline blouse
met ruime mouwen.
Wie bij dit zestal toiletjes nog
een rok van witte jersey kan voe
gen (dezelfde jersey als die van
blouse A), heeft voor dit voorjaar
een deel van de zomer en het ko
mende najaar een beknopte, maar
handige en modieuze garderobe.
minder voorjaarsachtig dan mari
neblauw) maar zeker de overweging
waard, terwyl bruin als neutrale
kleur praktisch en flatteus is en
met wit een zeer geslaagde en mo
dieuze combinatie vormt, waarnaast
oranje, mauve, lavendel, geelgroen
en nog vele andere, overwachte
tinten het bruin tot zomerkleur
kunnen verheffen.
J.V.
