kinderkleurboek
Ibdion
En ze dachten nog wel, dat tulpen
niet op water konden bloeien....
Waak tegen muntbederf
Pleidooi voor Portugal
als koloniale staat
Sassenheimse „leek" ivist het niet
probeerde het en het lukte ook
COÖPERATIES
door de fiscus
bevoordeeld
BIJ ELK REUZENPAK
„Laat men zich niet misleiden
door incident met Santa Maria"
Nog evenwicht door verkoop van
antiquiteiten en schilderijen
De meeste nieuwe Amerikaanse
ambassadeurs krijgen goede pers
DONDERDAG 16 FEBRUARI 1961
(Van onze speciale medewerker)
In de keuringszaal stonden drie vazen van aardewerk. In die vazen
een eenvoudig roostertje van zacht plastic. In dat roostertje vijf
bloeiende tulpen op water. De bloem was zelfs duidelijk herkenbaar.
Dat was iets, dat nog nooit vertoond was. Tulpen, bloeiend op water!
Dat dit met hyacinten wel kon, wist men al lang. Al een halve eeuw
om precies te zijn. De verkoper van het roostertje, de heer J. F. Emme
rik uit Sassenheim is geen vakman, wist niets van de „onmogelijkhe\I"
af en probeerde het. Het lukteVoorts is hij de eerste man, die
een kleinhandelsverpakking brengt in de bloembollenwereld, waarbij
het verpakkingsmateriaal dienst kan doen bij het in bloei brengen van
de inhoud, bollen in dit geval
Uitkomst
Weer gloednieuwe
verpakking....
Zoals met zo vele dingen: het
Idee is simpel. Een roostertje met
een dikte van twee millimeter, ver
bonden door wat staafjes aan twee
wijde ringen. Op de beide ringen
legt men het dekseltje met een
kleurenplaatje. Een gebruiksaan
wijzing wordt er onder geplakt en
het doosje is klaar.
In het doosje is plaats voor vijf of zes
tulpen van de grootste maat, drie of
vier hyacinten van de kleinste bloeibare
maten, of eenzelfde aantal narcissen.
Voor krokussen en andere kleine bol-
soorten is er een kleiner formaat ver
pakking.
Doordat de ringen groter van dia
meter zijn dan het rooster kan men het
apparaatje in allerlei soorten vazen
hangen. Men laat het water tot aan het
rooster komen, legt dan de bollen erin,
die dan de voorgeschreven twee milli
meter van het water afblijven en behan
delt de bollen dan verder zoals men dat
pleegt te doen met de bekende flessen.
In het donker en koel zetten, wachten
tot de neus voldoende lang is en dan in
het licht halen.
Totniutoe nam men aan, dat men tul
pen allen in bloei kon krijgen door ze in
de bekende roodaarden potten te plan
ten, ze dan in de tuin in te planten en
tegen de winter weer op te graven en
ze in huis verder te behandelen.
Wie nog?
Maar wie heeft er een tuin tot zijn
beschikking? In hoeveel landen kan men
in december nog in de grond graven?
Steeds meer mensen moeten wonen op
luttele vierkante meters, zodat het steeds
moeilijker is om zand te krijgen voor de
potten, laat staan een tuin om ze in te
graven...
Geen wonder dus dat de vakmensen
toch wel belangsteling voor dit dingetje
hebben. Het opent grote perspectieven.
Hiermee is de mogelijkheid geschapen
om bloembollen in kleine hoeveelheden
in de winkels te laten verkopen, ook aan
die mensen, die vier hoog achter wonen!
Het aantal potentiële kopers neemt dus
met sprongen toe. Dat de tulpen „prui
ken" van wortels maken, verhoogt de
aantrekkelijkheid nog meer. Mensen, die
wijde glazen vazen hebben kunnen die
wortels dus net als in de hyacinten-
lazen zien opkomen.
