JODENHETZE IN NEDERLAND IN
PROCES - EICHMANN BELICHT
„Fanatieke groep, die
de natie niet kent".
Chroesjtsjow: Amerika
bereidde agressie voor
Ons land was toneel van een
niet-aflatende jacht op joden
Tfoermn E/astiC
DE GAULLE VOOR RADIO EN TV
President neemt maatregelen
diehem noodzakelijk voorkomen
Dr. Stalmann
vrijgelaten
Boodschap aan president V.S.
Verkeersslachtoffers in weekeinde
Een slippende auto bij Heenvliet
kostte aan twee mensen liet leven
MAANDAG 24 APRIL 1961
Davidsster ereteken
De openbare aanklager in het
proces-Eichmann, mr. Gideon
Hausner, heeft op de vijfde dag
van het proces uitvoerig aandacht
besteed aan de jodenvervolging in
Nederland door de Duitsers.
Mr. Hausner volgde in zijn rede stap
voor stap de lijdensweg van de Neder
landse Joden en zei dat de nazi's reeds
direct na de overmeestering van Neder
land hun „oplossing van het Joden
vraagstuk" inzetten. By de Nederlandse
sectie van de „Sicherheltspolizei" werd
meteen een afdeling Joodse Zaken in
gesteld, naar later bleek onder dezelfde
naam als de afdeling van Eichmann,
„4B4". Aan het hoofd van deze afdeling
stonden Eichmanns mensen Zopf, Ra-
jakowitsch en anderen, die in Amster
dam begonnen gegevens over Joden
in Nederland te verzamelen.
De eerste maatregelen tegen de Ne
derlandse Joden bestonden uit hun ver
wijdering uit openbare ambten, een
reisverbod, verbod tot het bezoeken van
theaters, bioscopen en restaurants, een
verbod voor Joodse kinderen de school
te bezoeken en een maatregel die ten
doel had de Joden nog meer te verne
deren, het dragen van de gele Davids
ster. Hierbij hadden de nazi's echter
niet gerekend op het verzet van het ge
hele Nederlandse volk. Vele niet-Joden
begonnen namelijk openlijk de Davids
ster te dragen, waardoor deze maatre
gel het niet door de Duitsers bedoelde
resultaat kreeg dat de ster een ereteken
werd. Slechts door terreur konden de
nazi's deze uiting van verzet neerslaan.
Men ging door met maatregelen tegen
de Joden, zo vervolgde de openbare aan
klager. Zelfs verbood met de Joden het
gebruik van de in Nederland zo populai
re rijwielen.
Gemengde huwelijken
Een probleem in hun plannen tot
„oplossing van het Jodenvraagstuk" was
voor de nazi's de status van de kinderen
uit gemengd Joodse huwelijken. Hitier
had voorgeschreven dit vraagstuk met
voorzichtigheid te hanteren met het oog
op Duitse militairen die voor een deel
van Joodse voorouders waren. Over dit
probleem schijnt veel gestudeerd en ge
confereerd te zijn.
De openbare aanklager vestigt de
aandacht op een rapport, opgesteld naar
aanleiding van besprekingen over deze
kwestie door iemand belast met de uit
voering van anti-Joodse maatregelen in
Nederland, waarin deze opmerkte dat
Eichmann hierin een radicaal stand
punt innam en eiste dat alle telgen
uit gemengde Joodse huwelijken onder
de anti-Joodse wetten zouden vallen.
Ook hier vonden de nazi's tenslotte
een „oplossing" en schreven voor dat
deze half-Joden gesteriliseerd moesten
worden.
Mr. Hausner memoreerde het verzet
van het Nederlandse volk tegen de be
handeling van hun Joodse landgenoten,
dat tot uiting kwam in de spoorweg
staking van februari 1941, waarin de
gas- en elektriciteitsbedrijven volgden.
