Chief Whip
Eerste paal voor flatbouw aan liet
Stationsplein ging de grond in
op ieders lip!
kamerjassen
Franse film van Cayatte kreeg
de „Gouden Leeuw" in Venetië
„Afternoon"
PEDEL W. E. A. VOM HOFE
VIERT ZILVEREN JUBILEUM
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 9 september 1960
Tweede blad no. 30147
Een vreugdevol moment: wethou
der A. jongeleen slaat de eerste
paal.
(Foto L.D./Holvast)
voor het grote aandeel, dat deze heeft
gehad bij het slagen van de plannen.
Aan het einde van deze bijeenkomst
gaf de architect een toelichting op de
plannen, waarover wij reeds uitvoerig
schreven.
Zijde - Viyena - Wo!
LEIDEN
K A T W IJ K
Breestraat
Voorstraat
Na jaren van wachten
Overwegbomen (Warmond)
niet gesloten
„Het had niet veel gescheeld of de
kranten zouden 26 december 1959 vol
hebben gestaan over een tweede ern
stig ongeval te Warmond, waarvan de
oorzaak open overwegbomen zou zijn
geweest". Dit zei de officier van Justi
tie bij de Haagse politierechter tegen
de 31-jarige overwegwachter uit Leiden.
De verdachte had op 25 december na
gelaten om, alvorens een nieuwe peer
in het controlelampje te draaien, de
overwegbomen te sluiten. Op dat mo
ment kwamen er echter een trein en
een autobus aan. Nog juist bijtijds kon
de chauffeur van de bus remmen om
de trein te laten passeren. De officier
van Justitie vond het delict zeer ernstig,
temeer omdat een collega van verdachte
op die zelfde dag en voor dezelfde over
weg te Warmond vergat de bomen te
sluiten, waardoor een auto onder de
trein kwam. Hierbij vielen toen een ge
wonde en een dode te betreuren. Hij
eiste drie maanden voorwaardelijke ge
vangenisstraf met een proeftijd van drie
Jaar. Om niet al te zeer een „Kerst
manifestatie" te maken eiste hij voorts
een onvoorwaardelijke boete van f30.-
of 6 dagen.
De rechter veroordeelde de Leidenaar
tot 2 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk met een proeftijd van drie
jaar en een onvoorwaardelijke boete
van f50.- of 10 dagen.
Opening Leids Dierenasiel
De officiële opening van het Leids
Dierenasiel aan de Besjeslaan te Zoe-
terwoude het asiel is reeds geruime
tijd ingebruik zal a.s. woensdagmid
dag om halfvier plaats vinden.
20 stuks f. 1
Tot op zekere hoogte
een oorlogsfilm
Cayatte heeft een voortreffelijk ver
leden als strijder in de verzetsbeweging
en dus zal niemand hem kunnen be
schuldigen van onvaderlandslievende ge
dragingen. Maar „Le passage du Rhin"
is toch een bedenkelijk onderwerp. -Hij
voelt dit beslist zelf ook wel, want er is
op het laatste ogenblik nog aan de film
iets veranderd, zodat het eerst leek of
hij te laat zou aankomen om te worden
afgedraaid. De commissie heeft de film
geaccepteerd zonder hem te hebben ge
zien, terwijl het reglement verlangt, dat
alle films voor 31 juli te Venetië aan
wezig zijn
Cayatte's film is tot op zekere hoogte
een oorlogsfilm. Jean, een gevierd jour
nalist vol vrijheidsidealen, en Roger, een
bakkersknecht die de dochter van zijn
patroon heeft getrouwd, worden als
krijgsgevangenen in juni 1940 over de
Rijnbrug naar Duitsland gevoerd.
Ondanks hun zo sterk verschillende
achtergrond worden zij vrienden en bei
den komen in hetzelfde kamp. Beiden
worden ook door de burgemeester van
een Duits dorpje, een dorpje waar alleen
nog vrouwen, kinderen en stokoude man
nen over zijn, als „landbouwers" aan het
werk gezet. Maar Jean, vol idealen,
grijpt de eerste gelegenheid aan om te
vluchten. Hij neemt deel aan de oorlog
en keert met de troepen van De Gaulle
terrug in Parijs, gevierd als een held.
