Liften: de jeugd is er enthousiast over Hoe opera-sterren denken over troubadours van het lichte lied ZO DENK JIJ ER DES OVER KRIS-KRAS TE PAS EN TE ONPAS Vandaag nog onbekend en morgen beroemd Jonge vakantieganger speelde voor graaf De halb-slarken zijn niet zo ongrijpbaar Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 3 juni 1961 Vijfde blad no. 30370 Een negentienjarige Deen heeft vier dagen geleefd als een vorst, voordat hij door de politie in zijn kraag werd ge pakt. De jongeman was uit een opvoe dingstehuis ,met vakantie" gezonden. Hoewel hij geen cent op zak had, be trok de jongen ogenblikkelijk het beste hotel in Aarhus, zich sierend met een van de bekende grafelijke namen van noord-Jutland. Hij bestelde in het hotel de verrukkelijkste maaltijden en gaf de wijnober een standje omdat de cham pagne niet van het beste jaar was. De .grafelijke" jongeling kreeg ver volgens zin in een vliegtocht en huurde een vliegtuigje op vertoon van een op roep van de Deense luchtmacht. Hij zei, dat hij nooit in dienst was geweest, om dat hij ongeschikt was bevonden voor de militaire luchtvaart. De jongeman, die nog nooit eerder had gevlogen, steeg op met staartwind: nogal ongebruikelijk. Op een hoogte van niet meer dan dertig meter draaide hij rond en gaf gedurende twintig mi nuten een actievolle vertoning boven het vliegveld zoals de technici nog nooit eerder hadden gezien. Toen zette hij de machine weer behouden aan de grond en nam de benen voordat de eigenaar om zijn geld kon komen. De volgende dag werd onze jongeman door de politie gearresteerd. ■jür JONGELUI BENEDEN de achttien jaar in Rio de Janeiro mogen zich voortaan slechts in gezelschap van hun ouders 's avonds na tien uur op straat begeven, aldus heeft het hoofd van de politie bepaald. Overtreders komen voor de kinderrechter. De .transviados", Braziliaanse nozems vormen reeds enige tijd een probleem. HET GEMEENTEBESTUUR van Lienen, in Westfalen (Duitsland), heeft een manier ontdekt om de ge meentekas te spekken. Aan de liefheb bers worden oude schoolbanken, com pleet met de indertijd erin gekraste initialen, verkocht voor vijf mark per stuk. In Lienen doen ze reusachtige zaken. Bijna iedereen die er op school is geweest, wil zijn oude schoolbank kopen. msm Vorige week plaatsten we een foto van een meisje in badpak, vandaag een van een jongedame die ivat warmer is gekleed. Per slot van rekening kan het ook 's zomers behoorlijk koud zijn, ook in de noordelijke landen, waar elk jaar steeds meer Nederlanders hun va kantie doorbrengen. Deze combina tie van een 7/8ste jas met een tot op dc enkels hangende pantalon is de laatste jaren erg geliefd, omdat zij zowel sportief als gekleed is. Ons liftverhaal van twee weken geleden heeft heel wat pennen in beweging gebracht. Lezers uit Leiden, Oegstgeest, Boskoop, Bodegraven, Lisse en Noordwijk vrijwel uit sluitend jonge mensen die zelf gelift hebben of nog liften hebben ons geschreven: brieven met enthousiaste verhalen over verre lift-reizen, met waarschuwingen en zelfs met tips. Tegenstanders van het liften? Zij komen in dit artikel niet aan bod, want al hebben enkele briefschrijvers wel tot voorzichtigheid gemaand, niemand heeft princi piële bezwaren tegen het liften naar voren gebracht. Integendeel. De jeugd beschouwt het liften als een geschikteja zelfs aanbevelenswaardige manier om tijdens de vakantie over de grenzen te komen dit mogen we met een gerust hart stellen, als we afgaan op de reacties die we hebben binnen gekregen. Bijzonder plezierig vinden we, dat ditmaal ook lezeressen heb ben gereageerd. Zij waren mees tal langer van stof dan de heren. De kroon spant een liftster uit Oegstgeest, die zes(!) kantjes volschreef over wat zij de „pro blematiek van het liften" noemde. Typerend voor de meeste reacties is de geestdriftige ontboeze ming van een 24-jarige Noordwij- ker. Jk vind liften een heerlijke sport. Ik heb liftend al zes buiten landse reizen gemaakt en heb er alleen maar prettige herinnerin gen aan. Bedelarij? Ik heb dat nooit zo gevoeld, ik vind dat trou wens nogal gezocht. Niemand hoeft zich moreel verplicht te voelen een lifter mee te nemen. De