GRIEP!
uantaiiamo is op z'n lioede, zonder
i alarmtoestand te verkeren....
„Schema van rassenbeginsel bij de
Zuidafrikaanse kerken doorbroken"
Chefarine ,4
CUBA IN DE POLITIEKE BRANDING (2)
ant de Amerikaanse mariniers blijven rusti
n liun vrije tijd hun partijtjes rugby spelen
8
astro goochelt met dollars
ii pesos en vaart er wel bij
ttbanen worden
gefouilleerd
Thorneycroft lanceert in Bonn
plan voor bouw van Europees
straalpassagiersvliegtuig
Prof. Niesel over resultaat van
conferentie van de Wereldraad
Haanstra voorzitter
jury
filmfestival
ericht 1 maart 1860
Dinsdag 10 januari 1961
Vierde blad no. 30250
(Door Jlm Bishop)
KORT GEDING OM BOEK
Vrijdag a.s. dient voor de president
van de rechtbank in Den Haag een
kort geding, dat een uitgeverij (Ten Ha
gen) en een auteur (F. W. van Gulick)
hebben aangespannen tegen drie jour
nalisten, die bezwaren hebben gemaakt
tegen een boek over Nederlandse kaste
len en landhuizen, dat is ui tgegeven
door de eisende uitgeverij en verschenen
is onder de naam van de eisende auteur.
De drie gedagvaarde journalisten heb
ben namelijk in een brief aan een aan
tal Nederlandse dag- en weekbladen be
weerd, dat niet de auteur, onder wiens
naam het boek is verschenen, maar zij -
zelve de artikelen hebben geschreven die
in dit boek zijn opgenomen.
Eisers in het kort geding willen her
roeping van deze brief en eerherstel voor
de auteur wiens naam op het boek staat.
tr Cubaanse kooplieden liepen tegen twaalf
I middags de officiersclub van Guantanamo
n. Ze spraken te vlug en te luid, zoals ner
en bezorgde mensen soms doen. Twee jaar
jn waren ze nog rijk. De 26 juli aan de
gekomen revolutionaire regering confis-
t echter alles, behalve armoede, zodat deze
pannen thans met scheermesjes, drank en
lentten.
el, Raul en Che (Raul, Fidel Cairo's broer,
er van Financiën, en Che Guevara, minister
van Economische Zaken) zaten in een bootje", zei
de dikste van het viertal, die hevig transpireerde.
„Een storm stak op en het bootje zonk. En wie
werd gered?"
Voordat iemand kon antwoorden, riep hij luid:
„Cuba!"
Iedereen lachte.
Het is natuurlijk bést mogelijk, dat hij 't zelfde
grapje ook in Havanna vertelt en dat dan Eisen
hower, Kennedy en Nixon in de boot zitten
omstreeks het middaguur is het meestal rustig op de basis als
irpedojagers zijn uitgevaren. Lange, slanke raketten worden de
jngeschoten om even later met hun neus naar beneden in de
ie zee terecht te komen, op zoek naar zich schuil houdende
leeërs. Nabij de haven wedijvert de eeuwige vlam met de zon.
jt twee sterren getooide vlag van admiraal Allan Smith wappert
't hoge vlaggemast bij het administratiegebouw.
Bamo lijkt op een hoekig stuk-
token jade. De basis is onge
il tot zes mijl in het vierkant.
Cis in 'tmidden, waar de hel-
uwe Caraibische zee het land
Iringt. De baai is één van 's
.beste open havens. De gemid-
lepte is 33 voet (10 meter), ter-
i vaargeulen tenminste 40 voet
n. Zelfs de Queen Elizabeth zou
anker kunnen gaan! Pal bui-
smalle haveningang duikt de
m 3.400 voet naar beneden,
üna ligt aan 't ene einde van Cu-
tatanamo ligt er 725 mijl zuid-
t van, grenzend aan de zee
teen Cuba en Haiti,
op Guantanamo, heeft niemand
Int betrokken bij een kanon.
