999
999
Ol
W Si
Livio Berruti gaf de Amerikaanse
sprintliegemonie de laatste klap
Voorkeur
Pijnlijke nederlaag voor Harold Conolly
Na halve finales keken Stone
Jolmson en Norton al zuinig
Olympisch
allerlei
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 5 september 1960
Derde blad no. 30143
U
Onder het gebrul van de duizenden Italianen
De geschiedenis herhaalde zich. Zelden zal men
zulk een frappante gelijkenis kunnen trekken
tussen de tweede en de vierde dag van de Olym
pische atletiekwedstrijden. Was er op de tweede
dag de Duitser Armin Hary die vóór Dave Sime
het goud wegkaapte en moest John Thomas zich
bij het hoogspringen achter de Russen tevreden
stellen met de derde plaats, de vierde dag is eigen
lijk een nog zwartere dag voor de Yankee's ge
worden.
Op deze zo gedenkwaardige zaterdagmiddag
verloren de Amerikanen in de finale van de 200
meter hun sprintprestige aan de 23-jarige Italiaan
Livio Berruti, die in een magnifieke race voor Les
Carney en de Fransman Abdou Seye de hoogste
trede van het ereschavotje beklom en kwam de
Olympische kampioen kogelslingeren van 1956,
Harold Connolly, niet eens in de finale. Vassilly
Rudenkov was de man die de kogel 67.10 meter
van zich af slingerde, terwijl de Pool Zdislav
Kryskowiak, het „goud" voor zich opeiste in de
3000 meter steeple chase. Drie Olympische kam
pioenen dus zaterdag, waarbij geen enkele
Amerikaan.
Livio Berruti is de afgod van de Italianen geworden. Deze 23-jarige fabrikan
tenzoon uit Milaan leverde in de halve finale reeds een prestatie van formaat
door zijn serie te winnen in de nieuwe Olympische recordtijd van 20.5 sec. waarbij
hij tevens het wereld- en Europese record evenaarde. Toen keek na afloop met
een veelbetekenend gezicht Stone Johnson naar Bay Norton, alsof hij wilde zeg
gen, die man is gevaarlijk. In de finale leverde Livio Berruti onder het gebrul van
de duizenden Italianen nogmaals deze prestatie en versloeg de sprintélite in
dezelfde tijd. Les Carney (V.S.) eindigde op de tweede plaats, maar Abdou Seye
die het brons veroverde en de Pool Marian Foik, die verrassend vierde werd,
degradeerden grootheden als Stone Johnson en Ray Norton, de favoriet die zesde
werd, naar de onderste regionen. Livio Berruti was de eerste Europeaan, die op
deze afstand het goud veroverde en hij scheurde op de sprintafstanden tezamen
met de Duitser Armin Hary de hegemonie van de Amerikanen aan flarden.
Stil werd het zaterdag om precies zes
uur in de namiddag, toen de Fransman
Abdou Seye, de Pool Marian Foik, de
Amerikanen Les Carney, Stone Johnson
en Ray Norton en de Italiaan Livio Ber
ruti in hun startblokken knielden. De
zon die de gehele dag weer meedogen
loos op de mensenmenigte had gebrand
het was 31 graden in de schaduw
verlichtte alleen nog het bovenste rand
je van de tribunes
De in oranje jas gestoken starter
schoot de lopers weg, maar direct daar
op knalde het wapen weer voor een
valse start van Berruti. Evenals Armin
Hary op de 100 meter, was hij te vroeg
weggegaan. Het gehele stadion stond op
zijn kop. De heetgebakerde Italianen
waren het er niet mee eens en toen de
lopers voor de tweede keer de startblok
ken opzochten was de spanning rond de
atleten tot het kookpunt opgelopen. Alle
ogen waren gericht op baan vier waar
Berruti na een goede start wegschoot
als uit een kanon. Als voor een telelens
ontrolde zich voor de ogen van het pu
bliek de verschillen tussen de lopers bij
het uitkomen van de bocht. Iedereen
stond overeind en als het ware gedragen
door de toejuichingen van zijn landge
noten stormde de gebrilde atleet als eer
ste over de eindstreep.
