„Ieder een eigen voordeur met een beF' S, Vandalen zijn het... nieuwe san dal en Nexa-Lotte Stap de zomer in op in Rijnsburgse bejaardentehuis „Avondzon" .j i vaneOyk beauty products Parfumerie Suringar Zaterdag 28 april 1962 Pagina 3 „Als mijn ouders nog leefden, en ze zouden in een bejaarden centrum wonen, dan zou ik willen dat het was zoals hier: ieder heeft op de gang een eigen voordeur mèt een bel. Als ik dan op bezoek zou komen, dan zou ik op dat eigen belletje drukken. Moeder zou me zelf opendoen. „Zo, kind ben je daar? Kom binnen!" Je zou het eigen halletje binnen stappen, je jas aan de kapstok hangen, en de kamer binnen gaan, waar de eigen meubels een vertrouwde sfeer van thuis oproepen". Als ik wil proberen een in druk te geven van mijn bezoek aan de directrice van het Bejaardentehuis „Avondzon" in Rijnsburg dan is het boven staande wel een goede typering van de persoonlijkheid van directrice C. van der Sijs èn van de geest, die zij in haar tehuis wil laten heersen. Directrice ofte wel zuster Van dei- Sijs ik kan haar nog maar moei. lijk anders noemen, dan op de laatste manier, en ontelbare jonge moeders (en vaders!) zullen dat evenmin kunnen, gedachtig haar achttien jaar lange praktijk van kraamverpleegster-directrice - dat klinkt een beetje plechtig, maar toch zo gek nog niet, want heeft ze niet altijd met vaardige hand en een vrolijk hart de scepter ge zwaaid in haar kraamgezinnen? En dat doet ze nu nog in „Avondzon", waar zeventig bejaarden wonen en ongeveer vijftien personeelsleden. Zou de kraamverpleging een goede voorbereiding zijn geweest op dit werk. hoewel 't toch uitersten lijken? „Ja dat was het juist wel. Meer waarschijnlijk, dan gewone verpleging geweest zou zijn. Daar in heb je te maken met één of een paar patiënten, bij de kraamver pleging sta je midden in het reilen en zeilen van een gezin, soms klein, soms groot, je moet ander mans huishouding goed laten mar cheren, in overeenstemming met de portemonnee van die bepaalde kraamheer. Je staat met 't ge zin midden in 't maatschappelijk leven, en hebt van 's morgens tot 's avonds, behalve met moeder en kind. te maken met een verschei denheid van mensen. Ik heb mijn kraamverplegingsjaren verrukkelijk gevonden en ik heb nog dagelijks profijt van wat ik daarin aan le- venswijsheid en mensenkennis heb H opgedaan". Uitersten H Als je ergens, waar je nooit eerder geweest bent. in de avond H aankomt, heeft alles een by- zondere intimiteit. In de drie vleugels van „Avondzon" brandden hier en daar de lampen, daar za ten de bewoners in hun eigen ka mers. Veel kamers waren donker; wie daar woonden zaten beneden in de conversatiezaal samen koffie te drinken en te praten. Ik zag vluchtig even de bestuurs. kamer, de kamer van de directrice, de volière in de gang. „Zo iets moeten de mensen hebben hier, zo iets vrolijks en levends. Daar heb ik voor gevochten"), en toen be traden we haar eigen complete flatje, oergezellig, ruim. van alle gemakken en modern comfort voor zien. Het was druk geweest die dag. Tijd om zelf koffie te zetten was er niet geweest, maar geen nood een telefoontje naar de keuken, en even later kwam een meisje met een blad binnen en bediende ons. Die drukte en 't feit dat ze zo. doende tot 't laatste moment in beslag was genomen door haar werk, was meteen aanleiding om te vertellen hoe in een tehuis als Avondzon, de uitersten vlak naast elkaar liggen. Net als in het leven zelf trouwens! Het feit dat onder het personeel een bruid was, bracht een heleboel feestelijke bedrijvig heid met zich mee. „En ja straks natuurlijk een lege plaats! Maar illllilllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllll Londen, april 1962 Bezit U nog schoeisel (sportschoenen en ballerina's uitgezon derd) van vijf jaar geleden? Dan is de kans groot dat ze nu uit de mode zijn, tenzij U vijf jaar geleden de mode vier jaar voor uit was. Sinds die tijd immers is de schoenenmode