Handige lieden hadden van de winter
»1 voordelen bedacht voor de bloemen
winkels in het buitenland en wel voor
hyacinten. Als de winkeliers, die zelf
bollen en later bloemen verkopen met
de bollen blijven zitten, dan zouden ze
ze in die apparaatjes in het water kun
nen zetten en ze dan verkopen als de
neus voldoende zou zijn ontwikkeld.
Mening handelaren
(Van onze Haagse correspondent)
„Leden van coöperaties zijn gelijk aan
aandeelhouders in een naamloze ven
nootschap.
De fiscus dient hen derhalve gelijk
te behandelen, anders treedt een ver
storing in van concurrentieverhoudin
gen, ja zelfs van het maatschappelijk
bestel." Dit was een onderdeel van de
toelichting, die gisteren de Stichting
voor Nederlandse Zelfstandige Handel
en Industrie te Den Haag gaf op een
adres, dat zij heeft verzonden aan de le
den van de Tweede Kamer naar aanlei
ding van 't wetsontwerp vennootschaps
belasting 1960, dat binnenkort bij de
Tweede Kamer in behandeling zal ko
men.
De Stichting heeft bedenkingen tegen
de wat zij noemt „de geprivilegeerde be
lastingpositie van de coöperaties," die
zij schat op f100 f. 150 miljoen per
jaar.
Wel wordt in de toelichting van het
wetsontwerp voorgesteld de coöp. met
meer dan f. 10 miljoen per jaar meer te
belasten, maar volgens de Stichting ver-
minndert dit de waarde van het privi
lege van de coöperaties maar in geringe
mate.
De Stichting acht het bezwaar van het
privilege des te groter, omdat de coöpe
ratie haar winst niet uitdeelt in de vorm
van dividend, maar als prijsvoordeel op
een bepaald produkt, wat naar zij zegt
bepalend is voor de concurrentie in dat
produkt.
De winst van de naamloze vennoot
schap wordt door deze concurrentie ge
drukt, want zo zegt de Stichting, de
naamloze vennootschap moet de winst
uitkering, die de coöperatie onbelast aan
zijn leden als prijs uitkeert met zijn prij
zen volgen. De naamloze vennootschap
houdt dan echter voor zichzelf geen of
onvoldoende winst over.
De koper zou dan alleen maar het hele
gevalletje thuis in een brede vaas be
hoeven te hangen en alles komt vanzelf
in bloei..
Zou de winkelier hiervan niet voldoen
de verkopen dan zou hij later de hieruit
geforceerde bloemen kunnen aanbieden.
De praktijk zal moeten leren of dit
apparaatje inderdaad aan de theorie be
antwoordt. Er zullen heus nog wel meer
opmerkelijke nieuwigheden verschijnen,
want in en buiten het bloembollenvak
zoekt men naarstig naar de juiste ver
pakkingsmaterialen voor dit veeleisende
produkt. Men pleegt de bollen in de win
kels aan te bieden in kisten, al dan niet
verdeeld in afdelingen, die weer voor
zien zijn kleurenplaten. Het publiek of
de verkoper moet ze dan uittellen en
dat schaadt meestal de huid.
Gebruik neemt toe
De volgende stap was het verpakken
van een bepaald aantal in kartonnen
doosjes. Deze doosjes worden tegenwoor
dig ook al weer keurig in kisten verpakt.
Een kist is duur, karton is goedkoper.
Nu men zo langzamerhand leert om dit
materiaal te behandelen volgens de eisen
die het stelt, neemt het gebruik ervan
toe.
