SUNIL
In Leiden moeten alle
kappers met vakantie
Noodlanding in Amsterdams weiland
Ex-landstormsoldaat neemt het
eommando over in Legermuseum
WITTER DAN DE WITSTE HAAN
SUNIL WAST STRALEND WIT
In Valkenburg legden vanmorgen
69 Marine-officieren de eed af
Kerkelijk Leven
A. C. Paardekoper
in zijn element
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 18 augustus I960
Tweede blad no. 30128
Stralend wit wordt uw wasgoed met Sunil.
Bleken en blauwen mag u overslaan. U
wast minder, u spoelt minder, u wringt min
der. Uw wasgoed slijt dus minder! U - en
honderdduizenden andere huisvrouwen -
merken direct dat het hemelsblauwe Sunil
tegelijk het modernste en het degelijkste
wasmiddel is.
De mooiste witte haan verliest het van uw
stralend witte was!
C4\ 4vM/ 'vyt
Het extra
voordelige
drielingpak
bespaart u
elke keer geld
crs»urrv»'tMirfA>*4sr
«■■K. "-nf f*
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN.
Abraham Johannes, zn. van W. Godküjn
en W. L. Brakeli; Johanna, dr. van J. van
Helden en J. C. Vermeulen; Johannes
Cornells, zn. van J. M. J. Visser en J. F.
Philippo; Maria Johanna Agnes, dir. van
C. L. van Leeuwen en W. M. van Stljn;
Stella, dx. van W. van den Bos en L. M.
V. Sparreboom; Catharlna Elisabeth, dr.
van P. J. Vosmeljer en C. O. M. Goossens;
Elisabeth Catharlna, dr. van P. J. Vos-
meijer en C. C. M. Goossens; Koen, zn.
van C. Starre en C. van der Kooy; Jacque
line Hendrlka Antonetta, dr. van A. C.
Labordus en M. van der Burgh.
GETROUWD.
H. J. Vos en H. J. Phlllpsen; R. Besan-
5on en M. J. van Buren.
OVERLEDEN.
J. van Os, 69 Jaar, wed. van K. van
Etfk.
Terwijl regen kletterde op hangar
Een Oegstgeestenaar, de heer J. M. F.
Verhoef, die als passagier met een
Schiedamse vriend in de Piper Cup PH-
UCX van het Rotterdamse vliegveld
Zestienhoven op weg was naar Texel,
heeft gisteren omstreeks het middaguur
een noodlanding moeten meemaken.
Wegens benzinegebrek moest de vriend,
de sportvlieger J. R. van Bennekum, di
recteur van een Rotterdams havenbe
drijf, uit voorzorg zyn toestelletje aan de
grond zetten in een weiland aan de Zui
derzeeweg in Schellingwoude, ten noor
den van Amsterdam. Het liep allemaal
goed af. De beide inzittenden kregen
geen letsel en het toestel - eigendom
van de Nationale Luchtvaartschool -
bleef onbeschadigd. De Rijksluchtvaart
dienst gaf de piloot later toestemming
om van het weiland ook weer op te sta
gen. De Nationale Luchtvaartschool zal
een onderzoek instellen naar de oorzaak
van het benzinegebrek.
Onmiddellijk nadat de heer Van Ben
nekum het toestel aan de grond had
gezet en hij en de heer Verhoef (links)
uit het toestel waren geklauterd, was er
een verslaggever (rechts) aanwezig om
inlichtingen te vragen.
Rechter bekrachtigt verordening
Weigeraar gedwongen
meteen te sluiten
(Van onze Haagse correspondent)
Voor de vice-president van de Haagse
rechtbank, mr. H. K. A. Stoffelsdiende
gistermiddag een civiel proces in kort
geding, dat de afdeling Leiden van de
Nederlandse Kappersbond had aange
spannen tegen een Leidse kapper. Deze
dameskapper iveigert, tezamen met
een aantal collega's, zich neer te leg
gen bij de verplichte vakantiesluiting,
die in Leiden lcrachtens gemeentever
ordening is ingesteld.
Het bestuur van de Afd. Leiden van
de Ned. Kappers Bond stelde zich gis
termiddag by monde van de Leidse pro
cureur mr. A. J. Sormani op het stand
punt dat deze kapper, door zijn zaak
geopend te houden, schade berokkent
aan de collega's, die zich wel aan de
vakantieregeling houden en dat hij zich
zodoende schuldig maakt aan een on
rechtmatige daad. Eisers vroegen een
gerechtelijk vonnis, waarin hem gelast
wordt zijn zaak een week te sluiten, op
straffe van een dwangsom.
