A
0
69,
SPOEDIG BOUW VAN LANDBOUWSCHOOL
□□-'00 o
7
Kelderbrand bij Rotogravure
Regenweer - toch een heer!
Kreymborg
Jamet-kwintet bood een stroom
van ideale muzikale verrukkingen
Zangersavond Ring Leiden thans
geen groei naar een hoger peil
NA TWAALF JAAR WACHTEN
m Üffl
:00.0:Q0
Aan de Boerhaavelaan met .een
„proeftuin" langs Maredijk
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 16 maart 1961
Tweede blad nó. 30306
Omstreeks vijf uur ontdekte de 36-
Jarige arbeider J. van Eijgen begin van
brand in de kelder van de Ned. Roto
gravure Mij. aan het Galgewater, waar
hij werkzaam was. In deze kelder was
een groot aantal balen geperst oud-pa-
pier opgeslagen. De heer Van Eijgen
trachtte het vuur aanvankelijk met
een schuimblusapparaat te blussen,
maar door de hevige rookontwikkeling
werd hij onwel en verloor het bewust
zijn. De inmiddels gealarmeerde brand
weer en EHD waren spoedig ter plaatse
en onder leiding van de brandweercom-
I mandant de heer S. W. Hagendoorn
i werd aan het blussingswerk egonnen.
1 De EHD bracht de heer Van Eijgen over
j naar het Academisch Ziekenhuis. Na
behandeld te zijn kon hij naar huis te
rugkeren.
De brandweer was het vuur omstreeks
half acht meester. Het blussingswerk
werd ernstig bemoeilijkt door de hevige
rookontwikkeling. Terug in de kazerne
werden nog twee brandweerlieden onwel.
De nablussing duurde tot kwart over
twaalf. Over de oorzaak van de brand
en de schade is nog niets bekend.
(Fot L.D./Holvast.)
Praktische verkeerslessen
voor slechthorenden
Gisteravond kwam de Vereniging tot
Bevordering der Belangen van Slecht
horenden in „Rehoboth" in Leiden bij
een om te luisteren naar een lezing van
de heer F. R. Voerman over het verkeer.
Spreker wees erop, dat wij tegenwoordig
zo vaak over het verkeer spreken en ho
ren, omdat het aantal ongelukken de
laatste jaren zo ontzaglijk is toegeno
men. In 1958 gebeurden er in de Sleutel
stad 2000 ongelukken. Dit jaar denkt
men, dat het aantal om en nabij de 3000
zal bedragen. Omdat vele aanrijdingen
gebeuren door het nietverlenen van
voorrang ging de heer Voerman uitvoe
rig in op de voorrangsregels. De vele
aanwezigen betrok hij hierbij door op
een schoolbord verschillende verkeerssi
tuaties te tekenen, waarna de aanwezi
gen tekst en uitleg moesten geven.
Voorts vertoonde de heer Voerman
een filmstrip, waarop de meest voorko
mende fouten van voetgangers en fiet
sers in beeld waren gebracht. Ongetwij
feld bijzonder leerzaam voor de slecht
horenden, die toch al zo gedupeerd 2ijn
in het verkeer en daarom dubbel op hun
tellen moeten passen.
ORCHIDEEËN
Maandelijkse bijeenkomst
Mij voor Tuinbouw
Voor de maandelijkse bijeenkomst van
de Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw en
Plantkunde, afdeling Leiden e.o. in
restaurant „In den Vergulden Turk" be
stond gisteravond grote belangstelling,
tn zijn welkomstwoord richtte de voor
zitter, de heer J .H. Smit, zich ditmaal
het bijzonder tot dr. H. A. Schrage
uit Warmond en een aantal nieuwe le
den, die spreker gaarne tot lid van de
Maatschappij installeerde. De belang
stelling ging in het bijzonder uit naar
le lezing, die dr. Schrage hield over or-
:hideeën waarbij een aantal prachtige
deurendia's werd vertoond. Dr. Schrage
>eeft jarenlang in Indonesië gewerkt en
laar een groot deel van zijn vrije tijd
>e9teed aan het bestuderen en verza-
nelen van orchideeën. Tijdens zijnver-
ilijf in Indonesië vervaardigde spreker
:en unieke collectie kleurendia's van de
irachtigste variëteiten.
