Yucutan nog te onbekend aards paradijs in Mexico FOTOGRAFEREN IS EEN „KUNST" Trouwlustige jongelui paraderen in Vera Cruz ZATERDAG OKTOBER WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 4 Rijkunst HOE WERKT HET? i r 1 Onontbeerlijk Contrast Daiion met be schermende laklaag Ma ja-piramide in Chichen-Itza Yucutan duurd; een korte rokstrook sluit het geheel af. Hoewel de aard van de mestiezen- bevolking (mengsel van Majas' en Spanjaarden) passief is, zijn zü toe gankelijker en vroiyker dan de in heemse bevolking van noordelijker streken van Mexico, zij lachen snel en graag, waartoe zü ook alle reden heb ben, levend in dit paradys, met ta marindes, meloenbomen, kokospalmen mandarijnen-, sinaasappel- amandel en bananenbomen naast de hut Hier heeft men nog nooit van de atoombom gehoord. Hier kan men kleine naakte jongens 's ochtends met een enorme vruchtenmand op het hoofd even energiek en vanzelfspre kend dwars door een riviertje zien stappen, als men ze elders in de we reld naar school ziet gaan. Of ze zitten met vijf en zes ja ren al vast in het zadel. Want ook in de Yucutan wordt goe de rijkunst hoog gewaardeerd en men vindt ook daar de fameuze „charro's", de Mexicaanse cowboys, die op hun vlugge paarden de lasso altijd bij de hand, het vee bijelkaar houden. Wat hier. meer dan in andere streken, een heel karwei is met die dichte wilder nis en drassige grond, aangezien soms een rund daarin wegzakt en direct ten prooi valt aan zwermen zwarte ^enorme roofvogels. Deze charro's zijn fenomenale rui ters. Zij moeten in staat zyn in enor me vaart plotseling hun paard in te houden en volkomen stil te staan. Dit is nodig in verband met hun techniek van het vee vangen. De goede charro moet een weglopend rund, dat hij wil grüpen, bij de staart pakken, en die zo krachtig omdraaien dat het beest te- gende grond ligt. In het donker is het moeilijk rijden op de weg door de jungle, omdat hele kudden voortdurend op de weg lopen of rustig bijeen zitten. En niets is vreemder dan na urenlang ryden door de warme duisternis, waarin men al leen de oliepitjes in de hutten hier en daar ziet gloeien, het luid zingen van de krekels hoort en zich verloren waant voor de wereld, opeens, badend in licht, een hypermodern gestroom lijnd autostation te zien, voorzien van alle comfort en de laatste snufjes Het is lang niet onwaarschijnlijk dat binnen een jaar of tien deze Mexicaanse staat Yucutan een van de meest uitgezochte internationale toeristenoorden zal worden. Be halve de -prachtige historische ge denktekenen van oude culturen: de Maja-ruines en de magnifieke Spaanse kerken, heeft deze staat alles te bieden wat men van een aards paradijs verwacht en in overdaad: de zeldzaamste bloemen, alle vruchten, prachtige kusten, zee, wild, bos, en beminnelijke para dijsbewoners. In de houder wordt een electrisch circuit tot stand gebracht, dat com pleet is als het lampje in de houder is geplaatst. De houder is gemonteerd op het fototoestel en doorverbonden met het contact van de sluiter Bij het bedienen van de sluiter wordt dit contact gesloten zodat de stroom doorgaat en de ontsteking plaats vindt tegelijk met het openen van de sluiter. Omdat een vrij sterke stroom nodig is,zou een zwaar element nodig zijn. Daarom wordt vaak een condensator toegepast voor de ontsteking. Deze kan door een klein elementje worden geladen en, zodra het contact wordt ge sloten, kan de lading afvloeien, m.a.w. de stroom gaat door de lamp. Een chemische flitslamp bestaat uit een met zuurstof gevuld glazen ballonnetje waarin zich een kluwen zeer fijn gespiraliseerd draad bevindt. Dit draad, meestal een al liage van magnesium en aluminium, ver brandt,door de aanwezigheid van de nauw keurig afgepaste hoeveelheid zuurstof, met een felle zeer korte lichtontwikkeling, wanneer het b.v. met een electrisch gloei draadje is ontstoken. bij kunstlicht maakt men tegenwoordig veel gebruik van de flitslamp. Men