P.B.O.-POLS KLOPT MAAR ZWAK:
RUST EN GEDULD ONTBREKEN
oo\^aS-
Repetitie met de doorlaatcaissons
les voor sluiting volgende zeearmen
Der Spiegel over F. J. Strauss
Deze man is levensgevaarlijk!"
S.E.R.-RAPPORT CONCLUDEERT:
Vertraging ontstaat door foute
geestesgesteldheid betrokkenen
Vraagt U naar het geheel nieuwe wasmiddel
in rood pak
Neo-dictator en anti-democraat
Scherpe politieke aanval op
Westduitse minister
Het Veersche Gat gaat dicht
Zij zullen binnenkort schuil
gaan onder 14 nieter hoge dijk
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 5 april 1961
Derde blad no. 30321
De onder voorzitterschap van S.E.R.-voorzitter, prof. dr. G. M.
Verrijn Stuart staande organisatie commissie van de Sociaal-Economi
sche Raad heeft de eerste maanden van dit jaar de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie langdurig de pols gevoeld. Daar bestond dan ook
voldoende aanleiding toe. De harteklop van de P.B.O. was de laatste
tijden immers maar zwak geworden. Men wilde dus wel eens nauw
keurig onderzoeken, waar het aan schortte, terwijl bovendien de
staatssecretaris, drs. W. K. N. Schmelzer, de S.E.R. al geruime tijd
geleden had verzocht een rapport op te stellen inzake de ontwikkeling
van de P.B.O., een rapport, dat de staatssecretaris bij de hand wil
hebben als straks vermoedelijk in juni de Tweede Kamer der
Staten Generaal zal gaan debatteren over de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie.
Samenwerking goed,
uiaar niet verder dan
strikt noodzakelijk
De PBO werd zoals men zich wel
licht zal herinneren destijds met een
ruime meerderheid door de Staten-
Generaal aanvaard. De betrokken wet
van 27 januari '50 is bovendien met vér
gaande medewerking van het georgani
seerde bedrijfsleven opgesteld.
Vlot is de PBO-ontwikkeling, na de
eerste jaren van snelle groei, in ieder
geval niet gegaan, een en ander ook als
gevolg van de verandering van „kli
maat". De SER-voorzitter, prof. dr. G.
M. Verrijn Stuart, wees hier al op in
zijn nieuwjaarsrede van verleden jaar.
Heeft men nu dus de pols van de PBO
gevoeld, op 28 april zal de SER in open
bare vergadering het diagnose-rapport
bespreken.
Tot bijzonder spectaculaire voorstellen
komt de organisatiecommissie bepaald
niet en zij zegt dit zelf ook met zoveel
woorden. „De weerstanden (tegen de
PBO)", zo wordt opgemerkt „geven daar
immers weinig aanleiding toe".
Er worden wel vrij veel bezwaren ge
uit, waarvan de commissie echter de
eigenlijke zwaarte niet kan voelen, om
dat zij niet geuit worden in concreet
overleg over de instelling van bepaalde
bedrijfslichamen, maar worden gehan
teerd reeds lang voordat men aan het
ontwerpen of bespreken van voorstellen
toe is. Dit wekt wel eens de indruk als
of het opperen van bezwaren op zichzelf
zwaarder weegt dan het zoeken naar
wegen om deze van geval tot geval en
in overleg over omlijnde voorstellen met
de commissie uit de weg te ruimen. En
juist daar staat de commissie altijd voor
open. Zo is zij ook bereid om, wanneer
zulks nodig blijkt, wetswijziging voor te
Staan.
De organisatiecommissie verwacht dat
ook in de toekomst de uitbreiding van
de PBO zal voortgaan, al verwacht zij
geen versnelling van het tempo. De toe
neming van het aantal bedrijfslicha
men zal een zeer geleidelijk verlopend
proces blijken te zijn.