Smak tegen sintels
Direct daarop verstapte hy zich en
smakte hij tegen de sintels. Maar het
kon hem niet deren. Verheugd rond
kijkend kwam hij overeind en onder het
gescandeerde geroep liep hij rustig,
bijna bescheiden naar zijn trainingspak
terug, terwijl de fotgrafen en filmmen
sen hem op alle mogelijke manieren op
de gevoelige plaat probeerden vast te
leggen. Tijdens de ceremonie protoco
lair ontving hij uit handen van Prins
Axel van Denemarken het eremetaal en
hij weerde bescheiden de luidruchtig
heid van zijn landgenoten van zich af.
Het hoogtepunt was ongetwijfeld voor
Berruti, toen president Gronchi, die
deze finale met belangstelling had ga
degeslagen, hem de hand drukte. Het
was teveel voor deze rustige, bescheiden
en eerder terughoudende jongen en hij
verliet zo vlug mogelijk de eretribune.
Dit had niemand kunnen
dromen
Wij hebben het reeds gezegd, deze
Olympische Spelen zjjn de Spelen van
de verrassingen, maar dat er zelfs zulke
dingen zouden geceurcn als een over
winning van een Italiaan op de 200
meter had men niet kunnen dromen.
De Amerikaanse journalisten, die op de
perstribunes wel het grootste contin
gent vormen, waren er stil van en ke
ken met sombere gezichten voor zich
uit.
Het Italiaanse publiek trok zich van
dit alles niets aan. Het brulde en tierde
van vreugde en menige traan van geluk
werd vergoten. Zoals die oudere man
voor ons, die, nu als toeschouwer bij
de Spelen, vroeger nog nooit een atle
tiekwedstrijd had gezien en ons met
verstikte stem en met brede gebaren
stond uit te leggen hoe mooi en hoe I
goed het toch wel was dat „zyn Livio",
zjjn Berruti, had gezegevierd.
Niet Engels
De Engelse "bladen hebben zich
nogal on-Engels uitgelaten over de
nederlagen in Rome.
De Daily Mail had op de voorpa
gina de foto's van Gordon Pirle,
Mary Bignal, Brian Hewson en Ar
thur Rowe met als onderschrift
flop flop flop flop. De Daily Express
sprak van „Oh, these Olympic Sha
mes" en een andere krant had „Oh
dear, oh dear, oh dear". De Engelse
atleten schijnen pas drie dagen van
tevoren in Rome te zijn aangekomen
-om hen zo lang mogelijk uit de
hitte weg te houden - en dat wordt
het Britse Olympische Comité nogal
euvel geduid.
Een Engelse „bron" heeft zich te
genover Art Buchwald van de Pa-
rijse editie van de New York Jlerald
Tribune als volgt beklaagd: „Ik kan
die heftigheid van de Engelse jour
nalisten niet begrijpen. Iedereen
weet dat het juist het geheim van
een Engelse sportman is om de race
te verliezen en op weg naar de
kleedkamer de winnaar op zo'n toon
geluk te wensen, dat deze er spijt als
haren op zijn hoofd van heeft, dat
hij niet verloor. Dit is altijd onze
strategie geiveest. Ook dat Britse at
leten jarenlang zijn getraind om
langzaam te starten en daardoor
hun tegenstanders nauwkeurig te
kunnen observeren. Voorts weet
iedereen, dat de Engelsen alle veld
slagen verliezen behalve de laatste.
Helaas valt dit verkeerd uit bij de
Olympische Spelen omdat onze atle
ten al gewipt worden in de series en
de finale niet halen. Iedereen kan
op de Olympische Spelen winnen,
maar alleen de Engelsen weten hoe
te verliezen. Als de Britse sportjour
nalisten deze mooie gedachte vernie
len, wat houden we dan nog over?"
Hoedje kopen
Wat ook slecht mag gaan in Ita
lië, zeker niet de produktie van stro
hoeden. Ze zijn niet bij tientallen,
doch bij honderden verkocht voor de
Olympische stadions. Er zitten dwaze
modelletjes onder, doch deze blijken
het meest in trek. Vanmiddag
stormde een van die stoere, kort ge
knipte Yankees op een Italiaanse
hoedenventer af en terwijl hij zich
zo'n dwaas hoedje op het hoofd zet
te schreeuwde hij naar zijn kamera
den: „he boys, wat denken jullie
van zo'n hoedje van Bill Nieder
Zo vernam ik, dat 's werelds meest
gespierde kogelstoter ook zo gehoed
door het Romeinse leven wandelt.