Daar eigenlijk iedere zaak zijn eigen
verpakkingsmateriaal wil hebben een
vrij onberedeneerbare concurrentiefactor
is er al weer een chaos ontstaan op
het gebied van de zogenaamde „klein -
verpakking". De gebruikte afmetingen
zijn overigens ontelbaar. Intussen zijn
de fabrikanten van plastic verpak
kingen aan het werk gegaan. Doorzich
tige polyethyleen zakjes komen in
zwang. Eerst voegde men de losse kleu
renplaatjes en „plantaanwjjzingen" er
gelijk met de bollen aan toe, zoals men
dat ook bij de eerste papieren zakjes en
doosjes gewend was. Nu kan dit plastic
ook al weer bedrukt worden.
Laatste mode
Netnylon was ,.le dernier cri". Fruit
wordt er ook in verkocht, dus waarom
bloembollen niet? De plaatjes en de ge
bruiksaanwijzing moeten er echter inge
stopt worden of eraan vastgehecht. Een
nadeel. Dit nylon materiaal geeft echter
meer ventilatie en iedereen kan door de
mazen zien wat er in zit.
En nu biedt dan dit bollenzeefje,
of roostertje het heeft nog geen
vaste naam gekregen) weer nieuwe
perspectieven. Het duizelt de bol-
lenmensen op het terrein van de
verpakking nu net zo hard als wat
de nieuwe rassen betreft, die jaar
lijks bij tientallen in het Krelage-
huis worden getoond. Vroeger ver
kocht een bollenreiziger bollen, nu
zal hij ook verstand moeten hebben
van verpakkingen.
Gloednieuwe balletstudio
Amsterdams Ballet
danst boven het water
van Lijnbaansgraeht
(Van onze Amsterdamse correspondent)
Over enkele weken zal het Amsterdams
Ballet de beschikking krijgen over een
eigen speciaal voor dit balletgezelschap
ontworpen gebouw. Daarmee zal de
schier onhoudbare toestand in de Am
sterdamse Stadsschouwburg, waar de
Nederlandse Opera, de Nederlandse Co-
medie en het Ballet elkaar moeten be
vechten om het toneel te kunnen gebrui
ken voor repetities, enigermate worden
verlicht. Hoewel er geen vierkante meter
grond in de buurt van de Stadsschouw
burg was te vinden, is het nieuwe ge
bouw toch een met deze schouwburg ver
bonden geheel geworden. Het is namelijk
opgetrokken boven het water van de
Ljjnbaansgracht, die tegen de achterzij
de van de Stadsschouwburg doodloopt.
Het Amsterdams Ballet is ontstaan
uit een fusie tussen het Operaballet en
het Ballet der Lage Landen, die twee
jaar geleden plaats had. Op datzelfde
ogenblik begonnen de 'huisvestingsmoei
lijkheden, want met ruim 50 danseressen
en dansers was de groep veel groter dan
het vroegere Operaballet.
De ruimte, die het Operaballet in de
Stadsschouwburg had gehad, bleek hier
door onbruikbaar en men verhuisde naar
een turnhal aan de Nieuwe Passeerders-
straat, gedeeltelijk ten koste van de
gymnastiekverenigingen, die dit lokaal
in de avonduren gebruikten. Bij deze
turnhal werd een houten barakje ge
plaatst om de artistieke en zakelijke lei
ding van het ballet te huisvesten. Geen
ideaal onderkomen dus voor een ballet
gezelschap. dat de roem van Amsterdam
als cultuurcentrum moet hoog houden.
In het gemeentebestuur van de hoofd
stad heeft het Amsterdams Ballet ech
ter een zorgzame en royale peetvader
gevonden. Want naast de normale sub
sidies stelde het ruim een half miljoen
gulden beschikbaar om een nieuw ge
bouw van vier bouwlagen neer te zet
ten als balletstudio in te richten.
Met de nieuwe balletstudio krijgt het
Amsterdams Ballet een huisvesting, die
uniek is in ons land.
Het symbool van de wereldten
toonstelling, welke in 1964/65 in
New York zal worden gehouden:
een wereldbol van veertig meter
doorsnee, omgeven door kunst
maanbanen. Het gevaarte zal ver
rijzen in het Flushing Meadow
Park en vervaardigd worden uit
roestvrij staal.