meeste automobilisten vinden het trou wens zoel prettig om iemand bij zich in de wagen te hebben, met wie ze een praatje kunnen aan knopen. Liften vind ik trouwens een heel goede manier om met buitenlanders in contact te komen en hen te leren kennen." Een 17-jarige leerling van een mid delbare school uit Bodegraven en een Leidse musicus, die van zichzelft zegt: „ik voel me nog steeds jong", denken er ongeveer het zelfde over. De laatste voegt er aan toe: „Juist door te liften heb ik goede kennissen gemaakt, ook in het buitenland". GEEN BEDELARIJ Een 22-jarige student uit Oegstgeest gaat heel systematisch te werk. Hij „weerlegt" een voor een de bezwaren die tegen het liften worden gemaakt. Bedelarij? „Nee", schrijft hij, „want de man die mij een aantal kilometers verder brengt, moet toch die kant uit; hij neemt mij dus mee, maar had dit in het geheel niet hoeven te doen, hij behoeft mij dus ook niet te zien als een bedelaar". Riskant? „Ongetwijfeld", gaat de student verder. „Maar de kans dat er iets met jezelf of je spullen gebeurt, is niet groot. En aan alle ondernemingen in het leven, groot of klein, zijn risico's verbonden." Hij meent verder, dat men eigen lijk niet moet proberen het begrip „liften" te ontleden of terug te bren gen tot „bedelarij", omdat het hier eigenlijk gaat om een nieuwe vorm van „met vakantie gaan". Ook rept hij van de morele verplichting van auto mobilisten, die vroeger zelf gelift heb ben, om nu op hun beurt lifters mee te nemen. EEN ZEGEN Door verscheidene briefschrijvers wordt ook het financiële aspect aan geroerd, dat bij het liften tamelijk zwaar schijnt te wegen. Zo komt een kantoorbediende uit Lisse tot de con clusie dat liften niet alleen een uit komst, maar zelfs een „zegen" is. „Als het liften er niet zou zijn", zegt hij, „zou een ontzettend grote groep jonge mensen nooit iets van het buitenland hebben leren kennen. En dit is toch van grote waarde voor meer begrip tussen de volkeren." Een 27-jarige Boskoper schrijft, dat in het liften niet alleen het financiële voordeel „wat voor mij heel be langrijk is", bekent hjj eerlijk hem aantrekt, maar ook het avontuur „om dat je 's morgens niet weet waar je 's avonds bent". GEVAREN Over de gevaren die liftende meisjes belagen, een punt dat we twee weken geleden slechts terloops hebben aangeroerd, hébben twee briefschrijfsters nogal uitgeweid. Beiden zijn beslist niet tegen het liften voor meisjes, ze liften name lijk zelf, wel waarschuwen zij na drukkelijk. „Liften kan gevaarlijk zijn", aldus de liftster uit Oegstgeest. „Naar mijn mening kan de houding van liftsters een neutrale, rustige, oppervlakkige houding b.v. een heleboel gevaren voorkomen, niet alle!" Zij adviseert om een gesprek met een automobilist al tijd in een neutrale richting te sturen. ONVERSTANDIG „Het lijkt me erg onverstandig voor een meisje alleen om in het buiten land te liften", schrijft zij verder. „Per slot is het buitenland minder bekend en zijn de mensen er ook vaak heel anders in htm gedragingen en reacties. Tot mijn grote verbazing hoor lk vaak verhalen van vriendinnen over het meegaan met een automobilist om er gens een kopje koffie te drinken. Ik geloof, dat dit nu juist het punt is, waarop meisjes vaak narigheid onder- „Voor een meisje alléén raad lk aan om nooit met twee mannen mee te rijden. Eén man die vervelend wil zijn, is meestal ook ontzettend laf en misse lijk en te bang om ook maar één vinger uit te steken; twee laffe man nen hebben echter steun aan elkaar. Een echtpaar is de ideale combinatie voor meisjes, doch.zo'n wagen stopt nooit." NIET ALLEEN Een verpleegster uit Leiden is nog voorzichtiger. „Mijn bezwaren tegen liften richten zich uitsluitend tegen meisjes die dit op hun eentje gaan doen. Als je samen gaat liften, loop je m.i. minder risico's. Uit ondervinding is m\j vaak gebleken, dat automobi listen over het algemeen liever twee meisjes meenemen dan één. Hun be zwaar is: nette meisjes gaan niet al leen met een willekeurig persoon mee. En dan zijn er vaak nog automobi listen die het zelf (uit verschillende overwegingen) niet prettig vinden een meisje alleen mee te nemen. Twee meisjes