P6KON BEHEERST FILMEN PARADIJS-FRESIA'S VOOR DE TUIN PAULA WESSELY j Internationaal regieteam voor de filmrecapitulatie van de invasie produceert thans geen films meer Itisso ZATERDAG 22 APRIL WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 2 „THE LONGEST DAY 0m amalfilmhoekie VOLOP BLOEMEN Geen partij Darryl F. Zanuck is een zeer bekende persoonlijkheid in de Amerikaanse filmwereld. Niet alleen als producer heeft hij naam gemaakt, maar ook als organisator en leider. In 1933 was hij mede oprichter van 20Th Century Fox en thans is hij vice-president van deze wereldvermaarde filmmaat schappij. mige veel verkochte boek van Cor nelius F. Ryan. De opnamen voor deze rolprent zullen deze zomer begin nen. Vier regisseurs Admiraal Lord Louis Mountbatten filmadviseur Een telefoontje naar het Am sterdamse kantoor van Fox leek ons dus wel voldoende om in het bezit te komen van een foto van Darryl F. Zanuck. In de film-i handel is men over het algemeen niet karig met foto's. Maar dit maal vingen we bot. De man, die in zijn beroep talloze uiterlijke aantrekkelijkheden op het witte doek heeft geëtaleerd, is zó over tuigd van zijn persoonlijk gebrek aan charme, dat hij zich vrijwel nooit laat fotograferen. Dus kon men ons in Amsterdam niet aan zyn conterfeitsel helpen en zul len wij het zonder moeten stellen. Wij hadden er wel belangstelling voor, toen wij hoorden, dat de heer Za nuck aan een groots project is be gonnen. Hij zal namelijk als produ cent en „overkoepelend regisseur" op treden voor de film „The longest day", die gebaseerd zal zijn op het gelijkna- Darryl F. Zanuck treedt dus op als „overkoepelend regisseur". Hij zal het werk van vier sterk verschillende re gisseurs moeten coördineren Immers de film heeft D-Day de invasie op de 6de juni 1944 tot onderwerp en deze belangrijke, beslissende dag in de tweede wereldoorlog zal worden benaderd vanuit het gezichtspunt van de vier betrokken legers. Daarom zal Zanuck regisseurs aan trekken uit Amerika. Frankrijk. Enge land en Duitsland om de respectie velijke militaire standpunten van de ze landen samen te voegen tot de gedetailleerde gegevens, die Cornelius Ryan in zijn verhaal heeft neergelegd. Tot op heden is slechts één naam van het regiekwartet bekend. Bernard Wicki, de acteur, die als regisseur zo'n furore maakte met het imposante film werk „De brug" heeft zich bereid ver klaard het Duitse gedeelte op zich te nemen. Met hem heeft Zanuck zich ongetwijfeld van een bekwaam en be zield medewerker verzekerd, die al eer in films heeft getoond gegrepen te zijn door de gedachte, die ook het hoofdthema van „The longest day" zal vormen: de zinloosheid van de oor log. Authentiek Cornelius Ryan heeft in zijn verhaal de realiteit zo getrouw mogelijk wil len herscheppen. Daarom heeft hij in bijna tien jaar ongeveer zevendui zend personen persoonlijk geïnter viewd. Al deze mensen kwamen uit de vier landen, die bij de invasie een dominerende rol hebben gespeeld. Darryl F. Zanuck wil in authenti citeit niets voor de auteur onderdoen. Derhalve tracht hij de medewerking te verkrijgen van generaal Maxwell D. Taylor, voormalig bevelhebber van de 101ste luchtlandingsdivisie, com mander Philippe Kieffer, hoofd van de Franse commandotroepen in de laatste wereldoorlog, admiraal Lord Louis Mountbatten, gewezen bevelheb ber van de afdeling „Combined Opera tions". die thans een belangrijke func tie bekleedt bij het Britse ministerie van Defensie en tenslotte kapitein Hel- muth Lang. gewezen adjudant van wijlen maarschalk Rommel ten tijde van de invasie Wanneer deze perso nen hun medewerking willen verlenen is Zanuck verzekerd van informaties uit de beste bronnen van alle zijden. De film vereist vanzelfsprekend ook een rolbezetting van acteurs uit cfe vier betrokken landen en Zanuck zoekt naarstig naar Engels sprekende Duit sers en Fransen om de 27 belangrijke mannelijke rollen te bemannen. Op de stranden Wij zeiden het reeds, in alles zal gestreefd worden naar de authentici teit. Dus zullen de stranden, die op die bewogen 6de juni inderdaad werden bestormd, weer het grimmige toneel van de strijd vormen. In Normandié zal het enige moeite