m 20% goedkoper! SINGER Eichmaim vraagt het Hof boek te mogen schrijven FANTASTISCHE AANBIEDING MODERNE ZIGZAGS deze zomer van Kruisverhoor drijft verdachte in l nauw Bittere teleurstelling over het mislukken van luelitvaartoverleg Parlementaire commissie naar de Nederlandse Antillen vertrokken Discriminatie Opgericht 1 maart 1860 Vrijdag 14 juli 1961 Derde blad no. 30«jJc* Stijkel teruggekeerd uit Amerika Staatssecretaris Van Houten in ons land terug Met het KLM-UJntoestel uit Genève ls gisteravond de staatssecretaris van Bui tenlandse Zaken, dr. H. R. van Houten, na een reis van vijl dagen in ons land teruggekeerd. In Athene ondertekende hij het asso ciatie-verdrag tussen Griekenland en de landen van de EEG. Ook in Rome nam hy de plaats in van minister Luns, die zijn functie nog niet heeft hervat. Hier werd door de 6 ministers van de EEG- landen de agenda opgemaakt voor de ko mende top-bijeenkomst in Bonn. Na het in Rome gepleegde politieke overleg, reisde de staatssecretaris voor een kort particulier bezoek door naar Genève, waar zijn zoon studeert. Van Genève keerde hij gisteravond terug naar Schiphol. Prinses Beatrix bezocht Haagse Cineac Gistermiddag heeft Prinses Beatrix in gezelschap van een vriendin een bezoek gebracht aan de Haagse Cineac aan het Buitenhof. Kort na de repor tages over de bezoeken van Koningin Juliana en Prins Bernhard aan de vlootschouw in Scheveningen en aan het lustrumspel in Utrecht verliet de Prin ses onopgemerkt het theater. Diverse projecten in ogenschouw nemen Mett het DC-8 lijntoestel van de Venezolaanse maatschappij VIASA is gister avond een parlementaire missie van Schiphol naar de Ned. Antillen vertrokken. Voorzitter is mr. dr. C. Berkhouwer (WD), leden dr. W. L. P. M. de Kort (KVP), G. M. Nederhorst (PvdA), dr. J. Meulink (AR) en dr. I. N. Th. Diepenhorst (CHU). De laatste is op 3 juli vooruit gereisd. Aan de missie is voorts de griffier van de Tweede Kamer, mr. A. F. Schepel, toegevoegd. De missie zal een bezoek van 14 dagen aan de 6 eilanden brengen op uitnodiging van de staten der Ned. Antillen. Op 30 juli keert zij naar Nederland terug met uitzondering van mr. Berkhouwer en dr. De Kort, die eerst nog een bezoek van een week aan Mexico brengen. Zij worden op zondag 6 augustus op Schiphol terug verwacht. „Omdat de Nederlandse Antillen in 't ietwat roerige Caraïbische gebied om zo te zeggen een rusthoord vormen, ko men zij steeds meer in trek bij de toe risten", aldus mr. Berkhouwer vlak voor het vertrek van Schiphol. „De econo mische basis van de Antillen is echter smal. De eigen bodem heeft weinig rijk dommen en men is grotendeels afhan kelijk van de Venezolaanse olie, die op de Antillen wordt geraffineerd. De re gering van de Antillen stelt dus alles in het werk om de economische basis te verbreden. Zoals bekend poogt men buitenlandse industrieën aan te trekken en treft allerlei voorzieningen om de eilanden tot. volledige ontw.kk?ling te brengen: elektriciteit-centrales, waterfa- brieken, uitbreiding en modernisering van haven-installaties, aanleg van vlieg velden enz. Daarvoor is geld nodig. De Staten-Generaal hebben in december ji. voor deze doeleinden gelden gevo teerd, deels als schenking, deels als le ning. Wij gaan nu op alle 6 eilanden de projecten in ogenschouw nemen en ons op de hoogte stellen van de voor uitgang". Op de heenreis zal de missie vandaag in Caracas de gast zijn van het Vene zolaanse parlement. Zondagochtend zet de missie de reis naar Willemstad voort. „Na afloop reizen dr. De Kort en ik nog naar Mexico", besloot mr. Berk houwer, „want ook daar zijn mede door dc contacten, die Prins Bernhard heeft gelegd, Nederlandse belangen ontstaan. Een week lang hopen wij ons dus in Mexico