Oppositie liep de zaal uit tijdens
bewogen jaarvergadering van AVRO
Aftreden jhr. Th. Röell geëist
Grote belangstelling voor de
begrafenis van mr. W. F. Scliokking
Uit 1805 daterende molen aan de
Warmonder Leede gerestaureerd
door Rijnlandse Molenstiehting
Burgemeester Sassenheim werd
zaterdag ten grave gedragen
MAANDAG 11 JULI 1960
Actiecomité vrienden van AVROopgericht
Zeer felle kritiek
(Van onze Groningse
correspondent)
Te Assen is zaterdagmiddag in
de schouwburgzaal van Bellevue
de in brede kring met spanning te
gemoet geziene algemene vergade
ring gehouden van de AVRO. Is
de belangstelling voor de jaarlijkse
vergadering dezer omroepvereni
ging doorgaans maar zeer beperkt.
Thans vulden rond 200 personen
de zaal. Dit was, zonder twijfel
het gevolg van de tevoren gepu
Jhr. Th. RÖELL
storm van kritiek
bliceerde aankondiging, dat in
deze vergadering drie sprekers
namens het onlangs opgerichte
AVRO-actiecomité het woord
zouden voeren om bezwaren tegen
het huidige bestuursbeleid kenbaar
te maken.
Het belangrijkste punt van de gebrui
kelijke agenda kwam dan ook na de
pauze bij de rondvraag. Nadat de voor
zitter Jhr. Th. Röell een uitvoerige ope
ningsrede had uitgesproken, de direc
teur van het omroepbedrijf de heer D.
Repko zijn jaarverslag had uitgebracht
en diverse huishoudelijke agendapunten
onder de hamer waren doorgegaan, kre
gen drie voormannen van het AVRO-
actiecomité gelegenheid het woord te
voeren.
Geen enthousiasme
Als eerste spreker trad naar voren de
heer A. A. C. Bakker uit Groningen, die
dankbaar was door het AVRO-bestuur
in de gelegenheid te worden gesteld ter
kennis van dit bestuur te brengen wat
er onder vele duizenden AVRO-leden
leeft. Spreker zei tot zijn spijt de tolk
te moeten zyn van deze vele duizenden,
die met grote bezorgdheid de gang van
zaken in de AVRO aanzien. Velen ken
nen de oude AVRO met het grote
enthousiasme der leden voor hun
„AVRO". Spreker memoreerde onder
meer de vermaarde massale Houtrust-
actie in Den Haag destijds in verband
met het zend tij denbesluit. Bestaat dat
zelfde enthousiasme thans nog? Spreker
meende dit sterk te moeten betwijfelen.
Er is geen enthousiasme meer. De AVRO
is sterk gedevalueerd en is niet meer de
fiere onafhankelijke omroep van voor
heen, doch een der zuilen van het om
roepbestel. Toch wensen de AVRO-le-
den een algemene nationale en vrije om
roep in de ware zin van het woord. De
heer Bakker releveerde het rapport door
trie hoogleraren over de AVRO uitge
bracht. „Het rapport handhaafde de be-
staansorganisatie" heeft de voorzitter
gezegd. „Maar waarom is dat dan nooit
gepubliceerd", vroeg de heer Bakker. In
het vervolg van zijn rede stelde de heer
Bakker, dat de leden actief wensen deel
te nemen aan de hoognodige reorgani
satie. Het actiecomité zo zei spreker be
staat niet uit rebellen. Zij wensen dat
geenszins te zijn en wensen ook niet de
vuile was in ieders gezicht op te han
gen. Maar wel wensen wy met het
AVRO-bestuur rond een tafel te gaan
zitten om het belang van onze AVRO te
dienen. Om te komen tot de werkelijke
vrije omroep, zonder schotjesgeest. Wy
wensen geen partij van de afbraak te
zyn, doch willen de AVRO weer een
hechte basis geven. Met klem vroeg spre
ker of het AVRO-bestuur hiertoe bereid
is. De gezamenlijk verkregen resultaten
zouden dan op een aan het eind van dit
jaar te houden bijzondere algemene ver
gadering besproken kunnen worden. By
weigering van deze uitgestoken hand
zou de verantwoording der gevolgen niet
zijn af te schuiven op het actie-comité,
zo zei de heer Bakker, die tenslotte be
toogde, dat de AVRO een patiënt is, die
echter nog te genezen is.
