camera's De „nieuwe filmgolf" van Amerika trekt van Hollywood naar New York ROND EN VOETLICHT „Het bedrijfsleven wordt in een steeds nauwer keurslijf geperst" HTM-bussen in ZEVEN CIJFERS IN CIRKELS „motteiiballen" Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 10 december 1960 Derde blad no. 30225 Deze foto werd gemaakt bij de opnamen voor de film "Naked City", waarbij filmers uit Hollywood de stad New York als achtergrond, als decor, en als plaats van handeling kozen. Toen kende deze metro pool vrijwel geen studio'sThans heeft een nieuwe stroming onder de jonge Amerikaanse cineasten New York als standplaats gekozen. De geschiedenis herhaalt zich na een halve eeuw; alleen in tegen overgestelde richting. Nieuwe studio's De beweging in de Franse filmwereld, welke wordt samen gevat onder de noemer „nouvelle vague'.' behoeft tegenwoordig geen nadere introductie meer. De wijze, waarop een aantal veel al jongere Franse cineasten zich heeft weten los te maken uit het keurslijf van de massale filmindustrie, was zó schokkend en zó luidruchtig, dat zij overal een maximum aan publiciteit heeft gekregen. Daardoor zijn soortgelijke stromingen in andere landen wat op de achtergrond gebleven, al zijn de jongere fil mers daar beslist niet achter ge bleven. Ook in Engeland zijn er onder nemende figuren geioeest, die zich hebben kunnen vrijmaken van de filmmammoets en bereid waren zich alle opofferingen te getroos ten, die zulk nieuw pionierswerk met zich meebrengt. Zij deden het echter iets minder spectaculair, vooral in de keuze van hun onder werpen. En ook in Amerika zijn er jonge ren, die zeer bewust de wuivende palmen en luxueuze zioembaden van de „gouden" filmstad Holly wood vaarwel hebben gezegd en merkwaardig genoeg zijn terugge keerd naar de basis, waarvan de filmpioniers van een halve eeuw geleden vertrokken om de zon en ruimte van Californië op te zoeken n.l. New York. Reeds wordt in de Verenigde Staten gesproken van een „verhuizing van de filmwereld" van Hollywood naar het Oosten. Vanzelfsprekend niet mate- riëel. De grote gevestigde filmmaat schappijen denken er niet aan hun kostbare outillage naar elders over te brengen. Slechts wanneer zij het New- yorkse stadsbeeld als decor in him buitenopnamen behoeven, gaat een groep van hun filmers naar New York. De „verhuizing" is meer symbolisch, Want juist de mentaliteit, die een vijftigtal jaren geleden filmers ertoe bracht de grote stad te ontvluchten en de wijde ruimte van Californië op te zoeken, heeft nu hun nazaten tot de conclusie gebracht, dat in vele op zichten de nauwe straten en wolken krabbers van die metropool de voor keur verdienen boven het landschap pelijk schoon van het verre westen. Daar klopt het hart van de natie en daar wordt intenser, sneller en dyna mischer geleefd, zodat de filmers hier intensiever de sfeer kunnen onder gaan van een wereld, waarin hun ideeën zich vrijwel steeds afspelen. Enkele reis Onlangs heeft weer een tweetal een enkele reis naar New York genomen. Bij zo'n besluit vraagt men zich toch af: wat beweegt deze mensen ge slaagde filmproduktieleiders om een vaste positie de rug toe te keren? Wat brengt hen ertoe weg te trekken uit een filmcentrum, dat oppervlakkig gezien hun alles kan bieden op het gebied van technische apparaten, van gebouwen en van „talent"? En bovenal, hoe komen zij ertoe een pret tig klimaat te verwisselen voor dè wisselvalligheid van het weer in New York? Op al deze vragen hebben Stuard Millar en Lawrence Turman beiden even in de dertig hun antwoord gereed. Zij hopen en verwachten in New York goede schrijvers te vinden, die voor hen een oorspronkelijk films scenario willen en kunnen schrijven. Zij kunnen vanzelfsprekend niet op tegen de astronomische salarissen, die door de grote filmmaatschappijen be taald worden. Maar zij geven de schrijver niet alleen een voorschot en een aandeel in de winst, maar zij geven ook de belofte, dat het scenario intact zal blijven. En dat is iets, waarom schrij vers in het almachtige" Hollywood vergeefs