y er schrikkelijk verhaal
over massa-executies
SHEPARD GISTEREN OP ANDER
„HOOG NIVEAU" GEHULDIGD
90
Twee vroegere nazi's
krijgen vrijgeleide
Deur van Engelse Lagerhuis bleef
voor gekozen Lagerhuis lid dicht
Vijfde week van het proces-Eichmann
I igtvoet
Nieuw bedrijf begonnen van het
„Wedgwood Benn-stu!
Ongedwongen triom ftocht en een
persconferentie cum lande
Upgericht 1 maart 1860
Dinsdag 9 mei 1961
Derde blad no. 30350
Mevrouw Rivkau Josselfski
heeft volgens het persbureau
„Reuter" gisteren het verschrik
kelijkste verhaal verteld dat totnu
toe in het proces-Eichmann ir
Jeruzalem, dat maandag zijn vijfde
week is ingegaan, heeft gedaan. Zij
vertelde van de executie van dui
zenden joodse bewoners van het
Poolse stadje Pinsk.
„Wij moesten op de top van een kleine
heuvel gaan staan, die nabij het dorp
Zagarski lag. Beneden de heuvel gaapte
een grote kuil. Wü moesten achter elkan
der de heuvel opklimmen. Bovenop ston
den vier tot de tanden gewapende S.S.-
mannen".
„Voor wü omhoog klommen, moesten
wy onze kleren uittrekken. Van beneden-
af zagen wy de naakte mensen boven
staan, maar wü hoopten nog steeds dat
dit slechts een soort marteling betrof.
Toen wü in het dorp in ryen werden
opgesteld zei myn dochtertje tegen mij:
„Moeder, waarom heb ik mijn sabbath-
kleren aan? Wordtn w|j doodgeschoten?"
En toen wü bijna boven waren, zei ze:
„Moeder, waarom wachten wü? Laat ons
toch weg lopen". Enkele jonge mensen
probeerden inderdaad weg te lopen. Zü
werden ter plaatse doodgeschoten", al
dus Josslfski.
Zij vervolgde: „Het was moeilijk om
de kinderen bij ons te houden. Wij hiel
den ook andere dan onze eigen kinderen
bij ons. Wij verlangden er naar dat alles
voorbij zou zijn. Het lijden van de kin
deren was zo erg. Mijn vader was de
eerste van mijn familie, die werd dood
geschoten. Hij was eerst geslagen, omdat
hij zich niet geheel wilde uitkleden. Hij
wilde zijn onderkleren aanhouden. Daar
op werd mijn moeder doodgeschoten en
daarna mijn tachtigjarige grootmoeder,
die twee kinderen in haar armen hield".
Hierop hield de getuige even op, haal
de een zakdoek te voorschijn en bette
haar ogen.
Zü vertelde verder: „Hierna was het
de beurt van mün vaders zuster. Zij had
ook kinderen in haar armen. En toen
kwamen mün jongste zuster en ik. Mün
zusje wilde niet dood. Naakt stond zü.
met een vriendinnetje, voor de S.S.'ers
en smeekte om haar leven. De kinderen
omarmden elkander. De voor haar staan
de S.S.'er keek haar in de ogen. Daarop
schoot hü beiden dood. Elkander nog
steeds omarmend gingen zü de dood in".
„Daarop was het de beurt van mijn
tweede zuster. En toen kwam ik. Ik stond
daar met mijn kind en de S.S.'er vroeg:
„Wie zal ik het eerst doodschieten?"
„Ik antwoordde niet. Ik voelde hoe hij
het kind uit mijn armen nam. Ze gilde.
Hij schoot haar onmiddellijk dood".
Snikkend vervolgde mevrouw Josselfs
ki: „Daarop richtte hij op mij en schoot.
Ik viel in de kuil, op de lijken, die er al
in lagen. En daarop vielde ik niets meer'.
