IN KAMER EN TUIN
camera s
ROND
EN
VOETLICHT
Internationale sterren op tweede
plan voor onbekend Brits acteur
ÜNS WEKELIJKS FOTO-praalje
ZATERDAG 19 NOVEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
„Toets der kassa"
doorslaggevend
VAN ZIEGE-ZIEGE-ZAGE NAAR
S>R A AI - JE - NOG - ERIS - OM
Zygocactus truncatus wordt
door de huisvrouw de lidcactus
genoemd; ook wel kerstcactus.
Het is een rijk bloeiende cactus,
die elke winter volop kan bloei
en, doch dan dient men wel de
rusttijd in het oog te houden.
Nu is het zo ver dat ze wat rus
ten moet. Als men haar win
ter en zomer laat doorgroeien,
vindt ze dat heus wel prettig,
doch dan vergeet ze bloemknop
pen te vormen. Men moet haar
dan ook ertoe dwingen om nu
ongeveer één maand te rusten.
Soms bloeien de planten nu al;
dan natuurlijk geen rust geven.
Dan had men dat eerder moe
ten doen. Rusten wil zeggen;
niet bemesten en slechts één
maal in de twee weken een
beetje water geven, doch wel
met lauw water sproeien. Deze
lidcactus laat, als ze niet op de
juiste wijze verzorgd wordt, vrij
spoedig de bloemknoppen val
len. Dat kan men voorkomen
door haar vóór en tijdens de
knopvorming wat rust te gun
nen, doch ook door haar zelf
met rust te laten. Ze kan er
namelijk niet tegen om verzet te
worden. Het is zelfs niet goed
haar ten opzichte van het zon
licht te draaien. Wil men haar
bij het afnemen van stof in de
vensterbank steeds in dezelfde
stand terug zetten dan is het
gewenst op de voorkant van de
bloempot een teken te zetten;
dan kunt zich nooit vergissen.
Na de bloei wil de lidcactus
ook weer rust hebben en dan
heeft ze ongeveer zes weken rust
nodig. Na die tijd zal men moe
ten verpotten en komt ze in
luchtige, doch voedzame bloe
mist engrond te staan. De andere
cactusgrond is voor haar niet zo
best. Als de bloemknoppen flink
zwellen, mag men geleidelijk
meer water geven; wacht het
echter rustig af.
Vergeet niet dat by het ver
potten een scherf onder in de
pot gedaan moet worden; het
afvoergaatje mag in geen geval
verstopt raken. Na half april
moet men de lidcactus tegen te
felle zon beschermen en na half
mei mag ze met pot en al in de
tuin worden ingegraven. Daar
kan ze dan tot begin oktober
blijven staan. Daar heeft ze ook
een licht schaduwplekje nodig;
in ieder geval zo dat ze op het
heetst van de dag tegen de felle
zon beschermd staat.
G. KROMDIJK
De Lidcactus
kleurshampoo
i Tube voor 2 wassingen 11.95
Keus uit 20 tinten
In de filmwereld is doorstro
ming een absoluut noodzakelijk
vereiste. Nieuwe gezichten zijn
nodig. Andere figuren moeten het
witte doek betreden. Immers, dit
is een van de wapens in de ver
beten strijd om de grillige en
veelal kortstondige sympathie van
het zo moeilijk te bevredigen
bioscooppubliek. Een strijd, die
nimmer ophoudt. Integendeel, met
de groei van de televisie wordt
zij steeds heviger.
Wanneer we dit zeggen, denken wjj
vanzelfsprekend niet in de eerste
plaats aan die enkele filmkunstenaars,
die oneerbiedig, maar vrijmoedig de
neus ophalen voor de publieke smaak.
Het is slechts een handjevol filmers,
dat zich door grote begaafdheid een
dergelijke onverschilligheid kan ver
oorloven of in hun bezielde geestdrift
bereid zyn zware offers te brengen
voor hun ideaal: de echte film-„kunst"
te dienen.
Neen, we denken hierby dan aan
de filmwereld, zoals die in Hollywood
en andere grote klatergoudcentra ge-
prijzen. De mensen van de publiciteit
putten zich uit in nieuwe ideeën en
steeds gewaagder stunts om de aan
dacht massaal op hun produkt te
vestigen. Maar zo nieuw kan het idee
niet zün of zo spectaculair de stunt,
het machtigste wapen in hun handen
biyft toch (nog) steeds de populari
teit van de filmmannen en-vrouwen,
bij wie wy helaas zo vaak het woord
acteur of actrice niet durven te ge
bruiken. Maar desondanks, hun popu
lariteit groeit soms grenzeloos en wordt
tot ongezonde proporties opgezweept.
