Snel gaar-bord klaar «Molenaar
Enthousiasme voor K. en G. in
prachtig bezette Stadsgehoorzaal
FILMS
Hoog niveau der huidige korpsen
Tentoonstelling werken leden
van Ars Aemula Naturae
Kerkelijk Le ven
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 28 januari 1961
Tweede blad no. 30266
Advertentie
MOLENAARS
kindermeel
in 4 variaties:
Gewijzigde instelling van mens en jeugd
In onze letterkunde van het einde der vorige eeuw en ook nog daarna stuit men
meermalen op satires en smaalpartüen, die zangverenigingen, fanfares en zo meer
tot doelwit nemen. Het moet daar destijds dan ook dikwijls „op z'n boerefluitjes"
zijn toegegaan. De oorzaak van de belachelijkheid moet wel het meest in de
leiding te zoeken zijn geweest, die al te dikwijls vakbekwaamheid en daardoor
gezag heeft gemist. Hoe is dit nu allemaal anders geworden!
Dit „anders" is in tweeërlei te vin
den. Allereerst in de onschatbare waarde
voor de vaderlandse cultuur van de hui
dige militaire korpsen. Voor deze streek
des lands geldt dit Mariniers en Militai
re Kapel. Deze korpsen zijn reservoirs
van vaklieden met conservatorium-scho
ling. Het herhaalt zich voortdurend, dat
we in leden van deze staven pedagogen
met verrassende capaciteiten dienen te
erkennen.
Het is dan ook niet meer dan vanzelf
sprekend, dat men juist hen aan het
hoofd stelt van formaties en bewegingen
die als uitdrukkingsmiddel enig blaasin
strument hebben verkozen. Temidden
van zulke formaties bevinden zich ook
idealistische jeugdbewegingen als K. en
G., dat in z'n ruim 30-jarig bestaan op
veroverende wijze de sympathieën zowel
van overheid als bevolking heeft geoogst
en tot een prachtig korps mocht uit
groeien. Als het z'n uitvoeringen geeft,
kan de grote Stadszaal te klein zijn voor
de publieke belangstelling.
Het tweede „andere" element ligt in
de gewijzigde amateuristische instel
ling van de mens zélf en, in het geheel
niet minder, van de jeugd zélf. Men ziet
namelijk een drang in allerlei kernen
der maatschappij tot élite-vorming en
deze is bij de jongeren nog het voorbeel-
digst. De .ontaarding' ten spijtw aarover
het „gemengd nieuws" regelmatig rap
porteert, hunkert de jeugd op een brede
schaal naar een leiding die zij respecte
ren kan en heeft zij het vermogen be
houden om op het goede, - mits dit maar
op een juiste en dus pedagogische wijze
tot haar komt - ook goed te reageren.
Aan mannen als Freysen en Schwed-
ler, en mogen we ook Bosveld erbij noe
men, is niet alleen K. en G. enorm veel
dank verschuldigd, maar evenzeer de
Leidse gemeenschap. Want K. en G.
werd daarvan een der onmisbare orga
nismen. En gisteren tijdens de uitvoering
heeft in ieders gedachten ook de naam
Jo van Leeuwen geleefd, de onlangs
overleden oud-voorzitter. Van hem stond
in het voorwoord van het programma
geschreven: „de meest harde werker
voor onze vereniging, die wjj gehad heb
ben".
toen we er waren, bleken de laatste
klanken verklonken
„Jong K. en G." heeft instrumentaal
een serie populaire soldatensongs en vo
caal een overzicht van het soldatenlied
met de daaromheen hangende romantiek
ten beste gegeven. De „Senioren" her
haalden hun concourssuccessen van 1960
en hielden de zaal in spanning met „top
hits uit het heden en verleden". Jong en
oud hebben zich ook als vanouds bij el
kaar gevoegd. We kunnen de defilé's on
der Freysen noemen met de erbij
gecomponeerde tamboersmuziek van
Schwedler, de Lisa-wals, de Florida- en
Vrijheidsmarsen en als extra Freysens
3 oktober-mars. Aparte applausjes heb
ben vier super-verdienstelijke tamboer-
tjes op zich geladen.