„Na verloop van tijd kwam ik, met een
gevoel, alsof er een zware last op mij
drukte, bij. Ik dacht: „Misschien leef ik
niet meer. Dit zal het gevoel zijn, dat
na de dood komt". Toen vielen er lijken
bovenop mij. Ik probeerde te bewegen
en toen gevoelde ik dat ik leefde en dat
ik overeind kon komen. Ik hoorde nog
steeds schieten en ik bad dat ik ook ge
troffen zou worden, opdat er een eind
aan mijn lijden zou komen. Niettemin
bleef ik mü bewegen. Ik dacht dat ik
zou stikken door de op mij vallende
lijken en ik probeerde wat frisse lucht
te krijgen. En toen merkte ik dat ik
bezig was naar de rand van de reus
achtige grafkuil te klimmen. En terwijl
ik mü door de berg van lijken naar
boven werkte, voelde ik aan mijn lichaam
trekken. Stervenden beten my in hun
laatste stuiptrekkingen, benen trokken
mij omlaag, steeds weer".
Jaarverslag
„De Eerste Nederlandsche"
(Van onze financiële medewerker).
Uit het verslag over 1960 van de ver
zekering-maatschappij „De Eerste Ne
derlandsche" blijkt dat de prod uk tie
van het levensvorzekeringsbedrij f in dat
jaar van f 370 miljoen tot f 462.7 mil
joen is gestegen, d.i. met 25.1 minus
de vervallen posten is het totale ver
zekerde bedrag tot f2 3/4 miljard toe
genomen, de premie-reserve met f47.2
miljoen (v. j. f40.8 miljoen) tot 566
miljoen.
De beleggingen namen f55.7 miljoen
(v.j. 40.9 miljoen) tot f 620 miljoen toe,
waarvan 4.2% (v .j. 4.06%) rente werd
gemaakt. Van de winst ad f 5.6 mil
joen, werd f3.3 miljoen aan de extra
reserve toegevoegd en f 1.4 miljoen (v.
j. 1.1 miljoen) uitgekeerd. Het dividend
over het in 1960 vergrote kapitaal be
draagt, evenals over 1959, f27.50 per
aandeel over het verplicht gestort ka
pitaal (20%) laatste notering der aan
delen ca. 1600%.
Tezamen met het geplaatste kapitaal,
groot f10 miljoen, beliepen de extra-
waarborgen boven de veilig berekende
technische reserves f 52.5 miljoen tegen
f 47.5 miljoen uit. 1959.
De afdeling schadeverzekering had een
premie-inkomen van f45 miljoen (v.j.
f40.5 milj.). De schaden namen toe van
f 16.8 miljoen tot f20 miljoen, de
technische reserves van f33.2 miljoen
tot f37 miljoen.
Het schadeverloop was over het ge
heel genomen weliswaar nog bevredi
gend. Het verslag maakt echter melding
van een voortdurende druk op het pre
mie-niveau, met name in de medische
varia- en in de motorrijtuigenverzeke
ring. als gevolg van felle concurrentie.
Öm deze reden is de directie op de
toekomstige resultaten van deze be
drijfsonderdelen niet geheel gerust.
De totale belegging ad f51.8 miljoen
leverde een rente van 4.31 op te
gen 4.17 in 1959.
Het saldo van de verlies- en winstre
kening beliep f2.6 miljoen tegen f2.5
miljoen in het voorgaande jaar, waar
uit weer een dividend van 15% wordt
betaald.
Tezamen met het kapitaal bedragen
de extra-waarborgen boven de veilig
berekende technische reserves, f 16.5
miljoen (v. j. f 15 millioen).
■■Mi
Overal doden
„Eindelyk kwam ik boven en ik wist
niet, waar ik my bevond, want overal
lagen lyken. Ik probeerde het eind van
dit lykenveld te zien, maar ik zag het
niet. Overal lagen ze, naakt, niet allen
dood, in hun laatste stuiptrekkingen. Er
waren kinderen, die mompelden „mam
mie. pappie". Ik kon niet overeind bly-
ven", aldus mevrouw Josselski.
Hierop vroeg rechter Mosje Landau:
„Waren de Duitsers er nog?"
„Neen", antwoordde de getuige, „ze
waren weg". Hierop liet zü het litteken
aan haar schedel zien, waar zü door de
S.S.'er was getroffen.
