in KAMER EN TUIN
ROGER VADIM
FILMMAKERS VERGATEN
FEEST NA BEVRIJDING
Doe-het-zelf-cursus
SINTERKLAAS-songfestival op Uw tafel
PO KOM
„Als niemand
het doet, dan
doen wij het"
BEREIDT TWEE
- FILMS VOOR
„ALWEER EEN OORLOGSFILM
(Van een onzer redacteuren)
.Alweer een oorlogsfilm...!"
Een verzuchting, die men
nogal eens hoort slaken.
Terecht naar ons gevoel.
Vanzelfsprekend heeft ook
het medium film een eigen
taak.
Het mag niet voorbij gaan
aan eigentijdse problemen.
Het moet een afspiegeling
geven van actuele problema
tiek. die vandaag de dag nog
altijd diep geworteld is in de
naweeën van de jongste
wereldbrand.
Het is ook goed, dat de
hedendaagse jeugd nog eens
geconfronteerd wordt met de
verschrikkingen van de oorlog.
We moeten wel vergeven,
maar mogen niet vergeten. In
dit opzicht hebben vele film
makers hun taak verstaan.
Helaas niet allen. Te pas, maar
ook vaak te onpas worden frag
menten uit de laatste wereldoorlog
gebruikt of misbruikt om er een
film van te maken. De markt wordt
er door overstroomd. En het pu
bliek blijft komen, omdat heel dik
wijls gespeculeerd wordt op de
sensatiezucht van een deel van dat
publiek terwille van een goedkoop
commercieel succes. En het impli
ceert het gevaar, dat dergelijke
films eigenlijk een averechtse uit
werking hebben.
De filmindustrie gaat echter door.
De ene bloedige rolprent na de
andere wordt geproduceerd.
Vergeten
„Maar waarom vergeten de regis
seurs dan toch de vrolijke dagen
na het einde van de wereldbrand?
Overal, waar de vrijheid werd her
kregen of de vrede tastbaar werd,
stond de wereld op zijn kop. Waar
om is men daar toch in de film
steeds aan voorbij gegaan?".
Deze serieuze vragen zijn opge
worpen door twee op het witte doek
weinig serieuze mensen: Roger
Pierre en Jean-Marc Thibault. Twee
namen, die ons in Nederland nog
niet veel zeggen, maar die in
Frankrijk een bekende klank heb
ben. Het is de Franse pendant van
het eens zo vermaarde Amerikaanse
komische duo Jerry Lewis—Dean
Martin. Twee mannen dus, die hun
dik belegde boterham te danken
hebben aan hun interpretatie van
het zo rekbare begrip ..humor".
„Als niemand het doet, dan doen
wü het", hebben deze Franse ko
mieken gezegd. Zij zijn derhalve
aan een film begonnen, die zich
afspeelt in de dolle tijd van uit-
Zaterdag 25 november 1961 Pagina 2
Roger heeft geen enkele school
voor dramatische kunst doorlopen,
hij heeft geen enkele leermeester
gehad en kan m geen enkele
categorie van acteurs gerang
schikt worden. Hij lijkt zelf op
niemand, maar kan iedereen imi
teren: van de klassieke jeune-
premier tot August de domme toe
en en passant geeft hij even een
cowboy of een teergevoelig type:
hij doet alles, hij kan alles doen.
Onder ons gezegd, geloof ik dat
die jongen zonder enige moeite
werkt, dat hij speelt om te spe
len, dat de hele wereld zijn to
neel is en al zijn tijdgenoten zijn
partners."
Vraag: „En u Roger Pierre, hoe
denkt u over Jean-Marc Thi
bault?"
Antwoord: „Om een portret van
Jean-Marc Thibault te maken,
moet je over veel inspiratie be
schikken. Je moet hem hebben
bestudeerd, vergeleken, geanaly
seerd, kortom veel met hem zijn
omgegaan en ik die 14 jaar lang
al met hem samenwerk, ik be
twijfel nu nog steeds of ik ooit
een juist portret van hem kan
geven.