daarover te oriënteren." m iik'/iririiiiariiiji (Van onze Amsterdamse correspondent) Staatssecretaris E. G. Stijkel heeft geen moeite gedaan om zijn teleur stelling te verbergen, toen hij gister middag na zijn terugkeer uit Ame rika op Schiphol een uiteenzetting gaf over de laatste onderhandelin gen, die ten doel hadden voor de K.L.M. landingsrechten te verkrij gen aan de westkust van Amerika, met name in Los Angeles. De avond tevoren had na ruim 2l/2 maand onderhandelen de slotbespreking plaats gehad met de Amerikaanse staatssecretaris van Economische Zaken, Edwin Martin. De beslissing, die de heer Stijkel kreeg te horen, en die door president Kennedy per soonlijk was gefiatteerd, was niet al leen een teleurstellingmaar getuig de ook van discriminatie, omdat het daarin vervatte aanbod concessies vroeg, die van andere wél op de westkust vliegende maatschappijen niet zijn geëist. „Ik heb gezegd, dat ik dit aanbod onaanvaardbaar achtte, en daarmee was het einde gekomen aan de onderhande lingen", aldus de heer Stijkel, die als zijn conclusie te kennen gaf, dat er geen enkel uitzicht op landingsrech ten bestaat, zolang de huidige luchtvaart- politiek van Amerika zich niet wijzigt. Welke concessies hebben de Ameri kanen geëist? „Hier ga ik liever niet op in- Er kan toch niets meer mee gewonnen worden", aldus de staatssecretaris. Evenmin wen ste hij te zeggen, wat het „pracktische voorstel" inhield, waarmee hy eind april de onderhandelingen had her opend. Interpretatie De onderhandelingen over de lucht rechten zijn in 1956 begonnen, waar bij al spoedig een verschil van inzicht bleek te bestaan over de interpretatie van de naar het model van de zoge naamde Bermuda-overeenkomst tot stand gekomen luchtvaartovereenkomst. Met name stelden de Amerikanen zich op 't standpunt, dat voor nieuwe lucht lijnen de nadruk moest liggen op het zogenaamde eindpuntenvervoer. De V S. gingen echter zo ver, dat zij ook de door de K.L.M. uit andere landen naar Schiphol aangevoerde reizigers met be stemming Amerika in strijd achtte met de opvatting van eindpuntvervoer. Het „praktische voorstel" van de heer Stij kel had ten doel het meningsverschil over deze interpretatie waarop de vo rige besprekingen waren doodgelopen, met rust te laten. Maar, zoals de in het verleden zo optimistische staatssecretaris nu moest toegeven: de kloof tussen de Nederlanders en de Amerikanen is te groot gebleken. En het is voor de K.L.M. slechts een schrale troost, dat een zevental on derhandelingen tussen Amerika en an dere landen evenzeer op niets zijn uitge lopen. Drs. E. H. van der Beugel, president- directeur van de K.L.M., die naar Schip hol was gekomen om de staatssecreta ris te begroeten, zei uit ervaring te weten (in 1956 was hy voorzitter van dc Nederlandse onderhandelingscommis- die) hoe moeilijk het kan zjjn zo lang achtereen te moeten onderhandelen over hetzeufde onderwerp. „Ik moet zeggen dat de directie van de K.L.M. zeer er- erkentelijk is voor de grote toewijding, de inventiviteit, detact en de hardnek- cigheid van de delegatie". Hij verheel de echter niet dat het resultaat „na zoveel energie, inspanning en hoop" zeer teleurstellend was. Amerikaans commentaar Het Amerikaanse ministerie van Bui tenlandse Zaken heeft ook commentaar gegeven: „De delegaties hebben in een vriendschappelijke en hartelijke sfeer volledig en vrij van gedachten gewisseld. Hoewel voortgang is gemaakt bij het beperken van de geschilpunten, bleek het onmogelijk tot overeenstemming te- Staatssecretaris E. G. Stijkel van Verkeer en Waterstaat, is giste ren op Schiphol teruggekeerd uit Washington, waar hij besprekingen heeft gevoerd over landingsrechten van de KLM op de Amerikaanse westkust. V.l.n.r. mevrouw