Van „provinciale wet"
naar de „provinciewet"
lüpwïÉf'
Ook dit jaar weer mass ale
moord op vogels in België
Benard voorstander van
Waalse volksregering?
Utrechtse gashond Kees
hoekt Deense successen
Chefarine 4
Een dagelijkse duik
in de golven
Deze iveek in de Tweede Kamer
Uitbreiding van
hoeveelheden
Statenleden
Krachtige bestrijding
van pijn of griep
Domburgse vindt liet heerlijk!
I
Elk seizoen worden 8 miljoen
diertjes uit winstbejag gedood
Veelzeggend geheim document
zegt weinig meer dan bekend is
Maar liefst 204 lekken ontdekt
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 17 oktober 1961
Derde blad no. 30479
f (Van onze Haagse correspondent)
Temidden van een hele serie on
derwerpen prijkt op de agenda der
Tweede Kamer voor morgen het
ontwerp van een nieuwe provincie
wet. Meer dan een eeuiv, sedert juli
1850, is Thorbeckes provinciale loet,
zij het met wijzigingen, van kracht
geweest en dat er nu een nieuw stel
regels voor het provinciaal bestuur is
ontworpen, is begrijpelijk. Hiermede
is niets ten nadele van Nederlands
belangrijkste staatsman uit de vorige
eeuw gezegd. Nieuwe tijden eisen nu
eenmaal vaak nieuwe wetten. Het is
overigens een huldeblijk aan de na
gedachtenis van de grote Johan
Rudolf, dat in het nieuwe wetsont
werp de grondbeginselen van zijn
oude provinciale wet nog duidelijk
te herkennen zijn.
Al vervult de provincie een belangrijke
taak als „tusseninstantie" tussen de
centrale overheid en de gemeenten, toch
lijkt het erop dat zij wat de publieke
belangstelling betreft, min of meer tus
sen stoel en tafel is gevallen. By ver
kiezingen voor de provinciale staten
is de opkomst altijd iets minder groot
dan bij de stembus voor de Tweede Ka
mer en de gemeenteraden.
Vooral de stedeling heeft een niet al
te duidelijke indruk van de provinciale
overheid. De provincie kan in beperkte
mate belastingen heffen, kan zich be
moeien met waterstaat, natuurbescher
ming en krankzinnigenzorg, houdt toe-
zicht op de gemeenten en (wat nog het
meest tot de buitenstaander spreekt) de
statenleden kiezen de Eerste Kamer. Dit
is natuurlijk maar een greep uit de pro
vinciale bevoegdheden.
Op laatste benen
Het nieuwe wetsontwerp is vlak na de
Tweede-Kamerverkiezingen in maart
1959 ingediend. Mr. Struycken liep toen
op zijn laatste benen als bewindsman
van Binnenlandse Zaken. Hij werd op
gevolgd door minister Toxopeus, die in
overleg met de betreffende commissie
uit de Tweede Kamer een aantal ver
anderingen in het voorstel heeft aange
bracht. Wetsontwerp 5460 is daardoor
uitgedijd tot een vrij respectabel pak
papier.
Het ontwerp is natuurlijk niet „zo
maar" uit de lucht komen vallen. Nog
voordat de oude wet haar eeuwfeest
vierde was, in 1948, een commissie in
gesteld onder voorzitterschap van dr. M.
J. Prinsen, die thans commissaris der
Koningin in Noord-Holland is.
Veel, maar niet alles, van wat de com
missie-Prinsen voorstelde is terug te
vinden in het wetsontwerp.
Wat houden de komende veranderin
gen in?
Grotere aanvallen
In de eerste plaats is daar de voor
gestelde uitbreiding van de aantallen
leden van provinciale staten. De toe
stand was hier volkomen verouderd. Zo
kon het gebeuren, dat deze cijfers al
lang niet meer klopten met het aantal
inwoners. Iedereen weet, dat bijvoor
beeld veel bewoners uit Friesland zijn
vertrokken, dat de bevolking van Lim
burg sterk is gegroeid en in de loop der
jaren haast tweemaal zo groot is ge
worden als die van haar noordelijke zus
ter. Toch heeft Friesland 50 statenle
den en Limburg slechts 45. Dat gaat nu
veranderen. In verscheidene provinciale
hoofdplaatsen zullen de vergaderzalen
van de staten moeten worden vergroot.
Het voorstel koppelt de hoeveelheid
statenleden aan het aantal inwoners.