onderscheidt chemische en electronische flitslampen. SCHEMA ONTSTEKING MET CONDENSATOR Vaak is nog een controlelampje met een drukknopje aanwezig. Dit lampje brandt alleen wan neer de spanning voldoende is en het gehele circuit is gesloten, behaVe het sluitercontact. De weerstand van dat lampje is zo groot dat de stroom te zwak is om de flitslamp te ontsteken. (Van onze correspondente in Mexico, Marion Laudy) Met een groep van drie Latijns Amerikanen op weg naar de staat Yucutan tot betere kennismaking met dit grote wonderlijke land Mexico, belandde uw correspondente op een zondag in drukkende hitte in Vera Cruz, de zeehaven aan de Golf van Mexico, waar vier- en-een-halve eeuw geleden de Spaanse veroveraar Cortes landde. De oorzaak van de onnatuurlijke warmte was overigens de orkaan Clara, die na een bijzonder onstuimige wilde vaart langs de Mexicaanse eilanden in de Caraïbische Zee, de rest van de oostkust in broeiende hitte had achtergelaten. Dit maakte echter geen verschil voor de avondparade, die iedere zondag in Vera Cruz plaats vindt in een centraal gelegen plaza, een plantsoen met banken en fontein, omringd door oude gebouwen uit het Spaanse koloniale tijdperk. In haast elk groter dorp in de Yucutan vindt men zon fraaie Spaanse kerk uit de koloniale tijd. Daar alle drie reisgenoten een leraar uit Chili, een politicus uit Equador en een Mexicaanse ar cheoloog voor studiedoelenden op reis waren, meenden zij mee te moeten paraderen tot nader begrip van de zin van die wekelijkse pa rade, ivaarin men in drie rijen langs elkaar heen om het plein wandelt. En wel zo, dat de middenrij in te gengestelde richting van de buiten ste twee rijen loopt. Die buitenste rijen bestaan uit jongens alleen en meisjes alleen, die elkaar goed kunnen opnemen. De meisjes waren coquet en smaakvol gekleed, ongetwijfeld het gevolg van deze eeuwenoude traditie, ivaardoor zij aan de meest kritische observatie Wanneer ik kenners der fo tografie onder elkaar hoor redeneren, blijkt me. dat die kunst lang niet een voudig is. Ook als ik de stukjes over het fotograferen in de krant onder ogen krijg, merk ik wat cr aan te pas komt. Het eigenaardige daarbij is, dat wat de „kenner" veraf schuwt, de „leek" dikwijls prachtig vindt. Of omgekeerd. Ik heb altijd gedacht, dat je maar hoeft te knippen en de zaak is bekeken. Zo gemakkelijk is 't blykbaar toch niet. Wie de foto's op de „World Press"- tentoon stelling gezien heeft, weet wat 't oog van de meester vermag. De kunst om 't actuele wer kelijk voor de eeuwigheid vast te leggen, is lang niet iedereen gegeven, de kunst om een foto „kunstwaarde" te verlenen, nog minder. Iedereen, die met zo'n kiek- kastje rondloopt, dénkt dat hü in de roos kan schieten. Maar wie dan de resultaten van de knipperij, na vakantiereisjes of anderszins, onder ogen krijgt, ziet dat de resultaten dikwijls bedroevepd zijn. Ondanks de trots van de ma ker. Daarom waardeer ik de man nen, die 't aandurven Uw foto te maken en haar klaar te hebben, terwül U wacht. Ze moeten moedig zijn en ne men een groot risico op zich, want 't moet altüd lukken, ze kunnen U niet met een kluitje in 't riet sturen. Ze hebben een reputatie op te houden, ze mogen niet 't odium op zich laden van „die vent kan er niets van" Nee: 't moet zo zün, dat het conterfeitsel bij U in de smaak valt. dat ge er U door gevleid voelt en dat U fier kunt zeg gen: „Kijk, dat ben ik nu, zie ik er niet kranig uit? Een fotograaf, die daarvan leeft, heeft 't zo gemakkelijk nog niet. Alles -vat hij „schiet" mag niet anders dan lukken, anders valt er voor hem geen droge boter ham te verdienen. De ouwe fotograaf, die door onze omgeving m2t z'n kiekkast rondzwerft, néémt dat risico. Er mag misschien soms iets aan haperen, een plaatje komt er altijd van en er is belang stelling genoeg voor. Dat de foto onmiddellijk klaar is, verhoogt de nieuwsgierigheid en de spanning. Iedereen is in z'n hart wel een beetje