Chief WHIP Films van dese week in Leiden Nieuw licht in De Sitterlaan ANALYSE YAN EEN MOORD boeiende film van Preminger 1 James Stewart: strijdvaardig k advocaat van jonge luitenant Gero-cauefle op Ieders lip! Forum Chr. Studenten Raad in kader Diesviering Vergadering „Maatschappij voor Toonkunst'" Ongericht 1 maart 1860 Zaterdag 10 februari 1962 Tweede blad no. 3057G V, Spannend duel Bl til voor rechtbank 3rd 25 CASINO In de eerste minu- LHen van Otto Preminger's „Ana tomy of a murder" houdt de toe- schouiuer toch wel even zijn hart lT)Vast. Is dat nu het begin van le Amerika's officiële inzending op ophet filmfestival in Venetië, waar barnes Stewart voor zijn hoofdrol 'jjjde Volpi-beker won: de prijs voor de beste acteur? Is het heus nodig gedetailleerd in te gaan op het dagelijks leven van advocaat Paul Fwiegler en zijn vriend Parnell Mc Carthy? Maar die aarzeling duurt Afliet lang. Want al heel spoedig lióblijkt elke meter van dit prach tige filmwerk, dat ruim tweeën eenhalf uur duurt, volkomen ver- oflntwoord. En het trage begin is juist karakteristiek voor het vak manschap van een gróót regis- zl seur, die daar ongemerkt de 2Igrondslag legt voor de ontwikke ling van een meeslepend verhaal. -23 Er is veel „echts" in deze film. Het „scenario is gebaseerd op een boek, 41 dat geschreven werd door rechter Voelker en de rol van rechter wordt vertolkt door Joseph N. Welch, een advocaat uit Boston, die nooit eerder jjgeacteerd had, maar toch reeds grote rJbekendheid genoot door zyn verdedi- 15 ging van de Amerikaanse landmacht re? voor de beruchte Senaatscommissie 2tvan McCarthy. In opzet en uitvoe ring (vooral in de bewogen scènes in °£!de rechtszaal) heeft deze film een sterk documentaire inslag, maar Pre- .minger slaagt er op briljante wijze ""in door het pantser van aie authen ticiteit heen te dringen en haar vol- ulikomen ondergeschikt te maken aan Vti<zyn fascinerende verteltrant. V, Het hoofdthema is eenvoudig: een zj Jonge luitenant heeft een hoteleige naar neergeschoten, nadat deze zijn 5*1 vrouw Laura heeft aangerand. De «dader heeft zich bij de politie ge- Advertentie Zoekt U een van f 40.— of f 400.—. v. d. WATER, Haarl.straat 207 heeft het. De Gero_specialist. verdediging aanvankelijk niet al te best uit. Maar langzamerhand keren de kansen en de aanklagers zien zich zelfs genoodzaakt een gevangenisboef als (leugenachtige) getuige te laten optreden. Maar de vernietigende slag voor de prosecutie komt pas aan het eind en juist op een ogenblik, dat Biegler het toch weer somber begint in te zien. Over dit lichtelijk pikante slot zeggen wij geen woord, omdat het de spanning zou wegnemen uit deze film, die zonder ophouden weet te boeien. Stewart heeft zijn beker wèl ver diend. Hij is de strijdvaardige advo caat, die de aanklager onverschrok ken party geeft. Ook de andere rollen werden zonder uitzondering uitste kend vertolkt. Voeg daarbij, dat Pre minger alle registers van zyn kunnen als regisseur opentrekt, dan behoeft het niet te verbazen, dat deze ontra feling van de achtergronden van een op het oog eenvoudige moordzaak elders reeds langdurige belangstelling heeft gewekt. 'Officiële publikatie GELDSCHIETERS WET. I Burgemeester en Wethouders van f Leiden brengen ter openbare kennis, l dat door de N.V. Nederlandse Maat- schappij tot Financiering van Huur kooptransacties „Nemafi", overeenkom- 1 stlg de Geldschieterswet een aanvraag l is ingediend om toelating tot het I houden van een particuliere geldschlet- 1 bank in een drietal lokaliteiten van het perceel Rijnsburgerweg 3 te Lelden. Er bestaat voor een ieder gelegenheid I binnen 14 dagen na dagtekening van deze kennisgeving tegen inwilliging van het onderhavige verzoek bezwaren bij hun College in te dienen. I LEIDEN. 