Felle kritiek
De tweede spreker, de heer B. Groen
uit Amsterdam bekritiseerde in een uit
voerig betoog vervolgens op felle wijze
de leiding van het algemeen bestuur,
daarbij enkele persoonlijke aanvallen
richtend op de voorzitter en op de ma
nier waarop de benoeming van de heer
Röell is geschied. Hij hekelde de toon
van het jaarverslag en de mening, die
men daarin heeft over het aantal leden,
de samenstelling van de AVRO-bode,
terwijl hij voorts diverse interne aange
legenheden aan felle kritiek onderwierp,
waarin hij ook de persoon van de voor
zitter betrok. Tenslotte liet deze spreker
afkeurende woorden horen ten aanzien
van de verkiezing van gewestelijke be
stuursleden.
De meest ultimatieve eis kwam echter
van de derde spreker mr. T. Q. Dekker
uit Leiden. Deze vroeg zich af of het be
stuur zich wel bewust is van het kritieke
stadium, waarin de AVRO zich thans
bevindt. „Het actiecomité weet namens
wie ik spreek. Namens wie spreekt
eigenlijk het algemeen bestuur?" zo
vroeg spreker. Een opinieonderzoek zou
volgens mr. Dekker de heer Röell laten
vallen als een baksteen. De huidige
AVRO-leiding is voor duizenden leden
een doorn in het oog. „Het kritisch ge
vaar, dat de AVRO thans bedreigt kan
hier in Assen worden afgewend", aldus
spreker.
De crisis is uitgebroken door het fa
len van de topleiding. Daarom verlangde
spreker het onmiddellijk aftreden van
de heer Röell als voorzitter en diens ver
vanging door een op voordracht van het
actiecomité door het bestuur te benoe
men capabele figuur. Spreker stelde
voorts, dat over dit punt eerst een be
slissing moet vallen, alvorens nadere re
organisatie-voorstellen voorgeleid kun
nen worden. Op de gewestelijke be
stuursleden deed spreker een beroep op
hun verantwoordelijkheid om de AVRO
te redden, welke thans ten grave wordt
gedragen door de onbekwaamheid van
een man, die niet in staat is de AVRO-
banier te dragen, laat staan hoog te
houden.
De zaal uit
Nadat de voorzitter, Jhr. Röell, de
uitermate rumoerige vergadering had
medegedeeld, dat de diverse gedane
voorstellen thans niet in behandeling
genomen zouden worden, verlieten en
kele actiecomité-leden met tientallen
aanhangers de zaal.
De algemeen secretaris mr. H. A. Was-
senbergh hield hierna een pleidooi voor
het bestuursbeleid. Hij noemde de eisen
van het actiecomité deels onmogelijk
deels onzinnig. Hij laakte de handelwijze
van het comité van actie, dat nimmer
contact heeft gezocht met het algemeen
of dagelijks bestuur om wensen of be
zwaren te bespreken. Spreker zei niet
van plan te zijn aan het actiecomité, zo
als zich dat nu voordoet, enige voet te
geven. Er is gesproken van een toege
reikte hand, doch spreker noemt dit een
„gebalde vuist".
Positieve geluiden
Vervolgens traden enkele sprekers
naar voren, die naast felle kritiek ook
positieve geluiden lieten horen. De heer
Menzo Riedstra uit Groningen speet het
in vergadering bijeen te zijn met men
sen, die nimmer AVRO-lid hadden moe
ten worden. De heer Keizer, burgemees
ter van Brummen keurde het optreden
van het actiecomité af en pleitte voor
het bewaren van de onafhankelijkheid
en het peil van de AVRO te verhogen.
HiJ stelde voor een commissie ad-hoc te
benoemen, die met constructieve voor
stellen kan komen ter beoordeling door
het algemeen bestuur. Voorzitter Röell
zei, dat het algemeen bestuur dit voor
stel gaarne in nadere overweging zal
nemen. Tenslotte sprak nog het geweste
lijk bestuurslid voor Drente, de heer R.
Zegering-Hadders, die erop wees dat de
oude gezellige „AVRO-binding" der le
den met het bestuur nooit meer terug
kan komen. Hoe zou men dat met
400.000 leden willen. Ook de oude toe
standen in het radiobestel kunnen niet
terugkeren door de sterke binding met
diverse zuilen in bepaalde omroepen.