Zuid-Holland krijgt 83 statenleden (plus
1), Noord-Holland 79 (plus 2), Noord-
Brabant 71 (plus 7), Gelderland 67 (plus
5), Limburg 59 (plus 14), Overijsel ook
59 (plus 12), Utrecht 55 (plus 14). Fries
land 51 (plus 1), Groningen 51 (plus 6),
Drente 47 (plus 12), Zeeland 43 (plus
1).
Limburg en Utrecht profiteren dus
het meest, maar ook Overijsel en Drente
hebben niet te klagen. Volkomen even
redigheid is niet de bedoeling geweest,
anders zou Zuid-Holland bijna tienmaal
zoveel statenleden moeten hebben als
Zeeland
Naast het bij uitstek praktische voor
stel tot uitbreiding van statenvergade
ringen bevat het wetsontwerp een aan
tal veranderingen, die voor de meeste
mensen niet erg „zichtbaar", maar voor
het bestuur toch wel belangrijk zijn.
Democratie
Volgens minister Toxopeus komt het
democratisch beginsel onvoldoende tot
zijn recht als Gedeputeerde Staten in
het dagelijks bestuur voor hun beleid
niet steeds verantwoordelijk zijn aan
provinciale staten. Zij worden, anders
dan vroeger, nu ook verantwoordelijk
voor hun toezicht op de gemeentebe
sturen. Zo kunnen provinciale staten
zich gaan bemoeien met het goedkeu-
ringsbeleid van G.S. inzake gemeente
lijke besluiten. De meningen over een
dergelijke verantwoordingsplicht zyn
verdeeld.
Hongaarse vluchteling op
Terdachte wijze verdwenen
Volgens de Weense politie is dr. Aurel
Abrany, een Hongaarse vluchteling,
twee dagen geleden onder verdachte om
standigheden verdwenen. Zij vreest, dat
Abrany, die een goede vriend van de
vroegere Hongaarse premier Ferenc Na-
gy zou zijn geweest, het slachtoffer
van een politieke misdaad is geworden.
De 47-jarige Abrany, redacteur van
„Transcontinental Press Agency", had
een telefonisch verzoek gekregen zich
te vervoegen aan het adres van een
andere Hongaarse viuchteling, Laszlo
Gerö. Ook deze is echter verdwenen en
Sommigen verwachten ervan dat de
debatten in de staten er levendiger door
zullen worden. Anderen komen met
theoretische en praktische bezwaren op
de proppen: G.S. ontlenen hun toezicht
op de gemeenten niet aan een opdracht
van prov. staten, maar aan een gebod
van hogerhand (medebewind). Verder
zou het bedenkelijk zijn, dat in een
openbare statenvergadering gepraat zal
kunnen worden over bijvoorbeeld de ver
mogenstoestand van een gemeente of
over gemeentelijke geldleningen.
Het lijkt niet onwaarschijnlijk, dat
vanuit de Kamer pogingen zullen wor
den gedaan om het ontwerp op dit punt
te wijzigen.
Ga heen
Een ander punt is het tussentijds on
vrijwillig ontslag van een lid van Ge
deputeerde Staten. De oude wet kende
die mogelijkheid sinds 1948. Het betref
fende artikel was een stukje gelegen
heidswetgeving, bestemd om communis
tische gedeputeerden te kunnen „wip
pen". Men leefde in dat jaar immers
sterk onder de invloed van de commu
nistische staatsgreep in Praag. De rege
ring wil deze bepaling niet in de nieuwe
wet laten herleven, omdat er nog wel
andere middelen zijn om een ongewenste
gedeputeerde naar huis te sturen. Dit
is niet de mening van een aantal Ka
merleden.
Nog een punt van verschil is de relatie
statenlid-Eerste-Kamerlid. Door de
merkwaardige wijze van verkiezing van
de Eerste Kamer (de staten der provin
cies worden hiertoe in vier groepen ver
deeld) koii een statenlid tot dusverre
niet in zijn eigen groep kandidaat voor
de Senaat worden gesteld. De regering
wil dit beletsel opheffen, maar ook hier
is zij op verzet gestuit.
Volgens het wetsontwerp zal het „bui
tengewoon lid van G.S." verdwijnen. Deze
moest optreden bij staking van stmemen
in het college. In de loop der tyd is dit
slechts bij uitzondering nodig geweest.
Sommige kamerleden vinden het jam
mer, dat dit zeldzame bloempje uit de
tuin der wetgeving wordt weggewied.
De voorzitter van G. S. (de commissaris
der Koningin) krijgt nu in het college
een doorslaggevende stem.
