^oJlrd ESSO PETROLEUM Exporteurs hebben veel te kleine voorraad bollen 0111 uit te putten FILMS VAN DEZE WEEK, Meesterschap van regisseur en acteur in „Wilde aardbeien" Superieure, levenswijze film van Ingmar Bergman tezamen met Victor Sjöström voor Droomivenswordt vervuld Blind schot van schooljongen uit Nigeria trof doel Uitbreiding areaal met 7% kan slechts exporteurs bevredigen Mogelijkheden voor een grotere export naar Engeland Opgericht 1 maart 1860 Zaterdag 15 oktober 1960 Derde blad no. 30177 Studio Twee films van uitzonderlijk verheven allure zullen U tot diep nadenken stemmen: allereerst die over het leven van de grote natuurvorser Linnaeus, gevat in een overweldigende kleurenpracht en, daarbij volkomen harmonisch aansluitend, de méést menselijke film van de beroemde regisseur Ingmar Bergman, de levensherinnering en de levensverandering van de oude dokter Isak Borg, onder de titel „Wilde aardbeien". De oude dokter Borg 78 jaar die op de dag van zijn ere promotie, door voorafgaande dromen en door hetgeen hij van zijn schoondochter en hospita over zijn egoïstische levenshouding te horen krijgt, tenslotte toch een mild mens wordt en dit door daden toont. Advertentie de haardolie met het hoogste rendement méér warmte mincfer roet zuinig P. M. PERQUIN HOGE MORSWEG 78, OEGSTGEEST - TEL. 21584 b.g.g. 21351 STRAALJAGER IN BRAND Piloot zwaar gewond Gistermiddag te twee uur is tijdens een oefenvlucht aan boord van een F 86 k Sabre straaljager van de vliegbasis Twente brand ontstaan. De vlieger zag zich genoodzaakt op de dichtstbijzijnde vliegbasis, Deelen, een noodlanding te maken. De vlieger liep ernstige brand wonden op. Het toestel is totaal vernield zo deelt de Legervoorlichtingsdienst mee. De straaljager werd bestuurd door de 28-jarige eerste luitenant M. M. J. Dek ker, gehuwd en wonende te Enschede. De vlieger heeft gebruik gemaakt van zijn schietstoel onmiddellijk nadat het toestel de grond had geraakt. Hij kwam enkele tientallen meters van het bran dende vliegtuig op de grond neer. Arrestatie communisten in West-Java gelast De autoriteiten van West-Java hebben de aanhouding van zeven plaatselijke leiders van de communistische partij en daarmee verbonden groeperingen gelast. Deze leiders hebben volgens militaire autoriteiten een tijdelijk verbod tot poli tieke activiteit overtreden door een ver gadering te houden. (Speciale berichtgeving) De kleine donkere Nwafor Nnakwe Anonye, scholier van de Saint Dennisschool voor jongens in Uke, Nigeria, zal binnenkort wel verbaasd en blij op zijn blote voeten rondspringen in zijn afge legen Afrikaanse dorp. Want zijn „droomwens", in onbeholpen En gels op schrift gesteld en afgezon den naar een op zijn minst nogal vaag te noemen adres in Nederland is in vervulling gegaan op een manier die elke schooljongen zon der aarzelen „fantastisch" zal noe men. De befaamde Zweedse acteur Victor Sjöström, onlangs op 80-jarige leeftijd overleden, beeldt deze professor Isak Borg op onnavolgbare wijze uit. de inte ressante Ingrid Thulin is zijn schoon dochter Marianne, die hem de ogen opent voor véél wat in zyn leven ver keerd was. Zij beiden dragen deze film, waarin realiteit, fantasie en poëzie door een geweven zijn zó fantastisch sterk, dat men er met ingehouden adem naar kijkt. En het is speciaal Ingmar Berg man wiens psychologisch inzicht dit ver haal cineastisch tot een zeldzame hoogte opvoert! Groot is de verleiding U deelgenoot te maken van het geheel, culminerend in de gedroomde scène, waarin prof. Borg verschijnt voor de examinator, die hem over zijn leven ondervraagt. Dan blijkt dat zijn kennis over de naastenliefde onvoldoende