üdel, vindt 't prettig als-ie er goed opstaat. Die paar kwartjes kunnen er altijd wel af en de fotograaf moet toch ook leven! Hy beweert U, dat het een prima plaatje wordt. Wie dat bij voorbaat gelooft, is al bijna z'n slachtoffer. Nog even en hij staat op de plaat. De fotograaf vaart er wél bij al maakt hij niet- de Indruk er bepaald ..ryk" van te worden. Over enkele minuten prijkt Uw foto in volle glorie op de schoorsteen. En U bent er bly mee! FANTASIO Een charrouit de Yucutan met onze correspondente, Marion Laudy. samen op de foto van mannelijk Vera Cruz bloot staan. In de middenrij bleken al diegenen te paraderen, die hun keuze hebben gedaan en dit nu „officieel" bekend maken, door zich in die middenrij te vertonen. En de traditie wil, dat wie in die rij publiekelijk zijn verschenen, ook verondersteld worden te trouwen. Maar wee de jongeman, wie het hoofd gaat duizelen van al die schoonheden van Vera Cruz en die later een an dere verloofde wil kiezen! Dit wordt als oneervol voor het eerste meisje beschouwd, zodat de jongeman zich soms tegen pistool of machete (kap mes) van broer of vader van het te leurgestelde meisje moet verdedigen. Maar onze parade verliep hoogst vredig en overal waar wij de lange Mexicaanse machete zagen, die in de Yucutan de lengte van een lange arm heeft, diende die tot vreedzaam ge bruik. In de Yucutan, een nog veel te on bekend aards paradijs op het Mexi caanse schiereiland van die naam, is de machete onontbeerlyk. Want daar. waar het weelderige land zo vlak is als Holland, maar bedekt met een dichte ruige wildernis van groen, dat in het hete, vochtige tropische klimaat zo snel voortwoekert, dat men van de ene tot de andere week het gebaande pad niet meer terugvindt, heeft men het lange zeisachtige mes voortdu rend nodig, zü het om zich door die gordijnen van woekerplanten heen te werken als men op jacht gaat en een aanzienlijk deel van mannelük Yucutan leeft van de jacht zü het om zich te verdedigen tegen de dieren die nog in de jungle leven, zoals de poema (een panter), serpenten en en krokodillen. Men ziet vrijwel geen man langs de weg zonder zijn machete of anders draagt hy een geweer. Soms, bij een of andere hut, waar men kokosmelk uit de vrucht kan drinken of bij gebrek daaraan cola tot in de diepste wildernis van de Yucutan verkoopt men nog flesjes cola! kan men ook een inboorling vinden die rustig sinaasappels schilt met zyn machete, al is het een won derlijk gezicht te zien hoe hy dat lange mes hanteert voor die kleine vrucht. Het villen van dieren is een andere kunst met zo'n machete. Wy zagen een zwijgende Indiaan twee net ge vangen otters met een paar goed ge plaatste sneden in een minimum van tijd villen, waarna hy' de dieren in het rivierwater teruggooide, daar dit de vis aantrok Maar toen hij die lange dolk in het hert zette, dat hij geschoten had en dat nu in een „cano" (een uitgeholde boomstam» in zijn hut lag, ging onze belangstelling voor de techniek van het machetegebruik voorgoed teloor Een van de wonderlijkste ervarin gen, die de Yucutan geeft, is het con trast met de moderne tijd. Deze staat, die in tegenstelling tot andere delen van Mexico, nog vry weinig goede we gen heeft, is daardoor echter met uitzondering van enkele plaatsen bespaard gebleven voor toeristeninva sies en de invloed die daarvan uit gaat. Men leeft er buiten de grotere ste den nog in een voormiddeleeuws ritme, dat het weldadige gevoel van tydloos- heid geeft. En men leeft er geluk kig. De hutten met strodaken en wit gekalkte houten of leem-muren zyn helder. Men schommelt of slaapt er in zijn hangmat, altijd opgehangen in het midden tussen deurloze in- en uitgang, zodat men elk tochtje vangt. De vrouwen, met linten door de haar vlechten gevlochten, zijn steeds in smetteloos witte lange tunieken ge kleed, fraai aan hals en zomen gebor- SCHEMA ONTSTEKING MET ELEMENT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 20