ympische
penen
Denen zijn de grootste ontdekking
in voetbaltoernooi!
Prachtige tienduizend meter fraai
door Rus Rolotnikov gewonnen
Sensationele slotdag
in Olympisch stadion
SPORTHUIS d. STAAY
Medailles
en punten
Drama voor Pirie en Iharos, alleen Duitser
Grodotzld bleef bij winnaar in de buurt
Geheimzeer hard trainen en
weloverwogen voorbereiding
Kansen fifty- fifty
Al Herter nodigt Kees Koeli uit
voor bezoek aan Amerika
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 9 september 1960
Derde blad no. 30147
Russen bekeken race meesterlijk
(Van onze speciale verslaggever Herman Kuiphof)
Rome, donderdagavond Niet de 24-jarige feldwebel der volksarmee, Hans Grodotzki,
die door de Duitsers de „veelzijdigste lange afstandloper ter wereld" wordt genoemd,
heeft de 10.000 meter gewonnen, maar de man met het cijfer 559 op zijn rug, de Rus
Peter Bolotnikov. Temidden van een orkaan van gejuich ging hij vanavond om half
zeven door de finish. Het enige wat daarbij niet zo prettig aandeed, was dat een andere
Rus, die een ronde achterstand had, voor hem de eindsprint bereidwillig aantrok. Voor
het overige niets dan lof over Bolotnikov. Hij is een superatleet, die er in de laatste ronde
nog een fantastische eindspurt uitperste en op grandioze wijze zeer overtuigend won.
Lof voor Grodotzki
Morgenavond klopt Sorensen het hart in de keel
Lof ook voor Grodotzki, die de enige
was die nog een wapen had, toen de
Rus bij het ingaan van de 25e en laatste
ronde onweerstaanbaar wegspurtte uit
een groepje van vier, waarin hij de
laatste ronden had doorgebracht. De
Duitser, wiens blonde kuif op en neer
danste bij elke stap van zijn zwaar ge
spierde benen, had niet meer de kracht
om de in Zatopek-stijl wegspurtende
geweldenaar te volgen, maar hij bleef
ruim voor op de twee anderen, die in het
kopgroepje hadden vertoefd: de Austra
liër Power en de Rus Desiatchikov. Die
werden resp. derde en vierde.
Het was een schittterende race en het
merkwaardige was, dat niemand van de
grote namen, zoals die in Westeuropa
bekend zijn behalve dan Grodotzki
er een hoofdrol in kon spelen. Iharos,
de Hongaar, heeft het een poos gepro
beerd, maar toen de strijd in het be
slissende stadium kwam. viel hij ver
terug. Halberg, de formidabele Nieuw-
zeelander, die de 5000 meter zo impone
rend won, had geen uithoudingsvermo
gen genoeig om op deze langere afstand
iets meer te zijn dan een middenmoot-
man. En Gordon Pirie liep even kramp
achtig als onopvallend in het grote pe
loton mee. Geen moment waagde hij
het, in de strijd aan de kop in te grij
pen. Hij speelde dan ook geen andere
rol dan die van toeschouwer.
zijn landgenoot over en ging toen gewel
dig door. Power kon hem niet volgen,
Desiatchikov liet eveneens los, maar
Grodotzki deed nog een laatste poging
om bij de Rus te komen. Zijn geweldige
krachten waren echter vrijwel gesloopt
en verwrongen spurtend ging hij een
meter of tien na de triomfator over de
eindstreep. Een prachige race, een fraaie
overwinning voor de nieuwe Zatopek, die
echter niet zoals zijn voorganger in
zijn eentje moest strijden. De Russen
hebben de race intelligent gelopen.
Stukken verstandiger dan de veel te
vroeg attaquerende Iharos.
Om van Pirie, de flop, maar te zwij
gen. Tussen haakjes: Bolotnikov's tijd
was net geen nieuw wereldrecord, maar
zijn 28.32.2 was voldoende voor een
verbetering van Kuts Olympische
record.