Rien de Reede, vermaarde figuur in
de Leidse jeugdcultuur, solieerde op
nieuw, aan de piano gesecondeerd door
Ada van der Bent, al evenzeer een der
jeugd-coryfeeën. Rien speelde „Scher-
zetto" van de Rus César Cui, op dwars
fluit of piccolo: dat weten we niet pre
cies. Wel dat het van beide voortreffe
lijk moet zijn geweest, want dat is ons
uit ervaring bekend.
Na de pauze was de Toneelgroep „Stu
dio" bedrijvig door, onder regie van
Ferd. Sterneberg, het detective-spel „De
Kluis" van Agatha Christie over het
voetlicht te brengen.
V.
Geveilde percelen
Ten over staan van Notaris W. S.
Jongsma te Leiden.
De buitenplaats „Bloemlust" Mors-
weg 66 in bod: f 65.000.- koper: A C.
Duyvestijn te Wassenaar, q.q. voor:
f 82.000-
Ten overstaan van Mr. S. M. Bran
denberg, waarnemende het vacante
kantoor mn Notaris J. Fuhri Snethlage
te Leiden.
Huis en erf Leuvenstraat 17 in bod:
f 4.000.- koopster Mw. E. J. M. vau
Haasteren te Leidien, q.q. voor: f4000,-
In de Lakenhal
Historische traditie waardig voortgezet
Dat het thans ongeveer 250 jaar oude Leidse schilder- en tekengenootschap „Ars
Aemula Naturea" indertijd opgericht door Frans van Mieris, nog altijd een vitaal
leven leidt, bewijst de gisteren in het „De Lakenhal" geopende tentoonstelling van
werken zijner leden. Men kan zonder reserve vaststellen, dat het niveau van het
ingezondene ieder jaar stijgende is: veelvuldige bewijzen daarvan zijn aan te
tonen!
Eerst iets over het genoemde genootschap, dat sinds de oorlog weer een
opmerkelijke uitbouw heeft ondergaan. Voor de adspirant-leden zijn er niet
minder dan vier cursussen, te weten „beginnend tekenen", „modelklasse", „schil
deren" en „boetseren".
Hieraan nemen ongeveer 70 leden deel. Daarnaast bundelt „Ars" het werk
der z.g. „werkende leden", amateurs zowel als beroepsschilders. Via de cursussen
hebben velen reeds met succes de weg naar het „vak" gevonden.
Tallozen hebben aan „Ars" véél te danken, speciaal omdat het onderwijs, in de
hand gelegd van voortreffelijke leraren, van uitnemend gehalte is!
NED. HERV. KERK
Beroepen te Glessen Oudekerk J. Mans-
j velt, vicaris te Lisse; te Grootegast
I (toez.) W. Ch. Jansen te Warfhuizen; te
I Vuren en Dalem (toez.) W. Chr. Klum-
per, vicaris te Rotterdam-Overschle; te
Wilnls (toez.) M. J. G. van der Velden
te Nleuwpoort.
CHR. GEREF. KERKEN
Tweetal te Kerkwerve H. C. van der
Ent te Rotterdam-west en J. M. Visser te
Dokkum. Beroepen te Noordeloos C. Ver-
hage te Hllversum-centrum.
GEREF. GEMEENTEN
Tweetal te Nieuw-Befjerland Chr. van
i Dam te Rotterdam-centrum en G. Zwerus
te Norwich (Ontario, Canada) (voorheen
te Mlddelharnls)Bedankt voor Lethbrld-
£e (Canada) G. Zwerus te Norwich (On-
irlo, Canada)
SYNODE GEREF. KERKEN
De kerkeraad van de Geref. Kerk
van Apeldoorn heeft de generale synode
i bijeengeroepen tegen dinsdagmorgen 16
1 mei in de kerk aan de Brinklaan. Het is
voor het eerst, dat de synode in Apel-
I doorn bijeenkomt.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Petrus Gerardus, zn. van W. vanDufjn
en J. H. M. de Winter; Teunls, zn. van
J. de Vogel en A. T. Hazenoot; Peter, zn.
van W. I. Wasslnk en F. van den Berg;
Bea, dr. van A. Keijzer en G. van Leeuwen
ONDERTROUWD
G. J. Hendriks en G. A. Sommeling; P.
W. H. Buisman en R. Lahr; M. Cohen
en E. C. M. Teske; D. S. King en C. E.
