in KAMER en TUIN AMeRiKAANSE films en sierren Marlon Brando - conira i BUITENLANDSE films en sterren ONS MENU Doe-het-zelf-cursus A lf% El IA A H r Ët H Dat er steeds minder films in Kern er achter en acteert VAN BE WEEK De wintermaanden zijn zo echt de peulvruchtenmaanden. Op koude dagen zijn erwtensoep, bruine- of witte bonen een traktatie en het is een genot af en toe een lekkere peulvruchtenmaaltijd klaar te ma ken. Wordt het een maaltijd zon der vlees, zoals dat deze week het geval is, dan is het wel aan te be velen als aanvulling een nagerecht melk of yoghurt te geven. MAANDAG: kerrierrijst (met rest tong), sla; appelkoekjes. DINSDAG: hutspot met klapstuk; sinaasap pel. WOENSDAG: witte bonen met tomatensaus; spek en aardappelen; yoghurt met banaan. DONDERDAG: witte bonensoep, runderrolletjes, spruitjes en gebakken aardappe len VRIJDAG: visgehakt of verscholen eieren; sla van andijvie, biet en appel, aardappelen; griesmeel met gem ber. ZATERDAG: Macaronischotel met ham en kaas; stoofpeertjes. ZONDAG: Ananastoost met kaas; runder tong. doperwtjes, zure saus, aard appelen; caramelpudding. ANANASTOOST MET KAAS 125 gr kaas, 75 gr amandelen, 1 schijf ananas, 65 gr mayonaise. De kaas, de amandelen (die men in wat heet water heeft laten broei en, waardoor het schilletje gemak kelijk loslaat) en de ananas in fijne reepjes snijden en met mayonaise en eventueel nog wat citroensap op smaak afmaken. Langwerpige toostjes ermee bedekken. APPELKOEKJES 200 gr. bloem, 2%3 dl melk, 1 ei, zout, 1 theelepel bakpoeder, 2 grote appelen, bruine suiker naar smaak, 50 gr boter om te bakken. De appelen boren, schillen, in plakken snijden en bestrooid met wat bruine suiker wegzetten. Een beslag van bloem, zout, bak poeder, ei en melk maken. De bo ter in de koekepan heet maken, hierin als voor drie-in-de-pan schepjes beslag doen en op ieder koekje een plak appel leggen. Daar op weer wat beslag gieten. De koek jes langzaam aan beide kanten gaar en lichtbruin bakken en met bruine suiker bestrooid opdienen. 1. deurgreep zit hoger 2. sigaar in mond 3. een sigaar minder in doos 4. hoed middelste man 5. riempje skistok 6. stand benen rechter man 7. gordijntjes 8. neus rechter man. Kalanchoe's zijn mooie en rijk bloeiende vetplantjes, waarvan men in de kamer erg veel ple zier kan hebben. Het zijn zoge naamde kortedagplanten; de kwekers brengen de planten tot vervroegde bloei door de dag in te korten en ze doen dat al in augustus. Het daglicht wordt dus verkort en dat dwingt hen tot knop vorming. Dit plantje kan men het best kopen als het in volle bloei staat; het heeft nogal moeite om de gesloten bloemknopjes in de kamer tot ontwikkeling te brengen. Nu kan men volop bloeiende plantjes kopen; zet ze vooral niet te warm. Ze hebben heus niet zo veel warmte nodig; het is al voldoende als ze in een matig verwarmde kamer staan. Ze hebben wel graags een zon nig plekje en hiervoor dient men dus te zorgen. De potgrond moet normaal vochtig gehouden worden; sproeien behoeft men niet te doen en zeker niet als ze in bloei staat. Het is zo'n leuk plantje, ook a,l omdat men het heel goed kan overhouden. Na de bloei moet het plantje iets worden te rug gesnoeid en dan is het nut tig het tegelijkertijd te verpot ten. Gebruik er de bekende bloemistengrond voor; ze kun nen nogal wat voedsel gebrui ken. Het is nuttig het omstreeks begin mei met pot en al in de tuin in te graven. Zoek er een beschut en zonnig plekje voor. Men moet dan volop water ge ven en ook is het goed het plantje wekelijks een weinig te bemesten; de bekende kamer- plantenmest kan men er wel voor gebruiken. Voortkweken door middel van stekken is heel goed mogelijk; jonge scheutjes ter lengte van ongeveer zeven centimeter zul len in een potje met zanderige grond vrij gemakkelijk wortels vormen. Tegen eind september kan men het plantje weer in de onverwarmde kamer zetten. