SUNIL
STUDENTEN waren ULBRICHT
HERHAALDELIJK TE SLIM AF
^viflVSDMr
êfo° SUNlLOtó'
Vernielingen op „De
Zeven Provinciën"
imerika dupeert België door
rechten op tapijten en glas
Blue-bell-girl trouwt man9 die
haar uitkochttoch maar niet
Tariefsverhoging oin Congres
te winnen voor uitbreiding
van handel met de Euromarkt
SPORTGIRLS
KIEZEN HUN
EIGEN MODE
BU P*C
Ruim zeshonderd Oostdiiitsers
Leontine Snel danst liever
naar het Westen gesmokkeld
Straffen voor schepelingen
igerïcht 1 maart 1860
Donderdag 29 maart 1962
Derde blad no. 30616
(Van onze correspondent in Washington)
„Geschokt en ernstig bezorgd", dat waren de woorden waar-
ede de Belgische ambassadeur Louis Sc'heyven dezer dagen in
t State Department (Buitenlandse Zaken) in Washington het
isnoegen zijner regering tot uiting bracht over het feit. dat pre-
dent Kennedy de invoerrechten op tapijten en glas verdubbeld
eft. Voor België zal dit de uitvoer van glas naar Amerika veel
inder winstgevend maken, terwijl de export van tapijten naar de
erenigde Staten vrijwel tot stilstand zal komen. Dat België hier-
V. ontdaan is, laat zich begrijpen: in 1960 bedroeg de invoer van
^dgisch glas in Amerika tien miljoen dollar, terwijl de tapijt-
oiport zestien miljoen opbracht!
lagen door in ruil daarvoor verlaging
van Amerika's invoerrechten te kun
nen aanbieden, daartoe wen.^t 'hij vol
machten te krijgen en zim kansen
worden op dit moment vrij hoog aan
geslagen. Hij zal niet alle volmacht
krijgen, die hij wenst, maar het getij
begint, hem gunstiger te worden in
het Congres. De bescherming, die
Kennedy thans aan Amerikaanse
glas- en tapijtbelangen heeft ver
leend zal zyn steun in het Congres
nog doen groeien.
Irussel „geschokt
jen bezorgd", zegt
ambassadeur
lig'be achtergrond van het diplom a-
ha t-economische spel waar België de
Pe van geworden is. is bijzonder
naferessant. Men krijgt, sterk de in-
meuk, dat Kennedy die tariefsverho-
ig gebruikt heeft als een middel
protectionistische groepen vrien-
ilijker voor zich te stemmen en
n ardoor de kans groter te maken.
t zijn ..Trade expansion act" door
Ia t Congres zal worden aangenomen
noemde wet tot uitbreiding van de
hr adel is, zoals men weet. een mid-
tia 1 voor Kennedy om het handels-
rkeer met de Europese gemeen-
u ïappelijke markt 'Euromarkt) in
oil «id te houden en uit te breiden. In
b derland en vele andere Westeuro-
se landen is men zeer ingenomen
6t Kennedy's poging tot liberalise-
ie van de handel, maar bij de Bel-
Jnj n constateert men op het ogenblik
re. n 'Proot scepticisme, nu zij in feite
ei a flink deel van de rekening moe-
Sei j betalen om Kennedy's favoriete
t erdoor te helpen bij het congres.
Nieuw systeem
sl. Officieel heeft Kennedy zijn maat
delen tegen de import van glas en
"pijten genomen, omdat de b innen-
el Qdse Amerikaanse industrie te
l, aar te lijden zou gekregen hebben
ioi »r de invoer van buitenaf. De Bel-
ogt a geloven niet aan dat officiële
en otief Zij geven de volgende voor-
elling van de zaak.
11 n Het is waar. zeggen zij, dat de
ie' nerikaanse tapijtindustrie, voor zo-
r zij de traditionele fabrikage-
;ai ethode volgt een moeilijke tijd
en «ft. Maar dat komt niet zozeer
te or de toegenomen import van bui
en naf. doch door een nieuw procédé,
it meer en meer succes heeft. Men
briceert tegenwoordig in Amerika
lir (el itapijten met het zogenaamde
ufted" systeem. Dat is een fabri-
aa ge met zeer grote, zeer kostbare
"a: achines. Men heeft voor dat proces
el weinig arbeiders noddg. De ma-
58 lines zijn heel kostbaar en alleen
ee bricage voor een massa-markt
u«?eft zin.
