Presenteer Philip Morris (ui
Het Westen beoordeelde China
tezeer uit eigen perspectief
DON CAMILLO
op het oorlogspad
Films van deze j
week in Leiden I
Op 9 maart hidt
de gehele wereld
Oratie van prof dr. E. Ziircher
Kerkelijk Leven
Gero-casselle
VORSTELIJKE KINDEREN
MOETEN OOK GEHOORZAMEN
pgericht 1 maart 1860 Zaterdag 3 maart 1962 Tweede blad no. 30594
Op de eerste vrijdag van de lijdensweken, 9 maart a.s., komen dit jaar
weer over de gehele aarde duizenden vrouwen en mannen samen om
gemeenschappelijk God te loven en te aanbidden, zich voor Hem te ver
ootmoedigen in schuldbelijdenis Hem te danken voor zijn liefde en voor
bede te doen voor de vele noden in deze wereld.
Het is nu 76 jaar geleden, dat een kleine groep vrouwen in Amerika
het initiatief heeft genomen op deze dag in gemeenschap met gebeds
kringen aan de overzijde van de oceaan hetzelfde gebed te bidden.
Gistermiddag heeft prof. dr. E. Ziircher met een oratie in het
Groot Auditorium onder de titel „Dialoog der misverstanden" het
ambt van Leids hoogleraar in de geschiedenis van het Verre
Oosten, in het bijzonder van de ontmoeting tussen Oost en West.
Prof. Zürcher is opvolger van prof. dr. T. H. Milo, hoewel zijn
leeropdracht geheel anders is geformuleerd en een ander gebied
bestrijkt. Prof. Zürcher stelde in zijn oratie, dat de oude centrale
traditie van het Chinese rijk ook thans, na een chaotische inter
mezzo waarin andere krachten de overhand schenen te krijgen,
in bepaalde vormen terug te vinden is in 't communistische China
dat nog steeds voor het Westen een onbegrepen fenomeen is,
waarvan iedere generatie zich een eigen voorstelling tracht te
maken.
Uiteenlopende
voorstellingen
Prof. Zürcher constateerde in de
aanvang van zijn betoog, dat het
westen zich in de loop der tijden
een serie voorstellingen van China
heeft gevormd die zo gevarieerd zijn
dat men zich af zou vragen of ze
wel op dezelfde cultuur betrekking
hebben: het legendarische land van
de zijde-vergarende Seres, het on
voorstelbaar rijke en machtige Ca
thay van de middeleeuwse Veneti-
aanse koopmans, het autocratische
Chinese rijk zoals het verheerlijkt
werd door de aanhangers van het
absolutisme, het redelijke door filo
sofen geregeerde China van de pe
riode der verlichting, het bizarre
China van de chinoiserie, het gede
genereerde, sinistere en corrupte
China van de negentiende eeuw dat
blind was voor de zegeningen van
het liberalisme en het communisti
sche China van thans.
Het westen heeft China steeds uit
eigen bewegend perspectief gezien
terwijl het dit rijk geleidelijk in
haalde en passeerde: eerst als inspi
rerend voorbeeld, dan als curiositeit
en tenslotte als achterlijk gebied.
Maar dit westerse oordeel is niet
noodzakelijk het juiste. In Chinees
perspectief kan men China's nega
tieve reactie opvatten juist als een
teken van vitaliteit, als bewijs van
de levenskracht van de grote tradi
tie die, dwars door alle verstorende
en ondermijnende invloeden heen,
integraal blijft functioneren.
Centrale traditie
Prof. Zürcher beschouwde enkele
belangrijke perioden uit het Chine
se rijk gezien in Chinees perspectief.