10 februari 1962. Burgemeester en Wethouders voornoemd. de Burgemeester. F. H. VAN KINSCHOT, de secretaris, J. BOOL. James Stewart in de prachtige rol van de advocaat Biegler. meld en het feit ronduit toegegeven. Ontkennen zou trouwens toch niet hebben geholpen, want er zijn tal rijke getuigen. Luitenant Manion vergist zich echter als hij denkt er met een paar weken voorarrest af te zullen komen. Laura slaagt erin Bieg ler voor de verdediging te interesse ren. En dan volgt, als pièce de résis- tance, het spannende duel voor de jury tussen de officier van Justitie en een assistent van de procureur- generaal aan de ene kant en de ge wiekste Biegler (James Stewart) aan de andere kant. Het ziet er voor de „Das Riesenrad" Een halve eeuw huwelijksleven LUXOR Maria Schell en O. W. Fischer spelen voor het eerst na de in 1952 opgenomen film „Solange du da bist" weer samen! Zij vertolken n.l. de hoofdrollen in „Das Riesenrad" het jongste werk van de in Hon garije geboren regisseur Geza Radvanyi. Ondanks het bewogen spel van de twee sterren, die bei den een uitstekende internatio nale reputatie genieten, is het geen film van betekenis geworden. De beelden zijn tè fragmentarisch, de handelingen hier en daar tè traag. Over de fotografische kwa liteiten van deze op „Het hemel bed" van Jan de Hartog geïnspi reerde nieuwe film valt evenmin te juichen. Een van de grootste bezwaren is echter, dat het ver haal een wel bijzonder vrije bewerking van het bekende to neelstuk mank gaat aan een enigszins overdreven sentimenta liteit. Het mist daardoor de no dige overtuigingskracht. Nogmaals de charmante Maria Schell en haar intelligente tegenspeler de laatste houdt er jammer genoeg nog steeds bepaalde „maniertjes" op na hebben er weinig schuld aan, dat dit filmprodukt niet is geworden wat het met wat meer vakmanschap (van de regisseur) had kunnen zijn. „Wien, wie es weint und lacht", zoals de on dertitel luidt, brengt op o.i. al te schetsmatige wijze het ongeveer een halve eeuw durende huwelijksleven van een Weens echtpaar in beeld tegen de achtergrond van het reuzen rad in het Prater. Dit huwelijksleven speelt zich af in een tijd waarin het ene ritme het andere in een duize lingwekkend snel tempo opvolgt: de charleston van na de eerste wereld oorlog moet plaats maken voor de Weense wals van de jaren daarvoor en de juve van na de tweede we reldoorlog voor de charleston. Een tijd ook, waarin de liefdesromantiek het veld moet ruimen voor wat men tegenwoordig seks pleegt te noemen. Evenals het rad blijft ook het huwe lijksleven van déze man en déze vrouw in beweging. Het krijgt steeds weer een nieuw accent, het is geluk kig en het is droevig. Tot de dood hen scheidt Kanonnen van Navarone Zesde week TRIANON „De kanonnen van Navarone" daveren de zesde week in. Men mag dus wel spreken van een daverend succes, iets dat deze pre tentieloze, maar voortreffelijke amu sementsfilm met topartiesten als David Niven. Georgey Peck en An thony Quinn in de hoofdrollen wel verdient. Antonioni's Kreet' niet op één hoogte met zijn ,La Notte' STUDIO Het gave meesterwerk „La Notte" heeft ook in Nederland belangstelling gewekt voor de enkele speelfilms, die