Ongerustheid
In de nota wordt dan ook opgemerkt,
dat de ongerustheid over de vertraging
voortvloeit uit het gevoel, dat zij voor
een belangrijk deel niet veroorzaakt
wordt door objectieve moeilijkheden,
maar door de geestesgesteldheid van be
trokkenen. Op gerezen moeilijkheden
wordt niet gereageerd met het zoeken
naar oplossingen. In tegendeel, moeilijk
heden worden breed uitgemeten om dan
te betogen, dat de PBO voor de betrok
ken bedrijfstak niet geschikt is. Voorts
ontbreken in de sfeer van een voort
gezette hausse die op vele gebieden
ongekende expansiemogelijkheden
schept de rust en het geduld om ook
meer structurele maatschappelijke
vraagstukken als die van de PBO onder
het oog te zien. In een dergelijk klimaat
ligt het voor de hand, zo wordt opge
merkt, dat men het overleg om te komen
tot blijvende organen van samenwerking
tussen bedrijfsgenoten, ondernemers en
werknemers als een voorshands weinig
dringende aangelegenheid is gaan zien.
Conclusie
De conclusie is volgens de commissie,
dat een onderzoek naar de oorzaak van
de vertraging in de ontwikkeling van de
PBO zich moet toespitsen op analyse
van de factoren, welke de bereidheid van
de organisaties van ondernemers en van
werknemers tot medewerking aan de in
stelling van bedrijfslichamen beïnvloe
den. Met andere woorden: door welke
overwegingen worden de organisaties in
een bedrijfstak ertoe geleid aan de be
langenbehartiging in een bedrijfs-
lichaam de voorkeur te geven boven de
belangenbehartiging op privaatrechte
lijk niveau? Ondermeer kan zo de vrees,
dat de taak en de positie van de pri
vaat rechtelijke organisatie door de in
stelling van een bedrijfslichaam inbete-
kenis zullen afnemen, zo wordt opge
merkt, de houding t.o.v. de PBO beïn
vloeden. Verder is het zo, dat van de
samenwerkende organisaties in privaat
rechtelijk verband veelal geen aandrang
zal uitgaan om de belangenbehartiging
door middel van een bedrijfslichaam te
doen geschieden, als deze privaatrechte
lijke belangenbehartiging ongeveer vol
doet aan de bij de betrokkenen in een
bepaalde situatie levende wensen.
Niet te ver
Voorts heeft de commissie de indruk
gekregen hoewel zulks slechts zelden
wordt erkend dat men in onderne
mingskring niet zo bijster veel enthou
siasme kan opbrengen voor de ^mede-
zeggenschap van de werknemers in alle
zaken, die in het bedrijfslichaam aan
de orde komen. Men is niet bereid met
de samenwerking verder te gaan dan in
concreto strikt geboden is. Maar het is
dan zeker ook niet zo, dat van een al
gemene aversie tegen samenwerking met
de organisaties van werknemers kan
worden gesproken. Men aanvaardt deze
echter alleen als noodzakelijk, als ge
wenst op sociaal terrein. Het geven van
bevoegdheid aan de PBO om loonsver-
ordeningen tot stand te brengen, wordt
niet als een vooruitgang gezien. Men
voelt het eerder als een prijsgeven van
een hooggewaardeerde eigen werkzaam
heid en daartoe is men slechts bereid
als er duidelijk aanwijsbare voordelen
tegenover staan.
De commissie is, hoewel zij de over
tuiging is toegedaan, dat de actuele
sociaal-economische verhoudingen wei
nig verordenend optreden vragen, niet
geneigd om te betwijfelen, dat bedrijfs
lichamen, zowel op sociaal als op econo
misch terrein nuttig kunnen optreden.
Grote betekenis
De inhoud van de bevoegdheden van
de PBO-organen moge naar de om
standigheden van de bedrijfstakken wis
selen, voor een gezonde ontwikkeling van
zowel de verzorging van eigen aange
legenheden door het bedrijfsleven, als
de uitbouw en consolidatie van de sa
menwerking tussen ondernemers en
werknemers, moet de instelling van be
drijfslichamen van grote betekenis wor
den geacht, zo meent de commissie.
De dynamiek, welke het economische
leven thans kenmerkt, kan tot diep in
grijpende wijzigingen in de positie van
belangrijke bedrijfstakken leiden. Het is
gewenst, dat deze vraagstukken en de
daaruit voortvloeiende consequenties,
zowel op economisch als op sociaal ter
rein, worden behandeld in organen,
welke geacht kunnen worden de gehele
bedrijfstak te vertegenwoordigen. Waar-
Weinig opbouwend
De openbare kritiek op gedragin
gen van bedrijfslichamen of van
hun bestuurders is, zo zegt de or
ganisatiecommissie, in de regel
weinig opbouwend en getuigt van
zeer weinig deskundigheid. Zij is al
te vaak geplaatst in de sfeer van
afwijzing van de PBO-gedachte
zelve. Deze kritiek wordt weinig ge
uit met het begrijpend inzicht, dat
de nieuwe organen en degenen die
deze bemannen, niet in een luttel
aantal jaren op hun plaats en taak
volledig kunnen zijn ingespeeld.