gestaag geëvolueerd, de hakken werden dun, dunner en dunst, de neuzen werden langer en puntiger, totdat er verleden jaar ineens de punt werd afgesneden en de modieuze schoen een smalle vier kante neus had. De hakjes blijven dun (de voegen tussen klinkers en richels blijven Verdelg de motten. In de kast hoort Nexa-Lotte Nexa-Lotte is de reukloze mottenverdelger! De groene, uitvouwbare Nexa-Lotte doodt alle motten en vraatzuchtige larven. Nexa-Lotte is reuk loos» uw kleding wordt niet muf, blijft heerlijk fris en is feilloos beschermd. Hang het over het stokje van een kleerhanger of ANGST VOOR MOTTEN? UW DROGIST HEEFT 'T! Goedgekeurd door de Nederl. Vereniging ven huisvrouwen. I een onverminderd gevaar!), maar ze werden wat lager en geen vrouw zal daarop iets aan te mer ken hebben, want een vier, vijf of zes centimeter hoog hakje is net het ideaal: eleganter dan de te hoge acht-centimeter-hak en niet half zo vermoeiend om op te lopen. De meest recente verandering in de schoenenmode betreft het zomer- schoeisel voor 1962. De zomerpump die de laatste jaren de modieuze dracht voor de stad was, is dit jaar vervangen door een elegante san daal, die of van voor of van ach teren pump is. Eindelijk een kans dus om de likdoorns te luchten en de tenen die in de puntschoenen zo zeer in 't gedrang zijn geraakt-, te spreiden iets wat geen modieus geschoeide vrouw de laatste jaren meer heeft kunnen doen. De nieuwe zomersandalen zyn (niets is immers volmaakt) even teer als elegant. Dunne, smalle bandjes, plat of rond, vervangen de helft of soms het grootste deel van de schacht en houden (of niet) de zool onder de voet. De praktijk heeft maar al te vaak uitgewezen dat zelfs bredere, meer solide sandaalbanden het wat al te gemakkelijk begeven en we zien niet in waarom de fragiele bandjes van het moderne zomer- schoeisel niet hetzelfde zouden doen, wanneer het hakje veran kerd raakt tussen twee trottoirte gels. Het komt ons voor dat het geen overbodige luxe zal zijn om bij het paar sandalen-aan-de-voeten een paar extra sandaaltjes in de tas mee te dragen net zoals de verstandige vrouw altijd een paar extra nijlons op zak heeft. Wie het risico van een ongelukje durft te nemen, gaat een comfor tabele en elegante zomer tegemoet waar het het schoeisel betreft. Er is keus tussen twee gegevens. Parys brengt modellen die van voor of van achteren een pumpeffect ge ven, met andere woorden modellen die van voor gesloten zijn en een open hiel hebben, en modellen die de tenen min of meer of helemaal bloot laten, maar de hiel omvatten. Chevreau en box staan aan de spits wat het materiaal betreft, maar ook zwart lakleer en allerhande stofjes, van zijde tot rips worden verwerkt-. Beige, honingkleur, caramel en aanverwante tinten zijn met wit de meest populaire, maar rood en ma rineblauw laten zich onder andere niet onbetuigd. Effen en tweekleu rige modellen met lage of minder lage. dunne hak wisselen elkaar af. Honingkleurig chevreau is de grondstof voor het zeer laag uitge sneden model, dat driekwart pump is maar dank zij het wreef- en het hielbandje bij de sandalen hoort (foto 1). Eveneens voorzien van een „schoenneus" is het model (foto 2) van wit box calf met perforatie op het voorblad, een rolbandje over de wreef en een plat hielbandje met gesp. Hetzelfde gegeven voorts is een witte chevreau sandaal met zwarte rolbandjes gekruist over de wreef (foto 3), en in een beige model waarvan de bandjes hoog over de wreef en om de hiel cir kelen (foto 4). Tot slot (foto 5) een mini mum sandaal van beige che vreau: een hielstukje op zijn aller kleinst, een bandje om de wreef en een ander om de tenen, plus natuurlijk hak en zool anders zou het geen schoeisel zijn. J.V. daar heb ik geen slapeloze nacht van hoor! Er komt altijd wel weer een ander. Er is wel veel wisseling in de gelederen, maar van echt personeelsgebrek kan ik toch niet spreken." Maar ergens boven, in een van de