Veldmaarschalk Montgomery krijgt
nu zelf eens de wind van voren
Minister Toxopeus opent geheel
nieuw gebouw n.v. Samsom Alphen
Een bekwaam generaalmaar de
slag bij El Alamein zou
overbodig zijn geweest
Twee overvallers tuigden oude
Arnhemse boer verschrikkelijk af
DRAMA IN HILDESHEIM: DE
BRUID IN HET GESTICHT
Oud bedrijf kan weer ademhalen
„MOORDGRAP" STRAFBAAR
DOOR AANGIFTE DERDEN?
WOENSDAG 7 SEPTEMBER 1960
(Van onze Londense correspondent)
Veldmaarschalk Lord Montgomery van Alamein, openhartig criticus van alle
collega's die het niet met zijn ideeën eens waren of zyn, is nu zelf het slachtoffer
geworden van bepaald niet malse kritiek en nog wel door een landgenoot, de jonge
militaire historicus Correlli Barnett.
Het ergste is, dat Barnett ln zijn boek over de „desert-general" (woestijn-gene
raal) Monty aanvalt op het eerste punt, namelijk de slag om El Alamein, waaraan
de veldmaarschalk zijn titel dankt. HU beweert namelijk, dat deze slag volkomen
overbodig was: de geallieerde landingen in Noord-Afrika ln november 1942 hielden
op zichzelf reeds de nederlaag van Rommels troepen ln!
Pronkte hij met de
veren van anderen?
Zonder Alamein, aldus Barnett, zou
Rommel toch binnen een maand uit
Egypte (en uit Tunesië in twee) zijn
geweest, omdat hij vanaf het moment
van de landingen er alleen nog maar
aan dacht zoveel mogelijk troepen zo
veilig mogelijk op Duitse stellingen in
Tunesië te laten terugvallen.
Wat de slag om Alamein betreft, be
weert Barnett, dat het gezien de grote
Britse overmacht, 220-000 man tegen
96.000 en volkomen superioriteit in de
lucht, niet verwonderlijk was dat deze
werd gewonnen, maar wel. dat hij nog
bijna werd verloren!
Na Alamein was Montgomery's ach
tervolging van de verslagen as-troepen
volkomen ontoereikend en onmachtig,
tot grote opluchting van Rommel.
Barnett zei weinig sympathie te koes
teren voor Montgomery, die hij er ver
der van beschuldigt de successen van
anderen voor zichzelf te hebben opge
ëist. Zoals bijvoorbeeld in de slag om
Alam Haifa, zeven weken voor Alamein.
..Montgomery had de plannen van gene
raal Auchinleck gehoord en eigende zich
deze prompt toe.
Nieuw materiaal
Nimmer heeft hij toegegeven dat deze
slag werd uitgevochten volgens het plan
van generaal-majoor Dorman Smith en
vanuit stellingen die al waren gegraven
toen hij nog in Engeland zat". De his
toricus die zq'n conclusies baseerde op
materiaal dat nog nimmer is gepubli
ceerd, probeert in zijn boek recht te zet
ten wat de geschiedenis totnutoe aan
generaal Auchinleck had onthouden.
Auchinleck, ontslagen omdat hij er
niet meer tegenop kon. had wel visie op
de veldslagen, maar koos ondergeschik
ten die de zaak voortdurend in de war
Dode bij ongeluk
te Voorschoten
Vannacht omstreeks een uur is op
de Veurseweg ter hoogte van „De
Gouden Leeuw" in Voorschoten een
personenauto vermoedelijk uit de
bocht gevlogen. De chauffeuse, een
35-Jarige inwoonster van Voorschoten,
werd uit de wagen geslingerd en ge
dood.
De auto, die uit de richting Den
Haag kwam. ramde een boom, beland
de op de trambaan en sloeg enkele
malen over de kop om tenslotte mid
den op de weg geheel vernield te blij
ven liggen. De oorzaak van het onge
luk is nog niet bekend. De politie is
nog met het onderzoek bezig.
lieten lopen, maar toch altijd door hun
chefs worden gedekt.
