MISTER ZUIDWIJCK" JUBILEERT
SpoRtief
PW won het toernooi
van jubilerend HVL
HENK VAN DER KLIP
99
pORtRCt
speelt kwart eeuw
in eerste elftal
Nol Kloosterman en P. de Jong
weerden zich in Made geducht
GOUWELEEUW (bruine band)
KAMPIOEN ZWAARGEWICHT
(Van een onzer redacteuren)
„Mister Zuidwijck" gaat
jubileren!
Zo mogen wij deze secreta
ris-penningmeester-aanvoerder
toch wel noemen, nu hij in
maart een kwart eeuw in het
eerste elftal speelt. Een uniek
jubileum.
Sportfiguren, die het 25 jaar
in een vereniging uithouden,
zijn al niet zo dik gezaaid.
Wat dan wel te zeggen van
een man, die in zo'n zelfde
periode in één elftal 122 mede
spelers (nauwkeurig geturfd!)
„overleefde" en zeker 500
wedstrijden (heel ruw geschat)
speelde?
Een ideale vraag om in een
sportief portret te beantwoor
den.
Met een stille ode aan de heer
Alexander Melville Bell grepen wij
naar zijn uitvinding en draaiden.
drie..twee..zes..zes..zeven.
„Met Van der Klip", klonk het in
onze oren.
„Mevrouw, we zouden graag een
praatje met uw man maken. Kan
dat? En zo ja, wanneer?".
„Nou. u komt maar. De koffie is
hier altijd bruin. Vanavond is mis
schien wel het best. Dan komt er
toevallig niemand. We zitten name
lijk allebei in het bestuur, dus het
is hier zo'n beetje de zoete inval".
„Zou u man geen bezwaar ma
ken?"
„Dat merken we dan wel weer".
Maar Henk van der Klip was bij
voorbaat kansloos. Daarvoor is hij
te nauw gelieerd aan de publiciteit.
Zijn vrouw werkt immers als re
dactrice mee aan een Leids dames
weekblad.
Die avond om acht uur lieten we
de bel tingelen in hun woning aan
de Hugo de Vriesstraat 58 te Leiden.
Van de juistheid van deze op
merking raakten wy tijdens het ge
sprek steeds meer overtuigd. Wan
neer we in Henk van der Klips
sportieve verleden duiken komen we
eerst het jongetje tegen, dat op 5-
jarige leeftijd in de Sleutelstad
kwam wonen en al spoedig daarna
actief aan het sportverenigingsle
de functie van wedstrijdsecretares
se.
„Erg gemakkelijk die concentra
tie van krachten", meende Henk
van der Klip: „Bestuurskwesties
worden hier altijd in een handom
draai uit de wereld geholpen".
„Trouwens door dat enthousiasme
Henk van de Klips wel en wee op
de hockeyvelden loopt nu eenmaal
parallel met de historie van de
oranjebruinen.
Een kwart eeuw geleden werd be
gonnen in de laagste klas van de
onda-bond district Leiden. In de
oorlog kwam men in de vierde klas
van de Kon. Ned. Hockey Bond
Ongebruikt
Een uur later merkten we zelf
een beetje verbaasd, dat onze
blocnote nog steeds ongebruikt in
onze binnenzak zat.
We waren met de kalme, sympa
thieke figuur, die de thans 42-jarige
Henk van der Klip bleek te zijn,
en zün levendige vrouwtje onmid
dellijk in een zeer geanimeerd ge
sprek geraakt.
De koffie was inderdaad bruin...
en smakelijk.
Het doel van onze komst leek een
beetje op de achtergrond te zijn
geraakt.
Maar niet helemaal. Dan kan
trouwens niet. Het is niet doenlijk
hockey geheel uit een gesprek met
hen te bannen. Daarvoor neemt
deze sport een te grote plaats in
het leven van dit sportieve echt
paar in.
„Noem het gerust een hockeyhu-
welük".
HENK VAN DER KLIP thuis met zijn onaf schei-
delijke pijp. Zijn vrouw snuffelt in de paperassen
(Foto L.D./Holvast)
ven deelnam. Hij speelde waterpolo
in LZC, was buiten clubverband
een liefhebber van tennis en vierde
zijn voorkeur voor turnen bot in de
gymnastiekvereniging „Donar".
