STRIJDT VOOR BEHOUD VAN
SCHOONHEID UIT VERLEDEN
i'jljgg
r
J
S
Het is verheugend, dat in een tijd waarin zoveel
nieuw gebouwd moet worden voor huisvesting en
industrialisatie, de aandacht voor behoud van het
oude gehandhaafd blijft, en dat men bereid is, aan
dit behoud ook veel financiële offers te geven. Van
enkele dergelijke objecten geven wij op deze pagina
enige beelden.
Zo zijn er de molens in en om Leiden, die drin
gend restauratie behoeven. Bijvoorbeeld die molen
Zelden van Passé'' aan de nieuwe Rijksweg LA.
onder Zoeterwoude. een trekpleister voor toeristen,
die op hun tocht door ons polderland slechts hier
en daar langs de grote wegen een fraaie Hollands
molen kunnen ontdekken. Fraai is deze uit de
zeventiende eeuw stammende bovenkruier van de
Grote Westeindse Polder op het ogenblik bepaald
niet: zo verwaarloosd is het rietdek, dat men door
de molen heen de stralende blauwe lucht kan zien.
De foto's rechts boven op deze pagina tonen, hoe
fraai de molen in het landschap past en hoe de
solaat de conditie van deze molen thans is. Enige
tijd heeft men getracht, hier een soort toeristische
object van te maken, tevens door een industrie te
gebruiken als toonzaal of iets dergelijks. Maar men
voelde niet voor een te talrijk parkeren van auto's
aan de berm van deze autoweg. Nu schijnt er een
gegadigde te zijn om deze molen als woning te be
trekken. mits er enkele technische voorzieningen
worden getroffen. Gaat dat door, dan wordt een
stichting gevormd die de molen overneemt en deze
na restauratie (die zeker 20.000 gulden kost) ver
""H
huurt aan de gegadigde, waarmee thans besprekin
gen worden gevoerd.
Een andere molen, waarvan de restauratie thans
vaststaat, is de houtzaagmolen De Heesterboom
aan de Haagweg te Leiden. De restauratie daar
van zal ongeveer 50.000 gulden kosten en is on
langs gegund. Ook deze molen zal binnen afzien
bare tijd weer pronken aan een geheel nieuwe mo
derne verkeersweg: het kruispunt van de Churchill-
laan en de Haagweg. Mettertijd wordt deze weg
doorgetrokken via een nieuwe brug over de Rijn,
en daarbij zal deze hoog oprijzende molen bijzonder
goed kunnen harmoniëren.
Minder aan de „grote weg timmerend" is het
fraaie ophaalbruggetje bij de Mor spoort te Leiden,
dat in de afgelopen maanden met mimitieuze zorg
in oude glorie is hersteld. De opbouw van deze
brug was vergaan en is geheel vervangen door
binnenlands eiken uit het zuiden van het land. Op
de Stadstimmerwerf werd de oude opbouw zorg
vuldig centimeter voor centimeter gekopieerd. Het
ligt in de bedoeling, dat de brug mettertijd crème
geverfd zal worden, zoals ook de vroegere brug
getint was.
Het is te hopen dat de zorgen, aan deze objecten
van schoonheid uit het verleden besteed, zich in de
naaste toekomst tot vele andere grotere en kleinere
cultuurhistorische monumenten mag uitstrekken,
die nu nog gelijk de hier besproken molens aan de
rand van de afgrond staan. Er is niet zo heel veel
tijd meer te verliezen