Wonder
Conolly uitgeschakeld
Minstens zo pijnlijk als het voor de
fameuze hoogspringer John Thomas j
moet zjjn geweest, was het voor Harold
Connolly, de man die op 13 augustus
van dit jaar, vlak voor de Spelen dus,
met een worp van 70.33 zijn eigen we-
reldrecord scherper stelde. De 29-jarige
leraar aan de universiteit van Zuid-
Californiè had op dit beslissende mo
ment van de finale kogelslingeren niet
de kracht kunnen vinden tot een uit
zonderlijke prestatie in staat te zijn. Nu
moest hij werkeloos toezien hoe de Rus
Vassiliy Rudenkov zich van het kleinood
meester maakte. De 1.83 meter grote en
104 kg. zware Amerikaan zat teleurge
steld in het gras en zal zelf wel nooit
helemaal kunnen begrijpen waarom hij
nu juist in Rome niet verder kwam dan
63.59 meter, een prestatie die net niet
voldoende was, om de laatste drie wor
pen te doen.
Kaf van het koren
De drieseries 1500 meter, uit elk waar
van slechts drie atleten zich voor de
eindstrijd konden kwalificeren, waren
van zeer bijzonder gehalte. Een tijd van
«bijvoorbeeld nummer vier in de eerste
race), 3 min. 42,8 sec., was niet vol
doende voor de eindstrijd en wij gelo
ven dat de KNAU er verstandig aan
heeft gedaan geen Nederlanders op dit
nummer in te zetten. Herb Elliott is
ongetwijfeld de grote ma.' geweest. In
de eerste serie bleef de lange 22-jarige
Australiër rustig op de zesde plaats
lopen. In de eindfase scheidden zich drie
lopers van de rest van het veld af, na
melijk Elliott, de Hongaar Istvahn
Roszvolgyi en de Amerikaan Dyrol Bur
leson, die overigens zeer veel moeite had
zich de sterk terugkomende Tom Sul
livan (Rhodesië) van het lijf te houden.
In .le tweed. "ie kwam de wel inge
schreven Bel Rogtn Moens niet aan de
start. Hier was de grote verrassing dat
de Duitser Siegfried Valentin, die men
als de grote tegens+ander van Elliott had
gezien, volkomen uitzichtloos als zesde
eindigde en zich ^Tke illusie zag ont
nomen.
Livio Berruti werpt zich door de
finish en daarmee is de Amerikaan
se sprinthegomenie volledig ge
broken
De Franse deden het beter. Michel
Bernard won deze race in 3 min. 42.2
seconden, terwijl Michel Jazy in de derde
heat voor een tweede plaats zorgde
achter de Zweed Dan Waern. hetgeen
eveneens genoeg was voor de finale.
Overigens hebben wy in deze drie races
meer grote namen zien „vallen" dan
ooit tevoren, want niet alleen Valentin,
maar ook de Pool Orywal, de Fin Sa-
lonen, de Rus Momotkov, de Hongaar
Parsch en nog vele anderen werden zon
der pardon teruggewezen.
Geen opmerkelijk eliminaties
De kwartfinales van de 400 meter en
de 110 meter horden hebben geen op
merkelijke eliminaties gebracht. Of het
moet zijn het uitschakelen van de Polen
Swatowski Kowalski en de Rus Grachev
op de 400 meter en die van de Britten
Birrell en Hildreth op de 110 m. horden.
Voor de Amerikaanse sprintster Wil-
ma Rudolph is ongetwijfeld de Olym
pische titel op de 200 meter dames ge
reserveerd. Wat dit slanke, donkere
meisje zaterdag in de series liet zien was
een genot om naar te kijken. Met een
tjjd van 23.2 sec. liep zij het snelst van I
alle deelneemsters en verbeterde noncha-
lant, zonder zich helemaal te geven,
want zij hield zich tien meter voor de
eindstreep in, het Olympisch record.
De blonde, knappe Australische kam
pioene Betty Cuthbert zullen wij hoogst
waarschijnlijk niet meer tijdens deze
Spelen ontmoeten, want in de series liet
zij verstek gaan wegens een op de 100
meter opgelopen dijbeenblessure.