Vreemd genoeg werd in deze ver
eniging de kiem gelegd voor zün
latere hockeyloopbaan. Hü geraak
te nl. bevriend met Frits van Veen
en die lokte hem mee naar „Zuid
wijck". Dat is nu iets meer dan
een kwart eeuw geleden. De ver
eniging liep nog in haar allereerste
kinderschoenen. En zij kampte met
die beruchte kinderziekten. Een er
van is een bekende, die ook nu nog
veel voorkomt: het gebrek aan ter
reinen in Leiden. „Zuidwijck"
speelde op een in Wassenaar ge
huurd oud-voetbalveld vlak naast
de remise van de gele tram.
„Er stond een enorme tribune op.
Maar dat was voor ons toen echt
overdadige luxe", merkte Henk van
der Klip op.
De grond, waarop het terrein lag,
behoorde aan het landgoed „Zuijd-
wijk". Vandaar ook de naam van
de vereniging, al is die om nooit
opgehelderde reden wat verbasterd.
Anderhalf
„We hadden toen anderhalf elf
tal", vertelde Henk. „Dus mijn
kans kwam al snel. Er was een in
valler nodig en al had ik tevoren
nooit gehockeyd, op de halfplaats
kon ik niet veel kwaad".
Nu 25 jaar later dus speelt
hij nog steeds in datzelfde eerste
elftal van „Zuidwijck".
Met hart en ziel is hij aan zijn
vereniging verknocht. Achttien
jaar geleden wist men hem al te
strikken voor een bestuursfunctie.
Sinds meer dan tien jaar torst hij
nu als secretaris-penningmeester de
administratieve lasten.
In de hockeysport leerde hij ook
zijn vrouw leren kennen. Die is
trouwens eveneens al meer dan
twintig jaar actief lid. Een zeer
actief lid zelfs. Want ze vervult ook
van mün vrouw heb ik het zo lang
kunnen volhouden. Anders lukt dat
nooit. We zijn beiden de hele zon
dag weg. Geen van twee zit een
dag alleen. En dat doet nu een
maal de meeste figuren van de
sportvelden verdwijnen".
„En een van de twee neemt de
kinderen mee", voegde zün vrouw
er aan toe. „Die weten al niet beter.
De zondag is voor hockey. Ze gaan
meestal mee naar de wedstrijd met
de beste kantine. Die kennen ze
trouwens al". De hobby van hun
ouders is de kinderen vanzelfspre
kend niet ongemerkt1 voorbügegaan.
De tienjarige Marijke doet niets
liever dan ook een balletje te slaan.
(„Als ik scheidsrechter ben mag ze
het wel eens op de rechtsbuiten
plaats proberen", zegt de trotse
moeder) en de zevenjarige Hen
drik Jan vindt de afgezaagde stick,
waarmede hij het moet stellen, toch
eigenlyk ver beneden zün jeugdige
waardigheid.
terecht. Via de derde en tweede
klas promoveerde Zuidwijck I in
het seizoen 1952'53 naar de pro
motieklas. Daar bivakkeerde het
drie jaar. toen volgde degradatie
naar de tweede klas, waarin men
nu nog poogt het hoofd boven wa
ter te houden. Nog steeds onder
leiding van nestor Henk van der
Klip.
De tüd, dat hü de aanval leidde
is echter voobü-
„Een man van mün leeftijd
speelt natuurlük in de achter
hoede", aldus Henk. En naast hem
op de andere backplaats staat Jac.
van Berge Henegouwen (37 jaar en
al 14 jaar lid). Achter hem verde
digt Dick Reekers (34 jaar, 17 jaar
lid) het heiligdom van de oranje
bruinen.
In totaal telt dit trouwe defen
sieve trio dus niet minder dan.
113 jaar.
Naar strand
Wanneer de velden afgekeurd
zyn „Dat gebeurt nog wel eens,
want ook Roomburg is nog verre
van ideaal" en het weer laat het
even toe. dan moet men niet
vreemd opkijken als men de fami
lie Van der Klip met een aantal
van hun hockeyvrienden en dat
zyn er heel wat op het strand
tegenkomt met sticks in de handen.
