„BIERAUTO"
REED BEST
Altijd liggen verse bloemen
op geheimzinnig graf
VIERKANTE NEUS IS MODIEUS
Een „luxueuze" vakantie in heet Italië voor weinig geld
KRI5-KRAS
TE PAS EN
TE ONPAS
Verstekelinge
van 12 vloog
oceaan over
Van GONDOLA
tot PUNTER
Zaterdag 9 september 1961
Vijfde blad no. 30448
Opgericht 1 maart 1860
DAT je ook met weinig geld op zak een ..luxueuze" vakantie kunt
houden, hebben zeven studenten van om en nabij de twintig jaar
die in Leiden rechten en medicijnen studeren, bewezen. Een maand
lang zijn ze met een auto op stap geweest. Ze hebben Parijs, Lausanne,
Milaan, Rome en Venetië bezocht. En toch heeft die hele vakantie
hen niet meer dan 250 gulden per man gekost.
Een twaalfjarig Londens meis
jeAngela Rileydat stewardess
wil wordenbracht het afgelopen
weekeinde door in de Amerikaan
se stad Boston. Zij was als een
verstekelinge in een Amerikaans
vliegtuig de oceaan overgestoken
De zeven studenten, allemaal
leden van de jaarclub Pieter Bas
van het corps, hadden het handig
bekeken. Met z'n zevenen vormden
zij een dixieland-orkestje en toen
bleek een bierbrouwerij wel bereid
hun een wagen een grote oude
miliatire lesauto, aan alle zijden be
schilderd met de firmanaam te
lenenop voorwaarde dat de
jongelui in het buitenland een beet
je reclame voor een bepaald merk
bier zouden maken.
En dat hebben zij dan ook op alle
mogelijke en soms onmogelijke
manieren gedaan. Al musicerend reden
zij het ene dorpje na de andere stad
binnen. Her en der werden flesjes uit
gedeeld. En zjj namen zelfs de moeite
om in biertruitjes het Lago Maggiore
over te zwemmen. Toen zjj eindelijk
uitgeput de overkant bereikten, ont
dekten zij een bord, waarop stond dat
het verboden was te zwemmen.
Bij hun intrede in het dorpje Quer-
cianella, 12 km ten zuiden van Livor-
no in Italië, kregen zij het aan de stok
met de politie, zo vertellen ons J. Brou
wer uit Oegstgeest en B. C. Punt uit
Noordwijk, twee van de zeven studen
ten. Midden in de nacht, om twaalf
uur half een, trokken zij als een hoem
pa-band het slapende dorp door. De
dorpelingen waren enthousiast, aldus
onze zegslieden, dat wil zeggen op twee
carabinieri na, die de band het zwij
gen oplegden.
In Quercianella, aan de Adriatische
Zee, zijn ze een dag of vijf gebleven.
Het weer noodde daar wel toe, want in
Italië was het alle dag zo'n graad of
vijfendertig. „We trokken daar ook
vaak de bossen in om te spelen en dan
kreeg je het hele dorp achter je aan".
Dank zij hun instrumenten slaagden
zij er meestal wel in hun avonden op
een goedkope en toch „luxueuze" ma
nier zoek te brengen. Al spelend gin
gen ze een café binnen, waar zij in
negen van de tien gevallen werden uit
genodigd nog wat te blijven spelen en
dat betekende vrij roken en drinken.
Slorp benzine
Dat zij desondanks de laatste dagen
van een gulden per dag moesten leven,
kwam doordat het reizen iets duur
der uitviel dan zij hadden venvacht.
Want al hadden zij de auto voor niets,
de benzinekosten waren wel voor eigen
rekening. En de oude bierauto liep een
beetje duur: één op vierTegen
de Simplon op kon je de benzinenaald
terug zien lopen." Bovendien gebruikte
de wagen nogal wat olie.
De studenten sliepen in tenten of,
als het zo uitkwam, in de open lucht.
