ORANJE-AANVAL VERGRUIST GLANS VAN BELGISCH ELFTAL Zes Nederlandse doelpunten in een aantrekkelijke lichtwedstrijd ELEK SCHW ARTZ GLUNDERT WEL EEN UUR LANG Na hervatting gingen jeugdige Rode duivels door de knieën Ali Geldermans behield leiding Bent U ook zo snel verkouden Even snel en bovendien veilig helpt Rheumin U er weer van af SIETA POSTHUMUS keert de zwemsport verbitterd rug toe Opgericht 1 maart 1860 Donderdag 23 maart 1961 Vijfde blad no. 30312 SjakieSwart deelde de genadeklap uit (Van onze sportredacteur) „De „schoonheidsprijs" was voor „Sjakie" Swart Het geraffineerde schot, dat de Ajax-rechtsbuiten in de 38ste minuut van de tweede helft van de buitenkant van zijn rechterschoen liet vertrekken, was niet alleen een juweeltje, maar brak tevens de laatste weerstand van de Belgische ploeg. De in de uiterste hoek draaiende bal bracht de stand op 42 voor oranje en in de resterende minu ten aanschouwde het juichende Feijenoord Stadion met vreugde hoe Coen Moulijn, de lieveling van het Rotterdamse publiek en het Ajax-kanon Henk Groot zonder al te veel moeite de verbrokkelde Rode Duivels-ploeg het toestaan van een half dozijn doelpunten afdwongen: 62. In de Nederlandse kleedkamer Elek Schwartz glunderde. Niet zo maar even, maar wel een uur lang. Nauwelijks had hij aan de Neder landse journalisten in de kleedka mer van de Oranjeploeg zijn visie op de strijd en het elftal gegeven, of een Belg tekende al met angstwekkende nauwkeurigheid de biografische ge gevens over de Nederlandse bonds coach op. Elek Schwartz was meer dan tevreden. „Gefeliciteerd"was I het commentaar van Lo Brunt, de secretaris-penningmeester van de KNVB. „Bedankt", antwoordde Elek Schwartz, die er onmiddellijk - op nieuw lachend - op liet volgen: „Dat had ik trouwens ivel nodig ook daarmee doelend op de vele kritiek die geleverd was toen hij zijn Neder lands elftal voor deze 92e wedstrijd tegen de Belgen bekendmaakte. „En Schuurman" werd er ge vraagd, „wist U dat Schuurman als linksbinnen tot deze prestatie zou kunnen komen?" Afioisselend in rap Een verrassend grote zege dus voor Oranje op deze jonge Belgische ploeg (gemiddelde leeftijd 24 jaar), welke met het glanzend aureool van voortreffelijke prestaties in de wedstrijden tegen West-Duitsland en Frankrijk de arena was ingegaan en er uiteindelijk als een verslagen schoolelftal uitging. Schutters Dit Belgisch elftal, dat er op den duur zeker zal komen - het materiaal moet nog „rijpen" kon Oranje slechts één speelhelft (de eerste) goed partij bie den. Door de bank genomen waren er zelfs perioden, waarin de jeugdige Rode Duivels beter spel lieten zien dan het Nederlands team, dat weliswaar uit de eerste de beste aanval (na 15 seconden) door Kruiver, die een door Henk Groot en Moulijn opgebouwde combinatie ko- gelhard afrondde, de leiding nam, maar daarna zoveel terrein moest prijsgeven, dat men de gedachte aan „prijsschie ten" zeer snel moest laten varen. En al heeft hij tenslotte gelijk ge kregen, het zal bondscoach Elek Schwartz toch wel even bleek om de neus zijn geworden („de Belgische resultaten tegen Duitsland en Frankrijk imponeren mij niet"), toen de roodbaadjes met gevarieerd aan- valsspel, goed positiekiezen en enkele zeer gevaarlijke dieptepasses Van der Hart c.s. in moeilijkheden brachten en linksbuiten Paeschen, na een ver geefse poging om te redden van Wiersma (in de zeventiende minuut) en midvoor Van Himst, na knap driehoeksspel tussen rechtsbuiten Jurion en linksbuiten Paeschen (in de 32ste minuut) de 10 achterstand van de Belgen ombogen in een 12 voorsprong. In deze periode hadden de Rode Dui vels onbetwist het beste van het spel en indien de 17-jarige Van Himst wat meer routine zou hebben gehad - hij kreeg o.a. nog een bijna niet te missen kans na een nonchalante terugspeelbal van Cor van der Hart - en Eddie Pieters Graafland niet al het doelmansgeluk op zijn hand had gehad, toen hij zich in de baan van het schot van een vrij gekomen Jurion wierp, zou de schade voor Oranje onge twijfeld