is geweest en wakker ge worden, ziet hij zichzelf zoals hij is, nóg sterker dan toen zijn schoondochter hem reeds de spiegel van zyn karakter had voorgehouden. Hardheid beschouwde prof. Borg steeds als een noodzakelijkheid. Nu, op de dag van zyn ere-promotie vallen hem de schellen van de ogen en gaat hy over tot datgene wat van hem verwacht wordt en wat hijzelf tenslotte ook als het enig „goede" ziet: hij doet afstand van zijn „principes", scheldt zijn zoon een geldelijke schuld kwijt, staat zijn huishoudster toe hem bij zijn voor naam te noemen, waar zy intussen niet in toestemt. Ingrid Thulin als Marianne in de film „Wilde aardbeien Deze wijze film leent zich niet voor het „verhaaltje". Men moet haar zien! Men moet meeleven met hetgeen prof. Borg in zyn dromen, waarin steeds weer op de jeugdjaren wordt teruggegrepen, on dergaat. En ge zult ervaren, dat de naastenliefde voor de medemens het enige geluk kan geven, dat tot innerlijke tevredenheid stemt. Ingmar Bergman heeft van die dro men iets onvergetelijks gemaakt. Het toeven met prof. Borg in de uit gestorven stad, waarin een begrafenis wagen aanrijdt, die krakend uiteenvalt, waarna de oude man tot zijn ontstelte nis in de dode zichzelf herkent, is op zichzelf al obsederend suggestief. Zelfs in zulk* een sensationeel lijkende scène is Ingmar Bergman erin geslaagd met sobere middelen levensechte huive ring op te roepen. Herhaaldelijk wordt ge in deze film getroffen door uit het ware bestaan gegrepen taferelen: zij worden U zó natuurgetrouw voor ogen gesteld, dat ge zegt: „Ja zó en niet an ders moest het gaan". Ingir.ar Bergman betoont zich dan ook in deze film een meesterlijk regisseur. Hij ging met een zelfzaam indringende kracht te werk en maakte de geestelijke transformatie van de hoofdfiguur vol komen aanvaardbaar. Een hogere proeve van zijn bekwaam heid is dan ook nauwelijks denkbaar! En in Victor Sjöström heeft de wereld helaas een harer grootste acteurs ver loren Als het bloed kookt Wel spannend Trianon Frank Sinatra heeft wel eens meer in oorlogsfilms gespeeld. In "From here to eternity" byvoorbeeld speelde hy een glansrol, die werd be kroond. Ook in "Never so few", die in ons land onder de wat onduidelijke titel „Als het bloed kookt" wordt uitge bracht speelt hy een soldatenrok Een keiharde rol, die hem op het lijf ge schreven schijnt, maar die hem toch niet zo veel mogelijkheden biedt als die in eerstgenoemde film. De film "Never so few" berust dan ook op een vrij clichématig oorlogsverhaal, waarin wel veel ruimte wordt gelaten voor een liefdesgeschiedenis en vele bloedige, gedurfde gevechten (de titel „Als het bloed vloeit" ware beter ge weest), maar weinig aandacht wordt besteed aan het zuiver menselijke, de innerlijke roerselen van een soldaat in oorlogstijd, zoals vooral de Russen zo goed in beelden kunnen zeggen. De gevechten zyn in uitstekende kleu ren en vaak nogal realistisch op het scherm gezet, zijn ook wel spannend, maar laten toch geen diepe indruk ach ter, omdat het bioscooppubliek al zo ver schrikkelijk veel oorlogsfilms heeft ge zien. De liefdesgeschiedenis is ook niet bfjster indrukwekkend. Een beetje op pervlakkig, zoetelijk zelfs. Daar kan zelfs het harde, soms cynische spel van Sinatra, die als acteur met kop en schouders boven zijn medespelers uit steekt. niets aan veranderen. En ook Gina Lollobrigida lykt ons meer op haar gemak in een film als „Trapeze", waar ze ook heerlyk haar temperament kan botvieren. Sinatra is de commandant van een handjevol Kachins, die in de jungle een verbeten strijd voerden tegen een Ja panse overmacht en hierdoor veel heb ben bijgedragen aan de overwinning