- In Europa wordt dit nieuwe proces
'q tdusverre alleen in West-Duitsland
■jt egepast. België werkt nog op de tra.
17a tionele manier en levert „Wilton"
„velvet" tapijten.
ee
Voordeel voor Japan
)r De stelling van de Belgen is, dat de
>11 aditionele Amerikaanse industrie
>s' «ral te lyden heeft van het „tuf-
d"-systeem„ niet zozeer van de im
port. Die invoer is echter wel flink
j^jstegen, de laatste tijd: in 1955 werd
j0 in totaal voor 15 miljoen dollar
ti in tapijten ingevoerd, in I960 was de
1 iport tot 28 miljoen gegroeid, waar-
<11 in voor 16 miljoen uit België kwam.
et zün echter niet de Belgen, maar
lnN>ral de Japanners, die van die in-
f'jeruitbreiding hebben geprofiteerd:
0I i 1955 voerde Japan in voor 265.000
aj ïllar in 1960 voor acht /niljoen!
Kennedy heeft thans het invoer-
i eht op tapijten verhoogd van 21%
it 40%Volgens de Belgen is die ver-
m agmg een ernstige belemmering
jl )or hun handel. De Amerikaanse
or nporteurs begmnen nu reeds hun
st stellingen te annuleren. Maar de
ipanners, met hun lagere lonen, zul-
ïfi(n de invoed wel kunnen volhouden.
ten voorziet daarom, dat in de ko-
lende jaren de Japanners nagenoeg
ri eheei de plaats van de Belgen zul-
>3 n innemen. De traditionele Ameri-
aanse industrie zal e'r dan even
echt aan toe zijn als op het ogen-
'u lik en de Belgen zullen 'het gelag
ebben betaald.
Het invoerrecht op glas ls verhoogd
nan 1.3 tot 1.5 Amerikaanse centen
er pond. De Belgen importeren
■ju oorai venster- en cilinderglas. Thans
Mal die import 'hun vèel minder gaan
Opbrengen, maar zij vertrouwen, dat
fe handel wel door zal gaan. omdat
kwaliteit van het Belgische glas
J (jzonder goed is.
1 Protectionisme
al De Belgische stelling, dat Kennedy
teze invoerrechten verhoogd heeft,
"ooral om stemmen te winnen voor
jjn wet tot uitbreiding van de han-
lel is aannemelijk
a. Geen wet lijkt de president dit jaar
ozeer ter harte te gaan. Verhoren
iver dit wetsontwerp zijn thans aan
n. ie gang in het congres. De president
l eeft verscheidene leden van zijn ka-
9 linet als getuigen ten gunste van
üleze wet doen optreden.
- Ook het onlangs gesloten lnterna-
lonale katoen-akkoord (voor de duur
'an twaalf maanden), moet men ten
Iele zien a's oen actie, die aan de
protectionistische elementen in Ame-
ika aangenaam moest zijn. Zij moes-
en de indruk krijgen, dat Kennedy
er slot van rekening de binnenland-
e belangen wel weet te beschermen,
l&n zo'n president zou men het dan
nisschien wel over willen laten de
landel met de gemeenschappelijke
narkt zo te liberaliseren, dat Ame-
ika er wel bij vaart....
Voor de energie waai'mee Kennedy
le aotie voor die „trade expansion
iet" aanpakt verdient hij alle hulde.
Soals men zich herinnert, is de presi-
lent beducht voor Amerika's uitvoer
naar West-Europa, wanneer de ge-
neenschappelyke markt de inwen-
iige tariefmuren afbreekt en de ring-
nuur handhaaft. Hy begrijpt, dat hij
Heen die ringmuur zal kunnen ver-
Kortrijk de dupe!