Namens de gedaagde zette de Leidse
procureur mr. W. B. Heskes uiteen, dat
de verplichte vakantiesluiting is afge
dwongen door een kleine meerderheid
van de Leidse kappers, welke bijna ge
heel bestaat uit herenkappers. De heren
kapperszaken zijn meest eenmansbedrij
ven en de verplichte vakantiesluiting is
alleen voor hen aantrekkelijk. De da
meskappers voelen er niets voor, omdat
zij veel personeel plegen te hebben, dat
zij ook vrij moeten geven in de bewuste
week, terwijl voor het personeel meestal
al een aparte vakantieregeling is getrof
fen. De meisjes laten zich namelijk veel
al liever ontslaan dan dat zij afzien van
hun vakantie met verloofdes en derge
lijke.
Trouwens, nadat voor de verplichte
vakantieregeling een kleine meerderheid
gevonden was, hebben vele voorstem
mers zich later weer bedacht, aldus mr.
Heskes, maar de gemeenteverordening is
desondanks een feit geworden.
Mr. Heskes voerde aan, dat de ver
plichte vakantiesluiting voor kappers in
slechts drie plaatsen in ons land is
doorgevoerd. De Algemene Ned. Kappers
Bond acht de verplichte sluiting ook on
billijk tegenover de dameskappers, aldus
mr. Heskes, en eigenlijk rebelleert de af
deling Leiden dus tegen het algemeen
bestuur, door de verplichte sluiting toch
door te voeren.
Geen concurrentie
Tenslotte voerde mr. Heskes aan, dat
de dameskappers, door open te blijven,
onmogelijk schade kunnen berokkenen
aan de vakantiehoudende kappers, om
dat dit vrijwel allen herenkappers zijn,
die dus geen enkele concurrentie onder
vinden van de dameskappers. In zijn re
pliek verklaarde mr. Sormani, dat de
meerderheid voor sluiting 86 procent be
droeg van alle Leidse kappers en dat
zich daaronder talrijke dameskappers
bevinden. De actie tegen de verplichte
sluiting is door de Kamer van Koophan
del, nadat een onderzoek was ingesteld,
dan ook als een „wilde actie" bestem
peld. Mr. Sormani herhaalde, dat het als
onrechtmatig beschouwd moet worden,
dat de gedaagde en consorten het be
sluit van de meerderheid naast zich
neerleggen, nog helemaal daargelaten
dat zij de gemeenteverordening overtre
den. Dat is een (economische) straf
rechtelijke kwestie, die in dit civiele pro
ces niet in het geding komt.
In zijn vonnis kwam de president tot
de conclusie, dat de gedaagde zelf er
kent zich niet aan de verordening te
hebben gehouden. Met eiseres is de pre
sident dan ook van oordeel, dat er col
lega's benadeeld zouden zijn. Weliswaar
heeft gedaagde aannemelijk kunnen
maken, dat hij een aantal dameskappers
vertegenwoordigt, maar dat is niet vol
doende. De president hield de wenselijk
heid van de bestaande regeling buiten
zijn beoordeling, maar gelastte gedaagde
onmiddellijk zijn zaak te sluiten op
straffe van een dwangsom van vijfhon
derd gulden per dag. De 125 gulden
proceskosten zijn geheel voor rekening
van de gedaagde.
Terwijl de regen hedenmorgen neer
kletterde op het dak van de kolossale
hangar in het Marinevliegkamp Val
kenburg, legden 69 beroepsofficieren en
officieren behorende tot de Koninklijke
Marine Reserve de eed van trouw aan
de Koningin, gehoorzaamheid aan de
wet en onderwerping aan de krijgs
tucht af. De beëdiging werd afgenomen
door de commandant van het vlieg
kamp, kapitein ter zee vlieger J. C.
Petschi.
Na de inspectie van de opgestelde
troepen heette kapitein ter zee vlieger
Petschi schout-bij-nacht C. P. van den
Berg, hoofd intendance Zeemacht en
kapitein ter zee C. F. G. Thoms, ver
tegenwoordiger van de vlagofficier
materieel welkom. In een korte toe
spraak legde de commandant de te
beëdigen officieren de betekenis van
de eedformule uit. Hij nam hierna alle
officieren persoonlijk de eed af.
In verband met de slechte weersom
standigheden moest de parade xoorden
afgelast.