M. Brouwer; H. A. van der Water en E.
Spies; G. J. Heeren en F. Blok; I. J. R.
Dest en J. P. M. van Winden; J. P. Leer
touwer en C. G. T. van Dijk; C. van der
Keur en A. E. Benvenutl; L. Messer-
schmldt en H. W. van der Kwaak; L.
Chaudron en M. Heruer; H. van de eBrg
en S. K. Brulnsma; J. H. Hendricks en
P. H. van Leeuwen.
OVERLEDEN
A. C. Eradus. 34 Jaar, man; S. W. F.
Harteveld, 64 Jaar. echtgen. van C. Hes;
C. van Hameren, 71 Jaar, wed. van L. P.
van Amsterdam; L. Kuljt, 76 Jaar, wed.
van A. van der Bent; A. Westhoek. 48
Sar, echtgen. van J. R. van Dekken; A.
van Dam, 74 Jaar, echtgen. van C. J.
Smit.
Bovenstaand schilderij is de
nieuwste aanwinst van het Stede
lijk Museum „De Lakenhal": „De
kraamkamer", een werk van de
Leidse „fijnschilder Matthijs Nai-
veu (1647-1721?), van wie reeds
meerdere stukken het museum sie
ren. Directeur Van Wessem was zo
gelukkig het te kunnen kopen van
de kunsthandel Nijstad te Den
Haag; oorspronkelijk stamt het uit
Londen.
Het geheel getuigt van een bijzon
dere kleurgevoeligheid, terwijl de
onderscheidene figuren een harmo
nische plaats in het geheel innemen.
Matthijs Naiveu was een der be
langrijkste leerlingen van Gerard
Het verhaal van Ruth
Verdienstelijke verfilming
van Bijbelse geschiedenis
Luxor Enkele jaren geleden ont
ketende „De tien geboden' in de film
wereld een ware bijbel-rage en het zal
nog jaren duren voordat uit het Oude
en Nieuwe Testament geen stof meer
kan worden geput voor een nieuw pak
kend en breed in kleuren uitgemeten Ci-
nemascoop-spektakel. Het typische bij dit
soort films is, dat de makers ervan er
kennelijk op vertrouwen dat het bio
scooppubliek niet al te bijbelvast is; zij
schrikken tenminste niet terug voor fei
tenverdraaiing en opsmuk.
Ook regisseur Henry Koster is in „Het
verhaal van Ruth" niet ontkomen aan
een zekere dramatisering van de op
zichzelf toch al zo schone en boeiende
geschiedenis van de joodse vrouw Nao
mi en haar Moabietische schoondochter
Ruth, de stammoeder van het geslacht
David. Het begin van de film is zelfs
puur eastern: pompeuze tempelscènes,
harde slavernij-karweien en kille moord
partijen.
Maar als de echtgenote van Naomi en
haar beide zoons op gewelddadige wijze
om het leven zijn gekomen en zij samen
met haar tot het joodse geloof bekeerde
schoondochter naar haar vaderland Pa
lestina reist, komt er niet alleen een
keer in het verhaal, maar ook in de
film. Koster heeft het bijbelgedeelte dat
dan volgt verdienstelijk en nogal waar
heidsgetrouw en beslist zeer schilder
achtig verfilmd. Het is dan ook het
tweede gedeelte van deze film dat hem
uitheft boven andere produkten in dit
genre! Merkwaardig dat juist een sobere
verfilming van een bijbelgedeelte zo kan
boeien. Maar altijd boeiender blijft niet
temin het authentieke bijbelverhaal.
