Ex-Nederlander getuige
in het proces-Eichmann
-DAGl
Nazi schrijft in Zweeds
blad ingezonden stuk
29;
Dinsdag in Westerbork
dag van doodvonnissen
Von Leers voelt
zich bedreigd
Vluchtte Bormann samen met
Eichmann uit Oostenrijk!
Minister De Pous keerde vol
indrukken uit West-Afrika terug
75
Geen onbetwiste vrijheid om de
boinen te kappen op bet eigen erf
ligtvoet
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 12 mei 1961
Derde blad no. 30352
De ex-Nederlander dr. Joseph Melkman is woensdag in Jeruzalem
als getuige opgetreden in het proces-Eichmann. De plaatsvervangende
openbare aanklager Gabriel Bach had de „algemene slachting, die de
nazi's onder de joden in Nederland hebben aangericht" ter sprake
gebracht. Dr. Melkman was voor de oorlog woonachtig in Amsterdam,
waar hij o.m. les heeft gegeven op de school die Anne Frank bezocht.
Dr. Melkman verklaarde, dat een
niet nader door hem genoemde
niet-joodse Nederlandse onderwij
zeres zijn zoontje, dat toen veertien
maanden oud was, heeft gered door
het kind onder haar hoede te
nemen, toen hij en zijn vrouw in
1943 naar het Nederlandse kamp
Westerbork en later naar het con
centratiekamp Bergen Belsen, in
Duitsland, werden overgebracht.
„Wy werden naar Westerbork ln een
voor paardenvervoer bestemde wagon
vervoerd. Daar op de lijst van gedepor
teerden vermeld stond, dat wij een
zoontje hadden, leenden" wy een jon
getje van dezelfde leeftijd van een
jonge joodse, wier echtgenoot was ge
dood. De moeder van dit kind is later
naar het uitroeiingskamp Sobitor, in Po
len, gezonden, waar zy om het leven is
f;ekomen. De jongen heeft echter de oor-
og overleefd. Hij studeert nu in Israël".
Dr. Melkman, een der leiders van de
joodse gemeenschap in Nederland, was
voorts redacteur van het in Amsterdam
verschijnende Zionistische blad. Ook
maakte hy deel uit van de leiding der
Zionistische beweging in Nederland. Hy
is thans hoofdambtenaar van het Is
raëlische ministerie van Onderwijs. Hy
stichtte in 1957 in Israël een museum,
waarin herinneringen aan het weder
varen der joden in de Tweede Wereld
oorlog byeen zyn gebracht en dat de
naam draagt „Jad Jaschem".
ken. En toen ik hem zei, dat dat hier
niet nodig was, dacht hy dat alles ge
oorloofd was. Hy begon, schreeuwend
zo hard hy kon, het kamp rond te ren
nen.
De plaatsvervangende openbare aan
klager: „Wat is er met die jongen ge
beurd?"
Dr. Melkman wachtte even, voor hy
antwoordde: „Drie dagen later werd hy
doorgezonden naar Auschwitz".
Februari-staking
Melkman vertelde van de eerste arres
taties op grote schaal in Amsterdam,
die leidden tot de februaristaking.
„Toen de Duitse pogingen om de Ne
derlandse bevolking tegen de joden op
te zetten, op niets uitliepen, arresteer
den de Duitsers vierhonderd joodse jon
geren. Zy werden afgeranseld en naar
een kamp by Amsterdam gebracht
later naar Buchenwald en tenslotte
naar Mauthausen, Oostenrijk".
„In Amsterdam gebruikte de Duitsers
de naam Mauthausen om de joden angst
aan te jagen. Zy plachten te zeggen
dot „niemand ooit Mauthausen levend
heeft verlaten. Later hoorde ik dat
slechts één van de vierhonderd Jongeren
levend uit Mauthausen is terugge
keerd".
In juni 1941 werden 300 jonge Joden,
onder wie verscheidene vrienden van
Melkman, gearresteerd. Niet een van
hen is teruggekomen.
