AL TE BRUISEND CARNAVAL
IN EEN BROEIERIG RIJNDAL
Radio-Y er onica
begint Engelse
uitzendingen
Luidruchtig, van grote materiële
welvaart getuigend Duits feest
INBOEDEL N. DEN BESTEN
BRACHT 12.000 GULDEN OP
Nieuwe Spaanse perswet drijft
wig tussen regering en Kerk
Climielewsld beweert gevangenen
te Vuglit te hebben geholpen....
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 15 februari 1961
Vierde blad no. 30281
(Van onze Haagse correspondent)
Radio „Veronica" begint morgen met
het uitzenden van Engelse programma's.
Als gevolg daarvan zullen de Nederland
se uitzendingen met ingang van die da
tum in de ether zijn van één uur 's mid
dags tot acht uur 's avonds. Het ligt
in de bedoeling dit programma in de
maanden maart en april te verlengen
tot middernacht.
De Engelse uitzendingen, waarover
in Engeland al enige protesten zijn ge
rezen, zullen plaats hebben van acht
uur 's morgens tot 's middags één uur
en van middernacht tot twee uur in de
ochtend. Voor de Nederlandse uitzending
is een nieuwe programmering vastge
steld.
LUSTRUM S.S.R.
De viering van het vijftiende Unie
lustrum van de Societas Studiosorum
Reformatorum is gisteren in Utrecht
begonnen met een plechtige herden
kingsbijeenkomst, die o.m. werd bijge
woond door de voorzitter van de A.-R.
Partij, dr. W. P. Berghuis, de voorzitter
van de A.-R. Tweede Kamerfractie, dr.
J. A. J. S. Bruins Slot, de president van
de Hoge Raad, prof. mr. dr. J. Donner,
prof. mr. W. F. de Gaay Fortman, en
vertegenwoordigers van de verschillende
S.S.R.-afdelingen en andere studenten
verenigingen, het Gereformeerd Jeugd-
verbond en het Christelijk Nationaal
Vakverbond.
De herdenkingsrede werd uitgesproken
door het erelid van S.SR., prof. dr. J. P.
A. Mekkes, hoogleraar aan de Leidse
Universiteit en aan de Economische Ho
geschool te Rotterdam.
Ter gelegenheid van het 75-jarig be
staan van de unie is een gedenkboek
samengesteld, dat de titel „Vier glazen"
draagt. Het beschrijft de vier periodes
van het bestaan van S.SR. Het boek
werd door de voorzitter van de redactie
commissie, ir. H. van Harten, aange
boden aan de voorzitter van de Unie, de
heer T. van den Hout.
PROVINCIE KOOPT
HUYS TE WARMONT
VOOR f. 100.000
In de vergadering van Provinciale
Staten van Zuid-Holland op 8 februari
j.l. dienden 10 leden een initiatiefvoor
stel in tot aankoop door de provincie
van het kasteel „Huys te Wannont".
Een commissie heeft over dit voorstel
advies uitgebracht en is tot de conclusie
gekomen, dat het voorstel moet worden
overgenomen. Ged. Staten hebben dit
gedaan en stellen nu voor het kasteel
van de gemeente Warmond (die inmid
dels eigenaresse is geworden) te kopen
voor de som van f. 100.000.
Vanmiddag zou over dit voorstel in de
vergadering van Prov. Staten worden be
slist.
Hoog peil in Mainz
De honderdduizenden die men er in
Keulen en Düsseldorf tegenaan heeft ge
gooid, bereikten in de verste verte dan
ook niet het echte plezier en de jolijt,
die de waarachtige amateurs van de veel
kleinere stad Mainz met enkele tiendui
zenden en daarnevens spontane onder
linge hulp hebben geschapen. Mainz vier- 1
(Van onze correspondent in Bonn)
Bij temperaturen van 15 tot 20 graden, een stralende zon en een uit
bundigheid die er geen twijfel aan liet bestaan, trokken de gigantische
en peperdure carnavalsoptochten door Keulen en DüsseldorfHonder
den Nederlanders, Belgen en Amerikanen brulden geestdriftig met de
Keulenaars alaafen met de Düsseldorfers helaumee. Zij allen
deden mee aan de drie dolle dagen, die het broeierige Rijndal tot en
met gisteren in een bruisende feeststemming hebben gebracht, waarin
veel, wel haast al te veelmag
Nog nooit, zo verzekerden de carnavalkenners, is men op Rosenmontag zo t
keer gegaan als dit jaar. In Keulen was de optocht van goed dertig wagens drie
kilometer, in Düsseldorf met bijkans 60 wagens wel vijf kilometer lang. Kosten
per optocht: minstens een half miljoen mark! Aantal toeschouwers: 350.000 tot
500.000!
