VERENIGINGEN - ZIJN ZIJ
MISSCHIEN UIT DE TIJD?
GEEN VRIENDJE
MAAR HUN VADER
Geërgerd
KRIS-KRAS
TE PAS EN
TE ONPAS
Te duur voor
Curacao
Hoe denk j
JU
er over?
Handtekeningenjager
joeg iets anders na
WEES VAN UW KINDEREN
Ha (ha) ar
Zaterdag 6 januari 1962
HET verenigingsleven krijgt steeds meer gebrek aan jong
bloedl Dit is een klacht die we vooral de laatste maanden
vaak hebben gehoord, maar die zeker niet van de laatste maan'
den dateert. Al enkele jaren kampen tal van verenigingen met
verschillende moeilijkheden die onder één noemer zijn samen te
vatten: gebrek aan belangstelling. De uitvoeringen en voorstel-
lingen trekken minder publiek, de repetities worden slechter
bezocht, de ledentallen lopen op soms schrikbarende wijze
achteruit. Maar wat de verenigingsbestuurders vooral dwars zit,
is dat de jeugd wegblijft.
De Jeugd blijft overigens niet
overal weg. Op de sportvelden
en in de sportzalen is zij wel de
gelijk present. Met name de
voetbalclubs zitten dik in hun
Junioren. Van een malaise in de
sportieve sector van het vereni
gingsleven is dan ook geen
sprake, integendeel. Maar de to
neel-, zang-, muziekverenigin
gen en dergelijke zitten te sprin
gen om jonge krachten, vooral
in de leeftijd van 15 tot 25 jaar.
We herinneren maar aan de
„noodkreet" van de Leidse pad
vinderij in onze krant van 14 ok
tober. De padvinderij en niet
alleen de Leidse kampt nog
steeds met een permanent en op
den duur wellicht rampzalig te
kort aan leiders en leidsters.
Maar het schijnt dat de twinti
gers zich tegenwoordig niet meer
geroepen voelen om jeugdlei
der te worden.
De tieners en twintigers schij
nen er evenmin veel voor te voe
len om aan het (amateur)toneel
te gaan, hun deuntje mee te
blazen in een muziekkorps of te
gaan zingen in verenigingsver
band. Kortom, met uitzondering
van de sportsector heeft het ver
enigingsleven voor de jongeren
in het algemeen maar weinig
aantrekkelijks. En waardoor
komt dit?
Televisie
Het is waarschijnlijk niet he
lemaal toevallig, dat deze ont
wikkeling is begonnen toen de
televisie gemeengoed werd. De
tv is een ernstige concurrent
van de gezelligheids- en ont
spanningsverenigingen gewor
den. Voor het passieve kijken
moest allerlei actieve ontspan
ning het veld ruimen. Onder het
schrikbewind van de tiran tele
visie zijn de afgelopen jaren dan
ook ettelijke clubs gesneuveld.
En er zijn maar heel weinig ver
enigingen die niet te lijden heb
ben gehad van de beeldbuis die
avond aan avond de mensen aan
hun stoelen kluistert.
In de grote en middelgrote
steden waren de gevolgen van de
televisie het eerst te merken:
opvallend veel verenigingen
werden in korte tijd opgeheven
„wegens gebrek aan belangstel
ling". Andere clubs zagen het
peil van hun uitvoeringen en
voorstellingen dalen. De zang
verenigingen bijvoorbeeld bleven
met oudere (vaak te oude)
krachten zitten zonder om
het populair uit te drukken
gebrek aan jong stemmenmateriaal
enigingen gelegen laten liggen?
Deze vraag is niet nieuw. Vele
verenigingsbestuurders hebben
haar gesteld in hun zoeken naar
middelen en methoden om het
ledental van hun club weer op
het oude peil te brengen. Hun
conclusie: neer, het is niet al
leen te televisie. Automatisch
rijst dan de vraag: wat zijn de
andere oorzaken dan? En daar
over verschillen de meningen.
„De jeugd van tegenwoordig is
a-socialer", meent een Leide-
naar („zet alstublief mijn naam
niet in de krant") die met meer
dan één vereniging heeft te ma
ken. „Ze zijn te zelfzuchtig om
de verplichtingen, die ook aan
het lidmaatschap van een ver
eniging vastzitten, op de koop
toe te nemen. De verplichting
bijvoorbeeld om de repetities te
IMV.
voetbalclubs zitten dik in hun junioren
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Een meisje op Sicilië heeft een
pistoolschot gelost op een Jonge
man. Tegen de politie zei zij dat
„hij mij enkele maanden geleden
heeft gekust en nu weigert met
me te trouwen". De jongeman
werd licht gewond.