bedelen. En het filmduo twij felt er niet aan, dat juist deze be lofte op artistiek terrein haar uitwer king op de Newyorkse schrijvers niet zal missen. Ernstige onderwerpen Millar en Turman wijzen er echter nadrukkelijk op, dat zij niet van plan zijn bij de uitwerking van hun plan nen het voetspoor te drukken van de z.g. avantgardisten in andere landen (waarbij hun gedachten uiteraard naar Frankrijk zijn gegaan), die „er veelal op uit zijn weinig kostbare films van een nogal twijfelachtig mo reel gehalte uit te brengen, welke zij orneren met het predikaat kunst". De jonge Amerikanen zijn er heilig van overtuigd, dat zij ernstige onderwer pen op intelligente en artistiek ver antwoorde wijze kunnen benaderen en uitbeelden. De titels van hun eerste twee films „The young doctors" en „Cast the stone" geven reeds een aanwijzing van de problemen, die hen bezig houden. Overigens, Millar en Turman zijn niet de eersten, die de weg naar het oosten zijn ingeslagen. Acteur-regis- seur-produktie-leider John Cassavetes b.v. heeft deze stap al geruime tijd geleden ondernomen. En met succes. Zijn film „Shadows", welke slechts met een voor filmbegrippen zeer be scheiden bedrag aan produktiekosten tot stand was gekomen, won onlangs op het filmfestival te. Venetië een prijs. Geen hoofdprijs, maar toch een prijs, die Cassavetes voldoende heeft aangemoedigd om nog enkele films in New York te maken. De eerste daarvan zal de blues als muzikale ach tergrond hebben. Het verhaal draait om een mens, die het succes ontmoet. Daarna wil Cassavetes een rolprent maken, getiteld „The trial of Jesus", naar een nog niet uitgegeven door zijn vader geschreven roman. Visitekaartje Een sprekend visitekaartje van het werk van deze „Newyorkse" filmers kan men in een van de theaters van deze wereldhaven zien. Het heet „Wed ding and babies". De film is een „éénmans produktie", waar Morris En gel zijn naam onder heeft gezet. Hij laat de camera als het ware een vi sueel luistervinkje zijn bij een jeug dige fotograaf, zijn meisje en zijn be jaarde moeder, die ieder voor zichzelf in een drukbevolkte wijk van de stad met hun problemen worstelen. Het verhaal dwaalt soms een weinig af, het camerawerk is af en toe wat slor dig, maar de produktie als geheel be zit een openhartigheid, eer eerlijkheid en een verbeeldingskracht, welke men niet zo vaak aantreft in dergelijke met weinig middelen vervaardigde films. Een ander hoofdstuk op het gebied van de lilmkunst werd onlangs ge schreven door de televisie-acteur Rod Sterling. Ongeveer vier jaar geleden is zijn televisiedrama „Requiem voor een zwaargewicht" in Amerika als een van de mooiste produkties van het seizoen geprezen. Ook in ons land trof dit stuk met een weergaloos boeiende creatie van Ko van Dijk in de hoofd rol als een voltreffer. Het kon een voudig niet uitblijven: dit stuk moest voor het toneel omgewerkt worden. Tot zover dus eigenlijk nog niets bijzon ders. Uitzonderlijk werd het pas, toen binnen een maand nadat het toneel stuk in Broadway in première was gegaan, een begin werd gemaakt met de verfilming van het Requiem met dezelfde acteurs, die het op Broadway brachten. Het is niet onmogelijk, dat deze gelijktijdige opvoering door mid del van toneel en film een geheel nieuw hoofdstuk in de betrekkingen tussen New York en Hollywood zal inluiden. Zoals de zaken thans staan, ziet het er naar uit, dat New York een steeds belangrijker plaats in de Amerikaanse filmwereld zal gaan innemen. Er wor den reeds nieuwe studio's gebouwd voor de onafhankelijke produktielei- ders, die geheel volgens eigen inzich ten films willen gaan maken. Enkele zelfbewuste vakmensen als Stanley Kramer, Billy Wilder en Al fred Hitchcock spelen dit in Holly wood ook klaar. Maar de meesten gaan ten onder aan de grote druk, die door de filmmammoets wordt uit geoefend. De jongeren zien het dan ook als een gelukkig symbool, dat an deren de moed kunnen opbrengen het veelbetreden Hollywoodse pad te ver laten om zich te storten in het een mans-avontuur van het culturele cen