veel groter dan deze 12 zijn geweest. Vraagtekens Want de glorie ten spijt, die er van de uiteindelijke 62 zege afstraalt, er zijn boven dit Nederlands elftal wel enkele vraagtekens blijven staan. Vraagtekens waarachter voor de komende wedstrijden voor het toernooi om het wereldkam pioenschap, tegen Hongarije en Oost- Duitsland, een antwoord moet komen. Wiersma en Kuys, de twee routiniers in de Nederlandse verdediging, gingen net iets te dikwijls „in het schip" toen het voor de rust in de Belgische aanval „liep". En dat baart toch wel enige zorg. Goed, de Rode Duivels, die in hun voor hoede de afronder misten, hebben van dit niet tenvolle overtuigende Oranje verdedigingsspel, niet volledig profijt kunnen trekken, maar men mag ver wachten dat de Hongaren en Oostduit sers ander geschut in stelling zullen brengen. De resolute schutters, die in de Bel gische aanval ontbraken, telde de Ne derlandse voorhoede wel. De acties van de Oranje-aanvallers waren verrassen der en directer. Moulijn en Carol Schuurman vormden een verrassend goede linkervleugel - de Feijenoord - linksbuiten was vooral voor rust in uit stekende vorm -, Kruiver en Henk Groot toonden zich razend gevaarlijke schut ters, terwijl rechtsbuiten Swart na de hervatting - in de eerste helft vlotte het niet zo best met de Ajacied - zijn kwa liteiten voldoende demonstreerde, hoewel hij zijn „Roemeense" vorm niet bereikte. Deze grotere doortastendheid - de Oranje-aanval hield zich minder met breiwerk bezig dan de Belgen - heeft de doorslag gegeven. Onverwacht en keihard sloeg de Ne derlandse voorhoede in de 37ste en 38ste minuut toe. Eerst bracht Piet Kruiver, nadat hij linksback Thellin de bal had ontnomen, de stand op 22 en toen di rect daarop de Belgische verdediging. De Belgische verdedigers kunnen slechts verbaasd toekijken. Piet Kruiver heeft net het schot afge vuurd. dat de Belgische doelman voor de tweede maal zal slaan. waarin de lange stopper Lejeune overi gens opviel door zijn goede koptechniek, een Oranje-aanval onvoldoende weg werkte, zette Henk Groot zijn schoen achter de bal en kon de bijzonder goede doelman Delhasse voor 32 naar het net. De kansen waren gekeerd. En er zou geen ommekeer meer komen ook. Na de hervatting dicteerde Oranje de wedstrijd. De Belgen, die het tempo niet meer kon den bijbenen, slaagden er niet meer in tot de verrassende combinaties van de eerste helft te komen. En zo viel het niet eens zo bijzonder op, dat het spel van linkshalf Bennie Muller, wiens „gekwik- zilver" voor rust de kijkers zoveel be vrediging had geschonken, in kwaliteit aanzienlijk was teruggelopen. V/at dat betreft was de vorm van rechtshalf Fons van Wissen, ijverig als altijd, heel wat constanter. Spectaculair werk De Oranje-voorhoede kwam in die tweede helft tot spectaculair werk, maar doelpunten lieten op zich wachten. Wel sprong het legioen juichend om hoog, *oen Carol Schuurman in de tien de minuut met een snelle draai de Belgi sche verdediging achter zich liet, maar het fraaie schot van de Hagenaar ca ramboleerde via de paal en de onder- Een karakteristiek plaatje. I tant Jack Swart langs enkele Bel- Op ongrijpbare wijze glijdt debu-\gische achter spelers. Zwarte handelaar geklopt door de t.v. Voor de zwarte handelaars in kaartjes, die de toegangsbewijzen vorige week bij tientallen hadden opgekocht, was er gisteravond geen droge boterham te verdienen. De televisie en de druilerige regen had den hen in feite al geklopt voor zij hun vaste plaatsen hadden inge nomen bij de trappen naar het Feijenoord Stadion, waar zij bij andere ontmoetingen altijd grif hun afnemers vinden. Ditmaal overtrof het aanbod de vraag veelvoudig. En de prijzen daalden tot een belachelijk mini mum, tot bedragen die zelfs be neden die voor amateur wedstrijden liggen. Vijf minuten na het begin vroegen enige broeders van het zwarte gilde nog maar een enkele gulden voor de duurste zitplaats. Maar zelfs dat bleek nog te veel er kwamen geen kopers. Een van de verkopers aanvaardde tenslotte