„Sportlievend Nederland heeft er
kennelük geen benul van. wat een
prachtige gelegenheid daar braak
ligt. Als je na enige tüd het zand
rul hebt gespeeld, dan schuif je ge
woon een eindje op. En het is een
hele afstand naar Den Helder",
merkte Henk droog op.
Parallel
We verdiepen ons nog even in de
geschiedenis van Zuidwijck, want
Geen wonder, dat tegenstanders,
die verloren hebben, nog wel eens
het verwijt te slikken krügen:
.Konden jullie die oude kerels niet
eens passeren". Maar ook hier doen
de „oudjes" het nog best.
Verhuizingen
In die kwart eeuw heeft Henk
van der Klip twee verhuizingen
meegemaakt. Toen men in 1940
lucht kreeg van de plannen om in
het Leidse Hout een sportpark aan
te leggen, was Zuidwyck er als de
kippen bü om te solliciteren. Zo
kreeg deze Leidse vereniging, die in
Wassenaar speelde, iets, wat de
Leidse Mixed Hockey Club nooit
heeft kunnen veroveren nl. een
veld in Leiden.
In het Leidse Hout speelde Zuid-
wück tot 1956. Toen trokken deze
hockeyers naar Roomburg en hun
terrein kwam vrü voor de korfbal
lers.
HENK VAN DER KLIP
.op het sportveld
In Roomburg zouden oorspronke-
lük drie velden ter beschikking van
de hockeyers komen, maar het wer
den er toch maar twee, omdat op
één voor de handballers beslag ge
legd werd.
Dus spelen Zuidwijck en Siseo
thans met negentien teams op
twee velden. Dit aantal heeft men
kunstmatig laag gehouden. Teza
men zouden deze verenigingen ge-
makkelijk 25 elftallen op de been
kunnen brengen. Maar de accom
modatie ontbreekt. De jeugd moet
afgestoten worden inplaats van
aangetrokken
Het zijn sombere geluiden, die
nauwelijks passen in een ge
sprek met dit montere echtpaar,
dat allerlei paperassen leden-
kaarten, foto-albums, jaargan
gen van het cluborgaan „De
Wekker" (door hen geredigeerd)
en wat al niet meer tevoor
schijn tovert om jaartallen, da
ta, namen en feiten voor ons op
te zoeken.
Geen moeite is teveel. Geen
vraag te boud, geen detail te
gering.
De tijd vliegt ongemerkt voor
bij.
Als we eindelijk opstappen en
ons verontschuldigen, dat we op
hun hele avond beslag hebben
gelegd, is het laconieke com
mentaar: „We zaten toch lek
ker warm".
En als we de volgende avond
met een fotograaf nog eens
terugkomen, worden we begroet
met een: „Eerst even een kop
koffie
Revanche voor competitie-nederlaag
Dc festiviteiten, die het jubile
rende HVL dit jaar organiseerde,
werden zaterdag met een toernooi
op overgangsklassepeil besloten.
Behalve de vier Leidse overgangs
klassen en de kampioen 1959
1960 van de Afdeling Leiden,
HVL 2, namen KVC, Voorburg,
de Delftse studentenploeg Punch
en WA uit Amersfoort aan dit
toernooi deel.
De negen ploegen waren in drie poules
ondergebracht. In poule I wonnen Kan-
geroes en PW beide van 't enigszins te
leurstellende KVC. De strijd tussen deze
ploegen moest dus de beslissing bren
gen. Kangeroes begon in een zeer hoog
tempo, hetgeen PW kennelijk verraste.
De opgelopen 010-achterstand kon het
niet meer goed maken (10-15). De twee
volgende sets waren, ondanks hardnek
kige tegenstand van Kangeroes-züde.
toch voor PW, waardoor dit team zich
voor de eindronde plaatste.
In poule 2 won het eerste team van de
organiserende vereniging zijn beide wed
strijden, al bood VVS vooral flinke te
genstand. De Delftse studenten hadden
enige reserves moeten opstellen en wa
ren daardoor te zwak geworden om in
deze afdeling een rol van betekenis te
kunnen spelen.