In het oude China werd het den
ken van de ontwikkelde bovenlaag
beheerst door een complex van nor
men, voorstellingen en idealen, dat
gekenschetst kan worden als de
„centrale traditie". Deze ging uit van
het bestaan van een universeel rijk,
volgens kosmische richtlijnen geor
dend en geregeerd door een met
politiek en sacraal oppergezag be
kleed keizershuis en door een hiër
archie van staatsambtenaren die het
keizerlijk gezag vertegenwoordigen
zowel op wereldlijk sdé op geeste
lijk terrein.
In theorie omvatte de Confucia-
nistische heilstaat de gehele wereld.
Andere volken en vorsten konden
'^chts vazallen zjjn. Door de een-
"d van wereldlijk en geestelijk ge
was er nauwelijks plaats voor
^re, vreemde religies. De handel
een verachtelijk beroep en
1 onder strenge overheidscon-
i Toen het westen in de zestien-
d eeuw commerciële, diplomatieke
en godsdienstige betrekkingen met
het keizerrijk aanknoopte, werd dit
gehele complex van voorstellingen
op de vertegenwoordigers van wes
terse naties toegepast, zonder dat de
laatsten zich hiervan geheel bewust
waren.
Tot ver in de negentiende eeuw
bleef deze situatie in wisselende om
standigheden bestaan. Wel toonde
de periferie een opmerkelijk opne
mingsvermogen tegenover de immu
niteit van de centrale traditie. Drie
eeuwen lang zijn de Chinese reac
ties op de westerse infiltratie slechts
gemeten volgens westerse maatsta
ven en dienovereenkomstig door
gaans te licht bevonden. Worden de
ze reacties echter geplaatst in hun
eigen historische en ideologische per
spectief als karakteristieke uitingen
van de centrale traditie, dan wor
den zij begrijpelijk en doorzichtig.
Huidige analogie
Zo wordt ook de kunstmatige her
leving van het Confucianisme van
het Kuomintangbewind op Formosa
Prof. dr. A. F. P. Hulsewé,
leermeester en promotor van de
nieuwe hoogleraar, wenst prof.
dr. E. Zürcher flinksgeluk na
afloop van de oratie.
(Foto LD/Holvast)
wantschap met de oude universalis
tische wereldbeschouwing vertoont
zoals het ideaal van een dirigistisch
op alle terreinen ordenend regerings
apparaat, bestaande uit elite van
staatsdienaren. Men denke voorts
aan de agrarische gerichtheid van
het Chinese Marxisme, de onder
drukking van de handel, de arbeids
dienst, de grote rol van bekering en
overtreding, de idee van een supra
nationale „oikoumene" omgeven door
een duister randgebied.
begrijpelijk, terwijl ook het Marxis- Koever wij de analogie met het
me in zjjn Chinese formulering be- verleden mogen doortrekken is y00y~
paalde opmerkelijke punten van ver- alsnog een open vraag. Nog steeds
In aantal en omvang zijn deze sa
menkomsten gegroeid, zodat nu in
meer dan 145 landen verspreid over
alle werelddelen dezelfde liederen en
gebeden zullen opstijgen, om zodoen
de de wereld te ontspannen.
Elk jaar wordt de gebedsdienst sa
mengesteld door een groep vrouwen
uit een ander land. Dit jaar komt de
liturgie uit Uruguay.
Het thema is „God liefde voor de
gehele wereld".
In deze tijd van verwarring en
spanning komt de oproep tot eenheid
in Christus steeds dringender tot ons.
Wanneer ons de ogen zijn openge
gaan voor de verdeeldheid, die het
gevolg is van het wanbegrip en de
vooroordelen tegenover allen, die niet
in engere zin bij ons horen, roept de
gebedsdag op om tezamen de weg te
effenen tot een betere gemeenschap
over de gehele wereld.
Deze gemeenschap is echter niet
een alledaagse zaak en vraagt voor
bereiding.
In Leiden
Voor hen, die daarvoor de besloten
heid en rust van een kerk willen zoe
ken, zal de Oud-Katholieke Kerk,
Zoeterwoudse Singel 50, op 9 maart
de gehele dag geopend zijn.
