SICILIË: EEN LAND VOL VAN
GROTE TEGENSTRIJDIGHEDEN
TWEE KAPITEINS OP
DE „WILLEM RUYS"
CETAFLEX3
ESSO PETROLEUM
Minister van Binnenlandse Zaken gaf toedat
daar niets gebeurt tegen de wil van de Mafia
Aantal moorden is de laatste
jaren schrikbarend toegenomen
Gezagvoerder Hoek„Ik besluit
loopbaan liever op vrachtschip
Miljoenen Duitse t.v.-kijkers
zagen ontstaan van „Derde Rijk'"
Ook landbouw verdiepte zich in
vraagstuk van kortere werkweek
voor
oliehaard
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 22 oktober 1960
Derde blad no. 30183
(Van onze Romeinse correspondent)
Italië is een opwindend land, waar altijd vreem
de dingen gebeuren, maar Sicilië overtroeft toch
altijd weer „il continente". Nauwelijks bekomen
van onze verbazing over een uitspraak van de
minister van Binnenlandse Zaken, Sceiba, hoorden
we op heel ander terrein al weer pikante bijzon
derheden over dat zonnige eiland. Sceiba heeft
namelijk tijdens een gesprek voor de t.v. aan een
journalist, die hem vroeg wat hij ervan dacht, dat
in het stadje Mussuleni zekere Genco Russo
van wie bekend is dat hij sedert de dood van
„compare" Calö Zizzini de ongekroonde koning Is
van de „Mafia" op Sicilië (en natuurlijk ook van
de vertakkingen der „eerbare sociëteit" in
Amerika) voorkomt op de lijst van christende
mocratische kandidaten voor de gemeenteraad
van dat stadje.
Sceiba antwoordde, dat hij het niet wist en dat
Genco Russo, van wie hem niets bekend was,
kennelijk een schoon strafregister had, daar hij
anders geen kandidaat kon zijn.
Een Siciliaan, die niet weet wie Genco Russo is, niet weet, dat deze bij de
grandioze begrafenis van Don Vizzini het eerste koord rechts droeg, dat van de
lijkwagen neerhing (een eer die alleen de opvolger van de gestorven leider toe
komt) is ondenkbaar. Toen dezelfde journalist er op wees, dat in de laatste jaren
het aantal moorden, door de Mafia gepleegd, schrikbarend toeneemt, was Scelba's
antwoord, dat in zes van de negen provincies de overheid de macht behoorlijk in
handen heeft. Zonder het te zeggen gaf de minister daarmee toe, dat in de
provincies Palermo, Trapani, en Agrigento niets gebeurt tegen de wil van de Mafia.
de lijn werden voortgezet met begelei
ding van oorvegen en verder handge
meen."
Exclusieve „monnenbus"
Maar de politie in Catania is doortas
tend en er ging een bevel uit naar het
hoofd van de autobusdienst der gemeen
te ,dat voortaan lijn 27 uitsluitend ter
beschikking moest zijn van personen
van het vrouwelijk geslacht of van jon
gens beneden de vijftien jaar, mits be
geleid door hun moeders. Wat de man
nen betreft, die kregen hun gerechte
straf, een uitsluitende .mannenbus",
27bis, en voor die lijn 27bis werden de
meest verouderde, onwelriekende en on
gemakkelijke bussen uitgekozen, waar
over de gemeente Catania beschikt. En
dat wil heel wat zeggen!! Bus 27bis is
zoiets als de schandpaal. Welverdiend.
Waarom nemen de mannen van Catania
niet 'n voorbeeld aan de van Agrigento,
waar de jongelui met een sombere waar-
digiheid, die men eer in het Verre Oosten
zou verwachten, zorgvuldig vermijden
ooit naar vrouwen te kijken? (We zeiden
al, Sicilië is een eiland vol tegenstrijdig
heden).