De plaatsvervangend procureur-gene
raal, Bach, vroeg Melkman: „Hoe rea
geerde de Nederlandse bevolking op de
anti-joodse maatregelen?"
„Toen de vierhonderd joden waren ge
arresteerd brak in Amsterdam een al
gemene staking uitHet begon met
het trampersoneel en breidde zich uit
tot andere diensten en industriële on
dernemingen en tot andere steden. De
stakingen werden later neergeslagen".
Dr. Melkman beschreef hoe de Ne
derlandse joden, in een poging om aan
arrestatie te ontkomen, zich in zolder
kamertjes en kelders verborgen. „Voor
de kinderen was het het ergste. Soms
vroegen wy ons af of zy in de kampen
toch niet beter af zouden zyn. Later
kwamen wy er natuurlyk achter wat
het wegvoeren naar Polen inhield en
begrepen wy dat het lot der gedepor
teerden erger was", aldus getuige. Dr.
Melkman zei dat in Nederland de le
vens van een vierduizend joodse kin
deren konden worden gered.
Dinsdagen
Melkman werd in 1943 met zyn vrouw
naar Westerbork gezonden. Elke dins
dag vertrok een transport naar de do
denkampen. „Als dinsdag naderby
kwam steeg de spanning in het kamp.
en maandagavond werden alle hutten
afgesloten".
„Van alle afschuwelijkste martelingen
waarvan ik getuige ben geweest heb ik
de diepste indruk overgehouden van het
nachtelijk afroepen van namen. Om drie
uur in de ochtend, wanneer het geheel
stil en donker was werden de namen
als doodvonnissen afgelezen".
„Wy zyn nog gevoelig voor dinsdagen.
Wij herinneren het ons als een dag van
doodvonnissen van de joden".
Dr. Melkman sprak over een jongen
var tien jaar, die hy gedurende korte
tyd in Westerbork had meegemaakt.
„Kinderen, van wie de ouders reeds
waren weggevoerd, werden naar Wester
bork overgebracht. Kort na hun aan
komst werden zy dan doorgezonden
naar de uitroeiingskampen in het oosten.
Ik herinner my de tienjarige Van Dam.
Zijn voornaam weet ik niet meer. De
jongen had een geheel jaar in een kleine
kamer doorgebracht. Al die tijd was het
hem zelfs verboden op normale toon te
spieken, uit vrees dat de buren het
zouden horen".
„Toen hij in Westerbork aankwam,
begon hy daar ook fluisterend te spre-
Luxemburgs parlement
groter
Het Luxemburgse parlement zal wor
den uitgebreid. Blijkens de uitslag van
de volkstelling per 31 december jl. is
het bevolkingscyfer gestegen van 290.057
zielen in 1947 tot 313.089.
Dit heeft tot gevolg dat er by de 52
volksvertegenwoordigers van thans 4
bykomen. Het zuidelyke deel van het
land waar de arbeidersbevolking is ge
stegen zal 3 volksvertegenwoordigers
meer krygen. Het centrum met de
hoofdstad krygt er twee meer. Het oos-
teiyk district biyft ongewyzigd en het
noorden zal er een verliezen. Ook het
aantal gemeenteraadsleden is in ver
scheidene gemeenten aangepast aan de
nieuwe bevolkingscyfers.
Bergen-Belsen
Hy vertelde ook ervaringen van het
kamp te Bergen-Belsen, waar hy en
zyn vrouw 9 april 1945 waren aange
komen.
„Eens ben ik naar de vrouwenafde
ling van dit kamp gegaan. Zy, die hier
verbleven, waren in november 1944 uit
Auschwitz aangevoerd. Ik zag vrouwen,
die naar een ijzeren etensvat renden,
om van de bodem wat kruimels te
schrapen. Een duitse vrouwelyke wacht
zag dit en sloeg ze er voor".
Melkman vertelde van de „parades'
in het kamp Bergen-Belsen. waar ge
vangenen uren lang bewegingloos in
ijskoud water moesten staan. „Myn
schoonmoeder moest een maal negen
uur staan".