Dat spreker inderdaad een expert op
it gebied is, moge blijken uit het feit,
at in vele botanische tuinen zowel in
Imerika als in Europa ook in de
«idse Hortus orchideeën staan, die
oor hem zijn geschonken en van een
ladere naamsaanduiding werden voor-
ien.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Edwin, zn van T. Eradus en S. van der
jom, Carolien en Peter, dr en zn van H.
ten Bosch en C. v. d. Weterlnk Jacque-
ne, dr van I. C. van Zuiden en K. V.
>ier, Charles Henrika Marie, zn van J. A.
van Kuijck en M. J. J. DelnoiJ. Hester
ornella Maria, dr. van J. B. N. Beurze en
M. J. de Romijn, 'Hendrik Rommert
!tze, zn van H. J. J. J. de Jong en W. G.
aneveld, Monique Dorothy, dr. v. A. O.
ooljman en C. Balder.
OVERLEDEN
M. J. Kreft, 79 Jaar, wed. van W. de Vos.
Tekenaars
onder de Samarokena
Dr. A. C. van der Leeden hield giste
ren in het Rijksmuseum voor Volken
kunde een lezing over „Tekenaars onder
Samarokena".
In de tijd, dat spreker onder de Sama
rokena in het westelijk binnenland van
Sarmi in noord-Nieuw-Guinea werkte,
maakte een aantal van de Samarokena
op zijn verzoek tekeningen op papier
met potlood. Voor hen dus vreemde
schrijfbehoeften. Wat onderwerpen aan
gaat waren zij volkomen vrij om te te
kenen wat zij maar wilden. Het is om
deze twee dingen, de vrijheid van keuze
van onderwerp en het vreemde van de
schrijfbehoeften, dat de^a tekeningen
duidelijk het persoonlijk stempel der
tekenaars dragen. In deze lezing werd
dit door dr. Van der Leeden aangegre
pen om iets van de mensen te vertellen,
en de persoonsverschillen, die er onder
de Samarokena bestaan, te toetsen aan
de indrukken, die hij onder hen heeft
opgedaan. Als presentatienorm was door
hem gekozen een vergelijking van zijn
indrukken met die van de Rotterdamse
architect Herman Haan, die zonder de
mensen en hun cultuur te kennen, zich
n.a.v. de tekeningen een beeld van de
persoonlijkheidsverschillen der tekenaars
trachtte te vormen. Hqewel er een op
vallende overeenkomst bestaat tussen de
analisis van de heer Haan uit de teke
ningen en van spreker uit zijn contact
met de tekenaars, beschouwt hij dit ex-
riment niet als een serieus opgezette
psychologische test voor de bekendste
Samarokena-tekenaars, al ligt natuur
lijk wel stof tot overdenking, waar het
dr. Van der Leeden echter vooral om
gaat, is het vertellen van zijn ervaringen
uit het contact met deze Papoea
gemeenschap.
De lezing werd met een groot aantal
dia's toegelicht.
ZHveren jubileum
S. van der Kaay
Hedenochtend is de heer S. van der
Kaay gehuldigd voor zijn 25-jarig dienst
verband bij 't bloemenmagazijn van de
heer C. L. Mulder aan de Haarlemmer
weg. Zeer velen kwamen de jubilaris
hun gelukwensen aanbieden. De lande
lijke organisatie van de Nederlandse
Kring-Hoveniers was vertegenwoordigd
door de vice-voorzitter de heer v. Wijn
gaarden uit Den Haag. Deze overhan
digde de heer Van der Kaay een oor
konde en een kist sigaren. Het bestuur
van de Hoveniers-kring Leiden was om.
vertegenwoordigd door de heer Maan
dag. De oud-hoofdonderwijzer van de
Pasteurschol de heer Kalsbeek, die 25
jaar geleden de heer Van der Kaay in
het vak had gebracht, haalde nog eens
oude herinneringen op. Ook de heer J.
Smit van de Ned. Mij voor Tuinbouw
Plantkunde bood zijn gelukwen
sen aan. Van zijn patroon ontving de
jubilaris een enveloppe met inhoud.
Mr. J. E. Conradi griffier
Kantongerecht
Bij K.b. is mr. J. E. Conradi, than6
substituutgriffier bij het Kantongerecht
alhier, benoemd tot griffier.
AUTO TE WATER.
Gistermiddag omstreeks half twee
is een bestelwagen met open laadbak in
het water van de Oude Rijn gereden.