„Vlammen over India"
Spanning en avontuur
LIDO „Vlammen over India" is een
film, waar de liefhebbers van avontuur
en spanning hun hart aan op kunnen
halen. Het is bovendien een film, die
in zijn genre ver boven de middelmaat
uitsteekt. Fraai in beeld gebrachte
massascenes worden afgewisseld door
boeiende dialogen over de oorlog, het
Deze tentoonstelling, welke tot en met
20 februari duurt, is gisterenavond inge
leid door directeur Van Wessem. Hij
wees er speciaal op, welke grote kansen
„Ars" zowel voor amateurs als vakmen
sen biedt, waarna de voorzitter van ,Ars',
de heer J. B. Volkers dank bracht een
de Lakenhaldirectie voor de verleende
gastvrijheid, evenals aan de inzenders.
Tot zijn grote spijt was bu*-^'.meester
jhr. mr. H. F. van Kinschot, .e „Ars"
steeds zulk een warm hart toedraagt,
verhinderd de tentoonstelling te openen.
Dit voor de eerste maal!
Wij kunnen een bezoek aan deze „Ars"
exposcitie van harte aanraden. Zij geeft
een uitnemende indruk van de con
stante arbeid der leden, die naar steeds
hoger doel streven en daarin gelukkig
ook slagen! De aloude historische repu
tatie van „Ars" vindt een waardige en
nobele voortzetting! H.
VAN DEZE WEEK
imperialisme en het rassenprobleem.
De film krijgt door die dialogen een
moraliserend tintje, gelukkig te opzet
telijk om hinderlijk te worden.
Het verhaal speelt zich af in net
door onderlinge strijd verdeelde India
van het begin van deze eeuw. Moslems
en Hindoes bestrijden elkaar. En daar
tussen staan de Engelsen. De deels ge
hate. de deels geaccepteerde, maar
nooit de geliefde Engelsen.
Een Engelse kapitein krijgt opdracht
om een 5-jarige Hindoeprins uit het
door benden bedreigde Haserabad te
brengen. Er rest nog slechts èèn gam
mel locomotiefje en een niet veel bete
re wagon om dit waagstuk te kunnen
volbrengen.
Dat dit lukt zal iedereen begrijpen.
Maar dat het waagstuk niet kan wor
den volbracht zonder niet geringe ge
varen te overwinnen is ook wel duide
lijk. En als men dan weet. dat de pas
sagiers tezamen 'n wel heel gemend
gezelschap vormen. Zoals de journalist
zoon van een Hollandse moeder en een
Indonesiër, vol lhaat tegen de Engelsen
en een overtuigd Moslem die door het
feit. dat hij halfbloed is niet door de
Moslems wordt geaccepteerd. En de
wapenhandelaar, die nog nooit met een
geweer heeft geschoten, de Engelse na
tionaliteit heeft en met een even gerust
geweten wapens aan de Engelsen als
aan de opstandelingen levert. Dan is
daar nog de gouvernante van 't prinsje,
een Amerikaanse, die pas haar man
heeft verloren en de beroepssoldaat, de
Engelse kapitein.
Het kan bijna niet anders of er moe
ten wel spanningen ontstaan tussen de
passagiers onderling. Hetgeen de
spanning-om-de-spanning alleen nog
maar verhoogt
„De spionne van Berlijn"
Liefde haat, verraad
REX Talloos zijn ze: de verhalen
over spionnen. Hun avonturen vormen
een dankbaar objeot voor de filmma
kers. Met hier en daar een vleugje
extra haat, een zuchtje meer zoete ro
mantiek eraan toegevoegd. Heerlijk
spannend zijn ze ook. In heel wat
scènes komt de revolver of het ma
chinepistool er aan te pas
Vrouwen zijn zo verleidelijk als spi
onnen. Zij zijn maar al te gauw ge
neigd „twee heren" te dienen. En die
mannen verdenken onze spionnen in
het begin natuurlijk nog niet. Zij zijn
zo knap en charmant. Ze speelt haar
rol goed. Er zijn helaas voor deze da
mes ook manspersonen, die him vrou
welijke onschuldigheid ..door" hebben.
De zaak wordt aan het rollen gebracht.