De gebedsdienst zal worden gehou
den op 9 maart, 's avonds 8 uur in
de Marekerk en voor Leiden Zuid-
West in de Bevrijdingskerk.
Het comité is samengesteld uit le
den van verschillende kerken en
groeperingen.
In verscheidene scholen zal in de
zesde klasse de kinderliturgie worden
gebruikt, terwijl andere scholen in
een kinderdierst om 7 uur in de Lu
therse kerk bijeen zullen komen.
Prinses Gracia van Monaco heeft
omlijnde denkbeelden over de op
voeding van haar kinderen, prins
Albert en prinses Caroline. Wat er
in dit opzicht in het paleis van
Monaco precies gebeurt kunt u -
als zovele andere Nederlanders -
zien en lezen in de Libelle van
volgende week. Want daarin vindt
u betoverend mooie kleurenfoto's,
die speciaal voor Libelle werden
gemaakt door een van 's werelds
beroemdste fotografen. Bovendien
vindt u in dezelfde Libelle „patro
nen om zelf Chanel-pakjes te ma
ken", „een nieuw vakantie-gebied
in Frankrijk ontdekt", welke wand-
bekleding na de schoonmaak" en
al die andere verhalen, artikelen
en rubrieken, die Libelle zo leven
dig en lezenswaard maken. Wan
neer ook u deze nieuwe Libelle
niet wilt missen, abonneer n dan
per briefkaart by Libelle, Nassau-
plein 7, Haarlem.
Wat zegt uw
armbandhorloge
Het moest er wel van komen. Men
kent thans de armbandhorloges, die
automatisch opgewonden worden en
de juiste datum aangeven, in fraaie
en kostbare uitvoering. Daarmede
niet tevreden heeft men in New
York dezer dagen een armbandhor
loge in de handel gebracht, dat met
een zachtsprekende stem de trotse
bezitter vertelt hoe laat het is. Onder
de wijzerplaat is een uiterst kleine
grammofoonplaat aangebracht, waar
op de stem van een bekende zangeres
of toneelspeelster werd opgenomen.
Gelukkig maar dat het weldra
ook mogelijk zal zijn deze stemmen
door andere te vervangen, anders zou
het zo eentonig worden.
The cigarette of Quality and Prestige
TRIANON Gedurende enkele
jaren hebben wij niets meer ver
nomen van de agressieve priester
Don Camillo (Fernandel) en zijn
eeuwige rivaal burgemeester Pep-
pone (Gino Cervi). Het begin van
hun nieuwe film „Don Camillo op
de barricade" geeft meteen al uit
sluitsel daaromtrent. Beiden zijn
uit hun dorpje „weggepromo
veerd". De R.-K. Kerk en de com
munistische partij hebben hun
explosieve voorvechters niet kun
nen handhaven. Don Camillo is
„monseigneur" geworden en Pep-
pone Kamerlid. Beiden zitten in
Rome, maar de principiële ver
schillen zijn te groot om de enkele
kilometers, die hen scheiden, te
overbruggen. Daarvoor moeten ze
weer terug naar het dorpje. Reeds
op de weg daar naartoe ontmoe
ten ze elkaar. Ze moeten de slaap
wagen in de trein delen. En dat is
dan tevens het startsein voor een
nieuwe hoeveelheid geestige ver
wikkelingen rond deze figuren.
Don Camillo trekt meestal weer
aan het langste eind. Zo kan hij
voorkomen, dat een madonna
nisje wordt omgetrokken om
plaats te maken voor volkshuis
vesting. En hij kan er voor zorgen,
dat de zoon van Peppone toch in
de kerk trouwt. Maar niet alles
gaat even gemakkelijk. Af en toe
moet ook hij water bij de wijn
doen. Hoe precies zullen we hier
niet allemaal vertellen. Het zou
teveel wegnemen van de char
mante spanning, die dit vrolijk
rolprent je voortdurend beheerst.