De paradox is dus. dat president
Kennedy zich protectionist toonr om
op d.e lange duur het. protectionisme
te bestrijden. De Belgen zijn officieel
geschokt en bezorgd, onofficieel
schamper en furieus. Zij betogen: pas
mog heeft Amerika te Genève een ta
riefovereenkomst gesloten, die in de
verhouding van 4 tegen 3 in het voor
deel der Amerikanen was (de presi
dent 'heeft zelf die cijfers genoemd)
en pal daarop volgt deze actie tegen
België.
Kennedy steekt in zijn strijd voor
zijn favoriete wet het vaandel der
liberalisering hoog in de lucht en in
tussen draait hij een belangrijke Bel
gische import de nek om, zonder dat
daar een gegronde reden voor is. In
Kortrijk en St.-Niklaas zullen naar
schatting 5000 geschoolde arbeiders
werkloos worden ten gevolge van
deze Amerikaanse maatregel!
Weliswaar moet Amerika by een
dergelijke actie België compensatie
verlenen door de invoer van andere
produkten gemakkelijker te maken,
maar het kan lang duren voor de
rechtmatigheid van zulk een com
pensatie is aangetoond.
Verbitterde stemming
Bij zijn bezoek aan het State De
partment (waar men overigens veel
begrip heeft voor de Belgische stel
ling) heeft de Belgische ambassadeur
zich niet alleen bezorgd en geschokt
getoond hij heeft ook gedreigd met
vergelding. De Amerikaanse maatre
gelen. zo zei Scheyven moeten wel
wantrouwen wekken bij de Belgische
.regering ten aanzien van de beraam-
Uitslaande brand
in Rotterdam
Bewoners konden tijdig
vluchten
Een flinke, uitslaande brand in
een oud hoekhuis (linker Rottekade/
Dirk Smitsstraai) heeft vannacht
heel wat bewoners van het Rotter
damse Crooswijk op de been ge
bracht.
Het vuur ontstond om even over
half vyf doordat in de woning van
de 46-jarige elektromonteur W. van
't Sant de oliehaard ontplofte. De
heer Van 't Sant werd wakker door
de harde knal, probeerde nog de be
ginnende brand met een deken te
doven, maar de vlammen laaiden al
snel zo fel op dat hij met zijn echt
genote en drie kinderen twee jon
gens (23 en 15) en een meisje van
de katoen-overeenkomst, voor lange 17. die op de zolder sliepen uit het
termyn. In niet. diplomatieke taal1 huis moest vluchten,
betekent dit; wij hebben nu welis
waar die ka toen-overeenkomst voor
één jaar getekend, maar we voelen
thans heel weinig meer voor mede
werking met. Amerika na die termijn.
Kortom er heerst in de Belgische
ambassade te Washington thans een
mokkend?, verbitterde stemmin;
België is altijd een trouw bondgenoot,
van Amerika geweest, maar thans
redeneert men ongeveer aldus: „Wij
zijn een klein land de Amerikanen
rekenen domweg op onze meegaand
heid populair zijn we in Amerika
toch al niet na de Kongo-geschie-
denis en nu moeten wij een deel van
de kosten betalen van Kennedy's
campagne in het Congres
Het zal nog moeten blijken of de
Belgen enige steun van hun Europese
bondgenoten kunnen krijgen in deze.
Dat die steun welkom zal zijn. staat
wel vast.
Westduitse schepen voor
Indonesië
Twee patrouillevaartuigen, die op
de Lürssenwerf in Bremen voor de
Indonesische douane zijn gebouwd,
zijn gisteren in Bremerhaven op
transport gesteld naar Djakarta. De
Indonesische regering heeft bij ge
noemde werf 12 van dergelijke sche
pen besteld. Vier daarvan zijn reeds
eerder van stapel gelopen.
De schepen zijn 28 meter lang en
5 meter breed. Zij meten dertig ton
en kunnen een snelheid van 26 mijl
per uur bereiken.
Het enige, dat elk van de vijf men
sen kon redden was een haastig over
de pyjama's aangeschoten jas de
rest ging reddeloos verloren, ook de
niet verzekerde uitzet van de oudste
zoon Mattheus, die binnenkort zou
gaan trouwen. Het gezin heeft de rest
van de nacht doorgebracht in het
politiebureau Boezemsingel.