Een van de grootste verdiensten van
Barnett is, dat hij voor het eerst duide
lijk uiteen heeft gezet, was er gedurende
de eerste jaren verkeerd ging, toen, hoe.
wel niemand zich dat nu nog realiseert,
de Britten meestal meer manschappen
en tanks bezaten dan de aanvallende
Duitse troepen. Het Britse leger was bij
het uitbreken van de oorlog niet voorbe
reid op operaties op grote schaal. Tot
brigade-niveau ging 't uitstekend, maar
tegen een vindingrijk militair als Rom
mel en veldslagen, waarin met leger
corpsen en legers moest worden ge
vochten en gemanoeuvreerd, was geen
enkele Britse generaal opgewassen. Zij
hadden geen notie van de onderlinge
afhankelijkheid van artillerie, tanks en
infanterie. Dat was, volgens Barnett,
de prijs die men had moeten betalen,
omdat men nooit serieus over moderne
oorlogvoering had nagedacht of er voor
had geoefend.
Op dit terrein had Montgomery dan
ook zijn grote verdiensten. Hij was de I
eerste Britse bevelhebber die een grote I
strijdmacht kon hanteren.
Maar dat is volgens Barnett geen re- I
den om hem alle verdere kritiek te be
sparen. Deze kritiek zal het Engelse pu
bliek, dat Montgomery nog altijd ver
eert als de architect van de Noordafri- w|.
kaanse zege, vermoedelijk grote beroe- duitsestad Hildesheim bij Hannover het
ring wekken, maar ongetwijfeld niet bij burgerlijk en kerkelijk huwelijk worden
insiders. D?ze hadden altijd al getwij- i voltrokken tussen de 18-jarige uit Oost-
feld aan Montgomery's obsessie voor Duitsland gevluchte Friedburg Walter
„keurig uitgewerkte, methodische veld- en haar 23-jarige verloofde Manfred
slagen", zoals Barnett het noemt. Jochen. Een belachelijke toepassing van
Vijf jaar gevangenis geëist
Hadden nog vele misdrijven op geweten
(Van onze Arnhemse correspondent).
Gisteren heeft de Officier van Jus
titie bH de rechtbank te Arnhem, mr.
J. van IJsendoorn. vijf jaar gevange
nisstraf met aftrek geëist tegen een
27-jarige koopman en drie jaar met
aftrek tegen een 24-jarige perser,
eveneens uit Arnhem, wegens het
plegen van een roofoverval in de
nacht van 17 op 18 december 1958 in
een boerderij staande op het terrein
van het Openluchtmuseum te Arnhem,
Ongelooflijk felle
protesten in pers
(Van onze correspondent in Bonn)
Op 1 september j.I. zou in de West-
Grandma Moses is
vandaag honderd jaar
„Grandma Moses", de Amerikaanse
boerenvrouw die op 76-jarige leeftijd
schilderstukken begon te maken, viert
vandaag in Eagle Bridge in de staat
New York haar honderdste verjaardag.
Gouverneur Nelson Rockefeller heeft
deze dag officieel tot „Grandma-Moses-
dag" uitgeroepen, hetgeen wel illustreert
hoe trots haar medeburgers op haar
zijn. In de stad New York wordt ter ge
legenheid van deze verjaardag een ten
toonstelling van 45 van haar stukken
gehouden. Pers, radio, televisie en film
maken de schilderes tot onderwerp van
hun publikaties.
1 Anna Maria Robertson Moses werd
als een van de tien kinderen van een
Schots-Iers echtpaar in Eagle Bridge i
geboren. Toen zij twaalf jaar oud was
verliet zij de ouderlijke boerderij om als
dienstmeisje de kost te verdienen. Toen
zij 27 jaar was huwde zij met een boe
renknecht, Thomas Moses, met wie zij
t zich in de staat Virginia vestigde. Zij
wisten zich een eigen boerenbedrijf te
r verwerven. In 1905 trok het gezin er
kwamen tien kinderen weer naar
Eagle Bridge, waar Grandma Moses nu
i nog bij haar zoon Ferrest woont.
Een Newvorkse kunsthandelaar ont-
- dekte in 1938 de bonte schilderijen die
Grandma Moses, zonder enige kennis
van kunstgeschiedenis of scholen, had
gemaakt, in een winkel in Eagle Bridge.
Twee jaar later werd in New York een
tentoonstelling van haar werk gehouden.
Met haar tachtig jaren ging Grandma
Moses al spoedig als een van de voor
aanstaande vertegenwoordigsters van de
„moderne primitieve kunst" in Amerika
gelden. Haar schilderstukken, over aller
lei onderwerpen van het boerenleven,
kregen een plaats in bekepde particu
liere verzamelingen en in musea in
v Amerika en Europa. Haar vermogen
wordt thans op bijna een miljoen dollar
geschat. Een groot stuk van Grandma
Moses bracht vorig jaar op een verko
ping meer dan vierduizend dollar op.