Het is vanzelfsprekend geen aan
eengesloten verhaal. Het zijn aan
eengeregen fragmenten, de één
beter geslaagd dan de andere.
Doch dat neemt men wel voor
lief. Het is alleen al een genoegen
Fernandel aan de gang te zien,
zoals hij met grote zwabberstap
pen in zijn lange wapperende sou
tane door het dorpje beent of op
de fiets door de straten jaagt. Zijn
onweerlegbaar komisch talent
komt in deze Camillo-films zeer
sterk naar voren, temeer daar hij
in Gino Cervi een voortreffelijke
opponent heeft gevonden. Meestal
verliezen filmseries spoedig aan
kracht en blijft men met enige
weemoed aan de eerste denken,
maar deze Don Camillo heeft nog
niets van de frisheid en de pun
tigheid verloren, die zijn voorgan
gers zo aantrekkelijk maakten.
Fracasse
Vechtjas op
vrije voeten
Rex De veeleisende criticus, die
Bioscoopbezoeker heet, schijnt voor
twee soorten films een zwak te heb
ben en al zijn kritiek thuis te laten:
de „Western" en de film. die de tijd
van de veelomstreden Lodewijk de
Veertiende als achtergrond heeft.
Vooral met films van het laatste
genre hebben Amerikaanse, Engelse
en Franse regisseurs zioh in de loop
der jaren intensief beziggehouden.
Met velen zijn wij van mening, dat
de Fransen hoe kan het ook an
ders met het grootste succes de
romantiek, de moed en de sfeer uit
die vervlogen eeuw in celluloid wis
ten te vangen. Zo'n Franse regisseur
nu is PierreGaspard Huit. Hij had
geen gelukkiger greep kunnen doen,
dan „beau-gorgon" Jean Marais de
titelrol van „Fracasse de onoverwin
nelijke musketier" voor zijn rekening
te laten nemen. Het is een ontwa
penend. plezierig filmpje geworden.
Romantiek, spanning, humor en al
lerlei onmogelijkheden volgen elkaar
in snel tempo op. Bij het zien van
de immer duellerende en vechtende
Fracasse-op-vrijers-voeten vergeet
men anderhalf uur alle zorgen, "het
enige doel ook waarvoor deze film
Werd gemaakt.
Filmvoorstellingen in
Museum voor Volkenkunde
Een voornemen dat reeds lang bij
de directie van het Rijksmuseum
voor Volkenkunde bestond, zal zon
dagmiddag verwezenlijkt worden. Met
ingang van 4 maart zal voortaan
iedere zondagmiddag om half drie
een filmvoorstelling plaatsvinden.
Morgenmiddag worden twee films van
Peter Creutzberg, t.w. „Rijst" en
„Surinaams passiespel" vertoond.
Bovendien draait de film „Suriname-
I kroniek", waarvoor ook Peter Creutz-
I berg het materiaal leverde. Een
I conservator van het museum zal
steeds een korte toelichting geven.
„Une femme est
une femme'9
Studio „Une femme est une
femme", de film van de „nouvelle-
vague"-regisseur Jean-Luc Godard,
beleeft zijn tweede week in Leiden.
Godard maakte zijn film naar het
zelfde gegeven als dat van „Les jeux
de l'amour" van Philippe de Broca.
|HIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIII||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
I: I '"-liIIIlil
The Comancheros
Spectaculair
Luxor Kort voor zijn dood heeft
de Amerikaanse acteur Gary Cooper
meegewerkt aan 'n authentieke docu
mentaire getiteld „Het Westen, zoals
het werkelijk was". Cooper, die in dat
genre ook geen onbekende was, deed
daarin koel en zakelijk uit de doeken
dat het Westen zelden, of liever
nooit, die ruige romantiek had, die
ons vaak in bioscoopzalen drie
dimensionaal en in kleuren wordt
voorgezet.