Dergelijke strafmaatregelen waren de
specialiteit van kampcommandant Josef
'Kramer, die de gevangenen tegen een
bewaker hoorden zeggen „hoe meer dode
joden hoe beter". Kramer werd in '45
door een Engels tribunaal ter dood ver
oordeeld en opgehangen.
Melkman, zyn vrouw en een baby die
zij verzorgden werden bevrijd door de
Russische troepen. Zy bevonden zich in
e entrein, die, „naar wij later hoorden,
op weg was naar Theresienstadt, waar
gaskamers voor ons in gereedheid waren
gebracht".
In de schaduw van het proces-Eichmann
(Van onze Scandinavische medewerker)
In het grootste Zweedse zondags
blad, Veckojournalen, heeft een
zich door het proces Eichmann be
dreigd voelende voormalige SS-
officier getracht zich door middel
van een ingezonden stuk te recht
vaardigen. Het betreft een der
hoogsten uit de tweede linie van
het nazi-bewind, de thans onder de
naam prof. dr. Omar Amin von
Leers in Cairo levende en werken
de vroegere „Reichsschulungslei-
ter" en docent in de rassenleer,
sedert 1929 lid van de Hitlerpartij
en sedert 1936 SS-man.
Zyn vele publikaties voor en tydens
de oorlog hebben er stellig toe bijge
dragen de nazi-beulen te scholen. Een
van zyn meest geraffineerde geschrif
ten was „Juden sehen Dich an", Een
ander draagt de titel: „Die verbrecher-
natur der Juden". Von Leers schijnt
zich tot- 1950 in Duitsland te hebben
opgehouden, in welk jaar hy zich naar
Argentinië begaf. In 1956 vertrok hy
naar Egypte en werd mohammedaan
(hy was behalve anti-joods ook anti
katholiek)
Het Zweedse blad voldoet aan zyn
verzoek het ingezonden stuk onverkort
te willen weergeven. Het plaatst er ech
ter een onderschrift by, waarin de re
dactie, door het citeren van allerlei brie
ven aan andere nazi's Von Leers stel
lingen stuk voor stuk weerlegt.
Von Leer ontkent, dat zijn geschriften
grote invloed hebben gehad (de kamp
beulen hebben ze niet eens gelezen)
en dat hy werkzaam was tezamen met
Rosenberg. Integendeel, Rosenberg was
dc oorzaak, zegt hij, dat hij zonder op
zeggingstermijn uit zyn functie van
chef van de academische afdeling van
de politieke hogeschool van Göbbels
werd gezet en wel omdat hij het met
de aanval op Rusland niet eens was. Hjj
zou die aanval catastrofaal voor Duits
land hebben geacht.
Geen nazi's in Cairo
In de wereldpers, vervolgde hij
zyn ingezonden stuk, ben ik gedood
verfd als leider van een wereldomvat
tende anti-joodse organisatie van fas
cisten, met Cairo als hoofdzetel. Hij
zegt over het bestaan van zulk een or
ganisatie noch van een nazi-Ortsgruppe
in Cairo enig idee te hebben. Hij kent
geen nazi's „aangezien die hier niet
wonen". Maar toch sta ik, vervolgt hy,
op Ben Goerions lyst van nazi-misdadi
gers, die ny zoekt en uit de Arabische
landen wil laten kidnappen.
Eichmann zegt hy nimmer te hebben
ontmoet-, behalve eens een kort ogen
blik in Buenos Aires, lang na de oorlog.
Of dit schrijven nu echt is of niet
Veckojournalen geeft een begelei
dende in het Zweeds gestelde brief ln
facsimile weer met het briefhoofd van
de nieuwbakken mohammedaanse pro
fessor en al het blad heeft een aan
tal naspeuringen gedaan, waaruit de ge
zindheid van deze man duidelijk ge
noeg wordt. Nog in 1958 schreef hij
aan zyn nazivriend Erich Nietsch: jood
se en pauselijke tirannie in Westduits-
land is duizenmaal afschuwelijker dan
enig bolsjewisme ook kan zijn". (Wij
vertalen het Zweeds, de Duitse tekst
is ons onbekend).