Advertentie
in J 11 I VI
Een autoriteit op het gebied van Portugals koloniale geschiedenis
heeft de Amerikanen onlangs gewaarschuwd zich door het incident
met het Portugese passagiersschip Santa Maria niet te laten misleiden
omtrent de stabiliteit van de Portugese regering en haar omvangrijke
overzeese imperium, „in 500 jaar met toewijding gevormd".
„Portugal was de eerste koloniale mogendheid en zal dit het langste blijven",
aldus de jonge Britse historicus, auteur en fotograaf Michael Teague, woonachtig
bjj Lissabon. „In tegenstelling tot de andere koloniale landen, heeft kleur voor de
Portugezen nooit iets betekend. Zij hebben gebouwd op een stevige basis van
integratie en gelijkheid".
Brit bezocht alle
Portugese gebieden
De achtentwintigjarige Teague ge
looft dat hij de enige niet-Portugees is
die alle Portugese overzeese rijksdelen
(alles samen iets groter dan Mexico)
en achttien landen waar de Portugezen
buitenposten vestigden na de reizen van
Vasco da Gama, heeft bezocht. Teague
heeft de routes van de Portugese ont
dekkingsreizigers met blocnote en foto
toestel afgelegd, en stelt de door hem
gemaakte foto's tot 28 februari tentoon
in de Columbia-universiteit in de Ver
enigde Staten.
„De Portugezen hebben nooit geaar
zeld hun bloed te mengen met Afri
kaans, Indiaans of Chinees bloed", aldus
Teague. „Hun overzeese gebieden zijn
provincies van het moederland in de
meest uitgebreide zin van het woord.
Alle ingezetenen zjjn gelijkwaar
dige Portugese staatsburgers, ongeacht
welke kleur zij hebben. Het is waarlijk
een van de grootste sociologische expe
rimenten van alle tijden".
Volgens Teague is het Portugese sys
teem van het maken van koloniën tot
volwaardige Portugese provincies, geen
„foefje" van premier Antonio de Olivei-
ra Salazar om bemoeienis van de Ver
enigde Naties te ontwijken. „Het was de
wil van een natie die per hoofd meer
geld en zorg aan de instandhouding van
haar koloniale bezit heeft besteed dan
welke andere koloniale macht ook", al
dus Teague.
Vaderfiguur
De Portugezen zyn een volk met een
beschavingsmissie, vervolgde Teague.
„Salazar, de vaderfiguur, is op zijn
plaats in Portugal en niemand mag zijn
aandeel in Portugals economische sta
biliteit onderschatten. Hij verschilt aan
zienlijk van protserige, beklagenswaar
dige dictators. De leiders van de affaire
met de Santa Maria, Humberto Del-
gado en Henrique Galvao, zijn als Don
Quichottes die windmolens bestrijden".
Teague is van mening dat de chao
tische toestand in Kongo nimmer ont
staan zou zijn, had Portugal, en niet
België, deze kolonie in bezit gehad. De
Portugezen ontdekten Kongo in 1482 en
de oude koninklijke residentie, San Sal
vador, ligt in Angola, Portugals grootste
Afrikaanse provincie.
„Indien iedereen genoeg krijgt van
Gizenga en Kasavoeboe, dan kunnen de
Portugezen Koningin Elizabeth II van de
Kongo, afstammelinge van middeleeuw
se Kongolese heersers, als bemiddelend
vorstin aanbevelen", aldus Teague. „Zij
woont in San Salvador en geniet een
Portugees pensioen. Zij bezit een kroon
van goud die haar voorvaderen van de
toen regerende Paus ten geschenke kre
gen. Haar familie geniet hetzelfde aan
zien als de Braganza-dynastie van Por
tugal".