Mevrouw Josselfski besloot haar ge
tuigenis met te vertellen hoe zij tenslotte,
na steeds weer nieuwe beproevingen het
leven wist te redden. Zü werd tenslotte
gevonden door een boer, die haar in de
bossen wist te verbergen bü een groep
joden tot aan de komst van het Russi
sche leger in 1945.
Tijdens het afleggen van deze verkla
ringen braken verschillende mensen op
de publieke tribune in snikken uit. Eich-
mann zat gespannen toe te luisteren,
met samengeknepen lippen en zün blik
ken dwalend van de ene kant van de
zaal naar de andere.
Procureur-generaal Hausner heeft hier
mee het getuigenverhoor over de joden
uitroeiing in Oost-Europa beëindigd en
verklaarde documenten te zullen over
leggen om Eichmanns aandeel daarin,
zowel in het algemeen als in bepaalde
individuele gevallen, te bewüzen.
Hausner heeft gisteren verklaard dat
besloten is vrijgeleide te verlenen aan
twee Duitsers, die de verdediging als ge
tuigen a décharge zou willen horen.
Het betreft hier dr. Wilhelm HóttI en
Walter Huppenkothen, twee voormalige
S.S.'ers. De S.S. wordt in Israël, over
eenkomstig een in 1950 uitgevaardigde
wet, als een „misdadige organisatie" be
schouwd. Höttl en Huppenkothen zouden
daarom, indien zij als getuigen naar Is
raël zouden komen, aldaar in staat van
beschuldiging kunnen worden gesteld.
Hausner verklaarde dat van geen van
beiden bekend is dat zü misdaden tegen
het joodse volk hebben gepleegd, zodat
de Israëlische autoriteiten bereid zijn
hen een vrügeleide te verlenen.
Cen gong naar ahgetjeU 'S lOnèncL
GANGETJE 12
Antwoord van
Staatssecretar i s
Staatssecretaris Scholten heeft geant
woord op vragen van de heer Tans (Pv
dA) betreffende het tijdelük uitschake
len van de steunzenders Goes en Roer
mond tüdens de uitzending van de voet
bal wed6trüd Nederland-Hongarye op 30
april jongstleden.
In dit antwoord wordt gezegd, dat een
televisieuitzending van een door de KN
VB georganiseerde wedstryd slechts kan
geschieden indien deze bond hiertoe toe
stemming verleent. De KNVB heeft zich
in internationaal verband gebonden om
deze toestemming in een geval als het
onderhavige slechts te geven indien de
Belgische en Westduitse voetbalbonden
daartegen geen bezwaren hebben.
Aan het tijdelijk uitschakelen van de
beide steunzenders werd goedkeuring ge
geven om te voorkomen dat alle Neder
landse kükers gedupeerd geweest zouden
zün. Een besluit namehjk, om bü de uit
zending van de eerste helft van deze
wedstrüd de zenders Goes en Roermond
normaal te doen functioneren had er
slechts toe kunnen leiden dat bedoelde
eerste helft van deze interland in het
geheel niet zou zün uitgezonden, aldus
TEL. 230051 het antwoord van de staatssecretaris.
k"
(Van onze Londense correspondent)
Gelukkig slot
in liet vooruitzicht?
Wedgwood Benn klopte gistermiddag vergeefs aan de deur van het
Lagerhuis, dat hij tien jaar lang ongestoord heeft kunnen binnengaan.
Hij was immers constitutioneel gesproken niet meer de oude Wedgwood
Benn, maar de nieuwe Lord Stansgate, wegens de van zijn vader
geërfde adellijke titel.