Poule 3 was de afdeling der verrassin
gen. Het begon al met de 1—2-overwin-
ning van de HVL-reserves op Voorburg.
De Voorburgenaren deden op hun beurt
van zich spreken door het sterke WA,
dat op het ogenblik nog met een reële
kampioenskans de tweede plaats in de
overgangsklasse West-II inneemt, met
2—0 te kloppen. WA herstelde zich en
klopte HVL 2 met 20, waardoor de drie
ploegen gehjk eindigden. Zü kwamen
ieder nogmaals tegen elkaar uit in één
beslissende game. WA won nu zowel
van HVL-2 als van Voorburg en plaatste
zich dus alsnog voor de finales.
In een korte pauze bood voorzitter Zil-
verentant alle teams een aandenken aan
dit tournooi aan. Ook HVL werd niet
vergeten, want het ontving van WA een
fraaie tegel van het Amersfoortse wa
pen. terwijl de studentenploeg Punch
haar traditionele fles rumpunch niet
vergeten was!
Finale
In de finalepoule ontmoetten HVL en
PW elkaar voor de tweede maal binnen
24 uur! De avond daardoor hadden de
ploegen elkaar de leiding in de over
gangsklasse West III betwist. Had HVL
zich toen de sterkste betoond, nu was
dat ongetwijfeld PW. De roodwitten
speelden zonder Bonnet en Van Heek.
maar konden dat zeker niet als excuus
laten gelden, want PW miste aanvaller
Sieval.
Leurink speelde voor het net echter
voor twee! Zün smashes waren weer ou
derwets! Trouwens heel PW speelde een
betere wedstrüd dan de avond daarvoor,
terwül HVL daarentegen uitermate on
geïnteresseerd speelde. PW won dan ook
zeer gemakkelük (15-7, 15-8).
In de tweede wedstrüd kwamen HVL
en WA tegenover elkaar te staan. Ie
dereen verwachtte een gemakkelüke
zege voor de Amersfoorters. Dat pakte
echter anders uit, want vooral Tieleman
bleek er veel zin in te hebben en deze
speler kwam door zün enthousiasme
zelfs aanvallend tot redelüke prestaties.
Ook invaller Bouwman, die onder zeer
moeilüke omstandigheden (kersvers uit
de junioren en in te moeten vallen in
een vrij futloos spelend team) zün de
buut maakte, toonde uit het goede hout
gesneden te zün. Een speler, waarvan
HVL nog veel plezier kan beleven. WA
wilde vooral aanvallend het te mooi
doen en dat strafte HVL resoluut af
(15-13, 15-6). Wilden de Amersfoorters
nog een kans maken op de eerste pri.is
PAARDESPORT
Prix d' Amerique
voor Masina
De Franse hengst Masina heeft te
Vincennes de internationale draverü
„Prix d'Amerique" over een afstand van
2600 meter en begiftigd met 300000
nieuwe franken (230 000 gulden) gewon,
nen in een tüd van 3 min. 29.9 sec.
(km-tüd: 1.20.7). De tweede plaats was
voor Tornese, de derde voor Jocrisse en
de vierde voor Jariolain. Er verschenen
achttien dravers aan de start. Het win
nende paard werd gereden door Brohier,
de overige geplaatste paarden door res-
pectievelük Brighenti, Charles Mills en
Zamboni.
dan zouden zü PW met 20 moeten
kloppen. PW nam echter geen risico en
won de eerste set met ruim verschil
(15_7). De tweede set was heel wat
spannender. WA kwam zelfs met 12-14
voor, hetgeen toch nog niet voldoende
bleek, want het werd 1614 voor onze
stadgenoten, waardoor zü dit toernooi
op hun naam brachten. In de kleed
kamer reikte de HVL-voorzitter de prij
zen aan PW, HVL en WA uit, terwül
ook de heren scheidsrechters Voisin,
Wiarda en Stoltz niet vergeten werden.
Een spontaan applaus van de spelers
werd bovendien hun deel. Een leuk en
zeer zeker geslaagd toernooi, waarmee
HVL een streep zette onder de viering
van het 10-jarig bestaan.