De brandweer bestreed de vlam
menzee met o.a. nevelstralen. Dat
gebeurde bij het licht van magne
siumfakkels. Maar er was weinig
eer te behalen: de woning op de
eerste etage en de zolderverdieping
brandden vrijwel geheel uit, de daar
onder liggende kleermakerij kreeg
vrij veel waterschade. De enige vol
doening, die de brandweerlieden uit
eindelijk nog hadden was dat on
derbrandmeester C. P. M. Boer en
diens collega P. van der Net. uitge
rust met persluchtmaskers, ruim drie
kwartier na het uitbreken van de
brand nog kans zagen om in de ach
terkamer twee honden te redden. Een
der dieren lag daar vastgebonden
aan een touw, de andere was uit
angst onder een zeil gekropen.
Poplin regenmantels. Zo apart mo<f»eus door het contrast
van de sierstiksels. de knopen en de sportieve biesjes
langs zakken en mouwen. En wat leuk: twee
zijsplitten met contrasterende inleg I A O 75
Leeftijd 15 jaar. "U.
Regenmantels in nieuw mode-silhouet: de charleston*
lijn I Een model in prachtige katoenen gabarténe, dat alle
wensen vervult I De grote zakken zorgen voor
een extra modieus accent, charmant èn
sportief. Leeftijd 15 jaar
kleine stijging per maat
Stemmen op Marken
(Van onze Haagse Leontine niet met Mario nomen. Maandag vertrek héél kleintjes. Haar grote,
correspondent) zou trouwen. Geruchten, ik al naar Cannes om in mooie ogen staren in de
Onlangs maakten wij die door de moeder van het een nieuwe show te dan- verte. „Wat wilt u, zoiets
melding van een romance meisje, mevrouw Snel. sen. ben je niet ineens verge-
tussen het Haagse Blue- Hondius van Gessel, aan- Waarom ik heb besloten ten het leek me voor
bell-danseresje Leontine vankelijk categorisch wer- om niet te trouwen? Ik wou mezelf het verstandigste
Snel en de schatrijke Ita- den ontkend. blijven dansen. Ik moet iets om niet naar Italië terug te
liaanse makelaar Mario Verleden week echter te doen hebben Ik kan gaan. Weet u. hij weet nog
Caldonazzo, een geschiede- kwam Leontine naar Den niet de hele dag thuis zit- nergens van. Er waren na-
nis die pas goed in de be- Haag. „om de ondertrouw- ten. Ja. dat heeft natuur- tuurlijk wel geruchten,
langstelling kwam toen kwestie te regelen" zoals lijk ook verband met de maar ja, de pers schrijft
bleek, dat de Italiaan Leon- haar moeder zei. Zondag positie van de Italiaanse zoveel."
tines contract met de le- zei mevrouw Snel echter: gehuwde vrouw. Ze zijn Dan opeens fel: „De Hol.
gendarische miss Blue Bell „Woensdag is er meer daar vijftig jaar achter. De landse kranten zijn zo koel,
voor een bedrag van maar nieuws". vrouwen zitten daar als het zo materialistisch. Het gaat
liefst een halve ton zou Welnu, gisteren kwam ware opgesloten. Ja, en vol- hier om die halve ton. In
hebben afgekocht. het hoge woord eruit. Leon- komen ondergeschikt aan Italië zijn ze veel aardiger.
Deze situatie blijkt zich tine trouwt niet met Ma- de man De romance en zo.