Hjden over zachtglooiende heu-
•Jne kinderen worden naar school
t, de Victory Hill lagere school,
•tere kinderen gaan naar de
I T. Sampson High school.
•rane Hill staren officieren en
fcppen naar de radarschermen,
i op puntjes, die uit het gebied
t Sierra Maestra gebergte zou-
pnen naderen. Er valt echter
feel puntje te ontwaren.
Mariniers patrouilleren
Ids is op z'n hoede, zonder in
bestand te verkeren. Soldaten
m 't licht van schijnwerpers en
vrije uren voetbal of rugby.
Merd mariniers patrouilleren
<4 mijl draadversperring.
moeilijkheden mochten komen,
Wtanamo van zich afslaan en
Angers verdrijven met kruisers
pedobootjagers, bewapend met
met Jet-bommenwerpers en
M. eenzame groep van twee-
I mariniers onder bevel van ko-
Belman.
èrkelijke tegenaanval een ge
lvuurkracht vanuit de lucht en
w zee en het land zal ge-
fden vanuit het hoofdkwartier
fairaal Robert Dennison in Nor-
tennison, een man met zwart
1 met een brede glimlach, heeft
pon en is onder andere Atlan-
Pperbevelhebber van de NAVO.
poft niet, dat Castro een oorlog
«tenen. Maar toch, toen de ad-
met zijn Convair, die vier ster
tel?. Guantanamo verliet, escor-
I enkele jagers hem tot buiten
8 territoir. Hij verdenkt de Cu-
cr namelijk ook van, dat zij
Imele Russische MIG 15's be
ft.
Het vernederend ouilleren van de
Cubaanse arbeidersdie dit gelaten
ondergaan.
Guantanamo zelf en Norfolk, het
hoofdkwartier van de Atlantische vloot.
De admiraals en hun staven hebben
ln het geheim op Guantanamo beraad
slaagd. Zij zoeken de vriendschap met
Cuba, maar zij zijn vastbesloten ook
maar geen spoor van verraad, sabotage
of andere onaangenaamheden te aan
vaarden.
Guantanamo verkeert in rust. Zorg
vuldig heeft men de mensen geteld:
2.500 officieren en manschappen, 2.500
vrouwen en kinderen, 2.300 Cubaanse
werklieden in de haven en op de post
kantoren, 700 Cubaanse huisbedienden.
Er zijn twee vliegstrips, Mc Calla
en Leeward Point, aan iedere zijde van
de haven één. BU Radio-Point glanzen
de puntdaken van de officierswonin
gen in de zon. Bij Phillips Park dui
ken vier mannen, gestoken in een
duikersuitrusting, in het groenige wa
ter, Hun club wordt de „reef raiders",
de „rifkapers", genoemd.
Vlak naast net McCalla-veld ligt een
parkje. Een sierlijk Spaans stuk veld
geschut prijkt op een blok beton. De
woorden op het voetstuk zijn met bron
zen letters geschreven: „Ter herinne
ring aan het bataljon Amerikaanse ma
riniers onder bevel van luitenant-kolo
nel Robert W. Huntington, dat op dit
punt op 10 juni 1898 landde, de eerste
Amerikaanse militairen, geland op Cu
baans grondgebied".
De eerste man, die bij de gevechten
sneuvelde, was de soldaat William Dum-
phy.
Matrozen, die walverlof hebben, hu
ren een bootje en 'zeilen er mee tot
aan het anti-dulkbotennet om dan weer
terug te keren.
Pro en contra
De Cubanen op de basis zijn ge
tint van het diepste Afrikaanse zwart
tot het bleekste blank. Geen hunner
draagt een baard. Toch wordt aan
genomen, dat 25 procent van de 2.300
man aanhanger van Castro Is. Zij, die
voor Castro zijn, zijn bevreesd hun
mond open te doen, bang hun baantje
te verliezen. Zij, die tegen Castro zijn,
zijn echter ook bevreesd iets te zeggen,
omdat in nachtelijke uren de commu
nistische baas dit wel eens ter ore
zou kunnen komen.