Gelijkheid als leidraad
Teague zei dat het denkbeeld van ge
lijkheid leidraad van de Portugese kolo
niale politiek is geweest sinds Portugal,
met minder dan één miljoen inwoners,
in 1415 zijn gouden eeuw van ontdek
kingen inging en tweederde van de ma
ritieme aardbol exploreerde. Dertig tot
veertig proceent van Portugese overzeese
bestuursambtenaren heeft gemengd
bloed. Het merendeel van hen zendt zijn
kinderen naar Portugal om scholing te
ontvangen.
„Kritiek op Portugals koloniale ge
schiedenis is onheus", aldus Teague.
„Natuurlijk zijn Portugals overzeese
provincies onderontwikkeld, maar dat
zijn ook de omringende gebieden. Por
tugal zelf is onderontwikkeld, maar wat
dit kleine land heeft bereikt is een voor
beeld dat het respect verdient van de
democratische landen van de wereld",
aldus Teague.
Minister Visser terug
De minister van defensie, ir. S. H. Vis
ser, is gistermiddag in ons land terug
gekeerd. Hij heeft de afgelopen dagen
doorgebracht bij het Nederlandse smal
deel I dat in het Middellandsezeegebied
oefent.
JAPANSE VISSERS DOOR
CHINEZEN OPGEBRACHT
Japanse vissers, de bemanning van
twee vaartuigen, is dinsdag door Chi
nese militairen gevangen genomen.
Een van de vissersschepen had des
avonds een Chinese jonk aangevaren,
die geen verlichting voerde. De jonk
liep snel vol, maar de opvarenden kon
den door de Japanse vissers worden ge
red.
De Japanners waarschuwden per ra
dio de Chinese kustwacht, waarna er
twee Chinese oorlogsschepen versche
nen. Deze namen de drenkelingen aan
boord en dwongen de beide visserssche
pen naar Tai Tsjen in de provincie Tsje
Kiang te varen. De aanvaring gebeurde
op 50 km ten zuidoosten van deze plaats.
De vissers hebben de Japanse kust
wacht nog van hun wedervaren op de
hoogte kunnen stellen.
,Frij' of vazal'?
„Volledige werkgelegenheidspolitiek zonder aanpassing is niet wa
terdicht en heeft verder muntbederf ten gevolge. In plaats van zoals in
Amerika reeds kort na 1945 is geschied, deze politiek op te geven en
naar een zo hoog mogelijke werkgelegenheid te streven, zoekt men in
ons land naar een aanpassing, die ik afwijs, omdat zij ten hoogste tot
een nieuwe uitwijkmogelijkheid zal leiden. Naar mijn mening kan men
evengoed naar de kwadratuur van de cirkel zoeken".
Dit zei vandaag ir. H. I. Keus in de slotbeschouwing van een rede,
die hij hield voor het Departement Nijmegen van de Ned. Mij. voor
Nijverheid en Handel. De heer Keus had zijn rede de titel gegeven van
„Uitwijken of aanpassen? Vrij of vazal?"
(Van onze Amerikaanse correspondent)
Het is niet langer noodzakelijk dat men schatrijk is om benoemd te
worden tot Amerikaans ambassadeur in Londen, Parijs of Rome.
Kennedy benoemde een aantal uitstekende diplomatieke vertegenwoor
digers, maar kwam toch niet geheel los van de gewoonte om enkele
ambassadeursposten te schenken aan lieden, die veel hadden bijge
dragen tot de verkiezingscampagne.
Gavins benoeming
opvallend feit
De benoeming van generaal Gavin tot
Amerika's ambassadeur in Parijs is een
opvallend feit. Tot dusverre moest de
man, die tot die hoge post werd be
noemd, flink in eigen zak tasten om zijn
land naar behoren in de Franse hoofd
stad te kunnen vertegenwoordigen. Maar
Gavin is niet rijk en voordat Kennedy
hem naar Parijs kon afvaardigen, moest
hij er voor zorgen, dat deze generaal een
hogere onkostenrekening mocht inzen
den dan aan zijn voorgangers werd toe
gestaan.
