Fleurig gebaar V.V.V.
dank zij zes meisjes
Een Tien voor Tieners: voldoende
LISSE DE EERSTEHAARLEM BEROEMD
Europees
Jeugdcentrum
Zorg dat je er
niet bij komt
De opvoedende
watirde van TV
Kloosterleven
Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 15 april 1961 Vijfde blad no. 30330
Als de bollenvelden schuchter beginnen te geuren. Als de
krokussen en narcissen de vreemdelingen naar ons land
lokken. Als de Keukenhof uit zijn winterslaap is ontwaakt.
Dan zijn Corrie, MiesTillyTrudyLida en Anne Mieke
uit Lisse niet zo maar meisjes meer. Zij zijn meer. Zij zijn
de Lissese bloemenmeisjes's Zondags kun je ze langs de
weg zien. Of tijdens het corso. Met bloemeneen vriende
lijke lach en veel plezier. Maar als de bollenvelden hun beste
tijd achter de rug hebben worden de Lissese bloemenmeisjes
weer gewoon CorrieMiesTillyTrudyLida en Anne
Mieke.
Dan hebben ze weer een hele
herfst, een hele winter en een groot
deel van het nieuwe voorjaar voor
zich om wat na te praten over die
paar gezellige dagen, die ze als
ambassadrices van de VVV Lisse
hebben doorgebracht.
Corrie Bisschops (21), die in een
loods van een bekende bollenfirma
aan de Oranjelaan in Lisse op een
door-de-weekse dag in servetjes
van de VVV narcissen verpakte om
's zondags uit te delen, vertelde,
dat de Lissese bloemenmeisjes er
eerder waren dan de befaamde
Haarlemse.
„Dat ze ons nageaa-pt hebben wil
ik niet zeggen. Ik vind ze erg leuk
en erg charmant. MaarZe wil
het eigenlijk niet zeggen, maar dan
geeft ze toe: „Goed, ik ben vreselijk
jaloers op ze. Ze gaan helemaal naar
Amerika. En wij. Wij gaan binnen
kort voor het eerst uit ons dorp. Dan
gaan we naar het concours d' éle-
gance in Noordwijk". Toch zijn ze er
blij mee. Met dat uitstapje naar het
bekende concours voor toerbussen.
Net zo blij ogenschijnlijk als de
Haarlemse bloemenmeisjes met hun
reis naar Amerika.
En misschien. Misschien zouden ze
zich in Amerika niet eens op hun ge
mak voelen. Omdat zij niet zoals de
Haarlemse meisjes dure ontvangsten,
cocktailpart-ies en bezoeken aan instel
lingen terwille van de liefdadigheids ge
wend zijn. Omdat zij eenvoudige bloe-
Trudy de Ruyter
menmeisjes zijn, die langs de weg staan
om automobilisten letterlijk op te fleu
ren.
Niet eerlijk
Mies Schrama (22), evenals Corrie een
van de eersten, die zeven jaar geleden
voor het eerst in Lisse bloemen voor
niets aan de man en de vrouw brachten,
vindt het eigenlijk niet helemaal eerlijk,
dat juist Haarlemse meisjes als ambas
sadrices voor de bollenstreek optreden.
„Waarom alleen uit Haarlem. Waarom
krijgen de meisjes uit de streek zelf niet
een kans om Haarlems bloemenmeisje
te worden", vraagt zij zich af.
„Ach", zegt Mies, „dat wij geen dure
reizen maken. We zouden het heus wel
erg graag willen, maar onze V.V.V. is
maar heel arm".
De meisjes vinden, dat het zelfs met
niet al te best weer best meevalt om
langs de weg te staan en bloemen uit
te delen. Af en toe krijgen ze een
snoepje of een sigaretje. En wat belang
rijker is, de mensen zijn altijd vriende
lijk, hoewel ze vaak verbaasd zijn te
horen, dat ze die bloemen heus voor
niets krijgen, dat ze er echt geen geld
voor hoeven te betalen.
Vaak worden ook hun namen geno
teerd, worden er foto's genomen en
wordt de belofte geddan, dat ze de
meisjes, heus, echt, eens zullen schrijven
en foto's zullen sturen. Merkwaardig
is, dat er echter nog nooit iemand
heeft gereageerd. In al die zeven Jaren
niet.