Afgezien van deze blessure moet ons
van het hart, dat het onder de huidige
omstandigheden bijna onmogelijk is zich
over een periode van vier jaar te hand
haven. De topatletiek zoals die hier in
Rome bedreven wordt, is niet alleen
keihard, maar vergt zoveel van het uit
houdingsvermogen en geestelijke kracht,
dat alleen de jongeren zich een plaatsje
kunnen veroveren.
Over vier jaren zijn, zoals U weet,
de Olympische Spelen in Tokio. Be
grijpelijk hebben de Japanners hun
waarnemers gestuurd om te zien hoe
de Italianen het doen en tegelijker
tijd alvast een beetje reclame te ma
ken voor hun spelen. Daarvoor wor
den nu reeds folders uitgedeeld,
mooie plaatjesboeken, die meer over
kersebloesems en geisha's gaan dan
over de Spelen, doch wie daar op let
is een kniesoor.
De Japanners keken wel wat sip,
toen zij van een onzer collega's, die
met hen in een taxi meereed, hoor
den dat wij - de journalisten - de
Italiaanse organisatie niet zo bijster
geslaagd vonden. In hun ogen was
het niets minder dan een wonder
Olympisch huwelijk
Grote belangstelling was er za
terdag in de Sint-Ceciliakerk in
Rome voor het huwelijk van de
Australische vrije slag zwemmer
John Henricks met de Amerikaanse
schoonspringster Bonny Wilkie.
Henricks heeft zijn vrouw leren
kennen tijdens zijn studie aan de
Universiteit van Los Angeles.
Na een huwelijksreis van drie we
ken door Europa zal het sportieve
echtpaar zich vestigen op de terrei
nen van de universiteit van Zuid-
Califomië in Los Angeles.
Goud voor de Pool
Krzyskowiak op de
3000 meter steeple
Met een moordende spurt 250 me
ter voor de finish ingezet ging de Pool
Zdzislav Krzyskowiak de leidende Rus
Nikolai Sokolov voorbij. Ademloos keken
de ruim 80.000 toeschouwers toe hoe hij
als eerste bij de waterbak kwam. Bij het
neerkomen verloor hij even zijn even
wicht. maar hij herstelde zich prachtig.
Er was geen vuiltje meer aan de lucht.
De favoriet had gewonnen. Van tevoren
was het echter allemaal niet zo gemak
kelijk gegaan. Direct na de start legde
de Rus Konov zijn tegenstanders zulk
een straf tempo, dat alleen de Belg Gas
ton Roslants, die een fantastische race
liep en als vierde werd geklasseerd, hem
kon volgen. Beiden moesten echter in
het verdere verloop van de strijd hun
tol betalen en speelden in de eindfase
van de strijd geen rol van betekenis
De grote verliezersAmerika s
sprintspecialisten strompelen uit
geput terug naar hun trainingspak-
Iken, v.l.n.r. Johnson, Ccuney en
Morton.
Franse regering
vraagt zich af
waar goud blijft
Naar verluidt zou president Charles
de Gaulle aan zijn ministers gevraagd
hebben waar de voor Frankrijk ver
wachte gouden medailles blijven. De
Spelen zijn totnutoe een debacle voor
de Fransen geworden. Voor ze begonnen
voorspelden de optimisten een twintig
tal gouden medailles voor hun land, en
de pessimisten meenden dat het er in
elk geval een stuk of twaalf zouden
worden. Maar tot nog toe zjjn slechts
drie medailles, één zilveren en twee
bronzen aan de Fransen ten deel ge
vallen.