Roger is in het Duitse dorp gebleven en
wordt daar langzamerhand onmisbaar.
Hij past zich aan en als de burgemees
ter en diens vrouw sterven zorgt hij
voor hun dochter Helga. De oorlog is
afgelopen: Jean wordt directeur van zijn
Bus naar Katwijk
en Noordwijk
IN DE SPITSUREN AL NAAR
GELANG BEHOEFTE
Met ingang van zondag 9 oktober
wij schreven daar gisteren reeds over
za! ook de tram naar Katwijk en Noord-
wijk v.v. verdwijnen en door autobus
diensten vervangen worden. Thans ver
nemen wij van de directie van de
N.Z.H.V.M., dat om de 15 a 20 minuten
een bus in beide richtingen vanaf het
Stationsplein zal vertrekken. In de spits
uren en eveneens op drukke dagen in
het zomerseizoen zal dze frequentie sterk
worden opgevoerd. Al naar gelang d_e
behoefte zullen de bussen dan in beidp
richtingen vertrekken.
Onze stadgenote, mej. H. G. Filip-
po is benoemd tot lid van de examen
commissie vrouwelijke handwerken l.o.
1960.
„Le passage du Rliinbehandelt probleem
van menselijke vrijheid en geluk
De grote prijs van het filmfestival van Venetië, de Gouden Leeuw,
is toegekend aan het Franse werk „Le passage du Rhin", van André
Cayatte. Van deze regisseur zijn bekend: „Justice est faite" en „Nous
sommes tous des assassins", films die nogal wat stof hebben doen op
waaien. Totnutoe bewoog Cayatte, die van huis uit advocaat is, zich
op zijn eigen terrein, dus dat van de rechtspraak. En het zal zeker zijn
nut hebben gehad, dat hij de vinger durfde leggen op zere plekken en
op de onvolmaaktheid van alle menselijke rechtsoefening wees. In
zekere zin is ook de thans bekroonde film in dezelfde lijn. Hij laat ons
wederom de betrekkelijkheid van alle begrippen zien, waarbij het dit
maal gaat om het begrip „vrijheid".
krant, nadat zijn vroegere chef als col
laborateur in de gevangenis is verdwe
nen. Zijn verloofde Florence blijkt danig
met de Duitsers te hebben gecollaboreerd
en al gauw rijst voor hem de vraag:
Florence trouwen en de krant opgeven,
of zich aan de krant wijden zonder
Florence. Hij kan geen besluit nemen
en is dus „onvrij".
Roger komt terug in Parijs bij zijn
gierige, onaangename vrouw en zijn
schoonvader, die tijdens de oorlog flink
„verdiend" hebben. Hij verlangt terug
naar het Duitse dorpje, laat zich van
zijn vrouw scheiden en vraagt Jean hem
te helpen om terug te keren naar Duits
land en naar Helga. Hij voelde zich in
Frankrijk als gevangen en in Duitsland
een vrij mens. Jean begeleidt hem en
ze trekken dezelfde brug over de Rijn
weer over, maar Jean komt terug, het
hoofd fier geheven. Hij heeft besloten.
Hij neemt zijn ontslag bij de krant om
„vrij" te zijn en Florence te trouwen.
Inmiddels is Florence via Spanje naar
Argentinië vertrokken om hem zijn „vrij
heid" te hergeven.
Een zeer riskante geschiedenis, zoals
men ziet. Technisch is de film hier en
daar verward, onduidelijk. Er zijn leeg-
ten in en men voelt, dat Cayatte af en
toe twijfelde aan zijn eigen, stellig on
gewone these. Maar er valt ook heel veel
te bewonderen, vooral het spel van
Aznavour, een vroegere cabaretartiest,
als Roger. Het is trouwens duidelijk, dat
Cayatte aan de zijde van Roger staat,
zich een Europa of een wereld droomt
zonder grenzen en verschillende natio
naliteiten. Maar het ware punt, waar het
om gaat is dit: hij stelt het voor alsof
de vrijheid die Jean voorstaat een lege
abstractie is, terwijl Roger, die alleen
de kleine dagelijkse dingen ziet, een
hoger soort „vrijheid zou voorstaan. Zo
als gezegd: er zal achteraf wel heel wat
over gekibbeld worden.
