Emdag!
OUDSTE STUDENT IN LEIDEN
DEED VANMIDDAG DOCTORAAL
Willem E. Blom draagt titel
als symbool van naastenliefde
,De huisbewaarder" voor K. en O.
Dr. Obe Postma: oudste dichter
van West-Europa
„DOTTER"
„LUCIENNE"
Husqvarna
Duizenden woonden in Kampen
begrafenis ds. P. Zandt bij
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 10 maart 1961
Tweede blad no. 30301
Bijzonder mens: merkwaardige prestatie
(Van een onzer redacteuren)
Levendig, werkend in boeken tot laat in de avond, met een gedegen
oordeel over de dingen van de dag, behept met een zekere mate van
verdiende bescheiden arrogantie (of misschien beter bescheiden
verdiende arrogantie), klein van stuk, op bepaalde levensterreinen
vastgeklonken aan diepgewortelde overtuigingen: dat zou het beeld
kunnen zijn van een „gewoon" goed student.
Dit is echter het beeld van een goed „ongewoon" student: de oudste
student, die ooit in Leiden zijn doctoraal examen heeft afgelegd.
Op ruim tachtigjarige leeftijd legde vanmiddag de heer Willem E.
Blom zijn doctoraal examen in de Slavistiek af met Russisch als hoofd
vak. Een tachtigjarige, die zichzelf adverteert als een sprekend voor
beeld van twaalf ambachten en dertien ongelukken, maar die bij nadere
beschouwing in dat dozijn ambachten het leven heeft leren kennen en
naast ongetwijfeld vele tegenslagen zich beroemen kan op zeer verdien
stelijke brede zelfstudie, veelzijdige onzelfzuchtige dienst aan anderen
en op deze dag vooral de unieke prestatie, op deze leeftijd een
academische studie tot een goed einde te hebben gebracht.
stelling van de Slavische studies van de
heer Blom weinig terecht gekomen. Wei
nig wil slechts zeggen, dat minder dan
verwacht slechts enkelen de vruchten
vjn zijn studies hebben geplukt. Maar
Wonderlijke
ervaring
Wie bij de heer Blom in zijn genoeg
lijke huis aan de Kempenaerstraat in
Oegstgeest te gast is, krijgt daar een
wonderlijke mengelmoes van indrukken
te verwerken.
Hü vertoeft er in een eenvoudige sfeer,
waarin op bijna onvoelbare wijze een
fijne smaak voor het detail te vinden is
tussen veel wat alleen maar de indruk
geeft van een efficiënte omgeving voor
studie, studie, studie. Hü wordt er ont
haald op een kopje thee waaruit men de
schenker als theekenner herkent. Men
krijgt tijdens het gesprek een overvloed
van wetenswaardigheden over velerlei
Europese culturen te verwerken, naast
telkens weer opduikende blijken van een
godsdienstige overtuiging die dieper ge
worteld blijkt in een oprechter en blü-
moediger gemoed dan van vele mede-
Christenen gezegd kan worden. De be
zoeker krijgt er humor en ernst in een
voortreffelijk gedoseerde cocktail opge
diend, hü vindt er de levenservaring van
een bejaarde als kleurig schilderij in een
lijst van sprankelende jeugd. Hü ontdekt
er, hoe een mens (zonder het zelf te we
ten) geslaagd kan zijn wanneer hij op
tachtigjarige leeftüd een dozijn ambach
ten achter zich heeft gelaten om enkele
essentiële dingen te behouden: liefde
voor de medemens en begeerte om te
weten, te leren, te dienen met alle ge
geven talenten.
Werken
Willem Blom kwam niet als een maat
schappelijk bevoorrecht mens op de we
reld. Hij werd als een van negen kinde
ren in een gedegen maar bepaald niet
zeer welvarend gezin niet in de gelegen
heid gesteld om zich naar zijn vermo
gens te ontwikkelen. Nu nog zegt hij,
toch nog een buitenkansje gehad te
hebben door de 3-jarige HBS te kun
nen aflopen. Maar na die tüd was het
werken voor de kost geblazenals bank
bediende.