Grandma Moses schilderde tot voor
kort dagelijks nog vijf zes uren bij
haar oude opklaptafel in de slrijkkamer.
van de nieuwgebouwde boerderij. Nadat
zij dit jaar een longontsteking had ge
kregen kon zij echter niet zo lang meer
werken.
„Edison": onderscheiding
voor de beste prestatie
op de grammofoonplaat
(Van onze Amsterdamse correspondent)
Zoals de filmwereld als onderscheiding
voor opvallende artistieke prestaties de
Oscar kent zal de grammofoonplaten-
wereld binnenkort de „Edison" hebben.
Op zaterdag 22 oktober a.s. zullen in het
Concertgebouw te Amsterdam namelijk
de eerste „Edisons" aan een aantal ar
tiesten worden uitgereikt.
Voor een „Edison" komen binnen- en
buitenlandse artiesten in aanmerking,
die het afgelopen jaar met platen op de
markt zijn gekomen en daarop een op
merkelijke prestatie hebben geleverd.
De initiatiefnemers zijn de gezamen
lijke Nederlandse grammofoonplaten
maatschappijen. Zij stellen in vijf ver
schillende genres twee „Edisons" be
schikbaar, één aan een Nederlandse en
één aan een buitenlandse artiest. In de
jury voor klassieke muziek en die voor
opera hebben zitting Jo Vincent, Leo
Riemens en Willem Andriessen, in die
voor jazz Michiel Adriaansz. de Ruyter,
Rolf ten Kate, Pete Felleman, A. J. A.
Merkt en C. Aaftink en in die voor de
afdelingen populair-instrumentaal en
populair-vocaal de heren Dolf van der
Linden, Ger de Roos, Pi Scheffer, Roel
Balten en Jan Koopman.
De „Edison" bestaat uit een beeldje
dat de uitvinder van de grammofoon
voorstelt. Het ontwerp is van de bekende
beeldhouwer Pieter d'Hont.
De uitreiking wordt opgeluisterd door
een aantal binnen- en buitenlandse ar
tiesten, die in alle zalen van het Con
certgebouw zullen optreden en een sfeer
zullen trachten te brengen als die welke
het jaarlijks boekenbal kenmerkt. Het
I hgt in de bedoeling de uitreiking van de
..Edisons" ieder jaar te doen plaatsvin
den.
Vanmorgen heeft de minister van Binnenlandse Zaken, mr. E. H.
Toxopeus, het geheel nieuwe bedrijf van N. Samsom N.V. in Alphen-
West officieel geopend. De minister wees op het grote belang van de
uitbreiding en algehele vernieuwing van oude bedrijven in deze tijd
van welvaart, waarin spiksplinternieuwe bedrijven als paddestoelen
uit de grond rijzen. „Het lijkt soms wel eens of de oude bedrijven
daarbij vergeten worden". Hij wees op de grote band die altijd tussen f^jgeS^nenS
de N.V. en de gemeente heeft bestaan. Deze band vindt zijn oorsprong
in het feit, dat de heer Nicolaas Samsom, die omstreeks 1880 gemeen
te-secretaris van Alfen (zoals het toen nog heette) was, naar de
naburige gemeenten reisde om met zijn collega's te praten over de
standaardisatie van de gemeenteformulieren.
Z.E. minister Toxepeus (derde van
links met echtgenotein gezelschap
van directeur B. Samsom in de
hal van het nieuwe bedrijf. Geheel
rechts mr. J. Klaasesz, commissaris
van de Koningin in Zuid-Holland
met zijn echtgenote.
(Foto Leldsch Dagblad)
Fraaie aanwinst
industriecentrum
In 1885 nam hij zijn ontslag bij de ge
meente en wijdde zich geheel aan het
familiebedrijf, dat zich in de loop van de
jaren zo snel heeft uitgebreid en dat nu
over een geheel nieuw en bijzonder mo
dern bedrijfspand beschikt, waar het
beslist prettig moet zijn om te werken.
En nog steeds wordt met eerbied over de
heer Nicolaas Samsom, de „grootvader"
van het bedrijf gesproken.
Symbool
De minister prees de openheid van
het gebouw. Hy zag hierin het sym
bool van de openheid, waarmee het be
drijf haar afnemers tegemoet treedt.
„Men toont gaarne wat men doet. Men
is altijd bereid welwillend elke sugges
tie van de afnemers onder ogen te zien".