Gealarmeerd door dit antwoord brach
ten de Duitsers haastig extra- SS-troe-
pen uit Duitsland over en verzwaarden
hun terreur. De staking werd neerge
slagen en de Joden-vervolging ging on
verminderd voort.
In januari 1942, zo zei de openbare
aanklager, begon het transport van Jo
den naar concentratiekampen in Neder
land. Namen als Ellekom, Vught en
Westerbork waren berucht om de wreed
heden, die in de daar gelegen kampen
werden bedreven.
Aanvankelijk wisten de Duitsers geen
raad met in Nederland gevestigde
Spaanse en Portugese Joden, floch Eich
manns afdeling hakte de knoop door en
beschikte dat deze Joden niet onder
uitzonderingsbepalingen vielen en der
halve hetzelfde lot moesten ondergaan
als hun rasgenoten uit de door Duits
land bezette landen.
Maandelijks kwantum
„Nederland was het toneel van niet-
aflatende jacht op de Joden en hun
gedwongen overbrenging naar kampen.
De Joden verborgen zich, zoals in het
geval van de welbekende Anne Frank.
In november 1943 gaf beklaagde op
dracht de beloning voor het aanbrengen
van Joden te verhogen en er werd een
maandelijks kwantum vastgesteld van
Joden die naar Duitsland gedeporteerd
moesten worden", zo zei de openbare
aanklager.
Tezelfdertijd was men bezig met de
diefstal van Joodse eigendommen. Ook
deze taak was toebedeeld aan de ver
tegenwoordigers van Eichmann, Zopf en
dr. Rajakowitsch. Het verslag van de
Nederlandse regering vermeldt, dat in
september-oktober 1941 alle openbare
Joodse instellingen werden verboden, de
bezittingen bij een speciale bank moes
ten worden gedeponeerd en dat in mei
1942 de Joden hun geld, sieraden en
kunstvoorwerpen moesten afgeven.
Mr. Hausner vermeldde voorts, dat de
Duitsers bereid schenen Joden tegen een
losprijs vrij te laten. Slechts in 28 ge
vallen echter gingen zy op de vele aan
vragen in. Zopf rapporteerde Eichmann,
dat hij bij wijze van uitzondering aan
acht Joden had toegestaan te emigre
ren in ruil voor een fabriek, die voor
Duitsland grote waarde had.
Eind april 1943 moest Zopf aan Eich
mann rapporteren, dat hij er niet in
geslaagd was aan diens voorschrift, dat
de deportatie voor juli 1943 voltooid
moest zijn, te voldoen en dat hy
„slechts" 68.300 Joden op transport had
kunnen stellen, doch dat er nog 71.200
in Nederland verbleven. Eichmann be
sloot onmiddellijk tot nog strengere
maatregelen en stelde het einde van
1943 als datum waarop zyn plannen
voltooid moesten zyn.
Om moeilijkheden met Zweden, dat
de taak van beschermend land over
Nederland op zich had genomen, te ver
mijden, werd een speciale wet uitge
vaardigd, waarbij de Joden hun natio
naliteit verloren op het moment dat zij
over de grens tussen Nederland en
Duitsland werden gebracht.
Slechts 5.000 keerden 'erug
Uiteindelijk bleven er. aldus de open
bare aanklager, slechts verspreide
groepjes Joden in Nederland over: dia
mantbewerkers, enkele handelaren in
oud metalen, een groep oud-militairen,
die in de Eerste Wereldoorlog in het
Duitse leger hadden gediend en zy die
arbeid verrichten voor de Duitsers. Ve
len van hen werden echter later toch
nog gedeporteerd. Van de ruim 120.000
gedeporteerde Nederlandse Joden keer
den er slechts 5.000 terug.
„Dit", zo besloot mr. Hausner, „is in
het kort het verhaal van de uitroeiing
der Joden in een van de landen, waar
Eichmann opereerde. Nagenoeg hetzelf
de verhaal zou over de andere landen
verteld kunnen worden, met slechts en
kele verschillen in stijl, afhankelijk van
plaatselijke omstandigheden, variaties
op een thema van gruwel, moord en
uitroeiing".
