Krijn wil hel liefst
...schilder worden
DANS IN „DUBBELDRUK"
Noordwijker wil echt niet beroemd wordenmaar
JONG ZIJN IS
GEVAARLIJK
KRIS-KRAS
TE PAS EN
TE ONPAS
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 19 augustus 1961
Vijfde blad no. 30430
Elke 90 seconden valt ergens op
de wereld een mens ten offer aan
een verkeersongeval. Van elke 100
ongelukken zijn er 40 aan het ver
keer te wijten. Bij alle ongelukken
valt het grootste aantal slachtof
fers onder de jeugd. De leeftijd van
5 tot 14 jaar is de gevaarlijkste
leeftijd.
Natuurlijk kan men het ongeluk
niet altijd voor zijn. Maar doen wij
eigenlijk wel alles om onze jeugd zo
goed mogelijk te beschermen? Zor
gen de ouders er voor om schade
lijke en giftige stoffen buiten het
bereik van kinderhanden te plaat
sen? Schakelt U elektrische appa
raten direct na het gebruik uit?
Zijn de trappen in uw huis goed
verlicht? Laat U de kinderen een
uur wachten vóórdat zij na het
eten gaan zwemmen? Kent U het
telefoonnummer van politie en
brandweer uit uw hoofd?
Denkt U er eens over na. Het
gaat om onze jeugd!
Krijn deed dit jaar eindexamen
aan de Academie voor Beeldende
Kunsten in Den Haag. Hij was de
beste leerling. Het werk van deze
veelbelovende jonge kunstenaar
kan men bewonderen op een ex
positie in „De Zeeleeuw" aan de
Boulevard in zijn woonplaats.
In het als atelier ingerichte zol
derkamertje bij zijn grootouders ver
telt Krijn, dat hij als kleuter al wat
graag tekende. „Later is dat zo ge
bleven. Mijn huiswerk leed er zelfs
onder. De resultaten op de ulo waren
dan ook niet zo best".
Op zijn eerste expositie heeft deze
jonge schilder er niet zo zeer naar ge
streefd een eenheid in vorm te verkrij
gen, dan wel om het publiek met zo
veel mogelijk technieken kennis te la
ten maken.
Toets
„Dit is voor mij dan tevens een soort
toets, waarop de smaak van het pu
bliek eigenlijk gericht is. Toch zal ik
nooit iets maken waarom het publiek
vraagt, maar alleen dingen waar ik zelf
helemaal achter sta".
Het is moeilijk hem in een of ander
vakje onder te brengen wat zijn kunst
betreft.
„Noem mij maar luminist", zegt hij.
„Ik zoek naar ruimte in mijn werk''.
„Mijn lievelingsschilders zijn Bon-
nard en Dubuffet. beiden naturalisten".
Krijn voor een van zijn doeken.
(Foto L.D./Holvast)
„Vroeger was het moeilijk voor
me afstand te doen van iets, dat
ik gemaakt had, maar tegenwoordig
gaat het makkelijker. Zo verdien ik
tenminste iets en kan het geld
weer in verf en andere dingen om
zetten. Het genoegen van het be
zig zijn aan iets blijft".
On derscheid i ng
Van de Spaanse ambassadeur heeft
hij eens een onderscheiding gekregen,
toen hij voor diens verzameling een
duinlandschap had gemaakt. Ook de
Maris jeugdprijs is hem eens ten
deel gevallen. Hierover praat hij ech
ter niet graag. „Het is net of ik me
zelf sta op te hemelen".
Krijn Giezen is een heel regelmatig
werker, 's Morgens gaat hij het huis uit
en komt even thuis om te eten. ..Dan
heb ik een ogenblik afstand genomen
van m*n werk. en als ik dan terug
kom zie ik alles veel frisser.
Inspiratie vind ik een gek woord.
Je werkt aan iets en langzaam ont
staat het, soms met de grootste
moeite".
De jonge kunstschilder is nog rooit
in het buitenland geweest. Ook Parijs
trekt hem niet zo aan. „Vaak ga ik
een eind fietsen of wandelen. Geen
gezeur van het instappen in verkeerde
treinen en zo. Maar m'n schetsboek
neem ik altijd mee".