En wie al die bloemen beschikbaar
stellen? Dat zijn de kwekers. En er zijn
heel wat bloemen nodig. Afgelopen zon
dag werden er zo'n 1500 bloemen uit
gedeeld. Ze zijn weg voor je 't weet.
Nooit meer
Wat Tilly de Jeu (18), die voor het
vierde seizoen Lisses bloemenmeisje is
het leukste ogenblik vond? „Toen een
Duitse tegen me zei: ik zal je nooit
meer vergeten. Nooit meer". Zo was zij
onder de indruk van de bloemen, die
Tilly haar met een charmant gebaar en
een vriendelijk woord gaf. „Ik vind het
hardstikke leuk", zegt Tilly, „omdat de
mensen het zo leuk vinden". Net zo
leuk als Trudy de Ruyter (16) en haar
veel grotere evenbeeld en zusje Lida
(17) het vindt. Lida, die ondanks het
feit, dat ze een jaar ouder is toch een
jaar korter bloemenmeisje is dan haar
goedlachse zusje
En dan is daar nog Anne Mieke
de Vroomen (18), die voor het eerst
bloemenmeisje is, omdat er nog een
tekort wasAnne Mieke, die als
enige van de meisjes uit een bloem
bollenfamilie stamt. vader is
bollenexporteur", zegt ze trots. Met
de nadruk op exporteur, want ook
in de „streek" zijn rangen en stan
den. En als je exporteur bent
En wat mevrouw J. v. d. Berg-Van
Biezen „Ja, ik ben 65 Jaar, dat mag
U gerust weten, want ik voel me nog
heel Jong" met de bloemenmeisjes te
maken heeft? Laten we haar maar de
bloemenmoeder noemen. „Zeg maar ho
temetoot", zegt ze. „Want ik doe van
alles. Organiseren, daar ben ik gek op".
Zij is het, die de nieuwe toiletjes van
de meisjes grotendeels ontwerpt. Die
past en meet. Die volgens de meisjes
een heleboel doet. De meisjes, die haar
echt graag mogen. En zij de meisjes.
Tilly de Jeu
Corrie Bisschops
Annemieke de Vroomen
De Lissese bloemenmeisjes doen
haar „werk" met plezier. Geld
krijgen ze er niet voor (het is maar
een arme VVV). Dure reisjes
maken ze niet. Maar wel krijgen ze
als beloning het toiletje, waarin zij
bloemen hebben rondgedeeld. Elk
seizoen een ander toiletje. Ze zijn
er dolgelukkig mee. Die Corrie,
Mies, Tilly, TrudyLida en Anne
Mieke
In Straatsburg zal een Europees
Jeugdcentrum worden opgericht! j
Dit is het belangrijkste resultaat
van een internationale conferentie
over jeugdzaken die vorige maand
in Brussel is gehouden.
Aan de besprekingen namen ambte
lijke deskundigen uit zestien landen (de
leden van de Raad van Europa en Span
je) deel.
Het doel van dit centrum is een mo
gelijkheid te scheppen tot uitwisseling
van ervaringen en gedachten, waarbij
ook aan de Afrikaanse landen wordt
gedacht, en „technische bijstand" te
verlenen aan de nationale jeugdorgani
saties. Voorts zullen cursussen worden
ingericht voor leiders van jeugdorgani
saties van Europese en andere landen.
De conferentie besteedde byzondere
aandacht aan de steunverlening aan
jeugdorganisaties in jonge landen, in
het bijzonder in Afrika. Besloten werd
tot de oprichting van een Europees
raadgevend comité van jeugdorganisa- j
ties, die dit vraagstuk op een conferentie 1
in de herfst van dit jaar zal bespreken. I
De nationale jeugdorganisaties zullen
bij dit voorbereidende werk worden be- i
trokken.
Aan de volgende bijeenkomst van de
ministers van Onderwijs van de Raad
van Europa werd een aanbeveling op
gesteld, waarin wordt gewezen op de
grote mogelijkheden van opleidingen
buiten schoolverband in het kader van
de Europese samenwerking.
Van de vier Scandinavische landen
ontving de conferentie het aanood vrij
willigers ter beschikking te stellen voor
de bouw van scholen en sportvelden in
de Europese landen.
De automobilisten zijn wat blij met de bloemen.