Velen van deze Cubaanse arbeiders
werken hier al 35 jaar of nog lan
ger. Ze staan onder bescherming van
de Amerikaanse wetten voor de burge-
lijke ambtenaren. Hoog ls hun sala
ris niet: gemiddeld een dollar per uur
bU een 48-urige werkweek. Ze wonen
in één van de vier stadjes, gelegen
in de blauwe schaduwen van het Sierra
Maestra gebergte: Caimanera, Boque-
ron, Glorieta en Guantanamo City.
De plaatsjes waren sedert 1903 toen
het verdrag inzake de basis Guanta
namo voor de eerste keer ondertekend
werd tot voor kort verlofcentra voor
het Amerikaanse marinepersoneel. Een
serie ongelukkige incidenten was er
oorzaak van dat het verlof, de basis
te mogen verlaten, werd Ingetrokken.
De belangrijkste reden was wel, dat te
veel Amerikaanse matrozen met een
venerische ziekte naar de basis terug
keerden.
De tweede reden was, dat een groep
van Castro's vrijbuiters het wel amu
sant vond een hele autobus vol Ameri
kaanse matrozen te ontvoeren. Ameri
kaanse admiraals hebben echter helaas
weinig gevoel voor humor.
De laatste druppel
Een paar maanden geleden kwam
echter de druppel die de emmer deed
overlopen, 's Zaterdags werden er dans
avonden georganiseerd op de basis en
al enkele jaren lang bracht een echt
paar van middelbare leeftijd aardige
meisjes naar deze avondjes om ze na
afloop naar huis te chaperonneren.
De verhoudingen tussen Cuba en de
Verenigde Staten waren al enige tijd
gespannen. Op zekere avond waren de
meisjes op weg naar huis, toen ze door
Castro's soldaten gearresteerd werden
op beschuldiging contrabande te smok
kelen. Ze werden naar een politiepost
overgebracht en daar geheel ontkleed
voor een zogenaamde fouillering. De ge
hele nacht werden de meisjes vastge
houden, terwijl de soldaten hen toe
schreeuwden: „Jullie zijn lichtekooien,
die je liefde verkoopt aan de Amerika-
en".
De volgende ochtend waren de ouders
van de meisjes zeer ontstemd, toen zij
hoorden, dat het Castro-bewind hun
namen per radio had uitgezonden en
had laten doorschemeren dat ze moreel
laag gezonken waren.
Van die dag af wordt niemand meer
op Guantanamo toegelaten, die er niets
mee te maken heeft, terwijl niemand
de basis meer mag verlaten.
Twee uitgangen
Er zijn twee uitgangen. De één wordt
de waterpoort genoemd en ligt in het
havengebied.
Cubaanse veerbootjes, getooid met
verschoten vlaggen en met hele reeksen
oude autobanden als stootkussen, bren
gen om half negen 's ochtends arbeiders
van Caimanera naar de basis om hen
om half vijf 's middags weer op te ha
len en naar huis te brengen.
De andere uitgang is de noord-ooste-
Vergelding
lijke poort. Deze leidt naar Boqueron,
Glorieta en Guantanamo City. Schild
wachten van het corps mariniers zitten
op de heuvels weerszijden van de poort,
de weg beneden hen in de gaten hou
dend. De poort wordt ingesloten door
een hoog hek en prikkeldraad. Buiten
de hekken verkopen twee haveloze jon
gens Cubaanse couranten en één jon
gen nog groene sinaasappels.
Nauwelijks twintig meter van de poort
verwijderd bouwen metselaars een bij-
kantoortje voor de Banquo de Cuba.
Fidel Castro wil wel dat Amerika
zich terugtrekt van Guantanamo, maar
zo lang zij er nog is, int hij graag de
125.000 dollar, die de Amerikanen iedere
week aan de Cubaanse arbeiders uitbe
talen.