De minister besloot met de wens, dat
de N.V. nog meer dan voorheen zich
mag Inspannen voor de gemeente-ad
ministraties, het onderwijs en het be
drijfsleven.
Hierna stelde hy een „echte" scheeps-
telegraaf ln werking, waarna de vlag
voor het gebouw, waarvan men een ge
deelte op de foto ziet, werd gehesen.
Geiuchi
Tevoren had de heer N. Samsom, ge
delegeerd commissaris van de N.V. het
woord gevoerd. Hij was heel blij met de
aanzienlijke uitbreiding, die het bedrijf
had ondergaan. „Jarenlang, reeds voor
1940, maar vooral in de na-oorlogse tijd
toen het bedrijfsleven in het algemeen
nieuwe banen zocht hebben wij gezucht
onder de weinig efficiente verdeling in
ruimten cn gebouwen. Intussen groeide
het bedrijf, nam het aantal medewerkers
toe en o ïtstonden nieuwe afdelingen", i
De gedelegeerd commissaris wees hierbij
op de nieuwste toevoeging: het admini
stratiecentrum, dat ontstaan is uit de
ponskaartendlenst voor de gemeente
administratie.
Spreker bracht vervolgens in herin
nering, dat na veel wikken en wegen
werd besloten het technisch apparaat
werkvoorbereiding handzetterij, machi
nale zetterij, drukkerij, binderij en
grondstoffenmagazijn in één complex te
verenigingen. Dit konden de vele aan
wezigen, onder wie de commissaris van
de Koningin in de provincie Zuid-
Holland, mr. J. Klaasesz en het voltal
lige college van B. en W. van Alphen,
na de vele toespraken tijdens een rond-
Glorierijke dag
Alphens burgervader, de heer Z.
Bruins Slot, hield een hartelijke toe
spraak, waarin hij volgens Alphense tra
ditie sprak van de „familie Samsom".
HU gewaagde van een glorierijke dag in
de geschiedenis van een gespecialiseerd
uitgevers en drukkersbedrUf. „Samsom
is voor zeer velen ln Nederland een be
grip geworden. Samsom en Alphen zUn
een twee-eenheid. Beide onverbrekelijk
aan elkaar verbonden".
De heer J. B. Samsom, een van de le
den van de directie, sprak over de vele
moeilijkheden, die overwonnen moesten
worden en het vele werk, dat verricht
moest worden voordat het nieuwe com
plex verwerkelijkt was.
Dank zU een vernuftige geluidsinstal
latie konden alle personeelsleden het
geen tUdens de openingsplechtigheid in
gang door het hypermoderne bedrUf, dat de kantine werd gezegd van bsgin tot
zeker een aanwinst voor de zich zo snel1 eind volgen.
een reeks voorschriften deed de arme
bruid evenwel in een gesticht voor heel
en half gevallen meisjes belanden en
verhinderde daarmee de bruiloft!
Met toestemming van haar ouders was
Friedburg met Pasen met Manfred ver
loofd dat gebeurde nog in Oost-
Duitsland, Manfreds vader, een zelf
standige kweker, vluchtte kort daarop
met zyn gehele gezin naar West-Duits-
land, waarna Friedburg. alweer met toe
stemming van haar ouders, met Pink
steren haar verloofde volgde. Zes dagen
voor de bruiloft zou plaatsvinden greep
de leider van het Jeugdbureau te Hildes
heim. dr. Höfinghoff, snel in. Hij be
weerde van Friedburgs vader de op
dracht te hebben gekregen het huwelijk
te verhinderen en het meisje terug te
sturen naar Oost-Duitsland. In werke
lijkheid, zo bleek later, had vader Wal
ter alleen aan de „herr Doktor" van
het jeugdbureau gevraagd: „Zorgt U
er alsjeblieft voor dat Friedburg tot haar
bruiloft niet met haar verloofde onder
één dak woont
Höfinghoff nam geen halve maatre
gelen. Hij ging voorbij aan het feit. dat
Friedburg Walter als 18-jarige in Oost-
Duitsland als meerderjarig geldt en dat
deze Oostduitse rechtsregel in West-
Duitsland (waar meerderjarigheid met
het 21e Jaar begint) voor vluchtelingen
geldig is. Voor de Westduitse wet was
Friedburg dus meerderjarig. Niet even
wel voor dr. Höfinghoff, die de politie
op het meisje afstuurde en haar dagen
lang opsloot in een meisjes-gesticht, te
zamen met jeugdige prostituées, dieveg
ges, landloopsters en dergelUkeü In die
tijd kreeg Friedburg niet de gelegenheid
met de buitenwereld, ook niet met een
advocaat contact op te nemen
Grote verontwaardiging
In geheel West-Duitsland leidde deze
bureaucratische haarkloverij, die boven
dien formeel onjuist was, tot bUna on-
gelofelUke felle protesten. Er zUn in
middels bU de Justitie te Hildesheim
verscheidene aanklachten ingediend
waarin Höfinghoff en twee andere amb
tenaren worden beschuldigd van vrij
heidsberoving. De regering van de deel
staat Neder-Saksen te Hannover werd
zelfs min of meer gedwongen een offi
cieel onderzoek in te stellen. Het hu-
welyk tussen Manfred en Friedburg zal
nu dezer dagen, een week na de afge
sproken bruiloftsdag, kunnen plaats
vinden.
