Fabiola en Farah Diba favoriete vorstinnen Klomp is voor Engelsen een exotisch schoeisel Toegejuicht tijdens genoeglijke wandeling „Vriendin van grond" Illuster gezelschap in Hollands lentetuin Bloemen van de Jacoba-meisjes Geanimeerde tocht Nieuwe exportmogelijkheid typisch Nederlands produkt jrericht 1 maart 1860 Donderdag 3 mei 1962 Vijfde blad no. 30643 (Van een onzer redacteuren) Urenlang de eersten stonden er 's morgens tegen half tien reeds -hebben gisteren vele honderden mensen voor de ingang en langs de vijver in de Keukenhof te Lisse gestaan om een glimp op te vangen van de vorstelijke gasten. Dat wachten is niet te vergeefs geweest, want al was het dan vanuit de verte men heeft ze kunnen zien en spontaan kunnen toejuichen. Het hand geklap gold in de allereerste plaats natuurlijk Koningin Juliana en Prins Bernhard, maar toch beslist niet in mindere mate Koningin Fabiola van België en Keizerin Farah Diba van Perzië. Zij waren de favorieten van de duizenden in en buiten de Keukenhof. hof duurde ongeveer een uur. De gas ten werden begeleid door bestuursle den van de stichting Nationale Bloe mententoonstelling Keukenhof. Zij beantwoordden de vele vragen, die re zen bij het aanschouwen van de wel zeer gevarieerde sortering tulpen, hyacinten, narcissen en andere bloe men. Vooral Prins Bertil van Zweden was voortdurend in gesprek met een van de begeleiders. Daaruit sprak zijn diepgaande botanische kennis. De gasten van het Koninklijk Paar kwamen tegen vier uur weer in het Het was voor de charmante Jaco ba-meisjes in 15e eeuwse kostuums, Miep van Hoven de Greet Reeuwijk, een hoge eer toen zij aan onze vor stin een boeket oranjekleurige Fide- liotulpen mochten overhandigen. De andere dames van het gezelschap ontvingen een toef gele en witte nar cissen. In het restaurant van de Keuken hof, dat ook smaakvol met bol- bloemstukken was versierd en waar witgejaste kelners reeds geruime tijd van tevoren stonden aangetreden, werd een eenvoudige lunch gebruikt. Tegen drie uur was deze maaltijd be ëindigd. De vorstelijke gasten bega ven zich daarna naar de bloementuin om deze te bezichtigen. Koningin Juliana en Prins Bern hard (met de pijp in de mond) maak ten de wandeling door het park slechts ten dele mee. Aan de wijze waarop onze vorstin zich met haar gasten onderhield, daarbij steeds wij zende op de kleurige bloemencreaties, kon duidelijk worden opgemerkt met hoeveel plezier zij deze korte wan deling naar het paviljoen maakte. In dat paviljoen ontvingen Koningin, Prins en Prinsessen vele vooraan staande Nederlanders, onder wie tal rijke leden en oud-leden van de hof houding, zoals ds. J. F. van Berkel, mej. mr. M. Tellegen, oud-directeur van het kabinet der Koningin, prof. dr. C. F. van Dam, hoogleraar aan de Rijksuniversiteit te Utrecht en prof. dr. J. W. Waterink, oud-hoogle raar aan de Vrije Universiteit te Am sterdam. Foto's, foto's De bruiloftsgasten hebben intens genoten van de bloemenpracht. Heel duidelijk bleek dat uit het geklap en gesnor van de foto- en filmcamera's Vooral keizerin Farah Diba kreeg er maar niet genoeg van. Zij filmde on ophoudelijk haar man en talloze an dere gasten en betrad zelfs het brug getje bij de kassen om daar de vele wuivende bezoekers op de gevoelige plaat vast te leggen. Koning Boudewijn en Koningin Fabiola wandelden „speels" door het park, zich dan weer eens met de Sjah van Perzië onderhoudende en dan weer met Koningin Elizabeth van Engeland. Heel zorgzaam zagen we de Belgische Koning enige malen de arm om de schouder van zijn echtgenote slaan Deze wandeling door de Keuken- „Hoe is het mogelijk Voor de oude mevr. Shir ley Lowell en haar nichtje Patricia Smith uit Birming ham was het gisteren een on vergetelijke dag. Al geruime j tijd tevoren hadden heide dames besloten om de laatste dag van haar paasvakantie in de Keukenhof door te bren- gen. Ze kwamen in alle vroegte in Hollands lentetuin j aan met de bedoeling later op de morgen door te