Michelangelo Antonio- ni daarvoor reeds gemaakt had. Een van deze was „II Grido" (De kreet), die van de week in het kleine theater (aan de Steenstraat draait. Hoewel Antonioni ook in dit produkt blijk geeft van onweerlegbaar grote cine matografische talenten en door een kunstzinnig gebruik van camera, ge luid en de andere middelen, die hem ten dienste staan, veel prachtige en vaak sfeervolle beelden weet te creë ren, heeft hij in „II Grido" op geen stukken na de weergaloze hoogte ge haald ,die hij in „La Notte" zou be reiken. De incidentele schoonheid van een aantal scènes vormt geen voldoende compensatie voor het gemis aan rit me in zijn filmverhaal, en nog min der voor het gemis aan vaart. Lang gerekt sleept zich de geschiedenis voort van de man, die zijn nooit vol trokken huwelijk na acht jaar kapot ziet gaan. omdat de vrouw, naast wie hij leefde, moet bekennen, dat er een andere man in haar leven geko men is. Hij vlucht met zijn zesjarig dochtertje weg van haar en van zyn dorp. De camera's volgen de uit het lood geslagen man op een lange zwerftocht, waarin hij alles verliest, wat hij nog te verliezen heeft: zijn rust, zijn zekerheid, zijn lust om te werken en tenslotte ook zijn doch tertje, dat hij naar huis stuurt. De perioden van schijnbare rust bij an dere vrouwen duren slechts kort. Tenslotte keert hij hongerig, berooid en vernederd terug naar zijn dorp, wellicht met vage hoop in het hart. Dit laatste restje wordt hem echter bfj het eerste weerzien al ontnomen »n alle beproevingen worden hem dan te machtig. Een verhaal dus, dat evenals dat van ,La Notte" geheel op menselijke emoties is ge richt. Hoe goed ook op sommige plaatsen geregistreerd en weergege ven, het mist het meesterlijke van- „La Notte". Ursus Spannend spektakel LIDO De eastern „Ursus" heeft meer vaart en spanning dan de meeste films in dit genre. In dit sfeervolle spektakel trekt de held Ursus ten strijde tegen de fanatieke aanhangers van een wrede gods dienst, die zich op een geheimzinnig eilandje hebben verschanst, waar zij mooie meisjes offeren die zij elders 20 Stuks hebben geroofd. Ook de verloofde van Ursus is door deze bandieten gekid napt. In het gezelschap van een blind slavinnetje probeert onze krachtpat ser haar terug te vinden. Hij beleeft daarbij in een razendsnel tempo het ene spannende avontuur na het an dere. Het hoogtepunt komt, als hij evenals de sterke Ursus in „Quo Vadis" voor zijn leven en dat van zyn beminde tegen een wilde stier moet vechten. De Cobra-Afgod De eenheid der Kerken ,,New Delhi" bij de ganse christenheid in korte tijd reeds een begrip was gistermiddag in de persoon van prof. dr. H. Berk hof. prof. dr. G. J. Hoenderdaal, dr. H. Faber, prof. dr. J. C. Groot uit Boxtel en ds. E. G. van Teylingen uit Amsterdam, vertegen woordigd in de Leidse Universiteit. Woonden de hoogleraren Berkhof en Hoenderdaal en dr. Faber uit Wassenaar de assemblee van de Wereldraad van Kerken, welke onlangs te New Delhi werd gehouden, als vertegenwoordigers van kerkelijke groeperingen uit Nederland bij, prof. dr. Groot en ds. Van Teylingen waren resp. als waarnemer van de R.