Toen begon het eigenlijk. Hü was zo
oud als Hugo de Groot toen deze de
meesterstitel in Leiden behaalde (als
jongste geslaagde student van de Leidse
Alma Mater) toen hy er de brui aan
gaf. Maar toen had hy al gelegenheid
gehad, zyn talen-talent te ontwikkelen.
Die kantoorkruk zinde hem echter zó
weinig, dat hy het elders ging zoeken.
En elke Van de vele banen, waarop hü
zich wierp, bracht hem nieuwe stof voor
een nu rijke levenservaring en boven
dien: ,in aanraking met nieuwe talen
met mensen die de Nederlandse moeder
taal maar een vreemd gebrabbel vonden.
Willem Blom zwierf van kantoor naar
kantoor, als correspondent, als houthan
delaar, als theeproever, als verkoopslei
der in een biscuitfabriek, als biscuitfa
brikant (en dat allemaal tot in de we
reldoorlog de eerste wel te verstaan)
en daarna weer op de kantoorkruk van
een bankinstelling.
53 jaar jong
In de crisisjaren volgde zün vervroegd
pensioen: 53 jaar oud, nee, 53 Jaar jong.
Hü begon een antiekzaak. In Amster
dam, de stad die hem lief was. Maar hü
keerde na de bevrüding deze stad als
woonplaats de rug toe. Geleidelük aan
ging hij meer met zün langzamerhand
fabelachtige talenkennis doen en in 1953
begon hij zün- Leidse Universitaire stu
die in de Slavistiek, die hedenmiddag
met het doctoraal examen werd be
kroond. Een studiebekroning noemen wü
meestal een promotie, maar in dit geval
komt de kroon in een eerder stadium.
De heer Blom, die officieel van be
roep vertalen (translateur) is en ook les
geeft in vreemde talen zoals Russisch,
kent talen bij de vleet: de Scandina
vische, Zweeds, Deens en Noors (Fins is
wat anders, daar begin ik niet aan!"),
voorts talen als Spaans, Italiaans, Por
tugees, Latijn, oud en modem Grieks,
Joegoslavisch, Pools, Russisch, Maleis,
Javaans en andere, en wanneer zün
wensen in vervulling gaan binnen af
zienbare tijd ook Chinees en wellicht iets
Japans. Al die kennis heeft hü ver
worven door zelfstudie, thuis en in die
vreemde reeks beroepen, die hü zovele
lange jaren achter zich heeft.
Voor anderen
Op de vraag, wat hem nu gedrongen
heeft tot zün studie in de Slavistiek
geeft de heer Blom niet meteen ant
woord. Maar het komt er uit, op den
huur, en het antwoord is typerend: om
anderen te helpen.
Er kwamen in de jaren na 1948 zovele
vreemdelingen uit het oosten als poli
tieke vluchtelingen naar ons land, dat
zich geroepen voelde zijn talent voor
talen in deze richting te ontwikkelen.
Hier kwamen mensen, die met een
ideaal (dat weinig aanspraak geeft)
maar zonder enige binding met het wes
ten naar ons land. Daar moest mee ge
sproken kunnen worden, die moesten
"iet alleen in hun eigen taal te woord
gestaan kunnen worden maar in hun
f'gen maatschappelijke opvattingen, in
hun eigen levenssfeer ontmoet worden.
In zeker opzicht is er van die doel-
Ganse hart
Mensen, die door zuivere liefde voor
hun werk en voor hun plaats in het
leven gedreven worden, hebben zün gan
se hart. Hoe zou het anders kunnen bü
iemand, die zo uit volle overtuiging iets
goeds te kunnen doen. nog een nieuwe
taak voor zichzelf vindt op een leeftijd,
waarop anderen alleen maar tijd vinden
om te denken over wat geweest is.
Beidt Uw tijd
Het was vrij laat in de vroeg begon
nen avond geworden, toen wij het gast
vrije huis van de heer Blom verlieten.
Wy zagen dat het laat was, doordat de
klok op de schoorsteenmantel die on-
herroepelük aanwees. Een merkwaardige
klok,, met een snaar met vier rustig
draaiende zilveren bollen in de plaats
van een zenuwachtige slinger. Een klok
die rust en duur ademt. „Ja, dat is een
heerlüke klok. Die hoef je maar eens in
het jaar op te winden. En ik vergeet al-
tüd een klok op te winden. En deze
staat dus maar eens in het jaar stil, in
plaats van iedere dag
Die klok is misschien typerend:
de tijd gaat door, rustig, gestadig.