De bank wisselt één dollar tegen één
peso. Op de internationale markt wordt
echter twee pesos gegeven voor iedere
dollar, terwijl op de zwarte markt de
peso slechts 28 dollarcent waard is.
Het minste dat Castro hierdoor bij
de noord-oostelijke poort iedere vrijdag
kan verdienen, is 62.500 dollar, 3.250.000
dollar per jaar.
De gedachte is daarom bij my opge
komen dat Amerika nog even moet
wachten tgtdat het bankgebouwtje klaar
ls, alvorens de arbeiders in pesos te gaan
uitbetalen.
Van top tot teen gefouilleerd
Schuin achter de bank staat een
bouwvallig geheel dat veel weg heeft
van een verlaten hot dog-tentje. Er
wappert echter een Cubaanse vlag en
men heeft mij verteld, dat 't het kantoor
van de Cubaanse douane is. De Cubaan
se arbeiders moeten hier alles, wat zij
op de basis hebben gekocht, aangeven.
En dit iedere dag opnieuw.
Als dit alles 'tnog niet moeilijk ge
noeg maakt admiraal Allan Smith, de
commandant van de basis, heeft de
deur wel dicht gedaan. Hij werd zó ge-
irriteerd door het rondzwerven van Cu
baanse gelegenheidsdiefjes nabij de ma
gazijnen, dat hij de order uitvaardigde
dat alle Cubanen, die de basis verlaten,
gefouilleerd dienen te worden.
Het is een deprimerend gezicht. Man
nen die al vele jaren lang voor de Ame
rikanen hebben gewerkt, moeten bU de
poort wijdbeens voor een Amerikaanse
marinier gaan staan en hun hoed af
nemen om te laten zien, dat er niets
tussen de voering verborgen ls terwijl
ze het moeten toestaan, dat ze van top
tot teen gefouilleerd worden. De vrouwe
lijke arbeiders moeten hun tasje of
mand openen. Ze glimlachen maar wat
als de mariniers in hun persoonlijke
bezittingen rommelen.
Een forse sergeant staat bij de uit
gang met z'n rug naar de poort handen
op de heupen en kijkend naar de oude
Pontiacs, Fords en Chevrolets, die de
basis afhobbelen.
Alle inzittenden, behalve de bestuur
der, moeten uitstappen. Een marinier
controleert de chauffeurs, de hand
schoenenkastjes en bagageruimten. De
andere inzittenden moeten na de fouil
lering te voet de basis verlaten. Pas
buiten de hekken kunnen ze weer in
stappen.
Amerika als schietschijf
De jongetjes daar schreeuwen .La
Calle" (de straat). Het is een krant uit
Havanna die, zoals alle andere kranten
op Cuba. precies schrijft wat Castro wil.
Ik heb zo'n krant gekocht. Op de voor
pagina prijkte een grote foto van de
baardige Fidel Castro en onderaan de
pagina stond een tekening van een
schietschijf. In de roos was een arend
getekend, die het merkteken ,U.S."
droeg, terwyl zy doorboord was met een
pijl „reforma urbana" (stadshervor-
ming) genoemd.
Dit is de wet, die Castro kort voor
dien had uitgevaardigd. Zij heeft be
trekking op de steden. Wetten voor de
landhervorming waren al uitgevaardigd.
Eén van de mannen, die met my
naar de tekening keek, begreep er al
even weinig van als ik. H|j keek er nog
eens naar, glimlachte niet-begrypend
en haalde z'n schouders op.
„Si comino?" (Ja, waarom niet?)
(Copyright 1960, King Features
Syndicate Inc.).