In Cuba is een „Unie van Pionier-
rebellen" gesticht, een jeugdorgani
satie die open zal staan voor „in
telligente schoolkinderen"wier taak
het zal zijn te waken tegen sabota
ge en contra-revolutionaire houdin
gen" op de lagere scholen.
De kinderen krijgen een rode ba
ret en zullen naast hun „speciale
opleiding" ook een eerste militaire
vorming ontvangen. Geen lid mag
ouder zijn dan dertien jaar!
Fidel Castro heeft dezer dagen de
eerste twee leden, een jongen van
negen en een meisje van zeven jaar,
persoonlijk en met veel vertoon de
eed afgenomen.
„Televisie in het leven van onze kin
deren" is de titel van een boek waarin
drie Amerikanen onder meer hebben
vastgelegd wat kinderen in een grote
Amerikaanse stad zo al op de televisie
kunnen zien tussen vier uur 's middags
en negen uur 's avonds.
In de uitzendingen op één dag kwa
men twaalf moorden, drie zelfmoorden,
een terechtstelling door middel van een
guillotine en voorts bijna onafgebroken
schietpartijen en gevechten voor. De on
derzoekers hebben voorts berekend dat
Amerikaanse kinderen tussen de drie
en zestien jaar een zesde van de tijd
dat zij niet slapen, voor het televi
sietoestel doorbrengen.
Zy menen dat vele kinderen „ge
schokt" zijn geworden door de voorstel
lingen en dat de gevolgen hiervan zich
mogelijk nog lang zullen doen gevoelen.
ongezond geacht
voor jonge vrouw
In het weekblad „Kultura 1961", dat
uit Tsjecho-Slowakije afkomstig is, werd
onlangs geschreven dat de staat zich op
het standpunt heeft gesteld, dat jonge
Tsjechische vrouwen zich niet meer mo
gen aanmelden als gegadigden voor het
kloosterleven. „Het is niet gezond voor
een jonge vrouw om zich in een cel te
laten opsluiten, waardoor zij dood is
voor de wereld", aldus het blad.
De kloosterorden wordt daarom in het
vervolg niet meer toegestaan nog no
vicen aan te nemen.
In Tsjecho-Slowakije staan kloosters
van 41 verschillende orden.
In het blad werd voorts beweerd, dat
zelfs zusters die zich volkomen van alle
wereldse genoegens losgemaakt hadden,
beinvloed werden door radio en tele
visie. „Deze communicatiemiddelen doen
hen weer veranderen in levende wezens
der twintigste eeuw."
Als uitzondering werden genoemd de
bewoonsters van het klooster te Droumov,
vierhonderd in getal, die zich nog al
tijd in haar cellen bleven opsluiten en
zich alle aardse geneugten ontzegden.
Volgens een mededeling in het Poolse
weekblad Tsjitsie Literatskie mochten
in Polen en Hongarije nog wel nieuwe
novicen tot de orden toetreden. Volgens
dit blad ".ouden er op het ogenblik
ongeveer 27.000 kloosterzusters in Polen
zijn. Dit is tweemaal het vooroorlogse
aantal.
Wij geven deze cijfers uiteraard onder
alle voorbehoud.
Het is gauw zondag en er zijn heel wat bloemen nodig. Daarom
vele handen maken licht werk.
Het tweede deel van „Een 10 voor de tieners", dat niet pretendeert
in „een grote behoefte te voorzien" is in de Nimmer Dralend reeks ver
schenen. En we zijn er blij om. Omdat in dit boekje het beste uit de
Nederlandse schoolpers is verzameld. Het prettige is, dat de verhalen
en gedichten niet zijn geschreven met het doel voor een zo groot
mogelijk publiek te worden uitgegeven. Daarom zijn zowel de verhalen
als de gedichten weinig commercieel. De redactie van het boekje heeft
er bovendien nog naar gestreefd dat proza en diè poëzie op te nemen,
die naar haar mening getuigen van o.m. denkkracht, helderheid en op
rechtheid.
dat op een heel wat hoger peil staat
dan de verhalen en gedichten, die be
paalde damesbladen haar lezers plegen
voor te schotelen.
Wat ons teleurstelde is.dat er geen
bijdragen van scholen in ons verschy-
ningsgebied bij waren. Wellicht in het
derde deel?