Catanese typistes
in de verdrukking
Uit het zoveel rustiger oostelijk deel
van het vulkanische eiland kwamen
daarna weer andere opzienbarende be
richten. Catania wordt langzaamaan een
industriestad en het gevolg daarvan is,
dat oeroude gewoonten plotseling ver
anderen. Ook in Catania kan de indus
trie het niet stellen zonder stenotypis
ten, telefonisten en andere vrouwelijke
werkkrachten. Dat brengt eigenaardige
moeilijkheden mee. Wie wel eens een
der romans heeft gelezen van Vitaliano
Brancati (zelf een Catanees) of de film
„De mooie Antonio" zag, die naar een
van die romans werd gemaakt, weet dat
de mannelijke bevolking van die stad
nog galanter is om het netjes uit te
drukken) dan bijv. de Romeinen of de
Napolitanen. Totnutoe uitte die warm
bloedigheid zich vooral in serenades en
urenlange discussies onder vrienden over
de lichamelijke bekoorlijkheden van de
Catanese schonen, die zich onder de
nooit aflatende bescherming van vaders,
moeders, broers en oude tantes op straat
vertoonden. Maar het nieuwe, nijvere le
ven der stad bood heel andere mogelijk
heden.
Vreemde toestanden
De industriewijk ligt aan zee, een kilo
meter of zes van het stadscentrum. Om
daar te komen moesten de typisten en
verdere jongedames gebruik maken van
autobuslijn nr. 27. En nu halen wij aan
uit het rapport van de hoofdcommissa
ris der Catanese politie, een rapport dat
wij vooral bewonderen wegens 't bloem
rijke proza: „Bij de politie kwamen door
middel van de levende stem der slacht
offers velerlei klachten in van de zijde
van door de natuur begiftigde jonge-
meisjes". Het schijnt inderdaad in die
overvolle autobussen nogal roerig te zijn
toegegaan, want men leest o.a. over in
tieme kledingstukken, die verloren gin
gen, doordat zij „de slachtoffers" van
het lijf werden gerukt. Het rapport zegt
daarvan „in de korte rit, nauwelijks
meer dan tien minuten, waren de meis
jes blootgesteld aan de dringendste at
tenties van de zijde hunner collega's van
de andere kunne". Verder vernemen wij,
dat „wanneer de meisjes werden bege
leid door hun broers of verloofden, zo
dat de smachtenden rekening hadden te
houden met verweer van die zijde, de
heftige discussies aan het eindpunt van
Advertentie
Agenten bij de halte.
Maar Catania is nu eenmaal Catania.
En weinige dagen, nadat lijn 27 verdub
beld was, moest de hoofdcommissaris
een nieuw voorbeeld van zijn galant pro
za doen aanplakken. Aan de bevolking
werd medegedeeld, dat Irhet genomen be
sluit nog slechts behoefte had aan een
laatste vervolmaking, die thans verwer
kelijkt is. Het is gebleken, dat bij de ver
schillende haltes de autobussen, volgela
den met jonge meisjes, bestormd werden
door groepen opgeschoten jongens, die
kennelijk de bedoeling hadden zich te
verkwikken aan zulk een overdadige
gratie Gods, zodat het nodig is gebleken
langs het gehele parcours bij alle halten
agenten van openbare veiligheid op te
stellen, die beletten dat personen van
het mannelijk geslacht de bedoelde bus
sen betreden. Het is te hopen, dat in ver
loop van tijd .meer normale toestanden
zullen ontstaan".
Het spreekt natuurlijk vanzelf, dat wij
die die hoop van de Catanese overheid
delen. Uit het aangehaalde proza, waarin
sprake is van „door de natuur begiftigde
jonge meisjes" en van ..overdadige gratie
Gods" krijgen wij wel de indruk dat de
hoofdcommissaris ook in Catania gebo
ren is.