Inmiddels te hebben ge- rio. Met een bedroefd Mario's foto hangt nog Tijdens het gesprek is
wijzigd: Leontine deelde stemmetje zuchtte ze gis- aan de muur. Talloze Leontine steeds zachter
ons gisteren mee. dat ze termiddag: „Nee, dat kleine dingen in haar ka- gaan praten. Haar blikken
weer gaat dansen en (dus) zal wel niet meer door- mer aan d° Haagse Van dwalen steeds meer af. Bij -
niet met Mario trouwt. gaan Zondag was miss Speykstraet Iragen trou. na afwezig neemt ze af-
Enkele weken geleden Blue Bell al aan de tele- wens de he innering aan scheid. „Geen
deden in de Italiaanse pers foon Hoogstwaarschijn- hem. „Ik ben nog steeds stukje hoor"
geruchten de ronde, dat Ujk wordt ik weer aange- gek op hem", bekent ze ons nog na
(Van onze correspondent in Bonn)
Sinds 13 augustus 1961, de dag waarop Oost-Berlijn werd
afgegrendeld, zijn toch nog ongeveer 5000 Oostduitsers naar
West-Berlijn gekomen. Vaak ging dat avontuurlijk toe. Levens
gevaar was steeds de reisgezel bij elke vluchtpoging. Een groot
aantal ontvluchtingen zouden zelfs geen kans van slagen hebben
gehad, als Westberlijners niet de helpende hand hadden geboden.
Bijzonder doeltreffend was de hulp van een Westberlijnse stu-
dentengroep, die zich uitsluitend uit overwegingen van menselijk
heid maandenlang wijdde aan het smokkelen van mensen door de
„muur".
de paspoortbezitter. dat zij met diens
grensdocument het ijzeren gordijn
konden passeren.
Buitenlandse passen
Nadat 80 burgers van Ulbrichts
.arbeidersparadijs" op deze manier
naar het Westen waren gekomen,
veranderde de communistische
Volkspolitie echter van tactiek en
reikte alleen nog maar grenspasjes
uit, die by het- verlaten van de Oost
sector weer moesten worden ingele
verd. De studenten schakelden toen
over op buitenlandse paspoorten.
Zwitserse, Noorse en ook Neder
landse paspoorten werd enin West-
Berlijn „bewerkt" om ze bruikbaar
te maken voor Oostduitsers. Honder
den marken aan reiskosten gaven de
studenten uit om aan de paspoor
ten te komen. Grondig bereidde men
elke vlucht voor. Een Oostberlijns
meisje, dat met een Nederlandse pas
Ulbrichts deurwaarders moest ver
schalken, kreeg niet alleen een vol
ledige Nederlandse make-up-uitrus-
ting in haar tas, maar ook Neder
landse merktekens in haar kleren
en gebruikte Amsterdamse tram
kaartjes in haar jaszak.
Maar ook hierop vonden de com
munisten een goede tegenzet.
Nadat zij zich maanden bij de neus
hadden laten nemden, gingen zij er
toe over elke buitenlander die Oost-
Berlijn inreisde. te registreren, zodat
niemand de Oostsector meer kon
verlaten, die volgens de politielijsten
er niet ook in was gekomen. Hierna
zocht de studentengroep, die zichzelf
de schuilnaam „reisbureau" had ge
geven, naar nattere en meer duistere
wegen om vluchtelingen te smokke
len.
Tunnels
Niet langer vervalste documenten
maar een afwateringstunnel onder de
Esplanadestrasse bracht uitkomst
aan de vluchtelingen. In één nacht
kropen 28 Ulbricht-burgers door de
ze tunnel naar de vrijheid. Later
vond men nog een betere afwate-
nngstunnel onder de Geockengasse:
150 Beril)ners maakten van deze on
gebruikelijke weg gebruik, om van
het ene deel van hun stad naar het
andere te wandelen. Maar natuurlijk
bleven ook de afwateringstunnels niet
onontdekt.
Hierna stond nog maar één weg
open: het zelf graven van een tun
nel onder de muur door. In hoever
re het „studenten Reisbureau" hier
mee successen heeft geboekt is onbe
kend. Wel staat vast dat een paar
Ruim 600 Oostduitsers hebben aan
deze groep hun vryheid in het Wes
ten te danken. Gegevens over het
werk van de studentengroep zyn in
|het nummer van 28 maart van „Der
Spiegel" gepubliceerd. Al langer was
in vele kringen bekend welk soort
smokkelwerk de studenten in West-
Berlijn deden. Om de Oostduitse
Volkspolitie echter niet op het spoor
te brengen van allerlei vluchtwegen,
werd hierover niets gepubliceerd. Op
dit moment heeft zwijgen evenwel
weinig zin meer en het is dan ook
met instemming van de Westberlyn-
se Senaat, dat „Der Spiegel" zijn re
laas afdrukte.