Ik zal dus volstaan met een schets.
Jean-Marc is in de eerste plaats
Parijs-zelf. Een typisch Parijse
jongen.
Jean-Marc is ook een beetje een
beschermengel, dat wil zeggen de
onfeilbare partner zowel in het
leven als op de planken. Een klok.
Stel u voor dat men in zijn foto
apparaat een film kon zetten, die
naar verkiezing een zwart-wit of
een kleurenopname opleverde. Mis
schien komt het nog wel eens zo
ver, maar voorlopig hebben we wer
kelijk nog twee heel verschillende
filmsoorten nodig om in kleur of
in zwart-wit te kunnen fotografe
ren.
Behalve sommige zelf-
ontwikkelende amateurs, die het
presteren om een gewone film na
de ontwikkeling in een soort kleu
renfilm te transponeren.
U begrijpt waarschijnlijk al, dat
dit niet helemaal „zuivere koffie"
is. Maar tot eigen verbazing van de
amateur komen er van tijd tot tyd
wel eens film uit de ontwikkeltank,
Roger Pierre en Jean-Marc Thibault, het Franse komische duo,
dat zich tot taak heeft gesteld de vrolijke uitbundigheid van het
Parijs vlak na de bevrijding op het witte doek te brengen.
bimdige vreugde, welke de eerste
weken na de bevrijding voor Parijs
waren.
„Wij vergeten even de soldaten
en hun wapens om één groot feest
van vlaggen, papieren slingers en
bloemen Te laten zien. Slechts hier
en daar een burgerlijke strijdkracht,
die zijn mitrailleur als paraplu han
teert. In Ménilmontant, waar de
geschiedenis zich voltrekt, zijn maar
weinig Duitsers en Amerikanen te
zien".
Paard voor twee
In de schilderachtige Parijse wijk
Ménilmontant zijn Roger Pierre en
Jean-Marc Tfcibault dus begonnen
aan hun film „Un cheval pour
deux" (Een paard voor twee). Het
scenario is van Roger Pierre. Jean-
Marc Thibault maakt hiermede zijn
zijner tijd te zien krijgen. Het duo
wil er namelijk een internationaal
publiek mee bereiken.
„Wfj willen dat publiek eens flink
la*en lachen. De geschiedenis biedt
ons de mogelijkheid er iets geks
van te maken. En met filmbeelden
kan je veel meer internationaal
spieken" dan met woorden. Ten-
slotce willen wij de toeschouwers
in een sfeer brengen, waarmede de
huidige film wel uitzonderlijk karig
is. Alsmaar oorlog en nooit eens
aandacht voor het dolle feest daar
na".
Een over ander
De populariteit van het duo in
Frankrijk is dankzij hun optreden
in theaters en films en door hun
liedjes op de grammofoonplaat zeer
Mengmeststof voor kamerplanten 65%
100 gram - 65 ct - Volop groei en bloeil
Het Voorlichtingsbureau voor de
voeding meldt
Het zingen van Nederlandse lied
jes behoort niet meer tot de gelief
de bezigheden van rijp en groen".
Alleen Sinterklaasliedjes willen er
nog wel eens in. Het komt zefs voor,
dat men er een héél of meer dan
één couplet van kent.
Wij wagen het er dan ook op
om aan enkele van deze liedjes een
Sinterklaashapje te verbinden. Een
culinair song-festival dus.
O, kom er eens kijken
Een letter van banket.
De vulling bij voorkeur enige tyd
te voren maken.
Voor de vulling:
125 g amandelen, 125 g (plm. 12
eetlepels) suiker, geraspte ci
troenschil, 1 klein ei.
Voor het deeg:
100 g (ruim 1 kopje) bloem, 75 g
(1/3 pakje) boter of margarine,
2 g (2 eetlepels) zout, 3 a 4 eet
lepels koud water, iets ei.