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^ Kalanchoe, rijk bloeiend vetplantje G. Kromdijk llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllli Zaterdag 9 december 1961 Pagina 2 Afdrukken (II) Misschien hebt u wel met tien duizenden anderen op Sinter klaasavond een grappige flitsfoto genomen of in de afgelopen week een opname gemaakt van een fees telijke stadsverlichting. Mogelijk ook bent u tot de ontdekking geko men, dat er nog een vergeten rol letje uit de zomervakantie in het fototoestel zat. Hoe het ook zij, we kunnen toch met recht zeggen, dat het uw bedoe ling is, dat uit elke opname na korte of langer tijd een negatief en daaruit een afdruk wordt ge boren. Nu kunnen de Kinderen uit één gezin veel verschillen, maar zoveel onderscheid als er meestal bestaat tussen de negatieven van één film rolletje, opgenomen door een ge legenheids- en gezelligheidsfoto- graaf is meermalen onbegrijpelijk. Zo'n strook van zwart-witte impres sies vertoont negatieven, die soms ettelijke keren te lang, andere die vaak schromelijk te kort belicht zijn. We zien onderwerpen met felle contrasten naast grauw-grijze ne gatieven. En al die verschillende transparante filmstukjes moeten een zo goed mogelijke afdruk op leveren. Hoe is het mogelijk om met een dergelijk verschil in dekking en contrast zoals we dat wat offi ciëler uitdrukken te komen tot afdrukken, die niet dat „springerige" vertonen? Zo moeilijk is het niet, omdat er soorten van afdrukpapier zijn, passend bij de aard van het nega tief. Anders gezegd: de foutjes die een negatief heeft, kunnen door een goede keuze van papier gecompen seerd worden. Daarbij is één gemakkelijke stel regel. Kien het Dapier alleen wanneer het negatief een afwijking vertoont precies in een tegen gestelde waardering. Dit moeten we even verduidelij ken. Negatieven met een te groot ver schil in contrast, dus met bijna geheel doorzichtige delen naast pik zwarte stukken, noemen we harde negatieven. Zo'n hard negatief ziet alles erg zwart-wit. Zouden we zo'n negatief afdrukken op normaal pa pier, dan zou de foto geen natuur lijke indruk maken. Het tafellaken is een krijtwit vlak, de kachel een zwarte kolom. Daarom kiezen we zacht papier. Natuurlek voelt dat niet zachter aan dan elk ander soort papier, maar deze aanduiding heeft betrekking op de werking van de lichtgevoelige emulsie. Dat zachte wil zeggen, dat het papier de felle contrasten een beetje mil der maakt. De afdruk doet wat aangenamer aan, omdat deze soort papier de diepzwarte tinten een beetje minder zwart maakt en de kalkwitte gedeelten wat muider krijtachtig. Er komt zoals de u whu filmstad vo!doet niet. Bovendien vakman zegt meer tekening in de details. Daardoor is het pa troontje in het witte tafellaken te zien en bij de zwarte kachel zijn knoppen en een deurtje te onder scheiden. Bij harde negatieven dus zacht papier. Misschien is het nu meteen ook duidelijk dat, wanneer we een con trastloos negatief hebben met wei nig verschil in zwart en wit waardoor het de indruk van een nogal grijs geval geeft, een derge lijk zacht negatief afgedrukt moet- worden op hard papier. Hier geldt de omgekeerde rede nering: het papier heeft de eigen schap de contrasten iets aan te zetten. In plaats van een grauwe foto ontstaan er een duidelijk zwart wit onderscheid. Omdat een verdeling in normaal, hard en zacht, ir vele gevallen nog niet