De studentengroep, waarin so
cialisten. corpsleden, christen-demo
craten en politiek onverschilligen sa
menwerken, beijverde zich na de 13e
augustus vooral om met vervalste
pasjes Oostduitse burgers over de
grens te halen. Dat ging toen nog
vrij gemakkelijk, omdat inwoners
van West-Berlijn in die dagen nog
zonder pasjes Oost-Berlijn konden
binnengaan.
Later ontstonden moeilijkheden,
toen de communisten ook voor West-
1 berlijners grenspasjes voorschreven,
Imaar men het niet eens kon worden
over de instanties, die deze pasjes
zou uitreiken. Hierop werd de con
trole op mensen, die Oost-Berlijn
wilden uitreizen, aanzienlijk stren
ger. Een ingewikkeld vier-fasen-sys-
teem werd nodig om nog mensen uit
de Oostsector te halen. Daarvoor
had men dan de medewerking nodig
van Westduitsers, die bereid waren
hun paspoort en bijbehorend grens
pasjes (wat men bij de sectorgrens
I moest afhalen en dat slechts 24 uur
geldig bleef) tijdelijk af te staan
'aan vluchtelingen, die zo geleken op
tingen staat. En verre van rooskleu
rig ziet het er tenslotte uit voor de
146 vluchtgrage Oostberlyners en
hun Westelijke helpers, die in com
munistische gevangenissen op hun
straf wachten voor de „kapitalisti
sche mensenhandel", die zij zoge
naamd bedreven.
Een der verdachte had in een
slechte bui tijdens een wachtdienst
in september een straalpijp over
boord gegooid.
Maar de vernielingen, waarvoor ze
thans terechtstonden, waren ep 8 ok
tober gepleegd, een zondag waarop
alle drie wacht hadden en de dag
vóór de kruiser voor een tocht van
zeven weken uit. Den Helder zou uit
varen.
Het was begonnen met de piano in
de cafetaria aan boord. Er werd la
ter op de piano een papier aange
troffen met de eis „meer vrijheid".
Daarna was in twee uur een hele
serie vernielingen op het schip aan
gericht, die in hoofdzaak bestonden
uit het doorsnijden of doorknippen
van kabels en draden van o.a. brand-
..„w ..-c. ÜL v||6 Oostduitse vluchtelingengioepen met blusapparaten, brandherstellingstele-
Ik kan gaan. Weet u. hij weet nog ihet graven van tunnels succes had- foons en een voedingskabel voor een
den. Zo zag de 27-jarige chauffeur wandcontactdoos voor een elektrisch
Koninklijk paar bij
begin Boekenweek
Koningin Juliana en Prins Bern-
hard zyn voornemens om morgen
avond de gala-voorstelling in de
Stadsschouwburg te A dam by te wo
nen, die ter gelegenheid van de ope-
nine van de 27ste Nederlandse Boe
kenweek wordt gegeven.
Directievoorstel
AKU-lonen aanvaard
De directie van de Algemene Kunst
zijde Unie NV in Arnhem deelt mee,
dat het, College van Rijksbemidde-
laars een beslissing heeft genomen
over de door haar ingediende voor
stellen tot wijziging van lonen en sa
larissen.
Deze beslissing houdt enerzijds een
loonsverhoging in die voor de grote
meerderheid van de volwassen man
nelijke arbeiders gemiddeld 12 cent
Ben Khedda „voldaan"
over Russische stap
Het Russische persbureau, Tass,
heeft gisteren gemeld dat de Alge
rijnse voorlopige regering van Ben
Khedda met voldoening kennis heeft
genomen van het Russische voorstel
diplomatieke betrekkingen aan te
knopen.
Ben Khedda heeft de Russische
premier, Chroesjtsjow een boodschap
gezonden waarin wordt gezegd dat
diplomatieke betrekkingen zullen bij
dragen tot versteviging van de thans
bestaande banden tussen de Sowjet-
Unie en Algerije.
Ben Khedda's boodschap was het
antwoord op de mededeling van
Chroesjtsjow dat de Sowjet-Unia
Ben Khedda's regering de jure er
kent en diplomatieke betrekkingen
wenst aan te knopen.