Advertentie
zonder de maag van
streek te maken!
leder tablet Chefarine „4" bevat 4 beroemde
geneesmiddelen, die elk afzonderlijk in de hele
wereld beroemd zijn geworden. Een van deze
middelen is Chefarox en dient In het bijzonder
om de maag te beschermen. Ook zij die een
gevoelige maag hebben kunnen zonder be
zwaar Chefarine „4" gebruiken. Het is een
Ideaal middel om pijn of griep snel en doel
treffend te bestrijden.
Bij pijn, griep of „landerig" gevoel zorgt een enkel tablet,
dat U met olezier Uw werk kunt doen 1 Koker A 20 tabletten 10.80.
(Van onze correspondent)
Mevrouw Maas uit Domburg, een 72 jaar oude boerin, laat zich nog iedere
dag door de golven van de zee koesteren. Iedere dag verwisselt zij haar
boerenkleding voor een badpak. Haar kraakheldere witte muts met de gouden
krulijzers maakt plaats voor een witte plastic badmuts. ,,Het is een levens
behoefte voor mij", zegt mevrouw Maas. En haar ogen lachen in haar oude,
rimpelige gezicht.
--
„Ik zwem al 30 jaar iedere dag, van
het voorjaar tot in de herfst voegt zy
er aantoe. Er werd in het begin héél
wat over me geroddeld in het dorp.
Maar de mensen zijn er langzamer
hand wel aangewend.
De toeristen trouwens ook! Wie deze
zomer een paar dagen in Domburg was,
kende mevrouw Maas. Nieuwelingen op
het strand stootten elkaar aan, als de
Reserve luitenant-arts
is verpilcht in dienst
(Van onze Haagse correspondent)
Degenen, die medicijnen hebben ge
studeerd. kunnen na de eerste opleiding
in militaire dienst kiezen: vaandrig
blijven tot hun diensttijd om is öf een
benoeming tot reserve eerste luitenant
arts aanvaarden.
De vraag is nu (als zij dit laatste ver
kiezen) of zij dan verplicht of vrijwillig
in dienst zijn. In het laatste geval ko
men zij in aanmerking voor een uitke
ring en een vakantie-gratificatie. Daar
de minister van Defensie van mening is,
dat deze artsen verplicht in dienst zyn
en dus geen recht op uitkering hebben,
had een Haagse reserve eerste luitenant-
arts deze kwestie aan het ambtenaren
gerecht voorgelegd en gesteld, dat hij
vrijwillig als zodanig in dienst was ge
gaan.
De uitspraak van het ambtenarenge
recht luidde dat het beroep van de arts
-* is yerklaard,
MEVROUW MAAS
in haar [raaie Domburgse kledij.
vrouw met haar rokken slepend door het
zand, het strand op kwam. Gniffelend
zagen zij haar in een kleedhokje ver
dwijnen. Als mevrouw Maas weer uit
het kleedhokje kwam, was zij gewoon
een oude dame in een donker badpak.
Maar in het hokje lagen de dikke, stug
ge rokken, de bloedkralen en de kost
bare muts met de gouden krullen.
Het liefst zwemt mevrouw Maas in
hoge, woelige golven. Als de storm de
zee opzweept en de golven woedend het
strand opspringen, dan is de Domburg
se boerin in haar element. Dan laat
ze zich meesleuren, zwemt tegen de gol
ven op, en duikt lachend over een hoge
roller heen.
,,'tls jammer, dat het hier 's zomers
niet vaak stormt", vindt zy. Want dan
is het water zo heerlijk fris! Dat vind
ik het allerbelangrijkste: fris water en
frisse lucht!
ertaan toe. Er werd in het begin héél
kennen mevrouw Maas. Allen vinden
haar sympathiek. Een enkele keer la
ten ze dat merken. Dan staat er achter
bij haar deur een mandje met lekkers.
„Ik ben daar heel blij mee", zegt
mevrouw Maas. „Want een oud mens
wordt w S»uw vergeten^
Onrust in Oeroendi
na moord premier
De Beheerschapscommissie van de
Ver. Naties heeft gisteren besloten een
onderzoek naar de moord op Prins Rwa-
gasore in te stellen. De subcommissie
die met het onderzoek is belast moet
het hoofdkwartier van de Verenigde Na
ties zo spoedig mogelijk rapport uit
brengen. Er heerst onrust in Oeroendi
na de moord op de premier.
Einde rassenscheiding bij
spoorwegen in V.S.
