Burgemeester van Sassenheim (61)
gisteravond plotseling overleden
POHLM ANN BOEKTE WINSTPUNT
TEGEN FRANKFORTER POLITIE
Herman van der Horst
won weerGouden heer'
Jhr. mr. R. Scindberg van Boelens
ivas een zeer beminnelijk mens en
geliefd bij de gehele bevolking
Dank zij Hollandse kaas wordt
Petra Schut wellicht filmster
Hij bleek inderdaad in staat
een schoenkast op te tillen
Uitgevers en boekverkopers
waren te Utrecht bijeen
WOENSDAG 6 JULI 1960
Op 61-jarige leeftijd is overleden de burgemeester van Sassenheim,
jhr. mr. R. Sandberg van Boelens. Hij werd gisteravond omstreeks
half elf levenloos aangetroffen in zijn auto, welke in de Kagerstraat
geparkeerd stond. De burgemeester had zich eerder op de avond naar
deze straat begeven voor een brandje, dat in een aan deze weg gelegen
pand woedde. Kort nadat hij weer in zijn wagen was gestapt, moet hij
zijn overleden. De verslagenheid in het bloembollendorp is groot, want
jhr. Sandberg van Boelens was een beminnelijk mens en zeer geliefd
bij de bevolking.
De overleden burgemeester laat een vrouw en vier kinderen achter.
De begrafenis is bepaald op zaterdagmiddag a.s. om twee uur te
Westerveld.
Vorig jaar gehuldigd
Op 5 november van het afgelopen jaar
werd jhr. Sandberg van Boelens in Sas
senheim hartelijk gehuldigd in verband
met het feit, dat hü een kwart eeuw in
overheidsdienst was. HU werd met
ingang van 15 februari 1941 tot burge
meester van de gemeente Sassenheim
benoemd. De loco-burgemeester, wethou
der Vogelaar, heeft aan de dag, waarop
de benoeming van de burgemeester be
kend werd, de beste herinneringen. HU
vroeg aan de man, die hem van deze
benoeming op de hoogte stelde: „wat is
het voor Iemand?". Het antwoord luidde:
„hij is van de goede kant en houdt bar
veel van de Koningin. HU is Ridder in
de Orde van Oranje-Nassau. Die onder
scheiding heeft hü indertüd persoonlük
uit handen van Prins Hendrik ontvan
gen".
Steeds neutraal
De nestor van de raad. de heer K. van
Breda, hield op de jubileumdag in 1951
een rede, waarin hij vooral veel waarde
ring toonde voor de wijze waarop de
jubilerende burgemeester de raadsver
gaderingen leidde. Het feit, dat de
burgemeester nooit heeft laten blijken
welke politieke richting hU is toegedaan
en zich steeds neutraal en bemiddelend
heeft getoond in de raad, getuigde van
een grote moed en tact. Jhr. Sandberg
van Boelens stond ook bekend om zUn
hoffeUjkheid. Zelf heeft de burgemeester
eens gezegd „Ik heb altijd getracht de
eenvoudige man terwille te zUn, hem op
zUn gemak te stellen om hem de gele
genheid te geven zUn wensen en verlan
gens naar voren te brengen. Dit acht ik
belangrijk voor het bestuur van een
gemeente.
In Groningen geboren
Jhr. Sandberg van Boelens werd op 1
januari 1899 te Groningen geboren. In
deze stad voltooide hU zijn gymnasiale
studie. HU studeerde rechten aan de
RUksuniversiteit te Utrecht en was ver
volgens van 1925 tot 1930 werkzaam ter
secretarie te Voorschoten. Daarna volgde
zijn benoeming tot secretaris van het
Ned. Roode Kruis te Den Haag. Tot 15
juni 1940 was Jhr. Sandberg van Boelens
chef van het Kabinet van de Commissa
ris van de Koningin in de Provincie
Zuid-Holland, waartoe hU in oktober
1934 benoemd was. Jhr. Sandberg is ook
ere-voorzitter van de Johanniter-Orde
geweest en lid van de Ridderschap
Overijsel. In 1931 was de heer Sandberg
secretaris-generaal van het Eerste Inter
nationale Congres voor Militaire Genees
kunde en Pharmacie. Noemen wy tot
slot nog twee functies, welke de over
leden burgemeester in Sassenheim be
kleedde, n.l. die van president-commis
saris van de N.V. Elektriciteitsbedrijf
H.L.S. en voorzitter van de V.V.V.