Advertentie
O^o
NEDERLANDS MEEST GEBRUIKTE WASMIDDEL
per uur beloopt «n anderzijds enige
verbeteringen to de overige arbeids
voorwaarden.
Dc fiscaal bij de Krijgsraad voor de Zeemacht In Den Haag
heeft straffen van resp. 4, 4 en 3 jaar met aftrek van voorarrest
en ontslag uit de dienst geëist tegen een machinist der 3e klasse,
een machinist der le klasse en een machinist der 3e klasse wegens
het plegen van een serie vernielingen op 8 oktober op de kruiser
„De Zeven Provinciën", opdat het schip de volgende dag niet zou
kunnen uitvaren. De drie schepelingen zitten sinds 10 oktober in
voorarrest. Het was een van de zwaarste eisen, die de fiscaal in
dit soort zaken ooit heeft gesteld.
De vonnissen luidden: resp. 1 jaar met aftrek van voorarrest en
ontslag uit de dienst, en tweemaal 1 jaar en drie maanden met
aftrek van voorarrest en ontslag uit de dienst
Becker kans vip, een zelf gegraven
tunnel vanuit Oost-Berlijn met zijn
hele gezin en 25 vrienden en ken
nissen, naar het Westen te ontko
men.
Toch leverden de tunnelgrave-
rijen in verhouding weinig op.
Slechts 48 mensen in totaal vonden
de vryheid via drie tunnel.s waar
van het bestaan inmiddels algemeen
bekend is geworden. Aan deze drie
tunnels werkte men zeven weken en
gaf men duizenden marken uit. Ern
stiger dan dit verlies aan arbeids-
gemeen kracht en geld is evenwel bet ver-
roept ze lies van 21 mensenlevens, dat tegen
scheei apparaat-,
Ook in de machinekamer was
schade aangericht.
Een psychiatrisch rapport noemde
alle drie verdachten „kinderlijk".
De fiscaal, mr. N. B. Spoor, nam de
zaak bijzonder hoog op en sprak van
sabotage gepleegd tijdens de „staat
van oorlog".
Een der verdachten werd verde
digd door de luitenant ter zee le-
klasse voor speciale diensten G. U.
Brouwer, de anderen werden bijge
staan door mr. A. van 't Hoff Stolk.
De heer Brouwer vond het ver
keerd dat nog de „staat van oorlog'
over de 5.000 geslaagde ontvluch- aanwezig wordt geacht. Sabotage
vond hy In dit geval wel een erg groot
woord.
Mr. Van Hoff Stolk te! begrip
te hebben voor de toorn van de fis
caal, maar voor de eis had hy niet
de minste waardering. „Dit zyn
straffen voor beroepsmisdadigers. Ik
heb zoiets zelden in myn praktyk
meegemaakt". Pleiter meende, dat
wel sprake is van oorlogsdreiging
maar niet van een „staat van oorlog".
Hy verwierp sabotage, maar vond
dat hier sprake is van zy het by-
zonder ernstige baldadigheid.
Hy was van oordeel dat het Wet
boek vaii Strafrecht en het Burg er-
lyk Wetboek niet meer voldoen aan
de eisen van deze tyd. „De Marine
moet. de risico's aanvaarden als zy
tengevolge van personeelsgebrek
jeugdigen voor een lang dienstver
band aantrekt", zo betoogde hij. Mr.
Van 't Hoff Stolk drong tenslotte
aan op een vaderiyke uitspraak. Hij
bestreed de fiscaal het recht artikel
160 van het militair strafrecht toe te
passen, dat voor de allerergste sabo
tage in tyd van oorlog 10 jaar als
maximumstraf stelt. Veeleer moest
hier artikel 350 van het Burgerlyk
Wetboek van Strafrecht worden toe
gepast. dat. als maximumstraf 2 jaar
stelt," aldus pleiter.
De fiscaal deelde in z(jn repliek
nog mee dat twee van de drie be
klaagden op zyn vraag nf ze wisten
welke straf hun te wachten stond
hadden verklaard: „de doodstraf".
Hij was het niet eens niet de argu
menten van de verdedigers.