-K. Kerk en de Geref. Kerken naar New Delhi afgevaardigd. Zij waren maar niet zo toeval lig naar Leiden gekomen. Op uit nodiging van de Christen studen- Sinds het gereedkomen van het Stationsplein aan de Lammenschansweg en de t,tunneldoor- braak" naar zuid-west is de De Sitterlaan een belangrijke verkeersweg tussen de Hoge Rijn dijk (via de Burggravenlaan) en dit stadsge deelte geworden. Een verkeersweg, welke echter in het duister verscholen lag. Deze week is daar verandering in gekomen. Personeel van gemeente werken en de Stedelijke Lichtfabrieken heeft hier het „licht ontstoken". De beperkte straat verlichting heeft plaats moeten maken voor een moderne verlichir.g, waardoor deze laan nu 's avonds baadt in een zee van licht, hetgeen het verkeer zeer ten goede komt. Nu men eenmaal A heeft gezegd, zal daarop ook de B volgen en dit is vooral het geval in de omgeving van de De Sitterbrug, welke de verbinding vormt tussen de Burggravenlaan en deze laan. Perso neel van gemeentewerken is deze week n.l. be gonnen met het treffen van enkele verkeersvoor- zieningen. Zo zullen o.a. de hoeken van de trottoirs meer worden afgerond en zal op de De Sitterbrug een gescheiden rijbaan waartussen een vluchtheuvel, worden aangebracht. Met dit laatste wordt bereikt, dat een bocht naar links niet meer kan worden afgesneden. Bovendien biedt de vluchtheuvel een betere gelegenheid tot oversteken. Tenslotte zal ook de middenberm van het plantsoen in de richting van de De Sit terbrug enkele meters worden doorgetrokken. Al deze maatregelen zijn erop gericht om niet al leen het rijverkeer, doch ook de voetganger en daaronder begrepen de schooljeugd er zijn in deze omgeving niet minder dan tien scholen te dienen. Zien de bewoners deze voorzieningen met grote voldoening tegemoet, minder is men te spreken over het autowrak, dat nu al maanden naast de speelweide van „De Professorenwijk op zijn laatste gang staat te wachten. Dit zal thans spoedig geschieden. Van bevoegde zijde hebben wij n.l. vernomen, dat de eigenaar van de bus zeer binnenkort zal worden verplicht dit vehikel weg te halen. ten Raad vormden zij een forum, waarbij de Una Sancta de een heid der kerk in het middel punt werd geplaatst. De Christen Studenten Raad hield dit forum in het kader van de bijeenkom sten, welke ter gelegenheid van de Diesviering in Leiden worden ge houden. Met het houden van dit forum beioandelde de C.S.R. geen plat getreden pad, integendeel het was een experiment, waarvoor deze middag grote belangstelling bestond. Was het ln voorgaande Jaren ge woonte om bij deze Diesviering op zondagmiddag in de Zuiderkerk aan de Lammenschansweg ee« samen komst te houden, waarin door een tweetal sprekers een actueel onder werp aan de orde werd gesteld, thans was de Academie het trefpunt van deze C.S.R.-activiteit. Onder de ve len. welke deze samenkomst bijwoon den, waren o.m. de rector-magnifi- cus, prof. dr. G. Sevenster en dr. E. Emmen, secretaris van de generale synode der Ned. Herv. Kerk. Na een inleidend woord van de preases van de Chr. Studenten Raad, waarin deze wees op het doel van de C.S.R.: het bevorderen van het contact tussen studenten van alle christelijke groeperingen, stelde dr. Faber, die deze middag optrad als leider van het forum, de gespreks partners aan de aanwezigen voor. Het schonk spreker voldoening, dat. een zo gevarieerd forumgezelschap in deze tyd op één podium verenigd was. Prof. dr. Berkhof, die als eerste spreker iets vertelde van zijn New- Delhi-ervaringen, sprak de wens uit, dat dit contact met de Wereldraad van Kerken op een nog grotere zicht bare eenheid zou uitlopen. Voorts schonk spreker aandacht aan de in New Delhi aanvaardde basisformule. Prof. dr. Hoenderdaal, die evenals prof. Berkhof zeer hoopvol uit New Delhi was teruggekeerd legde de na druk