(Van onze speciale verslaggever
Herman Kuiphof)
Rome zaterdagavond wordt
een tijdstip» waarop Arne Sorensen
het hart in de keel zal kloppen.
Dan wordt beslist over het lot van
het Deense voetbalelftal, dat in de
eindstrijd gaat spelen tegen de
Zuidslaven. Onze kansen, zegt
Sorensen, zijn fifty-fifty. Maar
hij is een voorzichtig man en
een Deense journalist, die bij
ons gesprek aanwezig was,
rekent ons voor dat zijn
team wel 70 procent kans op
Olympisch goud heeft. Zijn de
Zuidslaven sterker dan de Honga
ren? vraagt hij, nee toch zeker. En
hij strijkt tevreden over zijn mooie,
volle baard.
Iedereen hier in Rome is het er over
eens dat de Denen, of zij zaterdag win
nen of verliezen, de grote ontdekking
van dit voetbaltoernooi vormen. Hoe zijn
deze Scandinaviërs in een jaar tijds zo
veel beter kunnen worden? Want ik ver
zeker u dat dit Deense elftal niet te
herkennen is van de ploeg, die ander-
Meesterlijk
iNee, dan de Russen.!
Meesterlijk hebben zij de race beke
ken en voortdurend in hun greep ge
houden. Hun enige zorg is geweest hoe
klaar te komen met Grodotzki en, in
wat mindere mate. met de Australiër
Power. Het opvallende van de eerste
ronden was, dat de toekomstige winnaar,
Bolotnikov, direct al de kop nam en sa
men met de ons onbekende Marokkaan
Rhadi het veld van dertig lopers aan
voerde. Wat later kwam zich bij hen de
Rus Zhukov voegen. De Russen begon
nen al in de derde ronde aan de kop te
trekken en te rukken en af en toe viel
er al eens een gat. maar vooral Iharos
besteedde veel energie om het gat weer
dicht te krijgen, terwijl de afwachtend
lopende Pirie de Hongaar als een scha
duw volgde.
Groep van 14 man
Toen de elfde ronde Inging, lag er een
dichtopeengedrongen groep van 14 man
op kop, die elkaar op de hielen trapte en
in de bochten verdrong. Iharos, stijf
rechtoplopend, voerde dit hoge gezel
schap aan, met de Marokkaan tweede en
Grodotzki in zesde positie. Rhadi en
Iharos vochten verbeten om de kop.
Rhadi verdrong de Hongaar even, maar
die perste er een tussensprint uit om
weer aanvoerder van de lange rij te
worden. Negen ronden voor het einde
schoof Bolotnikov haast onmerkbaar
naar voren en wrong zijn wijnrode shirt
tussen Iharos en Power in. Veertig me
ter verder versnelde hij zijn veerkrach-
tige pas nog iets en ging Iharos voorbij.
Dat betekende Iharos' einde. Hij ver
loor in honderd meter zeker vijftig pro
cent van zijn souplesse, zakte naar de
zesde plaats en verdween een ronde la
ter uit de groep van 14, die trouwens
uiteen viel in kleine groepjes, wanhopig
strijdende atleten, die stuk gingen aan
het nu losbarstende Russische geweld.
Want in de 17e ronde vielen er voor
Iharos en Pirie geen gaten meer te dich_
ten. Vijf man rukten zich naar voren en
lieten de overige acht van de kopgroep
„zwemmen" op een afstand van onge
veer 25 meter. De zes, die nog kans za
gen tot een tempoverhoging, waren Po
wer, Bolotnikov, Grodotzki. Desiatchikov
en de uit de achterhoede opgekomen
Nieuwzeelander Magee.
Tol
Vier ronden verder betaalde Magee de
tol voor zijn overmoed en viel terug. De
vier gingen door, maar terwijl Power
diep in zijn reserves moest tasten om
het door de anderen getrokken spoor te
kunnen blijven volgen, besloot de ge
makkelijk lopende Grodotzki in te grij
pen. Hij zag heel goed in dat het geen
zin had met zijn aanval te wachten,
want dat de Russen ongewijfeld voor
elkaar de sprint zouden aantrekken.