Verschrikkelijk is de wraak. „Die
feurrote Baronesse" is de spionne van
Berlijn. Zij is voor de Engelsen op zoek
naar de Duitse atoomvorderingen. Het
is 1944. Het einde van Hitiers rijk is
nabij. Toch stelt zij zich voor door
middel van een hevig op haar verliefde
officier in verbinding met de Sicher-
heitsdienst. Is zij op weg de Engelsen
te verraden? Ach als u weet. dat zij
hevig is gecharmeerd door een Engels
agent dan begrijpt u het wel. Alles
heeft zij voor hem over. Zij waagt
zich zelfs in het hol van de leeuw.
Dawn Addams speelt de rol van
deze spionne in Berlijn. Haar tegen
spelers zijn Joachim Fuchsberger en
Hans Nielsen.
Hiiii'eringicelikende
„STEM IN MIST"
TRIANON Regisseur David Mil
ler heeft in deze film een ijzingwek
kende sfeer weten te scheppen, die
de spanning van Hitchcocks werk
hier en daar zelfs overtreft. Met be
trekkelijk subtiele middelen ontstaat
die echte atmosfeer vol huivering,
die de toeschouwer er bijna toe
brengt voorzichtig om te kijken
Wat de jeugdige, knappe, schatrijke
Kit Preston de in Amerika geboren
echtgenote van de Britse bankier Pres
ton, in korte tijd doormaakt, is dan ook
niet iets. dat haar op haar gemak kan
stellen in het nieuwe land: zij hoort in
de mist een hoge, zangerige stem, die
haar spoedige dood aankondigt en thuis
wordt zij herhaaldelijk opgebeld met de
zelfde dreigende mededeling. De jonge
Amerikaanse vrouw, een voortreffelijke
rol van Doris Day, geraakt langzamer
hand in een toestand van overspan
ning en de kalmerende woorden van haar
echtgenoot noch de bemoeiingen van
Scotland Yard zijn in staat haar op
haar gemak te stellen. Maar die dreigen
de stem is niet het enige: er zijn blijk
baar nog anderen, die haar naar het le
ven schijnen te staan. Wie dan ook een
film zoekt, waarin de spanning tot het
uiterste wordt opgevoerd, waarin bo
vendien allerlei mogelijkheden openblij
ven zodat er wat te „raden" blijft en
wie tenslotte een zeer onverwachte ont
knoping wenst, komt met deze film voor
meer dan honderd procent aan zijn trek!
Het slot bv. is zó verrassend, dat zeer
vermoedelijk niemand aan déze moge
lijkheid heeft gedacht. Wat de spanning
ongemerkt opvoert is de bescherming,
die de bedreigde Kit op kritieke ogen
blikken krijgt van een sympathieke
vriend, waardoor een sterke contrast
werking ontstond. „Een stem in de mist"
verdient tenvolle de titel van „meester-
thriller". Doris Day, Rex Harrison en
John Gavin in de hoofdrollen bleken vol
komen voor hun vaak moeilijke taak be
rekend.
Losbandige liefde
Drievoudig liefdesspel
Casino Het is met de ..Nouvelle va-
que" al net als met alle stromingen in
de filmwereld, niet iedere Franse filmer,
die tot deze groep gerekend kan worden,
is het gegeven een bijzondere film, het
zij naar inhoud, hetzij naar vorm te
maken. Niet allemaal bezitten zij de ga
ve zo indringend te werken als Chabrol,
zo fascinerend als Resnais of zo gaaf als
Truffaut. Dat kan men deze week zien
in het theater aan de Hogewoerd, waar
een produkt van Jacques Doniol Val-
croze draait. Een ding heeft hij met zijn
collega's zeker gemeen, hij benadert zijn
onderwerp met een schokkende vrijmoe
digheid. Maar wij hebben ons niet aan
de indruk kunnen onttrekken dat Jac
ques Doniol Valcroze deze vrijmoedigheid
meer gebruikt heeft om op 'n nogal goed
kope manier te speculeren op de zucht
naar erotiek en sensatie bij 'ndeel van het
bioscooppubliek. Niet overal kan hij
waar maken, dat de hartstochtelijke
scènes onmisbare schakels vormen in
zijn filmketen. Daardoor krijgt zijn rol
prent bovendien een opvallend gebrek
aan tempo en een stotende geforceerd
heid.