kamers, was een lege plaats, die niet meer ingenomen kan worden Een van de bewoners was plotse ling overleden en de weduwe, al is ze opgenomen in de gemeenschap van het huis, als in een groot ge zin, bleef alleen achter. Die leegte in het persoonlijke leven, kan door niets anders gevuld worden. Eigen domein Ineens werd er geklopt en de dokter kwam binnen. „Wel heb je ooit" zei de directrice, „toch nog inbreuk op de gezelligheid!" De dokter was dan ook alweer gauw verdwenen, na enkele korte instruc ties aangaande iemand die een klein ongelukje had gehad. Het was grappig om waar te ne men, hoe directrice V.d. Sijs, die van 's morgens tot 't avonds in de weer is. die overal een wakend oog op houdt en zorgt dat alles goed ver loopt, die zelf ook wel eens de mouwen opstroopt en een praktisch handje mee helpt, die zich inten sief verdiept in het wel en wee van haar huisgenoten, toch heel beslist zorgt voor haar „privacy", voor de vrijheid van haar eigen domein. Ze had nu bezoek; de deur ging na tuurlijk niet op slot, dat zou te gortig zijn, maar de telefoon was overgezet. 't Zelfde bleek heel typerend, toen ze, later op de avond, vertelde hoe er tweemaal per week een avond sluiting gehouden werd. waarvan één keer door haar zelf. Zij doet dat. dan vanuit haar eigen kamer, gezeten achter haar bureautje, door de microfoon, waardoor ze ieder een in huis, ook de zieken, be reikt. Zij zit daar dus rustig in de beslotenheid van haar eigen per soonlijke sfeer, en vandaar uit leest zij, spreekt zij, en sluit zij de dag met gebed, ,,'t Is gek, maar ik heb 't gevoel, dat ik juist zo tot iedereen een persoonlijk woord spreek en dat is 't toch wat ik eigenlijk bedoel". Enthousiasme De andere avond doet een van de predikanten het. Toen dat de eer ste keer gebeurde was zij zelf toe vallig niet thuis en de dominee was ook maar achter diezelfde microfoon gaan zitten. „Maar ik heb gezegd: nee hoor, dat gebeurt niet. De dominees leiden de dag sluiting in de zaal, bij de mensen. Stel je voor, allemaal om de beurt achter mijn open bureautje! Die plaats Is alleen voor me zelf!" Ze heeft dunkt me gelyk! On danks de grote gastvrijheid, die op z'n tijd bewezen wordt, moet juist de leidster van een grote inrich ting een plek hebben, waar ze met zich zelf alleen kan zijn, en die voor héar speciaal is. En ik zag tussen al het nieuwe meubilair en kele uit het ouderlijk huis afkom stige meubeltjes, een antiek hall tafeltje, de stoel van moeder. En heeft u wel eens zo'n ouderwetse slijpplank gezien? Zo'n plank van door jarenlang gebruik donkerglan. zend en in 't midden tot een paar milimeter dikte uitgesleten eiken hout, met aan 't eind een bakje voor 't zand. Zo eentje hine naast 't bureautje aan de muur. Het wa ren symbolen van dit in ere hou den van de eigen strikt persoon lijke sfeer. MENU VAN DE WEEK Lekkere hapjes van oud brood Na de paasdagen zal er wel weer heel wat oud brood in de vuilnisemmer zijn verdwenen. Eigen lijk jammer om oud brood weg te gooien, want er zijn nog heel lekkere hapjes van te maken. We geven U het recept van Juliana-pasteitjes. Hebt U nog oud brood over, maak dan eens wentelteef jes of heelijk croquante gebakken kaasboterham metjes. ZONDAG: toostjes met radijs gegarneerd, gehakte biefstuk, spinazie, aard appelen, caramelpudding (opge spoten met slagroom MAANDAG: aardappelpuree, veldslag, grape fruit met slagroom en een ge- confijt vruchtje. gehakt, andijvie, aardappelen, twee kleuren vla. WOENSDAG: Juliana-pasteitjes. spinazie, aardappelen, appelyoghurt. DONDERDAG: Irish stew, broodschotel met ra barber. VRIJDAG: riist, garnalen ragout, gemengde sla. gebakken griesmeelplakken of omeiet champignons, rijst, toma tensaus gebakken griesmeelplak ken. ZATERDAG: dikke macaronisoep met kaas, fruitsla. Advertentie nylons naar maat volmaakte pasvorm v uiterst sterk r dus voordelig door lange'levensduur Directrice C. van der Sijs één brok bejaardenzorg