De negerpredikant Martin Luther
King heeft na een onderhoud met presi
dent Kennedy meegedeeld, dat de drie
grote spoorwegmaatschappijen in de
zuidelyke staten ynn de Verenigde Sta
ten besloten hebben voortaan al hun
wachtkamers, restaurant-s en andere
openbare gelegenheden open te stellen
voor reizigers van alle rassen. 1
Amerikaans smaldeel
patrouilleert
in Atlantische Oceaan
De Amerikaanse Marine heeft mede-
geeld, dat in de komende weken
een smaldeel van de Amerikaanse
vloot, bestaande uit een moederschip
en zes torpedobootjagers, wordt
gestationeerd in een gebied in de
Atlantische Oceaan, gelegen langs de
koers welke wordt gevolgd door Russi
sche onderzeeboten, die vanuit marine
bases aan de Witte Zee op weg zijn naar
de Atlantische Oceaan. Naar verluidt is
dit gebied ten noordwesten van Enge
land gelegen.
Het smaldeel zal in november deelne
men aan anti-onderzeebootmanoeuvres
en vervolgens voor onbepaalde tyd in
het» betrokken gebied blijven.
Dit houdt wellicht in dat de schepen
regelmatig zullen patrouilleren langs de
scheepvaartroutes tussen IJsland en de
Britse eilanden.
Advertentie
GERO ZILVIUM
S^ei/e f^Brinlzó
Edelsteenkundige F.G.A.
Breestraat 114c
Brussel houdt zich
niet aan conventie
van Parijs (1950)
(Van onze Brusselse correspondent)
Ontstellend zijn de gegevens over de
vogelmoord in België, welke ieder jaar
rondom deze tyd plaats vindt. Ze zyn
dezer dagen gepubliceerd door het Ko
ninklijk Belgisch Instituut voor Natuur
wetenschappen en door de Belgische af
deling van de Internationale Raad
voor het behoud van de vogels. De
mens van 1961 wryft zich de ogen uit
wanneer hy kennis neemt van deze pu-
blikatie. En hy vraagt zich af, met
welk recht België zich nog een be
schaafd land durft te noemen en of het
nu hfeus verwacht, dat zijn partners in
de Benelux enige welwillendheid voor
deze Belgische „natuurbescherming"
zullen kunnen opbrengen.
In nagenoeg alle Europese landen is,
overeenkomstig de in 1950 te Parijs onder
tekende conventie, de vangst van vo
gels afgeschaft. Deze landen houden
zich aan de afspraak, maar België, dat
het verdrag mede heeft ondertekend,
treedt het met voeten. Ieder jaar wor
den er meer dan tien miljoen vogels
gevangen waarvan zes tot acht mil
joen worden gedood.
België beschermt alleen de insekten-
eters, de nachtroofvogels en enkele zeld
zame soorten. Van de 350 soorten die
tot de Belgische ornithologische fauna
behoren, worden ongeveer 125 door de
wet beschermd. Meer dan 25.000 Bel
gen hebben een officiële vergunning om
vol gels te mogen vangen. Dat is onge
veer 1 per km2! Het aantal is ver
dubbeld sedert de jongste wereldoorlog.
Men kan daaruit afleiden, dat het vo
gelstrikken een lucratieve bezigheid is.
Volgens de jongste statistische gege
vens worden tydens de vanstperioden
in België ongeveer 11 miljoen vogels
gevangen. Daarvan zijn ongeveer 5 mil
joen spreeuwen, lijsters en mussen be
stemd voor de consumptie en voor het
verwerken tot veevoeder e.d. Van de
vinken worden de gevangen vrouwtjes
meestal gedood, omdat ze geen handels
waarde hebben en van de mannetjes
sterft een deel tydens het vervoer of
daarvoor, kort na het vangen. Zo ster
ven op honderd gevangen goudvinken
43 vogels. Bovendien worden veel vo
gels onwettig gevangen. Volgens een
aannemelijke raming worden elk jaar
ongeveer acht miljoen vogels in België
gedood. Vele van deze dieren worden
in het land van herkomst en in an
dere landen beschermd omdat zij tot de
voor de mens nuttige vogelsoorten be
horen. Een groot aantal vogels wordt
uitgevoerd naar Engeland, Duitsland en
Nederland. De invoer in die landen is
meestal clandestien, omdat de wet daar
het houden van deze soorten verbiedt.