van de geallieerden in het Verre Oosten. Zoals gezegd: een weliswaar spannen de, maar ook nogal oppervlakkige film. Op het spoor der verdwenen vrouwen Ed als surrogaat-vader Casino Na de eerste meters celluloid dachten we werkelijk, dat onze goede Eddie Constantine een gedegen huis vader was geworden, die met zijn doch tertje een rijtoertje onderneemt. We waren echt wel opgelucht toen later bleek, dat het maar een aangenomen dochter je was. Vooral waren we blij, dat het dochtertje werd ontvoerd en Ed carte blanche kreeg om een bende han delaars in blanke slavinnen op te rollen en er tussen de bedrijven door weer duchtig op los te slaan en te vrijen. Zoals gewoonlijk is geen gevaar te groot voor Ed en bezorgt hij door zijn ietwat bruusk optreden niet alleen de snoodaards, maar ook zichzelf en de politie bergen moeilijkheden. Maar geen berg is te groot, geen riool te nauw voor Ed, die breed grijnzend en zoals altijd charmant zich losjes naar het ge lukkige einde toewerkt. De meisjes, die in de netten van de bende worden verstrikt, vinden het eigenlijk helemaal niet zo leuk, dat Ed een eind maakt aan hun bakvisachtige luchtkastelen. Later als ze groot zyn en hopelyk ordentelyke huismoeders zyn geworden (wat de film uiteraard in het midden laat) zullen ze er Ed toch wel dankbaar voor zyn, dunkt ons. (Van een speciale medewerker) Deze week heeft het bestuur van de stichting Bloembollensurplus- fonds de voorlopige korting- en heffingspercentages bekend ge maakt. Deze dienen om de over geschoten bloembollen uit de markt te nemen. Ze zijn werkelijk schrik barend laag. Er zou volgens deze cijfers ongeveer drie procent van Glimlach en sterf Rex En het is weer volgens het zelfde recept. Verdovende middelen, een bende, en natuurlijk ook de stoere ben deleider, een journalist, die zich met andermans zaken bemoeit en vrouwen. Alle ingrediënten voor een echt Franse „Glimlach en sterf" film zyn weer aan wezig. Maar de wijze waarop alles tot een goed sluitend geheel met veel revol verschoten en bloed komt, gaat toch al tijd via een flinke dosis spanning. Wat dat betreft verstaan de Franse filmma kers hun vak goed. En die spanning maakt dit genre films toch nog altijd by het publiek geliefkoosd. In de film, die deze week toeschouwers naar de Haarlemmerstraat probeert te trekken, is het maar een pseudo-journa- list, die zyn neus in de zaken van bende leider Franz steekt. In feite is hij een agent van Interpol, die achter een wijd vertakte smokkelaarsbende aanzit. Ja, en waarom zou het ditmaal geen smokkel in verdovende middelen betref fen? Tenslotte levert dat de Interpol mensen hun broodwinning op. Een hele dure broodwinning. Want voor de bendeleden, die nog in leven zijn achter slot en grendel zijn geborgen worden heel wat kogels verschoten. Tenslotte komt alles in kannen en kruiken, daar zorgt onze Franse journalist-politieman, die overigens de Amerikaanse naam Larry Laine heeft meegekregen, wel voor. Eneen zangeres uit de nachtclub Copacabana. het hoofdkwartier van de bende van Franz. Zy zingt „Y'en a mar- re", waaraan de film haar Franse titel ontleent. De hoofdrollen in „Glimlach en sterf" zijn toebedeeld aan Pierre Trabaud, Dominique Wilms, René Dary en Bar bara Laage. Opgejaagd door de liefde Film met vaart over nieuwe kansen voor misdadig jong leven LID O Een niet by zonder waar schijnlijk verhaal (al is het leven vaak vreemder dan de fantasie!" is in deze film op zeer spannende wyze tot een brok werkelijkheid gemaakt Knap ver filmd en met een meer dan eens zeer suggestieve muzikale omlysting. De jeugdige Jean-Pierre Bernard slaagt erin uit de gevangenis te vluchten en