SOCRATES VERDEDIGT BELEID MAAR VRAAGTEKENS BLIJVEN... Maureen Forrester zong en liet werd tot een wonder van ware zangkunst „Alle bankkredieten ruimschoots gedektj" NIC. DEN BESTEN HEEFT GESPROKEN 5 bturd2 SCHIEDAMS MEISJE KREEG DIAMANTEN MODINETTERING Misleidingwapen van de duivel Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 19 november 1960 Vierde blad no. 30207 (Van onze Amsterdamse correspondent) Ruim vijftig journalisten waren gistermiddag in de grote ontvangst zaal van Krasnapolsky aanwezig om de achtergronden van de gerucht makende „Socrates-affaire" te vernemen uit de mond van de man, die beter dan wie ook de talloze vraagtekens in dit miljoenendrama zou kunnen wegnemen. Nicolaas den Besten, lang en schraal, van wiens gezicht de haast ondragelijke spanning van de afgelopen dagen duide lijk valt te lezen is uren achtereen aan het woord geweest om zijn „beleid" te verdedigen. Omringd door blitzlicht, televisielampen en microfoons begon hij om drie uur hakkelend, nerveus naar woorden zoekend, die overigens op schrift waren gesteld, zijn verklaringen af te leggen. In één uur van een zielig hoopje mens tot vlot zakenman Een zielig, opgejaagd hoopje mens - maar hij had minder dan een uur nodig om op te leven tot de vlot sprekende, slagvaardige zakenman, de bezielende super zakenman, die hij De heer Nden Besten, directeur van de failliet verklaarde maat schappij Socrates, tijdens de pers conferentie welke hij hield over de aspecten van dit faillissement. „Je kon Hoving echt niets wijsmaken" Een pikant intermezzo tijdens de l persconferentie van Socrates-direc- teur Nicolaas den Besten vormde i ■0 de wijze waarop een aanwezige niet-journalist plotseling enige vragen afvuurde om zoals hij zelfc. zei „de persoon van de heer Hoving - i er goed uit te halen". a De man, die zijn naam liever niet genoemd zag, zei 20 jaar lang nauw met de heer Hoving te hebben sa- 1 mengewerkt. „Wist u meneer Den Besten, dat de hoofddirectie van de Amster- j damsche Bank op de hoogte wilde zijn van ieder krediet dat hoger t was dan 100.000 gulden?" - Den Besten: „Wij gaven de heer l Hoving onze gegevens. Wat hij er- mee deed weet ik niet, maar later kregen we bericht dat het geld be- schikbaar was". „Hadden de besprekingen met de heer Hoving onder vier ogen plaats of zat er iemand bü? Ik meen te weten dat de heer Hoving bij be- langrijke projecten altijd een twee- 1 de man zo'n bespreking liet bijwo- f nen". Den Besten: „Dikwijls zat er iemand bij, ja, een meneer De Wolf geloof ik, of iemand anders". „Heeft de heer Hoving nooit be- zwaar gemaakt tegen de chaotische boekhouding?'' i Den Besten: „Ja, dat heeft hij". „Dus dan is het initiatief om i daarin orde te scheppen niet van u I maar van de bank uitgegaan". Den Besten„U moet het meer zien als onderling overleg. Ik vroeg i de heer Hoving dikwijls om advie- j en". - „Kredietnemers worden door de banken altijd in de watten gelegd. I i Er is veel geld aan hen te verdie- f nen. Vond u het niet vreemd dat u 1 de hoofddirectie zo weinig ont- 4 moette?" f Den Besten: „Ik kan mij toch W niet bemoeien met het beleid van de Amsterdamsche Bank?" 0 „Kunt u mij zeggen of de hou- ding die de heer Hoving tegenover u aannam altijd juist was?" Den Besten: „Zakelijk heeft de 1 1 heer Hoving zijn taak uitstekend verricht. Hij dacht altijd aan de bank, je kon hem niets wijsmaken. <1 Hij wist altijd de vinger te leggen s, op bepaalde zwakke plekken in mijn redenering". Later kwam het gesprek nog even op de heer Hoving terug. Den Bes- ten verklaarde toen„Er is door j ons nooit enige schenking aan de heer Hoving gedaan. Het enige con- l> tact buiten de bank om is geweest toen mijn bouwdirecteur een door de heer Hoving gekocht huis Bussum heeft bekeken om een technisch advies te geven. Ik ge- l 1 loof, dat deze man ook heeft ge- f. J holpen met het overbrengen van •a een antieke schouw uit de heer V X- Hovings huis in Amsterdam, maar dat is geheel buiten mij om ge- moet zijn geweest in de jaren, dat hij bezeten vari