Tegenover Von Leers' bewering ont
slagen te zijn uit zijn ambt cn dan
nog wel zonder opzeggingstermyn
stelt het Zweedse zondagsblad uit Bonn
vernomen te hebben, dat hij tot de in
eenstorting deel uitmaakte van Göbbels
propagandaministerie als rast-heoriticus
(dat er geen opzeggingstermyn in acht
is genomen klopt dus eigenlijk wel).
Eisel en Zind geholpen
Tegenover de bewering, dat er echt
geen nazi's in Cairo wonen, stelt Vecko
journalen, dat de kampdokter en oor
logsmisdadiger Hans Eisele in juli 1958
naar Egypte vluchtte en daar in Von
Leers vroegere villa zijn intrek nam.
In een onderschepte brief van 5 maart
1959 beklaagt Von Leers zich over de
ondankbaarheid van Eisele. Von Leers
hielp ook de Duitse leraar Zind, die
een paar jaar geleden moest vluchten,
aan een betrekking in Egypte. Het is
uiteraard geen wonder, dan zulke vry-
willige en onvrywillige bannelingen
trachten het lot van Eichmann te ont
gaan. Of een ingezonden stuk in een
Zweeds zondagsblad daar veel toe kan
by dragen, valt echter te betwyfelen.
„Gugg" Blaas, een 82-jarige, Tiroolse
oud-berggids heeft verklaard, dat Martin
Bormann en Adolf Eichmann in de
zomer van 1947 in het geheim uit Oos
tenrijk naar Italië zyn gegaan. Blaas
voegde er aan toe, dat hy zelf omstreeks
16 augustus 1947 Bormann heeft gehol
pen over de grens te komen. Eichmann
zou enkele dagen later dezelfde route
gevolgd hebben.
Volgens het Weense blad „Abend-Zei-
tung" kan het verhaal van Blaas, dat
door de politie van Nauders (Tirool)
waar Blaas woont, in twyfel wordt ge
trokken, omdat Blaas „graag een beetje
te veel praat", sommigen doen geloven,
dat Bormann en Eichmann vervolgens
samen naar Argentinië zijn gegaan en
daar contact met elkaar gehouden heb
ben totdat Eichmann werd gearresteerd.
Eisenhower steunt
Kennedy's politiek
Oud-president Eisenhower heeft giste
ren het Amerikaanse volk opgeroepen,
zich eensgezind te scharen achter de
buitenlandse politiek van president
Kennedy. De oud-president verklaarde
na afloop van een gedachtenwisseling
met leden van zijn voormalige regering
in Gettysburg, dat het land zich in een
reeks crises bevindt en dat het nu niet
de tijd voor tweedracht is.
De Republikeinse party staat, zo zei
Eisenhower, op het gebied van de bui
tenlandse politiek aan de zyde van het
huidige Democratische bewind. Op bin
nenlands gebied behielden de Republi
keinen zich echter het recht voor op
kritiek. Met name waren zij het niet
eens met het landbouwprogramma van
president Kennedy.
Eerste Kamer:
Nederlandse pioniers in Ghana en Liberia
Boordevol indrukken over zijn reis is de minister van Economische Zaken, de
heer J. W. de Pous, gistermiddag uit West-Afrika op Schiphol teruggekeerd. In
Nigeria, Ghana en Liberia, de drie nog jonge zelfstandige landen aan de Westkust
van Afrika, heeft hy zyn licht opgestoken over de mogelijkheden tot versterking
der handelsbanden met ons land.
Zijn reis hield in de eerste plaats verband met het bezoek van een Nederlandse
economische missie aan het in oktober van het vorig jaar zelfstandig geworden
Nigeria, dat 40 miljoen inwoners telt. „Dit land gaat een snelle ontwikkeling
tegemoet", zei de minister op Schiphol. Hy onderstreepte hoe nuttig en gewenst
het is, dat de overheid en het bedrijfsleven op het gebied van de economische
betrekkingen met het buitenland samenwerken zoals in dit geval geschied is. De
missie bestaat uit 30 vooraanstaande Nederlandse zakenlieden. Minister De Pous
was op 29 april vooruit gereisd om het af te werken programma voor te bereiden.