Allerlei pogingen die tot dusverre zijn
gedaan door groeperingen, die wensten
dat België zijn afspraken inzake de vo
gelbescherming zou nakomen, schijnen
tot nu toe gestrand op de laksheid van
de autoriteiten, genoeg toezicht te hou
den op het naleven van de wettelijke
voorschriften en op het grove winstbe
jag van de domme en wrede Belgische
vogelvangers.
(Van onze Brusselse correspondent)
Het Vlaamse dagblad „Het
Laatste Nieuws" heeft gisteravond
met enige ophef melding gemaakt
van hetgeen het noemt een „veel
zeggend geheim document" van de
leider der Waalse federalisten
André Renard. Het zou een rap
port zijn dat zou worden uitge
bracht ter gelegenheid van het
congres van de Waalse Volksbe
weging dat in november wordt ge
houden.
Dit rapport zou de oprichting van
een volksregering in Wallonië voorstel
len. Die regering zou voortkomen uit
een Waalse Nationale Vergadering vol
gens een werkwijze die, zoals het rap
port (althans volgens „Het Laatste
Nieuws") zegt, beantwoordt aan regels
die grondig verschillen van de traditi
onele regering van het parlementaire
type.
„Het Laatste Nieuws" geeft enige ci
taten uit het rapport. Daaruit blijkt
dat de aanhangers van Renard vooral
van plan zyn Brussel uit te spelen te
gen de Vlamingen terwijl zy zien nog
al minachtend uitlaten over deze laat-
sten.
In ieder geval bevat dit „veelzeggend
geheim document" weinig wat niet al
eens van de zijde van de aanhangers
van Renard is beweerd, en men zal er
vooralsnog geen al te grote betekenis
In één ivoordgeweldig!"
De Utrechtse gashond Kees, een
negenjarige herder, is weer in de
Domstad teruggekeerd na een bij
zonder succesvol bezoek aan Dene
marken. Ook gashondbegeleider N.
Koek is vol lof over zijn reis. „In één
woord geweldig", is zijn commentaar.
Kees is in het nieuws gekomen, toen
de directeur van het Gmeentelijke Ener
gie- en Vervoersbedrijf Utrecht (GEVU)
en de directeur van het Gasinstituut in
Den Haag op een internationale con
ferentie van directeuren van gasbedrij
ven een rapport uitbrachten over de
hond, die meer dan zes jaar in alle stilte
zijn werk had verricht. Nederland is tot
nu toe het enige Europese land, dat
honden gebruikt (twee in Utrecht en
één in Den Haag) voor het opsporen
van lekken in het buizenstelsel. Overal
elders doet men dat met speciale meet-
aparatuur, waarvan de bediening heel
wat meer manuren vergt.
Werkbezoek
Het gasbedrijf van Hellrup, een stadje
in de buurt van Kopenhagen, verloor
tot nu toe veel gas via lekken, die zeer
moeilijk te vinden bleken. Men nodigde
daarom, zij het wat sceptisch gestemd,
Kees uit voor een werkbezoek. Drie we
ken lang, van 25 september tot 14 okto
ber, heeft Kees onder leiding van de
heer Koek de straten van Horsholm,
waar het gasverlies het grootst was, na
gesnuffeld. De hond onderzocht bijna
50.000 meter buis en hij vond er niet
minder dan 204 lekken in, ongeveer an
derhalf maal zoveel als men met de nor
male apparatuur had ontdekt.
Kees is enige jaren geleden, toen men
in Utrecht overging van koolgas op
aardgas, omgeschoold. In Denemarken
.gelpvlkt men nog Iwplgas, mm Kees
was er direkt weer helemaal in. „Daar
geeft ons hondje niets om", vertelde de
heer Koek trots. De belangstelling van
pers en publiek was overweldigend, maar
de heer Koek is vol lof over de ge
disciplineerdheid van de Denen. Het wil
in Utrecht namelijk nog wel eens gebeu
ren, dat Kees zyn werk niet kan doen
omdat hy wordt omstuwd door horden
toeschouwers, maar in Horsholm en Hel-
lerup bleven de mensen netjes aan de
overkant van de straat staan.
Op de proef
Kees Is op zijn reis wel danig op de
proef gesteld. De directeur van het
Deense gasbedrijf was er bijvoorbeeld
niet van overtuigd dat de hond ook
binnenshuis lekken zou kunnen vinden.
Hij draaide daarom, zonder dat de heer
Koek daar iets van wist, een gaskraan
een eindje open in een huis dat Kees op
zijn trottoirtocht moest passeren. Toen
de hond het bewuste punt naderde, was
hij niet meer te houden: hij sprong over
een heg en blafte by de voordeur de hele
buurt bij elkaar...