De bestelwagen stond, evenals een per
sonenauto, links langs de waterkant ge
parkeerd. Een vrachtauto, komende uit
de richting Hoogstraat, wilde tussen
enige mensen, die op de rijbaan ston
den: en het tweetal geparkeerde auto's
doorrijden. De bestuurder van deze
auto raakte echter de linkerzijde van de
laadbak van de bestelwagen. Deze ging
rijden, beschadigde de personenauto en
kwam in het water terecht. Met een
kraanwagen werd de bestelauto weer op
het droge gebracht. De auto's kregen
materiële schade.
In deze Waarborg-regenjas vlot
gesneden, vlot In 't dragen ziet u
er sportief èn verzorgd uitI Super
poplin in gedekte multicolors; de
mode van dit ogenblik
Voor jongens, egyptische katoen,
diverse modellen, 8 jaar v.a. 26."
HAARLEMMERSTRAAT 143 LEIDEN
Zondag a.s. wordt tel de Stadsge
hoorzaal een non-stop-show gehouden,
waarvan de nebto-opbrengst bestemd is
voor de bouw en instandhouding van
een recreatie- en vakantieoord voor in
validen in Nederland. Een keur van
bekende radio- en 'televisie-artiesten
verleent medewerking aan deze avond,
o.a. Mieke Telkamp. Willebe Alberti, de
Wama's, trio Pim Jacobs, de Spelbre
kers. Als gastvrouw zal fungeren de be
kende t.v.-omroepster Karin Kraay-
kamp.
Laatste Kunstkringconcert
Zegen zó te spelen, genade zó te luisteren
Er is géén groter genot denkbaar dan ware kunstwerken door ware
kunstenaars te horen vertolken!
Zulke avonden komen niet veelvuldig voor.
Des te meer is de toehoorder verrast, wanneer zijn droomwens in
realiteit wordt omgezet. Dat was het geval tijdens het optreden voor de
„Kunstkring" van het Quintette Marie Claire Jamet, waarvan de naam-
geefster, in casu de harpiste, helaas plotseling verstek moest laten gaan.
Haar plaats werd nu ingenomen door de bekende Franse componist en
pianist Jean Francais, (geboren in 1912), als componist wel eens de
meest Franse componist van zijn generatie genoemd. Doch ook als
pianist behoort hij tot de uitnemenden: dat heeft hij op deze- prachtige
avond ruimschoots bewezen!
Het feit, dat de harpiste tot optreden,
verhinderd was, beroofde ons intussen
van de kennismaking met enige interes,
santé werken: zo o.a. het Kwintet van
Francais, een Trio van Ibert voor viool,
cello en harp, Debussy's Sonate voor
fluit, alt en harp en de Sérenade van
Roussel voor fluit, viool, alt en harp.
De teleurstelling daarover werd echter
voor een deel vergoed door een al even.
zeer aandachttrekkend programma, in
sublieme afwerking en ideale harmonie
gegeven.
Naast Jean Francais waren concert
gevers de niet minder bekende fluitist
Christian Lardé, de violist José San
chez, de altiste Collette Lequien en de
cellist Pierre Deguien.
Een combinatie van superieure musici,
in perfecte „drie", of ,,vier"-eeniheid op
elkaar afgestemd. Te zelden wordt men
met een zodanig ideaal ensemble ge
confronteerd.
Zij allen waren in staat door te drin
gen tot de zuiverste kern der muzikale
waarden. Technisch zijn zij meesters op
hun instrumenten. En als het om de
fluitist gaat: wie hoorde ooit zulk een
uniek-genuanceerde werkelijk fascine,
rende toongeving, zonder enig spoor van
„wilde lucht" en met een ongeëvenaarde
embouchure. Hij leek, in deze door ver
rukking gedragen uren, de verbazing
wekkendste van allen!
Die stroom van verrukkngen begon al
onmiddellijk in de Sonate voor fluit en
piano van de Italiaan Leonardo Vinci
(16901730), van wiens hand gedurende
de jaren 1719—'30 niet minder dan 40
opera's stammen.
Die verrukkingen zetten zich voort in
twee Mozart-kwartetten (die in g kl. en
D gr. t). Naar aard en sfeer werd hier
het volmaakte bereikt, met Lardé als de
bij uitstek stimulerende. De kennisma
king met het onbekende Trio voor fluit,
alt en cello van Roussel was door de pa.'
ralineaire glasheldere en doorzichtige
schrijfwijze en de voorgetoverde ragfijne
klankeffecten in de hoogste mate inte
ressant.