Op de laatste manier brachten zij ook
een nacht door op het San Marcoplein
in Venetië. De volgende ochtend zagen
zy wit van de „gaven" die de duiven
over hen hadden uitgestrooid in de
uren dat ze sliepen.
Giethoorn
De terugreis legden zij mede
in verband met de financiën
wel bijzonder vlug af: vrijdagmid-
De studenten met hun „bierauto"
gefotografeerd met de Are de
Triomphe op de achtergrond.
dag vertrokken zij uit Venetië en
zondagmiddag kwamen zij aan in
Giethoorn. En daar hoorden zij be
kend geluid: ,funter, meneer
En dat leek verdacht veel op het
„La gondola, sir dat zij een paar
dagen eerder herhaaldelijk hadden
gehoord.
„Deze manier van vakantie gaan is
ons zo goed bevallen" ,zo besluiten de
twee studenten hun verhaal, „dat we
volgend jaar weer willen en dan gaan
we naar Turkije. Rome is voor ons al
leen maar de aanloop voor Istanboel
geweest".
en werd pas ontdekt, toen zij drie
kwart van de reis achter de rug
had.
Angela was zaterdagmiddag naar
London Airport gegaan, waar het op
dat moment razend druk was door ver
tragingen als gevolg van de mist. Toen
vlucht 105 van de Pan American Air
ways werd omgeroepen, ging zij met
een pop in papier gewikkeld, met de
mensenstroom mee. Een functionaris
van de luchtvaartmaatschappij vroeg
haar naar haar plaatsbewijs, waarop
zij antwoordde dat zij bij „die me
vrouw hoorde", en zij wees op haar
voorgangster.
Zonder verdere moeilijkheden kwam
Angela het toestel binnen. Tegen de
passagier die naast haar zat en vroeg
met wie zij reisde, zei ze: „Ik ben op
reis met mijn vader", en zij wees naar
achteren. „Er was daar geen plaats
meer voor mij", voegde zij er als extra
verklaring aan toe. Pas toen het DC-8
straalvliegtuig al in de buurt van
Amerika kwam, ontdekte het cabine
personeel dat er helemaal geen vader
was.
Men was echter zo onder de indruk
van Angela's durf en volkomen
beheerstheid, dat men niet kwaad
werd. Toen het toestel in Boston land
de. werd zij toevertrouwd aan een ver
tegenwoordiger van de luchtvaart
maatschappij in deze stad, die haar
nog iets van de stad liet zien en haar
later op het vliegtuig terug naar Lon
den zette.
Voor haar vertrek uit de Amerikaan
se stad zei ze tegen Amerikaanse jour
nalisten: „Ik heb helemaal geen zin
naar huis terug te gaan. Mijn vader
zal wel heel erg kwaad zijn".
En dat was vader Riley. Hy zei:
„Zij durft wel. Reken maar dat ik op
het vliegveld zal zyn om haar af te
halen".
Niet ver van Newmarket in Suffolk is bij een kruispunt een geheim
verborgen, Sherlock Holmes waardig. Het is een graf dat zich op
twaalf passen van een hoofdweg bevindt, tussen Newmarket en Bury
St. Edmunds. Altijd liggen er bloemen op het graf. Prachtige verse
bloemen. Wie ze er neerlegt? Dat weet niemand.
De meest voor de hand liggende verklaring is, dat rondtrekkende
zigeuners het graf niet vergeten als ze door East Anglia dwalen»
Maar niemand heeft ooit iemand bloemen op het graf zien leggen»
Toch zijn ze er, iedere morgen weer.
Meestal sliepen ze in tenten
Naar het verhaal luidt ligt hier
een jonge zigeuner begraven. Toen
de jongen op een dag een kudde
schapen hoedde, viel hij in slaap.
Twee van de schapen dwaalden af
en verdronken in een sloot. Toen
de jongen ontwaakte en het drama
merkte, had hij zo'n wroeging, dat
hij de hand aan zichzelf sloeg. Al
dus de dorpelingen.