Hij besloot hen voor te zijn. Met nog
drie ronden te lopen wrong hij zich
langs twee roodhemden naar de kop en
terwijl het Duitse legioen op de volge
pakte tribunes uitzinnig schreeuwde,
begon Grodotzki aan een verbeten po
ging, de Russen los te lopen. Hoe enorm
hij ook aanzette, de speurhonden bleven
zich aan hem vastklemmen.
half jaar geleden in Amsterdam met
51 van Nederland verloor.
Men vertelt mij, dat het geheim hele
maal geen geheim is, maar is opgebouwd
uit zeer hard trainen, een weloverwogen
voorbereiding van anderhalf jaar, met
een piek van 6 maanden (december 1959
tot nu) waarin buitengewoon hard ge
oefend is met de ongeveer 20 spelers,
die na vroegere selecties waren overge
bleven van de 38 waarmee men begonnen
was.
Door het land
Trainer Sorensen heeft anderhalf jaar j
lang met zijn auto week-in, week-uit
door het land getrokken om in de vier j
trainingscentra: Kopenhagen, Aarhuus, i
Odense en Wyles, eerst wekelijks en de
laatste drie maanden twee of zelfs drie
maal wekelijks bijeenkomsten te leiden.
De spelers, die daar kwamen, ontbraken
nooit. Verjaardagen, studie, andere inte
ressen: alles week voor voetbal op de
avonden dat er getraind werd.
Eens per drie dagen werd in elk trai
ningscentrum een oefenwedstrijd tegen
een plaatselijke club gespeeld. Die trai
ning was helemaal niet zo uitzonderlijk.
Er werd aan lichaamsconditie gewerkt
en er werd aan baltraining gedaan en
daarbij werd voor een goede geest onder
de spelers gezorgd. Het leuke was ook,
dat de Deense voetbalbond zich even
zeer opofferingen getroostte als de voet
ballers. Spelers, die ver van de trai
ningscentra woonden, werden er per
vliegtuig heengebracht. Twee of driemaal
per week, drie maanden lang! Dat moet
een macht geld hebben gekost.
Sorensen legt mij een lijst voor met
de resultaten van de jongste acht inter
lands. Ze werden alle gewonnen: met
30 van Noorwegen, met 72 van Grie
kenland, met 2—1 van Finland, met 10
van Hongarije, met 32 van Argentinië,
met 2—1 van Polen, met 4—1 van Tunis
en met 20 van de Hongaren. Van de
befaamde Braziliaanse wereldkampioe
nen werd met slechts 43 verloren.
Ongeluk in de Sont
Het gesprek komt op het vliegtuig
ongeluk, dat een paar maanden geleden
8 Deense voetballers het leven kostte.
Onder hen waren vier spelers, die geko
zen waren voor de Olympische ploeg.
Zou, indien zij in leven waren gebleven,
het Deense elftal nog sterker zijn ge
weest? Sorensen is er heel eerlijk over.
Nee, zoals wij tegen de Hongaren speel
den, hebben we onze top bereikt. Beter
kunnen we niet en ook die vier zouden
het niet beter hebben kunnen doen.
De tactiek van de Denen is eenvou
dig. Sterke mandekking van de half-
spelers en de kanthalves en een spil, die
altijd moet zorgen de sluitsteen van de
veldspelers te zijn. We moeten wel zo
spelen, zegt Sorensen, want onze spil is
zwak, als-ie te ver naar voren wordt ge
trokken. Maar op een klein gebied is hij
zeer goed. In de aanval beginnen we met
een W-formatie, die echter gaandeweg
overgaat in een M-opstelling. Het enige
bijzondere is, dat linksbinnen en mid-
voor als speerpunten optreden en links
en rechts van de vijandelijke spil positie
kiezen. Wat wij altijd proberen, is de
voorhoede op een breed front in actie te
krijgen. Die aanval moet helemaal uit
waaieren. Des te minder kans is er dat
de zaak vastloopt.