Voor het eerst heeft Kennedy weten
door te zetten, dat naar belangrijke
„dure" posten zoals Parijs, Londen en
Rome, niet alleen ambassadeurs gezon
den worden, die zelf een belangrijk deel
van de representatie kunnen bekostigen.
In dit opzicht is men over de benoeming
van Gavin stellig tevreden in Amerika,
maar voor de rest is de pers over deze
man nogal verdeeld.
Sommige critici achten het onjuist een
man af te vaardigen die maar een
mondjevol Frans praat en de medede
ling, dat Gavin een „vriend" van pre
sident De Gaulle zou zijn, wordt in twij
fel getrokken. Maar andere commenta
toren hebben toch waardering voor deze
keus. Gavin is een paar jaar geleden
uit de dienst gegaan, omdat hfj zich
niet kon verenigen met de militaire po
litiek van de vorige regering. Dat Ken
nedy sympathie voor hem had, bleek al
wel toen generaal Gavin bfj Kennedy's
inauguratie leider werd van de parade.
Bewonderaars van Gavin prijzen hem
als een onbevangen persoonlijkheid, die
door originaliteit van denken zelfstan
dig tot conclusies komt. In deze opzich
ten zou de nieuwe Amerikaanse ambas
sadeur veel gemeen hebben met De
Gaulle. Wellicht is Gavin de geschikte
figuur om samen met De Gaulle
te werken aan een vernieuwing van de
NAVO-politiek. Maar men mag Gavin
toewensen, dat hij bekwame medewer
kers zal krijgen op zijn ambassade voor
die onderwerpen, waar hij maar matig
van op de hoogte kan zijn.
Kenner van Europa
Veel groter eenstemmigheid bestaat er
over de benoeming van ambassadeur
Bruce, die de post in Londen krijgt. Er
zijn weinig Amerikaanse diplomaten, die
zoveel van de problemen van Europa
afweten als David Bruce. HU is ambas
sadeur geweest in Bonn en ParUs en
bovendien heeft hy Amerika vertegen
woordigd bij de Kolen- en Staalgemeen
schap (KSG). Dat Bruce getrouwd is
met een zeer elegante vrouw, zal een
voordeel te meer zyn, wanneer hij zyn
land gaat representeren in het diploma
tieke milieu van Londen.
Dit jaar al 50.000
nieuwe tv-toestellen
BU de dienst luister- en kUkgelden
zijn in de afgelopen zeven weken ruim
50.000 nieuwe televisie-toestellen gere
gistreerd, gemiddeld ruim 1000 per dag!
Op 1 februari bedroeg het totaalaan
tal 833.901 tegen 801.448 op 1 januari JJ.
(t/m 14 februari 848.334).
In totaal werden in januari dus 32.453
tv-ontvangers aangegeven, d.w.z. byna
20 pet. meer dan in januari 1959, de
maand die met 27.048 geregistreerde
t.v.-toestellen tot dusverre de grootste
groei te zien gaf.
Het aantal aangegeven radiotoestellen
bedroeg op 1 februari 1961 2.644.056.
Er waren op 1 februari 480.971 aange
slotenen op het draadomroepnet tegen
480.713 op 1 januari JJ.
Naar recessie met grote R.
Spreker is van mening dat ons geen
keus wordt gelaten tussen elke drie jaar
een recessie met een kleine r, die eens
met een grote r zal eindigen of even
wichtsherstel door een crisis. „Wfl heb
ben verzuimd het roer bUtjjds te wen
den en zfjn thans in een stadium waar
in niet te beheersen psychologische
krachten tot een evenwichtsherstel zul
len dwingen, dat wij met uitwijkmo-
gebjkheden zoals subsidies en restricties
hebben tegengewerkt en dat met dwang
niet te bereiken is. „Het sociaal wen-
selyke zal getoetst moeten worden aan
het economisch mogelijke en voorrang
zal moeten worden verleend aan een
evenwichtsverhouding tussen groei en
beschikbare middelen.