Keulen-Diisseldorf:
harde wedijver
De schoen van Kroesjtsjef en de tita
nenstrijd tussen Adenauer en Brandt, de
welvaartsmystiek van Erhard en het kind
van de Sjah van Perzië, wijlen Loemoem-
ba en Fidel Castro vormden de niet klein
zielig uitgebeelde hoofdpersonen van de
optochten. De „Narren" en de „Jecken"
zongen vrolijk alsof zij geïnspireerd wa
ren door de partij van Adenauer: „Es
bleibt alles beim alten". De „Funken-
mariechen" en de carnavalsprinsen, de
„Büttenredner" en de carnavalspresiden
ten zij allen strooiden ijverig met
schone woorden en honderden kilo's lek
kers, alsof het niets kostte. Het gewone
leven stond dan ook volkomen stil. Zelfs
de Bonner politiek verkeerde in een
Doornroosjesslaap.
„Doodgelachen"
In Keulen en Düsseldorf hebben de in
gewijden zich ondanks de grootste uit
gelatenheid van de laatste dagen be
droefd afgevraagd of het carnaval zich
zelf heeft doodgelachenWant in Dü-
ren moest een vrouwelijke „prins" het
veld ruimen voor een politiek gevecht in
de gemeenteraad en op bevel van het in
Keulen zetelende opperbestuur van de
Duitse carnavalsbond. Waarop de Düs
seldorfers ijlings het gracieuze Dürense
meisje uitnodigden om dan maar in de
optocht in Düsseldorf mee te doen!
Nabij Aken scheelde het een haar of
een Indiër, die tot Prins Carnaval in een
dorpje was gekozen, moest wegens ras-
sennijd voortijdig aftreden....
De rivaliteit tussen Keulen en Düssel
dorf, maar ook tussen andere kleine en
grote steden is op zichzelf een carnavals-
grap, waarover de echte carnavalsvrien-
den evenwel grote tranen plengen. Men
heeft zelfs gemeld dat tussen Düsseldorf
en Keulen de rivaliteit zo ver is gegaan
dat men elkaar de loef wilde afsteken
met „de verste gast uit het buitenland".
Düsseldorf won met een gast uit Zuid-
Afrika, vermoedelijk omdat Keulen net
te laat was om een Vuurlander te invi
teren!
de geen carnaval maar „Fassenacht" en
wel op een wijze waarvoor kenners van
dit volksfestijn de hoed diep afnemen.
Geen Keulse commercie, geen Düssel-
dorfer beroepslachers, maar de tandarts
om de hoek en de student van driehoog
plus de loodgieter met zijn knecht!
Het peil van Mainz was qua optocht
en qua voordracht zo hoog dat de West-
duitse televisie het hoogtepunt van het
jaar bereikte door deze festijnen uit te
zenden.
De miljoenenstad München bleef bij
dit alles met Beierse vreugde niet ach
ter: de optocht, de zogenaamde Gaudi-
wurm, kostte een ton, bevatte dertig
muziekkorpsen en 2000 deelnemers onder
wie talloze Amerikanen!
Naast de vreugde doemt onvermijde
lijk de donkere schaduwkant van dit uit
gelaten Rijnlandse en Beierse bedrijf op.
In Noordrijn-Westfalen stierven bijvoor
beeld de eerste de beste nacht van het
carnaval zeven mensen door verkeers
ongelukken, veroorzaakt door dronken
chauffeurs. Er werd voorts zo vaardig
in allerlei plaatsen in de propvolle café's
gevochten dat de cellen der politiebureaus
in korte tijd overbevolkt waren.