Deportatie
Blijkens de bandopnamen heeft Adolf
Eichmann bij zijn verhoor voorafgaand
aan zijn proces toegegeven een order
ondertekend te hebben aan de chef van
de veiligheidspolitie in het bezette Ne
derland in juni 1943 dat bepaalde Ne
derlandse Joden die de nationaliteit van
een neutraal land hadden verkregen „om
redenen van buitenlandse politiek" niet
gedeporteerd moesten worden. Hieraan
was echter toegevoegd dat Joden die
een andere nationaliteit probeerden te
verkrijgen met voorrang naar het oos
ten moesten worden weggevoerd.
De ondervrager van Eichmann, hoofd
inspecteur Less, verwees naar Neder
landse documenten betreffende onthef
fing van deportatie-orders voor be
paalde Joden en vroeg Eichmann of
hij daarvan geen gebruik had kunnen
maken om de Joden te redden. Eich
mann antwoordde dat hij in deze onder
de orders van Himmler stond en onder
ede was verbonden. Hij zou nu nooit
meer een eed als getuige willen afleg
gen omdat hij had ingezien dat wanneer
men zich aan zijn eed houdt, daar ook
de gevolgen van moet dragen.
Eichmann zei verder nog betreffende
zijn gevangenneming dat hij besloten
had geen pogingen tot ontvluchten te
doen omdat hy onder de indi-uk was
gekomen van het gezegde van een
vriend, die Duitsland bezocht had, dat
sommige groepen van de huidige Duitse
jeugd gebukt gingen onder schuldge
voelens wegens hetgeen in de nazityd
was geschied.
Verder zei hij dat er in de reglemen
ten van de SS geen bepalingen waren
geweest over weigering om onwettige
orders te gehoorzamen.
Advertentie
BOUGIES
afgestemd op het hedendaagse verkeer
„Top-familie"
hield feestavond
In de tot de laatste plaats bezette
zaal van het St.-Antoniusclubhuis heeft
de amusementsvereniging „T.O.P." haar
talrijke schare van actieve leden en
donateurs zaterdag een geslaagde amu
sements-avond aangeboden.
In zijn openingswoord sprak de voor
zitter. de heer F. Leget, er zijn vreugde
over uit, dat „T.O.P. zich ook in het
zestiende jaar van haar bestaan nog
steeds in een groeiende belangstelling
mag verheugen. Mede dank zy een zeer
aotief dames-comité onder voorzitter
schap van mevr. C. Legetv. d. Kaay
groeide „T.O.P." uit tot een 150-tal ac
tief werkende leden en worden per jaar
twee uitvoeringen geheel door eigen
krachten verzorgd. Hierna maakte de
voorzitter bekend, dat. mevr. M. E
M. E. Vlasveld'Hatteveld de onderlin
ge klaverjascompetitie seizoen 1960-'61
had gewonnen, waarna de kampioene
uit handen van de voorzitter de hieraan
verbonden wisselbeker inclusief een boe
ket tulpen in ontvangst mocht nemen.
Het is zo langzamerhand traditie ge
worden, dat „T.O.P." het winterseizoen
besluit met een amusementsavond, die
niet door eigen krachten wordt ver
zorgd. Het feestelijke gedeelte van de
avond werd daarom ditmaal opgeluis
terd door het oabaret-gezelschap van
Tino Matrini. Dit gezelschap, bestaande
uit Tino Martini, tenor Napolitano en
imitator van Johnny Jordaam, „The
Hawaian Minstrels" o.l.v. W. Rompa, de
acrobate miss Georgette,, de Indische
manipulator mr. Gabu. de sopraan
Nelly van Zon. de conferencier Frits
Schakels en het orkest van Francoise
Hoomers. hield de ..Top-familie" enige
uren gezellig bezig. Na afloop volgde nog
een gezellig samenzijn o.l.v. de heer F.