Voor de vulling:
De amandelen opzetten met ruim
water en tegen de kook brengen. De
amandelen afspoelx met koud water
en pellen. De amandelen twee of
meer keren malen in een amandel
molen. De citroen wassen en de
schil dun afraspen. Het ei losklop
pen en met de citroenschil en de
suiker door de amandelen mengen.
De amandelpers tot aan het gebruik
afgedekt wegzetten op een koele
plaats.
Euphorbia splendens, ook wel
Euphorbia milli genoemd, is een
gemakkelijk te kweken vet-
1 plantje. Als kamerplant voldoet
prima en het is dan ook
geen wonder, dat men haar zo
veel ziet. Soms komen er klach-
i ten binnen over gele blaadjes;
de plant staat dan nog dikwijls
in volle bloei en krijgt plotseling
allemaal geel blad. Dat is echt
1 niets om u ongerust over te
1 maken; dat is zo haar gewoonte
1 en een natuurlijke eigenschap.
Het plantje geeft er mee te
kennen, dat het wil rusten en
dus zal men niet meer moeten
J mesten en het gieten ook sterk
verminderen. Ongeveer zes we
ken rust moet ze hebben. Die
rusttijd ligt verschillend: de
meeste planten willen nu al wel
rust hebben, doch sommige
groeien ook nog door. Wacht
het dus maar af tot ze gele
blaadjes gaat vormen en geef
haar dan ongeveer acht weken
rust. Tegen die tijd ziet men
1 groene puntjes tot ontwikkeling
komen; dat zijn de nieuwe
blaadjes. Dan mag men weer
iets meer water geven en mag
men ook bemestenvoor dit doel
kan men gebruikmaken van de
j bekende kamerplanitenmest.
De christusdoorn kan men
voortkweken door middel van
stekken; jonge scheuten van on
geveer zeven centimeter lengte
kan men er voor gebruiken. Als
men die in een potje met zan-
i derige grond zet zullen ze vrij
i spoedig wortels vormen. Bij het
i snijden van de stekken gaat
i melksap vloeien; dit moet u zien
'te stelpen door er droge houts-
koolpoeder overheen te strooien.
Dat geldt niet alleen voor de
1 stekken doch ook voor de ge-
1 maakte wonden op de oude moe
derplanten; inplaats van houts-
i kool kan men ook droge siga
renas gebruiker*. De christus
doorn is dus een vetplant en
kan met veel minder water toe
dan vele andere bladplanten.
Als ze een paar maal per week
een beetje water krijgt, kan dat
als voldoende beschouwd worden.
Bemesten mag ook; doch alleen
in de groeitijd; als men dat om
DE CHRISTUSDOORN
de twee weken doet is eveneens
voldoende. De plant kan vrij veel
zon verdragen; alleen im de zo
mermaanden moet men haar een
beetje beschermen. Nu kan ze
het zonnetje best hebben. Voor
haar is een matig verwarmde
kamer ruim voldoende.
G. KROMDIJK.
Voor het deeg:
De bloem in een kom zeven. De
koude boter of margarine in grote
stukken (van 1% 2 cm) in de
bloemsnyden. Het zout en 3 k 4
eetlepels water toevoegen. Vooral
niet de massa kneden, maar hem
mengen met een mes, zodat een
samenhangend deeg verkregen
wordt. De tafel of het aanrecht en
de deegrol met bloembestuiven. Het
deeg zonder het hard te drukken
uitrollen tot een dikte van plm.
1/3 cm.
De deeglap in een rechthoekige
vorm houden. Het deeg in drieën
vouwen, dwars leggen, weer uitrol
len en in drieën vouwen; deze be
werking nog eens herhalen. Het
deeg plm. Ti:uur op een koele plaats
laten rusten. Dit uitrollen en laten
rusten nog twee maal herhalen. Het
deeg moet dus 2 x rusten en wordt
3x3 keer gerold en gevouwen.