Niet heilig
Het feit dat het graf bij een kruis
punt van wegen ligt duidt er echter
op dat er een zelfmoordenaar
begraven ligt. „Er was een tijd dat
mensen die zelfmoord hadden gepleegd
niet op heilige grond mochten worden
begraven", vertelt een officier van po
litie. „Een knooppunt van wegen in de
vorm van een kruis nam in dergelijke
gevallen de plaats in van een kerkhof".
De curator van het museum te Bury
St. Edmunds, Rowley Edwardson, denkt
dat de jongen eind achttiende, begin
negentiende eeuw is gestorven. Het graf
op Newmarket Heath is in ieder geval
reeds generaties lang bekend.
Newmarket is thans hèt centrum van
Engeland's volbloedpaardenfokkerij, de
zetel van de Jockey Club en levert vele
van 's werelds beroemdste racepaarden.
Liefhebbers van paardenraces
zijn erg bijgelovig wat het geheim
Jongedames die er graag van top tot teen
modieus uitzien, doen er nu goed aan vooral
op het laatste te letten: alleen met een vier
kante neus gaat ge namelijk deze herfst en
winter goedgeschoeid. Dit is het laatste
nieuws van de schoenenmarktde spitse neus
heeft afgedaan. Het is alles carré of ovaal
wat de klok slaat, zelfs het smalste neusje is
afgeplat. Men zal, evenals bij de spitse neu
zen van eerst, er even aan moeten wennen.
zinnige graf betreft. Als de bloe
men op het graf op Derby Day in
volle bloei staan, zal een paard uit
Newmarket de beroemde Epsom
race winnen. Dit jaar stonden ze
in volle bloei. De race werd gewon
nen door Psidium, een weinig be
kend paard uit Newmarket, dat
66-1 stond.
Ook de oude Icknield Way, die zich
op enkele meters van het graf bevindt
en die bekend staat als de oudste weg
in Groot-Brittannië, verbergt vele ge
heimen, maar geen is er merkwaardi
ger dan het mysterie van het graf op
het kruispunt. Het is slechts 120 cm.
lang, omzoomd door overhangende ha-
gedoomtakken. Het bevindt zich op een
eenzame, afgelegen plek en toch wordt
het zeer goed onderhouden ondanks
het voortglijden van de jaren.
Met „Hello Mary Lou" heeft de
Amerikaanse teenager-zanger Ricky
Nelson, die de laatste jaren bepaald
niet in het middelpunt van de belang
stelling heeft gestaan, zich in de V.S.
en Europa op overtuigende wijze naar
de top gezongen. Ook op de Nederland
se hitparade neemt Ricky's succes
nummer de eerste plaats in. Van „Hel
lo Mary Lou" is inmiddels een vader
landse versie verschenen, vertolkt door
de 22-jarige Harry Bliek, een nieuwe
ster in teenagerland.
Freddy Quinn staat weer in het
nieuws, zo lezen we in Tuney Tunes.
Allereerst omdat er binnenkort een
nieuwe film van hem uitkomt: „Nur
der Wind". Verder omdat er een lang
speelplaat van hem is uitgebracht on
der de titel „Freddy auf hoher See".
Maar vooral toch wel omdat zijn versie
van het aloude „La Paloma" in de
Duitse hitparade is beland.
The Allisons, het Engelse teenager
duo dat plotseling bekend is geworden
door zijn Songfestival-succes „Are you
sure", zal in oktober beginnen aan een
grote Europese tournee die twee maan
den zal duren, zo bericht Muziekexpres.
The Allisons zullen optreden in de
Scandinavische landen. Nederland»
België en Duitsland
Het was drukkend warm in Frankfort, maar daar had blonde Ute Richter weinig last van. Met I
vijf ventilatoren, een koud drankje en een parasol ging zij op het dak zitten, haar voeten in twee em- 1
mers koud water. En die schrijfmachine? Nou ja, die staat er om de schijn van werkzaamheid op te I
houden