Protest van Turijn
In heel Italië heeft dit geval van „auto
bus 27bis" de aandacht getrokken en het
meest zonderlinge was wel de reactie van
een groep werkende jonge meisjes in de
stad Turijn, die aan de „Stampa" een
ingezonden stuk stuurden, waarin zij als
hun mening te kennen gaven, dat Cata
nia toonde een veel beschaafder stad te
zijn dan de veelgeprezen steden van
Noord-Italië. „Ook wij hebben het soms
in de bus hard te verduren en wij zou
den het toejuichen, wanneer ook in Tu
rijn afzonderlijke bussen voor vrouwen
en voor mannen werden ingesteld".
Maar er volgde heftig protest. De maat
regel van Catania werd vergeleken met
de scheiding der seksen, zoals die in de
vroege middeleeuwen gebruikelijk was in
de kerken. Catania is in ieder geval erg
„in het nieuws" en er zijn al grappen
makers, die. voorstellen nog een derde
bus in te stellen, een bus voor echtparen,
die voordat zij in de bus stappen hun
trouwboekje aan de controleur moeten
tonen.
VOOR COMMANDO WISSELING
Doortastende rechter
Een rechter in Cambridge heeft een
ouderpaar, dat op godsdienstige gronden
bezwaar maakte tegen de door artsen
voor hun baby van levensbelang geachte
bloedtransfusie tijdelijk uit de ouderlijke
macht ontzet teneinde de redding van
het kind mogelijk te maken.
De ouders zijn getuigen van Jehova.
Aan de hand van bijbelteksten zeiden
zij onder geen voorwaarde te kunnen
instemmen met de grote bloedtransfusie,
welke nodig was om hun baby te redden.
Het kindje leed aan z.g. coagulatie, dat
is klontering van het bloed, en had als
gevolg hiervan aan acuut zuurstofge
brek. In dergelijke gevallen (in Enge
land noemt men ze „blue babies") wordt
het bloed van het kind vervangen door
bloed van donors. Dit is de enige wijze
om zulk een kind in leven te houden.
Toen de ouders volhardden in hun
weigering, werd het geval door de arts
van het ziekenhuis waar de bevalling
geschied was, ter kennis van de rechter
gebracht. Deze oordeelde dat de ouders
ongeschikt waren om de ouderlijke
macht uit te oefenen en ontzette hen
daarom uit de ouderlijke bevoegdheden.
Daarmee waren de beletselen weggeno
men en kon de bloedtransfusie worden
uitgevoerd.
De doortastendheid welke in dit geval
aan de dag werd gelegd vindt zijn oor
sprong in het feit dat dit jaar twee kin
deren zijn overleden omdat de ouders,
in beide gevallen getuigen van Jehova,
weigerden bloedtransfusies toe te laten.
In juli van dit jaar is bovendien een
vrouw overleden omdat haar man, ook
een Jehova-getuige, geen toestemming
gaf voor de transfusie.
(Van onze Rotterdamse correspondent)
De „Willem Ruys", die gistermiddag
voor zijn negende rond-de-wereld-reis
is vertrokken, heeft twee kapiteins aan
boord, kapitein C. G. F. Hoek uit Den
Haag, die zijn vijfde en laatste reis met 't
mailschip maakt en kapitein Herman
van den Heuvel uit Roermond, die deze
reis als stafkapitein meevaart en voor
bestemd is de volgende reis als gezag
voerder op te treden.
„Ik heb met plezier het commando
op de Willem Ruys gevoerd", verklaar
de kapitein Hoek". Maar op den duur
voel ik me toch meer gezagvoerder dan
zeeman op een mailschip met alle so
ciale verplichtingen, die daaraan vast
zitten. Ik heb nog een jaar varen te
goed voor ik met pensioen ga en daar
om heb ik de directie verzocht mij
dat laatste jaar de gelegenheid te ge
ven op een vrachtschip mij uit te le
ven. Ik houd van ladingproblemen. Daar
heb ik plezier in".