Enige dagen hield hy de leiding van de missie, totdat hy na 5 dagen naar Ghana
vertrok. Sindsdien fungeert de heer J. W. Hupkes, president-directeur van de
N.V. Kon. Mij „De Schelde", als leider. De missie wordt op 19 mei in ons land
terug verwacht.
Snelle groei
Op Hemelvaartsdag is een groep
van 41 Ambonezen per trein uit
Amsterdam naar Genua vertrokken,
vanwaar zij per schip voor repa
triëring naar Indonesië reizen. Ne
derland bekostigt de reis en heeft
zich garant gesteld voor de terug
keer naar ons land, wanneer de
Ambonezen niet in Indonesië zou
den worden toegelaten. Op de foto
het afscheid in Amsterdam van de
heer Siwalette, de initiatiefnemer
van het experiment, die met een van
de volgende groepen zal meereizen,
wanneer deze eerste tocht slaagt.
In Nigeria had minister De Pous con
tact onderhouden met de gouverneur-
generaal Azikiwe, De minister van
Transport-, R. A. Njoku, die van Com
municatiemiddelen, Akinfosile, en met
de staatssecretarissen van Buitenlandse
Zaken, Esin, en van Financiën, Omo-
Sajie. Voorts voerde hy besprekingen
met dr. Prasad, economisch adviseur,
met de heer Fleming van het Rockefel
ler Brothers Funds en met de repre
sentanten van het Nigeriaanse bedrijfs
leven. Uiteraard zag hy er ook de Ne
derlandse kolonie.
Ook in Ghana en Liberia was het
hem opgevallen, dat er door Nederlan
ders pionierswerk op velerlei gebied
wordt verricht. Niet alleen in Nigeria,
doch ook in Ghana en Liberia was hem
de zeer snelle economische groei opge
vallen.
„Het handelsverkeer tussen Nederland
en deze drie landen ontwikkelt zich in
gunstige zin", zei hy op Schiphol. „De
Nederlandse uitvoer bedroeg in 1960
ongeveer 225 miljoen gulden tegenover
een invoer van circa 220 miljoen. Deze
cijfers spreken nog meer, wanneer men
bedenkt dat Nederland, na Groot-Brit-
tannië. Nigeria's belangsrijkste afne
mer is. Verdere uitbreiding van dit han
delsverkeer ligt zonder enige twyfel bin
nen de mogelijkheden".
In Ghana ontmoette de minister o.a.
de president van het Hooggerechtshof,
sir Aiku Korsah, de staatssecretaris
van Buitenlandse Zaken, Imoru Egala,
zijn ambtgenoot van Economische Za
ken, F. K. D. Goka, de buitengewoon
ambassadeur, Ayeh Kumi, een goede
bekende van ons land, die hier reeds
herhaaldelijk is geweest, de persoonlyke
adviseur van president Nkrumha, sir
Robert Jackson, de minister van Land
bouw, Kojo Botsio, die van Financiën,
K. A. Gbedemah, en de president van de
cacao-raad, H. Dodoo.
Dr. Iselin won
ballon-vossenjacht
De gistermiddag te Den Haag gehou
den ballon-vossenjacht is gewonnen door
dr. E. Iselin uit Zwitserland. Hy na
derde de ballon Wan de „vos" mevrouw
Nini Boesman op 200 meter, slechts en
kele minuten na kwart over zeven toen
mevrouw Boesman haar ballon had la
ten dalen op een weiland bij het Bra
bantse plaatsje Wouw.
De aankomst van mevrouw Boesman
heeft de inwoners van Wouw een wel
kome afleiding bezorgd, vooral de klein
tjes. die enthousiast waren toen zij ont
dekten dat „Mammalou" van het kinder-
televisieprogramma „Pipi de clown" de
ze ballonvaart had meegemaakt. De bal
lon was weldra omringd door honder
den kinderen van deze plaats, die gre
tig om handtekeningen vroegen.