„Het vechten hiertegen is vechten voor
een bij voorbaat verloren zaak", aldus
spreker. Het ideaal van een vrye na
tionale omroep mag blijven bestaan, zei
de heer Zegering-Hadders, maar daar
bij zal het moeten blijven. In het slot
van zyn toespraak belichtte spreker nog
eens de botsing, die heeft plaats gevon
den tussen bestuur en AVRO-leden, die
bezorgd zijn voor het welzijn van onze
AVRO in verband waarmede hij opmerk
te, dat hij als gewestelijk bestuurder al
tijd bereid zou zijn om als bemiddelaar
op te treden, om gezamenlijk te komen
tot een oplossing, die voor allen bevre
digende resultaten kan opleveren. Na
een kort woord van dank sloot de voor
zitter hierna deze bewogen AVRO-ver-
gadering.
Vrienden van AVRO
Na afloop kwamen de actiecomité-le
den nog in „De Hertekamp" bijeen.
Daar werd bekend gemaakt, dat het in
het voornemen ligt een „Actiecomité
vrienden van de AVRO" op te richten.
„Wij zullen alle ontevreden AVRO-le
den adviseren lid te blijven, omdat wy
systematisch meer invloed in het AVRO-
bestuur zullen krijgen, zei de heer Groen.
Dat betekent volgens de heer Bakker,
dat het comité kandidaten zal stellen
voor de vrijgekomen plaatsen van de ge
westelijke besturen. De heer Dekker zei
tenslotte, dat het aftreden van de heer
Röell was geëist, omdat de woordvoer
ders van het comité de spreekbuis wa
ren van de zeven achtduizend AVRO-
leden, die adhesie betuigden aan het
streven van het comité. Naar aanleiding
van de in de AVRO gedane positieve
voorstellen van de heer Keizer en de
heer Zegering-Hadders besloot het co
mité zich hierover nog nader te bera
den.
In de stilte van de eeuwenoude Wes>
terkerk hebben zaterdagochtend talrijke
vooraanstaande figuren uit stad en
land voorgoed afscheid genomen van
een hunner, de maandag jl. overleden
staatsraad mr. W. F. Schokking. Tot de
aanwezigen, die in het kerkgebouw rond
de met slechts enkele bloemstukken be
dekte baar hadden plaats genomen be
hoorden de ministers Zylstra, Beerman
en De Pous, de staatssecretarissen Cal-
meijer. De Jong en Scholten, de vice-
president prof. dr. L. J. M. Beel en alle
leden van de Raad van State, enkele
CHU-Kamerleden, de wrnd-burgemees-
ter van de hoofdstad mr. A. de Roos en
de wethouders R. van den Bergh en A.
in 'tVeld, voorts autoriteiten van leger
en Marine en van de rechterlijke macht,
de voorzitter van de Generale Synode
der Ned. Herv. Kerk dr. A. Koolhaas en
representanten van het Concertgebouw
orkest, van het Rampenfonds, van het
P.I.T. en van vele andere organisaties.
Een broer van de overledene, de heer
J. J. Schokking, sprak enkele sobere
woorden ten afscheid en noemde mr.
Schokking „een godvruchtig en diepbe
wogen mens, die begaan was met het lot
van zyn naaste".
De voorzitter van het College van
Kerkvoogden der Ned. Herv. Gemeente,
de heer J. Kraayenhof, sprak woorden
Sieraad voor het polderlandschap
(Van een onzer redacteuren)
In de Zwanburgerpolder staat een molen. Een fraai oud monument
daterend uit 1805. Dat is toch niet zo bijzonder? Er staan nog zo'n
dertig andere molens in het merengebied rondom de Kaag.
Dat is het nu juist. Al deze molens zijn in de loop van de tijd ver
vangen door elektrische gemalen. Dat is economischer. Door deze
zuinigheidsoverwegingen zijn de molens buiten gebruik gesteld. Zij
raken meer en meer in verval. De Rijnlandse Molenstichting, opge
richt in mei 1959, heeft zich het lot van deze oer-Hollandse wind
molens aangetrokken. Zaterdag is de restauratie van de eerste molen
gelegen aan de Warmonder Leede een feit geworden. De wieken
snorden er weer lustig op los onder het wakende maar bovenal
voorzichtige oog van het stichtingsbestuur en de hoge heren van
de Zwanburgerpolder.
la tbonc verhelpen door de aanschaf van elek-
DcIIUUU IS HlctllS trische gemalen. Dit betekende natuur
lijk het einde voor de oude. getrouwe
1 i windmolens
gewaarborgd
In een klein roeibootje werden wij
door een rasechte veerman waar
vindt je die tegenwoordig nog over
gezet naar het stukje grond, waar ruim
155 jaar geleden deze molen werd ge
bouwd. Hier ontmoetten wij de restau
rateur, een van de weinige Hollandse
molenbouwers, de heer H. S. P. Vrij
burg uit Oud-Ade.