Het succes van de Utrechtse gashond
is zo groot geweest, dat men nu in De
nemarken overweegt, ook een speurhond
voor dit werk op te leiden. Ook uit an
dere landen waren gasspecialisten naar
Denemarken gekomen om de „dierlijke"
opsporingsmethode te bestuderen, zodat
het niet onmogelijk is, dat nog meer
landen het Nederlandse voorbeeld zul
len gaan volgen.
Kees blijft voorlopig in Nederland.
Het ligt niet in de bedoeling, hem meer
van deze werkbezoeken te laten maken.
„We zijn geen aannemers", zo zegt men
bij het GEVU, „De reis naar Denemar
ken was louter een kwestie yam onder-
Uöge hulpverlening", :„T
aan behoeven toe te kennen. Veelzeg
gend is veeleer het feit dat een blad als
„Het Laatste Nieuws" dat een voor
Belgische begrippen grote oplage heeft
(290.000) doch dat in Vlaamse kringen
weinig gezag geniet het nodig heeft
geoordeeld bijzonderheden uit het rap
port te publiceren. Men kan zich afvra
gen of toch aan Vlaamse zyde enige
ongerustheid bestaat over Renards
plannen en of het wellicht wil waar
schuwen voor dit Waalse federalisme.
Van die ongerustheid is overigens wei
nig te merken: men heeft zelfs de in
druk dat de Vlamingen de laatste maan
den mede als gevolg van een wat opge
klaarde politieke relatie tussen rooms-
katholieken en socialisten eerder met
meer zelfbewustheid en vertrouwen in
de toekomst de eisen van Renard en de
zijnen afwijzen.
In het afgelopen seizoen
Geen vermeerdering
van het toerisme
De Algemene Nederlandse Ver
eniging voor Vreemdelingenver
keer (A.N.V.V.) heeft aan de
hand van een groot aantal steek
proeven in de gehele toeristische
sector getracht zich een beeld te
vormen omtrent het toeristenver
keer naar en in ons land in het
afgelopen seizoen.
Ten aanzien van het bezoek van bui
tenlanders is haar uit dit onderzoek ge
bleken, dat hierin over het algemeen
geen noemenswaardige vermeerdering
ten opzichte van 1960 optrad. Het be
zoek van Amerikanen nam af, hetgeen
vermoedelijk is toe te schrijven aan de
politieke spanningen, aan een verhoogde
voorkeur voor het doorbrengen van de
vakantie in eigen land en aan het ont
breken van grote, spectaculaire evene
menten in Europa. Op het buitenlands
dagbezoek in het bijzonder hadden van
zelfsprekend de ongunstige weersom
standigheden een nadelige invloed.
Het binnenlands toerisme liet wat de
meeste soorten accommodatieverDlijven
betreft in het geheel genomen een stij
ging ten opzichte van vorig jaar zien.
In het aantal tentkampeerders viel een
teruggang te constateren. Maar dat was
wellicht ook te danken aan het weer.
Daarentegen bleef de stijging van het
aantal caravankampeerders zich voort
zetten. Het slechte weer verhinderde
niet, dat het bezoek aan de kust zeer
groot was. Voor het overige had het een
verschuiving van de belangstelling van
de openluchtrecreatie en attractie-
bedrijven buiten de bevolkingscentra
naar de culturele instellingen en de
amusementsbedrijven in de steden tot
gevolg.
Het gebrek aan medewerking om tot
de zo gewenste vakantiespreiding te ko
men was oorzaak, dat in het voor- en
naseizoen de bezetting van vele Jogies-
bedrijven matig was.
Onvrijheid in
Ghana gehekeld
Een voormalige Ghanese minister, K.
A. Gbedemah, heeft gisteravond tydens
een debat over een door de regering
ingediend wetsontwerp inzake de instel
ling van speciale gerechtshoven gewaar
schuwd, dat „het laag brandende pitje
van de vrijheid in Ghana zal worden
uitgedoofd" wanneer dit ontwerp wet
wordt. Een speciale afdeling van oet ho
ge gerechtshof zal dan zaken tegen de
veiligheid van de staat behandelen. De
wet van 1958 op de preventieve hech
tenis is „een instrument van het terro
risme" geworden, zo zei Gbedemah.
Hy maakte vooral bezwaar tegen het
feit dat de nieuwe wet niet voorziet
in een beroep tegen een veroordeling
door het hof, zelfs niet op de president
£e$ yerüghtin§ yan een doodvonnis,