Toen hü even voor drieën als de herkozen afgevaardigde van zün oude kies
district zuid-oost-Bristol op de deur toestapte, werd hü prompt tegengehouden door
de bode die de toegang tot de zittingszaal bewaakt. Hü vroeg hem alsof hij hem
nog nooit eerder had gezien: „Wie bent U?" Wedgwood Benn zei, dat hü het nieuw
gekozen lid voor zuidoost-Bristol was en toonde zijn papieren. De bode antwoordde
daarop van de „speaker" (voorzitter) de opdracht te hebben ontvangen, dat hij
Wedgwood Benn niet mocht toelaten. Het is de eerste maal in de parlementaire
historie, dat een Lagerhuislid na zün herkiezing de drempel van het Lagerhuis
niet meer mocht overschrüden.
ling eerst nog even van de wal te heb
ben afgeduwd
Het Lagerhuis verwierp namelijk na
een rumoerig debat met 250 tegen 177
stemmen net oppositie voorstel om Wedg
wood Benn de gelegenheid te geven
zijn zaak om lid van het Lagerhuis te
mogen blüven, staande op de grens-
streep van de zaal te verdedigen.
Butler was hier namens de regering
fel tegen omdat Wedgwood Benn alles
wat hü te zeggen zal hebben reeds
uitvoerig te berde heeft kunnen bren
gen voor de commissie inzake de par
lementaire privileges en omdat het La
gerhuis reeds op 13 april een dergelük
verzoek had afgewezen.
Speciale commissie
Butler gaf echter de uitdrukkelüke
verzekering dat de regering niet ne
gatief staat tegenover het vraagstuk om
leden van de erfelüke adel in het al
gemeen, dus niet alleen Wedgwood
Benn. een kans te geven in het Lager-
in plaats van in het Hogerhuis te zit
ten. Het is echter een uitermate inge
wikkelde kwestie welke slechts in over
leg met het Hogerhuis kan worden op
gelost. Vandaar dat Butler voorstelde
om een speciale uit leden van beide
Huizen samengestelde en tot alle par
tijen behorende commissie te benoe
men als een eerste stap in de richting
van een nieuwe wetgeving op dit. gebied,
waarbij hü speciaal de mogelükheid wil
de openlaten om individuele leden van
de erfelüke adel zelf te laten beslissen
of zij in het Lagerhuis willen zitten
of niet. De hoofdtaak van de com
missie zal zün na te gaan of dit alles
Wedgwood Benn verwüderde zich
daarop om vergezeld van zijn echtge
note en oudste zoontje plaats te ne
men op de tribune. Beneden hem, in
de parlementaire arena, begon toen een
nieuw bedrijf van het „Wedjpvood Benn-
stuk", waarvan de ontknoping pas over
vele maanden kan worden verwacht.
De tekenen zün, dat het voor Wedg
wood Benn of degenen die als hy we
gens de erving van titels gedwongen
werden (of zullen worden) om van het
Lager- naar het Hogerhuis over te stap
pen een gelukkig slot zal worden.
Butler zei dat het niet de regering
is, die Wedgwood Benn de toegang tot
het Lagerhuis ontzegt, maar de wet.
Alleen verandering van de wet kan
Wedgwood Benns positie wyzigen.
Er doemen thans twee strohalmen
voor hem op.
De eerste is een eventueel gunstige
uitspraak van de verkiezingsrechtbank
van de Hoge Raad tot- welke Benns
verslagen tegenstander, de Conservatief
St.-Clair, een petitie heeft gericht om
Benns Lagerhuiskandidatuur ongeldig te
verklaren. In geval het verkiezingsge
recht tot de slotsom mocht komen dat
Benns kandidatuur grondwettig juist is
geweest, dan zou hy zonder meer zyn
plaats in het Lagerhuis kunnen inne
men.
Minister Butler heeft Benn eenter nog
een tweede reddingsboei toegeworpen,
maar pas na de constitutionele drenke- wenselük
is.
(Van onze correspondent in Washington)
Vrijdag heeft Amerika's eerste ruimtevaarder zijn landgenoten ver
vuld met trots, drie dagen later heeft Shepard door zijn optreden in
Washington op slag grote sympathie weten te winnen. Ook gisteren in
Washington bereikte hij „grote hoogten": een ontvangst bij de presi
dent, een receptie in het Capitool en een persconferentie die de televisie
uitzond over het gehele land.
Ook in Washingtons hoogste regionen wist Shepard het hoofd koel
te houden. Hij reageerde eenvoudig en sympathiek op alle hulde en
belangstellende vragen. Hij gaf blijk van humor, bescheidenheid en
tact: hij toonde zich ook geestelijk een man van grote kwaliteit.