Mulder met muzikale medewerking van
„The Rythme Club".
ZAKENJUBILEUM J. BEKOOY
Deze maand is het veertig jaar geleden
dat het aannemersbedrijf van de firma
J. Bekooy, waarvan de werkplaatsen
zich aan de Oranjegracht bevinden,
werd opgericht. Ter gelegenheid van dit
jubileum vindt donderdagmiddag van
3.305.30 uur in „De Doelen" een recep
tie plaats.
President De Gaulle heeft gisteravond via radio en televisie een rede
tot het Franse volk gehouden, waarin hij sprak over het „afschuwelijke
en onzinnige Algerijnse avontuur" van „een groep ambitieuze en
fanatieke officieren, die de natie niet kennen". Hun onderneming kan
alleen maar tot een nationale ramp leiden, aldus de president, die ver
klaarde, dat hij de in de grondwet voorziene bijzondere bevoegdheden
op zich had genomen op een tijdstip, waarop de instellingen van de
republiek, de onafhankelijkheid van de natie, de onschendbaarheid van
haar gebied en de uitvoering van haar internationale verplichtingen
ernstig en onmiddellijk worden bedreigd. De president, die in uniform
gekleed was, verklaarde met grote nadruk, dat hij de houder van de
legitieme macht in Frankrijk is. „Ik verbied alle soldaten de opstande
lingen te gehoorzamen. Het lot van de opstandelingen moet zijn zoals in
de volle strengheid van de wet wordt voorzien. In naam van Frankrijk
gelast ik, dat alle middelen ik zeg: alle middelen worden toegepast
om de weg voor deze mannen te versperren".
Artikel 16 van de
grondwet in werking
In zyn bevel dat geen enkele Frans
man, en geen enkele soldaat enige or
der van de opstandelingenleiders mag
uitvoeren, verklaarde de Franse presi
dent, dat niemand zich moet laten be
driegen door het argument, dat het
plaatselijk nodig zou zijn hun leiding
te aanvaarden, onder het voorwendsel
van operationale of administratieve
noodzaak. De burgerlijke en militaire
leiders die gerechtigd zyn de verant
woordelijkheid op zich te nemen zijn
degenen die daarvoor langs regelmatige
weg zijn aangewezen, hetgeen de op
standelingen trachten te verhinderen.
De Gaulle verklaarde vanaf heden, zo
nodig rechtstreeks „de maatregelen te
zullen nemen, die hem door de omstan
digheden geboden geacht voorkomen
De Gaulle, wiens rede zes minuten
duurde, begon zijn toespraak met de
verklaring, dat zich in Algiers door mid
del van een militair manifest een op
standig bewind heeft gevestigd. De
schulden aan dit machtsmisbruik heb
ben gebruik gemaakt van de hartstoch
ten der kaders van bepaalde speciale
eenheden, de aangewakkerde bijval van
een door angst en fabels verdwaald deel
der bevolking van Europese afkomst, en
van de onmacht der verantwoordelijke
autoriteiten die door de militaire samen
zwering werden overrompeld.
„Dit bewind heeft een schijn: een vier
tal gepensioneerde generaals: het heeft
een realiteit: een groep meedoende, am
bitieuze en fanatieke officieren". Deze
groep en dit viertal. aldus de generaal
verder, zien en kennen het volk en
de wereld door hun waanzin slechts mis
vormd.
Hun onderneming kan slechts tot een
nationale ramp leiden.
De Gaulle verklaarde dat aan de voor
avond van het welslagen door dit af
schuwelijke en onzinnige Algerijnse
avontuur de geweldige inspanning tot
het herstel van Frankrijk, de verzeke
ring van zyn onafhankelijkheid, het
herstel van de republiek, het behoud
van de nationale eenheid, het herstel
van zijn macht, de herbevestiging van
zijn positie naar buiten, de voortzetting
van het. werk overzee voor de noodzake
lijke dekolonisatie, vergeefs dreigen te
zijn geweest.