Korte tyd daarna naderden ook an
dere deelnemers. De heer A. van Bem-
den uit België werd tweede. Hy landde
4 minuten na mevrouw Boesman op
een afstand van anderhalve kilometer.
Derde werd de heer Deminint (Neder
land» op 3 kilometer, vierde de Duitser
Wolfgang Haueisen. die 10 minuten na
aankomst van mevrouw Boesman zyn
ballon aan de grond wist te brengen
op 4 kilometer afstand.
De Fransman Dolfuss was de slechtst
geplaatste by deze internationale bal-
lonwedstryd. Hy moest zijn ballon by
Dinteloord doen landen omdat hy ty
dens het begin van de tocht veel bal
last had uitgegooid. Hij miste daardoor
de mogeiykheid om zyn ballon op kri
tieke momenten weer in hogere sferen
Gesprek met
president Tubman
Liberia was het derde en laatste land,
waaraan hy een kort bezoek bracht.
Hij sprak er met de president, W. V. S.
Tubman, en met de ministers van Bui
tenlandse Zaken, van Landbouw, van
Binnenlandse Zaken en van Publieke
Werken.
Vele ministers van de West-Afrikaan
se landen kennen Nederland reeds door
eigen aanschouwing. Enkele van hen
deelden minister De Pous mede, dat zy
binnen afzienbare tyd Nederland we
derom zullen bezoeken. Zo zal een Nige
riaanse economische missie met de mi
nister van Financiën aan het hoofd in
september naar ons land komen.
Voor Pinksteren hebben wij wéér
een echte Coster-verrassing:
Zuiver wollen
AaBe
jongens-
sportcolberts
Vele moderne streep- en ruit-
dessins. Eersteklas maakwerk.
Tot 13 jaar
oliematen
Zolang de voorraad suekt.
Geen tel. of schriftelijke bestellingen.
LEIDEN:
Haarlemmerstraat 25
ROTTERDAM: Korte Hoogstraat 11 Meent
bk. Goudesesingel Katendr. Lagedijkhk.
Dorpsweg West-Kruiskade 35.
„L J D-bos boa tccon gres" in Tweede Kamer
Meningsverschil in
de liberale fractie
(Van onze parlementaire redacteur)
De Tweede Kamer is woensdag nog
niet tot een beslissing gekomen over de
vraag of de gemeenten het recht moe
ten behouden het kappen van bomen
op erven en in tuinen te verbieden.
Vooral in landelijke gebieden is dat een
bron van meningsverschil.
Minister Marijnen verklaarde, dat het
ontwerp voor de nieuwe boswet, ter in
standhouding van het Nederlandse bos-
bezit, de gemeentelijke bevoegdheden in
dat opzicht onaangetast laat. Dat alge
mene uitgangspunt sluit voor hen ech
ter bepaalde beperkingen niet uit en
daarom had hy geen bezwaar tegen het
amendement-Engelbertink, dat de ge
meenten verbiedt een kapverbod te leg
gen op bomen, die met een economisch
doel zijn geplant. Overigens zyn de ge
meenten vry te verbieden, wat zij goed
dunken.
Een deel van de Kamer, waarschijn-
ïyk een minderheid, onder wie de heren
Den Hartog (VVD), Biewenga (AR»,
Kikkert <CHU) en Van Ryckevorsel
(KVP), is echter van mening, dat in de
boswet moet worden vastgelegd dat de
gemeenten geen kapverbod mogen uit
vaardigen voor bomen op erven en in
tuinen. Over dat geschilpunt heeft men
woensdag by de replieken nog zo lang
gepraat, dat het te laat werd voor het
nemen van beslissingen. Die zyn uitge
steld tot volgende week dinsdag.
nog zo. Maar hy wilde opkomen voor
de zelfstandigheid der gemeenten. Men
moet niet in „Den Haag", maar in de
landelyke streken zelf uitmaken of bo
men al of niet mogen worden gekapt,
wanneer er geen economische belangen
in het spel zyn.