Kortom, het Duitse carnaval was op
nieuw een luidruchtig, niet altijd van de
beste smaak, maar wel van grote mate
riële welvaart getuigend feest. Het bier
stroomt dan ook minder dan de wijn en
de élite-drank Sekt de Duitse cham
pagne voor een gulden per dun glas!
is gemeengoed geworden....
Hoewel dit niet op het officiële
programma ivas vermeld, bracht
de Koningin ook nog een bezoek
aan het echtpaar J. A. Kool-
Vernimmen, dat 60 jaar getrouwd
is. Op de foto ziet men hoe het
diamanten bruidspaar de Vorstin
begroet. In het midden de burge
meester van Lisse.
(Foto L-D./Holvast)
De Koningin ontving bij haar
bezoek aan Noordwijkerhout een
verkleind zilver model van een bol-
lenkist met de wapens van de zeven
gemeenten, waaraan zij gisteren
een bezoek bracht.
(Foto L.D./Holvast)
Grote belangstelling
bij de veiling
(Van onze Amsterdamse correspondent)
De miljoenenschuld in het faillisse
ment van de Socrates-directeur Nicolaas
den Besten is na de verkoop van het
meubilair, dat eens zijn woning aan de
Prins Hendriklaan te Amsterdam heeft
gevuld, slechts met een fractie gedaald.
De grote stukken, die gisteren in het
veilinglokaal „Odeon" aan het Singel
te Amsterdam onder de hamer kwamen,
brachten nauwelijks f. 12.000.- op, een
bedrag dat vandaag nog iets zal oplo
pen als de stoffering wordt geveild.
Aan veilingmeester Chr. Bolle heeft
het niet gelegen. Hy doorspekte de aan
kondigingen van de nummers met tal
van kwinkslagen om het in het zaaltje
opeen gepakte publiek warm te krijgen.
„Op deze tafel kun je miljoenen uittel
len", riep hij uit. Maar het tafeltje
bereikte na lang trekken tenslotte een
prijsje van f. 45.-. Op de banken za
ten uiteraard de handelaren, die men
in alle andere Amsterdamse veilinglo
kalen tegenkomt, maar daarnaast een
paar honderd nieuwsgierigen, van wie
er enkelen wellicht uit curiositeit beslag
legden op een paar kleine spullen, waar
van ze later tegen kennissen kunnen
zeggen: „Dat stond in de kamer van
Den Besten".
Niet antiek
Handelaren zijn nuchtere lieden, die
zich door een veilingmeester niet la
ten opjagen en zij telden aarzelend
f. 350, -neer voor een fraai gebeeld
houwde Vlaamse kast, die als zoveel
meubelen van de Socrates-directeur niet
antiek doch pseudo-antiek was.
Een houten scheepsmodel, dat werd
omschreven als „de Santa-Maria, echt
iets voor een kaper" bracht het tot
f. 200.-
De herenkamer van Den Besten ging
voor ln totaal nog geen f.1000.- van
de hand. In verhouding de hoogste prijs
bracht het dagobertstoeltje op (f. 200.-),
waarop de miljoenengoochelaar achter
zijn bureau placht plaats te nemen.
Het bureau zelf werd verkocht voor
f. 250,- en de boekenkast voor f. 460,-
Goede prijzen werden gemaakt voor
enkele antieke ladenkastjes (f. 200,- per
stuk) en voor 'n wortelnotenhouten por
seleinkast die f. 1050 opbracht. De hoog
ste prijs werd geboekt voor een antieke
staande klok, compleet met maan- en
zonnestanden en datum. De veiling
meester zette laag in- „dan kunnen we
allemaal meebieden" zei hij met een
hint aan de uit sensatielust gekomen
kijkers maar toen hij tenslotte af
hamerde was er f. 2000,- geboden. De
antieke ijzeren geldkist van Den Besten
bracht het slechts tot f. 220,- maar er
zat dan ook niets meer in.
lefs meer
De schuldeisers van zyn boekhouder,
die evenals Den Besten in het huis
van bewaring zit wegens oplichting van
zyn werkgever van enkele tonnen, za
gen iets meer terug van hun geld. Hij
bleek een goede en in tegenstelling tot
Den Besten een moderne smaak te heb
ben en hij liet zijn herenkamer door
een vooraanstaand meubelontwerper ver
vaardigen. Zijn prachtige boekenkast,
die f. 4000,- heeft gekost en er als
nieuw uitzag, haalde echter ter nauwer-
nood f. 500,-. Enkele bijpassende eike
houten boekenrekken eohter werden tot
over de f. 200,- opgeboden. Ook de rest
van de inboedel waaronder televisie
toestellen, bankstellen, slaapkamerameu
blementen, een 20-tal kostbare fauteuils
en een moderne boekenschat bracht
hoge pryzen op.