de strop met een royaal gebaar. Hij drukte een jongetje, dat aldoor be gerig naar hem had opgekeken de kaartjes in handen en verdween in de duisternis. Misschien om naar de televisie te gaan kijken kant van de lat terug in het veld. Pogin gen om de rustig leidende arbiter Galba ervan te overtuigen, dat de bal het doel- vlak zou hebben gepasseerd, bleven zon der resultaat. De Tsjech sloeg nauwe lijks acht op de Nederlandse protes ten Lang hield de Belgische defensie stand, al ging het een enkele maal niet al te fraai. Doelman Delhasse weerde zich schitterend en het zag er naar uit, dat de ruststand ook de eindstand zou worden. Zelfs leek het er even op, dat de Bel gen nieuwe moed gingen putten uit het uitblijven van Nederlandse doelpunten. Na een goed half uur werd het spel van de roodbaadjes weer wat losser, kwam er ook opnieuw meer verband in hun aan vallen en Eddy Pieters Graafland, die in de tweede helft weinig schoten te ver werken kreeg, had zelfs even moeite met een schot van Van Himst. Maar juist op dit moment van moge lijk Belgisch herstel, kwam het bijzonder fraaie doelpunt van Sjakie Swart. Een voorzet van Schuurman werd door Henk Groot doorgekopt en vóór het leer de grond raakte, nam de Ajacied het op de wreef. Via de verste paal draaide 't ef fectvolle schot langs de machteloze Delhasse: 42. Groot vu urwerk Het was gebeurd. De Belgische ploeg stortte ineen en de strijd eindigde met groot vuurwerk. Eerst was het Coen Moulijn. die de 65.000 toeschouwers in het stadion tot grote vreugde bracht. Een kans, die Carol Schuurman hem bood, benutte de Rotterdammer in de 41ste minuut dankbaar: 52. Twee minuten later was het Henk Groot, die vrij voor doelman Delhasse kwam. Opnieuw was de dappere Belgi sche keeper, ongetwijfeld de beste man van de Rode Duivelsploeg - kansloos: 6—2. Het enthousiasme kende nauwelijks grenzen. Zelfs de fraai - maar in de druilerige regen wat koud aandoende - geüniformeerde meisjes van de Rotter damse harmonie SVH verloren even het gevoel voor discipline. Luid juichend en springend begroetten ook zijl die zesde Nederlandse treffer Frans en wat rustiger Nederlands gaf Schwartz zijn antwoord. Na tuurlijk wist ik dat. Ik weet toch wat een speler in zich heeft. Wat hij kan, dat is toch mijn werk? U hebt het gezien. Schuurman kon het, dat heeft die tweede helft wel bewezen". Overigens was men het er in de Nederlandse kleedkamer over eens: de vierde Nederlandse treffer is er de oorzaak van geworden dat het op nieuw een nederlaag voor de Belgen werd. „Het was onbegrijpelijk"zei Piet Kruiver. de wedstrijdbal - de derde van zijn collectie - nog eens goed bekijkend, ,ze zakten in elkaar, de Belgen, in dat laatste kwartier. Conditie? Ik weet het niet. Het ging lekker, dat gaat bij mij altijd zo als er tevoren zoveel kritiek is". Coen Moulijn was enthousiast over het Belgische spel. Natuurlijk na de rust ging het niet best meer. Maar in die eerste helft vond ik Van Himst en Paeschen toch maar knap ge vaarlijk". „De nederlaag van de Belgen is vooral te wijten aan hun korte spel", zei reserve Ja?i Notermans. „Kijk, voor de rust wisselden zij kort spel af met levensgevaarlijke lange pas ses. Maar in die tweede helft zagen ze daar kennelijk geen kans meer toe. Ze hielden toen het spel veel te kort, zodat onze verdediging steeds opnieuw kon ingrijpen. Wat de oor zaak zal zijn weet ik niet, maar het moet ivel haast een gebrek aan con ditie zijn". „Angstig gewoon", vond doelman Eddy Pieters Graafland ,die gaten in onze verdediging voor de rust. Maar ja, toen de Belgen het spel later zo heel kort gingen houden, kon er nauwelijks gevaar meer komen. Als we zo eens een paar wedstrijden konden doorgaan", filosofeerde de Rotterdammer. DE ENGELSE LEAGUE De gisteravond voor de Engelse league gespeelde wedstrijden hadden de volgende resultaten: Eerste divisie: Birmingham City Manchester City 3-2; Everton—Aston Villa 1-2; Tottenham HotspurNew castle United 1-2. COEN MOULIJN tijdens een van zijn vele acties, waarmede hij de