Als bekroning een superieure, bewogen
weergave van Fauré's Kwartet in d. kl.
t een van de twee, die Fauré voor piano
viool, alt en cello schreef. Hier vooral
onderscheidde zich de pianist Francais,
het geheel opvoerend naar een briljante
en expressieve climax gehouden in een
vloeiende zangerigheid, waarin de war
me sonoriteiten elkaar ononderbroken
opvolgden.
Ja, waarlijk: indien ooit een ensem
ble ons kon boeien, een ganse avond
door, dan was het dit!
Ernaar te luisteren, betekende een
totaal onbezwaarde vreugde. Het verwe-
Knapenkoor van Dirk van Vliet verraste!
De jongste zangersavond van de „Ring Leiden" vond plaats In de nieuwe
Salvatori-Kerk te Alphen. Van de 13 daar verschenen koren stonden er 5 onder
directie van Henk Akse, 5 onder Dirk en Aat van Vliet en 3 onder de eenlingen J.
de Jong met Benthuizen, Stolk met Nieuwveen en Arnoldus met een Alphens koor.
Een goed jaar geleden, in Hazerswoude, waren ook Akse en de beide Van Vliets
present. We neigen dus naar een vergelijking tóen. Boven onze beschouwing des
tijds stond de zinsnede: „de onmiskenbare groei naar een hoger peil". Deze
woorden, zo positief gesteld, durven wij nu niet te herhalen.
Toch is er één verrassing geweest:
het grote knapenkoor van Dirk van
Vliet. Hij en zijn broer Aat handhaaf
den bovendien alle eerder verworven
posities. Die van Akse werd wat zwak
ker. Benthuizen bleek heel slecht,
Nieuwveen redelijk goed, Alphen (Pro
testantenbond) echt bemoedigend.
Arnoldus gaf al onmiddellijk in zijn
Bruckner-Benedictus de indruk, dat men
een „koor" hoorde en geen „samen
zang". Hij weet van goed materiaal een
goed gebruik te maken. Er werkt in dit
koor bovendien een oude scholing door.
Verder doet het ons altijd goed, wan
neer de composities uitgekozen zijn met
ziel en inhoud, die ook schoon zijn van
Advertentie
Zoekt U een
GOUDEN RING
voor een dame of heer,
v. d. WATER, Haarlemmerstr. 207
heeft het.
Ruime keuze in alle prijzen.
zeniijkste de pure, immateriële klank
schoonheid, het was in staat tot stil-
makende herscheppingen, het schonk de
adeldom van het hoogste kunnen en de
hoogste kunst. Een zegen zó te mogen
spelen, een genade daarnaar te „mogen
luisteren".
In een tijd, waarin de „kitsch" hoogtij
viert, betekent dit een pleister op zóveel
geslagen wonden...
Een helaas te gering aantal toehoor
ders gaf blijk dit hoog niveau te onder
kennen., toonde dit ondubbelzinnig door
het hartelijkste applaus. Gelukkig; zij
behoorden tot de fijnproevers.
Maar merkwaardig: juist wanneer
zulke hemelse geschenken geboden wor
den, geschenken uit een betere, hogere
wereld, blqven velen thuis.
Zou de overal om zich heengrijpende
verwoestende vervlakking het dan tóch
winnen...?
Intussen: de „Kunstkring" had met
dit Jamet-kwintet zijn concertenreeks
niet beter kunnen besluiten.
Wij hopen op een terugkeer van dit
kamermuziekensemble van de hoogste
orde. Maar dan, als het kan, óók met de
harpiste, al werd zjj nóg zo goed ver
vangen!
H.
i
f r'''*
Een tekening
van de
voorgevel
van de
school
Op 22 mei 1948 opende de burgemeester, jhr. mr. F. H. van Kinschot in een
lokaal van de openbare V.G.L.O.-schooI aan de Oude Vest een lagere landbouw
school en installeerde hy de heer R. Duursma als directeur van deze nieuwe
inrichting van onderwijs, die in Leiden een streekfunctie vervult. Reeds vanaf dit
moment had de heer Duursma en met hem het bestuur van de Hollandse Maat
schappij van Landbouw, dat de school exploiteert, zich als ideaal gesteld: een
nieuwe moderne school, waarin ook plaats zou zijn voor het volgen van tuinbouw-
onderwys (groente- en fruitteelt en vaste-planten-kwekerij).