„Ja het vak zit bij ons in de fami
lie", zo vertelde hij. „Dit beroep is
overgegaan van vader op zoon. Jam
mer, dat er tegenwoordig zoveel mo
lens verdwijnen of stopgezet worden.
Echte grote „karweien" krijgen we
op die manier niet meer. Helaas moe
ten we ons hoofdzakelijk beperken tot
het onderhoud van de molens in deze
streek".
Maar een aantal mensen uit de om
geving van Leiden stak de koppen by
elkaar en in 1959 werd de Rynlandse
Molenstichting opgericht. Zij heeft zich
tot taak gesteld bulten gebruik zijnde
poldermolens in het plassengebied
rondom Leiden te kopen en met be
hulp van overheidssubsidies en bijdra
gen van particulieren zo nodig te res
taureren en maalvaardig te houden.
In het bestuur hebben zitting verte
genwoordigers van een vijftal gemeen
ten. te weten: Leiden, Leiderdorp, Al
kemade, Warmond en Woubrugge, van
het Hoogheemraadschap Rijnland en
van verenigingen op het gebied van
watersport, ijssport, vreemdelingenver
keer, monumentenzorg e.a.
Thans is de eerste molen aangekocht
en gerestaureerd. Vandaar dat wij de
tocht naar de Warmonder Lee aan
vaardden om de wieken weer te zien
snorren.
Na op de terugtocht bange ogenblik
ken in het kleine roeibootje te hebben
doorgemaakt, keken wij nog even om.
Wat zal het een fraai gezicht zijn deze
molen tijdens de Kaagweek badend in
het licht van talloze schijnwerpers te
midden van het prachtige polderland
schap. Dan komt men tot de conclusie,
dat de Hollandse molen het alleszins
waard is ook in de toekomst te blijven
draaien.
Verder werd ons het een en ander
verteld van de restauratiewerkzaamhe
den aan deze fraaie molen. De ge
scheurde as van deze stenen boven
kruier", zoals de molen in vaktermen
wordt genoemd, moest door een nieuwe
worden vervangen met een totaal ge
wicht van 5000 kg. De kosten van deze
ruim acht weken durende herstelwerk
zaamheden bedragen ongeveer f. 8000.
Binnenkort zal ook het scheprad weer
in werking worden gesteld en dan is
de molen weer in staat de Zwanbur
gerpolder droog te malen. En wat nog
veel belangrijker is: het behoud van
dit monument in het Zuidhollandse
landschap is voor lange tijd gewaar
borgd.
Taak en streven
Over de doelstellingen van de jonge
Rijnlandse Molenstichting vertelde de
heer A. Bicker Caarten, hoofdambte
naar bij de Rijksdienst voor Monumen
tenzorg in Den Haag, molen-expert by
uitstek. Hij ging eerst in gedachten
terug naar de oorlogsjaren. In die tijd
waren de windmolens zeer rendabel,
immers elektrische Installaties waren
veel te kostbaar en bovendien nauwe
lijks te verkrijgen. Na de oorlog lagen
de kaarten echter anders. Men ging
er toe over de moeilijkheden, welke
aan windbemaling waren verbonden, te
van waardering voor de arbeid van wij
len mr. Schokking, die een onuitwisbare
indruk heeft nagelaten.
De daarna gehouden rouwdienst werd
geleid door de hoofdlegerpredikant ds.
A. T. W. de Kluis.
Nadat de aanwezigen hadden gezon
gen „Wat de toekomst brengen moge.
ons geleidt des Heeren hand", werd de
baar, die o.m. gedekt was met een krans
van Prins Bernhard, uitgedragen.