fFoto L.D./Holvast) Als je deze directrice goed aan de praat wilt krygen. moet het on derwerp „Kadercursus voor de be jaardenzorg" aangeroerd worden. „Dat is iets geweldigs, dat is zó enorm interessant en zó veelzijdig, daar heeft men geen idee van!" Een folder over die cursus van de Stichting Protestantse Opleidingen Bejaardenzorg verduidelijkte het verhaal. „Kijk maar eens wat een breed gebied het bestrijkt: bedrijfseco nomie, psychologie, de medische aspecten, sociale wetgeving, voe dingsleer, personeelsbeleid en wat niet al." „Er zijn zo enorm veel moge lijkheden en" (dit wordt met grote overtuiging gezegd) „we zyn tegenover onze bejaarden niet ver_ antwoord als we die niet allemaal aangrijpen. Gelukkig wordt me hier in Rijnsburg financieel héél veel mogelijk gemaakt. Dat is heer lijk. dat maakt dat Je met zo'n enthousiasme kunt werken, omdat je vindt dat de mensen het in alle opzichten zo goed mogelijk moeten hebben." Interkerkelijk Myn laatste vraag: dit tehuis i« toch interkerkelijk? „Ja zeker en waar ik me altijd zo over verheug is, dat we hier een stukje oecumene beleven. Allereerst in de eigen kring. De bewoners zyn Hervormd en Ge reformeerd, met een enkele Luther se en Doopsgezinde. Zy die niet naar de kerk kunnen vieren hier samen het Heilig Avondmaal. We hebben ook eigen zilver, en ik vind het iedere keer weer fijn als we het samen gebruiken." Het blykt dat er ook naar bulten van een zekere samenbindende in vloed gesproken kan worden. „Het is zo enig, dat juist de, ook Interkerkelijke, kleuterschool en .Avondzon" ontmoetingspunten zijn voor de kerken, waardoor een con creter samengaan groeit. Dat vind ik erg belangrijk en ik ben er blij om." Zo zat ik een avond tegenover, ik mag wel zeggen: één brok be jaardenzorg, en dan 't woord „zorg" ontdaan van alle gedachte aan .zorgelijkheid" want er is geen vrolijker mensenkind dan directrice Van der Sijs. Maar wel in de bete kenis van zorgende liefde voor de ouderwordende naaste. „Praat me alstublieft nooit van „bejaardenprobleem"! Stel je voor dat je op je 70ste 't gevoel krijgt Nu ben ik ineens een probleem!! Dat mag nooit!" En na die overtuigende woorden zijn we toen, nog steeds pratend, naar de bus gehold. Ik haalde nog net de laatste. Hermine G. Altijd wéér LEIOEN WOLLEN DEKENS 100% virgin woo! Verkrijgbaar bij: BREESTRAAT 108 - LEIDEN TELEFOON 23401 Juliana pasteitjes Blokjes oud brood (3 cm dik, 5 cm breed en 7 cm lang) van boven een rechthoekige inkerving geven en daarna aan alle kanten in boter goudbruin bakken. Het ingesneden kapje eraf lichten en de broodjes voorzichtig uithollen. De pasteitjes vullen met een kaasragoüt, het kapje er weer op leggen en het ge recht heet opdienen. Kinderen hebben er een handje van elke gebeurtenis op te blazen tot onvoorstelbare af metingen. Dat komt door hun fan tasie, hun ongebreidelde zucht naar sensatie.én door het voorbeeld van de volwassenen. Want wat die ervan kunnen maken! Op mijn stoep staat een verbol gen dame. U moet nodig uw zoontje verbie den. zegt zij razend. Die jongens hebben mij de hele middag getrei terd, door rotjes aan te steken en ze in mijn brievenbus te gooien. Het hele huis stinkt naar kruitdamp, er is een groot gat in de gangloper gebrand en ik ben gek geworden van het lawaai! Hoe kunt u dat toe laten? Zoiets kun je inderdaad niet toe laten. Ik prevelde beschaamd vele verontschuldigingen, dook in mijn mantel en vloog de straat op, op zoek naar de onverlaten. Ik vond hen op de hoek, midden op de weg, bezig met rotjes en voetzoekers. Vooruit, naar binnen en regel recht naar bed, snauwde ik. Die no zemmanieren moeten jullie maar eens afleren. Algemene verbazing. Wat hebben we gedaan? vroeg Adriaan verbluft. Mogen we niet met rotjes spelen informeerde Henkie. Wij hebben ze van ons eigen geld gekocht. Ook van je eigen geld mag je geen brand stichten wat den ken jullie wel' Hoofdschuddend ke ken ze elkaar aan en doken