De keiharde zakenmannen, die aan
de economische en financiële touwtjes
trekken van die filmmolochs ,zien met
welgevallen neer op die soms zelf6 on-
smakeiyke „heldenverering". Want ze
realiseren zich maar al te goed, dat
de naam van zo'n „ster" in veile ge
vallen garant staat voor een goe
de recette. Dit ongeacht de artistieke
waarde van zo'n rolprent. Men kan
dit terecht betreuren, maar de feiten
spreken nu eenmaal boekdelen. De
voorbeelden liggen voor het opschep
pen. Het woord acteren is toch eigen
lijk verspild aan „seksbommen" als Bri
gitte Bardot. Marylin Monroe en Jayne
Mansfield. Haar naam en het succes
van haar films is meer gebaseerd
op haar vitale maten. „Mooie Jongens"
als Ramon Novarro, Rudolf Valen
tino en de deze week overleden
Clark Gable behoefden in hun glans
jaren maar in een stralende glim
lach hun parelwitte tanden te tonen
om volle zalen te trekken. En dan
kunnen wy hier nog de namen noe
men van figuren als Conny Proboess,
Elvis Presley, Peter Kraus, Freddy
Quinn en vele anderen, die hun op
zich zelf soms al dubieuze vocale
prestaties een vooral by de teenagers
enorme bekendheid en meer hebben
verworven, waarop de filmmakers
maar al te graag doorborduren. Het
gaat immers om het geld.
Weergaloze „roem 1
We zouden hier een indrukwekkende
wasiyst van namen kunnen geven van
personen, die het predicaat „filmac
teur" of „filmactrice" bepaald zou mis
staan, maar die desondanks een weer
galoze „roem" hebben verworven.
Maar daarnaast kunnen wy gelukkig
ook anderen stellen. Er zyn in die
door de een bewierookte, maar door
vele andere vaak versmade, hevig be
schimpte, ja zelfs diep verafschuwde
filmwereld ook genoeg voorbeelden te
vinden van mensen, die hun faam niet
te danken hebben aan gelukkig ge-
stroomiynde vormen of fraaie aman-
delvormige ogen.
Beroemde sterren als als Heinrich
George, Charles Laughton en Peter
Lorre konden zelfs door de handigste
reclamememensen niet tot „glamour
boys" gebombardeerd worden, evenmin
als een Orson Welles in huidige nogal
uitgedyd formaat. En ook hier zouden
we kunnen doorgaan. In beide ge
vallen kunnen we uit het verleden
HORST BUCHHOLZ
„mooie jongen"
en het heden voldoende voorbeelden
putten.
Maar mooi of niet mooi, goed of
niet goed, talent of geen talent, in
de filmwereld is doorstroming nodig.
De „jagers" uit de filmwereld zijn
voortdurend op jacht naar nieuwe ge
zichten, naar nieuwe krachten, die zo
mogelyk met veel bombarie tot een
„ster" kunnen worden gepromoveerd.
En dan kan het gebeuren dat krach
ten met een gerenommeerde faam
plaats moeten maken voor zo'n nieuwe
ling in het dik harde beroep. Hard
vooral, omdat de redactie van het pu
bliek in de meeste gevallen de enige
maatstaf is voor het „zijn of niet zyn;'
Op tweede plan
Maar zo kan het gebeuren, dat film
acteurs van grote internationale faam
naar het tweede plan worden verscho
ven voor een betrekkelyk onbekende
Britse acteur, die naar alle waarschijn-
lykheid de titelrol krygt te vervullen
in „Lawrence of Arabia", een film,
die zal worden geproduceerd door Sam
Spiegel, de man, die destijds „De brug
over de Kwai" bracht.
Met de sympathieke Cary Grant
wordt thans onderhandeld voor de rol
van generaal Allenby in deze film. Met
een andere Amerikaan, de vooral door
„harde", rollen bekend geworden Kirk
Douglas is men in bespreking voor de
rol van een Amerikaanse journalist.
Als Sam Spiegel verder zyn zin krijgt
en wie twijfelt daaraan? zal de
populaire Duitse acteur Horst Buch-
holz in zyn film rondlopen als Sheik
Ali en de Brit Jack Hawkins als ko
lonel Newcombe.
Maar met alle waardering voor hun
toekomstige prestaties, zij zullen on
dergeschikt zijn aan de Londense ac
teur Albert Finney, die thans in de
Britse hoofdstad nog de hoofdrol ver
vult in het toneelstuk „Billy Liar".