Plan van f 9 miljoen wordt gerealiseerd
Waarop in Leiden vele jaren werd gewacht: het slaan van de eerste paal voor
de bebouwing van het Stationsplein, is hedenochtend om 11.32 uur in vervulling
gegaan. In tegenwoordigheid van vele genodigden, o.w. het College van B. en W.
van Leiden, de president-curator van de Leidse Universiteit, mr. J. E. baron de
Vos van Steenwjjk, de secretaris van het College van Curatoren, mr. N. F. Hofstee,
leden van de Commissie van Openbare Werken, de directie van Philips Pensioen
fonds, mr. H. A. C. Branderhorst, secretaris van de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor Rijnland en tal van vertegenwoordigers van gemeentelijke diensten
en de Rijksgebouwen Dienst, deed de wethouder van Openbare Werken, de heer
A. J. Jongeleen de paal in de bouwput verdwijnen. Voor Leiden, doch ook voor de
N.V. Aanneming Mij. J. P. van Eesteren te Rotterdam, die dit door het Philips-
pensioenfonds gefinanceerde miljoenenplan (negen miljoen) zal realiseren, een
bijzonder moment, dat nog werd geaccentueerd door een vrolijke vlaggenversiering.
Alvorens tot het slaan van deze eer
ste paal werd overgegaan heette de di
recteur van de Aanneming Mij., de heer
J. P. van Eesteren, in de directiekeet
allen hartelijk welkom. Hij beschouwde
het als een grote eer, dat zijn maat
schappij dit miljoenenproject mocht uit
voeren en dankte in het bijzonder wet
houder Jongeleen, die zich voor dit plan
enorm veel moeite heeft getroost.
Op zijn verzoek begaf het gezelschap
zich hierna naar buiten om wethouder
Jongeleen gelegenheid te geven tot het
slaan van de paal. Na circa een kwar
tier was deze paal er volgen er nog
626 in de grond verdwenen. De paal,
welke een lengte heeft van 15 meter,
heeft, zo vertelde men ons, een draag
vermogen van zestig ton en komt aan
materiaal en arbeidsloon (geslagen in
ae grond) op circa f550.- te staan.
Leids Rode Kruis
zonder onderdak?
In aansluiting op ons bericht van gis
teren over de hervatting van de oplei
dingscursussen voor de Rode Kruis-
colonne Leiden kan nog worden mee
gedeeld, dat de oefengelegenheid waar
over de colonne thans beschikt, het
voormalige Weeshuis aan de Hooglandse
Kerkgracht, binnenkort verlaten zal
moeten worden. De Rijksgebouwendienst
heeft reeds een aanvang gemaakt met
verbouwingen ten behoeve van de huis
vesting van het Rijksmuseum voor Geo
logie. Wanneer vermoedelijk over
enige maanden deze werkzaamheden
verder gevorderd zijn, zal het Rode
Kruis over een andere huisvesting móe
ten kunnen beschikken.
Het bestuur ziet op het ogenblik ech
ter nog geen oplossing van dit probleem
in het verschiet. Het Rode Kruis heeft
permanent een ruimte nodig ter grootte
van twee forse schoollokalen. Deze
ruimte schijnt nergens in de stad be
schikbaar te zijn, waardoor het gevaar
niet denkbeeldig is dat de activiteiten
van het Rode Kruis binnen afzienbare
tijd ernstig belemmerd zullen worden.
De organisatie, die geheel berust op vrij
willige bijdragen, beschikt niet over vol
doende middelen om een (eigenlijk
noodzakelijk) eigen gebouw neer te
Mtten. Het is te hopen, dat alsnog tij
dig een oplossing gevonden wordt voor
dit probleem, dat nog nijpender zou
worden wanneer de vurige wens van het
bestuur in vervulling zou gaan dat het
aantal colonne-leden aanzienlijk stijgt.
Want de zeventig leden van deze co
lonne vormen voor een stad van onge
veer honderdduizend inwoners bepaald
een te klein groepje!
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Petronella Johanna, dr van T. W. Aker
boom en L. B. de Jong, Cornells, zn van
Tegelaar en R. van der Voort, Leentje
dr van H. Hartevelt en P. Hoek, Hendrika
dr van A. A. v. d. Reijden en M. Voorzaat,
uatharina Allda Cornelia Maria, dr van J.