schuw ineen, toen ik hen in de richting van de voordeur duwde. Maar wat hebben we dan ge daan? Ziedend herhaalde ik de klacht van de dame. De zoons rolden bijna om van verontwaardiging. Ze liegt het. schreeuwde Henkie. We hebben niks in haar gang ge gooid. we waren met rotjes bezig op de straat en toen tikte ze tegen het raam en gebaarde dat we weg moesten gaan. Maar we gingen niet. Daar stond ik nu. Wie moest ik geloven Opgewonden keerde ik terug naar de plaats van de misdaad. Midden op de weg la gen de uitgebrande rotjes en ge doofde lucifers. Dat klopte dus. Maar hadden zo soms óók Neen, verklaarde Adriaan beslist. We zijn niet gek! Waarom zouden we bij. andere mensen rotjes in de brievenbus gooien? We hebben er zelfs niet aan gedacht. Nu, stil maar. zei ik. Dan heeft die mevrouw een beetje overdreven. Steek voortaan je vuurwerk af in onze eigen tuin, dan krijgt ik geen klachten. Je hebt ons gestompt, mokte Henkie. We worden hier altijd zonder aanleiding afgetuigd klaagde Adriaan. Ik had een hele dag nodig om hun gekwetste rechtvaardigheidsge voel weer te sussen. Enige tyd later stond een andere huisvrouw tegenover mij haar grie ven te uiten. Het moet nu eindelijk eens afgelopen zijn. Die jongens van u lopen maar door mijn tuin. vertrappen de planten, rukken ze met wortel en al uit; ze voetballen ijskoud op ons nieuwe gazon en bre ken de takken van de struiken. Als ik ze nog een keer betrap, bel ik onmiddellijk de politie op. Ik beloofde haar de zoons ter ver antwoording te roepen. Maar wijzer geworden door vorige er varingen ging ik de zaak nu eerst onderzoeken. Jullie zyn in de tuin van me vrouw Gasting geweest, zei ik streng. Henkie keek schuldbewust. Adriaans bal was er in gerold. die heeft-ie teruggehaald, bekende hij. Wanneer? Nou. vanmiddag. Er zat een gat in de heg; Adriaan kroop daar half doorheen en kon toen juist by de bal. ^Yïloederlijke overpeinzing En daarna? Wat daarna. Niks daarna. Me vrouw Gasting kwam plotseling uit de keukendeur stormen en riep: Maak dat. je wegkomt of ik bel de politie. Nou, Adriaan had de bal weer en toen zijn we een eindje verder gaan spelen. Maar de planten, die jullie hebt uitgerukt wat heb je daarmee gedaan? Wat! En de takken, die je hebt afge broken? Welke takken? Haar gazon, pas ingezaaid, heb ben jullie ook vertrapt. Maar we zij.n helemaal niet in de tuin geweest Adriaan is alleen met zijn bovenlijf door de heg gekro pen en heeft de bal naar zich toe gerold. En jij? Ik stond buiten de heg te kijken.# en gaf aanwijzingen natuurlijk". Verslagen ging Ik er bij zitten. Maar waarom komt mevrouw Gasting dan hier, met honderd klachten, dat jullie haar hele tuin hebben omgespit en vernield? Omdat zeis, zei Henkie ruw. 1-in ik bedacht: Het wordt ons j— zó ingehamerd, dat de moder- 4—1 ne jeugd baldadig, verniel zuchtig en onhandelbaar is, dat we het allemaal beginnen te geloven. En by elke kleinigheid zeggen we dan: Zie je wel, vandalen zijn het. Al degenen, die nu ach en wee roepen, schande spreken van iedere levenslustige uiting, zijn óók eens jong geweest, bonden stenen aan deurknoppen, trokken belletje klom men in lantaarnpalen en gooiden van tijd tot tijd ruiten stuk. Maar blijkbaar was de wereld toen ver draagzamer, werd niet elke kwa jongensstreek opgeblazen tot een drama. Onze ouders namen meer van de Jeugd, zei een vriendin mij eens. Ik geloof waarachtig dat zi> gelijk heeft. THEA BECKMAN Advertentie Vergeet Uw huid niet! Uw huid kan zacht en jeugdig blijven. Maar u moet er wel iets aan doen. Gebruik Vitamol - vitamine-cosmetica die samengesteld zijn door wetenschapsmensen. Vitamol geeft de huidcellen nieuwe opbouwstoffen en dat houdt uw huid verrukkelijk jong en fris. Schoonheid! Vitamol! Vitamol crèmes in tuben en potten: 4.25 - 5.90 Vitamol lart, tonic, komkommormelk, massage-olie: 5.50 voor uw huid BESLIST OVER UW SCHOONHEID

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 20