grootste plannen en idealen zijn wijdvertakt net van N.V.'s opbouivde en zijn miljoenen- kredieten wist te verkrijgen. Niek den Besten heeft gesproken. Hij ging in op alle vragen, die niet- voor-één-gat-te-vangen financiële redacteuren ter tafel legden. Drie uur lang rolden de cijfers met de vele nullende data. de brieven en de afschriften van tal van beschei den als pepernoten door de zaal. Maar toen wij om zes uur weer in de motregen van de glimmende Dam stondeji waren wij weinig wijzer. Niek den Besten heeft ondanks zijn verklaringen en argumenten de vraagtekens niet in uitroeptekens kunnen veranderen. De meest interessante punten die de heer Den Besten temidden van duizend en een opmerkingen naar voren bracht waren de volgende Kredieten: „Volgens onze gegevens bedraagt de totale verplichting aan de Amsterdamsche Bank f. 10.951.269,90, waartegenover een bedrag staat van f. 11.409.000 aan hypothecaire zekerheid, hoewel de met dit laatste bedrag belaste onroerende goederen een waarde van ruim vijftien en een half miljoen gulden vertegenwoordigen". FOUTEN Boekhouding: „De moeilijkheden met de N.V. Socrates en mijzelf zijn veroorzaakt door fouten, fouten van mij zelf en fouten van anderen. Hierdoor is onder meer een onoverzichtelijke tuatie in de boekhouding ontstaan. Een door een accountantsbureu aangestelde hoofdboekhouder bleek onbetrouwbaar, werd ontslagen en het bureau gaf er de brui aan. Een jong accountant bracht toen de noodzakelijke balans tot stand. Maar veel was het niet". Over de heer Hoving: „Ik heb de heer Hoving leren kennen als een scherp bankman, die men niets wijs kon maken en die er sterk op bedacht was te allen tijde de belangen van zijn bank veilig te stellen. Hij beschikte over een scherp oordeel omtrent situaties en ge gevens, zodat slechts reële voorstellen door hem werden geaccepteerd. Ik heb de laatste tijd geen contact met hem ge had. Hij heeft zich echter bereid ver klaard te willen adviseren. Onze relatie is nimmer persoonlijk, doch altijd bank- technisch geweest". O Taxaties: „Wij hebben de Amster damsche Bank altijd taxaties getoond van taxateurs, die ons als zeer betrouw baar bekend stonden: o.a. Groen uit Haarlem en Kooy, Stradmeijer en Re- court uit Amsterdam. Ik nam als van zelfsprekend aan, dat de hoofddirectie van de Amsterdamsche Bank op de hoogte was van de kredieten, welke de heer Hoving verstrekte. Alle formalitei ten passeerden trouwens de juridische afdeling van de bank". GOED HEERTJE Een tweede goede heertje? „Ik heb een vrij bewogen leven gehad, maar ik heb nooit met geld gesmeten. Wel heb ik anderen geholpen en heb ik mijn hardwerkende personeel ivel eens cadeautjes gegeven. Of een di- nertje. Dat alles was een kwestie van enkele honderden guldens. De kos ten van de zakenreizen werden tot een minimum beperkt. Mijn auto was wit en leek duurder dan hij ivas. Want het was door de Ford-directie al gebruikte wagen en kostte niets meer dan een andere wagen. Maar ik heb nooit iemand tekort gedaan en ik wil het in de toekomst ook niet doen". De titel: „Ik ben inderdaad inge- Inieur. Ik heb gestudeerd in Zurich en in Boekarest, jazeker, ook afge studeerd. Ik kan de akten tonen". Justitieel onderzoek: „Ik hoop dat de Justitie de hele zaak eens gron dig uitzoekt". Naast de heer Den Besten achter de groene tafel zat zijn raadsman mr. H. B. Wieringa, zwijgzaam, soms haast on merkbaar zijn cliënt terechtwijzend als deze te ver van zijn onderwerp dreigde af te dwalen. Wat leefde er achter het onbewogen gezicht van mr. Wieringa, dat de indruk geeft alles te begrijpen van de Socrates-wirwar? Woensdagmid dag zal hij - achter gesloten deuren - spreken als de faillissementskwestie door het Amsterdams Gerechtshof wordt be handeld. NIET NODIG Gisteren zei hij slechts dit: „Het fail lissement was met nodig geweest. Als hypotheekhouder en krediteur waren de belangen van de Amsterdamsche Bank al zeker gesteld. Wij hebben echter te maken met grote projecten, waarvoor slechts een kleine markt is. Alle herrie rond de