(Van onze correspondent in Bonn)
De Britse minister van Luchtvaart Peter Thorneycroft zal vandaag
en morgen met Westduitse regeringsleden niet slechts onderhandelen
over de bouw van een Europese aardsatelliet, maar ook over de bouw
van een Europees straalpassagiersvliegtuig; het toestel van qua grootte,
reikwijdte en passagierscapaciteit te vergelijken moeten zijn met de
modernste Amerikaanse of Russische vliegtuigen. Thorneycroft kan
reeds thans rekenen op principiële Westduitse instemming met dit plan.
de deelneming aan de bouw van een
Europese aardsatelliet concreet als volgt
te regelen: de eerste etappe voor het
wegschieten van de satelliet zou kunnen
geschieden met de reeds geconstrueerde
Engelse raket Blue Streak; ten tweede
door een door Fransen te bouwen raket
en de derde etappe zouden de Duitser»
dan voor hun rekening moeten nemen.
Daarna zou Europa ten koste van circa
700 k 1000 miljoen gulden, een eigen
aardsatelliet hebben I
De definitieve Duitse Instemming met
de Britse plannen zal ln de eerste plaate
afhangen van de wUze waarop de wils
krachtige en voor geen conflict uit de
weg gaande Thorneycroft, hier vandaag
en morgen zijn project ter tafel zal
brengen. Daarvan hangt ook de West
duitse toetreding tot het verdrag van
Genève af, want aarzeling bestaat er
in Bonn nog altyd
Bondsrepubliek in
principe ermee eens
Thorneycroft confereert vandaag, zo
als gistermiddag op een persconferen
tie in Bonn werd bekend gemaakt, met
de Westduitse minister van Verkeer
Seebohm over dit straalpassagiersvlieg-
tuigproject en over zyn plan voor de
bouw van een Europese aardsatelliet.
Morgen zet hij hier zijn onderhande
lingen voort met de minister Strauss
(Defensie), Erhard (Economische Za
ken), Von Brentano (Buitenlandse Za
ken) en met de staatssecretaris van
Buitenlandse Zaken Carstens.
Dat Bonn zoveel interesse heeft voor
belde projecten vloeit uit het volgen
de voort. Minister van Economische Za
ken Erhard en minister van Verkeer
Seebohm geloven, evenals Thorneycroft.
niet dat het nog mogelijk is dat een
Europees land zich de luxe van het
bouwen van een eigen groot straalpas
sagiersvliegtuig kan permitteren.
Erhard heeft reeds in december, zo
als wij dëstyds meldden, het plan van
de Hamburgse vliegtuigfabriek Hambur
ger Flugzeugbau G.m.b.H. tot de bouw
van een Duits straalpassagiersvliegtuig
volgens het project H.F.B.-314 als het
ware getorpedeerd. De fabriek kreeg na
melijk geen regeringssubsidie. Het ls.
aldus Erhard en de zijnen, voor een
land als Duitsland veel te duur om de
wedloop met de Amerikaanse en Rus
sische fabrieken en op dit terrein vol te
houden. Hier moet op Europees niveau
worden samengewerkt.
Dat Europese niveau is op 1 decem
ber j.l. in Genève duidelijk getekend:
NEDERLAND. België, Engeland, Frank
rijk. Denemarken, Zweden. Spanje.
Zwitserland, Italië en Oostenryk on
dertekenden daar namelijk het Europese
verdrag tot samenwerking op het ge
bied van het ruimtevaartonderzoek.
Bonn aarzelde omdat niet vaststond
dat dit verdrag alleen economische doel
einden had!
Thans lijkt het er op of de West
duitse regering door Thorneycroft te
vreden gesteld zal worden over het zui
ver economische aspect van dit ver
drag, dat ook de bouw van een Euro
pees straalpassagiersvliegtuig zal inslui
ten. Bonn zal dan ook waarschijnlijk
ondertekenen.
Tegen versnippering
De Westduitse regering heeft ook ge
aarzeld om het verdrag van Genève
te ondertekenen omdat zij vreest dat
het zal uitdraaien op een Westelijke
versnippering van de schaarse, techni
sche en wetenschappelijke krachten op
het gebied van aardsatellleten, raket
ten en dergelijke hiermee verband hou
dende zaken.