reizen naar Amsterdam. Aan dat voornemen werd echter geen gevolg gegeven toen haar ver teld iverd dat de Engelse Ko ningin zich in dezelfde tuin bevond, nog wel liefst in ge zelschap van vele tientallen andere vorsten en vorstinnen. Beide dames bleven geduldig langs de kant van het afge zette gedeelte wachten totdat de Britse vorstin langs zou komen. Het enthousiasme van mevrouw Loioell kende f geen grenzen meer toen het f zover was. Voor het eerst zag f ze haar Koningin, en dat op Hollandse bodem. „Hoe is het mogelijk", riep ze herhaalde - malen uit. Mevrouw Lowell f vierde op deze feestelijke dag f haar 85ste verjaardag f Mevrouw Salan naar klooster Lucienne Salan, wier echtgenoot, de OAS-leider ex-generaal Salan, op zijn berechting wacht, is van de Fresnes-gevangenis bij Parijs naar een klooster van haar keuze overge bracht. Dit is gisteren vernomen uit kringen van het Franse üiinisterie van Justitie. Tegen mevrouw Salan is officieel nog geen aanklacht ingediend. Zij werd op Goede Vrijdag met haar eohtcpnont, in Aleiers gearresteerd. restaurant bijeen, waar ook Prinses Armgard - de moeder van de Prins - wachtte, zij had de wandeling niet meegemaakt. Enkele minuten later stapten zij in de autobussen, die hen weer naar het Amstel Hotel te Am sterdam zouden brengen. Koud Het waren Koningin Elizabeth en Prins Philip, die bij deze terugkeer het eerst in de touringcar stapten, want ons vorstelijk bruidspaar zou de tocht naar Amsterdam in een hofauto maken. De Engelse vor stin had het kennèlijk koud, want zij zette haar echtgenoot tot meer spoed aan en van haar gezicht was duidelijk af te lezen, dat zij een langer oponthoud buiten de poort minder op prijs stelde. Koning Boudewijn en Koningin» Fabiola van België volgden, daarme de een eind makend aan de onze kerheid van de met het protocol be laste functionarissen, die de hofauto, waarmede de Belgische koninklijke gasten op de Keukenhof waren ge arriveerd, reeds voor de bus hadden gereden. Het is bekend, dat Konin gin Fabiola zwak is en daarom dacht men, dat zij de voorkeur zou geven aan een rit in een personenauto. Charmant Keizerin Farah veroverde bij het afscheid de harten van allen, die bij het vertrek aanwezig waren. Met een charmante lach wuifde zij de menigte toe. Het enthousiasme van de toe- Koning Boudewijn en Koningin Fabiola tijdens de rondwande ling over de Keukenhof. Zij kwamen pas gisteren in ons land aan als de laatste gasten voor het zilveren huwelijksfeest en reden direct van Schiphol naar de Keukenhof. Indiase agressie, beweert Cliina China en India hebben op 30 april nota's gewisseld over het grensge schil, waarin zij elkaar van agres sie beschuldigen. India heeft op een Chinees aan bod tot onderhandelen gezegd daar toe bereid te zijn, maar niet zolang er Indisch gebied door China bezet is. Premier Nehroe heeft in het par lement gezegd oorlog te verafschu wen. India moest echter met die mo gelijkheid rekening houden en zich sterk maken. China beschuldigt India van grensoverschrijding in Sinkiang, meermalen gepleegd, van het vesti gen van twee militaire posten op Chinees gebied en van provocerend optreden. China eist, dat de fortifi caties worden afgebroken en de troe pen worden teruggetrokken. HINDOES EN MOSLIMS SLAAGS IN PAKISTAN De Indiase delegatie bij de V.N. heeft gisteren een verklaring ver spreid, waarin gezegd wordt, dat bij incidenten in oost-Pakistan tussen Hindoes en moslims zeven mensen om het leven gekomen en dertien gewond zijn. Volgens de verklaring begonnen de incidenten op 24 april, toen een tien tal woningen van Hindoes geplun derd en in brand gestoken werd door moslims. Later, aldus de verklaring, waren er steekpartijen in Dacca. De Indiase delegatie verklaart, dat de incidenten volgden op „kwaad aardige een hoogst overdreven le zingen" in Pakistan van enkele niet erg belangrijke incidenten in west- Bengalen (India) en ..opruiende re devoeringen" van Oostpakistaanse functionarissen. Ook