zich een onderdak te verschaffen in een kamp van olieboorders. De wijze waarop dit gebeurt, verloopt - zoals wy reeds zeiden - nogal toevallig, maar het is denkbaar, dat er zich een samenloop van omstandigheden voordoet zoals hier ge schetst. Hoe dan ook, de jeugdige boef neemt de plaats van een verongelukte, eveneens jonge boorder in totdat de po litie lont begint te ruiken. Het slot is, dat Jean-Pierre zijn straf nog moet uit zitten, maar intussen heeft zich - voor al dank zij de verheffende invloed van een vriendinnetje - een innerlyke veran dering voltrokken in de jongen, die een byzonder ongelukkige jeugd heeft gehad en daardoor op het slechte pad is geko men. Er komen herhaaldeiyk spannende momenten in deze film voor en de Fran se filmmeesters zyn erin geslaagd meer malen knappe beelden te scheppen. Een andere verdienste van deze film is ver der, dat er vaart in zit. Sacha Distel is de hoofdrolspeler. De Zaak M.P. Voor de derde week Luxor Zoals wel te verwachten was, kost het Haanstra's film niet veel moeite nog een week aan de eerste veertien dagen toe te voegen. De nieuwsgierigen stromen toe: wie „Fanfare" heeft gezien, wil ook dit werk niet missen en dat niet alleen maar om vergelijkingen te kun nen trekken, maar vooral ook omdat de reputatie, die dit filmwerk vooruitgaat, bijzonder gunstig kan heten. Zoals wy de vorige week reeds schreven: Haan stra heeft gemikt op gemoedelyk amuse ment en is in die opzet byzonder goed geslaagd. Met artiesten als Albert Mol. Ko van Dyk, Ingrid Valerius en Julia de Gruyter is dat ook geen wonder. Al met al, wie een paar uurtjes sim pele (ont) spanning zoekt, die bezoeke het theater aan de Hogewoerd. Tussen haakjes Juliette Greco speelt ook een rolletje in deze film. de hyacinten over zijn, twee pro cent van de vroege tulpen, een van de late en vier van de narcissen. Aangezien het Surplusfonds deze percentages nu al meer dan vijf en-twintig jaar berekent, mag men wel aannemen, dat er geen fout in zit. Dat betekent, dat de export een veel te kleine voorraad heeft om uit te putten. Tijdens de laatste vergadering van de groep van Amerikaanse exporteurs van de Bond van Bloembollenhandelaren heeft de voorzitter de heer Jac. v. Zy- verden verklaard, dat er tot drie oktober 720.000 kilogram minder naar de Ver enigde Staten is geëxporteerd. De in komsten zyn toch voor de styging van de prijzen op iets meer dan zesendertig miljoen gulden gebleven. Halverwege de exporttijd was al bekend, dat er een achterstand was ten opzichte van ver leden jaar. Men hoopte echter dat deze zou worden ingehaald. Een hoop die dus nu ydel gebleken is. Scherpe orders Omstreeks die tijd vernamen wij al, dat verschillende exporteurs beleefd maar zeer beslist weigerden om te scher pe orders te accepteren. Zelfs verwezen zij kopers van narcissen naar de kwekers aan de westkust van Amerika, omdat die deze bollen goedkoper konden aan bieden. Tijdens diezelfde vergadering deelde de voorzitter van de commissie Onpersoon lijke Reclame de heer A. Warnaar mede, dat er ook exporteurs zyn geweest, die in dit seizoen wel eens vergaten iets te sturen. Dit is hem tydens een bezoek aan de V.S. gebleken. Hy is zelfs van mening, dat deze teruggang niet zou zijn ontstaan als men alles had verstuurd, wat men dit voorjaar verkocht heeft. Naar Canada is ook nog ongeveer driehonderduizend kilogram minder ge gaan, zodat er ongeveer een miljoen ki logram minder is uitgevoerd naar de overkant. Als dit al is gebeurd by de export naar Amerika, waar de miniumprijzen behoorlyk zijn hoeveel zullen de expor teurs in Europa waar de pry zen lager liggen dan vergeten zijn uit te voeren? Verleden