C. v. d. Werf en C. M. T. Hllgersom, He
lena Elisabeth, dr van K. G. Korenhof en
{d- de Haas, Roelof Pleter, zn van R. P.
nulsman en C. Roozendaal, Marianne Hu-
bertina, dr van T. L. Halverhout en H. J.
c P. de Bruljn.
GETROUWD
J. Klom en A. Scheerhoorn, H. Sonnen-
berg en H. G. van der Mark, L. P. van der
Geer en C. H. Klein, G. M. Tros en A. M.
van Tienen, J. Honsbeek en A. Kleijn, J. J.
van Dorp en M. J. Akerboom. W. Teske en
Beij, d. van Oosten en J. Blesbroek, A.
waxhoven en J. Slnteur, D. Welling en I.
t «raaf' L- de Jager en H. N. Kaldenberg,
P. H. Wallaart en A. E. M. Nleuwen-
buijsen.
OVERLEDEN
J. Elskamp, 68 Jaar, man, H. van Gor-
*um, 62 jaar, man, J. Brussee, 48 Jaar, m.,
vaa Leeuwen, 90 Jaar, wed. van L.
■taffieu.
Terrein lag bijna 16
jaar braak
Terug in de bouwkeet voerde als eer
ste spreker de burgemeester, jhr. mr.
F H. van Kinschot, het woord. De bur
gemeester sprak als volgt: „Nu wij zo
juist getuige zijn geweest van het slaan
van de eerste paal t.b.v. de bebouwing
van een deel van het Stationsplein, is
er alleszins reden tot verheugenis. Plan
nen gaan in vervulling. Niet alleen voor
de opdrachtgever, de architect en de
aannemer, doch ook voor de gemeente.
Bijna 16 jaar heeft het gedeelte, waarop
nu gebouwd wordt, braak gelegen. Het
was op 11 december van het jaar 1944,
dat de omgeving van het Stationsplein
te lijden had van twee bombardementen.
Behalve dat het niet te herstellen ver
lies van een aantal mensenlevens te be
treuren viel, werd ook het voor de Lei
denaar zo vertrouwde beeld van de Sta
tionsweg vernietigd. Wij zullen het ver
lies aan mensenlevens blijven betreuren,
doch ik meen, dat het niet nodig is om
te blijven stilstaan bij het verloren gaan
van een vertrouwd stadsbeeld. Door de
ramp van 1944 is de realisering van de
Spoorwegplannen bespoedigd, is Leiden
eerder dan verwacht werd, verlost van
het brandende overwegvraagstuk en
thans is het begin gemaakt met de rea
lisering van een bouwplan, dat ertoe zal
bijdragen, dat het Stationsplein het ka
rakter krijgt, dat haar door de stede
bouwkundigen is toegedacht. Wanneer
dit bouwwerk voltooid is, zal het entree
tot onze oude stad in belangrijke mate
verbeterd worden. Het bij wijze van
spreken besmeurde visitekaartje van
Leiden zal vervangen worden door een
nieuw.
Niet zonder pijn
De realisering van de bebouwing aan
dit gedeelte van het Stationsplein is niet
zonder pijn gegaan. Enige jaren geleden
had reeds een andere bouwmaatschap
pij plannen opgevat om hier te gaan
bouwen, doch deze bleek niet in staat de
plannen te verwezenlijken. In het licht
van dit feit is het succes van de N.V.
Aannemingsmaatschappij J. P. van Ees
teren des te groter. Immers zij heeft
wel kans gezien het door haar opgevatte
plan tot uitvoering te brengen. Het ge
meentebestuur feliciteert haar dan ook
van harte met dit succes en spreekt
gaarne de wens uit, dat de bouw en het
geven van de bestemmingen daaraan
volgens de door haar gekoesterde ver
wachtingen zal verlopen.
Dit bouwwerk zal naast een aantal
winkels, een café en ruim negentig flat
woningen ook kantoorruimte bevatten.