Ronde mening
De directie van de Kon. Rotterdam-
sche Lloyd heeft het in kapitein Hoek
gewaardeerd, dat hij zo rond voor zijn
mening is uitgekomen en stelt hem
in staat zijn laatste „zeedagen" te va
ren met een „zuiver" vrachtschip. Bij
Van der Giessen staat n.l. het laatste
schip van de zgn. S-serie op stapel.
Het is de „Seine Lloyd", die op 15
december te water wordt gelaten en
begin maart 1961 in de vaart zal ko
men. Dit schip verzorgt uitsluitend
vrachtvervoer. Aan boord is geen passa
giersaccommodatie. Kapitein Hoek zal
na terugkeer op 23 december bij het
afbouwen van de „Seine Lloyd" toe
zicht houden en dan met het commando
worden belast.
„In 1957 heb ik de „Marne Lloyd"
nieuw van de werf uitgevaren", ver
telde kapitein Hoek. „We hadden toen
ongewoon zware stukken aan boord.
van 130 en 85 ton. Die hebben we in
een haven aan de Perzische Golf met
eigen middelen gelost. Dat is werk. dat
me ligt. Als zoiets zonder ongelukken
slaagt, geeft je dat een grote voldoe
ning, vooral als je dan naar Rotter
dam kunt seinen: „operatie geslaagd".
Ik ben in hart en nieren zeeman en
vrachtschipman. En ik ben dus blU,
dat ik mijn laatste jaar in actieve
dienst nog eens een vrachtschip mag
varen".
Jongste
De opvolger van kapitein Hoek is,
zoals gezegd, kapitein Herman van den
Heuvel. Hij is 47 jaar oud, de jongste
gezagvoerder, die ooit het vlaggeschip
heeft gecommandeerd. Jarenlang is hij
gezagvoerder van de „Waterman" ge
weest in de emigrantenvaart. Hij swam
in 1933 als stuurmansleerling bij de
KRL in dienst en werd in 1952 ge
zagvoerder van de Tomini. De eerste
stuurman van de „Willem Ruys." J.J.
Werumeus Buning uit Den Haag, een
zoon van de dichter, gaat de „Willem
Ruys" eveneens verlaten. Hij staat op
de nominatie voor bevordering tot ge
zagvoerder. Deze reis vaart hij nog mee
met naast zich zijn opvolger, eerste
stuurman N.W.C. Destree uit Apeldoorn.
De „Willem Ruys" vertrok gisteren
met 947 passagiers aan boord, van wie
er 332 in Rotterdam embarkeerden. De
anderen komen in Southampton aan
boord.
Opdracht aan Cor de Groot
De staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. Y.
Scholten, heeft de componist Cor de
Groot een opdracht verleend tot het
componeren van een werk voor accor
deonorkest.
AMSTELVEENSE DRUKKER
IN VRIJHEID GESTELD
De raadkamer van de Amsterdamse
rechtbank heeft gistermiddag een ver
zoek van een Amstelveense drukker-pu-
blicist om zijn voorlopige hechtenis te
schorsen, toegewezen, waarna hij on
middellijk in vrijheid is gesteld.
De man werd medio juli gearresteerd
onder verdenking medewerking te heb
ben verleend aan het drukken van valse
identiteitsbewijzen voor het Algerijnse
Bevrijdingsfront (FJ4.N.).
De officier van Justitie, mr. H. E.
van Renesse, heeft tegen het besluit van
de rechtbank appèl aangetekend.
Schorsing van de voorlopige hechtenis
is mogelijk onder bepaalde door de
rechter te stellen voorwaarden. Onder
meer wordt een storting van gelds
waarden door de verdachte of een derde
of de verbintenis van een derde als
waarborg verlangd. Verdachte heeft aan
een van deze voorwaarden voldaan,
waarna de raadkamer van de rechtbank
zijn verzoek tot schorsing van de voor
lopige hechtenis toewees.