Amerika is zo wijs geweest het bij de huldiging van Shepard er niet
te dik op te leggen. Zijn zegetocht had iets ongedwongens omdat alle
pompeusheid vermeden was. Shepards tocht door de ruimte is slechts
het eerste hoofdstuk van een boek waarvan de volgende chapiters
als alles goed gaat nog heel wat grootser experimenten zullen ver
melden.
Kennedy nerveuzer
dan Alan Shepard
Het was een aardig idee dat men alle
zeven astronauten te Washington had
uitgenodigd. Amerika heeft, zoals men
weet, zeven man in opleiding voor de
ruimtevaart. Shepard zorgde er voor dat
zü zoveel mogelijk in de hulde deelden,
want Amerika is hier bezig met een
ware groepsprestatie. Toen president
Kennedy in de tuin van het Witte Huis
de aandacht op de hele groep astronau
ten wilde vestigen, zeide hü: ..Dat zün
die mannen met een bruine kleur, die
anderen zün ambtenaren".
Shepard en de zes andere astronau
ten, maar ook zijn vrouw, zün ouders en
schoonouders, landden met helikopters
op het grasveld achter het Witte Huis,
vlak bü Kennedy's werkkamer.
Het leek wel alsof de president ner
veuzer was over deze ontmoeting dan
Shepard zelf. De president liet de me
daille vallen, die hü wilde uitreiken en
vergat daarna aanvankelijk dat hij die
ook moest opspelden.
Shepard toonde een volmaakte be
heersing, maar bekende toch dat hij voor
dit bezoek aan Washington minder had
geslapen dan voor de ruimtevlucht.
Hulde van duizenden
Na het bezoek aan het Witte Huis
reden de astronauten in open auto's
naar het Capitool. In de stoet wapper
den geen vlaggen, er waren geen militai
ren en er werd geen muziek gespeeld.
Maar het publiek was in groten getale
samengestroomd. Duizenden langs de
weg juichten Shepard en zün vrouw
toe.
Beiden zaten in de tweede auto hoog
op de achterrand terug te wuiven. De
37-jarige Shepard was gekleed in een
gewoon pak zonder vest met een open
jasje, zün drie jaar jongere, aantrekke-
lüke vrouw was zonder hoed en mantel.
Volgens verwachting
Het moeilükste moment voor Shepard
moest echter nog komen. Wat hü op het
Witte Huis en elders moest zeggen had
hij, kunnen voorbereiden, doch op de
persconferentie van het State Depart
ment moest hij spontaan reageren op
vragen van belangstellende, soms wel
erg nieuwsgierige journalisten. Maar ook
hier slaagde hü cum laude.
Shepard gebruikte in zyn antwoorden
bijna steeds het woord „wü" inplaats
van „ik", om aan te duiden dat zün
prestatie het resultaat is van samenwer
king op grote schaal. Hij gaf toe enige
vrees te hebben gehad daar hü het
risico besefte, doch gedurende de hele
vlucht traden er geen werkelük angsti
ge momenten op. Alles verliep ongeveer
zoals men had verwacht en Shepard
roemde de instrumenten waarin de as
tronauten worden getraind. Op die ma
nier worden hun lichamen gewend aan
de druk die zü bü de snelle stüging en
daling hebben te doorstaan. Zelfs toen
hy zo lang had moeten wachten voor
de start, geraakte Shepard niet in ver-
warring.
De medewerkers hadden hem veel te
doen gegeven, door hem in de capsule
allerlei knoppen te laten bedienen.
Het was sympathiek, dat hij de twee
astronauten die met hem voor de eerste
vlucht waren uitgekozen, ook gelegen
heid gaf vragen te beantwoorden. Vra
gen die een ietwat politiek karakter had
den vermeed Shepard wijsehjk te be
antwoorden. Ten aanzien van al te gro
te nieuwsgierigheid over persoonlyke za
ken betrachtte hü gepaste reserve.
Er zal met de oplossing van deze
kwestie ongetwyfeld nog heel veel tüd
gemoeid zün. In het geding is hierbü
niet alleen de vrijheid van een lid van
dc adel, maar ook die van de kiezers
die door Benns verbanning uit het La
gerhuis voor het hoofd zün gestoten.