op het onderling vertrouwen, dat daar reeds aanwezig was. doch nog meer moet groeien. Z.i. had de tegenwoordigheid van afgevaardig den van Afro-Aziatische en Oosters Orthodoxe Kerken zeer inspirerend gewerkt. Een belangrijk winstpunt zag spreker voorts ook in de sa mensmelting, welke tussen de We reldraad en de Internationale Zen dingsraad was tot stand gekomen. Ook in de toekomst gaat het, aldus spreker, nog om grote vragen, waar van spreker o.a. noemde de verhou ding tussen Kerk en Heilige Geest en tot die der secramenten. Vraag naar eenheid Prof. dr. Groot, die deze middag zijn persoonlijke visie op New Delhi gaf. zag in deze assemblee een dui delijke manifestatie van de vraag naar eenheid. Voor voorbarig haast werk moet men echter oppassen. De allesbeslissende vraag ri: en hoe nu verder? Rond de avondmaalsviering en de ambten groeperen zich nog vele vragen. Er zijn nu eenmaal nog grote tegenstellingen. Volgens prof. dr. Groot is het van groot belang, dat er in de toekomst theologenge- sprekken worden gevoerd. Hier kan z.i. een profetisch element in schui len. Tenslotte was ook ds. Van Teylin gen bijzonder getroffen door de geest van New Delhi, waar in feite nog meer de werk- dan de gespreksge- meenschap aanwezig was. Deze was sterk missionair gericht en daaruit ontspringt een drang naar eenheid. Tijdens zijn waarnemingen was het hem opgevallen, dat de Wereldraad van Kerken bepaald niet bezig is om de confessionele verschillen tussen de kerken te verdoezelen. Nu in de toe komst de Wereldraad nog een om vangrijke taak wacht, is het volgens ds Van Teylingen gewenst, dat ach ter dit werk, van volk tot volk en van land tot land, een levende kerk staat. Nadat dr. Faber een samenvatting van de gemaakte opmerkingen had gegeven, welke culmineerde in het „wij staan nog maar aan het begin tussen de ontmoeting der kerken", behandelde het forum nog een aantal New Delhi-aspecten. Rex Het theater aan de Haar lemmerstraat heeft met enige moei lijkheden te kampen. De aangekon digde film „De Zondares van Assy- rië" is namelijk na verzending zoek geraakt en tot op heden niet in Lei den aangekomen. Voorlopig draait nu „De Cobra-Afgod', een verhaal, dat zich afspeelt op een exotisch ei landje in de Stille Zuidzee, waar de bewoners in de ban leven van de cobra-godsdienst. Zoals gebruikelijk spannende avonturen gelardeerd met een mespuntje romantiek (14 jaar). Leidse Meisjes HBS gaat verhuizen Reünie van oud-leerlingen De Gemeentelijke H.B.S. voor meis jes met 6-jarige cursus en afdeling M.M.S., die sinds 1883 op de Garen- markt is gevestigd, hoopt in het na jaar van 1962 haar intrek te nemen in het nieuwe gebouw aan de Kager- straat. De opening van dit groots opgezet te schoolgebouw zal met enige festi viteiten gepaard gaan. Eén dag is speciaal bestemd voor de oud-leerlingen. Het programma omvat een feestelijke ontvangst, rondleiding door het gebouw, bezich tiging van tentoonstellingen, een ge zellig borreluurtje en 's avonds een toneelvoorstelling in de grote aula van de school. In verband met de voorbereidingen wordt de oud-leerlingen in Leiden en omgeving vriendelijk verzocht haar adres op te geven aan de Contact commissie, Garenmarkt la, te Leiden. Ook zou de Contactcommissie het zeer op prijs stellen, wanneer ieder die bekend is met namen en adres sen van oud-leerlingen elders in het land, deze aan haar zou willen door geven. Grote interesse voor muziekonderwijs Gistermiddag vond onder voorzitterschap