kosten om de toestand van weleer te herscheppen, want er zijn daar tal van monumen ten verrezen. Maar de stranden van Utah en Onaha liggen er nog precies zoals 17 jaar geleden. Hoeveel deze produktie. die zeker twee jaar beslag zal nemen, zal moe ten gaan kosten heeft Zanuck niet kunnen begroten. De verfilming van het Omahastrand echter schat hij al leen al op anderhalf miljoen dollar. En de rechten van het boek kostten reeds 175.000 dollar, zodat, men wel kan aannemen, dat 20Th. Century Fox een kapitaal bedrag in deze film zal investeren. Tot voor kort was er nog geen vast omlijnd scenario. Dezer dagen is Cor nelius Ryan zelf echter naar Parijs vertrokken om daar aan een script te werken. Hij geeft echter voorlopig alleen de grote lijnen aan. Later zal er een vaster gestalte gegeven wor den aan dit menselijk verhaal van Zo speelde acteur Bernard Wicki in de film „De rug", thans is deze veel geprezen regisseur ingedeeld in het internationale regieteam voor "The longest day" die ongelofelijke dag met ongelofe lijke blunders aan beide zijden van het front. „Want wij, de geallieerden", aldus producent Zanuck: „hebben iedere denkbare psychologische fout gemaakt. Maar gelukkig voor ons hebben de Duitsers er nog meer gemaakt Werd de vorige week over de lichtsterkte van cüié-lenzen onder meer geschre ven, dat een f 1.9 lens een uitvoering is, die men tegenwoordig op zeer veel smalfilm-camera's aantreft, dan moeten we hier echter toch even vermelden, dat iemand die een toestel met een f 2.7 lens bezit, zich nu niet ineens onge lukkig hoeft te voelen, omdat hij een verouderd of zelfs .ouderwets" toestel zou bezitten. Zo'n extra-lichtsterke lens geeft inderdaad extra mogelijkheden, maar gedurende de tientallen jaren, voordat deze „liehtkanonnen" bestonden, zijn er duizenden films gemaakt met objectieven, die veel lichtzwakker waren. Trouwens iedere week filmen nog duizenden zielsgelukkig met een gewone smalfilmcamera zonder uitzonderlijke lens. En dat kan ook, omdat de lichtgevoeligheid van het materiaal dermate hoog is, dat bij de normale belichtingstijd van ongeveer 1/30 seconde het diafragma in misschien wel tachtig procent van de opnamen tot f 5.6, 8 of nog hoger diafragma-getal dichtgedraaid kan worden. De gevolgen van de scherpte-diepte hebben we de vorige keer al uiteen gezet. Wil men toch met een grotere lensopening filmen, dan kan dit al- Advertentie Kunstmest voor Kamerplanten 65 °/o - 100 grs. 65 ets. Fresia's zijn allerliefste snij- bloempjes; ze komen tegenwoor dig in allerlei kleuren voor en ze verspreiden een heerlijke geur. Iedere vrouw kunt u er een genoegen mee doen. Voorheen kweekte men die bloemen alleen in de grote warenhuizen, doch omdat men de bolletjes een spe ciale behandeling heeft laten on dergaan, is het mogelijk gewor den ze nu ook in de tuin in volle bloei te kweken, doch dan dient men wel de juiste soorten te be stellen. Nu is het de goede tijd dat te doen, doch doe het dan ook zo spoedig mogelijk en ook bij een solide firma. Direct na ontvangst kunnen de kleine bol letjes op de voor hen bestemde plaats gepoot worden en dat is in goed fijn gemaakte tuin grond. Aan grove grond hebben ze een hekel. Het is ook wel nut tig indien wat oude mest door de grond wordt gespit, vooral geen verse stalmest. Indien de grond voldoende humusrijk is, kan men ook heel goede resul taten bereiken met de bekende tuin- en korrelmest. Per vier kante meter heeft men dan on geveer dertig gram nodig en die kan men na het spitten, doch vóór het poten over de grond uitstrooien. De bolletjes moeten op een diepte van ongeveer zeven cen timeter komen en verlangen on geveer dezelfde onderlinge af stand. Paradijs-fresia's moeten een zonnig plekje hebben, doch toch liefst zó dat ze op het heetst van de dag een beetje in de schaduw komen. Als ze de hele dag in de felle zon staan, zullen de bloemstengels te kort blijven. Het is wel prettig als die een beetje boven het gewas omhoog groeien. Na het poten is het van belang de grond goed vochtig te houden. Het is de be doeling de bolletjes snel tot be- worteling te dwingen; als ze vroeg groeien kunnen ze ook vroeg bloeien. Het