Ik hoef daar niet iedere dag met
mijn neus opgedrukt te worden. Ik
weet het, want ik weet, dat ik ny*ns
die enkelen zün er rijk door geworden,
en zeker die enkelen hebben in het wes
ten mede dank zij de heer Blom ge
vonden, wat zij in eigen omgeving niet
meer vinden konden: menselijkheid,
warm medeleven, een open oor en voor
al een open hart voor de levensovertui
ging van anderen.
Wanneer de heer Blom op zün praat
stoel zit, en zich even laat gaan buiten
het patroon van algemeenheden die bü
hem door zijn grote levenservaring ook
al een geestrüke details tonen, dan weet
hij over die enkele, die hij met zün ken
nis van vreemde talen heeft kunnen bü-
staan, ontroerende verhalen te vertellen.
Kleine vertelsels meestal, maar van A tot
Z menselüke verhalen, waarvan men de
geestelijke weldadigheid kan afleiden,
die dit leven van „twaalf ambachten en
dertien successen" kenmerkt.
ben. Maar ik weet ook wat een
mens doen kan, voor anderen. Laat
ik dat dan doen zolang de tijd mij
gegeven is. Wanneer het ,,hora
est" klinkt, moet ik weten, dat ik
meer gedaan heb dan de tijd meten:
de «tijd gebruiken.
Wü hadden eigenlijk iets mer willen
vertellen over wat de heer Blom alzo in
zijn leven heeft gedaan. Maar achteraf
bezien is dat niet zo belangrijk. Belang
rijker is, uit welke gesteldheid hij zoveel
heeft gepresteerd. Oók het doctoraal in
de Slavistiek van hedenmiddag. Een op
merkelijk examen. Afgelegd door een
bijzonder student. Proficiat
Perfecte vertolking van zwak stuk
Van de tot nu toe onbekende Engelse
schrüver Harold Pinter vond gisteren
voor K. en O. de wegens ziekte van Cor
Hermus uitgestelde opvoering plaats van
„De huisbewaarder". (The caretaker).
Naar de inhoud te oordelen schaart
Harold Pinter zich onder de volgelingen
van de in 1906 geboren, Frans-schrüven-
de Ier Samuel Becket, één van de be-
langrükste toneelschrijvers van de he
dendaagse avantgarde. Nemen wü diens
„Wachten op Godot" tot voorbeeld,
waarin hü zich tot taak stelt aan te to
nen dat het mensdom nog steeds tever
geefs wacht op de verlossing uit de poel
van ellende, waarin het verkeert, dan
kunnen wü slechts tot de overtuiging ko
men, dat Pinter nog verder gaat dan
Becket. Omdat de drie figuren, die in
„De huisbewaarder" voorkomen, Aston,
een geestelük gestoord jongmens, Mick,
diens jongere broer, een arrogante no
zem en de oude Davies, personificatie
van opgehoopte menselüke ondeugden,
zelfs alle hoop reeds hebben opgegeven,
nergens meer op wachten en zich willoos
bij hun lot neerleggen. Hiermede wordt
dit toneelwerk teruggebracht tot een uit
stalkast van menselijke ellende, trooste
loos, zinloos en naar onze smaak doel
loos.
De weekhartige, zachtmoedige Aston
is uit het gesticht ontslagen en vindt een
onderkomen in het vervallen huis, dat
aan zün jongere broer Mick behoort, een
nozem, die behoorlijk aan de kost komt.
Hü, Aston, ontfermt zich over een arm
zalige zwerver, de oude Davies, die bij
hem komt inwonen.
Gaandeweg ontpopt deze zich als een
gewetenloze, slimme oude vos. Als hü
zün streken egenover zijn weldoener te
ver drüft, ontwaakt in diens kranke her
sens een gevoel van weerzin tegen zün
beschermeling. Hij wüst hem de deur.
Dat is alles. Weinig handeling en veel
geredeneer. Met soms eindeloze herha
lingen, die de auteur nodig heeft voor
het scheppen van de uitzichtloze sfeer,
die overladen is met eigenbelang, onbe
grip en volstrekt eenzaam langs elkan
der heen leven. Een grauw en somber
stuk, de mateloze leegheid van deze drie
levens uitdrukkend.