Eén vrouw werd hem
noodlottig
De Rotterdamse recherche heeft een
48-jarige man ingesloten, die huwelijks
advertenties plaatste of op dergelijke
annonces schreef, de vrouwen met wie
hy in contact kwam van andermans
geld fêteerde, totdat één vrouw hem
noodlottig werd en de leveranciers om
geld kwamen vragen.
In de advertenties, die hy plaatste,
prees hij zichzelf aan als „strikt eerlijk,
financieel onafhankelijk en met goede
positie". In feite oefende hij niet eens
een beroep uit. De dames, met wie hij
kennis maakte, stak hij in het nieuw, hij
kocht voor haar b.v. een televisietoestel. 1
liet in een ander geval de kamer behan-
gen, bestelde voor honderden guldens
aan drank en beloofde voor weer een
ander een flat te zullen kopen. Maar
niets werd door hem betaald. Totdat
een van de dames aan 's mans welge
steldheid hij zou van een vroegere
werkgever nog f 95.000,te vorderen j
hebben, maar was er slechts magazijn-
bediende geweest begon te twijfelen
en de zaak aan het rollen kwam. Bij zijn j
arrestatie vond de recherche een serie
lege schrijfmappen en leeggeschreven
ballpoints, allemaal opgebruikt bij het
schrijven op huwelijksadvertenties en
van z.g. liefdesbrieven. De recherche
acht het niet onwaarschijnlijk, dat de
man nog meer slachtoffers heeft ge-
maakt dan hy opbiecht.
DE „EDDYSTONE"
IS VLOT GEKOMEN
De 475 ton metende Nederlandse kust
vaarder „Eddystone" van de redery H.
Schothorst in Groningen, die enige da
gen geleden in stormweer strandde op
lie des Glenans aan de Bretonse kust,
is gisteravond vlot gebracht. De zee
sleepboot „Titan" van N.V. Bureau
Wijsmuller te IJmuiden, die contract op
basis „lloyds' open form" had om het
schip te bergen, bracht in het begin
van deze week een sleepverbinding tot
stand en kon het schip bij het hoogwa
ter van gisteravond vlot brengen, nadat
een klein deel van de 530 ton lading ijzer
was gelost. De „Titan" sleept de „Eddy
stone" naar Lorient. Het schip heeft
geringe lekkage in de machinekamer,
maar het binnendringende water kan
met behulp van bergingspompen wor
den verwüderd.
De kwestie van de persvrijheid heeft een nieuwe wig gedreven
tussen de rooms-katholieke kerk van Spanje en de regering-Franco.
De persvrijheid is weer op het tapijt gekomen tijdens de voorberei
dingen tot het doen aannemen van een nieuwe perswet. Spanje heeft
nog altijd de „noodwet op de pers", die in 1938 tijdens de burgeroor
log werd aangenomen. De nieuwe wet, die er voor in de plaats moet
komen, vindt geen genade bij de Spaanse bisschoppen, zij achten be
paalde clausules daarin „ideologisch onaanvaardbaar en onverenig
baar met de leerstellingen der kerk".
Deze uitspraak was vervat ln een
nota aan het adres van de nationale
persraad, het lichaam dat belast is met
het redigeren van de nieuwe perswet.
Voorzitter van de persraad is de minis
ter van Inlichtingen Gabriel Arias Sal-
gado en de andere leden komen voort
uit kerkelijke en regeringskringen, de
pers en enige particuliere organisaties.
De verhouding tussen Kerk en Staat
is doorgaans uitstekend geweest, nadat
Franco in 1936 de macht had overge
nomen, maar op het stuk van de pers
vrijheid heeft men reeds eerder wrijving
gekend. Een groep priesters in Noord-
Span je begon te protesteren tegen het
gebrek aan persvrijheid en daarna kwam
het conflict over de school voor de
journalistiek, die aan de rooms-katholie
ke universiteit van Pamplona werd ge
sticht.