Laurianen hebben vandaag
veel last van de wind
VUf Laurianen zUn vanmorgen in Al
phen aan den Ryn niet van start ge
gaan. De overigen vertrokken vol goede
moed--in de richting van de hoofdstad.
In tegenstelling tot de dag van gisteren
hadden de wielryders geen last van
regen, maar er stond wel een storm
achtige wind. Op de Venneperweg in de
Haarlemmermeer waren velen genood
zaakt van hun fiets te stappen en en
kele kilometers te lopen.
Groot was het aantal deelnemers, dat
klaagde over stijve spieren. De eerste A-
rUders waren omstreeks 12 uur van
middag in Bentveld.
Hoge grondprijzen
in Engelse steden
(Van onze Londen.se correspondent)
In Engeland heerst op het ogenblik
bezorgdheid over de grondprijzen in de
grote steden, welke door speculaties tot
fantastische hoogten worden opgedre
ven. Gisteren ontstond een nieuwe
schok toen bekend werd dat een stukje
grond ter grootte van een vijfde van
een hectare in de marktplaats Luton in
Bedfordshire, een stad van 100.000 in
woners ten noordoosten van Londen,
voor de recordprijs van 2% miljoen gul
den van eigenaar verwisselde! Deze
prys is zestien maal zo hoog als de ver
kopers er voor betaalden. Het terrein
wordt thans gebruikt als parkeerplaats
voor 200 auto's. De bedoeling van de ko
per, een beleggingsmaatschappij, is om
er kantoren winkels en een torengarage
op te bouwen.
De kwestie van het grondprijzen-
schandaal is reeds in het Lagerhuis ter
sprake gebracht en de regering over
weegt maatregelen. In Birmingham zijn
de afgelopen jaren de grondprijzen ver
tienvoudigd.
Werk in Voorschoten gaat echter door
Hoeveel meisjes dromen er niet van om filmster te worden. Petra
Schut. 23 jaar. helblauwe ogenblond haar. stoffenontwerpster bij een
tapijtknoperij aan de Papelaan in Voorschoten, heeft er nooit van ge
droomd. Maar toch heeft zij een kansje om het te worden. En dat alle
maal door de lekkere kaashapjes, die zij tijdens het filmfestival in Berlijn
heeft uitgedeeld. En natuurlijk ook wel een beetje door haar charme,
maar ook nuchtere optreden.
Maar er kan nog heel wat
gebeuren voor 12 juli
(Van onze correspondent te Bonn)
In het Frankforter proces tegen de
38-jarige vertegenwoordiger Heinz Pohl-
mann, verdacht van moord op 29 okto
ber 1957 op de 24-jarige Rosemarie Ni-
tribitt, hebben èn de officier van Justi
tie èn de Frankforter politie nederlagen
Faja Lobbiin Berlijn bekroond
Dr. G. D. van Wengen leidde de Surinaamse
afvaardiging naar de tiende „Berlinale"
Wat algemeen verwacht werd
is gisteravond in Berlijn werkelijk
heid geworden, Herman van der
Horsts bijzonder knappe avond
vullende documentaire over Suri
name „Faja Lobbi" heeft op de
Berlinale een „Gouden beer" in de
wacht gesleept.
Deze hoogste onderscheiding ging wat
betreft de beste speelfilm naar „El laza-
rillo de Tormes" (De schelm van Sala-
nanca), een Spaanse produkt.
De jury van deze tiende Berlinale be
stond uit vier Duitsers en zeven buiten
landers en stond onder voorzitterschap
van de Amerikaan Harold Lloyd.
De „Zilveren beren" voor de beste ac
teur en actrice gingen naar de Ameri
kaan Frederic March (voor zijn rol in
„Inherit the wind") en de Frangaise Ju
liette Mayniel (voor haar rol in de Duit
se film „Kirmes").