Op oppervlakkige en nog onweten
de bedrijfsgenoten heeft een en an
der uiteraard echter een negatieve
invloed.
in zowel ondernemers als werknemers
zitting hebben, die de mogelijkheden
bezitten zich het benodigde feitenmate
riaal te verschaffen en die voldoende
financiële 'armslag hebben om de be
nodigde onderzoekingen en eventuele
daaruit voortvloeiende activiteiten te
kunnen volbrengen.
Wetswijziging
De commissie is van oordeel, dat een
wijziging van de wet in overweging
dient te worden genomen, indien zou
blijken, dat door een verruiming van
de mogelijkheden om door middel van
adviescommissies en orgaancommissies
de wijze van besluitvorming in de be
drijfslichamen beter af te stemmen op
de verhoudingen in de bedrijfstak de
belemmeringen voor de totstandkoming
van de lichamen voor verschillende tak
ken van bedrijf kunnen worden wegge
nomen.
Daar de ministeriële vertegenwoordi
ging bij de bedrijfslichamen nogal eens
zeer zwaar is hetgeen als een be
zwaar aangemerkt kan worden noemt
de commissie het tenslotte van betekenis
wanneer van de zijde van de betrokken
ministeries meer zelfbeperking zou kun
nen worden betracht.
Gemakkelijker en beter hebt U nog
nooit gewassen!
automatische inweekwerking -
vooraf weken overbodig
nieuwe wonderbaarlijke waskracht
7 emmers sop in plaats van 6 uit een
dubbelgroot pak, per groot pak een
halve emmer sop meer
Al Uw wensen zijn vervuld de witte was - wittel"
kan niet de bonte was - helder en fris de fijne
was - luchtig en zacht. En alles zo gemakkelijk:
zonder apart inweken zonder lang koken zonder
warm spoelen.
ter kennismaking:
nog korte tijd
"^j pak
In Zuid-Vietnam vielen
vierhonderd communisten
Defensie-autoriteiten in Saigon heb
ben meegedeeld, dat in de afgelopen
week bijna 400 communistische guerril
la-strijders in Zuid-Vietnam zyn
gedood of gevangengenomen.
9?
Beschuldiging
(Van onze correspondent in Bonn)
Met de nauwelijks verhulde be
schuldiging, dat de Westduitse
minister van Defensie, Franz
Joseph Strauss, er niet alleen naar
streeft Bondskanselier, maar ook
eén soort neo-dictator van de
Westduitse Bondsrepubliek te wor
den, heeft het weekblad „Der Spie
gel" een der scherpste politieke
aanvallen in het na-oorlogse Duits
land geopend.
Het links-liberale blad, dat met zijn
oplage van 400.000 exemplaren wekelijks
5 miljoen Duitsers tracht te bereiken,
geeft in 15 bladzijden een vernietigend
politiek portret van de 45-jarige ambi
tieuze Beier, die zich kortelings een
tweede „huismacht" heeft verworven.
Hij steunt als minister van Defensie
niet alleen meer op de Bundeswehr,
maar is twee weken geleden ook gekozen
als voorzitter van de CSU, de Christe
lijk Sociale Unie, die de machtige Beier
se vleugel van Adenauers CDU is.
Het lijdt voor politieke waarnemers in
Bonn sindsdien geen twijfel meer, dat de
eerzuchtige Strauss zijn poli
tieke carrière als volgt in kaart
heeft gebracht: eerst het be
zetten van de stoel van de hui-
dige minister van Buitenland
se Zaken Heinrich von Bren-
tano, dan, na het uiteindelijk
toch onvermijdelijk verscheiden
van de oude Adenauer en een
interimaat van de vice-kanse-
lier Ludwig Erhard, het kanse
lierschap van de Westduitse
Bondsrepubliek.
Nu ons land zich kopzorgen
begint te maken over een te
nauwe politieke binding met
hetgeen sommige Nederlandse
diplomaten onder elkaar de
„rotte-perenclub" noemen
het Europa der wankele vader
landen: het Frankrijk van nó,
De Gaulle, het gespleten Bel
gië, het labiele Italië is het
belangwekkend te vernemen
hoe Der Spiegel zich de Bonds
republiek van Strauss voorstelt.
het buitenland gedaan? Wij weten wat
wijzelf hier in Duitsland gedaan heb
ben".