maken het ongecompliceerder en daardoor ongedwongen. En dan de risico's. Als meisje alleen begin je niet veel, als een man eventueel wat van plan is. Ze kunnen je ver van een bebouwde kom vandaan brengen. Zo lang je in de auto zit en hy rijdt, kan er niet veel gebeuren, maar stopt hij ergens buitenaf, dan zijn er volop mo gelijkheden voor hem." Met deze waarschuwing aan het- adres van al te avontuurlijke meisjes willen we dit relaas besluiten. Maar wij hebben zo het idee, dat we over het liften nog niet zijn uitgepraat. ARGUS Herkent u hen nogTwee weken geleden stonden ze ook in de krant: twee meisjes die aan het li[ten zijn. Volgens enkele briefschrijfsters doen zij er inderdaad verstandig het samen te doen. omdat liften voor een meisje alléén bepaald niet zonder gevaren is. uuv AXVVjrUö CC/I ill c«oyc a uttii i/tf/aaiu mil tl Het is nog niet zo lang geleden, dat Jo Vincent voor de Nederlandse »Ik ken ,een heel bekende tenor, die i i eens een plaat maakte van een van de tflHv-tf M&C televisie tot uitspraken over zangers en zangeresjes van het populaire barste nartiien. die de oneraiitera- - Het is nog niet zo lang geleden, dat Jo Vincent voor de Nederlandse televisie tot uitspraken over zangers en zangeresjes van het populaire lied werd verleid, die nogal wat stof hebben doen opwaaien. Aan die veelbesproken uitzending moesten we denken, toen we dezer dagen lazen, hoe erkende grootheden uit de wereld van de opera denken over al die troubadours van het lichte lied, die vaak van de ene dag op de andere enorme faam verwerven. Zo gemakkelijk als vele teenager-sterren aan hun populariteit komen, zo moeizaam is voor deze opera-grootheden de weg naar roem geweest. Jarenlang hebben zij moeten oefenen. Zij volgden een uitermate zware en intensieve zangstudie. Heel vaak duurt zo'n opleiding meer dan zes jaar, jaren dikwijls van opoffering en armoede. „Ik ken een heel bekende tenor, die eens een plaat maakte van een van de zwaarste partijen, die de operalitera tuur kent. De opnamen duurden vijf uur. Hij kreeg er ongeveer 150 gulden voor. De volgende dag maakte hij nog een grammofoonplaat. Twee populaire liedjes. Hy incasseerde vijfmaal zo veel Maar goed, geld Is niet alles. Ik ben tevreden met het geld, dat ik in mijn beroep verdien. Waarom zou ik dan jaloers zijn op anderen?" En dan waren zij er nog niet. Vele seizoenen zongen zij in kleine, slecht-betaalde rollen. Zij reisden en reizen nog steeds over de wereld om ervaring op te doen en hun techniek te vervolmaken. En thans? De concurrentie voor de grote rol len is groot. De eisen zijn zeer zwaar. De kritieken scherp en ge nadeloos. Wat een schrijnend contrast met het geluk, dat vele zangers en zangeresjes van het populaire lied Is beschoren. Zij worden snel een idool. Onbekend" nog de ene dag, staan zij de volgende in de glans van nationale of internationale roem. Bejubeld, niet door de vakkun dige pennen van door de jaren heen in hun oordeel gerijpte critici, maar door de gemakkelijk beinvloedbare, impul sieve en onmetelijke massa van het teenagerpubliek. Hoe denken de internationaal be roemde sterren van Covent Garden, de Scala te Milaan, van Glyndebourne. Edinburgh, Newyorks Metropolitan en andere muziektempels over deze feno menen van het atoomtijdperk? Dr. Paul Czinner had een aantal van deze beroemdheden bijeen, toen hij voor de Rank Organisatie een film maakte van de opera-uitvoering van Richard Strauss' „Der Rosenkavalier" EEN RAGE De bekende dirigent Herbert von Karajan, die in deze film de Wiener Philhamoniker leidde, haalde zijn schouders op, toen zijn oordeel ge vraagd werd. ANDERE WERELD Elizabeth Schwarzkopf, die de rol van Marschallin zingt in „Der Rosen kavalier" bracht haar hand naar haar hoofd alsof ze alle gedachten aan dit onderwerp van zich wilde bannen. GELUK GEHAD Sena Juriana zingt Octavia in „Der Rosenkavalier". Zij lachte vriendelijk. .Dergelijke zangers hebben ook een plaats in de wereld van de ontspan ning. Ze hebben geluk gehad. Veel suc ces ermee. Laat ze zoveel geld maken als zij kunnen, want zij zullen het niet altijd kunnen. Neen, dat niet". „Maar het is' nu eenmaal een an dere