Wü moeten er niet aan denken wat er
van dit bizarre stuk overgebleven zou
zün zonder de fün afgestemde, knappe
regie van Karl Guttmann en de gran
dioze wüze waarop de drie karakters
werden uitgebeeld. De oude Davies van
Guus Hermus groeide uit tot een toon
beeld van vakmanschap en innerlijke be
leving, zoals wü maar zelden te zien
krijgen. Naast hem wist Henk van Ulsen
als de zwakzinnige Aston zich volledig te
handhaven. Welke bedenkingen men ook
mag hebben tegen de lange alleenspraak,
die de schrüver hem in het vijfde tafe
reel in de mond legt, hy kweet zich voor-
treffelük van deze moeilüke taak. Maxim
Hamel deed als Mick niet voor hem on
der. Juist deze keiharde nozem, zün
geesteszieke broer doorlopend negerend,
was de enige die, hoe goed ook verborgen
door zijn branie en bluf, wat echt men
selijke warmte liet doorschemeren als hü
de oude Davies met ongemene felheid
belet zün broer gek te verklaren.
De goed in l gehoor liggende verta
ling was van Gerard K. van het Reve.
Het sinistere, goed met de sfeer van het
stuk overeenstemmende decor werd ont
worpen door Joseph Carl.
Een langdurig applaus, staande ge
bracht, hield een duidelüke erkenning
en waardering in voor de perfecte wüze
waarop dit o.i. niet 6terke stuk werd ge
speeld.
B. H.
Operagroep „The Bohémiens" Kerkelnk ïpvf,n
in de Doelenkazerne IV er Kei IJK lieven
Dank zij het feit, dat de Dienst Wel-
zünszorg het lofwaardige standpunt in
neemt, dat de maandehjkse ontspan
ningsavonden in de recreatiezaal van de
Doelenkazerne (Koksschool) de nodige
variatie moeten hebben en aan het mot
to „voor elck wat wils" zoveel mogelijk
tegemoet moet worden gekomen, hebben
de manschappen van de Koksschool gis
teravond kunnen genieten van een pro
gramma, dat geheel gewüd was aan
de zang en dat artistiek op hoog peil
stond.
Het programma werd ditmaal ver
zorgd door de Haagse Operagroep „The
Bohémiens", die onder artistieke leiding
van Suzanna Beumer een twaalftal
fragmenten bracht uit de bekende ne
ger-opera „Porgy and Bess" van George
Gershwin.
Na het gebruikelüke welkomstwoord
van de sergt-majoor H. Raat, gaf de
heer S. van der Griend een korte in
houd sbeschrü ving van de opera, die
naast zün „Rapsodie in Blue" aan Gers-
win een enorm wereldsucces opleverde.
Tot de bekendste fragmenten, die de
uitvoerenden t.w. Lex Goudsmit
(Porgy), Ans van Baaien (Bess), Karin
Advertentie
keukenmachines
mixers haardrogers
NED. HERT. KERK
Beroepen te Gasselternüveen (toez.) Th.
M. Loran, vlc. te Meppel. Aangenomen
naar Almelo (vac. J. Vuyst) (toez.) J.
Monteban, predikant ln algemene dienst
te Driebergen. Bedankt voor Wierden
(toez.) L. Doppenberg te Wilsum (O.).
GEKEF. KERKEN
Beroepen te Roermond Th. W. A. Rij
per te Vlanen.
Haagweg 14: Sociale avond Ned. Kath.
Kapperspatroonsbond. 7 uur nam.
Ostar (Clara), George Grunewald
(Sporting Life), Suzanna Beumer (Ma
ria) en Martin Kafig (diverse rollen)
hierna brachten, behoorden o.m. „Sum
mertime", I got plenty o' nuttin", „Buz
zard song". „It ain 't necessarily so", I
love you Porgy", O Bess where's my
Bess" en „I'm on my way" met een
voortreffehjke piano-begeleiding van
Rudi de Heus. Aan elk fragment ging
een meer gedetailleerde explicatie van
de heer v. d. Griend vooraf.