jaar besloot het bestuur van het Produktschap voor Siergewassen de vergunningen voor de te beplanten op pervlakten met vyf procent uit te brei den. De bestuursleden hadden echter van de cijferaars van dit Produktschap cijfers onder ogen gekregen, dat er dan al een tekort zou zijn van ongeveer tien miljoen tulpen en wel in het gunstigste geval. By een uitbreiding van zeven procent zou de export, die berekend was over het gemiddelde en de gemiddelde stijging van zeven jaar, ongeveer het aantal bol len krygen dat zij nodig zou hebben. De praktische bloembollenkwekers en exporteurs hebben zich, hoe eigenaardig het ook moge klinken, tot die tyd wei nig bezig gehouden met marktprognoses aan de hand van becyferingen. Het was ook niet zo dringend noodzakelijk, want er waren meestal voldoende bloembollen. We hebben toen heel wat mensen ge sproken, die beslist geen waarde hecht ten aan die rekenarij. „Het vak is niet te berekenen". Die uitbreiding van vyf procent leek meer dan voldoende te zijn. Er zou anders toch niet voldoende plant goed zyn geweest. Dit jaar zal men dus tien procent meer mogen opplanten. Dat zou best kunnen, oordeelt men, want er is nu voldoende plantgoed. Dat blijkt ook wel uit de prijzen op de plantgoedveiling. Er zijn weinig variëteiten, die erg duur zijn Er mag dus worden aangenomen, dat de kwekers weinig exporteerbare bollen hebben achtergehouden om ze door te telen. Onoverzichtelijk De hele export van bloembollen is dus op het ogenblik een vrij onoverzichte lijke geschiedenis. Zeer terecht hebben bestuursleden van het Produktschap ge zegd, dat de exporteurs bij deze uitbrei ding van tien procent nu niet juichend de grens over moeten gaan om maar tegen iedere prijs te gaan verkopen. Die neiging hebben de exporteurs na mely k vrij gauw, omdat zy uit ervaring weten, dat een uitbreiding van het are aal de prijzen doet zakken. In het ver leden hebben ze wel gelyk gehad, maar dit is nu niet het geval. Ondanks het feit, dat er nog een zeer bescheiden percentage bloembollen overgeschoten is, kan men toch wel aannemen dat er te weinig bloembollen zyn aangevoerd. Daarby komt dan de voorzichtigheid by de verkoop, die over de gehele linie toch wel van invloed is geweest. Dit maakt het uiterst moeilyk om te beoordelen hoeveel procent van de uit breiding nodig is om de achterstand in de verkoop in te halen en hoeveel er dan werkelijk overblijft om de export te ver groten. De laatste jaren zijn groepen expor teurs bezig om te leren rekenen. Zy gaan meer en meer over tot bedryfsver- lijkingen en laten zich aan de hand daarvan voorlichten door accountants. Ze hebben heel rare dingen gezien en gehoord en vragen zich af hoe ze het rendement van al hun zorgen, werk en risico's kunnen vergroten. Het rende ment ligt uiterst laag. Daardoor ligt ver lies dus altijd op de loer. En dan vergeet je wel eens een order uit te voeren. Misschien krijgt men echter wel wat meer respect voor de theoretiserende cy- feraars, hoewel verstokten toch zullen zeggen, dat één zwaluw nog geen zomer maakt. „The Football Association". Plaggen- weg 22. Bussum. Holland, aldus luidde het adres op de brief die half septem ber in ons land arriveerde. De heer F. Scholte, chef van de onderhoudsdienst van een Bussumse bandenfabriek, die op het bewuste adres woont, keek er met verbazing naar Hy is vroeger scheids rechter van de KNVB geweest, maar dat is ook alles wat hij ooit met „The Foot ball Association" te maken heeft ge had. Niettemin, hij opende de brief. „Sir", las hy en dan verder in het Engels: ..ik vraag u zo vriendelijk te zijn mij een voetbal te sturen Ik ben de aanvoerder van een