Noorwegen vraagt toetreding tot de EEG (Van onze Brusselse correspondent) De Noorse regering heeft gisteren officieel aan de EEG, Europese Eco nomische Gemeenschap, het verzoek gericht onderhandelingen te openen over het toetreden van Noorwegen tot de gemeenschappen. De Noorse rege ring, verlangend bij te dragen tot het verwezenlijken van de doelstellingen van het verdrag van Rome, zou ge lukkig zijn de onderhandelingen met betrekking tot de voorwaarden voor de aansluiting van Noorwegen in de nabije toekomst te openen. Dez etoetreding stelt bijzonder pro blemen in verband met de geografi sche ligging en de economische struc tuur van het land. De Noorse rege ring hoopt echter, dat wanneer we derzijds begrip wordt getoond, het mogelijk zou zijn een bevredigende oplossing voer die vraag te kunnen vinden. Het ligt in de verwachting, da de eerstkomende vergadering van de raad van ministers van de EEG, die begin volgende wee kte Brussel bij eenkomt, Noorwegen za lantwoorden dat men met genoegen kennis heeft genomen van het Noorse verzoek en dat men zospoedig mogelijk de on derhandelingen zou willen openen. Daarb ijma geraan worden herinn- nerd, dat Denemarken reeds een der gelijk verzoek tot de EEG heeft ge richt, doch dat de „Zes" er de voor keur aan geven eerst wat verder te zijn met de besprekingen met Enge land, alvorens het Deense probleem nader te bestuderen. Mogelijk dat on derhandelingen met Noorwegen en Denemarken te zijner tijd vrijwel evenwijdig zullen worden gevoerd. (Ven één onzer redacteuren) ,JIet is een zeer geani meerde tocht geweest en op buitengewoon hartelijke wijze hebben Koningin Juliana en Prins Bernhard, die in het midden van de bus zaten, zich met hun vorstelijke gasten onderhoudenDat vertelde Leo Beuk uit Noordwijk, die de eerste touringcar bestuur de tijdens de rit van Amster dam naar Noordwijk. Hij vond dit een hoge eer dit te mogen en zei, dat hij deze eer met zijn broer Dirk zou delen, want deze mocht de eerste bus iveer naar de hoofdstad rijden. Zelf zou hij dan achter het stuur van de tweede autobus plaatsnemen. Overal langs de route was er veel enthousisme, zo merkte Leo Beuk op. Bijna huis-aan-huis waren de vlag gen uitgestoken en in de dor pen die men doortrok stonden velen op de trottoirs. De chauffeurs van de beide andere bussen waren B. Ha genaar en B. Zandbergen uit Noordwijk en in de reserve bus hadden plaatsgenomen C. Sleewen uit Leiden en J. Groenewoud uit Noordwijk. schouwers kende geen grenzen meer toen de keizerin nog eenmaal voor zij in de bus stapte met beide han den een groet bracht aan hen, die uren en uren op dit moment hadden gewacht. Koningin Juliana en Prins Bern hard vertrokken om kwart over vier van de Keukenhof. Zij werden uit geleide gedaan door de voorzitter van de stichting, mr. Th. M. J. de Graaf, en enige bestuursleden die heel har telijk dankten voor de voorbereidin gen voor dit bezoek en de goede zor gen tijdens het verblyf. Onder luide toejuigingen van de duizenden ver trokken de Koningin en Prins daar na naar de hoofdstad. (Van onze Londense correspondent) Voor ons Nederlanders is er waarschijnlijk niets prozaïscher dan een klomp, maar voor de Engelsen is een .wooden shoe", of beter ,,clog", nog altijd een mysterieus voorwerp! Vandaar dat in het nieuwe Dutch House" in Londen, waar op het ogenblik met veel succes een Nederlandse zuiveltentoonstelling wordt gehou den, zich dagelijks drommen verdringen om door de open vensters van het oud-Hollandse optrekje, dat daar verrezen is, een Neder landse klompenmaker aan het werk te zien. Het is de heer G. H. Houwer uit Bredevoort, gemeente Aalten. die hier in Engeland geen onbekende is. Hij gaf al eerder demonstraties van het klom penambacht in Glasgow en in Birmingham. Voor de Nederlandse propaganda in het buitenland is de klomp even onmisbaar als de tulp en het Vo- lendamse hulletje, tot hoeveel mis verstanden deze klassieke combina tie ook aanleiding moge geven. Nog dezer