Deze kantoorruimte is grotendeels door
de Rijksgebouwendienst ten behoeve van
de Universiteit gehuurd. Deze toezegging
van deze instantie heeft ertoe bijge
dragen, dat de N.V. van Eesteren haar
plannen kon doorzetten. Ons past hier
een woord van dank aan deze Rijksin
stantie, dat zij door deze toezegging de
realisering van een monumentaal bouw
werk op een van de meest markante
punten in de stad mogelijk maakt.
Op een dag als deze mag ook niet on
vermeld blijven, dat er achter de coulis
sen veel werk verzet is om op tijd de
nodige vergunningen te krijgen.
Voor het begrip dat wij van de zijde
van de minister van Volkshuisvesting
en Stedebouw en zijn staf hebben on
dervonden voor het belang van de
Leidse gemeenschap bij dit bouwwerk
is het gemeentbestuur zeer erkentelijk.
Spreker eindigde met de N.V. van Ees
teren veel succes toe te wensen bij de
uitvoering van dit bouwwerk.
De heer J. Leijten, mede-directeur,
dankte hierna allen, die bij de voorbe
reiding van de bouw actief hebben mee-
gwerkt en zo dit moment hebben willen
inleiden. Spreker was er zeer erkentelijk
voor, dat van het begin af is onder
handeld op een basis van vertrouwen.
Bijzondere waardering had de heer
Leijten voorts voor de inzichten van de
architect, de heer Bakker, die er z.i. in
is geslaagd een zeer aanvaardbaar en
modern project in tekening te zetten.
Tenslotte dankte spreker wethouder
Jongeleen „hij deed de vonk van het
vuur van samenwerking ontbranden"
Met één Van Nelle's „After
noon" theebuiltje (groot formaat)
zet u 'n flinke pot heerlijke, krach
tige thee voor heel de familie.
VAN NELLE's
theebuiltjes
(groot formaat)
doos van 20 stuks
98 ct
Opvolger van Vilders kreeg levenslang
De functie van pedel van een studenten-korps is bepaald geen
sinecure. Het is een boeiende bezigheid, die de jeugdigheid bewaart
door een voortdurend contact met jongeren in hun meest onstuimige
jongelingschap, maar daarnaast is het een zwaar beroep, dat het gevaar
zich bergt van sneller oud worden dan het kalender-schema. Dat
sneller oud worden is het lot van vele pedellen.
Maar de tegenwoordige pedel van het Leidsche Studenten Corps, de
heer W. E. A. vom Hofe is in twee opzichten een uitzondering. Hij
blijft jong bij zijn beroep en hij heeft dit beroep misschien daardoor
juist zo lang gediend, dat hij dezer dagen een vrij zeldzaam jubileum
viert: op 12 september is hij 25 jaar pedel van het LSC.
Dat is een jubileum, dat hoofdzakelijk de studentenwereld aangaat,
maar aangezien de studentenwereld nauw verbonden is met de Leidse
burgerij willen wij aan dit zilveren jubileum iets meer aandacht schen
ken dan het interne karakter van zijn functie op zichzelf zou recht
vaardigen.
Vom Hofe heeft als corps-pedel een
unieke functie. Elders is dit ambt ver
bonden aan dat van sociëteitsbediende,
functionaris op de corpsadministratie,
studenten-oppasser etc. Alleen in
Leiden is de pedel de „dienaar" van het
collegium, en daarnaast min of meer
secretaris van de corps-leiding. Dat
geeft een allure aan deze functie die
eigienlijik een afspiegeling vormt van
de positie van Leiden in het gezelschap
der Nederlandse corpora.
Niet alleen de funotie, ook de ambts
periode van de heer Vom Hofe heeft een
vrijwel uniek karakter. Toen hij in 1935
als pedel werd aangesteld, maakte hij
vanzelfsprekend ook kennis met de pe
dellen van andere Universiteiten. Geen
van die collega's is thans nog in functie.
Slechts van de TH in Delft is de corps-
pedei Johan de Munck nog dezelfde als
in de tijd, dat Vom Hofe als 22-jarige
zijn functie aanvaardde.