Hy heeft nog wel geen „ja" gezegd,
maar er zyn reeds uitgebreide proef-
opnemingen gedaan. En regisseur Da
vid Lean en producer Spiegel hebben
al te kennen gegeven, dat volgens hen
„Fenny het talent en de persoonlijk
heid heeft om een grote ster te wor
den." In ieder geval kan deze „Law
rence of Arabia" hem daarby een
eind op weg helpen.
Emoties
Want Sam Spiegel heeft verklaard,
dat hy „evenals in De brug over de
Kwai hierin emoties peilt, waaraan
een mens, die onder sterke druk wordt
gezet, ten prooi kan geraken." Hy
voegde er aan toe: „Het gaat hier
om de persoonlijke tragiek van een
man, die moet kiezen tussen twee be
schavingen. En dat menselyke drama
moet u dan omlyst denken door het
enorme, spectaculaire beeld van een
grote opstand in het Midden-Oosten.
Wij zullen kosten noch moeite sparen
By zolderopruimingen worden ze nog wel eens teruggevonden: die porseleinen
halfronde kommetjes, waarin in vroeger dagen de rolfilm werd ontwikkeld. Vaak
is het porseleinen rolletje, dat in een paar gleuven rondrolde om de film glad
en glibberig door de ontwikkelaar te zagen, spoorloos verdwenen. Gezellig was
het toen wèl: in de donkere kamer werd de donkerrode lamp aangestoken en
met lange uithaalbewegingen werd een lint van celluloid met ziege-ziege-zage
beweging door het sopje getrokken. Of er door dat heen-en-weer-gehaal eens
wat krasjes op de film kwamen en of de kans op sluiering door het voortdurend
contact met de lucht veel groter dan wenselyk werd, maakte kennelyk weinig
uit. Films ontwikkelen in die dagen was gymnastiek voor de armspieren en oom
Gerard deed het altijd fluitend op de maat.
CARY GRANT
naar tweede plan.
De porseleinen bakjes met rol zyn
gelukkig haast uitgestorven. De plaats
is ingenomen door de ontwikkeltank,
die meestal van een of andere
kunststof veel minder kans op be
schadiging en sluier geeft. Zo'n tank
je bestaat uit een lichtdichte ronde
doos. Lichtdicht, omdat de bedoeling
van dit handige hulpmiddel is, dat
wanneer de film eenmaal in het don
ker in de tank is gebracht, de ontwik
keling verder by gezellig lamplicht,
maar ook by daglicht kan plaatsvin
den. Sluiering kan niet optreden, om
dat de diepe overstekende gleuven in
het deksel elk spoortje van licht ver
hinderen door te dringen in de doos,
wanneer deze gesloten is. In de tank
past een ronde spoel. Sommige tanks
werken met een celluloid band onge
veer net zo breed als de film, maar
voorzien van dikke noppen aan de zij
kanten. Bij deze wordt de te ontwik
kelen rolfilm eerst losgemaakt van het
rood-zwarte schutpapier en dan tege-
om dit alles tot zijn recht te laten
komen." Spiegels film zal worden uit
gebracht door Columbia en reeds heeft
deze maatschappij laten weten, dat
financiëel aan Spiegel geen enkele li
miet zal worden opgelegd.
Hetgeen niemand zal verbazen, want
Sam Spiegel en David Lean hebben
tezamen al diverse films gefabriceerd,
die zoals de maatschappij liet we
ten „de toets der kritiek en van
de kassa met glans hebben doorstaan."
En men kan er van opaan, dat voor
deze filmfabriek de „toets van de kas
sa" doorslaggevend is geweest.
JAYNE MANSFIELD
v vitale maten.
stalte heeft gekregen. We denken dan
aan de filmmakers in dienst van de
enorme, kapitale filmbedrijven. Voor
die mensen bestaat er geen respyt.
Zy moeten hardnekkig blijven vechten
om de gunst van het publiek. En
dan gaat het niet om een enkeling,
maar om de massa. Want we kunnen
niet wegcyferen, dat die gigantische
filmfabrieken nu eenmaal drijven op
de gunst van die vaak verschrikkeUjk
verguisde massa.