Nu moet je niet verwachten er lite
raire meesterwerkjes in aan te treffen.
Maar wel zijn er verhalen en gedichten
bij, die het „literaire instinct" verraden.
Zoals de verhalen van Peter Wempe
van het Haags Montessori Lyceum bij
voorbeeld. Hij is sterk in het nuchter
uitwerken van een op z'n zachtst gezegd
wat fantastisch gegeven. Het gegeven,
hoe fantastisch ook is bovendien nog
wel zo reeël, dat je iets of iemand
herkent. Peter laat tussen de regels
doorlezen. Hij denkt na en laat naden
ken. Hij is met zijn denken van al die
jonge schrijvertjes misschien nog wel
het verst.
„Maar je kunt er ook hele simpele
verhaaltjes in vinden, zoals ,,'n Modern
interieur" van M. Peters van het St-
Ursula Lyceum in Roermond. En dan
het satirisch-grappige gedichtje „Kool"
uit het Corps van de Academie Miner
va Groningen. Marie José Raetsen van
het St.-Ursula Lyceum in Roermond
schreef een nogal ironisch verhaaltje
over advertenties. Er zijn heel wat ver
halen en gedichten bij, die nog echt on
volgroeid zijn. Er is echter meer b&
„Achterlijk"
Op een congres van jeugdleiders dat
onlangs in de Amerikaanse staat New-
Jersey is gehouden, verklaarde een van
de deelnemers dat „in bepaalde milieus
jongeren die zo verstandig zijn om géén
verdovende middelen te gebruiken voor
achterlyk worden uitgemaakt". Hy zei
verder, dat in die milieus, de overigens
geen cetdzMunheftd zouden «tin» het ge
bruik van marihuana en andere narco
tica „even gewoon is als het al sedert
jaren ingeburgerde alcoholmisbruik on
der de jeugd".
Deze jeugdleider overdreef allerminst.
Want juist in West Orange in New
Jersey is thans een uitgebreid politie
onderzoek aan de gang naar het ge
bruik van verdovende middelen onder
kinderen van gegoede ouders. Meer dan
vyftig jongens en meisjes zouden er by
betrokken zyn. Rechercheurs die dezer
dagen opnieuw vier jongeren arresteer
den. beschreven de toestanden die zy
aantroffen als een „bende". In de laat
ste weken zyn nu achttien arrestaties
verricht in West Orange, dat op onge
veer 70 km van New York ligt.
Modugno filmproducent
De Italiaanse zanger en componist
Domenico Modugno, die ryk is gewor
den van o.m. „Nel blu dipinto di blu",
het liedje dat in ons land bekend is
geworden onder de titel „Volare", is
thans ook filmproducent. Modugnu's
eerste produktie is „1' Onorata societa",
een komische film over een allesbehalve
komische broederschap, de Siciliaanse
Mafia.
Triest vervolg
Vandaag een kort maar niet minder
triest vervolg op het verhaal dat we
enkele weken geleden schreven over jazz
en verdovende middelen. In Las Vegas
zyn onlangs vier musici uit het orkest
van Duke Ellington gearresteerd wegens
het bezit van narcotica. Ze werden in
middels tegen een borgstelling vry gela
ten. Hun zaak komt op 19 april voor.
Geen volksliedjes
Dan een rel!
Op Washington Square in het hart
van Greenwich Village in New York is
het dezer dagen tot botsingen gekomen
tussen politie enerzyds en „beatniks" en
volksliedjeszangers anderzyds.
Zeven personen werden gearresteerd,
een van hen wegens molestering van
een agent. Op het hoogtepunt van de
rel zong een groep beatniks telkens op
nieuw het Amerikaanse volkslied, de po
litie uitdagend door hoofddeksels op te
houden en te weigeren een ingetogen
houding aan te nemen. Enkele gebaar
de nozems scholden de agenten uit voor
fascisten.
De moeiiykheden waren begonnen
toen van hogerhand was meegedeeld dat
in het park geen volksliedfestivals op
zondagmiddagen meer mochten worden
gehouden. Het Washington Park ligt
temidden van gebouwen van de univer
siteit van New York en sjieke flatwo
ningen. Men had de beatniks gevraagd
hun luidruchtige feesten te houden in
een groter park langs de East River om
groter publiek te trekken en de perken
en bloemen in Washington Square te i
sparen.