De heer Vom Hofe had reeds enige
tijd. op de administratie van het LSG
gewerkt, toen hij de heer Vilders Jr. als
pedel in 1935 opvolgde. Vilders Jr. was
toen zestien jaar pedel geweest als op
volger van zijn vader, de heer K. Vil
ders Sr., die deze functie sinds 1900
negentien jaar had bekleed. Een eerdere
voorganger van de heer Vom Hofe, de
legendarische Somerwil, heeft het ech
ter als pedel evenmin een kwart eeuw
volgehouden. Voor zover is na te gaan,
is de heer Vom Hofe de eerste, die zijn
zilveren jubileum als pedel viert.
Aanvankelijk dreef Vom Hofe ook
nog de kantoorboekhandel van Vilders
tegenover de Sociëteit, Breestraat 41,
maar dit was al spoedig niet meer te
combineren met zijn corps-werk. In
1942 werd deze winkel definitief geslo
ten. na voordien al jaren niet meer ge
weest te zijn als een soort administratie
filiaal van Minerva, waar ook in de
vooroorlogse jaren de groenen nog hun
eerste toen bepaald niet zachtzinnige
contacten met hun voorland voor de
eerste weken hadden.
Gedurende de oorlogsjaren, toen het
LSG officieel was opgeheven en de so
ciëteit geen hart van het Leidse stu
dentenleven meer was. heeft de heer
Vom Hofe geruime tijd in Tilburg ge
werkt, maar na de bevrijding van het
noorden van het land was hij vrij spoe
dig weer als een van de weinige ver
trouwden van vroeger weer op zijn
post. Niet zonder moeilijkheden overi
gens, maar in die tijd ging alles moei
lijk maar met een blijmoedig hart.
Vanzelfsprekend laat de heer Vom Hofe
zich in een gesprek over zijn ervaringen
en oordelen niet uit over de studenten
Zij immers vormen een min of meer
aparte groep in de samenleving. Het
karakter van deze „apartheid" mag dan
veranderen, toch blijft het zo dat de
corpssfeer uitgesproken besloten is.
Maar over de geest van zijn werk ver
telt Vom Hofe wel iets: „Je hebt twee
mogelijkheden, wanneer je aan het be
gin van een functie als de mijne staat:
je krjjgt voorwaardedijk of levenslang.
Voorwaardelijk komt waarschijnlijk het
meest voor. Dan blijkt er iets niet te
gaan. Levenslang heb ik gekregen. Ik
houd van mijn werk, ik zou nu niets
anders meer willen".
Met vreugde kan Vom Hofe denken
aan de tallozen die hij als pedel heeft
meegemaakt, als collegiumslid maar ook
als „gewoon" corpslid, en die hjj nu van
tijd tot tijd weer terugziet bij fes
tiviteiten in Minerva. Ontelbaar zijn de
gevallen, waarin hij Corpsleden met
persoonlijke adviezen, bemoedigende
woorden en door de jaren vergaarde
wijsheid heeft kunnen bijstaan.
Wanneer hem zaterdag en maandag
een hulde wordt bereid in Minerva, zul
len slechts enkelen van de tallozen, die
hem hebben gekend en leren waarderen,
getuige zijn van de waardering welke
hem ongetwijfeld wordt toegezwaaid:
deze waardering en lof zullen echter
gebaseerd zijn op de mening van dui
zenden.
Vom Hofe is mede-drager van de beste
tradities van het LSG. een trouw be
waarder van de zo hoog gehouden tra
dities, en een toonbeeld van datgene
waarvoor het LSG staat: dat jeugd een
kwestie van het hart is, en niet van
Jaren.
BEROEPBAAR VERKLAARD.
Onze stadgenoot, de heer J. Sap,
theol. kandidaat, heeft met goed ge
volg op de classis Leiden der Geref.
Kerken praeparatoir examen afgelegd
en is in deze kerken beroepbaar ver
klaard.
De loonsituatie in
de metaalindustrie
De Vakraad voor de Metaalindustrie
heeft zich in zjjn vergadering van giste
ren uitvoerig beraden over de loonsitua
tie in de bedrijfstak. Dit beraad heeft er
toe geleid, dat partijen in de eigen
organen van hun respectieve verenigin
gen op korte termijn overleg zullen ple
gen over de vraagstukken, die aan de
orde zijn gekomen. Het gesprek in de
Vakraad zal onmiddellijk daarna wor
den voortgezet.