en de heer Stijkel en de president-direc teur van de KLM. drs. Van der Beugel, die ter begroeting aanwe zig was. komen in alle bestaande kwesties". Van officiële Amerikaanse zijde werd opgemerkt, dat de Verenigde Staten van de K.L.M. verlangden, dat toekomstige uitbreiding van de diensten op New York Houston en Miami zou worden beperkt, in riiil voor het toekennen van landings rechten aan de westkust voor hetgeen als een route over de pool werd be schouwd. De Amerikaanse voorstellen beoogden niet een beperking van de bestaande diensten. Washington wenst echter geen toekomstige vergroting van het aantal passagiers, dat op alle routes tussen Ne derland en de Nederlandse Antillen naar de Verenigde Staten wordt vervoerd. Het is uw plicht hier alles te zeggen Adolf Eichmann heeft gisteren het Hof te Jeruzalem verzocht hem de kans te geven om na het proces een boek te schrijven „bij wijze van afschrikkend voorbeeld voor de*huidige en toekomstige generaties". President Landau nam hierop het woord en zei. „Het is uw plicht hier alles te zeggen va II in dat boek geschreven zou hebben en niets, maar dan ook niets achter te houden." Eichmann ging staan en antwoordde: „Na dit beroep op my moet ik zeggen, dat ik in deze massamoord, in deze verdelging van de joden, een van de grootste misdryven van de geschiedenis zie." Rechter Halevi: „Zo denkt U er nu over, maar hoe zag U het toen?" Eichmann: „Het zien van een dode jood maakte de eerste keer een verpletteren de indruk op mij. Het is me altyd bij gebleven. Maar ik werd toen gedwongen. Ik was in de ijzeren greep van mijn eed om myn taak te volbrengen. Verschillende keren heb ik myn chef verzocht my van deze taak te ontheffen". Höss misdadiger? Hausner heeft Eichmann gevraagd of hij de commandant van het kamp Auschwitz. Höss, als een misdadiger be schouwde. Eichmann antwoordde, dat hij Höss heeft, gezegd diens werk nooit te hebben kunnen doen. Hausner reageerde daar als volgt op: „Maar ik heb u gevraagd of u hem als een misdadiger beschouwde? Zag u diep in uw hart een misdadiger in hem?" Er heerste een tastbare stilte in de zaal toen Eichmann recht op. bijna in de houding, zei: „Dit is een zeer per- Bekentenissen Zes uur heeft gisteren het kruisver hoor geduurd waaraan de openbare aanklager, Gideon Hausner, de verdach te onderwierp en meermalen werd Eich mann zo in het nauw gedreven, dat hy bepaalde bekentenissen deed. Zo zei Eichmann op een gegeven ogenblik: „Ik geef toe, dat ik via mijn assistent Günither in kennis ben gesjeld van de leveranties van het gas Cyclon B Hausner ontlokte Eichmann deze bekentenis op een bijzonder handige manier. „Ik heb al zoveel dingen bekend, dat ik dit nu ook wel kan toegeven", aldus de ex-kolonel van de SS, die in zijn eigen tegenspraken verward raakte. In een laatste poging trachtte hij nog de „administratieve" verantwoordelijk heid af te schuiven op Günther en de politieke" op zijn chefs Müller en Himmler. Maar ondanks dit alles gaf hij toe geweten te hebben, dat men de joden met gas uitroeide. Briefwisseling Hausner citeerde een door Eichmann ondertekend bevel aan de bevelhebber van de Sicherheitspolizei in Nederland. Eichmann verbood in dit bevel de brief wisseling tussen de bewoners van het kamp Westerbork en hun verwanten. Eichmann zegt in dit document dat hy „van zeer betrouwbare zijde" vernomen had, dat er brieven het kamp werden binnengesmokkeld. Hausner: „Wat had uw bureau hier mee te maken?" Eichmann: „Het bevel is gedateerd 5 november 1943. Men was toen zeer voorzichtig in Frankrijk en Nederland omdat men een geallieerde invasie ver wachtte. Het hoofdkwartier van de Duitse veiligheidsdienst had inlich tingen ontvangen over de briefwisseling en die aan mijn afdeling