Der Spiegel gelooft dat de energieke
welbespraakte en ambitieuze Strauss
tegemoet komt aan de Duitse hang naar
een sterke man, nog steeds even hevig
in een land waar men „regeringswisse
lingen niet aan de volkswil, maar aan
een daad van God toeschrijft".
Manipulaties
Het blad duidt ook aan, hoe Strauss
wanneer hü eenmaal Bondskanselier zou
zijn, zijn regering zal vereeuwigen: pa
niek zaaien, manipuleren met de kies
wet zoals Adenauer al twee keer vergeefs
geprobeerd heeft, een grootscheepse om
koping der kiezers met acties zoals de
verdeling der Volkswagen-aandelen,
wederinvoering van de doodstraf voor
politieke misdaden. Als potentiële steun
pilaren van Strauss ziet Der Spiegel de
grote industrie en de kerk, die beide
Strauss ophemelen als de anti-commu
nistische redder.
Als derde steunpilaar ziet het blad de
Bundeswehr, die de laatste tijd inder
daad al op onduldbare wijze in het'Duit-
se politieke leven heeft ingegrepen.
Strauss heeft, zo zegt Der Spiegel,
een ideologie voor de Bundeswehr klaar.
De Duitse soldaten moeten voor hetgeen
zij van 1939 tot 1945 misdaan hebben, nu
een herstelbetaling leveren in dienst van
keer wegens verkeersdelicten veroor
deelde chauffeur te bekeuren. Zijn per
soonlijke habitus wordt geillustreerd met
een serie foto's, waarop hij een kiesver-
gadering toebrult, een bisschop de ring
kust en met Curt Jürgens carnaval viert.
Het artikel zelf, met al zijn toespelin-
Pleidooi voor eerherstel
Joodse soldaat in Duitsland
Kolonel Schmückle van de voorlich
tingsdienst van het Westduitse ministe
rie van Defensie, heeft voor de radio
verklaard, dat het bureau voor onder
zoek op het gebied van de militaire
geschiedenis de Duitsers meer inzicht
moet geven in de lijdensweg van de
gen, implicaties en onbewijsbare voor
spellingen, is geen schoolvoorbeeld voor
een democratische pers. Maar de vraag
blijft hoe men voor de steeds weer op
duikende ondemocratische gezwellen in
Duitsland op een andere manier moet
waarschuwen. Ook de nazi's zyn jaren
lang onderschat.
Der Spiegel besluit: „Vermoedelyk
wenst Strauss een atoomoorlog, noch de
vernietiging der parlementaire democra
tie. Maar zijn methodes kunnen tot beide
leiden". Met belangstelling wordt nu af
gewacht, of Strauss die de laatste maan
den een hele serie journalisten en teke
naars wegens belediging voor de rechter
daagde, ook Der Spiegel een proces zal
aandoen.
Joodse soldaten, die in de Duitse legers
hebben gediend. Dit werk is veel belang
rijker dan het historische onderzoek dat
opheldering moet verschaffen over de
vraag welke gevechtsformatie in het
grijze verleden op een zeker ogenblik
een bepaalde aanval heeft gedaan, zo
zei Schmückle.
Hjj herinnerde er voorts aan dat de
minister van Defensie, Franz Jozef
Strauss, de plaatselijke autoriteiten in
West-Duitsland al lang geleden verzocht
heeft de namen van de 12.000 Joodse sol
daten, die in de eerste wereldoorlog voor
Duitsland gevallen zijn, weer aan te
brengen op de gedenktekens. De nazi's
hadden deze namen verwijderd.
Troepenversterkingen naar de
Spaanse Sahara
In de afgelopen weken zijn de strijd
krachten in de Spaanse Sahara met on
geveer 3.000 man versterkt, zo is van
betrouwbare zijde in Madrid vernomen.
Zoals bekend doet Marokko aanspraken
op de Spaanse Sahara gelden. Onlangs
werd een aajital deskundigen die in dit
gebied naar olie zochten, door Marok
kanen ontvoerd. Inmiddels zijn deze
mannen weer vrijgelaten.