Van het wielerfront
Dijkstra tweede
bij nieuwelingen
Nol Kloosterman, de nog Jonge ama
teur uit Leiden (Swift-Comblnatie) blüft
het als „crosser" uitstekend doen. Ook
gisteren in de cycle-cross te Made (Nrd.-
Brabant) over 25 km., waar het bar
koud was, reed hü uitstekend en eiste
achter de winnaar en kandidaat voor af
vaardiging naar de wereldkampioen
schappen Manus Brinkman de vüfde
piaats voor zich op.
Drie renners van de 35 deelnemers ga
ven de eerste ronden de toon aan: Jan
van Dük (Lisse), Frakking (de winnaar
van Kralingen» en M. Brinkman (Rot
terdam) Van dit drietal passeerde Frak
king zeven van de 13 ronden als eerste
de streep, hetgeen betekende dat de ren
ner uit Naarden de extra-prijs in ont
vangst mocht nemen. In de achtste ron
de stapte Jan van Dijk van de fiets: het
ging niet! Ruttenberg nam zün plaats
in de kopgroep over. In de 11e ronde
sprong Brinkman weg, maar later was de
groep van drie weer compleet. Dit bleef
zo tot in de laatste meters en de spurt
op de weg bracht de beslissing: 1. Brink
man met in zün wiel Frakking en Rut
tenberg. Vierde en vüfde werden Wil-
lemse (Nuth) en Kloosterman, 6. Bas-
tiaanse, 7. R. v. 't Klooster.
Bert Zoet, die aanvankelük ook aardig
gedraaid had, ging de laatste ronden
moeilijker rond en finishte als twaalfde.
SUCCESSEN
Bü de nieuwelingen (38 renners) ging
de strüd over 15 km. Het werd een nek-
aan-nekrace tussen de Hagenaar Ver
stappen en Dijkstra uit Noordwükerhout.
Ook hier besliste de spurt: 1. Verstappen
(34.15 min.), 2. Dükstra („De Bollen
streek"), 3. Goud (Dordrecht), 4. Bert
Smit tSassenheim - Swift), 5. v. d. Horst
(Stolwük), 6. Hogerheide, 7. P. v. En
gelen (Alphen - Swift).
De adspiranten, die gelük met de nieu
welingen gestart waren voor 9 km. (5
ronden) zagen hun winnaar Peter de
Jong uit Roelofarendsveen met de sterk
ste nieuwelingen meegaan. Toen de 5
ronden er voor de Swiftrenner opzaten
lag hü op de 5e plaats en zegevierde zo
doende onbedreigd in zün eigen catego
rie in de goede tüd van 24.20 min.
De Rotterdammer Mooiman werd met
grote achterstand (2 min.) tweede, ter
wül Van Beek (Hazerswoude - Swift)
derde werd en Wesselman (Roelof
arendsveen - Swift) vierde.
Nu Geesinh in Tokio is
Voor het eerst sinds vele jaren
prijkt de naam Geesink niet op de
lijst van de Nederlandse judokam
pioenen. De Utrechtse judoreus
kon zondag in Amsterdam zijn titel
niet verdedigen omdat hij zich in
Tokio voorbereidt op de Europese
kampioenschappen, die half mei in
Milaan worden gehouden. Boven
dien is de Japanse reis van Gee
sink bedoeld om ervaring op te
doen voor de wereldkampioen
schappen, die voor het eerst in de
geschiedenis buiten Japan worden
gehouden, namelijk op 1 en 2
december in Parijs.
De strüd in het zwaargewicht lever
de nu een grote verrassing op. De 20-
Jarige Hagenaar Gouweleeuw, drager van
de bruine band. overwon in de finale
de sterker geachte zwarte bander Zappey
door een achtste heupworp. Verrassingen
waren trouwens aan de orde van de dag.
In het lichtgewicht werd de oud-Euro-
Gouweleeuw heeft Zappey in een
beslissende greep en is hiermede
verrassend kampioen van Neder
land zwaargewicht (bij afwezigheid
van Anton Geesink).
pese kampioen Bonte al in zün eerste
partü binnen enkele seconden door de
Groninger Boulens uitgeschakeld. En ook
de nederlaag van de veelvoudige inter
national Van Ierland in de kwartfinale
van het zwaargewicht tegen de Utrech
ter Stroes was niet voorzien.