Daarna begaf de stoet zich naar de
begraafplaats „Zorgvlied". Voor het
Concertgebouw. Namens de Ned. Or
keststichting en namens de Ver. „Con
certgebouw-vrienden" werden bloem
stukken aan de baar gehecht.
Ook op de begraafplaats „Zorgvlied"
was de belangstelling bijzonder groot.
Enkele honderden volgden de baar
(waarop o.m. de kransen van Prins
Bernhard. de regering en de gemeente
Amsterdam lagen) naar de groeve.
Achter de familieleden liepen de auto
riteiten, o.w. bijna alle leden van de
Raad van State, ministers, staatssecre
tarissen en de loco-burgemeester van
de hoofdstad.
De hoofdvlootpredikant ds. J. H. Sil-
levis Smitt sprak, nadat de kist gedaald
was in de met talrijke bloemstukken
en kransen omringde groeve, de begra-
feninsformule uit gevolgd door de ge
loofsbelijdenis. Tot slot werd gezamen
lijk het „Onze Vader" gebeden.
De weduwe dankte voor de steun en
het medeleven die de familie heeft on
dervonden bij het overlijden van haar
echtgenoot.
Indonesische commissie
voor de pers
President Soekarno heeft een commis
sie ingesteld „tot vernieuwing en rege
ling" van de Indonesische pers.
Voorzitter is kolonel Basoeki Rachmat,
vooraanstaand officier van de generale
staf. Leden zijn de minister van Buiten
landse Zaken, dr. Soebandrio en procu
reur-generaal Goenawan.
Zwaaiend met een AVRO-vlag
verlieten de opposanten zaterdag
middag de rumoerige jaarvergade
ring te Assen.
Vulkaanuitbarsting
in Grote Oceaan
Alle 268 bewoners van Le Lo-
pevi, een eilandje van de Nieuwe
Hebriden (Grote Oceaan) hebben
zich in de loop van de nacht in
veiligheid kunnen stellen, nadat
gistermiddag een vulkaan die reeds
lang als uitgedoofd werd be
schouwd actief was geworden.
Drie kraters stoten lava en wol
ken as uit en het noordwestelijk
deel van het eiland is geheel ver
brand. Engelse en Franse piloten
hebben geconstateerd dat gloeien
de as tot 2.000 meter wordt opge
worpen.
Lopevi
eilandje op 15 km
Pau Uma, een
km afstand, is een nieu
we onderzeese vulkaan ontstaan.
Minister Soebandrio bracht onlangs
verslag aan president Soekarno uit over
„de functie van de pers in een atmosfeer
van geleide democratie". Het rapport zal
later worden ingediend bij het Ministerie
van Voorlichting, dat nieuwe wetsvoor
stellen over de pers zal opstellen.
A fscheid jhr. Sandberg van Boelens
Bijna driehonderd mensen hebben
zaterdagmiddag op de begraafplaats
„Westerveld" te Driehuis de laatste eer
bewezen aan wijlen de heer jhr. mr. R.
Sandberg van Boelens. burgemeester
van de gemeente Sassenheim. Onder de
aanwezigen bevonden zich onder meer
de commissaris van de Koningin in de
provincie Zuid-Holland, mr. J. Klaasesz
en tal van collega's van de thans over
leden burgemeester. De nieuwe aula van
de begraafplaats kon alle belangstel
lenden nauwelijks bevatten.
Onder de aanwezigen merkten wij op
de burgemeesters van Katwijk, Rijns-
burg, Valkenburg en Oegstgeest. Ook de
oud-burgemeester van Velsen mr. M. M.
Kwint bracht de overledene de laatste
eer.
Toen de kist, bedekt met tal van
prachtige bloemstukken, zichtbaar werd,
speelde de organist het „Wenn ich ein-
mal soil scheiden". De kist werd ge
flankeerd door leden van de Rijkspolitie.
De commissaris van de Koningin in de
provincie Zuid-Holland, mr. Klaasesz
zei. dat burgemeester Sandberg van
Boelens in het harnas was gestorven.
„Immers hij heeft zijn hele leven oude
ridderidealen, willen richten en subli
meren naar de huidige tijd".
De spreker zei verder dat de overle
dene het ridderideaal in deze tijd zag als
een dienende taak voor de gemeenschap.
De commissaris beschreef hem als een
stijlvol en beminnelijk stryder voor zijn
omgeving.
De overledene hield van Sassenheim,
dat hij met toewijding heeft gediend.