trum van de machtige Amerikaanse natie: New York. Voor de vele toe schouwers, die verlangend uitzien naar nieuwe frisse denkbeelden in de film, houdt hun terugkeer naar New York een goede belofte in. (Van onze Brusselse correspondent) Wie in België een poolhond wil heb ben, kan zich wenden tot het Nationale Centrum voor Poolonderzoek te Brus sel. Die verrassende mededeling kon men gisteren in verscheidene Belgische bladen lezen en de motivering werd erbij gegeven. De Koning Boudewijn- basis aan de Zuidpool zal namelijk naar alle waarschijnlijkheid binnen enige weken worden opgeheven, althans gesloten en de leden van de expeditie moeten besluiten wat zij met hun hon den zullen doen. Men kan die niet ter plaatse de vrij heid geven, want ze zullen geen kans zien zichzelf gedurende de lange win termaanden in leven te houden. Trou wens, wanneer zij daarin zouden sla gen dan zou dat ten koste van de aan wezige fauna gaan en die is al be perkt en zeldzaam. Er blijven dus maar twee oplossingen: de dieren ter plaatse doden, en dat is natuurlijk geen op lossing, ofwel ze naar België brengen. Gebleken is dat de honden heel goed in een klimaat als dat van België kun nen leven en de mensen van het Na tionaal Centrum t hopen dus maar dat er velen zullen zijn die thuis een pool hond (die verre reizen heeft gedaan en dus veel kan vertellen) willen op nemen. Het Deense poolvaartuig „Erika Dan", dat de leden van de Belgische Zuidpool-expeditie 1960 zal repatriëren, vertrekt zaterdag van Zeebrugge en het heeft dan de leden van een nieuwe expeditie aan boord. Zij zullen lucht foto's gaan maken van de bergen en de kust van Koningin Maudland en oceanografische onderzoekingen ver richten tussen de Kaap de Goede Hoop en de nieuwe basis in het Zuidpool gebied. Advertentie N. V. V. - secretaris voor radio: ontijdig ingrijpen door de regering, waardoor de bonafide vakbeweging dit succes niet mag boeken. Reeds zijn er van werkgeverszijde allerlei toezeggin gen gedaan om de rust te doen weer keren, maar het legale optreden van de bonafide vakbeweging wordt ernstig on dermijnd". Spreker zeide geen behoefte te hebben om dit te wijten aan de nieuwe loonpolitiek. „Ondanks alle be zwaren, die daaraan vastzitten had ons deze moeilijkheid kunnen worden be spaard, indien de regering met meer soepelheid en vooral met meer tact zou zijn opgetreden en niet zoveel weer stand had opgeroepen door het bedrijfs leven maar steeds opnieuw in een nau wer keurslijf te persen." Oplossingen onder het motto „Cijfer- puzzel" dienen voor woensdag a.s. te 9 uur vm. in het bezit te zijn van de re dactie, Witte Singel 1 te Leiden. Onder de goede oplossingen stellen wij een eerste prijs van f. 5 en twee prijzen van f. 2,50 beschikbaar waarnaar alleen abonnees kunnen mededingen. Op! sssing kruiswoordraadsel Horizontaal: L overwerk; 7. verbond; 13. nier; 14. Ee; 16. Dior; 17. Kegel; 19. punt; 21. animo; 23. aren; 24. tergen; 26. door; 27. dol; 29. tieren; 30. nog; 31. es; 32. gek; 34. glee; 36. ra; 37. kerel; 39 An: 40. bar; 42. verdelen; 44. balein; 46. pa neel; 47. idealist; 49. ter; 50. VN; 51. palet; 53. R.P.; 55. mede; 57. sos; 58. me; 59. kok; 61 borden; 63. tas; 64. „De afwijzing door de regering van de loonvoorstellen voor de metaalindus trie is het resultaat van een geschip per in de loonpolitiek zonder weerga", zei gisteravond N.V.V.-secretaris W. F. van Tilburg in een korte radiotoespraak (voor de VARA) over de situatie in deze bedrijfstak. ..De regering vond het blijkbaar niet nodig om over haar verbod tot tussen tijdse herziening van lopende collectieve overeenkomsten verder overleg te ple gen met de Stichting van de Arbeid. Het past blijkbaar in het denkschema van 'de loonpolitieke staatssecretaris het bedrijfsleven te dirigeren en het auto nome College van Rijksbemiddelaars aan handen en voeten te binden. Dit College, dat zich bij een vroegere gele genheid nog wel eens op zijn autonomie beriep is thans blijkbaar volledig door de regering terzijde geschoven." De starheid, waarmede de