In het middengewicht bleef de titel
bü de oud-Europese kampioen Hein Es-
sink, die in de finale echter büzonder
veel tegenstand ondervond van de brui
ne band Schippers uit Dordrecht. De
titel in het lichtgewicht tenslotte was
voor de Eindhovenaar Van de Mortel,
die in de slotpartü tegen de Zwollenaar
Wolfs op beslissing winnaar werd.
Bü de Junioren werden voorlopig twee
titels toegekend: in het lichtgewicht aan
de Amsterdammer Knemeüer en in het
middengewicht aan zün stadgenoot Rob
Paanen. Diens broer Oscar zal nog even
moeten wachten of hü de zwaargewicht-
Leidse studenten
beste skiërs
De afgelopen dagen zün in Tauplitz
de Nederlandse studenten ski kampioen
schappen gehouden. De wedstrüden be
vatten zowel een individueel als een
stedenklassement. Beide klassementen
werden gemaakt aan de hand van twee
reuzenslaloms en een speciale slalom. De
eerste plaats in het stedenklassement
was voor Leiden. Groningen werd twee
de, terwül Delft en Wageningen ex
aequo als derde werden geklasseerd.
De Individuele uitslag was: 1. O.
Schreuder (Leiden), 2. F. van der
Schaar (Amsterdam) 3. F X)eiters (Am
sterdam)
Bridgeclub De Sleutels
Groep A:
1. AukesVerkuil 52% pnt (3): 2. De
Jongv. d. Plas 51 pnt (2); 3. Biesot
Brenninkmeyer 41% pnt (4); 4. Vryen-
hoekv. Helvert 40% pnt (6); 5. Ber
gersDe Vries 39 pnt (5). 6. Seller
Koning 38 pnt (7); 7. Goutierv. d. Star
38 pnt (1); 8. v. WeizenReekers 35Vi
pnt. (8).
Groep B:
1. Staal—v. Wingen sr. 48% pnt.
2. mevr. KuklerRobbers 47 Va pnt (1);
3. BeugelsdükJongkind 45 pnt. <2);
4. dames VrüehoekDerogee 42pnt.
(5); 5 HoekmanKuiper 42 pnt. (^4);
6. dames BernardBon 38 pnt. (8); 7.
Lepelaar—Boogaard 37% pnt. (7); 8.
KlinkenbergSmittenaar 35 pnt. (6).
Groep C:
1. JansenDe Jong 53% pnt. (2); 2
mevr. en hr. Harloff 53 pnt. (3); 3 Mid
delhamBernard 53 pnt. (1); 4. v. d.
SteenKappers 52% pnt. (9); 5. echt
paar Dik 50% pnt (4). 6. Blansjaar
Kop 50% pnt. (6). 7. KleinjanGewalt
50 pnt. (5); 8. echtpaar Saey 48 pnt.
(8); 9. mej. v. Gamerenpartner 46 pnt.
(10); 10. echtpaar v. Kempen 43 pnt (7).
Bridgeclub VOG
De uitslag van de 13e ronde van de
viertallencompetitie luidt:
Hoofdklasse: Team Slegtenhorst wint
van team Nievaart met 24 punten, team
Raar wint van team Huys met 7 punten;
team Tjalkens gelük met team Brakel
3 punten Brakel.
Eerste-klas: Team Den Daas wint van
team Caro met 19 punten; team Kla-
renbosch wint van team Versteeg met
12 punten; team Galjaard wint van
team Dofferhof met 12 punten; team
Lagas wint van team Bosscha met 4 p.
Tweedeklas: Team De Tombe wint
van team v. Gelderen met 15 punten;
team Wendt wint van team De Ruyter
met 7 punten; team Kruizinga wint van
team Boom met 34 punten.
De Duitse tennisleraren (tot 25
Jaar) hebben de ontmoeting met hun
Nederlandse collega's, die zaterdag en
zondag in de sporthal in Coevorden
werd gehouden, met 8—0 gewonnen.
titel definitief zün bezit mag noemen,
want na de finale diende de Eindhove
naar Smits een protest in, dat nog be
handeld moet worden.