Het Is **n zware zonde ernstig
in horoscopen te geloven of horo
scopen te trekken. Dit schrijft
een pater-Dominicaan, Francisco,
in het onofficiële Vaticaanse
weekblad „Osservatore Delia Do-
menica". Het geloof dat de toe
komst van de mens in de sterren
kan worden gelezen is een in
breuk op het eerste gebod, aldus
Francisco. Hij schrijft, dat een
onderzoek heeft aangetoond dat
ongeveer tien procent van de Ita
lianen ernstig geloof hecht aan
horoscopen in bladen.
De Perry Como-show zal ha af
loop van dit seizoen ook in Ame
rika ophouden te bestaan. Como
heeft meegedeeld zijn contract
met de NBC niet te. zullen ver
lengen.
Het Deense duo Nina en Frede-
rik komt in het voorjaar een
weekje naar Nederland, zo meldt
„Muziekexpress". Nina en Fre-
derik zullen onder meer voor de
radio en de televisie optreden.
jong, sterk stemmenmateriaal
bij te krijgen. Maar ook in klei
nere plaatsen is het nu meestal
zo, dat het de oudere krachten
zijn die een vereniging het
hoofd boven water houden.
Andere oorzaken
Maar is het uitsluitend aan de
televisie te wijten, dat de jonge
ren zich niet veel meer aan ver-
De Amerikaanse rock 'n roll-
zanger Paul Anka heeft vele aan
hangers, die zich in fanclubs heb
ben verenigd. Zo ook op Curasao.
Toen deze fanclub vernam, dat hun
idool zou optreden in San Juan op
Puerto Rico, meende men dat het
misschien wel mogelijk zou zijn
Paul Anka op de Nederlandse An
tillen te laten optreden. Een radio
station op Curasao wilde zich wel
garant stellen voor 1.500 dollar.
Maar Paul Anka. die net 20 jaar is
geworden, is andere gages gewend,
want voor een avond optreden op
Curasao vroeg hij maar liefst een
bedrag van 7.500 dollar. Zou hij een
week komen dan verlangde de jon
geman 25.000 dollar»
Vier jazzconcerten op zijn minst
zullen in de eerste helft van het
nieuwe jaar in Den Haag (Kur-
haus) en Amsterdam (Concert
gebouw) worden gegeven. De
Haagse impresario Paul Acket
heeft voor de komende maanden
de volgende jazzgroepen gecon
tracteerd: Art Blakey's Jazz
Messengers (februari), Ella Fitz
gerald met het Oscar Peterson
trio (maart), de „Big Band" van
Count Basie (april) en de Louis
Armstrong All Stars (mei).
Bovendien werden de eisen ge
steld, dat hij begeleid zou worden
doot- een orkest van minstens twin
tig musici en dat zijn staf. bestaan
de uit zes personen, gratis vervoerd
zou worden van Puerto Rico naar
Curasao en van daar naar New
York. Het behoeft geen betoog, dat
het optreden op Curacao niet is
doorgegaan.
Jeugdlezers schrijven
Nu ik eindelijk een paar minuten
over heb, zou ik nog iets willen
zeggen over het artikel van enkele
maanden geleden: „Heeft de jeugd
van tegenwoordig gebrek aan idea
len en gebrek aan belangstelling?"
Het trof me dat u bij het publi
ceren van de reacties aantekende:
„Het was de bedoeling, dat de tie
ners en twintigers zich zouden er
geren". Over het algemeen ben ik
niet zo zwaartillend, maar omdat
mijn ouders me altijd hebben voor
gehouden dat een krant een op
voedkundig blad is, zou ik het beter
hebben gevonden als genoemd arti
kel achterwege was gebleven.
Het zo omstreden „probleem" van
die jeugd van tegenwoordig had vol
gens mijn opvatting wel op een an
dere manier behandeld kunnen
worden. Dat u iets schrijft ovei
ons, kan mij niets schelen, maai
dat u het op zo'n manier moest
doen. had ik van uw krant niet
verwacht.
Ik heb in deze brief nog niet de
helft geschreven van wat ik op
mijn hart heb, maar ik wilde u dit
niet onthouden, omdat u me nog
meer hebt geërgerd dan uw bedoe
ling was.
HARRY J. M. MESKERS (17)
Garenmarkt 26
Leiden.
(Ons artikel over „Gebrek aan
idealisme? Gebrek aan belang
stelling?" publiceerden we op
7 oktober, de reacties daarop
van lezers op 28 oktober. Boven
staande brief ontvingen we op
30 december. We hopen, dat de
boosheid van de heer Mesker in
de loop van dit jaar zal zakken
- red.).