De staat is besmeurd, het volk wordt
fetart, onze macht is gedegradeerd, ons
nternationale prestige verlaagd, onze rol
en onze plaats in Afrika gecompromit
teerd. En door wie? Helaas, helaas, he
laas, door mannen wier plicht, eer en
verstand meebrachten te dienen en te
gehoorzamen.
Ongeluk en dreiging
In naam van Frankrijk gelast ik, dat
alle middelen, ik zeg alle middelen
zullen worden gebruikt om hun weg af
te snijden. Ik verbied iedere Fransman,
en vooral iedere soldaat ook maar een
van hun orders uit te voeren. Het ar
gument als zou het plaatselijk nodig
kunnen zijn hun leiding te aanvaarden,
onder het voorwendsel van opt rationele
of administratieve plichten, mag nie
mand misleiden.
De burgerlijke en militaire autoritei
ten die gerechtigd zijn de verantwoor
delijkheid op zich te nemen, zijn dege
nen die daarvoor langs regelmatige weg
zijn aangewezen, hetgeen de opstande
lingen trachten te belemmeren.
Het lot van de overweldigers mag geen
ander zijn dan de wet in al naar ge
strengheid bepaalt.
In verband met het ongeluk dat over
het vaderland is gekomen en met de
dreiging, die op de republiek is gelegd,
heb ik, na het officieel advies van de
grondwetgevende raad. de minister-pre
sident, de voorzitter van de Senaat en
de voorzitter van de Nationale Verga
dering te hebben ingewonnen, besloten
artikel 16 van onze grondwet toe te
passen. Ik zal, zo nodig rechtstreeks,
de maatregelen nemen, die mij door de
omstandigheden geboden voorkomen.
(Van onze correspondent in Bonn)
Het kan met die vermeende omkoop
baarheid van de directeur buitenlandse
handel van het Westduitse ministerie
van Landbouw, Voedselvoorziening en
Boswezen, dr. Otto Stalmann, niet zo
heel erg zijn. De officier van Justitie
in Bonn, mr. Pfromm, heeft tenminste
geen termen aanwezig geacht om h^et
voorarrest, waarin deze hoge ambte
naar zich sinds 15 april jl. bevond (we
gens een hartziekte was hy opgenomen
in het gevangenisziekenhuis in Bochum)
nog verder te verlengen.
Dr. Stalmann werd zaterdag op vrye
voeten gesteld.
Na alle drukte, die vorige week is ge
maakt van de opzienbarende arrestatie
van een zo hoge ambtenaar hij was
de derde man op het ministerie, en gold
als toekomstig secretaris-generaal, in
dien het de tegenwoordige, mr. Sonne-
mann, in september a.s. zou gelukken
om zich in de Bondsdag te laten kiezen
is deze zo evenzeer plotselinge vrij
lating wel een ernstige ontnuchtering
voor allen die in Bonn een geweldige
sensatie hadden geroken.
Dr. Stalmann werd er van verdacht
steekpenningen te hebben aangenomen
van Nederlandse, Deense en Poolse ex
porteurs van agrarische produkten om
de invoer daarvan in West-Duitsland
in ruimere mate toe te laten. De steek
penningen zouden op Zwitserse banken
zijn gedeponeerd
De zaak is aan het rollen gekomen,
doordat het Nederlandse ministerie van
Landbouw in Den Haag het Westduitse
ministerie attendeerde op mogelijke on
regelmatigheden op de wijze waarop dr.
Stalmann zijn ambtszaken uitvoerde.
Donderdag jl. gingen twee officieren
van Justitie naar Den Haag om het
justiële onderzoek daar voort te zetten.
Het is niet bekend of de vrijlating van
dr. Stalmann verband houdt met een
eventueel negatief resultaat van dit on
derzoek.