Geen respect
De alles overschaduwende
bezorgdheid geldt het feit dat
Strauss geen werkelijke demo
craat zou zijn, niets bijzonders
overigens in een land waar
men nog steeds gelooft dat
democratie een systeem is.
Strauss heeft niet het minste
respect voor zijn politieke te
genstanders, die hij als „we
reldverbeteraars, astrologen,
huilebalken of communistische
agenten „afdoet", zo zegt het
blad en het staaft dat met een aantal
citaten, die tussen twee slokken bier uit
de mond van deze Beierse „Intelligenz-
Bestie" gevloeid zijn.
Zo zei Strauss over de Nobel-prys-
winnaar Otto Hahn geringschattend:
„Een oude gek die niet slapen kan als
hij aan Hirosjima denkt"; en over Wil
ly Brandt zei de voormalige Wehr-
machts-majoor Strauss: „Wij vragen
de vrije wereld. Maar, zo zegt het blad:
„God behoede de wereld voor dit soort
herstelbetalingen."
Arrogantie
De aanval treft niet alleen Strauss' po
litieke theses en zijn merkwaardige on
bezorgdheid over een atoomoorlog, maar
eveneens zijn persoonlijke leven, vooral
zijn arrogante optreden tegen politie-
hem: wat heeft hü twaalf jaar lang in mannen die het waagden zyn al zes
De 28ste april zullen 's morgens de
bovenste schuiven in de caissons met
enig ceremonieel worden gesloten. Vijf
jaar nadat de werkhaven werd gegra
ven voor dit onderdeel van het gigan
tische bastion dat Nederland bezig is
tegen de zee op te trekken zal het wa
ter in het Veersche Gat tot stilstand
zijn gekomen. Een bijna drie kilome
ter lange dam zal Walcheren met
Noord-Beveland verbinden. Er is dan
voor een slordige 50 miljoen aan arbeid
en materiaal in het water gegooid.
Maar er is niemand die daarover na
dere vragen aan de minister van ver
keer en waterstaat zal stellen. Voordat
de afdamming van het Veersche Gat
slechts een kwestie van afwerking zal
zijn geworden, zullen de waterbouwkun
digen van de Deltadienst nog wel in
spanning zitten. Niet alleen is de sluit-
techniek door middel van deze door-
laatcaissons nieuw, maar door de wei
nige beschutting welke het Veersche
Gat bieut krijgen ze tevens een voor
proefje van wat hen over een paar
jaar te wachten staat wanneer de zo
veel machtiger zeearmen van Brou-
wershavense Gat en Oosterschelde ge
dicht moeten worden.
Schurende stroom
Het moeilyke punt wordt gevormd
door de getijstromen. Naarmate het
zeegat nauwer wordt, neemt de stroom
snelheid toe en daarmee het gevaar dot
het water de drempel waarop de cais
sons zullen rusten en het reeds aan
gelegde gedeelte van de dam zal uit-
schuren en meeslepen. De sluiting van
het gat in de dyk bü Ouwerkerk in
1953 was wat dat betreft al een dubbel
tje op z'n kant. Toen er drie caissons
geplaatst waren moest men de eerst
volgende kentering van het gety ge
bruiken om het laatste caisson in te
varen, omdat de risico's van een vloed
volume van 40 miljoen kubieke meter
water dat is de hoeveelheid welke
tussen laag en hoog water naar bin
nen stroomt te groot werden. Bij het
Veersche Gat bedraagt het gemiddeld
vloedvolume echter al 70 miljoen en
by de Oosterschelde zal dat zelfs tot
een miljard kubieke meter oplopen.
Het was dus niet mogelijk om in het
Veersche Gat de Ouwerkerkse methode
toe te passen. Men zou dan zeven ge
sloten caissons tegelijk tjjdens de korte
tijdspanne tussen eb en vloed moeten
plaatsen, wat een te riskant karwei zou
zijn geweest. Maar het was ook niet
mogelijk de caissons in gedeelten aan
te brengen wegens de reeds genoemde
versnelling van de getijstromen.
Daarom heeft men teruggegrepen
naar een reeds voor de Zuiderzeewer
ken ontworpen systeem van doorlaat-
caissons, dat toen echter niet werd toe
gepast. Die doorlaatcaissons heten ook
wel tralieliggercaissons. De 45 meter
lange en bijna 20 meter hoge zijkanten
van deze betonnen bakbeesten vallen
namelijk op door het zich daarin be
vindende traliewerk. Zolang het zeegat
nog niet volledig gesloten kan worden,
kan het water ongehinderd door de reeds
aangebrachte caissons blijven stromen.