Zoals bekend is was hij reeds eerder
bijna op vrije voeten, nadat de recht
bank een verzoek van de officier van
Justitie om het voorarrest voor de twee
de keer met dertig dagen te verlengen,
afwees. In hoger beroep vernietigde het
Gerechtshof deze rechtbankbeslissing.
Het gerechtelijk vooronderzoek is vori
ge week gesloten. De dagvaarding zal op
korte termijn worden uitbebracht.
Reclamecongres te Maastricht
werd gisteravond besloten
Het Nederlands reclamecongres te
Maastricht is gisteren besloten met een
uitgebreide behandeling van een prak
tijkgeval van de verkoopreclame en
de afzetcampagne voor een denkbeel
dig produkt. Op dit thema werden in
de demonstratie, welke een gehele dag
in beslag nam, de ontwikkeling van
marktonderzoek, behoeftepeiling en het
werk van verkoopbevordering, reclame-
opzet en afzettechniek op de voet ee-
volgd mt toelichtingen door een aan
tal deskundigen op het gebied van pro-
duktieplanning. De toelichting werd ge
geven door leden van het genootschap
zelf, die in dit teamwork een met be
langstelling gevolgde praktijkles uit de
ervaring gaven.
De congresvoorzitter, jhr. Van An-
dringa de Kempenaer, bood tijdens een
dankwoord aan alle medewerkers de
genootschapspenning aan.
Burgemeester, mr. W. baron Michiels
van Kessenich ontving gisteravond na
mens het gemeentebestuur van Maas
tricht de congressisten in het stad
huis en daarmee kwam het einde van
dit 22ste congres van het genootschap
voor reclame.
Politieambtenaren niet
geüniformeerd in t.v.-shows
De hoofdcommissaris van de Amster
damse politie, de heer H. J. van der
Molen, heeft bezwaar tegen het voor
nemen van twee Amsterdamse politie
ambtenaren om morgenavond in uni
form in Brussel deel te nemen aan
Lou van Burgs tv-spelshow „Een Bei-
ga per seconde". De heer Van der Mo
len heeft het Amsterdamse politieper
soneel laten weten, dat een dergelijke
medewerking niet zonder zijn toestem
ming mag geschieden. Desgevraagd deel
de de heer Van der Molen mede, dat
hij geen bezwaren heeft wanneer poli
tieambtenaren in hun vrije tijd als
burger voor de tv-camera verschijnen.
Maar wel heeft hij bedenkingen, wan
neer zij een dergelijke medewerking ver
lenen als politieambtenaar, al of niet
in uniform.
In Amsterdam werd gisteren een
markt gehouden tijdens welke ar
tiesten hun eigen werk aan de man
brachten. Onder meer werden hier
grammofoonplaten verhandeld. Op
de foto van links naar rechts Leo
Riemens, Tante Leen, Ria Valk,
Mieke Telkamp en Toby Rix.
Eerste van reeks van 14 uitzendingen, die
Hitlers greep naar de) macht uitbeelden
Kijkers met neus op
trie nog vermeerderen en welhaast
catastrofaal worden. De heer J. P. de Hey,
secretaris van de Kath. Ned. Boeren-
en Tuindersbond. die ook de werktijd
verkorting in de landbouw voorzag als
een op den duur onweerstaanbaar iets,
schetste een aantal problemen, die zich
bij arbeidsverkorting zullen gaan voor
doen. De heer Egas heeft bij de onder
linge gedachten wisseling betoogd, dat
een coöperatieve hulpverlening door de
landbouwbedrijven onderling mogelijk
heden zou kunnen bieden, maar ook aan
een dergelijke oplossing zitten de nodige
haken en ogen. In het oosten en zuiden
van ons land overheersen de gemengde
eenmans-, vaak gezinsbedrijven.
En daar zal men de problemen der
verkorte werkweek misschien willen
oplossen met langere werktijden. Het
congres heeft de problematiek van de
werkweekverkorting wel aan de orde
gesteld, maar voorlopig uitsluitend met
de bedoeling daaromtrent de meningen
te polsen. De werktijdverkorting is
technisch natuurlijk wel mogelijk, maar
de praktijk, zeker in een gemengd be
drijf, werpt toch wel heel wat bezwaren
op.