voetbalploeg van kleine schooljongens en ik leer myn vriendjes voetballen. Van ons zakgeld hadden wij een tennisbal gekocht en daar speelden wij mee. maar op 11 september is onze tennisbal gescheurd en nu kunnen wij niet meer voetballen. Ook willen wij meer van voetbal weten. Met Uw hulp zullen wy goede spelers worden. Ik verzo k U mij de bal snel te sturen. Hoogachtend. Nwafor Nnakwe Anonye" Wie zou aan zo'n duidelyk en drin gend verzo k niet willen voldoen? De heer Scholte liet het briefje aan zijn collega's zien en in enkele uren was het geld by een gebracht, waarvoor een voetbal, een rijgpen, een pompje en nog een extra binnènbal kon worden aange schaft. Nu moest het pakje nog naar Nige ria De K.L.M werd geraadpleegd en de public relation?dienst van het hoofd kantoor gaf onmiddellijk alle medewer king. Niet alleen werd het vervoer naar Nigeria aangeboden, men wilde zelfs da KLM-vertegenwoordiger in Kano Ni geria). Haris Busïink. vragen zelf naar Uke te gaan om het pakje persoonlijk aan aanvoerder Nwafor te overhandi gen. Perschef Frans WiLbers deed nóg meer. Hij vroeg de K N.V.B of er een boekie over voetbal bestond, waaruit het Nigeriaans schoolelftal wysheid over het edele spel van twee en twintig be nen en een leren bal zou kunnen op doen. Zoiets had de K N V B niet in de Engelse taal. maar onze voetbalbond vond het gehele geval zo aardig, dat zy een fraai voetbalkostuum voor Nwafor cadeau deed. Via de KLM-vertegen- woordiging in Londen kwam tenslotte gisteren nog een prachtig fotoboek met tekst van de bekendste Engelse voet ballers. „The Football Associationbook for boys", als een geschenk van de Britse voetbalbond op het KLM-hoofö- kantoor in Den Haag binnen. Met het eerstvolgende vliegtuig gaat het ganse pakket, met een lange nrief aan de heer Bussink. nu naar Afrika. De heer Bussink is een verwoed fil mer. Gehoopt word't dat hij Nwafor in Uke kan vinden en dat hy dan foto's en mogelijk zelfs een film van de onge- twyfeld vreugdevolle ogenblikken van de overhandiging kan maken. De AVRO televisie heeft het filmpje al „bespro ken". En de heer Scholte en zyn col lega's zien met spanning uit naar een foto van het kloeke Nigeriaanse elftal, geschaard rond hun gloednieuwe bal, met voorop aanvoerder Nwafor Nnakwe Anonye. trots als een pauw in het KNVB-geschenk een rood shirt, een witte broek en blauwe kousen. zich derhalve afvragen of de Nederland se handel de export naar Engeland niet te lichtvaardig opvat. De voorzitter oefende kritiek op het feit dat de Nederlandse export zich te veel op Londen en enkele andere grote steden toelegt en andere belangrijke dichtbe volkte gebieden verwaarloost. Onze concurrenten doen hun best om in de rest van het land vaste voet te kry gen, Nederland zal zich daarom extra moeten inspannen. Hij waarschuwde verder dat de Efta- landen en de V.S. en Canada zich be wust zyn van de nieuwe mogelijkheden, welke de Britse markt biedt. Nederland was in 1959 Engelands tweede klant in de plaats van Zweden, maar de waarde van de Britse export naar ons land ligt nog steeds beneden het peil van 1957. Ook alle andere Westeuropese landen ontvingen vorig jaar meer Britse goede ren, met West-Duitsland als Engelands beste afnemer. Het algemeen gunstige klimaat in Nederland voor de oprichting van industriële en andere ondernemin gen trok ook in 1959 vele Britse firma's aan. De Kamer heeft in het afgelopen jaar grote activiteit vertoond door de organisatie van Nederlandse weken, wel ke exporteurs een unieke gelegenheid bieden om in aanraking te komen met het Engelse Achterland. Vooral de Ne derlandse week in Glasgow, welke ons land en Schotland nauwer tot