Eerder had ir. Keus geconstateerd, dat
de huidige prUs- en loonregeling in
wezen neerkomen op het onderdrukken
van een reeds op gang gebracht infla
tieproces.
Strijden voor vrijheid
Spr. meende dat de dreigende ver
storing van het evenwicht In de beta
lingsbalans vooralsnog wordt tegenge
houden door verkoop van goudgerande
waarden, antiquiteiten en schilderijen
en door het verlenen van diensten en
het bedrijven van export beneden de
feitelüke waarde. Deze situatie vraagt
voor hem die „vrfj" en geen „vazal" wen
sen te zijn. de volle aandacht
Het bedrijfsleven kan zich aldus ir.
Keus een grotere vrijheid verwerven
wanneer het in de toekomst afziet van
de helpende hand van de belasting
betalers via de staat. Voor vrijheid dient
te worden gestreden.
In de huidige periode ziet ir. Keus
maar één ding dat zeker is en dat is
de onzekerheid. De leuze „zekerheid van
de wieg tot het graf" dient in de ban
gedaan, de tijd van dromen is voorbij.
WU moeten in 1961 leren betere realis
ten te zijn dat wU in 1960 waren.
De tijd begint aan te breken, dat
afstand gedaan dient te worden van
het kunstmatige, waarvan allen bU een
nog toenemende overheidsbemoeiing het
slachtoffer zullen worden. „Het ziet er
naar uit", aldus spreker, „dat de eco
nomie zoals in het verleden zelf. orde op
zaken zal gaan stellen, nu „alleen mone
taire maatregelen" geen uitkomst bren
gen en versoberingspolitiek vooralsnog
onmogelUk wordt geacht.".
Maak de balans gezond
De heer Keus is de stellige overtui
ging toegedaan dat als president Ken
nedy met goedkoop geld en verruiming
Voldoening
Dat er voorlopig geen verandering
komt in de bezetting van de hoogste
posten in Moskou en Bonn, stemt tot
voldoening, en voor de ambassadeurs die
naar India, Joego-Slavië en Japan gaan,
heeft men veel waardering.
De bekende progressieve econoom,
Galbraith, zal Amerika in India ver
tegenwoordigen. Kennan, de expert over
de Sovjet-Unie, die vroeger ambassadeur
in Moskou is geweest, gaat naar de be
langrijke „observatiepost" Belgrado. En
professor Reisauer, kenner van de Ja
panse taal en -cultuur, naar Tokio. Dit
zijn drie vertegenwoordigers van intel
lectueel kaliber, goede representanten
van een regime, waarin waarde gehecht
wordt aan eruditie.
Helaas kon ook Kennedy het niet ge
heel stellen zonder beloningsbenoemin
gen voor lieden, die steun hadden ver
leend aan de verkiezingscampagne. Als
zodanig moet men bU voorbeeld de be
noemingen kenschetsen voor Zwitserland
en Ierland.
van bewapeningsopdrachten de terug
lopende conjunctuur wil trachten om te
buigen, hy de kans op herstel van ver
trouwen in de dollar verspeelt. Zal Ken
nedy echter de goudstroom naar ande
rs landen trachten te keren door een
verhoging van de rente dan heeft hij
rekening te houden met deflatlever-
schynselen die daarvan uitgaan en waar
van het gevolg zal zUn: een nog verdere
stijging van de werkloosheid.
Persoonlijk gelooft spreker dat een ge
zonde sluitende betalingsbalans meer tot
herstel van vertrouwen kan bijdragen
dan de goudvoorraad. Maar wie daartoe
wil overgaan komt voor de noodzaak
te staan van aanpassing, die „niet pret
tig" heet, aldus de heer Keus.