Trouwens, wat dat betreft onderscheidt
deze filmer zich toch van zijn medestan
ders en de .Nouvelle Vaque". Men zal
moeilijk kunnen volhouden, dat hij het
leven heeft betrapt door het simpelweg
na te spelen. Daarvoor is de wijze, waar
op hij de drie vrouwen en drie mannen
in het kasteel bijeen laat komen te toe
vallig.
Minder toevallig is wellicht de conse
quentie van dit samenzijn.
De mannen en vrouwen hebben in hun
luxueus barokke tehuis een weekeinde
niets te doen. Derhalve laten zij zich
rustig drijven op de golven van hun
hartstocht. De huisknecht maakt het
dienstmeisje agressief het hof. de jonge
notaris speelt met de liefde jegens een
charmante gaste en haar vriend ver
drijft de tijd in gezelschap van de gast-
vrouwe. Volgens de ongeschreven wetten
van de „Nouvelle Vaque" mag de fil
mer niet moraliseren. Hij moet volstaan
met het gadeslaan van zijn hoofdper
sonen in hun gevaarlijk spel met de
liefde. Maar Jacques Doniol Valcroze
heeft zich toch niet laten weerhouden
zijn toeschouwers voor te houden, dat
bij zo'n spel vaak grote verliezen geïn
casseerd moeten worden. In een enkel
geval kunnen de ontwaakte gevoelens
ergens nog wel een grond vinden voor
een consolidatie van de geschapen ver
houding, maar dikwijls blijken beide par
tijen het spel verloren te hebben.
Wij zeiden het reeds. Jacques Doniol
Valcroze heeft dat drievoudige spel met
de liefde zeer breedvoerig uitgemeten, te
breed naar ons gevoel. In sommige ge
deelten toont hij zich een gedegen vak
man. Een man, die met filmmiddelen
vertelt, wat hij wil zeggen. Maar niet
overal kan hij deze indruk bevestigen en
door dat al eerder genoemde gebrek aan
tempo is de continuiteit in zijn werk
nogal eens zoek. Het sterkst zijn wij
eigenlijk nog geimponeerd door de ge
voelige creatie van Alexandra Stewadt,
een jong sterretje, dat inmiddels de weg
naar Hollywood al heeft ondekt. Zij
speelt in deze film de rol van het lieve
meisje, dat tenslotte in het spel de
zwaarste verliezer blijkt te zijn.
„De maagdenbron
Meesterlijk!
Dou: zijn zedenscliilderijheeft
een omvang van 70 bij 86 .cm
Voorzeker kunnen wij getuigen van
een belangrijke „vondst", waarmee
wij de directie van „De Lakenhal
van harte mogen gelukwensen1
Studio Ingmar Bergman's „De
maagdenbron" heeft in de afgelopen
week zoveel geïnteresseerde bezoekers ge
trokken. dat een prolongatie onmogelijk
kon uitblijven. Geen wonder, want deze
sublieme film, waarover wij verleden week
uitvoerig onze grote bewondering te ken
nen gaven, verdient onvoorwaardelijk
het predicaat .meesterlijk".
Ingmar Bergman heeft er zijn uitzon
derlijke regisseurskwaliteiten ten volle
mee bevestigd.
Het spijt ons niet in staat te zijn om
over de uitvoering als zodanig een ver
slag te geven. Op weg erheen verhin
derde een overigens onbetekenend onge
val ons tijdig de zaal te bereiken en
AANBESTEDINGEN
ACAD. ZIEKENHUIS
De Rijksgebouwendienst heeft onder
hands aanbesteed het uitvoeren van
binnenverfwerken in de afdeling inter
ne geneeskunde van het Acad. Zieken
huis. Er werd als volgt ingeschreven:
W. J. Pasman en Zn., Leiden f. 26.000;
Geor Van der Nat. Leiden f. 25.768; H.