voldoende bleek te zijn, heb ben de fabrikanten van lichtgevoe lig papier nog een paar soorten meer gemaakt. Men heeft de keus tussen: Papier Normaal-voor normale negatie ven: zacht-voor contrastrijke ne gatieven: extra zacht-voor zeer har de negatieven; nard-voor zachte negatieven, extra hard-voor zeer flauwe, vrijwel contrastloze negatie ven. Tussen normaal en zacht bestaat bij een enkele fabrikant zelfs nog een soort, om de mogelijkheden zo uitgebreid mogelijk te maken. En de arme beginnende amateur zucht en zegt: wanneer moet ik nu hard of zacht, normaal of extra-hard ge bruiken? We hebben een grote troost voor hem. De beginner laat voorlopig de soorten extra-hard en extra- zacht voor wat ze zijn en neemt alleen de gradaties (de deftige naam voor die soorten) normaal, hard en zacht. Blijft voor hem uiteraard nog wel het probleem: wanneer precies moet ik nu hard, zacht of normaal kiezen? Ook dat vraagstuk is niet zo moeilijk op te lossen. Daarvoor kun nen we gebruik maken van de krant Ja, u leest het goed. We bedoelen er niet mee, dat u speciaal dit of een volgend fotopraatje als een soort meter gaat beschouwen om negatieven op hun hardheid te tes ten. U kunt het met elk stukje van deze krant. En zo kunt u dus volgende week lezen, hoe de voor ons bestaan bijna onontbeerlijke krant er nog een functie bij kan krijgen n.l. u behulpzaam zijn bij het vaststellen van de gradatie van uw lichtgevoelig papier voor een bepaald negatief. Artistiek MICHAEL RENNIE onderzoek vormt een bedreiging Buitenlandse sterren staan vandaag de dag in Hollywood aan hevige kritiek bloot. ,,Ze maken ons brodeloos", steunen en kreunen hun Ameri kaanse collega's. Hun jammerklachten waren zo luidruchtig, dat ze doorklon ken in het Huis van Afgevaar digden, waar prompt een sub commissie werd ingesteld om de gegrondheid van de bezwa ren te onderzoeken. De Amerikaanse filmarties ten klagen niet alleen. Ook de technici in Hollywood maken heftig misbaar. Ze vinden het ronduit een schande, dat de grote filmmaatschappijen zoveel in het buitenland werken. „Daardoor raken ook wij brodeloos", schreeu wen zo van de daken. Nu de sub commissie toch eenmaal aan de gang ging, moest zij meteen maar eens bekijken, wat hiervan waar is. Wij hebben altijd in de veronder stelling geleefd, dat de antwoorden voor de hand lagen. De buitenland se sterren trokken naar Hollywood, omdat daar zulke hoge gages be taald werden en de Hollywoodse maatschappijen gingen naar het buitenland, omdat daar het maken van een film zoveel goedkoper was. Uit het feit echter, dat er deson danks een commissie werd inge steld, menen wij te kunnen conclu deren, dat er wat meer achter schuilt. Niet gelukkig De Amerikaanse filmacteur Mi chael Rennle een Brit, die an- Op de bovenste foto Karl Malden en Marlon Brando en op de onderste de jonge Mexicaanse Pina Pellicer. Dit trio vertolkt de hoofdrollen in de film „Vergelding" (One Eyed Jacks), die zander vooruit te lopen op een kritische beschouwing toch wel aandacht vraagt. Dit produkt betekent namelijk het regiedebuut van Marlon Brando, de acteur, die de beloften, welke zijn vroege films „A streetcar named. Disere" en „On the waterfrontinhielden, niet heeft ingelost. Door het myste rieuze waas, waarmede hij zich willens en wetens omhult en de talloze leugens, waarmede hij gemakkelijk strooit tegen over persmensen, is Brando in Hollywood een veelomstreden figuur gebleven, maar zijn artistieke filmprestaties worden door de critici de laatste tijd bepaald minder aangeslagen. Nu heeft hij als regisseur gedebuteerd in een Western, vol beladen met emoties, niet alleen regisseert