Mevrouw L. S. Groen, dis-
trictscommissaresse te Leiden
van het Nederlands Padvind-
sters Gilde, heeft voor zichzelf
weieens heel voorzichtig de
vraag gesteld: „Is de padvinde
rij misschien uit de tijd?" Ze
vindt van niet en zegt dat de
belangstelling voor het vereni
gingsleven is gedaald omdat de
jeugd tegenwoordig zoveel meer
mogelijkheden heeft om zich te
vermaken dan vroeger.
Nog een mening: „Veel men
sen nemen geen genoegen meer
met wat een vereniging te bie
den heeft. Ze zijn het beter ge
wend. Dank zij de televisie bij
voorbeeld".
IVaar om
De jeugd blijft weg. Maar
zoals uit bovenstaande uitspra
ken blijkt men weet niet pre
cies waarom. Is de jeugd a-so
cialer of netter gezegd in
dividueler dan vroeger? Of zijn
verenigingen uit de tijd? Met
andere woorden: ligt het aan de
verenigingen of aan de jeugd?
Hoe denk jij er zelf over?
WAAROM ben je wel of niet lid
van een vereniging? Antwoorden
op deze vraag kunnen als van
ouds gestuurd worden naar:
Argus, Redactie Leidsch Dag
blad, Witte Singel 1 te Leiden.
Argus.
'''iiiiiiiiilliliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Als iemand je om een hand
tekening vraagt, betekent dat
niet altijd dat hij of zij een fan
is Dat ondervond Paul Anka
na afloop van zijn optreden in
een show te Milwaukee, zo lezen
we in „Muziek-expres"Honder
den échte fans verdrongen zich
bij de artiestenuitgang rondom
Paul om het begeerde krabbeltje
te bemachtigen. Eugene Lutoms-
ki stond echter op z'n gemak zijn
beurt af te wachten. Geruime
tijd geleden was er sprake van
contract-breuk tussen Paul
Anka en de Riverside Ballroom
in Green Bay, Wisconsin. Maar
volgens de wet moest de dag
vaarding aan Anka zelf over
handigd en door hem onderte
kend worden op een momenPdat
hij in de staat Wisconsin aan
wezig zou zijn. Ik betwijfel of
Paul er ooit aan gedacht heeft
dat iets dergelijks na afloop van
een show gedaan zou worden
En waarschijnlijk was hij het
hele geval al lang vergeten.
Maar Eugene Lutomski kreeg
zijn handtekening en de dag
vaarding was in orde
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
De jeugd van Indonesië is niet
trots genoeg op wat het land
presteert. Dit heeft de Indonesi
sche minister van Onderwijs ge
zegd. Hij klaagde erover dat de
jeugd foto's van buitenlandse
filmsterren aan de wand prikt in
plaats van die van Indonesische.
Hij kondigde aan, dat binnenkort
een nieuw onderwijsstelsel in In
donesië zou worden ingevoerd dat
gebaseerd is op vaderlandsliefde,
ontwikkeling van het gevoel, han
denarbeid en lichamelijke ont
wikkeling.
-yrees geen vrindje van uw
rr zoon." Dit is het advies,
dat de Amerikaan Al Capp alle
ouders en in het bijzonder de
vaders geeft. Al Capp, die be
halve tekenaar van in Amerika
erg populaire beeldverhalen
vader van drie kinderen is, hul
digt over de manier waarop
men de jeugd moet behandelen
opvattingen die men nauwelijks
orthodox kan noemen. Art
Buchwald heeft ze alweer
enige tijd geleden in de
New York Herald Tribune op
papier gezet.
„Toen ik zes jaar was", ver
telt Al Capp, „trokken mijn
ouders me een schone blouse
aan, wezen mij de weg naar 0
school en zeiden dat ze de eerste
acht jaar geen omkijken naar
me wilden hebben. Het kwam
niet bij hen op om ooit met mijn
onderwijzer te gaan praten;
evenmin dacht mijn onderwijzer
ooit aan een gesprek met mijn
ouders. Elk hadden zij een af
zonderlijke taak. Van mijn
ouders werd verwacht, dat zij
mij zouden kleden en voeden;
mijn onderwijzer moest mij le
ren lezen en schrijven".
„Op school kreeg ik cijfers
voor rekenen, taal, geschiede
nis en aardrijkskunde, maar
nooit voor aanpassingsvermo
gen, geestelijke evenwichtigheid
of „Kan hij goed met andere
kinderen opschieten?" Mijn
ouders merkten best dat ik met
andere kinderen kon opschieten,
doordat ik elke dag met een
bloedneus of een blauw oog
thuiskwam".
„In die dagen maakte nie
mand zich druk over geestelijke
evenwichtigheid. Alle kinderen
waren geestelijk onevenwichtig.