Luc Godart, de regisseur van „A bout
de souffle" ontving de „Zilveren beer"
voor de regie. De kostelijke Franse speel
film „Les jeux de l'amour" kreeg een
speciale vermelding en een „Zilveren
beer". Ook de Zwitserse film „Nandara"
ontving een speciale vermelding".
In de loop van het festival, dat elf
dagen heeft geduurd, zyn 82 films uit 39
verschillende landen en van de Verenig
de Naties vertoond. Dertig films had
den een normale vertonlngsduur.
Onvergetelijk
Personen, die dit filmfestival om
welke reden dan ook hebben meege
maakt, zullen één dag zeker niet licht
vergeten: 1 juli. De dag, nadat „Faja
Lobbi" vertoond werd. Ofwel: de Neder
landse dag in dit Duitse filmfeest. Er
was heel wat werk van gemaakt. Daar
van kan ook een Oegstgeestenaar getui
gen, die dit allemaal van dichtbij heeft
meegemaakt, omdat hy als leider optrad
van de Surinaamse delegatie, welke weer
een onderdeel vormde van de totale
Nederlandse afvaardiging.
„Een onvergeteiyke dag" mUmert dr.
G. D. van Wengen, conservator aan het
Ryksmuseum voor Volkenkunde aan de
Steenstraat nog na.
„Tsjonge, wat een enthousiasme heers
te er toen in West-Berhjn".
En vol geestdrift vertelt hU erover.
Neen, hij had zoiets zeker niet verwacht.
Zomin als de Duitsers en overige buiten
landers het hadden zien aankomen. De
Nederlanders staan toch immers bekend
om hun koelheid, om het woord „styf-
heid" niet te gebruiken. Nu, daar was
vorige week in Berlyn bepaald niets van
te bespeuren.
Op stelten
„U kunt gerust in de krant zetten, dat
de Nederlanders met hun Surinaamse
rUksgenoten geheel West-Berlyn op stel
ten hebben gezet.
Op een goede manier althans. Het be
gon donderdagmiddag, een dag na aan
komst van de Nederlandse afvaardiging,
al met de vertoning van Herman van
der Horsts „Faja Lobi". Genodigden en
HERMAN VAN DER HORST
weer een beer
niet genodigden, allen waren bUzonder
enthousiast. Herhaaldelyk klaterde tU-
dens de voorstelling in het Palace am
Zoo op de Kurfiirstendamm het applaus
op. En na afloop van deze zeventig mi
nuten durende documentaire moest de
maker van dit indrukwekkende filmwerk
een ovatie in ontvangst nemen, die mi
nuten lang aanhield.
Doch dit betekende niets in vergely-
king met de geestdrift, die tydens de
Nederlandse dag geheel West-BerlUn in
haar ban hield. OngelooflUk.
Het kwam zelfs zover, dat de 600 ge
nodigden op de receptie in het geweldige
slot Brüningslinden, onder wie vele
diplomatieke vertegenwoordigers en de
burgemeester van West-Berlijn Willy
Brandt, als „echte" Surinamers klapten,
dansten, zongen en sprongen. De feest
vreugde bereikte haar hoogtepunt, toen
Herman van der Horst met zijn echtge
note, staande op een tafel, door de leden
van het Surinaamse orkest Guyana werd
toegezongen.
Zaterdag was er een t.v.-optreden van
de Nederlandse afvaardiging in de open
lucht op de Kurfiirstendamm. MogelUk
verschijnen deze opnamen ook nog wel
op de Nederlandse beeldschermen-
In de avonduren had een geïmprovi
seerde Suriname-avond in het artiesten
café van de enige Surinamer, die in
West-Berlyn woont.
En daarmee was de rol van de Neder
landers op dit byzonder geslaagde film
festival uitgespeeld. Maar nog niet uit
de gedachten. De Berlyners zullen er
voorlopig nog wel niet over uitgepraat
raken. En in Herman van der Horsts
prijzenkast prijkt een tweede „Gouden
beer" als tastbare herinnering.
moeten incasseren. Desondanks durven
waarnemers nog altUd geen peil te trek
ken op het vonnis dat volgende week
dinsdag zal worden geveild.