verkoop is dan schadelijk Neem de verkoop van de huizen in Heerlen. De prijs die deze woningen opbrachten was zo laag dat de koper zei: „Zoveel kan ik in de toto niet verdienen", dat is type rend voor de zaak. Daarom willen wij die verkopen voorkomen. Daarom willen wij surséance van betaling. De Amster damsche Bank was bereid om in het ge val van afwijzing van het faillissement door de rechtbank een afspraak met ons te maken om in nauw overleg en samen werking tot een normale afwikkeling te komen. De curator heeft echter een an dere mening. Bovendien ben ik van oor deel, dat gezien het feit, dat de moei lijk heden een gevolg zijn van de bank relatie tussen Amsterdamsche Bank en Socrates men het beste aan één tafel kan gaan zitten" Maar ondanks alle zorgen en na righeden houdt Nicolaas den Besten vol: „Er zijn nog steeds mogelijkhe den voor Socrates. Zelfs als ons hele bezit op de juiste wijze wordt gelui- quideerd is er nog aan te verdienen. Inmiddels zit de president-direc teur van deze NV zonder bronnen van inkomsten, want voor zijn NV failliet werd verklaard werd zijn persoonlijk faillissement al uitge sproken. Vrienden helpen hem door deze moeilijke tijd heen. „Tegen de beioindvoerders heb ik destijds gezegd: ik red me wel, be taal het personeel liever uit. Nu het faillissement is uitgesproken heb ik de curator laten weten dat ik nu ook voor een uitkering in aanmerking wil komen, maar tot dusver heb ik geen cent ontvangen" Vannacht ia Amsterdamse Concertgebouw Parijse mkliueltes waren ook op hel feest Eindelijk weer eens een zangeres te horen, die de „ware zangkunst' dient: wélk een wonder, wélk een weldaad! De Canadese alt Maureen Frorrester (Montreal) bracht dit wonder, deze weldaad! Zeker niet van het begin af aan. Daaraan was ten dele de programmakeuze schuld. Deze bleek aan vankelijk uitsluitend ingesteld op het „inzingen". Opdat deze stem eerst na de pauze die totale vrijheid van expressie kon verkrijgen, welke ons van dit „wonder" doet gewagen. De sonoriteit van dit omvangrijke, van laag tot hoog, prachtig geëgaliseerde glanzende materiaal mede als gevolg van een superieure beheersing der kop stem was van de aanvang af wel aanwezig. Maar in de door de Skandi- navische musicoloog bewerkte liederen van Emmanuel Bach en Johann Wolf gang Franck. in de minder gelukkige liederen van de overigens beroemde ballade-componist. Carl Loewe omdat Schumann en Schubert oneindig scho nere op dezelfde teksten schreven en in de oorspronkelijk voor orkest ge componeerde Rückertliederen van Mah ler (o.a. het „Ich bin der Welt abhan- den gekommen". dat zeker mystieker in slag verdraagt), bleef de zang van Mau reen Forrester te monotoon van karak ter en te gelijksoortig van kleur, mede als gevolg van de tc geringe uitdruk kingsmogelijkheden, waardoor een te statische indruk ontstond. Alaureen Forrester en Felix de Nobel. (Foto L.D./Holvast) Maar nü na de pauze: volledig inge zongen! Allereerst die prachtige aan Stra- winsky opgedragen cyclus van Poulenc: „La fraicheur et le Feu". Dan Britten's A charm of lullabies", waarin Maureen Forrester's intense, ontroerende en te dere moederliefde indringend door klonk. Zij is immers zelf moeder van drie kinderen, terwijl een vierde zeer binnenkort verwacht wordt? En nog eens weer in de felbewogen doorleefde ..Zigeunerlieder" van Brahms, waarin de diepe gevoelens voor de „liefste" zich zonder enige reserve manifesteerden. Ongekende rijkdommen, zowel wat het zangpalet als de voordrachtskunst be treft, openbaarden zich hier op een wijze, die wij aanvankelijk voor abso luut onmogelijk gehouden hadden. Dat waren ongeëvenaarde juwelen ener schier ongekende voordrachtkunst., waar in alle veelzijdige ontroerende gevoels- facetten haar volle en innigste waarde ontvingen en die ons deden zeggen: „Ja. dit is het", dit is het „ideale", dat eerst verkregen kan worden na jaren lange studie, waarbij men dan nog een begenadigde persoonlijkheid moet zijn, om het zó te kunnen weergeven. Men luistert dan verbijsterd toe en is