Zaterdagmiddag werd de geres-1 van het middenschip tijdens de
taureerde Oude Kerk in Delft weer openingsbijeenkomst.
in gebruik genomen. Een overzicht I
Kennedy wenst geen
„openhaar debat"
Premier Chroesjtsjow heeft pre
sident Kennedy een boodschap
gezonden waarin hij zegt dat „on
weerlegbaar is komen vast te staan
dat de Ver. Staten medeplichtig
zijn aan de aanval op Cuba". De
boodschap is zaterdag op de Ame
rikaanse ambassade in Moskou
overhandigd, aldus meldt Tass.
„Onweerlegbaar is komen vast te
staan dat de V. S. de interventie hebben
voorbereid, en de bewapening en het
transport van de gewapende benden
hebben gefinancierd. De agressie tegen
Cuba is een misdaad die in de gehele
wereld weerzin heeft gewekt".
Jongetje op overweg
door trein gegrepen
Een slippende auto heeft gister
middag bij het dorpje Heenvliet op
de Zuidhollandse eilanden twee
mensenlevens geëist.
De auto vloog uit een flauwe bocht in
de Groenekruisweg. De bestuurder
trachtte zijn wagen weer op de rijbaan te
krijgen, maar bij deze manoeuvre schoot
de auto dwars over de rijbaan. Een
motor boorde zich met volle vaart in de
rechterkant van de auto. De motorrijder,
de 43-jarige A. Peperkamp uit Rotter
dam was op slag dood. De 30-jarige me
vrouw Naaykens uit Rotterdam, die
naast haar man in de auto zat, overleed
korte tyd na het ongeluk. Zy kreeg een
slagaderlijke bloeding en kon niet tijdig
uit de auto worden bevryd. Het acht
jarige dochtertje van de heer Peper
kamp, die op de duo zat, liep enige
lichte verwondingen op.
Op de Rijksweg tussen Utrecht en
Zeist verloor zaterdagmiddag een 26-
jarige Bilthovense zilversmid het leven,
toen hij ter hoogte van de wegkruising
naar Amersfoort by het oversteken door
een personenauto werd geschept en on
geveer 25 meter meegesleurd.
Noodlottige haast had de 48-jarige
J. van Gorsel uit Bergen op Zoom za
terdagmiddag. Daardoor wilde hy op
De Gaulle, die verklaarde dat hij, wat
ook moge gebeuren, zijn legitieme macht,
hem door de natie toevertrouwd, zal
blijven uitoefenen tot aan het einde
van zyn mandaat of tot zodanig tijd
stip waarop hem eventueel de nodige
krachten daartoe of het leven ontbreken,
eindigde met de oproep; „Frangaises,
Fransen, help mij",
zijn bromfiets te scherp langs een wiel-
rijdster glippen. Hy raakte het rijwiel,
kwam te vallen en moest bewusteloos
naar het ziekenhuis worden overge
bracht, waar hij later op de dag over
leed.
O Op de Rijksweg Roosendaal—Breda
werd zaterdagmiddag de 47-jarige onge
huwde arbeider A. Jaspers door een auto
gegrepen en gedood. De man stak onder
St.-Willibrord vanuit een zijweg de rij
baan over zonder op het verkeer te let
ten.
Op de onbeveiligde overweg in het
Oostbrabantse dorpje Vierllngsbeek
waar kortgeleden een bejaarde man werd
gedood en vorige week ternauwernood
twee kleuters aan de dood ontsnapten
is zaterdagmiddag de 6-jarige Tony van
Deenen om het leven gekomen. Het kind
fietste met een vriendje de overweg op,
juist toen uit Nijmegen een trein in volle
vaart kwam aanrazen. De kinderen
zagen de trein en wilden omkeren. Ver
moedelijk is het jeugdige slachtoffertje
met zijn voet of het fietswiel tussen de
rails geraakt. De bestuurder van de
trein kon zijn gevaarte niet meer tijdig
tot stilstand brengen. Het kind werd
door de trein gegrepen en op slag ge
dood. Reeds enige malen heeft het ge
meentebestuur van Vierlingsbeek by de
N.S. aangedrongen op beveiliging van
deze overweg. Het heeft er nu een triest
argument bij.