Hij was trots op zijn gemeente. „Er is
reden voor grote dank en waardering
voor alles dat de burgemeester heeft ge
daan", zo besloot de heer Klaasesz.
De loco-burgemeester van Sassenheim
de heer A. Vogelaar, sprak namens de
gehele burgerij. „Een nobel mens is van
ons weggenomen. Hij was ons aller
vriend, twintig jaar lang. Maar Sassen
heim hield ook van zijn burgemeester.
Wy zullen een blijde nagedachtenis aan
hem bewaren".
De waarnemend president-commis
saris van het elektriciteitsbedrijf van
Sassenheim, waarvan de overledene
president-commissaris was, de heer J.
de Koning, dankte namens de N.V. voor
het vele werk. dat de heer Sandberg van
Boelens voor de N.V. heeft verricht.
De burgemeester van Katwijk, de heer
H. Duiker, was van mening, dat hy niet
alleen sprak namens de collega's van
gemeenten rond Sassenheim, maar na
mens alle burgemeesters in Zuid-Hol
land. De heer Duiker herinnerde aan
de schok van ontzetting, die het over
lijdensbericht teweeg bracht.
Spreker noemde de thans overledene
een burgemeester van allure, een voor
beeld in de rij der Nederlandse burge-
meesters, omdat, hij zijn ambt op zulk
een stylvolle wijze heeft vervuld. „Geve I
God U de kracht en sterkte om het
zware verlies te dragen", zo wendde de
heer Duiker zich tot de naaste familie
van de overledene.
Namens de familie Van Ittersum werd
ook nog gesproken. Een vriend. Jhr.
Graswinckel, sloot de rij van sprekers.
Het .Ave Verum" van W. A. Mozart
werd gespeeld, toen de kist werd weg
gedragen. Hoog in de duinen, vlak bij
een paar eikebomen heeft burgemeester
Sandberg van Boelens zyn laatste rust
plaats gevonden.
Rouw
Als teken van rouw hing zaterdag van
de officiële gebouwen en by vele parti
culieren de vlag halfstok. Deze dag werd
nl. Sassenheims burgemeester, wylen
jhr. mr. R. Sandberg van Boelens. ten
grave gedragen. Om kwart voor negen
begaven de beide wethouders Vogelaar
en Schrama, vergezeld door de gemeen
tesecretaris en de directeur van ge
meentewerken zich naar de ambtswo
ning om de overleden burgemeester op
de laatste tocht naar het raadhuis te
begeleiden. Voor het raadhuis stonden
de gemeenteraad en het gemeenteper-
soneel opgesteld. De wethouders namens
de raad en de gemeentesecretaris na
mens het personeel bevestigden een
krans aan de baar. Na deze eenvoudige,
doch aangry pende plechtigheid volgden
de raadsleden en het personeel, te
voet de baar naar de Gereformeerde
Kerk in de Julianalaan, waar de rouw
dienst gehouden werd. Om tien uur
leidde de Ned. herv. predikant ds. W. H.
Walvaart, de familie van de overledene
het kerkgebouw binnen. Het Chr. Man
nenkoor, waarvan de burgemeester ere
voorzitter was, opende de dienst met het
„Beati Mortui". De katafalk, welke voor
in de kerk was opgesteld, werd getooid
met kransen en een bloemstuk be
staande uit witte lelies met een rood
lint, waarop het kruis van de Johan-
niter Orde, waarvan de overledene recht-
ridder was, was aangebracht. Ds. Wal
vaart hield een gedachtenispredikatie
met als tekst Mattheus 25 vers 21: „Zyn
Heer zeide tot hem: welgedaan, gy
goede en getrouwe dienstknecht. Ga
heen tot het feest van uw Heer."
De rouwdienst werd behalve door vele
ingezetenen van Sassenheim bygewoond
door de burgemeesters van de omliggen
de gemeenten, deputaties van instellin
gen en verenigingen en kerkelijke auto
riteiten ter plaatse.
Omstreeks 11 uur werd de rouwstoet
geformeerd en onder gelui van de klok
ken van de Rooms Katholieke en Ned.
Hervormde Kerk reden de wagens via
de Julianalaan. Emmalaan, Wilhelmina-
laan en Hoofdstraat tot aan de gemeen
tegrens, op weg naar de begraafplaats
Westerveld te Velsen.