(Van onze Limburgse correspondent)
Het landhuishoudkundig congres, dat
in het Gemeentemuseum van Roermond
heeft vergaderd onder leiding van mr.
A. Ridder van Rappard behandelde
gisteren een onderwerp, dat nogal veel
belangstelling heeft getrokken van de
Congresleden. Namelijk de kwestie van
de verkorte werkweek in de agrarische
sector. Het Tweede Kamerlid C. Egas,
heeft daarover een inleiding gehouden,
waarin hij stelde, dat het zijns inziens
onverbiddelijk naar een vijfdaagse
werkweek in de landbouwbedrijven gaat.
Landarbeiders zullen hun werktijd
vergelijken met die van de industrie-
arbeiders, die onweerstaanbaar ook naar
de vijfdaagse werkweek streven. Zou de
werktijdverkorting voor landarbeiders
geen mogelijkheid voor de toekomst bie
den, dan zal onherroepelijk de toch
reeds sterke zuiging van arbeidskrachten
uit de agrarische sector naar de indus-
Advertentie)
harde feiten gedrukt
(Van onze correspondent in Bonn)
Miljoenen Westduitsers hebben
gisteravond op de televisie van half
negen tot half tien de greep naar
de macht van Hitler in 1933 gezien.
Het was de eerste van een reeks
van veertien televisie-uitzendingen,
die gewijd zullen zijn aan de
periode 19331945: de uitgebreid
ste poging ooit ondernomen om
met beelddocumentatie het derde
Rijk te tonen!
Het eerste deel van de mammoetuit
zending gaf in korte elkaar snel, soms
wat al te snel opvolgende episodes, aan
hoe het pad voor Hitier werd geeffend.
Eens belangrijke politieke figuren als
Brüning, Hindenburg, Von Papen,
Schleicher, Otto Wels en vele anderen
zag men niet slechts als dode portret
ten, maar ook in hun politieke optreden.
De kijkers werden door de grote inten
siteit van de beelden als het ware met
hun neus op de wilde feiten van toen
gedrukt! Men gaf reeds met deze eerste
uitzending de kijkers de feiten, waar
mee zij, als Duitsers, kunnen pogen het
bloedige Duitse verleden te verklaren en
er - ondanks de traagheid van het ge
weten - hun eigen plaats in te bepalen.
De ouderen, zij die het allemaal meege
maakt hebben, moeten dit alles gister
avond zwijgend, of met schuldgevoel,
hebben aanschouwd. De terreur, de zo
genaamde historische fakkeloptocht van
de 30ste januari 1933, de moordpartijen
in en buiten de S A. en de Rijksdag
brand En boven alles en allenhet hys
terische, ongelooflijk laag bij de grondse
geschreeuw van Hitier, dat een geheel
volk eens fascineerde
Voor de jeugd
In het bijzonder zijn deze veertien uit
zendingen bestemd voor de Westduitse
oudere jeugd, die over de Nazi-periode
hoogstens van horen-zeggen heeft ver
nomen. Men heeft daarom ook geen
zuiver chronologische behandeling van
de stof gevolgd, maar de voorkeur gege
ven aan een concentratie op enkele the
ma's. Voor de uitzending heeft men
voorts een uitgebreide actie gevoerd op
de Westduitse scholen, in de jeugdbon
den en onder de rekruten.
Men kan zeggen, dat deze eerste uit
zending geslaagd is. AI was het maar
dat men er steeds weer in geconfron
teerd werd met de schreeuwende Hitier.
met de grofheid en wreedheid van de
terreurorganisaties om hem heen en met
het volstrekt onmenselijk karakter van
de bende, die toen de macht in handen
nam, gesteund door een groot deel der j
industrie, zogenaamde acceptabele figu- j
ren als Von Papen en het buitenland dat
grondig zweeg Een vergelijking met
de film Mein Kampf van de Zweed Lei-
ser is nog niet te maken. Wel kan men
zich afvragen, waarom de Duitse tele-
visie nu pas deze poging tot confronta- j
tie met het verleden heeft ondernomen.