Koning, Leiden f. 25.200; fa. S. C. Bur-
gy. Leiden f. 24.588; idem van het uit-
voeren van bouwkundige werken voor
het maken van een lift in de afdeling
kindergeneeskunde: NV v/h fa. Bik en
Breedeveld, Leiden f. 18.600; K. Burgy,
Oegstgeest f. 18.279; J. C. Mak, Rotter
dam f. 17900; J. M. v. Blijswijk NV.
Scheveningen f. 15.940
Het uitvoeren van bouwkundige wer
ken t.b.v. de aanleg van een lift in het
huishoudelijk gebouw van het A.Z. is
opgedragen aan K. Burgy te Oegstgeest
(f. 11.995).
De gemeente Naarden heeft hat
maken van grondwerken, riolering, fun
dering, asfaltdeklagen etc. in het uit
breidingsplan Zuidwest gegund aan het
aannemersbedrijf Gebr. Schouls alhier
(f. 245.000).
Niet minder dan 76 werken, waar
onder ook plastiek, zijn op deze expositie
vertegenwoordigd, afkomstig van onge
veer veertig leden, die deze geheel zelf
standig tot stand brachten.
Ook enige leraren zonden in. Van hen
willen wij noemen de heer F. Reitman,
wiens naaktstudies getuigen van groot
vakmanschap, vormkennis, knap tech
nisch vermogen, gevoeligheid en spiri
tuele gespannenheid. Het is niet wel
mogelijk alle inzenders te noemen. En
kele van hen zijn W. H. Mühlstaff, wiens
precieus uitgewerkte potloodtekening
van het Leidse „Loridanshofje" volgens
de traditie van Verster genoemd dient
Ook zijn olieverfschilderij „Visage my-
stère" bezit opvallende kwaliteiten. Vaji
voorzitter J. B. Volkers is een drietal
markante tekeningen (Oostindische
inkt) aanwezig, suggestief en raak,
waarbij hij uitsluitend het materiaal laat
spreken. Karakteristiek getypeerd (Sibe
risch krijt) zijn de portretten van me
vrouw H. Milikowsky-de Raat: het hoge
gehalte hiervan is onmiskenbaar. Lucia
Steinbach schijnt met baar tekeningen
(Duinrell en Bomeneen andere en
sterkere richting in te'slaan dan tot nu
toe. Kees Buurman is o.a. vertegenwoor
digd met enige treffende zelfportretten.
Rein Dool met een olieverfportret en
enige tekeningen (landschap bij Leiden
en Curasao), die evenals dat bij Buur
man het geval is, zijn talent bevestigen.
Een nog héél jeugdige inzender is Kees
Doove, wiens aquarellen (o.a. „Gezicht
op Leiden") veelbelovende kwaliteiten
aanwijzen.
De glazenierster Julia Braendle, lera
res aan „Ars", demonstreert haar voor
onze stad nieuwe gemengde techniek
.opaalglas met olieverf' en bereikt daar
mee interessante resultaten. Een ander
facet van haar veelzijdigheid openbaart
zich in haar olieverf „Polderlandschap".
In dit korte overzicht noteren wij nog
de namen van de dames P. Nanninga-
In de Betoü (potloodtekeningen) van in
drukken uit Zuid-Limburg en E. Lech-
ner-Oosterman, wier olieverven speciaal
haar charmant „Merelnest", onze inte
resse opwekten.
Frans van Leeuwen zond enige opmer
kelijke aquarellen (Duinlandschappen)
in, van Gerrit van der Post noemen wij
zijn sensitieve gipsen portretkop van
van Margo B. Met een „Landschap bij
Arles" toont ook Will Tweehuyzen, wat
hij waard is! Aquarellen van Kees de
Jager en pentekeningen (Oude man)
van Bert Jonk trekken eveneens de aan
dacht.
Wij laten het hierbij. Anderen komen
wellicht een volgend maal voor aparte
vermelding in aanmerking. Voorgaande
opsomming zij genoeg, om aan te tonen,
dat deze „Ars"-expositie vele waarde
volle kwaliteiten inhoudt, waarmee onze
stad niet voor niets hadden wij de
„Leidse school" volop eer kan inleg
gen!