De opwinding over dit voorval is zo
bijzonder groot omdat de openbare me
ning in de Bondsrepubliek niet begrijpt
hoe een meisje van uitstekend gedrag,
om puur menselijke redenen uit Oost-
Duitsland gevlucht, zo maar opgepakt
kan worden, temidden van een bende
vrouwelijke boefjes kan worden gezet en
geen recht krijgt om zich met de bui
tenwereld in verbinding te stellen
De eerste de beste misdadiger, zegt men,
heeft het recht binnen 24 uur na zUn
arrestatie te worden verhoord. De vrij
lating van Friedburg werd in de West
duitse pers gevierd alsof het laatste on
recht begraven was
WERKLOOSHEID LIEP
NOG VERDER TERUG
In de loop van augustus is het
aantal werkloze mannen in ons land
met rond 3700 afgenomen tot 26.157.
De bezetting der aanvullende werken
liep met ongeveer 900 terug tot 3842.
De hele geregistreerde arbeidsreserve
van mannen daalde in augustus met
circa 4500 tot 29.999 personen. Dit is
vandaag medegedeeld door het mi
nisterie van Sociale Zaken en Volks
gezondheid.
voorts wegens een aantal inbra'Aen in
Arnhem en Oosterbeek.
De overval, waa rbli zl1 de toen 78-
jaar oude boer Lcdewüks deerlijk toe
takelden .leverde f 3.000.op. een
kapitaaltje, dat f'le oude iryan voor de
rest van zijn levensdagen had gere
serveerd.
In het kantoor van er^n aannemings
bedrijf te Arnhem verschaften de beide
verdachten zich In januari 1957 een be
drag van f 19-000
Een waslijst D.iet op naam van het
tweetal staande misdrijven somde de
president, mr. B W, van Houten, op.
Behalve de twee genoemde misdreven
had de HJst nog vijftien inbraken of po
gingen daaritoe.
De Arnhemmers, dye schoon schip
hadden willtm maken bekenden alles.
Alleen het feit van de mishandeling
van de oude boer wensten zij te ignore
ren.
Persoonlijk verslag
De oude boer kw»am persoon!Uk ver
slag uitbrengen van zijn trieste onder
vindingen in december twee jaar gele
den.
De president hiad moeite het verslag
binnen de proporties van een getuigen
verklaring te houden, want het kleine,
schrale mannetje wilde zün verhaal
voortdurend opanukken met filosofische
beschouwingen. ..HU had het bezoek
voelen aankomen, immers hij was met
de „helm geboren", verklaarde hy.
De twee jongemannen droegen mas
kers en hun boosaardige bedoelingen
waren onmiskenbaar. De "oude man had
meteen berust in de onherroepelijkheid
van de situatie. Niettemin begonnen de
knapen hem te slaan en te stompen.
..Dat was lelyk". oordeelde de oude Jan-
Willem, zoals de boer heette. .,Tk zou
een beest dit nog niet durven aandoen.
ZU sloegen mijn hele gezicht kapot. Ik
was bly het leven er niet bij in te schie
ten, maar ze wilden meer dan zij von
den. want ik had beesten verkocht zei
den ze. Nu heb ik niets meer. Ze zelden
ook nog dat ze terug zouden komen
om me kapot te maken als ik iets aan
de politie verklapte Maar laat ze maar
komen" zei Jan Willem. Hij zou het
overigens wel prettig vinden als de pre
sident voor een waker wilde zorgen.
Deerniswekkend
De officier schetste de toestand waar
in Jan-Willem zich bevond toen de po
litie en Justitie de volgende morgen hun
onderzoek begonnen.