Zakelijk is Krijn niet. Het liefst zou
hij een manager in dienst hebben om
al die bijkomstigheden te regelen, en
zelf rustig schilderen, vertelt hij la
chend. Ook tegenover een Duitse bad-
?ast, die zijn expositie bezocht en een
ervent verzamelaar zei te zijn cn zei
alles te zullen kopen, staat hij wat
sceptisch. Dat is ook begrijpelijk, want
verscheidene werken kosten f 300 tot
f400.
Te oppervlakkig
Wat hij van de oude en moderne
meesters denkt? Vooral Rem-
brandts tekeningen en het Joodse
Bruidje vindt hij fantastisch Pi
casso's schilderijen hebben voor
hem de charme van een schets.
Soms iets te oppervlakkig.
„Mijn hartewens is om voor mij
zelf nog eens een goed schilder te
worden. Niet beroemd of zo. En
mijn collectie van schilderijen van
andere schilders uit te breiden.
Geen namen kopen, maar schil
derijen. Of een Rijksopdracht te
krijgen voor het aanbrengen van
een wandversiering. Of een ate
lier met veel licht, maar het
liefst toch een goed schilder
worden."
„Dans" heeft de negentienjarige
Leidse fotograaf Chris Stapels
deze suggestieve balletfoto ge
noemd, waar hij het zogenaamde
dubbeldruk-procedé heeft toege
past. Stapelsleerling van de
Haagse School voor Fotografie en
Fototechniek, heeft onlangs zijn
eerste „grote opdracht" gekregen
een fotocamerafabriek heeft hem
gevraagd veertien dagen naar Tur-
kije te gaan om daar met speciale
camera's kleurenopnamen te ma-
ken. In een fotoboek over Leiden,
dat volgende maand verschijnt,
zijn ook enkele foto's van deze
jonge Leidenaac opgenomen
In een interview met Russ Wil
son, verslaggever van The Oak
land Tribune, heeft Miles Davis
verklaard, dat hij van plan is op
te houden met spelen, zo ontlenen
we aan het jazzblad Rhythme.
„Als ik niet werk, verdien ik dui
zend dollar per week", vertelde
hij, „en bovendien speel ik al
22 jaar een lange tijd". De
vraag of hij zou doorgaan met het
maken van platen, beantwoordde
Miles ontkennend. Wat hij dan
wèl gaat doen op het gebied van
de muziek? „Platen kópen", luidde
Davis' kernachtige antwoord.
Gedurende de laatste zes jaar is
de jeugdcriminaliteit in Engeland
verdubbeld. Dit wordt voor een be
langrijk deel toegeschreven aan het
gebrek aan leiding door de ouders.
Als een typische reactie op de toe
stand heeft zich onlangs in Bir
mingham een jongerenbond ge
vormd, welke reeds meer dan 2000
leden telt. Onder andere propa
geert de bond, dat de ouders hun
kinderen advies en hulp, welke zij
zo dringend behoeven, moeten ge
ven. Voor het overige proberen de
leden elkaar in hun moeilijkheden
bij te staan.
„Ik denk altijd in schilderijen. Stelt a zich voor: een
kamer met een modern interieur. Veel strakke lijnen en
dan bijvoorbeeld zo'n wandkleed, zat van kleur". Rustig
en zelfbewust gebaart de 21-jarige Krijn Giezen uit Noord-
wijk naar een wandkleed je. Een kleedje, dat voor de leek
wat onwennig aandoet, maar dat toch een rust en een
harmonie van kleuren en lijnen ademt. Allerlei lappen stof
en leer verwerkt Krijn erin. En dat hij het goed doet bewijst
wel het feit, dat hij dit jaar de Esso-prijs kreeg. De inge
wijden weten, dat dit een hele hoge onderscheiding is. Een
waarborg voor echt kunstenaarschap.
Op „zijn" expositie geeft hij graag tekst en umeg.
(Foto L.D./Holvast)
Maar ook houdt hij zich met wandkleedjes bezig.
(Foto L.D./Holvast)