Na de pauze bewezen „The Bohé
miens" dat zü in het meer luchtige
genre eveneens zeer veel te bieden had
den. Een aantal fragmenten uit bekende
operettes en musicals werd gezongen.
Een dankbaar applaus accentueerde
de woorden van dank, die sergt-majoor
Raat, mede namens de commandant,
aan het slot van de avond tot de me
dewerkenden richtte en die met bloe
men voor de dames vergezeld gingen.
Selskip Fryslante Leiden
Eén van de beste kenners van Friese leven
In café-restaurant „In den Vergulden Turk" vergaderde gisteravond de Leidse
Friese Vereniging onder voorzitterschap van prof. dr. J. Keuning, die een kleine
groep in litteratuur belangstellende leden welkom heten.
Hij memoreerde in zün inleiding de grote verdiensten van dr. Postma, die niet
alleen als dichter bekendheid geniet, maar na jarenlange studie aan de bronnen
een erkend en gezaghebbend expert is geworden op het gebied van de locale
cultuurgeschiedenis, dat wil dan zeggen van de economische ontwikkelingen en
de historische geografie.
Ondertussen had hü, met zijn vriend,
de latere professor Tsjisse de Boer de
beoefening van de economische, c.q. de
historische geografie, ter hand genomen,
de geschiedenis derhalve van land en
volk van Friesland. Op welk terrein hij
een van de beste kenners is geworden.
Op 32-jarige leeftüd deed hij zich
kennen als een gevoelig dichter. Re
gelmatig publiceerde hü subtiele ver
zen. die in de eerste jaren vrijwel uit
sluitend betrekking hadden op het Friese
land en het Friese leven. Op het eerste
oog ook bevatten deze gedichten weinig
opvallends, maarbü dieper doordringen
daarin blijken zü het vermogen te heb-
gen onder de eenvoudige woorden uit
het dagelükse spraakgebruik de ver
schijnselen van het leven diep te pei
len. Vooral zün vroeger werk is simpel
en zonder franje. Het ademt de geur
van het platteland. Het is hem vooral
te doen om de wijze waarop, het da
gelijkse leven, dat hü met scherpe op
merkzaamheid waarneemt, werkt op zün
intellectueel gevoel, gekleurd door de
herinnering, die er diepte en aroma
aan geeft. Hü beziet de dingen van
de aarde met een stille humor en een
wüze glimlach. De trouw aan de aarde,
beschenen door een glimp van hemels
licht is de diepe inslag van Postma's
dichterschap.
Mevrouw de Vries-Cnossen heeft na
de rede een aantal verzen van deze
dichter de oudste in West-Fries
land voorgelezen, volkomen in de
sfeer van dit werk en met indringend
gevoel. De aanwezigen toonden zich zeer
erkentelük.
In het slotwoord ontvouwde de voor
zitter nog de plannen van het bestuur
voor de naaste toekomst.
De heer G. Koelstra hield een lezing
over het leven en het werk van de 93-
jarige Friese dichter Obe Postma, een
boerenzoon uit Komwerd, die nu in
Leeuwarden woont en wiens poëtische
levensoeuvre na zijn tachtigste verjaar
dag gebundeld werd in twee dikke de
len verzamelde gedichten, later nog ge
volgd door een bundel verzen als oogst
van de daarop volgende tien jaren.
Postma studeerde, na in Sneek het
gymnasium te hebben afgelopen, aan
de stedelijke universiteit ce Amsterdam
natuurwetenschappen. En promoveerde
in 1895 tot doctor in de wis- en natuur
kunde. Hü had deze studierichting ge
kozen, omdat hü meende door het exac
te denken het wezen van de dingen te
kunnen benaderen. Jagenlang is hü een
uitstekende wiskunde-leeraar geweest,
büna 40 jaar aan de R.H.B.S. te Gro
ningen.
Inmiddels zette hü zün natuurweten-
schappelüke studie voort en publiceerde
hü belangwekkende en grondige verhan
delingen over fysische en mathema
tische problemen. Toch bevredigde hem
deze wetenschap niet. Hy ging belang
stelling krügen voor de wüsbegeerte on
der invloed van een tijdsstroming, waar
in uit de natuurwetenschappen tot een
op het proefondervindelijk onderzoek ge
baseerde metafysica werd teruggekeerd.