„The Comancheros" is nog zo'n
film, die toont hoe het Westen niet
was. De helden, onder wie niemand
minder dan John Wayne, schieten
weer feilloos goed en ook al vliegen
de Indianen bij tientallen vlak langs
hen heen, raak schieten kunnen de
roodhuiden niet. Het vrouwelijk
schoon is in voldoende mate In de
uitgedroogde prairie aanwezig om de
twee helden na vele „schietavontu-
ren" met een gelukzalig gevoel af
scheid van elkaar te laten nemen.
Het oude „wild-west" liedje dus.
Maar ook al geeft de film spe
lend in het jaar 1843 dan een ge
flatteerd en gezwollen beeld van de
werkelijkheid, dat doet niets af aan
het feit, dat het er heerlijk spannend
en spectaculair aan toe gaat en de
liefhebbers van dit genre films be
slist aan hun trek zullen komen.
Genadeloze
achtervolging
Casino In deze film is een po
ging gedaan tot het uitbeelden van
een van de vele menselijke drama's,
dae het gevolg zijn van de meedo
genloze terreur der communisten je
gens iedereen, die hoe dan ook hun
regime schijnt te bedreigen. Richard
Greene en Eva Bartok spelen de
voornaamste rollen van resp. een En
gelse piloot, Jim genaamd, en zijn
verloofde Karin, een meisje dat uit
Oost-Duitsland was geviudht, ste
wardess was geworden, maar bij een
gedwongen landing in haar oor
spronkelijke vaderland was vastge
houden. Karin wordt al heel spoe
dig in de gelegenheid gesteld naar
haar moeder in Dresden terug te
keren, maar de Oostduitse politie
heeft daarvoor een bijzondere reden.
Het gaat de mensenjagers om haar
broer Peter, die een rol heeft ge
speeld bij een mislukte opstand. Jim,
die geen ogenblik gelooft, dat Karin
uit vrije wil in Oost-Duitsland ver
blijft. slaagt erin adhter het ijzeren
gerdijn te komen om haar naar het
Westen terug te brengen. In vaak
spannende taferelen schildert de
film de gevaarlijke vluchtpoging van
zowel Karin als haar broer Peter,
waarbij beiden geholpen worden door
„Susan Slade"
Amerikaans melodrama
Lido liefhebbers van een mach
tig stuk melodramatiek zullen on
getwijfeld onder de indruk komen
van het verhaal, dat geschreven is
door Doris Hume en verfilmd door
Delmer Davis. Het verhaal nl. van
de dromerige Susan Slade, wier
ouders „uit angst voor de schande"
besluiten om de baby van het on
getrouwde meisje te laten doorgaan
voor hun kind. Net teruggekeerd van
een langdurig verblijf in Chili,
waar vader als mijningenieur werk
zaam was, verlaat het gezin de
weelderig ingerichte villa in Cali-
fornië op weg naar Guatemala. In
dit land ver van huis, wordt de
kleine Roger, wiens werkelijke vader
tijdens een bergbeklimming veron
gelukte, geboren. Voor het oog van
de wereld is de baby het broertje
van Susan. De eer van de familie
gered De moeilijkheden stape
len zich evenwel op, wanneer Su
sans vader kort voor beëindiging
van zijn contract in Zuid-Amerika
overlijdt en twee jongens de een
rijk en de ander arm met de in
middels weer in Californië aange
komen Susan willen trouwen. Het dra
ma bereikt een hoogtepunt in de
wachtkamer van het ziekenhuis,
waar het kind overdekt met brand
wonden is opgenomen. Hier blijkt
de moederbinding toch te sterk te
zijn: Susan vertelt aan allen, die
bij deze geschedenis zijn betrokken,
de waarheid. Het gelukkige slot
laat dan niet lang meer op zich
wachten, de baby geneest en de
jonge moeder trouwt. Met wie? Met
de jongen, die werkelijk van haar
houdt, in dit geval de arme! Rest
ons nog te vermelden, dat de film
in felle kleuren is opgenomen en
dat Connie Stevens de rol van Su
san Slade op een alleszins aan
vaardbare wijze vertolkt.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Julianadorp-Callantsoog
(toez.). H. Kwakkelstein, vlc. (Rotter
dam), te Surhulzum (Frl.) D. W.