doorgegeven om er een eind aan te maken". Hausner: „Maar waarom speciaal aan uw afdeling?" Eichmann: „Omdat het over joden ging". Hausner: „Juist, het ging over joden. Alles wat de joden betrof, ging door uw handen. Ik heb het antwoord dat ik wilde hebben". Hausner wilde toen met alle geweld weten of Eichmann destyds de massa moord op de Europese joden als een mis daad beschouwde. „Ik weet zeker dat ik toen zelfmoord gepleegd zou hebben als men my bevo len had my in te laten met de verdel ging van de joden", aldus Eichmann. Advertentie. Wereldberoemde voor ongekend lage prijs Doe nu uw voordeel en koop direct. Singer is superieur in kwaliteit en service: in ruim 110 jaar hebben meer dan 110 miljoen vrouwen over de hele wereld de voordelen ondervonden van Singer. Ook de Singer zigzags zijn een enorm succes gebleken en daarom is deze sensationele zomeraanbieding mogelijk. Enzelfs bij deze gunstige aanbieding geldt nog het gemakkelijke Singer betalingssysteem. Winkels en agent schappen in elke plaats. Zij lichten u ook gaarne in over de waarde van uw verouderde machine. Aan Singer Maatschappij N.V., Kalverstraat 60-62, Amsterdam. Zend mij s.v.p. gratis brochure over uw Singer zigzag naaimachine. O Naam Adres: £0 Woonplaats: 18 Meer dan 110 miljoen machines in 110 jaar! Hoofdambtenaar G.G.D.: „ER HAPERT IETS AAN DE ZIEKENHUISPLANNEN (Van onze Amsterdamse correspondent) Er hapert zo het een en ander aan de ziekenhuisplannen in Nederland. De ziekenhuisbedden zijn niet op de juiste wyze over het land verspreid. Tot deze conclusie komt de heer H L. Heyer- mans, hoofd van de afdeling controle en melding van de Amsterdamse ge neeskundige en gezondheidsdienst in een artikel in het tydschrift voor sociale geneeskunde. Hy noemt als voorbeeld een stadje, dat sinds jaren patiënten opneemt, die geen plaats vinden in Am sterdamse ziekenhuizen, waaruit dus blijkt, dat daar teveel ziekenhuisbed den zijn. Niettegenstaande is het zieken huis in dat stadje onlangs met een nieuw beddenhuls ven-ykt. Wegens plaatsgebrek moet Amsterdam 400 A 500 patiënten per maand in zie kenhuizen buiten de stad laten opne men- Soms zyn dat patiënten met acu te, ernstige aandoeningen, zoals byvoor- beeld acute blindendarmontsteking, hartzwakte of trombose in de hersenen. Volgens de heer Heyermans weten energieke ziekenhuisbesturen de bouw of de uitbreiding van een ziekenhuis te realiseren, zonder dat daaraan wer kelijk behoefte bestaan. Het plaatsge brek in Amsterdam is voor een belang rijk deel het gevolg van een tekort aan verplegend personeel. De heer Heyer mans gelooft weliswaar niet, dat ver pleegsters in de kleinere steden wan neer de overbodige bedden niet beston den in Amsterdam zouden willen werken. Hy schat echter, dat zeker 20 van haar bereid zou zijn een werkkring als verpleegster In Amsterdam te aan vaarden. Para-commandant uit gevangenis ontsnapt De 41-jarige paracommandant Roger Vailly is, zonder dat hy er veel moeite voor behoefde te doen, ontsnapt uit de gevangenis van Fresnes dicht bij Parijs, waar hy met 69 andere officieren zyn berechting afwachtte In verband met de actieve rol, die hy In april j.l. by de putsch In Algiers heeft gespeeld. Vailly stond met twee collegagevange nen zaterdag J.l. in de hal van de ge vangenis ietwat ongeduldig en verstoord op een ambulance te wachten, die hen naar de militaire dokter in Parys zou brengen, by wie ze op ziekenbezoek mochten gaan. Een kolonel, die aan het departement voor sport en Jeugd is verbonden, kwam toen juist het huis van bewaring binnen, waar hy een be vriende arrestant wilde opzoeken. Be reidwillig bood hy zyn drie vroegere strydmakkers zyn auto met chauffeur aan om zich naar de officier van ge zondheid te