Men moet in Engeland zeker op het.
gebied van traditie en historie natuur -
lük nooit een plotselinge ommezwaai
verwachten.
Butler is conservatief genoeg om een
aantasting van het erfelykheidsbegin-
sel van het Hogerhuis als verderfelijk
te beschouwen. Desondanks is dit reeds
gebeurd door de invoering van niet-
erfeiyke titels ten behoeve van hen die
ervoor terugdeinzen hun nageslacht tot
de gevangenen van het Hogerhuis te
maken.
Een radicale hervorming kan zich al
leen maar geleidehjk voltrekken. Wü
zyn hier nog ver af van een modern
parlementair democratisch systeem, op
twee gelükwaardige Kamers berustend.
Het Hogerhuis is ondanks enkele ver
nieuwingen een soort middeleeuws mu
seum dat nauwelüks meer een rol speelt
in de politiek, al bevat het een waarde
volle verzameling van deskundigen op-
velerlei gebied. Het Lagerhuis dat als
gekozen deel der volksvertegenwoordi
ging 630 leden telt bezit deze echter
ook in overvloed, zodat het Hogerhuis
in zyn antieke vorm vrüwel overbodig
is geworden en dan ook nodig op de
helling moet.
De vurige vechter Wedgwood Benn
heeft daar door zün actie met hemzelf
als middelpunt reeds het züne toe bü-
gedragen.
Stormachtig debat
Aan het eind van een vaak storm
achtig debat, dat by na zeven uur duur
de, werd een regeringsmotie, dat Benn
niet tot de Kamer mocht worden toege
laten. met 254 tegen 160 stemmen aan
genomen.
Eerder had het Lagerhuis een oppo
sitie-amendement, dat Wedgwood Benn
de eed zou mogen afleggen en zün ze
tel innemen, met 250 tegen 177 stem
men verworpen. Zeven Conservatieven
f Moderne, kwiek-vlotte jongens
pakjes voor
Eén dag betaalt U
voor deze fleurige,
allerleukste
KATOENEN JONGENSPAKJES
in een grote verscheidenheid van
nieuwe, frisse kleuren een echte
Coster-stuntprijs
■sruntpn
2 jaar A
<7#
50 et.
Zolang de voonaad strekt. $t' P* m*
Geen tel. of schr. bestellingen.
LEIDEN:
Haarlemmerstraat 25
ROTTERDAM: Korte Hoogstraat 11 Meent
hk. Goudesesingel Katendr. Lagedijk hk.
Dorpsweg West-Kruiskade 35.
rebelleerden tegen de regering en stem
den met de socialisten mee.
Voor Wedgwood Benn blijft echter,
zoals gezegd de angstig bewaakte La
gerhuisdeur op een kier staan. De re
geringsmotie is dan ook minder onver
biddelijk dan zij hjkt. Daarin wordt
Wedgwood Benn de toegang tot het
Lagerhuis ontzegd, met de armslag dat
de Kamer op haar besluit zal terugko
men.
NAVO-conferentie in Oslo
VS handhaven ten aanzien van
Berlijn een krachtige houding
Ruimte-onderzoek in
West-Europa
De Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken Rusk, heeft
gisteren, de eerste dag van de
NAVO-conferentie in Oslo, de
langste verklaring afgelegd en
onder meer gezegd, dat de Ameri
kanen ten aanzien van Berlijn een
krachtige houding handhaven. Een
Russisch-Oostduits vredesverdrag
zou een inbreuk zijn op bestaande
verdragen. De toegang tot Berlijn
moet open blijven en de status van
Berlijn zal met alle middelen ge
handhaafd blijven.
In conferentiekringen werd vernomen
dat Rusk gezegd heeft bereid te zün,
lanceerinrichtingen voor raketten voor
ruimteonderzoek in West-Europa ter be
schikking te stellen. Het is logisch dat
West-Europa een geïntegreerd weten-
schappelijk ruimteonderzoek wil doen.