Koelman (Bantega, Frl.). Bedankt voor
Zijderveld (toez.), J. Broekhuls, kand.
(Barneveld). Aangenomen het beroep
door de Provinciale kerkvergadering
van Utrecht te IJsselsteln (noodvoor
ziening overgangsbepaling 238 A. tot
H.), J. Korpershoek (Anna Paulowna).
GEREF. KERKEN
Beroepen te Hengelo (O.) (3de pred.
pl.) G. Hengeveld te Schoonebeek.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor De Krlm (O.) W. van
Heest te Emmen.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Zaandam L. Rijksen te
Rotterdam-West en A. Hofman te
Zeist.
Zoekt U een
v. d. WATER, Haarl.straat 207
heeft het. De Gero.specialist.
DR. DRONKERT
JUBILEERT
Jim en door Linda, een meisje dat
voor het Westen werkt. Een verra
derlijke rol wordt gespeeld door dok-
tei Hans Koertner, een voormalige
vriend van de familie.
Het zou te veel eer voor deze film
zijn als men het een tenvoMe over
tuigend en gaaf weric zou noemen.
De oorzaak is niet ver te zoeken:
men heeft zioh teveel aan het boek
gehouden, waaraan het scenario is
ontleend en dat is een fout. die meer
voorkomt. Wèl de loop der gebeur
tenissen. maar ruiet de sfeer komt
volledig uit de verf. Toch ontbreekt
het allerminst aan spannende mo
menten en met name Eva Bartok
gaf meermalen verrassend spel te
zien.
Dr. K Dronkert, gereformeerd
predikant in Leiden, die in de
komende weken twee jubilea viert.
Morgen. 4 maart, zal het een
kwart ee uw geleden zijn dat hij
in het huwelijk trad, en op woens
dag 14 maart is het 25 jaar ge
leden dat hij in zijn eerste ge
meente, Woubrugge, door dr. Aal-
ders in het predikantsambt werd
bevestigd.
Wereldgebedsdag 1962
Eeuwenlang dialoog van misverstanden
I is China voor het westen een onbe-
grepen fenomeen, waarvan iedere
i generatie zich een eigen voorstelling
i tracht te maken. In het verleden
waren die voorstellingen gebaseerd
op eigentijdse westerse idealen en
overtuigingen. Prof. Zürcher sprak
tot slot de hoop uit, dat het de hui-
dige generatie van onderzoekers op
I dit gebied gegeven moge zijn om
beide partijen voor zichzelf te doen
spreken en zo te geraken tot een
waarlijk wetenschappelijke oordeels
vorming.
Na de oratie, die met de gebrui
kelijke toespraken werd besloten,
werd in de ontvangstzaal van de
Academie een receptie gehouden.
Danzi-kwartet
voor Toonkunst
Vrijdagavond a.s. speelt in de
Stadsgehoorzaal op het derde con
cert van de Maatschappij voor Toon
kunst het Danzi-orkest, dat bestaan
de uit Frans Verster (fluit), Koen
van Slogteren (hobo), Pen Godri
(klarinet), Brian Pollard (fagot) en
Adriaan van Woudenberg (hoorn).
Werken worden uitgevoerd van F.
A. Rosetti, F. Danzi, W. A. Mozart, i
H. Andriessen, J. Francaix en P. Hin-
demith. Het Danzi-kwartet heeft zich
reeds een grote vermaardheid weten
te veroveren, speciaal ook op het ge
bied van de moderne muziek.