Ideeën en stunts
Daarop moeten deze filmmakers dan
ook mikken. Evenals de reclamemen
sen, die hun produkten moeten aan-
lykertyd met de z.g. correx-band opge
rold. Een veelgekozen systeem is ech
ter dat van de spiraaltank, waarby het
begin van de film tussen de beide flen
sen van de ontwikkelspoel wordt ge
bracht. In deze flenzen is een spiraal
geperst en met korte duwtjes wordt de
filmstrook verder in het labyrinth van
deze spoel geleid. De nieuwste tanks
hebben een automatisch transport:
men behoeft met korte slagen slechte
één der flenzen heen en weer te
draaien en de film spoelt zich zelf tot
in het uiterste einde van de spiraal.
Dit wordt hier heel eenvoudig neer
geschreven, doch sommigen, die wel
eens over zelf-ontwikkelen hebben ho
ren spreken, koesteren dwanggedach
ten over nauwe donkere kasten, waarin
een onwillige kronkelende en tegen-
spartelende film gevangen zou moeten
worden in een ontzichtbare en altyd te
nauwe spiraal. Niets is minder waar.
Een feit is, dat hij, die zich voor de
allereerste keer zonder enige oefe
ning met tank en film in het vol
komen duister begeeft om de film er
„even" in te spoelen, grote kans loopt
na een kwartier van transpireren met
een volkomen gekreukte film terug te
komen. De simpele methode om een
goed inspoeler te worden is: „droog
zwemmen". Neem een reeds ontwikkel
de film, knip van het begin twee heel
kleine schuine hoekjes af, zodat de
voorkant van de film een halve centi
meter smaller is geworden en oefen
een paar keer in het volle licht en met
de ogen open om de film in de spoel
te krijgen. Wanneer dit de derde of
vierde keer al vlot gelukt, sluit dan de
ogen en probeer het zó eens. Ook dat
is in een paar maal bekeken. Dan volgt
de generale repetitie. Zet alle ingre
diënten klaartankdeksel, schaar, tank
en spoel en dichtgeplakte oude film op
een vaste plaats. Nu ogen dicht en net
doen of het een echte film en een echte
donkere kamer is. Even tasten naar de
de film, zegeltje losmaken en film
langzaam afwikkelen. Is het begin van
de celluloidstrook gevonden ±40
a 50 cm papier is dan afgerold dan
vingerspeuren naar de schaar en zon
der in de vingers te knippen de twee
kleine driehoekjes afknippen. Schaar
weer op dezelfde plaats terug - ogen
nog steeds dicht! en naar de ont
wikkelspoel tasten.
Nu het begin van de film in de in
gang van het spiraallabyrinth plaatsen
en naar gelang de constructie
schoksgewijze duwend of draaiend de
film tot aan de kern in de spiraal
dryven. Spiraal met film in de reeds
gevulde tank plaatsen. Niet graaien
naar het deksel, maar met gesloten
ogen weten waar het ding ligt en de
tank sluiten. Met een kort tikje de
tank neerzetten op tafel of werkbank
(eventuele luchtbelletjes laten dan los)
en dan net beginnen als in dat oude
kinderliedje: .Draai je wieltje nog
eris om." Want op een enkele uitzon
dering na moet de spoel, door middel
van een bij de tank behorende draai
spil regelmatig, maar niet te vlug
rondgedraaid worden.
En daar by iedere moderne ontwik
kelaar de juiste ontwikkeltijd voor
vrijwel elke film bij een speciale tem
peratuur (meestal 18 of 20°) netjes op
een papiertje staat aangegeven, is het
nog een kwestie van draaien en klok-
kyken.
Het „daarna" volgt over precies een
week.
TIPS VOOR DE TANK
De ingespoelde film in een lege
ontwikkeltank plaatsen om daarna
pas de ontwikkelaar in de tank te
gieten kan het grote nadeel hebben
vooral wanneer het een vry
krachtige ontwikkelaar is en het
inschenken wat langer duurt
dat het onderste van de filmstrook
een langere ontwikkeltijd krijgt
dan het bovenste deel en dus don
kerder wordt.
Onthoud in welke richting de
film in de spiraal is gedraaid. Draai
dan de spoel tydens het ontwikke
len in de tegengestelde richting,
daar anders door de beweging van
de ontwikkelaar de film weer uit
de spiraal gedraaid kan worden en
het hele boeltje vastloopt.
Gebruik nooit uw pink om ,even'
de temperatuur te bepalen, maar
neem een thermometer. Want een
of twee graden verschil kunnen
uw negatieven van uitstekend naar
draaglijk devalueren.
ORSON WELLES
geen „glamour-boy".^
iiwwwmiinTii min i frirr m irnrm t~ n r r 'imnri ir n~n n - m ------- r 11 - - ~i -