Belgische doelman Delhasse „grijze haren" bezorgde. Coen droeg rugnummer elf met ere. Alsof hij zich op die buitenplaats volkomen thuis voelde Menton-Rome Onze landgenoot Ab Geldermans heeft ook na de derde etappe van de wegwed strijd MentonRome, die gisteren voerde van Regio Emilia naar Bologna over 130 km, behouden. De derde etappe werd gewonnen door de Italiaan Carlesi in 3 uur 30 min 50 sec. Verdere uitslag: 2. Simpson <GB) z.t.; 3. Musone (It.) op 3 seconden; 4. Nencini (It) z.t.; 5. Ciampi (It) z.t. 6. Geldermans (Ned) z.t.; 7. Casati <It) z.t.; 8. Ronchini (It) z.t.; 9. Colletti (It) z.t.; 10. Battistini (It) z.t.; 31. De Haan (Ned) 3.33.17; 32. Maliepaard (Ned 3.33.20. Het algemeen klassement ziet er als volgt uit: 1. Geldermans (Ned) 14.36.35; 2. Simpson (GB) op 13 sec. 3. Carlesi (It) z.t.; 4. Ciampi (It) z.t.; 5. Trape (It) z.t. 6. Nencini (It) z.t.; 8. Battistini (It) z.t.; 8. Fallarini (It) z.t.; 9. Anquetil (Fr) z.t.; 10. Ronchini (It) z.t. 37. Ma liepaard (Ned) 14.42.03 38 De Haan (Ned) 14.42.50. Rheumin-tabletten helpen snel, zeker en bovendien veilig! Ook door de gevoelige maag uitstekend te verdragen. 20 tabletten 63 ct. Een Brocades - product, dus: vertrouw er op l Doping bij het zwemmen? Hersenschudding deed „emmer overlopen" (Van onze Groningse correspondent) Sieta Posthumus, het 24-jarige Friese meisje, dat tijdens de laatst gehouden Olympische Spelen te Rome zoveel opzien baarde door tijdens de finale 4 x 100 meter vrije slag als tweede zwemster te snel in het water te duiken wat Nederland een vrijwel zekere bronzen medaille kostte), heeft de zwemsport ver bitterd de rug toegekeerd. Haar besluit staat vast. nooit en te nimmer zullen we de LZC-zwem- ster weer aan de start zien. Waarom? Ze zegt het onverbloemd: „Ik heb acht jaar lang alles opgeofferd voor de zwemmery. Vroeg naar bed, nooit een feestje en ieder vrij uur trai nen. Toen ik eenmaal tot de top behoor de kwamen daar vele verre reizen naar het westen bij. Dat was een grote han dicap voor mij. Regelmatig werd ik dus door Cockie Gastelaars geklopt, maar toen ik haar eenmaal dicht bij huis in Groningen versloeg, schreven de kranten: de verre reis zat Cockie ken nelijk nog in de benen. Kijk, zo iets is niet leuk. Toch heb ik doorgezet. Zelfs slaagde ik er in mij voor Rome te kwa lificeren. Enorm zware selectiewedstrij den gingen er aan vooraf. En ik durf nu wel te zeggen, dat niet iedereen daar een eerlijk spelletje meespeelde. Een prik Zo heb ik een bekende Neder landse trainster eens tot een mis schien nog wel bekender zwemster horen zeggen: „Maak je maar niet ongerust. Ik geef je wel een prik en dan win je absoluut". Wat voor prik ze bedoelde, weet ik natuurlijk niet. Maar zulke dingen zetten je toch aan het denken. Tijdens de Spelen zelf is er eveneens het een en ander gebeurd. Twee dagen voor de finale 4 x 100 meter vrije slag viel ik met mijn hoofd op de basmrand en raakte bewusteloos. Een Italiaanse arts, verleende eerste hulp en nadat k weer bijgekomen was, drong hij er bij mij op aan me in verbinding te stellen met de dokter van de Nederlandse ploeg. Deze onderzocht mij en gaf me de raad de resterende tijd, anderhalve dag, voor de finale op bed door te brengen. Ik had erge hoofdpijn, maar wilde uiteraard de finale graag zwemmen. Ik startte met toestemming en met het bekende of liever beruchte gevolg". Hersenschudding „Ook na die wedstrijd bleef de hoofd pijn, maar ik dacht aanvankelijk, dat dit door de hoge temperatuur in Italië kwam. Tijdens de huldigingswedstrijden in Amsterdam werd ik echter doodziek en de toen geraadpleegde arts consta teerde een verwaarloosde hersenschud ding. Acht weken heb ik daarop plat op bed moeten liggen. Maar nu nog dage lijks ondervind ik, als ik me even in span, veel hinder van hoofdpijn. Dit laatste was voor mij de druppel, die de emmer deed overlopen. Ik zet er een punt achter, definitief, want ik wil niet „kapot" gaan aan dc sport!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1961 | | pagina 15