Zucht
Sorensen zucht eens en kijkt uit het
raam. waar juist een paar Zuidslaven
voorbijkomen. Goede voetballers, zegt
hij, maar niet onklopbaar. Zet u vooral
in uw verhaal dat al onze spelers ama
teurs zijn. Wij zijn hier als zodanig de
enigen. Of ze allemaal amateur blij
ven na de Olympische Spelen, is natuur
lijk een andere kwestie. In Londen 1948
werden we derde en dat heeft ons het
halve elftal gekost. Maar goed. ook al
zou dat weer gebeuren, dan is er nog
geen man over boord. Dan timmeren we
bij gelegenheid weer een nieuw elftal
in elkaar.
Sorensen is een filosoof.
Plus een optimist!
..Hel ging ineens niet
Beslissing
Zeshonderd meter voor de finish
kwam de tegenstoot van de Russen.
Desiatchikov rukte voorbij de Duitser en
Bolotnikov ging met hem mee. Grodotz
ki volgde, maar kon de kop niet meer
overnemen. Bij het ingaan van de laat
ste ronde nam Bolotnikov de leiding van
De laatste dag van de atletiekwedstrijden in het Olympisch Stadion van
Rome, alleen de Marathon wordt zaterdag nog gelopen, is een apotheose
geworden. De ruim 90.000 toeschouwers, die de rangen bezetten, hebben
sensationele dingen beleefd. Zij kwamen ogen tekort om alles te aan
schouwen. Op elk nummer werd tenminste één record verbeterd of ge
ëvenaard. Daarbij kwam als sensatie dat op de 4 x 100 meter estafette'de
Amerikaanse ploeg, die als eerste met miniem verschil voor Duitsland
eindigde, wegens foutieve wissels werd gediskwalificeerd. De Britten kioa-
men daardoor fortuinlijk in het bezit van een bronzen medaille.
Voor de Duitser Armin Hary was dit, na zijn zege op de 100 meter, een
tweede gouden medaille, terwijl de Amerikaanse loopster Wilma Rudolph,
die in de 4 x 100 meter dames als laatste loopster het stokje, gelijk met
de Duitse loopster Jutta Heine in handen kreeg, ervoor zorgde, dat zij voor
de derde keer tijdens deze Spelen, na de 100 en 200 meter, de glans van
het goud mocht aanschouwen.
De Amerikaanse estafetteploeg op de 4 x 100 meter, bestaande uit de
atleten Jack Yer man, Earl Young, Glenn Davis en Otis Davis, kraakte in
de finale het wereld- en Olympisch record met een tijd van 3 min. 02.2
sec., hetgeen natuurlijk een eerste plaats en de tweede gouden medaille
voor Glenn Davis en Otis Davis betekende na hun overwinningen op resp.
de 400 meter horden en de 400 meter. Duitsland kwam tot zilver in de
nieuwe Europese recordtijd van 3 min. 02.7 sec.
De Russische lange afstandloper Pjotr Bolotnikov, die op de 10.000 meter
gedurende de gehele race in de kopgroep liep, zette de traditie voort, dat
- na Vladimir Kuts - wéér een Rus de sterkste was op de lange afstand.
Victor Zybulenko's (Rusland) eerste worp van 34.64 meter bleek later vol
doende voor een eerste plaats bij het speerwerpenterwijl de lange slanke
atlete Yolanda Balas (Roemenië) met een formidabele sprong van 1.85
meter het hoogst over de lat ging.
Ondanks de bemoedigende woor
den, die HM de Koningin in het
Olympisch dorp tot Nel Zwier
sprak, kon onze hoogspringster
's middags in de finale de 1.68
meter niet halen.