dagen kon men in een repor tage over ons land in een serieus Engels dagblad lezen, dat veertig procent van alle Nederlanders klompen draagt! Gelukkig weten de meeste Britten, van wie er velen Ne derland uit eigen aanschouwing ken nen, wel beter. Natuurlijk worden er in ons land nog veel klompen gedragen, maar nagenoeg uitsluitend tijdens het ru we werk en niet, zoals het Engelse artikel suggereert, als normale dracht. Slechts een enkeling draagt nog zondagse klompen! Wie bij de heer Houwer die niet alleen een vakman is, maar eveneens de betekenis van zijn am bacht, dat ook door zijn voorgeslacht werd beoefend, door en door kent en daarover levendig en interessant kan vertellen om informatie aanklopt, verneemt, dat er jaarlijks in ons land drie miljoen paar klompen wor den verkocht. Aangezien personen die geregeld op klompen lopen, er in een jaar verscheidene paren ver slijten, berekent hij dat er onge veer 700.000 klompendragers in ons land zijn, d.i. zeven procent van de bevolking. Niet alleen in de land bouw en bij de binnenvaart worden klompen gebruikt, maar ook waar in vocht moet worden gewerkt, zoals in vishallen, chemische fabrieken en in zwembaden. Want de klomp is waterdicht. Er zyn nog driehonderd klom penmakerijen in Nederland, maar het vak gaat hard achteruit, want in 1940 waren er nog 900. Eertijds ging het ambacht over van vader op zoon, maar het is thans alleen nog maar lonend voor de bedrijven welke met hun tijd zijn meegegaan en moderne machines aanschaften, Welke het met de hand vervaardig de moedermodel automatisch kopië ren. Zij leveren in één minuut en 40 seconden een paar klompen af. Met de hand gemaakt is hiervoor min stens 20 minuten nodig. „Gouden klomp" Een goede klompenmaker moet niet alleen zijn ambacht verstaan, maar ook een goede inkoper, be drijfsleider en een „all round sales man" zijn, aldus de heer Houwer, die zeker over al deze kwaliteiten beschikt. In 1950 werd zijn werk door de klompenbeurzen met een „gouden klomp" bekroond. Ook zijn broer, de heer H. G. Houwer, heeft voor het Engelse publiek gedemon streerd. Wij ontmoetten hem des tijds in Scarborough. De Engelsen, hoewel altijd wat ge reserveerd in hun optreden, stellen de heer Houwer allerlei vragen over klompen, die hij hier uitsluitend met de hand vervaardigt. Sommigen kunnen hun ogen niet geloven. Zo vroeg iemand argeloos: „Is dat allemaal hout?" Het herin nerde ons aan een soortgelijke vraag toen wij; in onze jeugd tijdens een zware storm voor het eerst een boot reis naar Engeland maakten. Een Duits meisje dat nog nooit de zee had gezien, riep in haar verbazing uit: „Is dat allemaal water? Wilgeliout Men kan moeilyk begrijpen, dat zo'n nauwe, harde klomp comforta bel aan de voet zit en gemakkelijk loopt en enkele moedigen verzoeken om er een aan te passen. Maar het hart van de toeschouwers klopt sneller, zodra zij vernemen dat wil gehout het beste materiaal is om klompen van te maken, hetzelfde hout immers dat gebruikt wordt voor de cricket bat! De heer Houwer krijgt talrijke bestellingen, welke hy terstond uit voert, vooral van mensen, die ont dekt hebben, dat de klomp ideaal is bij het tuinieren. Aangezien dit de meest verbreide Britse liefhebberij is, moet er o.i. in Engeland een be hoorlijk afzetgebied liggen voor on ze klompen, niet alleen als prakti sche, maar voor het Engelse gevoel tevens als een exotische dracht! Vooral de fraai geverfde klompen zullen hier een uitstekende kans ma ken. Niet alleen Engelsen, maar ook anderen bezwijken voor de klomp. Zo bestelde een Italiaans vrouwtje, dat in Londen woont, een paar, omdat dit herinnerde aan haar jeugd. Ze was geboren op een boer derij in Noord-Italië, waar men ook klompen draagt. Anderen kopen klompen om er de gevel van hun huis mee te versieren. Iemand deed dit in de Londense wijk Kensington en sindsdien noemt de buurt het huis „The Dutch Cottage Sterke voeten De heer Houwer, die vele Engelsen de maat neemt, prijst hun