Er bestaat In Bonn een duidelijke
neiging tot samenbundeling van de ge
hele Westeuropese mogelijkheden met
de Amerikaanse onderzoekingen. Zoals
het Hamburger dagblad „Die Welt" gis
teren schreef: „Een versnippering van
de wetenschappelyk-technische capaci
teit en de financiële krachten van het
Westen kunnen wfj ons op dit gebied
niet permitteren".
Maar het commentaar dat de West
duitse regeringsperschef Von Eckardt
gistermiddag op een persconferentie in
Bonn gaf was heel wat positiever. Hl)
zei namelijk: „Het Britse plan is zeer
duidelijk commercieel gericht. De aard-
satellieten krijgen trouwens steeds meer
commerciële aspecten door de mogelijk
heden op het gebied van het doorge
ven van nieuws van telegrafie en tele
visie. Dit commerciële effect is veel be
langrijker dan wij tot voor kort aan
namen.
Drie etappes
Nauwkeurig vermijdt men in Bonn
te spreken over een of ander militair
aspect van deze zaak: men wil een
voudigweg niets te maken hebben met
die zijde van dit probleem en legt
daarom alle nadruk op de wetenschap
pelijk-commerciële kant.
Duidelijk is in ieder geval dat Thor
neycroft de Duitsers wil voorstellen of
Vier werkelijk beirouwbere middelen
helpen eikeer en doen wonderen I
4 geneesmiddelen, tik afzonderlijk al
wereldberoemd. Tezamen in één tabla!
verenigd, ondersteunen zij bovendien el-
kaars werking, waardoor deze nég krach
tiger is dan kon worden verwacht. Dn
combinatie Chefarine „4" doet werkelijk
wonderen en brengt vaak beat weer
andere middelen falen I J
Tegen piineo en griep. GeichfM voor de gevoeligste n
wam die wordt beichermd door tiet bestanddeel Ctisfaroi.
20 tabL 10.80. Voordelige gezinsverpakking 100 UbL I&60.
Universiteit van Georgia
deze week gesloten
Een jonge neger en een Jonge negerin,
die maandag de formaliteiten voor toe
lating tot de universiteit van Georgia
(V.8.) hadden vervuld, mogden de col
leges aan deze universiteit echter nog
niet volgen. De federale rechter van
Macon heeft bepaald dat de autoriteiten
van de staat Georgia de tijd moeten
hebben tegen zijn besluit om de neger
en de negerin tot de universiteit toe te
laten in beroep te kunnen gaan en dat
het parlement van deze staat zich rustig
over deze zaak moet kunnen uitspreken.
De federale rechter had de leiding
van de universiteit bevolen de neger en
negerin toe te laten op straffe van slui
ting der universiteit; 200 blanke studen
ten namen maandag een vijandige hou
ding aan tegen de neger en negerin,
toen dezen zich bij het universiteitsge
bouw meldden.
Een federaal hof van beroep in Atlan
ta bepaalde echter later, dat de twee
negerstudenten al vandaag de colleges
zouden mogen volgen. Op last van de
gouverneur van Georgia, Ernest Van-
diver, zal de universiteit evenwel voor de
rest van de week gesloten zijn. Het bu
reau van de gouverneur maakte dit aan
de pers bekend.
Naar verluidt zou Vandiver van plan
zijn het congres van de staat te vragen
de subsidies voor geintegreerde openba
re onderwijsinstellingen ln te houden, i n
afwachting van een uitspraak van het
federale opperste gerechtshof over de
rassenintegratie op de scholen van
Georgia. Maandag tekenden bijna 3.000
van de 7.400 ingeschreven studenten een
verzoekschrift aan het congres van de
staat om de universiteit niet te sluiten,
ook als de negerstudenten zouden moe
ten worden toegelaten.