Onder invloed van Friedrich Paulsen en
prof. Heymans werd Postma monist.
BLOUSES EN ROKKEN
Exclusieve
Damesconffectie
Botermarkt 17
Leiden Tel. 32765
Spaarrecord Leidsche
Spaarbank
Nog nooit te voren werd onder nor
male omstandigheden zo'n groot spaar
overschot gekweekt als de afgelopen
maand. De vooruitgang van het spaar
derstegoed bedroeg niet minder dan
f 958.000,tegen f 635.000 in februari
1960.
In totaal werd ingelegd f2.630.089,59
en terugbetaald f 1.671.836,29.
Het aantal nieuwe boekjes was 562 en
het aantal afbetaalde boekjes 309.
Op 6.525 rekeningen van deelnemers
aan de afhaaldienst werd f 161.216,bü-
geschreven.
Er werden 1.181 spaarbusjes ter ledi
ging aangeboden met een gezamenlüke
inhoud van f31.131,10.
Het tegoed der 47.796 inleggers be
droeg aan het einde van de maand
f41.868.354,11.
CORRESPONDENTIE
G. van P. te Leiden Inderdaad wor
den weduwen voor de toepassing van de
Algemene Ouderdomswet als ongehuw-
den aangemerkt. De door U bedoelde
weduwe ontvangt dus het ongehuwden-
pensioen ad f.94,50 per maand. Indien
zij daarnaast aanspraak heeft op een
andere sociale rente van de Sociale Ver
zekeringsbank, stelt deze instelling beide
uitkeringen maandelüks tegelijk betaal
baar. Indien zij dus een andere rente
ontvangt van f. 12.96 per maand, wordt
haar dus maandelüks door de Sociale
Verzekeringsbank betaalbaar gesteld een
bedrag van f. 107,46 (f.94,50+ f. 12.96).
NATIONALE INZAMELING
LEGER DES HEILS
De jaarhjkse Nationale Inzameling
t.b.v. het werk van het Leger des Heils
in Nederland vindt voor de gemeenten
Leiderdorp, Noordwükerhout en Voor
hout plaats in de week van 13 tot 19
maart.
Met toestemming van de gemeente-
lüke autoriteiten wordt in deze gemeen
ten gedurende die week een huis-aan-
huis-collecte gehouden.
Giften worden eveneens gaarne ge
accepteerd op de giro-rekening van het
Leger des Heils, korps Leiden 35187.
Leden van de Persraad
Gerekend van 1 januari 1961 zün voor
een periode van twee jaren benoemd in
de Persraad: tot lid-voorzitter, prof. mr.
A. J. P. Tammes te Amsterdam; tot lid
ondervoorzitter, J. Meyer te 's-Graven-
hage; tot lid, W. H. van Baarle te Over-
veen, mr. F. J. H. Bachg te 's-Graven-
hage, H. J. van Balen te Wassenaar, A.
M. Banda te Kollum, dr. E. Diemer te
Rotterdam, mr. H. Dikkers te, Zwolle, C.
M. Dosker te Roermond, H. Korte jr, te
Amsterdam, drs. G. van Lieshout te
Advertentie
Morgen 9 uur begint de verkoop
van het leukste pakje dat U óóit
voor Uw jongen kocht. Tegen
-> Ar ongeëvenaard
loster-pri js
Eén dag profiteert U van een weer»
galoos koopje van KAMGAREN
JONGENSPAKJES, het jasje ge
heel gevoerd. In verscheidene mo
derne effen tinten. Normaal -37r5O"
Nu, 5-10 jaar, Mk 75
ALLE MATEN
LEIDEN:
Haarlemmerstraat 25
ROTTERDAM: Korte Hoogstraat 11 Meent
hoek Goudesingel Katendr. Lagedijk hoek
Dorpsweg West-Kruiskade 35
V.S. handhaven de
Westelijke rechten
in West-Berlijn
De Amerikaanse minister van Buiten
landse Zaken. Dean Rusk, verklaarde
gisteren op zün persconferentie in Was
hington, dat zün regering de rechten
van de Westehjke mogendheden in Ber-
lün zal handhaven en ervoor zal waken
dat de vrüheid van de Berhjnse bevol
king niet zal worden aangetast.