De foto werd genomen op het mo
ment, dat luitenant ter zee van vak
diensten der tweedeklasse W. H. Oort
uit Katwijk aan den Rijn de eed aflegt
in handen van kapitein ter zee vlieger
Petschi. De dei de van links op de eer
ste rij is luitenant ter zee van vakdien
sten der tweedeklas P. C. Mul uit Was
senaar. Links op de tweede rij (gedeel-
arts der tweedeklasse K.M.R. R.
telijk zichtbaar) de luitenant ter zee
Vink uit Leiden. Tot de beëdigde offi
cieren behoorde ook de op deze foto
niet zichtbare luitenant ter zee van
de technische dienst der derdeklasse
K.M.R. P. H. Huisman uit Noordwijk
aan Zee
v'Foto L.D./Holvast).
GEREF. KERKEN
Beroepen te Oppenhulzen E. Groenen-
berg, kand. te Ommen. Aangenomen nr
Tulndorp-Oostaaan J. Dijk te Parama
ribo.
Eerstejaars-dagen
5 tot 7 september
De Leidse Universiteit zal van 5 tot 7
september in het teken staan van de
aankomende studenten, die door de rec-
tor-magnificus, prof. mr. J. V. Rijpperda
Wierdsma persoonlijk welkom geheten
zullen worden. De nieuwelingen in het
universitaire milieu zullen daarna wor
den ingeschreven in het Album Studio-
sorum. Hoogleraren en leden van de we
tenschappelijke staf zullen uitvoerig over
de gekozen studierichting vertellen. Ook
de verschillende studentenorganisaties
zullen gereed staan voor het verstrek
ken van inlichtingen, terwijl studenten
decanen, -pastores en -artsen over aard
en doel van hun werk uiteenzettingen
zullen geven. De eerstejaars-dagen van
gen aan op maandag 5 september des
morgens om 11 uur.
De heer Paardekoper, die sedert zyn
gymnasiumjaren steeds hevig geïnteres
seerd is geweest in militaire geschiedenis
en uniformkunde een flinke biblio
theek thuis getuigt van deze liefhebberij
zag in de vrijkomende functie een
positie, welke geheel gelegen was op het
gebied van zijn belangstelling. Boven
dien is hij door zijn vriendschap met de
familie Lunsingh Scheurleer geïnfec
teerd door hun liefde voor kunst en ge
schiedenis. Een en ander maakte hem
bijzonder geschikt voor het commando,
dat hij met ingang van 26 augustus offi
cieel krijgt te vervullen.
Reeds van juni af is hij al in het mu
seum werkzaam en hij is er nu al door
bezeten. Hij sleepte ons mede naar de
waarlijk bijzonder fraaie binnenplaats:
„Nog volkomen intact. Puntgaaf uit de
zeventiende eeuw. Zag u ooit zoiets. De
Amerikanen, die hier komen staan stom
verbaasd", zegt hij vol vurig enthou
siasme.
„En wat een gebouw. Schitterend ge
woon. Heerlijk om hier te werken".
„Komt u ook in Leiden wonen?" De
heer Paardekoper woont thans nog aan
de Statenlaan te Den Haag.
„Dat was een uitdrukkelijke voorwaar
de. Maar ze maken hier in de buurt,
aan het Stationsplein, toch fraaie flats.
Misschien is het wat. Alleen .wanneer
zijn zij klaar?"
Men mag dan nu aan de voorbereidin
geen begonnen zijn en de eerste paal van
dit gebouw zal over enkele weken de
grond ingaan, wanneer ze klaar zijn?
We konden het niet vertellen. We ge
loven trouwens ook niet, dat het nodig
is. De heer Paardekoper komt er heus
zelf wel achter
Zware training
Maar de bevrijding kwam. En iedere
valide man meldde zich. Zij werden op
geleid door de beroemde Ghurka's. Een
zware training, maar de taak, die op
Java te wachten stond, was ook zwaar.
Toen dit opgeleid contingent op het punt
stond in te schepen naar Indonesië,
moest de heer Paardekoper uittreden.
Hij had zich opgegeven voor bijzondere
diensten en de Commissie Agerbeek, die
opdracht had gekregen orde op zaken te
stellen op Java, meende van zijn dien
sten gebruik te kunnen maken. In zes
dagen tijd zat hy in Oost-Java. Het was
toen maart 1946. Maar helaas, de En
gelse commandant in Soerabaja weiger
de de heer Paardekoper zyn opdracht te
laten uitvoeren.
Derhalve trad hy in dienst van het
tydelyk bestuur en organiseerde het
Bureau van Arbeid van het Departe
ment van Sociale Zaken. In een later
stadium werd hy benoemd tot vertegen
woordiger van laatstgenoemd departe
ment voor de gehele provincie Oost-
Java.