De Gaullistische afgevaardigde Jean
Charles Lepidi heeft vragen opgesteld
voor de minister van Onderwijs. Hij
wenst te weten of de regering het be
lang van de Olympische Spelen vol
doende beseft heeft en wat gedaan wordt
om de Franse sport, die laag gezonken
is, weer omhoog te brengen.
meer. Er ontstond dan ook spoedig een
scheuring en wat de Pool Krzyskowiak
ook probeerde, in het begin kreeg hij
geen kans het gat te dichten. Drie ron
den voor het einde liep hij langzaam
maar zeker op Sokolov in, daarmee te
vens de Rus Ritchine met zich meetrek
kend. Vierhonderd meter waren er nog
te lopen en Krzyskowiak kreeg zijn te-
eenstander te pakken. Even liep hij nog
in hetzelfde tempo mee, maar na 250
meter kwam die keiharde demarrage,
waarmee hij tenslotte de ereplaats voor
zich opeiste. Dat Ritchine op het laatste
rechte stuk nog Gaston Roelants voorbij
ging was alleen jammer voor de Belg,
want door zijn prachtige lopen had hij
een eervolle derde plaats zeker verdiend
Hoe snel het wel was gegaan bleek uit
de cijfers. Na 1 km was de tussentijd 2
min. 45 sec., na 2 km 5 min. 45.8 sec. en
na 3 km 8 min. 34,2, hetgeen een nieuw
Olmpisch record betekende.
Wellicht op geen enkel toernooi veld is
de strijd tussen Oost en West zo fel uit
gevochten als in het Olympisch boks-
toernooi, dat nu tot de finales is gevor
derd. En was het nu maar zo, dat die
strjjd alleen beslecht werd door de bok
sers zelf, dan zou men er nog vrede mee
kunnen hebben. Maar het spijtige van tie
zaak is dat ook de juryleden niet
schroomden om, als het even kon, partij
te kiezen. Dat deden zij onder meer en
kele dagen geleden ten gunste van de
Pool Bending, die tegen Jan de Rooy een
zekere verliezer was en dat deden zij ook
nu in de halve finales, die zaterdag ver
werkt werden.
De Japanner Tanabe en de Arabier
Elguindi werden in het vlieggewicht het
slachtoffer van de pro-Oosteuropese hou
ding van sommige juryleden. Beiden
hadden hun partijen tegen respectieve
lijk de Rus Sivko en de Hongaar Torok
geheel beheerst, maar zowel Tanabe als
Elguindi werden tot verliezer op punten
verklaard.
Precies zo verging het de Zuidafrikaan
Meyers in het vedergewicht, die de Eu
ropese kampioen Adamski (Polen) drie
ronden lang had overklast en toch niet
tot de finale werd toegelaten. Een op
merkelijke voorkeur toonden de jury
leden ook voor de pupillen van dc vrij
gevige Italiaanse gastheren. Het moet
toegegeven worden, dat de Italianen met
het oog op de Spelen een prachtige ploeg
boksers opgebouwd hebben. Maar daar
naast was de jury ten aanzien van de
gastheren wel wat al te vrjjgevig met
het toelatingsexamen voor de eindstrijd.
De bantam Zamparini zou bij een recht
vaardige rechtspraak nooit in de finale
zijn gekomen.
De Italianen zijn in de eindstrijd nu
meriek het sterkst vertegenwoordigd, na
melijk in zes gewichtsklassen. Daarna
komt Polen met vier finalisten, de Ver
enigde Staten en Rusland elk met drie
kanshebbers voor het goud, terwijl Zuid-
Afrika. Hongarije, Tsjecho-Slowakije en
Ghana elk één finalist hebben.
Chauffeur begreep
het verkeerd
Een groepje Nederlandse zwem
sters, zwemmers en waterpolospelers
ivas aangewezen om deel te nemen
aan de FINA-ivedstrijden in Napels,
die gisteren als een soort afsluiting
van de Olympische wedstrijden op
het programma stonden.
Toen de bus, waarin o.a. Corrie
Schimmel. Atie Voorbij, Jopie Troost
en Ronnie Kroon hadden plaats ge
nomen om naar het station te wor
den gebracht, vol was, stonden nog
enkele meisjes en jongens buiten.
Een tweede wagen werd besteld en
de chauffeur kreeg de opdracht zo
snel mogelijk naar Termini te rijden,
zoals het grote station van Rome
heet.
Het werd een lange rit. Verdacht
lang, vonden enkelen, maar de
chauffeur zal het wel weten. De
chauffeur wist het echter niet en
toen de wagen stopte bleek het
groepje op het vliegveld te zijn be
land. „Termini", zei de man aan het
stuur.
Onmiddellijk werd ploegleider Bol-
man gebeld, maar het was te laat
voor de trein naar Napels. „Dan
gaan ive vanavond met z'n a.llen
naar de opera" was de troost
rijke beslissing van de chef d'équipe.