Dean Rusk weigerde echter te zeggen,
hoe lang de Amerikaanse regering van
plan is haar positie in Berlün te hand
haven.
..Bedoelt u dat de Amerikanen „al
tijd" in Berlün zullen blüven?", had
een journalist gevraagd. Rusk antwoord
de hierop met de woorden van wülen
John D. Rockefeller: „Altüd is een lange
tüd". Ik wil hier niet verder op ingaan
omdat dit een zaak voor de toekomst
is", aldus de minister.
ALLEEN BIJ: MEERPOEL
awaoBM aiMoa laaa
Alle soorten vrye-arm
NAAIMACHINES
v.a. f 398.—.
Breestr. 171
Tel. 24815 "TKI
Rüswük, J. G. J. Nieuwenhuls te Rotter
dam, drs. W. van Norden te Amsterdam,
H. M. van Randwük te Amsterdam, H.
de Ruig te Heemstede, mr. M. Vrolük te
's-Gravenhage, jkvr. mr. C. W. I. Wtte-
waall van Stoetwegen te 's-Gravenhage.
Tweede Kamerzitting één dag geschorst
(Van onze correspondent)
Omringd door enige duizenden toeschouwers daalde gistermiddag op de algemene
begraafplaats der gemeente Kampen het stoffelijk overschot van ds. P. Zandt in
de grafkelder, die enige jaren geleden het stoffelyk overschot van zün echtgenote
ontving.
„Een kind van zyn vader en moeder, in ongerechtigheid geboren, maar door
Gods onverdiende goedheid en redding een lammetje van de kudde van Jezus
Christus, door genade een kind van God," aldus ds. D. van der Ent Braat,
hervormd predikant te Monster, die bij de geopende groeve sprak.
Een kort dankwoord voor het getoon
de medeleven namens de familie van de
overledene ging aan de pastorale woor
den vooraf. Tot slot zongen de aanwe
zigen in het langzame tempo, dat ge-
bruikelük is in verschillende kerken van
gereformeerde gezindte het 3e vers van
psalm 84: „Wel zalig hü. die al zün
kracht en hulp alleen van Hem ver
wacht. Die kiest de welgebaande wegen".
Aan de teraardebestelling ging een
samenkomst in de hervormde Broeder-
kerk vooraf, die in verband met de te
verwachten grote belangstelling door
middel van luidsprekerinstallaties ver
bonden was met twee andere kerkge
bouwen in Kampen, toebehorend aan
de vrijgemaakt gereformeerde kerk en
de gereformeerde gemeente. De kerken
werden door ongeveer 1600 personen be
zocht, vanwie velen van heinde en
verre gekomen waren om hun geliefde
pastor en voorganger in het politieke le
ven naar zün laatste aardse rustolaats
te vergezellen.
UNICUM IN PARLEMENTAIRE
LEVEN
Een unicum in de parlementaire ge
schiedenis: de vergadering van de Twee
de Kamer, waarin ds. Zandt als voor-
zittr van de kleine SGP-fractie zitting
had, werd op voorstel van kamervoorzit
ter mr. L. G. Kortenhorst een dag opge
schort om vertegenwoordigers van de
fracties gelegenheid te geven de begra-
feni van hun medekamerlid, nestor van
het parlement, bü te wonen.
Talryke kamerleden, behorende tot
alle fracties, hebben van deze gelegen
heid gebruikgemaakt. Onder de aan
wezigen was ook de Commissaris van
de Koningin in de provincie Zuid-Hol
land, mr. J. Klaasesz, de burgemeester
van Kampen tevens voorzitter van het
AR-partüconvent en lid der Eerste Ka
mer dr. W. P. Berghuis en talrüke pre
dikanten en politieke figuren behorende
tot velerlei gereformeerde gezindten, als
mede vertegenwoordigers van de Delftse
gemeenteraad.
De pastorale toespraak in de büeen-
komst in de Broederkerk werd, zoals ge
zegd, gehouden door ds. Van der Ent
Braat. Daaraan vooraf ging een rede
van ir. C. N. van Dis, partüsecretaris
van de SGP en Tweede Kamer-lid, ge
wüd aan de levensgeschiedenis en de
figuur van de overledene. Zün stoffe-
lük overschot stond tüdens de bijeen
komst voor de preekstoel opgebaard.