wereld. Het is iets, wat ik niet kan begrijpen en daarom kan ik er niet over meepraten. Als ik zulke mu ziek hoor, draai lk de knop van de ra dio om. Of ik verlaat de kamer!" NIET JALOERS Otto Edelman, die de rol van baron Ochs zingt onder Herbert von Kara jan, neemt het ook niet zo zwaar op. „Sommigen van hen zijn niets en vlak daarna beroemd. Ze incasseren ongelofelijke honoraria. Het is merk waardig." „Populaire zangers. zy zUn een mo de, een rage. Maar dat gaat voorbij Het is net als met een „best-seller" in de literatuur. Iedereen kent ze het ene moment, maar in het volgende zUn zy vergeten. Ik geef de voorkeur aan an dere liederen en andere zangers. Na men, die ik mij kan herinneren. Het verheugt mU intussen, dat er ook onder de hedendaagse Jeugd een groeiende liefde voor de klassieke muziek is waar te nemen, muziek, die niet als een eendagsvlieg zal voorbijflad- deren!" „Er zijn personen, die dergelijke zangers zien als rivalen van de ern stige muziek. Zo'n stelling is niet houdbaar. Maar sommige van deze vocalisten hebben ongetwijfeld goed stemmateriaal. Als zij voor de opera zouden zijn opgeleid, wie weet, misschien waren zij dan ook wel be roemd geworden". EEN FASE Tenslotte Annaliese Rothenberger, die Sophie zingt in „Der Rosenkava lier". Zij noemt ze „gelukkig". „Ik heb ook geluk gehad. Er zijn nu eenmaal veel mensen nodig om een wereld te maken. Er was een tijd, dat ik onnozele meisjesromannetjes ver slond. Tot ik ontdekte, dat er andere schrijvers waren, die beter werk had den gemaakt." „Zo zullen de teenagers van van daag ook hun muzikale smaak nog wel veranderen. Het is slechts een fase. Iets, wat de een accepteert en de an der verwerpt." „Het lijkt niet op de scheppingen van Mozart of Strauss en zulke muzi kaal begenadigde meesters. ZIJ zullen voor eeuwig leven". Opvoeden wordt steeds moeilijker. Deze stelling poneerde dr. N. Beets op de conferentie van Kerk en Wereld over „Impasse in de puberteltspeda- gogiek?", die onlangs in Driebergen werd gehouden. Vooral op de half-vol- wassenen, de zogenaamde halb-starken. kunnen de ouderen moeilijk vat krij gen, zo betoogde hij. „Ze kunnen onze goede bedoelingen ten spijt ons gaan ontglippen. Er ont staan dan uitspattingen, ontsporingen, zelfs misdaden. In die periode neemt de lichamelijke kracht en de behendig heid van de Jongere toe. De vader houdt op met stoelen en durft niet meer het risico te nemen van een pak slaag, dat hij zou willen toedienen," aldus dr. Beets. „De jeugd, zowel Jongens als meisjes, is grillig en onberekenbaar. De vol wassene begrijpt haar reacties niet meer en gaat in onzekerheid verkeren over de aanpak der problemen. ZUn zelfvertrouwen gaat wankelen, zodat de opvoeder de jongere liever uit de weg wil gaan dan een nederlaag boeken". Dr. Beets is ervan overtuigd, dat de jongeren wèl het gesprek zoeken, doch veelal bulten school en gezin, dus in een vrije „ontmoetingsruimte". Zijn advies aan de volwassene is; „Ga de ontmoeting via het gesprek niet uit een zekere angst uit de weg. U zult gaandeweg bemerken, dat uw onzekerheid gaat verdwijnen en daar mee ook uw angst. De Jeugd reageert vaak grof en uitdagend, maar in feite ls deze houding een masker voor eigen hulpeloosheid:" Vele vaders «Un zo door hun arbeid inbeslag genomen, dat hun de tUd voor het eigen gezin vaak ontbreekt, aldus dr. Beets. Indien z# toch een poging wagen, zullen zij VAak tot hun verba zing merken, dat b.v. de scholier van het middelbaar onderwUs op zestien- Jarige leeftijd rijper is dan z\j hadden vermoed en dat deze scholier reeds in staat is een behoorlijk gesprek te voeren. „Een voorzichtige benadering van de onderwerpen die men wil aansnijden is dan wel gewenst En een gesprek op wat te hoog niveau, die de partner noodzaakt op zijn tenen te gaan staan verdient voorkeur oven een te laag ge- spreksniveau. waarbij de Jongere als het ware genoopt wordt tot infantiele reacties. Zowel wat betreft de ontwik keling van de gevoelssfeer als de in tellectuele ontwikkeling van dc jon gere, komt de oudere dan vaak voor verrassingen te staan", aldus dr. Beets

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 17