Daarna de deeglap uitrollen tot een
lange reep, die plm 8 cm breed en
1/3 cm dik is. Van de amandelpers
rolletjes maken, deze op het deeg
leggen. De deegranden met iets wa
ter op elkaar plakken en de deeg
lap dichtvouwen.
Van het gevulde deeg letters vor
men; daarbij de hoeken van de
letters niet scherp, maar rond ma
ken om barsten te voorkomen.
De bakplaat nat maken. De let
ters op de plaat leggen, met de
naad naar beneden. Het deeg met
losgeklopt ei bestrijken en in een
hete oven (plm 200 graden C) in 30
40 minuten gaat bakken. Het eer
ste kwartier de oven niet openen.
Het banket op een rooster laten
afkoelen.
Zie, de maan
Omdat het dit jaar met Sinter
klaas nieuwe maan is, kunnen we
hem buiten niet door de bomen
zien schynen. Maar binnen wel
op een
„Maneslaatje"
Een restje vlees van ongeveer 50
gram, 250 g koude gekookte aard
appelen, een paar worteltjes, een
kwart blikje doperwten, een halve
appel, augurkjes en uitjes uit het
zuur, peper, zout (mosterd), 1
eetlepel slaolie, 2 eetlepels azijn,
plm. 2Vt eetlepel slasaus, peter
selie, 1 hard gekookt ei.
Een sausje maken van de olie en
azyn, peper, zout (mosterd) en VA
lepel slasaus. De appel en de wortel
schoonmaken, boven de saus raspen
en meteen ermee vermengen.
Het vlees en de aardappelen in
blokjes snijden. Een paar augurkjes
en uitjes fijn snipperen. De dop
erwtjes laten uitlekken. Al deze in
grediënten met de slasaus vermen
gen. Het ei in plakjes snijden en
van de 4 grootste plakjes een maan
sikkeltje snijden of de 4 plakjes
heel laten bij wijze van volle maan.
Het overgebleven ei klein snijden
en in het slaatje verwerken. Het
slaatje op smaak afmaken.
Het slaatje over 4 borden ver
delen in een vrij platte laag de
bovenkant vlak maken. De slaatjes
bedekken met een dun laagje sal-
saus.
De slaatjes garneren met de ei-
maantjes en „boompjes" van peter
selie.
Sinterklaas Kapoentje
Om alvast in de stemming te ko
men zorgen we dat bij de boter
ham ieder iets in zyn schoentje
vindt.
Gevulde schoentjes.
4 puntbroodjes, 150 g (een grote)
appel, plm 50 g rozijnen, plm 1
eetlepel jam, citroensap, kaneel
en/of kruidnagel, desgewenst 4
bolletjes gember.
De broodjes helemaal uithollen,
de rozijnen wassen, een paar minu
ten koken en laten uitlekken. De
appel schoonmaken en in blokjes
snijden. Rozijnen, appelstukjes (en
klein gesneden gember) dooreen
mengen en op smaak afmaken mei
jam, citroensap en kaneel en/of
kruidnagel. Het vruchtenslaatje
enige tijd laten staan en pas kort
voor het gebruik over de schoentjes
verdelen.
die een vuilgele of soms een blauw
achtige èn gele tint vertonen.
Van zulke „kleurenfilms** kunnen
géén kleurenafdrukken worden ge
maakt. Integendeel, alleen met
vaak veel moeite gelukt het er een
draaglijke zwart-wit prent van te
maken.
Die kleuren zijn namelijk ont
staan doordat de ontwikkelaar
waarin de film ontwikkeld werd,
door fixeerzout verontreinigd was,
of wat ook een mogelijkheid is -»•
doordat tussen het ontwikkelbad en
fixeerbad niet voldoende werd ge
spoeld.
Een goede raad dus: 6poel goed,
spoel hécl goed, voordat de film
in het fixeerbad gaat.