Brando, maar hij speelt ook nog de hoofdrol van de man, die wraak zoekt op zijn oude vriend (Karl Malden), die hem eens heeft verraden en zich daarbij niet ontziet deze wraak ook uit te strekken over diens lieftallige dochter. Dat is natuurlijk Pina Pellicer, die voor deze rolprent nog nooit een filmcamera had gezien en in een stoomcursus van drie maanden moest trachten het Ameri kaans onder de knie te krijgen. Toen zij in Mexico via de televisie ontdekt werd, sprak ze geen woord in welke vreemde taal dan ook. Brando heeft met deze film ook een nieuw beroep gecreëerd n.l., dat van „act-in". De acteur Steve Mario viel de o.i. twijfelachtige eer te keurt steeds de plaats te moeten innemen van Brando. Hij moest mee repeteren, zo vaak en zo lang als dat in de ogen van regisseur Brando ook maar nodig bleek. En als dan eindelijk alles goed was, dan mocht Steve uitstap pen om plaats te maken voor Mario Brando. Zo speelde Steve Mario de gehele film zonder ook maar één keer op het witte doek te verschijnen. Maar dat zo'n methode de prestatie van de werkelijke acteur geen afbreuk zou doen, lijkt ons erg onwaarschijnlijk. derhalf jaar geleden de Ameri kaanse nationaliteit verwierf moest dezer dagen ook voor de commissie verschijnen en daar bleek, dat hij niet zo bijster geluk kig was met dit onderzoek. „Het bedreigt de gehele filmindustrie van Hollywood", was zijn mening. Hij zei, dat vrijwel de gehele top klasse van Amerikaanse sterren, die de top hebben bereikt hetzij door uiterlijke aantrekkelijkheden, het zij door acteertalenten, in het bui tenland werd geboren. Hij gaf een lijstje met namen: Ingrid Berg man (Zweedse), Elizabeth Taylor (Engelse), Sophia Loren (Italiaan se), Audrey Hepbum (Nederland se), Melina Mercouri (Griekse) en Simone Signoret 'Franse). Hy voegde er aan toe, dat hij ver wachtte, dat Sophia Loren dit jaar een Academy Award zou krijgen voor haar rol in „Two woman". Europese films. „Maar daarentegen is nooit een protest gerezen!" wordt steeds meer de eis gesteld, dat een film in de authentieke om geving wordt opgenomen. En ten slotte de voornaamste reden: „De commissie van onderzoek moet goed in overweging nemen, dat het steeds moeilijker, zo niet onmogelijk wordt om voor een redelijke hoeveelheid geld een film te maken in Holly wood". „Trouwens, deze buitenlandse sterren hebben in feite de Ameri kaanse films een artistiek kaliber gegeven, dat niet door Amerikaanse actrices en acteurs bereikt kan wor den", zo gaf hij te verstaan. „Er is in het buitenland voor actrices veel meer gelegenheid een goede oplei ding te krijgen. De actrices, die ik genoemd heb, kunnen inderdaad Amerikaanse meisjes het brood uit de mond stoten, maar ze hebben nu eenmaal talent, in welk opzicht dan ook. Zij hebben dat bewezen en de producenten maken er graag ge bruik van. Wat stelt Hollywood daar tegenover? Het baalt bijzon der aantrekkelijke meisjes weg uit de schoonheidssalons en van achter de warenhuistoonbanken en plakt er het predikaat „actrice" op. Maar men kan niet verwachten, dat zo'n meisje ook een goede actrice zal blijken. Het heeft in het eeheel geen achtergrond". Rennie merkte ook op, dat vele Amerikanen waren opgetreden in Een van de grote concurrenten voor de Amerikaanse actrices is ongetwijfeld de aantrekkelijke Italiaanse Sophia Loren, die reeds aan diverse produkten van Hollywood heeft medegewerkt. Met succes! Deze foto werd genomen tijdens de opnamen voor A breath of scandal". De kapster frunnikt nog wat aan het haar van Sophia in vol ornaat terwijl iemand nog snel even de tekst met haar doorneemt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 14