is ook nuttig ze later nog eens een lichte overbemesting te geven; hier voor kan men ook de bekende tuin- en gazon-korrelmest ge bruiken. G. KROMDIJK. liljoen schilling belastingschuld rf- -r¥f- Paula Wessely heeft reden wat triest te M kjjken, haar streven Hfr-V- -!; om de Oostenrijkse films artistiek te ver- i "rue-ik' -ü heffen is gestrand. Gebrek aan middelen.. In een klein zaaltje van het Weense Ge rechtshof speelde zich onlangs de menselijke tragedie af, waarin twee bekende toneel- en filmspelers, niet als vertolkers, maar als slachtoffers van hun idealisme optraden. De rechter besliste, dat de Paula Wessely-Produc- tie N.V. was opgeheven en automatisch over ging in andere handen, te weten die van de heer Dürer. Met een droevige trek om de mond hoorden Paula Wessely en haar man Attila Hörbiger toe. Want deze uit spraak betekende, dat het bekende echtpaar opgehouden had eige naar te zijn van een filmmaatschappij, die in de afgelopen jaren een aantal waardevolle films heeft geprodu ceerd. Stuk voor stuk typisch Weense verhalen, maar van artistieke waarde, zoals „Der Engel mit der Posaune", „Maria Theresia" en „Das dritte Geschlecht". Het is een produktie van een tiental films, waarin een poging werd ondernomen om zich door artistieke overwegingen te laten leiden. Paula Wessely moest haar verdere plannen opgeven, omdat zij voor haar films nog een achterstallige bedrijfsbelasting van meer dan een miljoen schilling moest betalen. De fiscus staat op het standpunt dat het honora rium, dat men uit zijn eigen produktie incasseert, deel uitmaakt van het bedrijfskapitaal, waarvoor dus ook nog belasting dient te worden betaald. Daardoor is het echtpaar in financiële moeilijkheden gekomen, met het gevolg dat de produktie moest worden gestopt en in andere handen ls overgegaan. Na haar aanvankelijke grote successen met „Maskerade" en „Episode" wilde Paula Wessely een eigen produktie opbouwen volgens haar persoon- lijke artistieke opvattingen, zonder op de allereerste plaats aan commer- a ciële overwegingen te denken. Zij heeft gedaan, wat zij kon, maar de' A fiscus was sterker. i Dit betekent een verlies voor Oostenrijk, waar per jaar hoogstens twaalf films worden gemaakt, doch by de meeste daarvan spelen commerciële overwegingen de hoofdrol. 4 tijd door bij gebruik van zwart-wit film een geelfilter op de lens te plaat sen. Eigenaardig is, dat veel foto-ama teurs regelmatig en zeer bewust ge bruik maken van correctie-filters bij hun opnamen, maar dat de smalfil- mer deze helaas vaak achterwege laat. Misschien is men de gedachte toege daan. dat bij de smalfilm het ver schil in toonwaarde niet zo belang rijk is. Dit is echter een verkeerde opvatting, want ook de lichtgevoelige emulsie van een zwart-wit ciné-film reageert op een filter in gele, groen gele, of lichtoranje tint op dezelfde wijze als die van een rolfilm of klein- beeldfilm. Ook bij smalfilmen geldt weer dat de filters, die voor het opne men van zwart-wit materiaal worden gebruikt, nooit toegepast mogen wor den. wanneer er een kleurenfilm in het toestel zit. Nu zouden over de verschillende technische vervolmakingen van de smalfilmcamera nog heel wat kolom men geschreven kunnen worden, maar waar de lente en de zomer gaan lokken tot het maken van gezellige en interessante films, menen we er beter aan te doen de technische we tenswaardigheden in de komende we ken alleen maar „en passant" te ge ven en onze aandacht hoofdzakelijk te wijden aan de vervaardiging van een film. Eén advies "hebben we in het al lereerste praatje al gegeven: gebruik de smalfilmcamera niet als „tuinspuit", maar zorg dat de beweging in de film zelf zit. Ongetwijfeld zullen tal van ciné-lenzen zich in de komende dagen richten op de bollenvelden, het bloemencorso en de vreugde der bloe men in Keukenhof. Om daar echter een film te ma ken is niet zo eenvoudig, als het lijkt. De beginner - vooral als hij wel eens foto's heeft gemaakt zoekt naar mooie, kleurige plekjes. Met inacht neming van enkele wijze lessen, die hij van vrienden en kennissen heeft gekregen of uit boekjes en smalfilm praatjes heeft opgediept, zal hij mis schien steun