begeven. Dc gevangenisdi- recteur zag geen bezwaar in die oplos sing. nadat zyn drie „logs" eerst hun erewoord van officier hadden gegeven onmiddeliyk na het ziekenrapport weer terug te komen. Beloften, waaraan maar twee van de drie zich hebben gehouden deze twee hadden in Parys „persoonlij ke zaken" afgewikkeld, zelden ze na terugkomst, en dan nog met een ver traging van enkele dagen. Voor zyn lichtgelovigheid is de gevangenlsdirec- I teur, die van de ervaringen met ande re voortvluchtige Franse officieren biyk- baar nog weinig had geleerd, in afwach- iting van een nader onderzoek door de minister van Justitie voorlopig van zyn functie ontheven. Twee poses van Adolf Eichmann sooniyke vraag. Wat ik toen niet heb gezegd, zal ik ook nu niet zeggen. Wat ex in myn binnenste omging en omgaat, houd ik voor my". Hausner: „Maar zag u nu wel of niet een moordenaar in hem?". Langzaam en moeilijk antwoordde Eichmann: „Ik heb geen zin weer te denken aan wat er toen in mij omging." Hausner: „Tydens het politieverhoor hebt u gezegd dat u uw vader eigenhan dig zou hebben doodgeschoten indien de leider van de SS u had gezegd dat hy een verrader was?". Eichmann: „Indien hy een verrader was Hausner: „Neen. indien de leider van de SS u dat had gezegd Eichmann zei daarop nydig: „Ik neem aan dat in dat geval de leider van de SS my had moeten bewyzen dat myn vader een verrader was". Hausner: „Dus zy hadden het u moe ten bewyzen. Hebben zy u bewezen dat de joden moesten worden uitgeroeid?". Eichmann ,Jk heb hen niet uitgeroeid. Ik wil myn verantwoordelijkheid niet van my afschuiven". Document-Sassen I Desgevraagd verklaarde Eichmann, dat zyn houding ten opzichte van de moord op zes miljoen joden in 1957 toen hy in vryheid in Argen tinië woonde met dezelfde was als die welke hy eerder op de dag om schreef. Hausner dreef Elrhmann met zijn vragen over de verklaringen die hy tegenover Sassen heeft afgelegd in het nauw. In 195? sprak Eichmann er zyn spyt over uit dat niet alle Hongaarse joden waren vermoord. Hy zei toen dat het de fout van zyn assistenten Krumey en Wisllczeny was dat het „het Hon gaarse volk thans lydt onder de terreur van de joodse geheime politie". Eichmann: „Ik kan mU dergciyke woorden niet herinneren. In 1957 was in Hongarye een opstand. Ik heb hierover wel iets gezegd, maar ik heb deze woor- i den niet gebruikt". Hausner las daarop de verklaring van Eichmann aan Sassen voor: „Wat ik openiyk zeggen moet is dat wanneer wy 10.300.000 Joden,van de 10.300 000 joden die Korhcrr. dé statisticus van de SS. had gevonden, hadden uitgeroeid, dan zou ik tevreden zyn geweest, en ik zou hebben gezegd dat wy een vyand had den vernietigd". Doodsbleek Eichmann. doodsbleek, sprong op en schreeuwde: „Nee. dat heb ik niet ge zegd, dat heb ik absoluut niet gezegd. Het is verdraaid. Het is een mengsel van waarheid en verzinsels". Eichmann ontkende eveneens dat hy tegenover Sassen heeft verklaard: ,.De mensen over wie ik beschikte, moesten orders gehoorzamen. Ik voerde het be vel". Eichmann verklaarde naar aanleiding hiervan: „Ik geloof dat het accent mis schien niet op „Ik" lag". Hausner: „Maakt u zich niet belache- ïyk zoals u de afgelopen twee weken hebt gedaan". Eichmann: „Dat prooeer ik niet Eichmann gaf toe ln 1912 de SS-lui- tenant-generaal Odilo Globocnlk in Lu blin "Polen» Heydriehs bevel op 150 000 A 250 000 loden d>' Endlösung" cr passen te hebben overgebracht. Hausner: „U was toen alleen maar een loopjongen?" Eichmann „Ja. zo ls het inderdaad' Enkele minuten later verklaarde hij echter: „Loopjongen is niet het tuiste woord. Ik was een officier, ln het bezit van een uiterst geheime boodschap van het .Jteich".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 5