Terwijl het al maar later werd en
de veraf wonende Kamerleden, die nog
voor Hemelvaartsdag thuis wilden zyn,
op hete kolen zaten, ging tenslotte prof.
Oud zich ook nog met de kwestie be
moeien om als arbiter op te treden tus
sen zyn partygenoten. Het ontlokte de
opmerking: .Als de VVD een bosbouw -
congres wil houden, moet dat dan in de
Tweede Kamer gebeuren?"
Overigens was het geen kwestie van
fundamentele politieke betekenis en het
verschil van mening tussen de heren
Den Hartog en Geertsema zat ook niet
zo diep, dat het hem ervan weerhield
lachend een onderling gesprek te voeren.
Dinsdag valt dus de beslissing.
Advertentie
Verwijten
Het verschil van mening over het kap-
bod had zich toegespitst in de VVD-
fractie, waarin de heren Ben Hartog
en mr. Geertsema, de kort geleden be
noemde burgemeester van Wassenaar,
elkaar over en weer verwyten maakten
in soms felle bewoordingen. De heer
Den Hartog meende, dat mr. Geertse
ma hem had uitgemaakt voor een „wolf
in schaapskleren", maar mr. Geertsema
verklaarde, dat de vergelyking betrek
king had op het ingediende amende
ment, dat de gemeenten wel de bevoegd
heid verleent een kapverbod op te leg
gen. maar tegelyk die bevoegdheid be
perkt.
In de gemeente Wassenaar is byna
alles verboden, foeterde de heer Den
Hartog. Het gaat hem te ver. zoals de
burger in vele gemeenten wordt betut
teld. Niemand zal bomen op zyn erf
of in zyn tuin omhakken zonder klem
mende reden. In dat geval heeft mr.
Geertsema geen bezwaar tegen het om
hakken. Alleen wil hy dat de gemeente
laten uitmaken en de heer Den Hartog
wil de burger zelf over de noodzaak
laten beslissen.
Die antenne van hiernaast
stond er vanmorgen nog niet.
Goed.... en vlot werk is toch
wel typisch LIGTVOET
Te gemakkelijk
Mr. Geertsema gaf toe, dat vele ge
meentelijke politieverordeningen te ge
makkelijk zyn opgesteld door eenvoudig
alles te verbieden, behoudens goedkeu
ring van het college van burgemeester
en wethouders. In Wassenaar is het ook
te brengen en landde in een weiland
met koeien, die by zyn komst in pa
niek geraakten, en de afrastering ver
braken. Hun eigenaar heeft een schade
claim Ingediend.
Cen gong noor gangetje >2 is lonend.
GANGETJE 12
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Monique, dr. van W. J. Dleke en J.
Springer. Johannes Nardus Theodoor, zn
van J. N. Ket en R Moonen; Johannes
Gerardus Hendrlkus Maria, zn van G J
van Goozen en A. T. M. v. d. Plas. Gerrlt
zn van G. Verdoes en G. Taal. Gerrlt. zn
van A. P. v d Maat en C. van Egmond.
Helena Elisabeth, dr van H. H. Verbaan
en H. E. Moraal. Anja, dr van H. de NooiJ
en D. Kraan. Yolanda Johanna Gerarda,
dr van A. A M Vosters en J. P. M. v d.
Zwet, Nlcolaas Chrlstlanus Marta. zn van
N. M. van Kempen en A. M. v. d Klauw.
Bastlaan Hendrik, zn van C W. Zwaan en
A. H. Vooys; Anna Catharlna, dr van A.
Jansen en A. v. d. Keur.
GETROUWD
G. Otte en J. D. van Royen.
OVERLEDEN
C. J. Verbeek, 61 jaar. echtgenote van I
Blansjaar; J C de Beunje, 73 Jaar, vrou
G. J. Brandt. 63 Jaar. man; W Kraak, 6
Jaar, man; A. M. G. de Bont, 89 Jaar,