De Kerk heeft in Spanje het recht
haar eigen scholen en universiteiten te
bouwen en de studenten aan die instel
lingen behoeven na afloop geen staats
examens af te leggen. Zij zijn dus ge
heel gelijkwaardig aan degenen, die aan
staatsinstellingen studeren. Toen echter
de kerkelijke school voor de journalis
tiek in Pamplona werd opgezet, decre
teerde de regering, dat de studenten ook
nog eens examen moesten doen aan
een staatsinstelling, voordat zij het be
roep in konden gaan. De kerk pro
testeerde hiertegen en achtte het
decreet een schending van haar rechten.
Het tegenwoordige conflict speelt zich
thans af in de boezem van de nationale
persraad. De raad heeft reeds twee ver
gaderingen moeten uitstellen, omdat de
kerkelijke vertegenwoordigers, de bis
schoppen van Malaga, Siudad Real en
Lugo, zich „ziek" hadden gemeld.
Zy hadden <1 s een nota aan de
persraad gericht, waarin zy protesteer
den tegen elke poging een censuur op de
rooms-katholieke pers in te stellen. In
dien de regering censuur wenste op wat
in de „algemene" pers werd gepubli
ceerd, aldus de bisschoppen, hadden zy
daartegen geen bezwaar, maar de rooms-
katholieke pers censureren was tegen de
beginselen van de Kerk. De bisschoppen
verzetten zich in het bijzonder tegen
een clausule in het voorgestelde wets
ontwerp, waarby het verboden zou zyn
aanvallen te doen op individuen, de
strijdkrachten, de staat of ambtenaren
van de staat.
De pers in Spanje staat onder voort
durend toezicht en alle kranten moeten
aan de censor worden voorgelegd alvo
rens gepubliceerd te worden, kranten
en tijdschriften uit het buitenland wor
den eveneens door de censor gelezen
en indien de censor bezwaar heeft te
gen enigerlei artikel, dan wordt de be
treffende editie van krant of tijdschrift
niet in het land toegelaten.
In het algemeen laat de censor vrij
wel alles door behalve aanvallen op
Spanje als land, op de regering en op
Franco persoonlijk. De nieuwe perswet
zou deze situatie uiteraard niet gemak
kelijker maken, maar een gehele reeks
voorschriften behelzen, waaraan alle uit
gevers in het land zich zouden dienen
te houden.
Ook op tweede dag van zijn proces blijft
SS-moordenaar alles ontkennen
Door collega's een
beul genoemd
(Van onze correspondent in Bonn)
De 58-jarige voormalige con
centratiecommandant Carl Chmie-
lewski ontkende gisteren, op de
tweede dag van zijn proces te
Ansbach in Zuid-Duitsland, alles
wat hem ten laste gelegd is. Van
geen van de 297 moorden, waar
van hij wordt beschuldigd, wil hij
iets weten! Ook niet wat hij in het
nazi-kamp in ons land, Vught,
heeft misdaan.
Chmielewski behoort tot de wreedste
maar ook tot de meest bijzondere figu
ren onder de S.S.-beulen, die de laatste
jaren voor de Westduitse rechtbank zijn
verschenen. De man heeft bijvoorbeeld
een opleiding tot beeldhouwer genoten
en was in de dertiger jaren technisch
tekenaar, declamator, grafcius en ver
tegenwoordiger in levensmiddelen.
Hij mislukte in de crisistijd, werd in
1933 lid van de nazi-partij en kwam
in datzelfde jaar al bij de S.S. In 1936
deed hij dienst in het kamp Sachsen-
hausen, in 1940 in Mauthausen, in 1943
behoorde hij tot de toonaangevende
S.S.-figuren in het concentratiekamp
Vught bij Den Bosch. Na 1945 dook hij
onder, nam een valse naam Karl
Eiermann aan, werd konijnenfokker
en kwam pas voor de rechtbank toen
bleek dat hy een bigamist was
Verzetsdaden
In het proces te Ansbach bleek gis
teren dat Chmielewski in de oorlog door
een S.S.-rechtbank tot gevangenisstraf
is veroordeeld omdat hy in Vught edel
stenen en andere goederen van gevange
nen had gestolen. In het boek „Tausend
Tage in K.Z." wordt geschilderd hoe
Ohmielewski ni de SB.-kantine van
DAG VOL
VERRASSINGEN
Het bezoek var\ de Koningin
aan de bollenstreek kenmerkte
zich door twee verrassingen.