In de voormalige woning van Pohl-
mann diende de bekaagde de politie een
stevige nederlaag toe, voor de tweede
maall De politie had namelijk vorige
week verklaard, dat bU het doorzoeken
van Pohlmanns woning pas vier sterke
agenten voldoende waren om de inge
bouwde schoenkast in de keuken vUftig
mm opzU en omhoog te trekken. Volgens
de beklaagde was dit helemaal niet zo'n
kunststuk; hy had die kast voor 29 okto
ber 1957 niet minder dan 26 maal opge
tild en er iedere keer kleine stapeltjes
bankbiljetten ondergelegd. De ruimte
onder de schoenkast was zogezegd Pohl
manns brandkast. Hy heeft er volgens
eigen bewering 20.000 mark verstopt, af
komstig van verduisteringen en sparen,
aldus Pohlmann. Afkomstig van de roof
na de moord op Rosemarie, aldus de of
ficier van Justitie.
Thans heeft Pohlmann bewezen, dat
hij zeker een dikke stapel bankbiljetten
die de rechtbank apart voor deze bij
zondere proefneming van de Westduitse
Centrale Bank, de Bundesbank te
Frankfort, had geleend onder de
schoenkast kan schuivenDaaruit
kan men dus opmaken, dat hij wel de
gelijk voor de fatale 29ste oktober sta
peltjes bankbiljetten heeft opgespaard
en telkens opzü. d.w.z. onder de zo om
streden schoenkast, heeft gelegd. „Ik
wilde met dat geld een eigen zaak be-
ginnen," aldus Pohlmann.
Weer blunder van politie
De Frankforter politie slaat daarmee
in dit proces voor de tweede maal een
blunder. Zij immers heeft ook beweerd,
dat Rosemarie Nitribitt op 29 oktober
tussen drie en vyf uur is vermoord.
Waarom? Omdat een medisch deskun
dige heeft gezegd, dat de moord een uur
na Rosemaries laatste maaltyd moet zyn
gepleegd. En omstreeks half drie heeft
Rosemarie rijst gegeten, dat staat vast.
aldus de politie. En voorts omdat de
moord volgens de politie-commissaris
Radoi bU daglicht moet zUn gepleegd
„omdat de overgordijnen open waren."
Ook beweert Radoi dat het geld van
Rosemarie „natuurlUk in haar bed
moest zUn verstopt geweest dat doen
zulke lieden altyd." Tenslotte bleek, dat
hy geen moment gedacht heeft aan de
mogelijkheid dat een onbekende van de
sleutel van Nitribitts woning, waarvan
een exemplaar aan de sleutelketting in
haar auto hing, een afdruk kan hebben
gemaakt
Al deze beweringen en nalatigheden
van de politie worden sterk gekritiseerd.
Zij komen erop neer. dat van politie
zijde een ontstellend gebrek aan fanta
sie en combinatievermogen bU het on
derzoek naar de moord aan de dag is
gelegd. Men kende Pohlmanns connec
ties, men kende zijn verleden en men I
concludeerde snel en zonder veel fan-1
tasie: Pohlmann is de moordenaar.
Voor en tegen
Desondanks is de strUd tussen Pohl
mann en de beide verdedigers aan de
ene kant en de officier van Justitie aan
de andere züde nog lang niet ten einde.
Hoeveel keren allerlei verklaringen van j
getuigen a charge ook met succes zün
aangevallen een feit blüft nu eenmaal, I
dat Pohlmann geen redelyke alibi heeft
voor de bewuste 29-ste oktober en voor
de herkomst van het geld en hierover
zichzelf nogal eens tegenspreekt. En
zwaar spreekt tegen hem dat hy uiter
mate verdacht doet waar het de mid
dag van die 29-ste oktober aangaat.
Een van de Juryleden vroeg Pohlmann
bijvoorbeeld: „Wanneer heeft u die mid
dag een bad genomen?"