„Bont en blauw was hij geslagen, tot
bloedens toe. Het woord deerniswekkend
zegt te weinig. Op een verschrikkelijke
manier is deze weerloze oude man af
getuigd".
Bij zUn eisen wilde de Officier reke
ning houden met enkele omstandighe
den ten gunste van verdachten.
ZU hebben uit eigen beweging schoon
schip gemaakt: het lU'kt waarschijnlijk
dat him inzichten zUn veranderd.
Mr. Th. Koopman, verdedigde dp koop
man. Hij noemde als verzachtende om
standigheid de achtergrond van het
huwelijk met een veeleisende vrouw.
Deze vrouw zou de zaak van het Open
luchtmuseum hebben aangebracht, niet
om de politie behulpzaam te zyn. maar
om vrij spel te hebben met haar min
naar. meende de Taadsman. Het huwe
lijk is ontbonden. Verdachte Is zUn kin
deren kwUt, Hij wil proberen met we
kelijkse afbetalingen de oude boer scha
deloos te stellen Het beestachtige aftui
gen van Lodewijks kan worden ver
klaard uit de angst toestand, waarin ver
dachten zich bevonden.
Geweldpleging kwam bU andere in
braken niet voor.
Evenals mr. Koopman vroeg mr B J.
Falkena voor zyn cliënt clementie In
dit geval bestaande uit een gecombi
neerde straf omdat de perser niet de
initiatiefnemer zou zijn geweest Ook
hU zou vast van plan zijn. zijn leven te
verbeteren. HU is inmiddels getrouwd
en gisteren is hU vader geworden.
Uitspraak over veertien dagen.
WASSENAAR
De heer M. G. Beumer te Wasse
naar, docent in de wiskunde aan het
St.-Adelbert College, is benoemd tot as
sistent professor of mathematics aan het
Abadan Institute of Technology in
Perzië.
De heer Beumer is de tweede Neder
lander die aan deze (door de National
Iranian Oil Company gelelde) Inrich
ting van technisch hoger onderwUs wordt
verbonden. HU hoopt omstreeks 1 decem
ber van dit Jaar naar Perzië te vertrek
ken, voorlopig voor een periode van 2
Jaar.
Werd de „moordgrap", uitgehaald op
21 december 1958 te Voorburg, strafbaar,
omdat derden bU ae politie aangifte
deden?
Deze vraag werd heden bU de Hoge
Raad gesteld nu de vier bedrUvers van
deze „grap" in beroep van cassatie kwa
men tegen een veroordeling door het
Haagse Gerechtshof tot een maand
hechtenis voorwaardelUk en 100 gulden
boete ieder.
De vier mannen ensceneerden een
„moordscène" te Voorburg, waarbU scho
ten werden gelost, het „slachtoffer" in
een bestelauto werd gesleept, nadat hU
dulvenbloed op straat gespoten had en
een halsbrekende „vlucht" met die be
stelauto, waarvan het nummer bedekt
was. ZU joegen daarmee omwonenden de
stuipen op het Ujf. De politie werd da-
delUk gewaarschuwd voor moord, dood
slag en wat dies meer zU. Achteraf
kwam het spelletje uit de doeken. De
rechtbank sprak de bedrUvers vrU van
het enige, dat men hen ten laste meen
de te kunnen leggen: „Het medeplegen
van het doen plegen van aangifte doen
van een strafbaar feit, wetende, dat het
niet is gepleegd". Het Gerechtshof kwam
tot een tegengestelde conclusie.
Mr. F. H. Piket en mr. P. de Prez be
streden de* opvatting, dat de vier ver
dachten schuldig aan valse aangifte
zouden zUn. Deze aangifte was naar hun
mening een gevolg van een „onvoldoen
de ooggetuigeverslag" van hetgeen in
het openbaar gedaan werd. De aangevers
waren naar mening van de verdedigers
geen werktuigen in handen van de ver
dachten, terwUl het Hof in ruime op
vatting causaal verband aannam. Dit
verband bestond naar hun mening tus
sen de materiële en intellectuele daders
van de aangifte niet. Er was Immers
geen persoonlUke relatie, zo werd be
toogd. Zo kon, volgens de raadslieden,
geen doorslaggevende invloed op het al
of niet doen van aangifte worden ge
oefend. Deze redenering werd aangevuld
door het citeren van een reeks vroegere
arresten van de Hoge Raad en van be
schouwingen van vooraanstaande rechts
geleerden in deze materie.
De procureur-generaal zal op 19 scp
v «icluderen.