Ze zaten vol haatgevoelens en
geremde verlangens. Hoe zou het
ook anders kunnen als je nog
maar half zo groot bent als de
grote mensen en geen cent be
zit?"
„Wij hadden nog nooit ge
hoord van aanpassing, omge
ving, uitsluiting en „kinderge
meenschap". Niemand lette op
ons. Maar het kwam toch niet
bij ons op om vaders geweer te
pakken en het gehele gezin uit
de weg te ruimen".
bezoeken, om ook eens een of
ander organisatorisch karweitje
voor hun rekening te nemen. Ze
hebben het zo druk met naar de
bioscoop te gaan en patates
eten, dat zij zich niet elke week
een avond willen vastleggen".
Ouderwets.
De secretaris van een muziek
korps zegt: „Onze programma-
keus is misschien te ouderwets.
Wat wij spelen, ligt vaak niet in
de lijn der jongeren. Ze houden
meer van jazz en zo. In plaats
van bij ons te komen, vormen ze
liever met een man of vijf, zes
een bandje".
Fraai is het kapsel van de
piepjonge Deense actrice
Gitte Haenning (foto hier
naast) niet, maar wel „ge
knipt" voor de hoofdrol die
zij vertolkt in een speciaal
voor haar geschreven film
musical.
Gitte is 15 jaar. In de film
speelt zij een dubbelrol: een
meisje van haar eigen leef
tijd en haar 11-jarig zusje,
een enfant terrible, dat is uit
gerust met twee paardestaar-
ten die voor deze gelegenheid
opzij hangen.
Deze musical is totnutoe het
hoogtepunt in de carrière van
de veelbelovende Gitte. Top
figuren in de Deense show
business, zoals Jörgen ,Repe"
Ingmann en Pedro Biker, zijn
haar tegenspelers.
Wij blijven nog even in de
vaak verwarde wereld van
het haar. In Wenen is een
nieuwe haarmode gelanceerd
(foto hieronder)geïspireerd
op de nieuwste dans: de
twist. Dit kapsel heet dan
ook heel origineel „twisï". En
over één ding valt niet te
twisten: deze drie Weense
meisjes zal menigeen met ge
noegen ten dans vragen.
Maar of dat aan het kapsel
ligt
DWAAS
„Ouders die zich bezighouden
met de problemen van hun kin
deren, zijn dwaas. Een kind van
negen kan zijn moeilijkheden
alleen oplossen door tien te wor
den, en een zestienjarige uitslui
tend door zeventien te worden".
Capp is van mening, dat het
funest is zoveel aandacht aan
pubers te schenken. „Pubers zijn
onuitstaanbaar voor iedereen
behalve voor elkaar. We weten
allemaal dat kinderen door ver
schillende stadia van waanzin
moeten heengroeien; waarom
moeten we dan proberen hen te
begrijpen?".
Maar zijn deze opgroeiende
kinderen dan niet ongelukkig?
Allicht", antwoordt de teke
naar op deze vraag van Buch
wald. „Maar wat geeft dat? Wij
hebben veel te veel ophef ge
maakt van sociale zekerheid.
Men heeft de jeugd van vandaag
verteld dat zij rechten heeft.
Waarom zou een kind ergens
recht op hebben? Vroeger deden
kinderen hun best het hun
ouders naar de zin te maken
nu proberen de ouders het de
kinderen naar de zin te maken".
OPLOSSING
Wat zijn oplossing dan wel is?
,Jfaar mijn bescheiden me
ning moeten we ervoor zorgen
dat kinderen zich verwaarloosd,
onzeker, ongewenst en onbemind
voelen. In ruil daarvoor krijgen
wij beleefdheid, gehoorzaamheid
en goede cijfers op school. Ze
zullen zó vurig verlangen dat we
van hen houden, dat ze alles
willen doen om ons te behagen".
Nog iets?
„Ja. Wees vooral geen vrindje
van uw zoon. Wees zijn vader.
Welk kind wensts een man van
dertig of veertig als vrindje? En
vergeet al die onzin over voor
lichting. Er is niets dat een jon
gen met zijn vader kan bespre
ken, waarover hij niet veel open
hartiger praat met andere kwa
jongens".
,DENK ER AAN"
„Denk er goed aan, dat we een
kind niets verschuldigd zijn. We
geven kinderen voedsel, onder
dak en kleding in de hoop dat
deze onvolwaardige wezens eens
beschaafde mensen zullen wor
den en misschien verstandige en
eerlijke burgers", aldus Al Capp.
Na de publikatie van dit ar-
ikel, kreeg de New York Herald
Tribune een aantal brieven van
ezers die het met de heer Capp
niet helemaal eens waren