Drie kinderen staken gistermiddag
op de Schooterlandseweg in het Friese
dorpje Oudehorne onverwachts de rij
weg over. Een van hen, de 4-jarige
Trijntje van der Molen, werd daarbij
door een auto gegrepen, 's Avonds over
leed de kleine aan de opgelopen verwon
dingen.
Omstreeks half één vannacht is de
37-jarige ongehuwde J. Eefting, uit
Holthe (gem. Beilen), door onbekende
oorzaak met zyn bromfiets in de Ooster
straat in Beilen tegen een boom gere
den en gedood.
De Amerikaanse regering probeert op
Cuba „het soort vrijheid te herstellen
die dit land verplicht naar de pijpen
van zijn machtige buurstaat te dansen
en waarbij buitenlandse monopolies de
nationale rijkdom van Cuba kunnen ro
ven, kunnen leven van het bloed en
zweet van het Cubaanse volk".
Zowel de boodschap van Chroesjtsjow
als de eerder verzonden brief van Ken
nedy werden door het regeringsorgaan
„Izwestia" gepubliceerd.
„De Sowjetrussische regering is niet
uit op voordelen of voorechten op Cuba.
Wij hebben er geen bases en willen er
ook geen bases vestigen", aldus Chroesjt
sjow.
Naar aanleiding van Kennedy's ver
klaring dat wellicht raketbases óp Cuba
zouden worden aangelegd tegen de V.S.
en de implicatie dat Amerika dan
het recht heeft Cuba aan te vallen
zegt Chroesjtsjow: „Mijnheer de presi
dent-, u slaat een bijzonder gevaarlijke
koers in. Denkt u daar eens over na".
„Wanneer de V.S. in de Ver. Naties
met „de imperialistische en kolonialis
tische landen" willen meegaan is dit
een kwestie van opvatting. Maar wat
tegen Cuba is bedreven is geen kwestie
van opvatting. Dit was eenvoudig ban
dietisme, zonder meer".
„Kennedy's laatste verklaring heeft
alom grote ongerustheid veroorzaakt. De
president meent het recht te hebben
militair geweld te gebruiken wanneer
hy dit nodig acht en andere landen
te onderdrukken wanneer hij tot de con
clusie komt dat hun besluiten „com
munistisch" zijn. Wanneer men dit uit
gangspunt aanvaardt zou men op ver
andering in de binnenlandse aangele
genheden van de V.S. kunnen aandri-
gen", aldus de Russische premier.
Kennedy antwoordt niet
Het Amerikaanse ministerie van Bui
tenlandse Zaken heeft zaterdag de be
schuldigingen aan het adres van de
Verenigde Staten ten aanzien van Cuba
verworpen. Cuba is, aldus de woordvoer
der van het ministerie, een voorbeeld
van „meedogenloze onderdukking" door
een communistische groep.
De woordvoerder zei dat president
Kennedy op het ogenblik niet van plan
is op Chroesjtsjows boodschap te ant
woorden. De president wil een openbaar
debat met de Russische premier vermij
den.
President Kennedy en oud-president
Eisenhower hebben zaterdag te Camp
David een bespreking van vijf kwartier
gehad waarna generaal Eisenhower er
by alle Amerikanen opaandrong achter
zijn opvolger te staan wat diens bui
tenlands beleid betreft.
Verslaggevers vroegen de oud-presi
dent of hy president Kennedy's stand
punt ten aanzien van Cuba deelt. Eisen
hower gaf geen direct antwoord maar
zei: „Ik ben er voor dat de Verenigde
Staten de man steunen die de verant
woordelijkheid voor onze buitenlandse
politiek moet dragen".
Hei Leidsch Dagblad
MEEST GELEZEN COURANT
van Leiden en Omstreken.