Want deze kleuren zyn moeilijk
te verwijderen. De naam, die men
er aangeeft is heel fraai dichroï-
tische (is tweekleurige) sluier. Maar
de resultaten zijn minder fraai. De
ene kleur laat namelijk wat min
der licht door dan de andere, zo
dat de afdruk onregelmatig lichte
en donkere vlekken gaat vertonen.
Vooral bij opnamen, die aan de
krappe kant belicht zijn, is het
resultaat zeer droevig.
Een andere „kleurenfout" kan
ook ontstaan, waarbij de film een
rode of groene tint gaat vertonen.
Die kleur is een restant van de
anti-halo-laag. U moet weten, dat
elke film aan de achterkant voor
zien is van een gekleurde laag, die
bij de z.g. panchromatische films
groen gekleurd is en by de ortho-
chromatische rood. (Onthoud even:
„pan" films zijn gevoelig voor alle
kleuren en registreren dus ook ro
de stralen terwijl „ortho", films on
gevoelig voor rood zijn). Die ge
kleurde laag is aangebracht om een
soort „spiegeling" op de achterkant
van het celluloid te voorkomen. Bij
felle tegenlichtopnamen vooral zou
den de lichtstralen op de achter
kant van de film teruggekaatst
kunnen worden en daardoor een
zoompje van licht aan elke af
beelding geven. Nu verdwijnt het
surplus van licht door die gekleur
de laag, omdat het geabsorbeerd
wordt. Die laag lost op in de ba
den. maar soms blijft er een res
tant zitten. Is deze kleur zeer re
gelmatig over de film verdeeld en
heeft zo'n film dus een rode gloed,
dan heeft dit geen nadelige invloed
op de afdrukken. Natuurlijk stoort
het wel; wanneer de film gedeelte
lijk gekleurd is, omdat er dan ver
schil in doorlaatbaarheid is.
Remedie: de film na de laatst»
spoeling nog een keer in een ont
wikkel- of fixeerbad stoppen en
daarna opnieuw spoelen.
Tenslotte bespreken we nog een
onaangename fout: wanneer de ne
gatieven bruine vlekken vertonen.
Bij een pas ontwikkelde film is er
waarschijlijk roestwater van niet-
roestvrije hulpmiddelen op de g
latine terecht gekomen. Verwijder
die roestvlekken met een bad van
oxaalzuur. Doe 5 cm3 van dit spul
letje (voorzichtig) op 100 cm3 wa
ter. Naspoelen!
Wanneer het oude negatieven
zijn, die bruine vlekken vertonen,
dan is de schuld te zoeken bij een
onvoldoende fixeren of spoelen. De
restanten van de emulsie of van
het fixeerzout zijn omgezet in zwa-
velzilver-verbindingen, die bruin
van tint zijn. Een enkele maal wil
de behandeling in een sterk fixeer
bad iets kunnen verhelpen, maar
vrijwel altijd is er geen afdoende
remedie en is door de onachtzaam
heid bij de behandeling een nega
tief voor goed bedorven.
Nu zijn er ook nog van die klei
ne ergernissen, die de amateur zich
altijd zelf moet verwijten, wanneer
hij geen voldoende aandacht
schenkt aan vijand no. 1 van
fotografie: stof.
De stofjes in de camera veroor
zaken, doordat ze op de film te
recht komen witte plekjes in het
negatief (die later op de afdruk
zwart worden).
Stof op de lens veroorzaakt een
onaaangename lichtverstrooiing,
waardoor de lichtpartijen in de op
name een overstraling krijgen en
de indruk gewekt wordt of er een
soort mist van licht over het ge
heel hangt.
Stofjes, die na het ontwikkelen
op de negatieven terecht komen,
veroorzaken witte plekjes op de af
druk of vergrotingen.
Zorg dus altijd voor het stofvrij
drogen van uw kostbare negatief
materiaal.
debuut als regisseur. Beiden spelen
ook de hoofdpersonen van dit won
derlijke avontuur. Maar de eigen
lijke hoofdrol wordt toch vertolkt
door eenpaard.