elkaar heeft gebracht, en een nieuwe grote markt opende, is een groot succes ge worden. Nederland, let op uw saeck (Van onze Londense correspondent) In de dezer dagen in Londen gehou den jaarvergadering van de Nederland se Kamer van Koophandel voor het Ver enigd Koninkrijk werd een nieuw dage lijks bestuur gekozen bestaande uit de heren Gad Klijnstra (directeur Unile- ver-Londen) voorzitter, W. A. Kermer (directeur KLM-Londen) vice-voorzitter en H. Oerlemans (firmant Blijdenstein en Co., Londen) penningmeester). De aftredende voorzitter, de heer S. J. L. van der Lande, die deze functie 17 jaar lang heeft bekleed, zei in zijn openingsrede dat de economische toe stand van Nederland en Groot-Brittan- nië zich in 1959 evenals het jaar daar voor min of meer langs dezelfde lynen heeft ontwikkeld. Zeer bemoedigend is de toeneming van de handel tussen de Euromarktlan- den Een oplossing van het conflict tus sen de beide Europese handelsblokken schijnt nog steeds ver. Wat de handel tussen Nederland en Engeland betreft, is als gevolg van de verhoging der Britse invoerrechten op snijbloemen met 50 de uitvoer hier van ernstig getroffen. Het protest van de Kamer bij de Brit se regering heeft niet geholpen. Het in voerrecht op tomaten werd aan het be gin van dit jaar verhoogd, terwyl de Britse regering tevens van plan is de invoer van kropsla te bemoeilijken. Ter wijl in 1959 de Nederlandse uitvoer over het algemeen met 12 steeg, nam de export naar het Verenigd Koninkrijk (Engeland, Wales, Schotland. Noord- Ierland) met slechts één pet. toe, maar Nederland is nog steeds Engelands be langrijkste Europese leverancier. West- Duitsland evenwel haalt snel op en ook dient gelet te worden op Denemarken dat op het ogenblik de derde plaats on der de Europese landen als leveranciers van Engeland inneemt. Relatief gesproken ging de positie van Nederland daarom achteruit. Men mag Van Soesterberg vertrokken gis teren de Skymasters naar La Cour- tine om daar op te treden voor de Nederlandse militairen. Op de trap van het vliegtuig brachten enkele leden van het orkest een joviale afscheidsgroet aan de achter- blij venden. Cura$aose televisie commercieel Naar van welingelichte zyde Is ver nomen, zyn de aandelen der regering in de Curagaose televisie verkocht aan de Bartell-groep, waardoor de Curagaose televisie een louter commerciële instel ling is geworden. Bo^ mdien is met in gang van gisteren 2t kykgeld afge schaft. President van Liberia bezocht Rotterdam Vandaag heeft de president van Li beria, de heer W. V. S. Tubman, met zyn echtgenote een onofficieel bezoek gebracht aan Rotterdam. De president begaf zich na aankomst naar het ge bouw van de roei- en zeilvereniging „de Maas", waar hij zich inscheepte op het jacht „Ancor" en een bezoek bracht aan het Botlekgebied. Daar be zichtigde hy werf en gebouwen van Verolme en gebruikte er ook de lunch. Met hetzelfde jacht is de Liberiaanse president naar de Veerhaven terugge keerd. Gisteravond was er een ontvangst in hotel „De Witte Brug" in Den Haag. Vrouw viel in kokend water Gisteren is de Bredase mevrouw Van de Luytgaardentys in een conserven- fabriek te Breda op weg naar een wa terkraan vermoedelyk uitgegleden en in een put met kokend water terecht gekomen Daardoor is haar onderlichaam zeer ernstig verbrand. zy werd naar het St. Ignatiuszie- kenhuis overgebracht, waar operatief is ingegrepen. De vrouw verkeert is le vensgevaar. De put. waarin zy ls gevallen. lag open omdat een zich daar bevindende stoomleiding gerepareerd moest worden. Arbeidsinspectie en recherche hebben de zaak in onderzoek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 9