Wanneer ze alle zeven op hun plaats
liggen zal eerst geleidelijk de onderste
helft van het traliewerk door een soort
hefsluisdeur worden gesloten. Bij de of
ficiële sluiting gaat de bovenste helft
dicht, uiteraard tijdens een kentering
van het getij. Het tegelijk laten zak
ken van zeven sluisdeuren is natuur
lijk aanzienlijk eenvoudiger dan het te
gelijkertijd invaren van zeven caissons.
Hoogste vloed
Roem onzer waterbouwkundigen bevestigd
(Van onze reportageredacteur)
Dindsdagmiddag 11 april om ongeveer vijf uur zal de eerste van
zeven ruim zestienduizend kubieke meter grote caissons het nu nog
bijna driehonderdvijftig meter brede Veersche Gat worden binnen
gevaren Daarmee is dan de laatste fase begonnen van de afsluitng
van de eerste zeearm welke in het kader van het deltaplan wordt
gedicht. Gedurende de daarop volgende twee weken worden de zes
overige caissons naar hun plaats gesleept. De laatste op maandagmid
dag 24 april. Vervolgens wordt er gedurende een paar dagen steen en
zand gestort op zij van en in de ballastbakken op de caissons per
caisson 2800 ton zand om ze muurvast op de drempel in het elf meter
diepe gat te laten aansluiten.
De tyd Is niet ver, dat men aan die
caissons niet veel woorden meer zal ver
spillen. Ze zullen dan immers schuil
gaan in een stevige dyk, welke zich
tot byna 14 meter boven N.A.P. zal ver
heffen. Dat is ruim voldoende om de
volgens de statistieken eens per tien
duizend jaar voorkomende stroomvloed-
standen van bijna zes meter te weer
staan. Het zal onder die omstandighe
den overigens niet raadzaam zijn ai op
het op de vijf meter brede kruin aan
te leggen rijwielpad te fietsen. Men
kan dan beter hopen dat de zes mil
joen kubieke meter zand onder de hier
en daar veertig centimeter dikke as-
faltlaag, dat de 400.000 ton mynsteen
dat de nagels van de tenen van de
dyk vormt, dat al die enorme hoeveel
heden zink- en stortsteen op de nylon-
mat op de zeebodem onderdeel van
een vernuftige filterconstructie welke
moet verhinderen dat het water de
drempel onder de caissons wegslaat
de roem van de Nederlandse water
bouwkundigen zullen bevestigen.
Voorlopig zal men nog de mond vol
hebben over de prestaties van de aan
nemerscombinatie „Veeregat", die de
dam over de plaat van Onrust aan de
Noordbevelandse kant in acht maan
den opwierp.
Degenen die er zelf bü waren zullen
zich nog dikwyls de humoristische si
tuaties en de grote en kleine ergernis
sen, die dat gemanoeuvreer met drie
of vier zuigers, twee baggermolens en
steeds maar met materialen af en aan
varenden schuiten op een wateropper
vlakte van nauwelijks tien hectare op
leverde. Tussen al dit gewirwar moest
er dan ook nog ruimte zün voor de
speciaal geconstrueerde ponton, die de
nylonmatten met een oppervlakte van
1400 vierkante meter op de drempel van
het sluitgat uitrolde, wat in het begin
vry veel moeilykheden gaf. En altüd was
er in de directieketen de haastige blik
op de kalender, omdat by Waterstaat elke
dag er één is, die de najaarsstormen
naderbü brengt.
Om die reden is er in het werkseizoen
1959 door byna 200 ryswerkers koorts
achtig gerept om zink- en kraagstukken
met een totale oppervlakte van 140.000
vierkante meter in recordtempo op de
bodem van de zee te laten dalen en
daarom was er een jaar tevoren een
compleet asfaltbedrüf met vier meng-
instaJIaties, veertien kiepauto's, vier
trillwalsen en twee wegenbouwmachi-
nes, het geheel met een honderdkop-
pige bemanning, dag en nacht in dienst.
Dat alles is nu byna geschiedenis ge
worden. Geschiedenis, welke voor de
twee aaneen te smeden eilanden wydse
perspectieven opent!