De Rijksvoorlichtingsdienst
was er zelfs pas heel laat van
op de hoogte, waaruit wel
blijkt hoe spontaan onze
Vorstin kan handelen. Zij
bracht namelijk gisteren vrij
onverwacht een bezoek aan het
diamanten echtpaar Johannes
Jacobus Adrianus Koot-V er-
nimmen. Het werd een heel
hartelijk en vooral ongedwon
gen bezoek. Een bezoek, dat
en tikkeltje verdrietelijk tintje
kreeg toen de Koningin vertelde
dat haar ouders omstreeks deze
tijd ook hun diamanten hu
welijk hadden kunnen vieren
Het tweede onverwachte be
zoek, dat de Koningin gisteren
afstak was, dat aan het bejaar
dentehuis in Hillegom. Dit ge
beurde nadat het officiële ge
deelte in Treslong ten einde
was.
In de vroege morgenuren zag
het er nog niet naar uit, dat de
tocht, die de Koningin door de
streek zou maken, begunstigd
zou worden door een stralend
zonnetje, zelfs door meer dan
een voorjaarstemperatuur.
De tocht was even stralend
als het zonnetje. Duizenden en
duizenden stonden langs de
route. Zij juichten, klapten en
lachten. En verdrongen zich om
een glimp van Koningin Juliana
op te vangen. Overal stonden
ze langs de route. De met koks
muts getooide bakkertjes van
de Bisschoppelijke Nijverheids
school; het jonge bruidspaar;
de blinde man, die met zijnstok
zwaaide; de stoere mannen van
de reddingboot Kurt Carlsen;
de onvermoeibare mannen van
de Rijkspolitie.
Zij stonden er om de Koningin
te zien en toe te juichen. En
intussen kronkelde de Ko
ninklijke stoet zich door de
stralende streek.
In die karavaan was de wagen
van de Leidse journalisten op
genomen. En in die wagen een
vrouwelijke collega, die tijdens
de rit herhaaldelijk voor een
van de prinsessen werd uitge
maakt Zij was er groots
om Haar collega's noemden
haar al gauw „de Prinses".
De wagen met de Leidse jour
nalisten arriveerde als een van
de eerste bij Treslong. En
iedereen in Treslong stond op,
omdat men dacht, dat de Ko
ningin was gearriveerd
Het was een dag vol verras
singen. Een dag, waarover de
bewoners van de streek nog
tang zullen praten.
Vught vrouwelijke gevangenen afschu
welijk mishandelde. Toen de officier
van Justitie te Ansbach dit Chmie
lewski voor de voeten wierp, antwoordde
deze: „Dat is een grove leugen", waarna
hij een sprookje vertelde over zyn „ver
zetsdaden" in de oorlog!
Mag men Chmielewski geloven dan
heeft hy in Nederland tydens de orlog
van joodse families geneesmiddelen en
van Nederlandse vrouwenverenignigen
levensmidolen aangenomen en ook door
gegeven aan de gevangenen te Vught!
Zelfbewust en met een stem alsof hy
nog concentratiekampgevangenen staat
te commanderen, treedt Chmielewski
voor de Ansbacher rechtbank op. De
man, die eens ivoorsnyder was en die
na de oorlog wegens, meineed, bigamie
en bedrog is veroordeeld, vertelt zonder
blikken of blozen dat hy een verzets
man is geweest.
Dat hy gevangenen als beesten heeft
behandeld, zelfs door collega's een beul
werd genoemd!!) en tenminste 297 men
sen eigenhandig heeft vermoord „das
1st eine grobe Luge", zegt deze ex-S.S.-
er, die ln de jaren 1940—1943 in het
kamp Gusen by Mauthausen „onbe
perkt heer over dood en leven" was.