tegelijkertijd verrast, dat in een tijd van afschuwelijke vervlakking, zo iets nog gegeven kan worden. Men is verheugd en tegelijkertijd dankbaar, dat het grote „het", dat men verloren waande, er nog is en dat men zich door de vele middelmatig heid, welke geboden wordt, bijkans op een dwaalspoor heeft laten brengen. En men is verheugd, dat een Jo Vin cent de waarschuwende vinger op een wonde plek, die wij voor onszelf ook reeds allang met wrevel onderkend hadden, gelegd heeft Deze opmerking tussen haakjes, maar zjj kón niet achterwege blijven, nu wij weer eens een zangeres hoor den. die wéét wat „zingen" inhoudt en tenminste de fakkel van het uitslui tend waardevolle hoog houdt in een tiid waarin het „lelijke" meer en meer voor „mooi" wordt aangezien, omdat misleiding het gevaarlijkste en het sluwste wapen van de duivel is Om tot Maureen Forrester terug te keren: zij heeft, volkomen „losgezon gen" en zich overtuigd wetend van haar grandioze overwinning op het audito rium. na het op zichzelf reeds zo zware programma, twee toegiften gegeven. Slechts weinigen zullen in staat, zijn met een zo volmaakt mezza voce Schu mann's innig Mondnacht" te zingen, gevolgd door het juichende „Durch Feld und Wald zu schweifen" van Brahms. Daarin ook betoonde zij zich in de volle kracht van haar groots kunnen. Wie toegiften, na een zwaar programma, nog zo weet te zingen, geeft blijk de tech niek tot in perfectie te beheersen. Felix de Nobel was de sublieme accompagna- teur. Hij bracht een twee-eenheid tot stand, die elke zangeres een verrukking moet zijn: niet alleen door de geopen baarde perfecte pianistiek. maar bo venal door de harmonische geestesge steldheid. welke in elke stijl en in elk onderdeel tot uiting kwam. Maureen Forrester heeft hem dan ook gerechtva ardigd telkenmale in haar groot succes op deze gedenkwaardige Toonkunstavond laten delen. Zij zet haar tournéée naar Duitsland en Italië voort, doch het zou ons al zeer verwon deren. indien zij een betere medewerker zou vinden. De gevoelens van hartelijke bewon dering, die de/.e sympathieke zangeres van hoge orde in onze stad toestroom den, zullen er haar van overtuigd heb ben. dat zij hier ten allen tijde wel kom zal zijn. Weer eens is bewezen, wat „ware zangkunst" betekent. E11 dat was waarachtig hoognodig iit écu tijd, waarin microfoontjes, heesheid en om-de-zoveel-weken ka potte stembanden als het hoogste goed worden aangezien. Gelukkig, dat de kunst met een grote K zo af en toe nog tekenen van levén geeft. ty'aar zou het in 's hemelsnaam an - decs naar toe gaan? n. Henny de Vuyst met geschenken overladen De 18-jarige Henny de Vuyst uit Schiedam is uitgeroepen tot Modinette Nederland 1960. Dat gebeurde vanmorgen heel vroeg na een lange avond van pret en jolijt in het met enkele duizen den ateliermeisjes gevulde Concert gebouw te Amsterdam. Het mid dernachtelijk uur had reeds lang geslagen toen mevrouw M. J. van Rooy—Müller, de echtgenote van de minister van Sociale Zaken, de diamanten modinettering aan de vinger van het dolgelukkige meisje schoof. Nauwelijks was deze korte plechtigheid afgelopen of daar brak het tumult in alle hevigheid los. Schetterende fanfares, luid hoera geroep, spontane felicitatie- zoenen, gauw opgedroogde vreug de tranen en een regen van bloe men en geschenken. Temidden van al dit rumoer trachtte een groot aantal fotografen en cameralieden zoveel mogelijk plaatjes te schieten van de lieftallige in het volle licht der schijnwerpers staande Henny. Moeilijke opdrachten Wat een spanning is aan het hoog tepunt van deze jaarlijkse Modinette- wedstrijden enkele maanden geleden had een dergelijk evenement ook in Leiden plaats mochten onlangs met een zeker bedrag aan geld gaan winke len In de hoofdstad. De opdracht, welk zij meekregen luidde: koop alle beno digdheden voor het maken van een jurk. Slechts anderhalve dag hadden de mo- dinettes om een kledingstuk te vervaar digen, dat onderworpen zou worden aan een strenge keuring. De drie meis jes, die naar het oordeel van de