Daar in Napels weerden de Neder
landse meisjes zich geducht. Nu de
spanning van de Spelen ontbrak kon
Atie Voorbij de 100 meter vlinderslag
dames winnen in 1.14.3 voor de Ame
rikaanse Carolyn Schuier, die 0.2 sec.
later aantikte. Corrie Schimmel won
in 5.05.8 de 400 meter vrije slag da-
Weer een totowinnaar
(Van onze Haagse redactie)
Het aantal deelnemers aan de sport-
toto vliegt omhoog. In dit weekeinde was
de inzet van de 427.413 deelnemers onge
veer f. 50.000 hoger dan de tweede toto
van vorig jaar. De totale inzet bedroeg
f. 543.132.
De eerste prijs van f. 81.470 gaat naar
de heer Walgers, Brouwersdijk 161, Dor
drecht, lid van SFC, die 14 punten be
haalde. De tweede prijs, evenals de eer
ste f. 81.470 wordt verdeeld tussen een
veertigtal deelnemers met 13 punten.
Spectakel-stuk
De basketballwedstryd tussen de Ver
enigde Staten en Rusland, die zaterdag
avond laat in het kleine sportpaleis werd
gespeeld, is een groots spektakelstuk ge
worden. Niet alleen omdat beide partyen
hun huid zo duur mogelyk wilden verko
pen, maar ook omdat er vaak door de
scheidsrechters, die nogal nerveus floten,
vreemde beslissingen werden genomen.
De meeste treffers van Rusland kwamen
dan ook tot stand uit strafworpen. Een
woedend publiek, dat kennelijk de erger
nis van de Amerikaanse spelers kon be
grijpen, schreeuwde zich de kelen schor
en er moeten er onder de toeschouwers
na afloop tientallen zijn geweest, die
geen woord meer konden uitbrengen.
Bij de rust hadden de Amerikanen een
voorsprong van 35-28. die bij het begin
van de tweede helft werd verhoogd tot
45—29.
Spannender werd het duel naarmate
het einde naderde en de Russen iets van
hun achterstand inliepen. Maar vooral
door het goede spel van hun magnifieke
pivot-speler Robertson, die met zijn on
geëvenaarde techniek keer op keer zijn
landgenoten in staat stelde te scoren, en
de lange-afstandsschoten van Jerry West
zegevierde Amerika toch nog met ruim
verschil, namelijk met 81-57.
De Russen hebben geen ogenblik hun
2.18 meter lange Janus Kroumnich inge
zet. Hij zou ongetwijfeld tegen het zeer
snelle spel van de Amerikanen niet op
gewassen zijn geweest.
Na goud en zilver
de lucht in
De winnaars en winnaressen van
de gouden, zilveren en bronzen me
dailles hebben zondagochtend Rome
van hoog uit de lucht bekeken.
Dank zij een vriendelijke geste van
de Italiaanse autoriteiten maakten
zij in een hefschroefvliegtuig een
rondvlucht over de eeuwige stad,
die zich onder de niet aflatende
zon in al haar pracht toonde. De
drie Nederlandse gelukkigen de
zilveren Marian Heemskerk en de
bronzen Tineke Lagerberg en Wie-
ger Mensonides, genoten volop van
dit onverwachte uitstapje. Het was
om nooit te vergeten. We hebben
in al die dagen niet zoveel van
Rome gezien als nu vanuit de
lucht. Het drietal was nog juist op
tijd terug in het Olympisch Dorp
om tezamen met de andere leden
van de Olympische ploeg 's mid
dags in zee te gaan zwemmen bij
Vecchia Veneta, vlak bij de Ro
meinse badplaats Ostia.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiliiliiiiiiililliiiiliiililiilllillllillllillllillllllillllllllllllililllllli
mes voor de Australische Ilse Kon-
rads (5.06.7).
Overigens waren er meer verras
sende uitslagen. Zo werd de Ameri
kaan Mike Troy op de 100 meter
vlinderslag verslagen door de Austra
liër Hayer en iverd Lynn Burke op
de 200 meter rugslag dames zelfs
derde achter de Zuidafrikaanse Well
en de Japanse Tanaka.