De Amerikanen denken aan Scout-,
Thor- en Atlas-installaties.
De Nederlandse minister van Buiten
landse Zaken, mr. J. M. A. H. Luns,
heeft er voor gepleit dat de NAVO in
een aantal gevallen eerder tot een ge
meenschappelijke gedragshjn komt. De
Nederlandse minister heeft voorts begrip
gevraagd voor België wat de Kongolese
kwestie betreft.
Hoewel het probleem van de politieke
consultatie in de NAVO pas vandaag
aan de orde komt, is gebleken dat er
een sterke neiging bestaat tot concretere
besluitvorming in de NAVO. De indruk
bestaat in conferentiekringen dat die
neiging het geringst is bij de Denen en
Canadezen. Ook de Noren zouden er
minder voor voelen dan de meeste an
dere landen.
Over strategische aangelegenheden is
gistei'en vrüwel niet gesproken. Enkele
ministers hebben melding gemaakt van
vraagstukken van deze aard.
Het probleem-Laos werd door vele
sprekers aangeroerd. De Amerikaan
Rusk bracht het in verband met de we
reldsituatie van de Russen. Lord Home
zei dat zün regering van oordeel is dat
Laos een soevereine, verenigde, onaf
hankelijke en neutrale staat dient te
zün. Ook de Franse minister van Bui
tenlandse Zaken, Couve de Murville, en
Rusk lieten zich in gelijke zin uit.
Gebleken is dat anti-kolonialisme een
steeds grotere aandacht in NAVO-krin-
gen krygt. In NAVO-kringen wees men
er echter op dat de NAVO geen eigen
politiek kan opstellen voor problemen
die buiten het eigenlyke NAVO-gebied
liggen. De leden kunnen echter wel
trachten andere landen te beïnvloeden
in de geest van de Verenigde Naties.
Mr. Stikker: geen
crisis in de NAVO
De Nederlandse secretaris-generaal
van de NAVO, mr. D. U. Stikker, heeft
aan de vooravond van de voorjaars
zitting van de ministerraad van het
Atlantische bondgenootschap in Oslo ge
zegd, dat het volslagen onzin is te spre
ken over een crisis in de NAVO. Er zijn
wel moeihjkheden, maar het is niet meer
dan normaal dat er in een bondgenoot
schap van vüftien landen moeihjkheden
zyn over kwesties die alle of enkele lid
staten aangaan.
Secretaris-generaal Stikker zei, niet te
verwachten dat deze conferentie, waar
op, strategische kwesties maar terloops
ter sprake zullen komen, tot verrassin
gen zal leiden.
Het belangrijkste punt van de agenda
noemde hy de bespreking van de toe
stand in de wereld. Er zal worden ge
sproken over plannen op lange termijn.
Verder vermeldde hij het punt van de
hulpverlening aan enkele lid-staten van
de NAVO.
In antwoord op een vraag over een
NAVO-kernmacht, zei mr. Stikker van
mening te zün, dat de NAVO zelf nooit
een kernmacht kan worden. Een kern
macht zoals de grote atoomwapens be
zittende mogendheden, moet zelf haar
wapens kunnen maken. De vraag is wie
de politieke beslissing over het gebruik
ervan moet hebben en daarop zijn ver
schillende antwoorden mogehjk.
Woudbisons in Canada
In het hoge noorden van Canada ligt
het beroemde Wood Buffalo Park waar
in de bison wordt beschermd. Tot dus
ver nam men aan, dat de bisons, die
daar leefden, alle kruisingsprodukten
waren van de woudbison met de in 1925
en 1929 ingebrachte laatste prairie-bi-
sons. Thans heeft men in een afgelegen
gedeelte een kudde zuivere woudbisons
aangetroffen, die men reeds uitgestor
ven waande. In dit gebied, dat door
een gordel van moeras en meren van het
overige gedeelte is gescheiden, bevindt
zich ook een soort bijna uitgestorven
kraanvogels. De woudbison is veel groter
dan de prairie-bison. Hü kan over de
900 kg wegen. Men heeft er een bij
zonder zwaar exemplaar waargenomen.
De prairiebison is geheel uitgeroeid in