jury het beste in hun opdracht geslaagd waren en die bovendien in hun toiletje I een persoonlijke smaak hadden laten gelden, werden in staat gesteld om deel te nemen aan de slot-quiz, welke ge leid werd door Letty Kosterman. Deze meisjes kregen tegen het einde van het festijn, waaraan tal van beken de artiesten medewerkten, verschillende vragen te beantwoorden en opdrachten te vervullen. Zij moesten o.m. de namen van onze ministers noemen, van een stuk papier een hoed maken, een kruis polka dansen met een van de weinige heren uit de zaal, om de beurt een liedje zingen, een figuur uit het sprookje „Roodkapje" creëren en een kerststukje vervaardigen. Kortom, er viel heel wat te doen! Gelukkig maar, want het kon de algemene feestvreugde alleen ten goede komen. De jury, die de verrichtingen van de modinettes scherp gadesloeg, bestond uit de actrice Wiesje Bouwmeester, de jour nalist Simon Carmiggelt en de radio omroeper Joop Koopman. Na een ener verende strijd, die vrijwel gelijk opging, Olie voor centrale verwarming duurder Met ingang van maandag (Van onze Haagse redactie) De huisbrandolie 1 en 2, die overwegend wordt gebruikt voor centrale verwarming, zal met in gang van maandag a.s. niet onbe langrijk in prijs worden verhoogd, n.l. met ongeveer 30 procent. Deze maatregel vloeit voort uit het feit, dat de hier te lande werk zame maatschappijen hebben beslo ten, een aantal kortingen, dat de tussenhandel en grote industriële verbruikers genoten, in te trekken. Zes landen nemen Nederlandse t.v.-uitzending over De televisie van West-Duitsland, Bel gië, Frans en Vlaams, Frankrijk, Italië, Denemarken en Engeland (BBC) zullen de uitzending overnemen, die de Neder landse Televisie Stichting morgenmiddag van 15.30 tot 17 uur wijdt aan het jachtspringconcours om de Grote Prijs van Nederland in het Amsterdamse RAI gebouw. Naast commentator Aad van Leeuwen zullen dan nog vijf buitenland se commentatoren operen. werd Schiedamse Henny als winnares aangewezen. Voor Leiden en omstre ken nam mej. Alie van Staveren, werk zaam op een confectie-atelier te Lei- muiden, aan de wedstrijd deel. Ere-gas- ten op dit vrolijke modinette-feest wa ren zes Parijse midinettes, die des mid dags de reis naar Amsterdam per vlieg tuig hadden gemaakt. Onder luide toe juichingen werden zij het Concertge bouw binnengeleid en in het bezit ge steld van een Edammer kaasje. Uitgebreid programma Aan het uitgebreide programma ver leenden om. medewerking de zojuist uit Singapore teruggekeerde Blue Diamonds het enthousiasme van de jonge meisjes kende tijdens het optreden van deze wereldberoemde Indische jongens geen grenzen meer de dynamische Franse zangeres Souris, de nog in ons land steeds zo populaire Mieke Telkamp, de parodist Maxim Herman Raft en de kleine teenager Willeke Alberti. Dansers en danseressen van het Scapino-Ballet lieten ook hun kunnen zien en Jos Cle- ber dirigeerde het radio-orkest „De Zaaiers". Na afloop hield het Sociaal Werk geversverbond van de Confectie-indu.s- trie, die de avond had georganiseerd, een receptie. Veiligheidsgortlels voor auto's Diagonaal borstgordel- yr. y Heupgordel GOEDGEKEURD vHLThH«pl_ ORANJE T KEURMERK De ANWB raadt alle automobilisten met klem aan veiligheidsgordels in hun auto aan te brengen. Onderzoekingen in de Verenigde Sta ten en Zweden hebben duidelijk aan getoond dat de kans op dodelijk letsel bij een auto-ongeval tot de helft ver mindert, als de automobilist en de pas sagiers beschermd zijn door veiligheids gordels. Het RAI-TNO instituut heelt veilig heidsgordels beproefd en alleen de goed gekeurde fabrikaten zullen voorzien zijn van een oranjekleurig kenmerk. De typen veiligheidsgordels die de ANWB propageert zijn: Afbeelding 1. de driepuntsgordel, die een welhaast maximale beveiliging geeft. Afbeelding 2. de diagonaal borstgordel. Afbeelding 3. de heupgordel. De ANWB tekent hierbij aan, dat dc heupgordel liever niet gebruikt moet wor den op de plaats naast de bestuurder.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 11