Prof. Wilhelm Niesel, president van de „Reformierter Bund ln Deutschland", die
als enige gedelegeerde van de kerken in Europa aan de zevendaagse conferentie
van de Wereldraad en zijn acht Zuldafrikaanse leden-kerken (over het standpunt
van de kerk ten aanzien van de rassenvraagstukken) heeft deelgenomen, heeft bij
zijn terugkeer in Diisseldorf verklaard zeer tevreden te zijn over het verloop van
deze conferentie, die is afgesloten met een vrij lange gemeenschappelijke ver
klaring.
„Geen deelnemer heeft van te voren maar in de verte durven hopen, dat een
dergelyk resultaat uit de bus zou komen", aldus ds. Niesel over dit document.
Een gemeenschappelijke verklaring heeft men van te voren noch voorbereid noch
beoogd, zo zei Niesel. Het besluit daartoe was veeleer van uit de conferentie
ontstaan, die in vier werkgroepen de problemen op open wyze en in goede
atmosfeer had behandeld. Het ls de eerste keer geweest aldus prof. Niesel
dat Afrikaans- en Engelssprekende kerken op deze wyze byeen zijn geweest.
pt Castro-bewind een oorlog zou
p om de aandacht van binnen-
peroeringen af te lelden, dan zal
leiding komen uit Key West,
pnebasis Jacksonville, de Ame-
steunpunten op Puerto Rico,
Buiten de noord-oostelijke uitgang
van Guantanamo wordt druk met
couranten uit Havanna geventdie
vaak anti-Amerikaanse tekeningen
bevatten*
Volledige verzoening
van Anglikaanse en
Geref. kerken
De beslissende stap vooruit, noemde
ds. Niesel het feit, dat in de beschou
wing van de rassenvraagstukken bU
de Zuidafrikaanse kerken bet starre
schema van het rassenbeginsel doorbro
ken is. Het positie kiezen van de Heilige
Schrift uit heeft volgens hem een be
vrijdende werking gehad en geleid tot
erkenning van de grondregel, dat de
huidkleur iemand niet mag uitsluiten
van het deelnemen aan een kerkdienst.
Op de conferentie zijn toekomstige
„meetings" tussen leden van zwarte en
van blanke kerken onder ogen gezien.
BU het vraagstuk van de gemengde
huwelUken heeft de opvatting de over
hand gekregen, dat tegen een gemengd
huwelUk tussen leden van het zwarte
en van het blanke ras geen bUbelse
argumenten aangevoerd kunnen wor
den; in het concrete ga val zal men
niettemin pastoraal-praktische gezichts
punten in acht moeten nemen, zo meen
de men ter conferentie. Bovenal bevat
de gemeenschappelijke verklaring van
de conferentie de belangrUke zin, dat
men de nlet-blanken deelneming aan
de regering en aan de burgeUJke rech
ten niet mag onthouden wanneer ze
met blanken samenwonen. Bijzonder In
drukwekkend was het volgens ds. Nie
sel geweest, dat het tot besluit van
de conferentie op instigatie van de
Anglikaanse aartsbisschop van Kaap
stad tot een volledige verzoening is
gekomen tussen de daar vertegenwoor
digde Anglikaanse en gereformeerde
kerken.
Voor het festival van documentaire
films, dat van 6—11 februari ln Ober-
hausen zal worden gehouden, is een in
ternationale jury samengesteld. De Ne
derlandse cineast Bert Haanstra ls ge
vraagd dit Jaar als voorzitter hiervan
op te treden. Haanstra neemt hiermede
de plaats in van John Grierson, weieens
„de vader van de documentaire" ge
noemd, die twee jaren achtereen het
voorzitterschap van deze jury heeft be
kleed Door Nederland zal aan dit fes
tival worden deelgenomen met de films:
..Dagen mUner Jaren" van Max de Haas.
„Het gerucht" van Kees Brusse en
„Wadlopers" van E. van Moerkerken.