zoeken bij de stevige stam van een beuk. De overhangende takken daarvan zal hij als een soort coulisse gebruiken om de kleurige vel den op het smalle celluloidbandje vast te leggen. De camera houdt hiji in dachtig deze wijze lessen volkomen stil en maakt scènes van zes tot tien seconden. Na een veldje met felgele narcissen wordt vanuit 'n andere hoek een brede strook blauwe druifjes op genomen terwijl daarna de hoogstenge- lige Darwin-tulpen in een gloeiende kleur eveneens in alle rust worden opgenomen. Zo ontstaat een film we waarschuwden al eerder daarvoor die eigenlijk een lange rij van prach tige dia plaatjes is maar géén film. Wanneer we echter 'n beginner de raad zouden geven: „Stel eerst eens 'n klein draaidoekje samen, van wat je nu werkelijk wil opnemen en schrijf ook eens in volgorde de verschillende scè nes op met de lengte erbij van al die dingen, die een filmisch verhaal zullen vormen", dan kijkt hij je on gelovig aan. In zijn blik is duidelijk te lezen, dat hij alleen maar een ge- moedelhke gezellige herinneringsvolle film wil maken, maar geen geënsce neerd kunstmatig produkt. Want zo ziet hij in den beginne een film, die ge maakt is naar een bepaald schema. En tochJa, en toch willen we hier direct al aandringen op: fil men met een plan. Niet maar zo in het wilde weg filmen, wat er voor de lens komt. Van te voren eens over leggen, wat er op de film zal komen. Advertenitie en gezonde planten met Bloemen-mestkegeltjes En wanneer daarbij eens een paar losse aantekeningen worden gemaakt is dat helemaal niet overdreven. Al hoeft dat dan direct niet een com pleet draaiboek te worden. Wie echter met een schets begint zal later waar schijnlijk beter de waarde van een klein draaiboek beseffen. Feitelijk komt ons voorstel dus neer op de gulden middenweg, waardoor de resultaten van het film-maar-raak verbeterd worden, zonder dat men zich naar zijn gevoe len te veel door een bepaald plan dat in finesses is uitgewerkt gebon den behoeft te voelen. We moeten hierbij nog wel even de opmerking maken, dat dit schetsje-van-te-voren natuurlijk niet gemaakt moet worden op het moment, dat men de auto uitstapt en zal gaan filmen. Op het ogenblik van het kopen der en treekaartjes, wanneer men ineens tot de ontdekking komt, dat vóórafgaande aan het reeds gemaakte schemaatje ook nog wel gauw even een scènetje van kaartjes kopen en passeren van de controle ingelast kan worden. De bedoeling is echt wel om één of enkele dagen in sommige ge vallen zelfs weken voordat men van plan is een uitstapje te gaan maken, een leidraad op te stellen van wat er op de film moet komen. Dat uiteraard het verrassende element door die dingen, die plotseling gebeuren, toch altijd een plaatsje moet kunnen vin den is begrijpelijk. Want voor velen zijn de onverwachte ogenblikken de meest verrassende scènes in de docu mentatie van het zelf beleefde. Samenvattende zouden we het zo willen uitdrukken: Neem u voor be heerst en doelbewust te filmen en geef daarbij alleen in bijzondere om standigheden gelegenheid aan het on verwachte. Korter: FILM NIET MAAR RAAK, MAAR ZORG DAT U RAAK FILMT. I 6-13-18. QnthcHing nr. 513 Vijf jeugdige branieschoppers uit Florence in Italië hebben onlangs een gevoelig lesje gekregen. De jon gens hadden op de weg een auto ge dwongen te stoppen, waarna zij de drie mannelijke inzettende begon nen te beledigen. De drie mannen stapten daarop uit de wagen. ..Laat mij die kleine maar voor mijn rekening nemen", zei een van de jongens en hü kwam op de kleinste der drie mannen die werkelijk vrij klein was af om 1 hem een pak slaag te geven. Maar 1 deze diende de jongeman een korte punch toe waardoor de laatste door zijn knieën ging, terwijl zijn twee metgezellen de andere vier jongens achter elkaar knock-out slagen. „De „kleine man" bleek de vroege re wereldkampioen boksen ban- tamgewicht Mario d' Agata te zijn. Zijn twee makkers waren Antonio i Maspes. wereldkampioen sprinten, en Guido Mazzinghi, de vroegere Italiaanse kampioen middenge wicht. Na afloop zei Guido tegen 1 de politie: „Dat was geen partij. 1 Het waren er maar vjj!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 18