Yolanda Balas is
een klasse apart
De 1.84 meter grote, 24-jarige blonde
Roemeense hoogspringster Yolanda Ba
las is een klasse apart. Schijnbaar zon
der moeite bleef zij doorspringen terwijl
alle anderen reeds waren blijven steken
Zij begon bij 1.60 meter, sloeg 1.65 meter
over, sprong achtereenvolgens 1.68, 1.71,
1.73 bij haar eerste poging, liet toen de
lat op 1.77 leggen, behaalde deze hoogte
eveneens by de eerste keer, sprong een
maal fout op 1.81 meter, maar kwam er
daarna royaal over en wist met haar
laatste sprong 1.85 te bereiken. De nieu
we wereldrecordhoogte van 1.87 meter
zat er niet meer in. Het regende toen
zachtjes en de lopers voor de 10.000 me
ter begonnen juist aan hun wedstryd.
Door het geschreeuw op de tribunes ver
loor zij haar concentratie en dat zy faal
de was volkomen begrijpelijk.
Koningin en Prins
in Olympisch dorp
Koningin Juliana en Prins Bernhard
hebben donderdagmorgen een bezoek
gebracht aan het Olympisch dorp. De
Koningin bezocht onder meer de flats
waarin de Nederlandse vrouwelijke atle
ten waren ondergebracht. Prins Bern
hard gebruikte later met een aantal
Nederlandse sportlieden de lunch in een
van de restaurants van het dorp.
advertentie
Voor HOCKEY. KORFBAL en
VOETBAL naar
Botermarkt 28
(Van onze speciale verslaggever
Herman Kuiphof)
Rome, donderdagavond „Als
je er, zoals ik, twee jaar lang naar
toe geleefd hebt, dan is het wel een
klap in je gezicht. Maar wie mij
j kent, weet dat ik het er niet bij laat
zitten. Ik kom tertig. En ik mag
i b rsten als ik weet, hoe het komt".
Die ronde taal wordt in het
Olympisch dorp gesproken door
Kees Koch, de discuswerper, die
gisteren zo gefaald heeft en als
laatste uit de groep te voorschijn
kwam.
Het is sneu. Ik had gedacht zesde te
zullen worden en tijdens de training
ging het ook goed. Ik gooide makkelijk
53 meter. Maar toen het dan gebeuren
moest, was er een rem die ik niet kan
omschrijven. Het ging ineens niet. Ex
cuses heb ik helemaal niet. Ik was de
avond tevoren om half tien naar bed
gegaan. Ik had heerlijk geslapen, ik
voelde geen last van zenuwen. Met in
werpen kwam ik over de 55 meter en
ook nog een keer tijdens de wedstrijd,
maar toen was mijn voet over de lijn
gegaan. Warm was het helemaal niet.
Nee, excuses heb ik niet. Ik zal nooit
begrijpen waarom ik niet boven de 49
meter kwam"
Nou daar hebben we dan al weer zo'n
mysterie. De man, die faalt en het niet
begrijpt. Het merkwaardige en enigszins
troostrijke is, dat de winnaar van het
discuswerpen, de Amerikaan Herter.
vanmorgen met Koch een lang gesprek
heeft gehad en daarin gezegd heeft dat
hij geloofde dat Koch internationaal
wel degelijk grote mogelijkheden heeft.
,Je moest eens naar Amerika kunnen
komen, dan zouden we je wel eens dis
cuswerpen leren", heeft Herter gezegd.
En Koch voegt eraan toe, dat dit mis
schien wel een tik.ie hautain klonk,
maar niet zo bedoeld was.
Andere methode
..Herter gooit heel apart", zegt de reus
achtige Rotterdammer Hij staat op en
maakt een paar bewegingen. Het ver
schil met de niet-Amerikaanse discus
werpers is, dat Herter weliswaar tragere
bewegingen maakt, maar zijn kracht re
serveert voor het laatste deel van de be
weging. Dan volgt er een ware energie
ontploffing. Volgens Koch heeft hij
die nieuwe methode al zo'n beetje ,door\
Onder Herter's toezicht heeft hij van
morgen getraind. En hij wierp prompt
55 meter. Maar of Kees Koch nog eens
in Amerika komt? Hij heeft een zaak en
druk werk. Maar hij zou er wat kunnen
opsteken, dat is zeker.