regering optreed, het steeds verder terugdringen van de vakbeweging, het aan banden leggen van de zelfwerkzaamheid van het bedrijfsleven, het negeren van wenken uit de praktijk, met dit alles demon streert de regering een ontstellend onge loof in het verantwoordelijkheidsgevoel van de vakbeweging en ook van de werkgevers. Dit vertrouwen heeft ze blijkbaar niet of niet meer", aldus de heer Van Tilburg. „In talloze bedrijven hebben zich spontane wilde acties voorgedaan. Daar waar het rustig is gebleven of rustig wordt zullen onderhandse, dus buiten het college van de regering om, wel oplossingen zijn gevonden. Zoals men trouwens in een aantal andere sectoren poogt de zaak in de hand te houden. Dit wordt dan het resultaat van het Borstbeeld Groen van Prinsterer De besturen van de A.R. Partij en de CHU hebben aan de voorzitter van de Tweede Kamer meegedeeld, dat zij aan de Kamer een bronzen borstbeeld van Groen van Prinsterer willen schenken. Dit beeld is vervaardigd door de beeld houwer L. H. Sondaar te Loenen aan de Vecht. De voorzitter zal in de vergade ring van dinsdag a.s. aan de Kamer voorstellen dit geschenk dankbaar te aanvaarden. Indien de Kamer zich met dit voorstel verenigt, zal de over dracht geschieden in een bijeenkomst in de rookzaal der Kamer op dinsdag 20 december. ILSY NIET VOOR 1962 Waarschijnlijk met Pinksteren Van de zijde der KNWL deelt men ons het volgende mede; In overleg met de Kon. Luchtmacht en de gemeente Rijswijk, welke in de orga nisatie van de Internationale Luchtvaart Show Ypenburg steeds een zeer belang rijk aandeel hebben, moest de Kon. Ned. Ver. voor Luchtvaart helaas besluiten, de eerstvolgende Ilsy-Rijswyk een jaar uit te stellen. Onvoorziene omstandighe den voorbehouden zal dit internationale vliegfeest thans op Pinksteren 1962 plaats hebben. Het feit, dat de Ilsy op tweede pink sterdag 1961 slechts enkele dagen vóór de opening van de Parijse Salon Interna tional de l'aeronaut-ique zou vallen bracht, naar de KNWL is gebleken, voor de deelnemers grote organisatorische be zwaren met zich mede. In 1962 wordt geen Parijse luchtvaart salon gehouden en zal de Ilsy het be langrijkste internationale vliegfeest in West-Europa zijn. Als zodanig zal de waarde van deze manifestatie in dat jaar veel groter zijn en de show dan nog meer in een wezenlijke behoefte voor zien. De eerste Ilsy-Rjjswijk werd in 1949 ge houden. Sindsdien zijn er op Ypenburg zes Ilsy's geweest, die telkenmale de be langstelling trokken van honderdduizen den en waaraan door tal van naties werd deelgenomen. Toeslag voedergranen lichte gronden, oogst 1960 De minister van Landbouw en Visserij heeft de toeslag voor de voedergranen- teelt op de lichte gronden voor oogst 1960 vastgesteld op het maximumbedrag van f. 150 per ha. De toeslag, die aan de telers op lichte gronden van rogge, haver, gerst en gemengd gewas in het vooruitzicht was gesteld, zal zo spoedig mogelijk worden uitgekeerd. Het pro- duktschap voor granen, zaden en peul vruchten is met de uitvoering van de be taling belast. De betalingsmandaten kunnen tegen het einde van december - begin januari tegemoet worden gezien. De eerste prijs van f. 5 werd toege kend aan mevr. Ringelberg, Waard- straat 25 te Leiden, de twee prijzen van f. 2,50 aan de heer C. de Wit, Acacia straat 74 te Waddinxveen en aan de heer J. F. Kriek, Leliestraat 24 te Lei den. De prijzen worden de winnaars toe gezonden. Nieuw hoog kantoor aan liet IJ. Achttien verdiepingen (Van onze Amsterdamse correspondent) Het Amsterdams havengebouw krjjgt een zusje: op enkele honderden meters in westelijke richting aan het einde van het Westerdok zal in de naaste toekomst een kantoorgebouw van 18 verdiepingen verrijzen met een totale hoogte van bijna 60 meter. Dit ge bouw zal komen op een gedeelte van het terrein, dat werd ingenomen door de enkele jaren geleden opgeheven meelfabriek Holland. Het kantoorpand zal uit drie gedeel ten bestaan: een deel in hoogbouw, een deel in laagbouw dat aansluit op de bestaande bebouwing van de Ba- rentszstraat