van jhr. ir. A. C. von Weiier de algemene ledenvergadering plaats van de „Maatschappy voor Toon kunst". Deze herdacht allereerst met enige gevoelvolle woorden het diepbe- treurde heengaan van het bestuurslid de heer C. de Kemp, wiens verdien sten voor de Maatschappy groot zyn geweest. „Wij zullen hem steeds blyven missen en zyn nagedachtenis in hoge ere houden" aldus de voorzitter. De secretaresse mevrouw M. H. J. i Teebaal-Hulsekamp bracht vervol gens het jaarverslag 1960/61 uit. Daaraan ontlenen wy, dat de be langstelling voor het muziekonder wijs nog steeds onverminderd is. De animo voor ensemble-instrumenten is enorm. De resultaten van het on derwijs lopen zeer uiteen, zyn echter j in het algemeen voldoende. De jeugd heeft echter helaas te veel schoolwerk om zich voldoende te kunnen concentreren op de muziek studie, een gevolg van de eenzydige intellectualistische instelling bij het I onderwijs, dat gericht is op de beste i instelling van de werktijd, maar zich I te weinig bemoeit met de vrijetijds besteding. Het aantal leerlingen bedroeg op 31 augustus 19611774 met inbegrip van 304 balletleerlingen. Het aantal I leerlingen uit de buitengemeenten bedroeg op 1 jan. 1961: 710, waarvan 300 uit Oegstgeest en 247 uit Voor schoten. Het verzoek aan Ged. Staten om i een schenking voor eenmaal van f 10.000 werd ingewilligd, op voor waarde dat de muziekschool op 1 sep tember zou zijn ingebracht in een I gemeentelijke stichting (hetgeen in middels geschied is). Het bestuur was aan de ene kant zeer verheugd en dankbaar, dat voor de leerkrach ten van de Muziekschool nu finan- i cieel betere tijden zouden aanbreken, aan de andere kant realiseerde het zich, dat de grote romp, de Muziek school. uit de 127 jaar oude Maat-1 schappy voor Toonkunst werd gelicht en tesamen met de Volksmuziekschool onder de naam „Stichting Leidse i Muziekschool" voort zou leven. Het1 bestuur spreekt de hoop uit. dat het samen brengen van beide scholen een goede oplossing zal zijn. Tenslotte brengt het bestuur wethouder Van Schalk byzondere dank voor het vele en moeilijke werk, dat hij in het be lang van de Maatschappij heeft ge daan. Het aantal lecen der Maatschappij bedroeg op 31 augustus 1961: 445. Wat de concertafdeling betreft: on- begrijpelyk acht het bestuur het, waarom niet meer muziekliefhebbers van de prachtige concertserie heeft geprofiteerd. Ook de concerten voor de schooljeugd worden waarderend gememoreerd. Het verslag over het Toonkunst- Orkest maakt melding van de uit stekende vorderingen, welke gemaakt zijn onder leiding van de heer Louis Dispa. Dat van het Toonkunstkonr onder dirigent Iskar Aribo maakt eveneens gewag van de uitstekende uitvoeringen in het afgelopen sei zoen, speciaal van Bachs' „Hohe Messe" en Beethovens ..Missa Solem- nis". Op 31 augustus 1960 bedroeg het aantal koorleden 87. Tenslotte werd de directeur van de muziekschool, de heer H. Geirnaert benoemd tot be stuurslid der Maatschappy. Nog werd o.a. besloten om in verband met de sterk gestegen kosten tot een geringe contributieverhoging over te gaan. Ook de toegangskaarten voor de schoolconcerten zullen iets in prijs stijgen. De dames A. Coebergh en M. H J. Teebaal-Hulsekamp en de heer ir. W. H. B. van Dunné werden als bestuurslid herkozen. Een wetswijzi ging in verband met de overneming der school door de gemeente kon goedkeuring verkrijgen. Na de rondvraag volgde sluiting.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1962 | | pagina 3