Twaalf jaar vele plannen leden
schipbreuk is het geduld van de heer
Duursma op de proef gesteld, doch nu
zal het ervan komen. Van het Rijk heeft
de Hollandse Maatschappij van Land
bouw thans toestemming ontvangen voor
de bouw van een lagere landbouwschool
op een terrein gelegen langs de Boer
haavelaan. A.s. maandag zal de raad een
beslissing nemen over de verkoop van
dit terrein (ongeveer 2500 m2) waarna
op 28 maart de aanbesteding van de
bouw, die vermoedelijk een klein jaar
zal duren, zal plaats vinden.
Achter de school, welke ten dele een
semi-permanent karakter (het hand
vaardigheidslokaal) krijgt, strekt zien
aan de zijde van de Maredijk een grote
tuin (circa 8 are) uit, welke ten dienste
komt van het tuinbouw- en landbouw
onderwijs In deze tuin zullen o.a. proe
ven met graszaden en zal de groente- en
fruitteelt aanschouwelijk worden on
derwezen. In verband met deze uitbrei
ding van het onderwijs ligt het in de
bedoeling om in de toekomst te spreken
van een Lagere Land- en Tuinbouw
school.
Via de ingang van het permanente
gebouw bereikt men een ruime hal,
waarlangs o.a. de kamer van de direc
teur en de docentenkamer zijn gelegen.
Langs een op deze hal corresponde
rende gang zijn het natuurkundelokaal,
twee leslokalen en een royaal overblijf
lokaal geprojecteerd, met aan het einde
van de gang een keuken.
Het handvaardigheidslokaal (opper
vlakte circa 200 m2) wordt onderver
deeld in twee ruimten. De leerlingen
zullen zich hier kunnen bekwamen in
eenvoudig timmer- en metsel- en schil
derwerk, zodat zij later op de boerderij
kleine reparaties zelf kunnen verrichten.
Verder wordt in dit lokaal ook les ge
geven in vakvaardigheid, hetgeen van
pas komt bij de bediening en het onder
houd van landbouwwerktuigen.
Voorts wordt in alle klassen aandacht
besteed aan het melken op de kunstuier
en bestaat er in het natuurkundelokaal
gelegenheid tot het nemen van diverse
scheikundige proeven.
In de beide laagste klassen worden
naast de vakken voor algemene vorming
ook lessen gegeven in Engels, meet
kunde en algebra en in de toekomst
gymnastiek. Hierdoor krijgt de ver
nieuwde lagere Land- en Tuinbouw
school meer het karakter van een
boeren- en tuinders- ulo-school en
vormt zij de aangewezen opleiding voor
leerlingen, die later een middelbare
landbouwschool willen bezoeken.
In 1948 met slechts een tiental leer
lingen begonnen, volgen thans regel
matig vijftig jongens, woonachtig in
Leiden en vooral de omgeving, dit on
derwijs.
Nog ongeveer een jaar zal men zich
moeten behelpen met de te krappe
ruimte In de VGLO-school (waar men
overigens grote gastvrijheid geniet), doch
dan staat een moderne schooi klaar om
de leerlingen te ontvangen en waarin
het onderwijs eerst tot volle ontplooiing
kan komen. Hoewel het oorspronkelijk
in de bedoeling lag er is grond voor
gereserveerd naast de school een
directeurswoning te bouwen, is hier
thans (voorlopig?) van afgezien.
vorm en groot van opvatting. En eigen
lijk moesit een programma, dat culturele
standing beoogt, in geen enkel onder
deel ooit daartegen zondagen. Noodza
kelijk is dat onder alle omstandigheden
het „kunstgevoel" moet kunnen worden
ontwikkeld en dat artistieke eenvoud
meer waard geacht wordt dan schijn-
indrukwekkendheid.
Dirk van Vliet staat allang onvoor
waardelijk achter dit standpunt en Aat
volgt hem daarin. In de Ring Leiden
horen wij al tien jaar lang van voorzit
ter Gerrit Goedhart drie granieten
woordjes: „de zang omhoog!" Nu prijk
ten op het programmha toch weer een
paar werkjes, die artistiek niets om het
lijf hadden, zelfs verveling teweeg brach
ten.