Enthousiasme
Zodra de toestand zulks mogeiyk
maakte, werd met de wederopbouw van
de Besoeki Tabak My. een vyftal on
dernemingen omvattende een aan
vang gemaakt. „Wat een heeriyke tijd
was dat. Wat een ongekende geestdrift
en een verwarmend enthousiasme. We
hebben gewerkt als paarden, maar het
was verrukkelyk. Ik word gewoon weer
lyrisch als ik erover begin. We dachten
toen werkeiyk, dat het land daar weel
een schitterende toekomst tegemoet ging.
Met zo'n elan, met zo'n werklust".
Helaas, de geschiedenis heeft anders
getoond. „Het was niet gemakkelyk.
Slechts een vyftal mensen van onze
maatschappy had de kampen overleefd.
Maar we hebben enkele stoere kerels uit
de Mariniers Brigade kunnen aantrek
ken. Het werden eersteklas planters en
zy werkten ongelofeiyk hard".
In die uitstekende sfeer werd verder
gewerkt. De heer Paardekoper werd
hoofdadministrateur en vertegenwoordi
ger der directie. Hy heeft de prettigste
herinneringen aan die tyd, welke ein
digde in 1950, toen hy naar Nederland
repatrieerde.
Gemeentedienst
Hy keerde niet meer terug naar In
donesië, maar aanvaardde in 1953 een
werkkring by de gemeentesecretarie in
Den Haag, afdeling Stadsontwikkeling
en Volkshuisvesting, waar hy tot eind
mei werkzaam is gebleven.
Maar hoe komt men dan in een Le
germuseum terecht?
Heel gewoon, door te solliciteren op
een advertentie in de krant. Daarin
werd een opvolger gevraagd voor de
thans 74-jarige brigade-generaal tit. der
Artillerie b.d. C. A. Hartmans, die de tyd
acht gekomen om het wat rustiger aan
te doen. Twintig jaar heeft hy zyn beste
krachten gegeven aan het Museum. Hy
heeft het meegemaakt, dat in de oorlog
kasteel Doorwerth by Arnhem waar
HAAGS DIRECTEUR VOOR LEIDS MUSEUM
(Van een onzer redacteuren)
„Komt a maar meteen.
Als gevolg van deze dringende
uitnodiging tot onmiddellijke actie
aan de andere kant van de telefoon
lijn waren wij gistermiddag spoedig
op weg naar het Pesthuislaantje.
Via het rustieke houten bruggetje
en na een flinke wandeling door de
eeuwenoude hallen van het .sfeer
volle Pesthuis kwamen wij eindelijk
achterin dit kolossale gebouw in de
Regentenkamerwaar wij kennis
maakten met de man, die vanaf 26
augustus a.s. het commando zal
voeren over een legertje van onge
veer 25 man personeel in het Leger
en Wapenmuseum Generaal Hoe-
Ier".
Al spoedig waren wy met de heer A.
C. Paardekoper in een zeer levendig ge
sprek gewikkeld, waarby uiteraard zyn
levensloop als uitgangspunt gold. Maar
het was niet altyd gemakkelijk deze
draad vast te houden, zeker niet, toen
wy in de z.g. „Indische tyd" van de
heer Paardekoper terecht waren geko
men. Na in zyn geboorteplaats Den
Haag het gymnasium te hebben door
lopen was de 21-jarige A. C. Paarde
koper in 1928 n.l. als stafgeëmployeerde
by de Besoeki Tabak Maatschappy N.V.
naar het voormalige Nederlands-Indië
vertrokken. De jaren ebden daar rustig
voort tot die verschrikking uitbrak,
welke de geschiedenis is ingegaan als
Wereldoorlog no. 2. De Besoeki-employé
Paardekoper nam dienst in Nederland
was hy wegens zijn ogen afgekeurd
als landstormsoldaat. Als zodanig werd
hy krygsgevangene. Over de jaren, die
daarop volgden in de Jappenkampen in
Siam, kan men wellicht beter zwijgen.
De heer Paardekoper heeft persoonlyk
kunnen getuigen van de echtheid van
een film als „The river Kwai", waarin
de ellende van het werk aan de „Doden-
spoorweg" in al zyn verschrikkelyke
realiteit prachtig werd gereconstrueerd.
nog een groot gedeelte van de verzame
ling was ondergebracht aan stukken
werd geschoten. „Welk een knap verza
melaar is de generaal, want als men
thans de collectie ziet, is deze ondanks
(Foto L.D./Holvast)
dat vérlies in de oorlogsjaren veel gro
ter. En vergeet niet de enorme bedragen
welke we thans voor stukken moeten be
talen!", zo werd ons voorgehouden.