door gaans sterke en goedgebouwde voe ten. „Beter dan de meeste Holland se!" zegt hij.. „Misschien komt het, omdat Engeland zo heuvelachtig is". De heer Houwer heeft zyn eigen hout meegebracht, omdat het een fijnere vezel bezit en gemakkelijker is te verwerken dan het Engelse. Zo houdt ook de activiteit van de ze enthousiaste Nederlandse klom penmaker de altyd grote belangstel ling voor ons land wakker. De klomp en de tulp vervullen hun onmisbare functie als de Nederlandse handels- merken by uitnemendheid. Er is geen ander land, dat zulke gemak - kelijk aansprekende en op de ver- j beelding werkende symbolen bezit, al zal men zich afvragen hoe zy het nieuwe moderne Nederland kunnen vertegenwoordigen. Dat maakt ech ter zyn eigen reclame. In deze eeuw van techniek zyn het onze tulpen en hyacinten, die het harde ge moed even vermurven. Wie had ge- De charmante Keizerin Farah van Perzië genietend van de pracht van Keukenhofwelke zij herhaaldelijk op de film vast legde. Collekte voor 50.000 kinderen In de nationale feestweek van 5 tot 12 mei. gedurende welke week het Koninklijk Paar de elf provinciale hoofdsteden bezoekt, houdt de Sakor (de samenwerkende kinderbescher mingsorganisaties ook in Leiden een collecte. Kinderbescherming is geen spectaculaire zaak; zij timmert zelden aan de weg maar het is een .gigantisch werjk. Niet minder dan 50.000 kinderen, die in geestelijke of materiële nood verkeren door welke omstandigheden dan ook. moeten ge holpen worden. De inzameling ten bate van bet kind-in-de-schaduw wordt gehouden door vrijwilligers door middei van intekenlijsten en collectebussen. Voor hen die onver hoopt, geen collectant, ontmoeten tus sen 5 en 12 mei bestaat de mogelijk heid een gift te storten op gironum mer 564210 van de Stiching Sakor te Utrecht. Van deze nationale inzameling pro fiteren alle bij onderstaande groeps- federaties aangesloten instellingen en verenigingen: Centrale Bond voor Inw. Zending en Uhr. Maatschappe lijk Werk; Katholiek Verbond voor Kinderbescherming: Ned. Hervormde Kinderzorgbond; Ned. Ver. voor Maatschappelijk Werk „Humanitas"; Nederlands Verbond der Verenigingen .Pro Juventute"; verbond van Alge mene Instellingen voor Kinderbe scherming; Verbond van Joodse In stellingen voor Kinderbescherming en Vrijz. Prot. Voogdijvereniging „Tot Steun". dacht, dat ook onze klompen dat zouden doen? Nou breekt me klomp!" ljjkt het enige antwoord hierop. Met het KLM-lijntoe- stel uit Parijs is gister middag het 26-jarige Eskimo-meisje Molly Ahvakana op Schiphol aangekomen, die dui zenden vrienden in de lucht heeft. Zij is n.l. het hoofd van het ra diostation Point Barrow in Alaska. Elke piloot, die een poolvlucht maakt heeft haar stem ge hoord, maar slechts wei nigen kennen haar ge zicht. „Het zal nu ongeveer tien jaar geleden zyn, dat het station werd op gericht", vertelde Molly. „Sinds vier jaar heb ik de supervisie over vijf meisjes, die elkaar op het station afwisselen. Ge zagvoerders kunnen 24 uur per dag Point Bar row op hun radio's ont vangen. Ze vragen dan vanuit de lucht hoe bo ven de pool de weersge steldheid is". Point Barrow is een dorp op circa 1000 km afstand van de pool met 1500 inwoners, meren deels Eskimo's, die het jagen en vissen als mid delen van bestaan heb ben. Men jaagt er op poolvossen, ijsberen, walrussen, zeerobben en walvissen. Slechts éénmaal heeft Molly, tijdens een va kantie die ze doorbracht in Anchorage, de be manning van een vlieg tuig gezien. Toevallig was dat een toestel van de KLM. Eén der ste wardessen was de Ne derlandse Marie-Louise Crefcoeur. Gezagvoer ders van drie maat schappijen die over de pool vliegen, de S A S., Air France en de K.L.M., besloten daarna om Molly, hun „vriendin van de grond", een reis van drie weken door Europa aan te bieden. Voor ze in ons land aankwam, waar ze ge durende drie dagen als toeriste zal rondreizen, was Molly in Italië en Frankrijk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 15