Dit paard, Berlingot geheten, is
gestolen door twee bandieten met
de bedoeling het in de vorm van
biefstuk te verkopen. Maar als het
er op aankomt, durven zy het niet
te slachten en hun hele bestaan
raakt in de war.
Roger en Jean-Marc beweren, dat
het een authentiek verhaal is. Of
dat waar is, zullen we maar in het
midden laten, maar de dwaze weer
slag van dwaze historie zal men te
De Franse regisseur Roger
Vadim op een van de schaarse
ogenblikken, dat hij tijd heeft
kunnen vinden om te spelen met
de driejarige Nathalie, het doch
tertje uit zijn tweede huwelijk
met Annette Stroyberg.
Want Roger Vadim heeft het
erg druk. Hij werkt thans hard
aan de scenario's van twee films
die hij in de komende tijd zal
regisseren.
De eerste is ,M repos du guer-
rief' naar een roman van Chris-
tiane Rochefort. De rolverdeling
is al bekend: Robert Hossein
enBrigitte Bardot, mevrouw
Vadim nr. I, waarmee dan maar
weer bewezen is, dat de steeds
herhaalde kreet van B.B., dat zij
met filmen zou ophouden en dat
„La vie privée" haar filmische
zwanezang was, met een flinke
korrel zout genomen moet wor
den. Of is het wellicht ook een
middel om de tanende belang
stelling gaande te houden?
Roger Vadim verklaarde: ,Jk
ben niet van plan van deze film
alleen maar een documentaire
over twee mensen te maken. Wat
mij vooral boeit is het thema:
de leugen. Een mens weigert te
liegen en kan niet langer meer
leven".
Zijn tweede film heeft een
titel - „Le vice en la vertu" -
welke aan de Markies De Sade
doet denken. In werkelijkheid
wil Vadim De Sade echter niet
tot zijn scenarioschrijver maken,
maar hij laat zich alleen door
hem inspireren.
„Mijn beide vrouwelijke hoofd
personen zullen evenbeelden zijn
van de deugzame Justine en de
losbandige Juliette. De film zal
spelen aan het einde van het
naziregime. In wezen waren er
in de theorieën van Hitier fac
toren, die sterk die van De
Sade benaderen: de mythe van
de Übermensch en de minach
ting voor de zwakkeMaar
verder gaat de gelijkenis dan ook
zeker niet
groot, maar over de grenzen moet
hun ster nog rijzen.
Wie zou de een van dit duo beter
aan het publiek kunnen voorstellen
dan de ander? Wij laten hier tot
slot volgen, wat zij van elkaar zeg
gen.
Vraag: „Jean-Marc Thibault, kunt
u ons een beeld geven van uw
collega Roger Pierre?"
Antwoord: „Nu, men kan me net
zo goed vragen om een vulkaan te
beschryven die Juist flink bezig
is met vuur te spuwen, of een
viool te vinden welke verborgen
is in een orkest van koperblazers.
Om te beginnen is Roger het
grote raadsel van ons beroep: hij
is toneelspeler, mimicus, schrijver,
zanger van de lichte en van de
zware muze, danser, imitator,
dichter! Ik moet u bekennen dat
zijn beste, altijd weer zwaar ver
blufte toeschouwer, ikzelf ben.
die alle dagen, alle jaargetijden
door zeer nauwkeurig loopt. Hij is
de regisseur, die met enorm ge
duld elk detail, elk woord, elke
houding bekijkt. Hij is de voor
zichtige boekhouder, die noch zijn
tijd, noch zijn geld, nooh zijn
vriendschappen verspilt. Ik zie
hem zo te zeggen altijd symbo
lisch gewapend met een groot
stuk school-gum, en bezig om
alles wat lelijk, vuil of gemeen
is, of ernaar zweemt, weg te gum
men