Goud Zilver Brons
Rusland 33 21 22
Verenigde Staten 32 16 15
Italië 12 8 10
Duitsland 10 19 11
Turkije 7 2 0
Australië 6 7 6
1 Hongarye 5 8 5
Polen 3 5 10
Groot-Brittannië 2 5 11
Denemarken 2 11
i Tsj.-Slowakije 2 2 3
Nieuw Zeeland 2 0 0
Roemenië 2 16
Japan 16 4
Bulgarije 13 2
1 Zweden 12 3
Oostenrijk 1 10
Griekenland 10 0
Noorwegen
Frankrijk
België
Iran
i Zwitserland
Zuid-Afrika
Nederland
V.A.R.
Zuid-Sla vië
Ghana
Canada
Formosa
Portugal
Malakka
Finland
Jamaica
Brazilië
Mexico
Pakistan
Snel afgelopen
Voor de enige Nederlandse represen-1
tante, die donderdag in de Olympische1
arena verscheen, de donkere Nel Zwier
uit Enkhuizen, was het in de finale van
het hoogspringen snel afgelopen. Na
feilloze sprongen over 1.55 en 1.60 meter,
wierp zij de lat eenmaal af op 1.65 meter,
hetgeen haar naar later zou blijken de
zesde plaats kostte. Weliswaar sprong zij
bij haar tweede poging over 1.65, de
zelfde hoogte als de kwalificatie-eis.
maai- bij 1.68 meter faalde de 25-jarige
hulp in de huishouding driemaal. Nu
werd zy ex aequo met de Duitse atletes
Becker en Schmitz-Portz, de Zuidslavi-
sche Gere, en de Frangaise Petry-Amiel
als negende geklasseerd.
Overigens kan Nel Zwier, die op deze
Spelen haar goede mentaliteit toonde, op
een zeer goede wedstryd terugzien, want
de Amerikaanse Rogers en de Russische
Ballod, die al eerder 1.71 hebben ge
sprongen, bleven ver onder hun normale
niveau en werden op de laatste plaatsen i
geklasseerd.
Yolanda Balas tijdens het hoogspringen.
In deze stand is nog niet verwerkt het
gewichtheffen in de middengewichts-
klasse. Bij het hoogspringen dames wer
den twee zilveren medailles en geen
bronzen medaille toegekend.
Na donderdag luidt het puntenklasse
ment op basis van 7 punten voor een
eerste plaats, 5 voor een tweede, 4 voor
een derde enz. enz.: Rusland 520, Ver
enigde Staten 403!4. Duitsland 26814,
Italië 19814, Hongarije 132V4. Polen 128>/4
Australië 120, Groot-Brittannië 115,
Japan 84^, Turkije 72, Tsj-Slowakjje
62!4, Roemenië 61, Zweden 55, Neder
land 39, Denemarken 39. Frankrijk 39,
Bulgarije 3314. Finland 36. België 27,
Iran 26J4, Zwitserland 26, Nieuw Zee
land 25, Zuid-Slavië 16, Canada 15. Oos
tenrijk 12, Zuid-Afrika 12, Noorwegen
12, Argentinië 11 Mexico 10, V.A.R.
9J4, Brazilië 7, Griekenland 7, Korea
5*A, Ghana 5, Malakka 5, Formosa 5,
Pakistan 5, Portugal 5. India 4. Cuba 3,
Ierland 3, Porto Rico 3. Rhodesia 3,
IJsland 2, Kenya 1, B.that.ia-eilan-
den 1.
ZWEMMEN
Jane Cederquist zwom nieuw
wereldrecord 1500 meter
Tijdens zwemwedstrijden in Upsala
heeft de rweedse Jane Cederquist giste
ren het wereldrecord 1500 m. vrije slag
dames verbeterd en gebracht op 19 min.
23.6 sec. Het oude wereldrecord stond
sinds 14 januari 1959 met 1935.7 op
naam van de Australische Ilse Konrads.