en een parkeergarage voor 150 auto's. Het gebouw zal als kan toorruimte worden verhuurd: er zullen maximaal 2000 mensen kunnen werken. De 18de verdieping wordt ingericht als restaurant, vanwaar de bezoekers een prachtig uitzicht zullen hebben over het IJ en een deel van de westelijke havens. Het gebouw dat de naam „De Reaal" krijgt naar het naastliggende Rea- leneiland is ontworpen door prof. ir. C. Wegener Sleeswijk en de heer S. J. S. Wichers. De bouw en exploi tatie zal geschieden door de N.V. Rome ij dochteronderneming van de bouwmaat schappij N.V. Texel, die de bouwkosten van ruim 15 miljoen gulden uit eigen middelen zal financieren. Het bouwplan heeft grote sympathie en grote medewerking gekregen van de Amsterdamse gemeentelijke diensten. Op het ogenblik is men reeds be gonnen met de sloop van de meelfa briek Holland, welke werkzaamheden in februari a.s. achter de rug zullen zijn. Zodra de rijksgoedkeuring voor het plan De Reaal wordt verleend, zal met de bouw worden begonnen. De bouwduur wordt op 2 jaar geschat. Er bestaat nu reeds grote belangstel ling voor het betrekken van ruimten in het gebouw. Zelfs buitenlandse han delsinstellingen zouden reeds contact met N.V. Romeij hebben opgenomen. Er zijn voorts niet minder dan drie re flectanten voor de huur van het gehele gebouw. Na een langdurig gesprek heeft Kennedy bekend gemaakt, dat hij Adlai Stevenson heeft aangezocht als vertegenwoordiger van de V.S. bij de V.N. Hier ziet men Kennedy en Stevenson na afloop van hun onderhoud in de woning van de toekomstige president. U4ÉEL Personeelsgebrek (Van onze Haagse correspondent) Van de in 1956 door de Haagsche Tramweg Maatschappij bestelde en in 1959 afgeleverde nieuwe autobussen zijn er nu nog niet minder dan vijftig onge bruikt. „Zij zijn," naar de directeur van de HTM, de heer ir. A. C. Pijl mededeel de, „opgelegd, geconserveerd, in de mot- tenballen gelegd. Dat wil zeggen: zij worden zodanig behandeld, dat ze zonder risico enige tijd buiten gebruik kunnen worden gelaten. Zij vertegenwoordigen een waarde van 50 maal f. 75.000, dat is f. 3.750.000Als wij het publiek zouden bedienen, zoals wij dat graag zouden wil len, zouden we er direct dertig van kun nen gebruiken, maar we hebben daarvoor geen chauffeurs. Voor elk voertuig heb ben we aan personeel ongeveer 2,4 man nodig, zodat we, om die 50 bussen te kun nen bemannen, 120 nieuwe chauffeurs tot onze beschikking zouden moeten heb ben." De heer Pijl vestigde er de aandacht op, dat men toen die bussen in '56 werden besteld ervan overtuigd was, dat alle niet direct bemand konden wor den, maar dat men niet kon aannemen, dat de schaarste op de arbeidsmarkt vier achtereenvolgende jaren zou duren. In die bestelling zat inderdaad risico, maar men heeft dat destijds aanvaard. De toe komstige politiek bij het aanschaffen van materiaal zal er waarschijnlijk ech ter op gericht zijn, daartoe dan pas over te gaan, indien er zekerheid bestaat, dat de wagens bemand kunnen worden Belgen kunnen een poolhond kopen Kunt u de cijfers van 1 tot en met 7 op zodanige wijze in de ze ven cirkeltjes plaatsen, dat de som van de cijfers op elk van de drie stralen gelijk is terwijl deze som ook gelijk is aan de som van de cijfers op de buitenste cirkel en ook gelijk aan de som van de cij fers op de binnenste cirkel? Er zijn enige (in wezen identieke) oplos singen mogelijk. elan; 66. storen; 67. halt; 68, rotor; 70. eelt; 71. Beria; 72. Erik; 74. lij; 75. veer: 76. normaal; 77. kameraad. Verticaal: 1. Orkaden; 2. engel; 3. Rien; 4. wel; 5. er; 6. keurig; 8. Ed; 9. Ria; 10 bond; 11. Orion; 12. doorgaan; 15. Engeland; 18. Eros; 19. pet; 20. teren; 22. moor; 25. nee; 28. verder; 32. gereed; 33. keel; 35. valies; 37. Kent; 38. 1.1.; 40. ballon; 41. rest; 42. va; 43. einddoel; 44. baas; 45! it.; 46. parkeren; 48. e.p.; 50. verte; 52. bestand; 54. polo; 55. mos; 56. eer lijk; 58. Mali; 60. kater; 62. net; 63 tarra; 65. norm; 67. heer; 69. Ria; 71 bee; 73. ka; 75. v.m.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 9