Terugkerend naar het Koor van Arnol
dus, vermelden wij zijn tweede compo
sitie, die van Schröter was en in de-
koraalsfeer lag. Daarin liet hij zijn ko
risten teveel vrijheid, waartoe koraal -
zang gemakkelijk verleidt. Hier is de
lineaire vierstemmigheid bij uitstek
dwingend. Met hoevelen men ook bij-
eenstaat: slechts vier stemlijnen zijn
toegelaten, elke schijn dat er 20. 30, 40
tegelijk naar het einde optrekken, moet
worden weggewist.
Benthuizen stelde een duidelijk voor
beeld van „hóe het niet moet". Koor-
zingen is o.m. iets „in gemeenschap
stellen". Gemeenschappelijk bleek al
leen de maat. De sopranen zongen vrij
wel op eigen gelegenheid. Niet de ge
ringste poging was waarneembaar tot
enige samensmelting van de stemmen
in de groepen. Een paar goedkope ef
fect j es in een stuk van Kreutzer liepen
prima, maar verder was het een moei
zaam voortslepen met een lome in
druk van dingen zonder een einde in
het zicht.
Een zoete zang van De Wolff kreeg
z'n vier coupletten, terwql In dit geval
twee al teveel was. We hebben daarbij
deze opmerking: deze tijd is geen tijd
meer van versjes voor volwassenen, deze
tijd wil doorgecomponeerde werkstuk
ken. Men zie naar de Salvatori-kerk,
men vond haar mooi ondanks gedurfde
ideeën, ondanks afwijking van „het
gewone". Het orgel hangt niet In het
midden, maar rechts in een hoek, het
pijpenfront heeft geen symmetrie. Dat
wil dit prediken: „geen sleur". En dat
bepleiten we ook voor alle koren in „de
Ring"!
Nieuwveen's „Lofstem", onder Stolk,
was verre van onbevredigend. Een on
gedwongen discipline, gepaard aan een
lichte zang waarin de registerkleuren
zich zij het nog niet consequent ge
noeg baanbreken, doet prettig aan.
Dit koor bezit mogelijkheden voor ver
dere uitbouw.
Akse was wel eens gelukkiger met
„Zang en Vriendschap" van Hazers
woude en „De Lofstem" uit Rijnsburg.
Er bleef verdienstelijks genoeg over om
te beluisteren, maar de kleurkwaliteit
geeft toch aanleiding tot enige waak
zaamheid, het optrekken van de toon
bleek nogal eens nodig. Het gehoor
oefenen (man voor man) en een tijdje
gemakkelijker composities tot in alle
finesses afslijpen zou veel uitwerken. En
liefst niets a la Strauss: een middelma
tig begaafd koor verslapt door de ope
rettesfeer. De meisjeskoren van Akse
hebben we altijd met veel genoegen
aangehoord. Ze zijn prettig van klank
kleur en hun hoogte is gecultiveerd.
Hazerswoude leek wel iets keliger dan
Rijnsburg. Dirigeren van de piano af
levert natuurlijk niet de best denkbare
resultaten op.
Maar Dirk van Vliet met zijn broer
voor de piano aan het hoofd van zijn
Rijnsburgs Meisjeskoor „Con Brio", is
onoverwinbaar in de lichtvoetigheid en
het verende ritme. Nuances gaan als in
een orkest en alles heeft zo natuurlijk
en losjes weg z'n onbekommerde gang.
Aat van Vliet streeft hetzelfde na: zui
vere en egale klank, frisheid, helder
heid, vlotte ritmiek, prompte reacties.
Hij bereikt dat allemaal met zijn meis
jes en met zijn kinderkoor van Alphen's
„Lof zij de Heer".
De introductie door Dirk van Vliet
van een Herv. knarenkoor in „de Ring"
verwelkomen we. We hoorden het al
leen in samenwerking met het dubbel-
mannenkwartet „Euphonie". De hier
voor de hand liggende driestemmigheid
deed even voor de hand Liggend grijpen
naar een mis van mgr. Perosi. van wie
een Benedictus en Agnus Dei werden
vertolkt: hoogstaande muziek. Dit is een
prachtig zingein geworden! Hetzelfde
jongenskoor samen met ..Jubilate" van
Alphen hebben we moeten verzuimen,
wat ons ook speet vanwege het Gloria
van Saint-Saëns en nog meer om Swee-
linck's Psalm 122. Mede verzuimden we
een gecombineerd optreden van de man-
nensecties van Abse's koren uit Hazers
woude en Rijnsburg.
V.