Tienduizend meter film
In de 14 uitzendingen (de laatste op
15 mei 1961), steeds om de 14 dagen op
vrijdag, wil men zo in 700 minuten Hit-
Iers 12 bloedige jaren weergeven. Men
nam de vrijdagavond in de overtuiging
dat door de vijfdaagse werkweek veel
mensen juist op deze avond bereid zijn
een moeilijke ontmoeting aan te gaan
met 't niet weg te schuiven verleden. De
uitzendingenreeks wordt verzorgd door
de Süddeutsche Rundfunk te Stuttgart
en de Westdeutsche Rundfunk te Keu
len. De redactie moest niet minder dan
90.000 meter film en 35.000 meter smal
film bekijken, waaruit de televisiefilm
van 10.000 meter lengte overbleef. Men
heeft voor dit werk medewerking uit de
gehele wereld, ook uit Oosteuropa gekre
gen, waarbij men het voordeel had dat
de jonge Tübinger docent dr. Besson de
wetenschappelijke kant van de zaak in
de gaten kon houden.
Advertentie
Lijm koud alle hout met
de haardolie met het hoogste rendement
Isso)
méér warmte
minder roet
zuinig
P. M. PERQUIN
HOGE MORSWEG 78,
OEGSTGEEST - TEL. 21584 b.g.g, 21351
van Ceta-Bever
J. Louwman volgt
mr. L. de Block op
Voor de benoeming per 1 oktober 1960
tot directeur-generaal voor de Indus
trialisatie en Energievoorziening zal
worden voorgedragen de heer J. Louw-
man, tot dusverre plv. directeur-gene
raal voor de industrialisatie. De heer
Louwman volgt in zjjn nieuwe functie
mr. L. de Block op, die per 1 september
de ambtelijke dienst verliet.
Nadat hfj gedurende drie jaren werk
zaam was geweest bij het ministerie van
Financiën, kwam de heer Louwman per
1 mei 1949 in dienst van het ministerie
van Economische Zaken. Met ingang van
1 januari 1959 werd hij benoemd tot plv.
directeur-generaal voor de industriali
satie. Na het vertrek van de heer De
Block trad de heer Louwman reeds op
als wnd. directeur-generaal.
Dochter na twintig
jaar teruggevonden
De 49-jarige mevr. Bretell, die in
20 jaar geen levensteken van haar
enige dochter heeft gehoord, heeft
thans bericht ontvangen dat deze
nog gezond en wel in leven is. Mevr.
Bretell, die in een doorgangskamp
voor vluchtelingen even over de
Duitse grens bij Venlo verblijft,
werd in 1940 in Breslau door de
Nazi's gearresteerd. Haar 5-jarig
dochtertje Renate moest zij achter
laten en zelf verbleef ze gedurende
de oorlog in verschillende concen
tratiekampen. Na de bevrijding door
de geallieerde troepen, stelde de
moeder dadelijk alles in het werk om
haar dochtertje te kunnen vinden,
doch alle navragen bleven zonder re
sultaat. Naar ook nu gebleken is,
heeft ook de dochter van haar kant
alle pogingen in het werk gesteld om
haar moeder te vinden. Na deze ein
deloze vergeefse pogingen lieten zo
wel moeder als dochter elkander ge
rechtelijk dood verklaren. Men kan
zich de vreugde van moeder voor
stellen nu zij bericht heeft ontvan
gen door bemiddeling van het Duitse
Rode Kruisdat haar enige dochter
Renate - nu dus 25 jaar oud - in
Amerika woont. Er worden pogingen
ondernomen om moeder en dochter
zo spoedig mogelijk te herenigen.