Pohlmann wijkt uit, tracht op vroege
re verklaringen terug te komen, spreekt
zich tegen. Hij was in het bad, of bij een
vriend, of in een auto
Jurylid: „U was dus op hetzelfde
ogenblik in de badkuip, in een bar, bU
een vriend, in de auto van die vriend
en thuis aan de telefoon
Pohlmann stottert en zegt: „Misschien
vergissen de getuigen, die dit alles ge
zegd hebben, zich."
De verdediger van Pohlmann: „Man,
waarom zeg je dan niet eenvoudig dat
je je vergist. Geef dat toch toe!" Maar
Pohlmann blyft rondstrompelen in de
reeksen verklaringen van hemzelf en van
getuigen en koir* in elk geval uit dit
voor hem zo belangrijke dilemma niet
zonder kleerscheuren tevoorschyn. Of
deze onopgeloste vraag, waaraan de of
ficier van Justitie byzonder veel waarde
hecht, voldoende is voor de eis die de
officier ongetwijfeld voor hem in petto
heeft: levenslang tuchthuis? Er is veel
voor en tegen de beklaagde: de weeg
schaal sloeg in dit geval ten gunste van
Pohlmann uit. Maar voor dinsdag 12
juli kan er nog zeer veel gebeuren!
Volkstelling gegevens ook in
Rijswijk gebruikt
(Van onze Haagse redactie)
Niet alleen in Doetinchem, ook in de
gemeente Rijswijk (Z.-H.) zyn de gege
vens omtrent de bevolking, verkregpn
door de volkstelling, door de gemeente
gebruikt.
Aan de hand van deze gegevens heeft
de gemeente clandistiene inwoners op
gespoord.
Dezer dagen kregen clandestiene in
woners van Rijswijk, dus zij die hun
vestiging in de gemeente niet aan de
afd. Bevolking hadden opgegeven, een
ten dele gedrukte, ten dele met een
adresseermachine bewerkte open kaart
in de bus, waarmee zy verzocht werden
inlichtingen over hun vestiging te geven.
Op deze kaart is tussen haakjes de
mededeling geplaatst, dat de aanwezig
heid van deze personen de gemeente
RUswijk door middel van de volkstel
lingsformulieren bekend is geworden.
In Utrecht is gisteren de 140ste algemene ledenvergadering gehouden van de
Vereniging ter Bevordering van de Belangen des Boekhandels.
De voorzitter van deze vereniging, de heer E. Lefèbre, maakte melding van de
voorspoedige voortgang van de bouw van „Het Boekhuis", de nieuwe zetel voor de
kantoren en bedrijven van de „Vereeniglng" aan de Jan Tooropstraat in Amster
dam-west, die op 27 oktober van dit jaar officieel in gebruik zal worden genomen.
TUdens de vergadering werd voor de
eerste maal een ontwerp voor een alge
hele herziening van het reglement, dat
het handelsverkeer tussen uitgeverU en
boekhandel regelt besproken. Daarin is
gestreefd naar een verruiming en een
aanpassing aan de eisen, die de tegen
woordige tUd aan de exploitatie
methoden van het boek stelt.
Onder de werkingssfeer van de vesti
gingsbeschikking boekverkopersbedrUf
1958 is door de vereeniging een erken
ning verleend als boekverkoper aan 471
aanvragers, die zich op zgn, historische
rechten konden beroepen. Het aantal
erkende boekhandels nam hiermee tot
1837 toe.
Nu als gevolg van de uitspraak van de
H.R. van 22 mrt. '60, waarbU de vestigings
beschikking ongrondwettig werd ver
klaard, de overheid de boekhandel geen
bescherming kan biedei door vestigings
eisen te stellen, moet dit bedrijf zelf
door zUn erkenningsregeling daar voor
zien in het ontwerp voor de herziening
van het reglement zijn daartoe die voor
waarden voor erkenning opgenomen, die
men voor een vakkundige en bona fide
uitoefening van de boekhandel essentieel
acht.
Omtrent een verantwoorde verdere
uitbreiding van het aantal verkooppun
ten is tussen de besturen van de Kon.
Ned. Uitgeversbond en de Ned. Boek
verkopersbond in principe overeenstem
ming bereikt.
De heer Otto Treumann, grafisch ont
werper te Amsterdam, ontving gister
middag uit handen van de heer Lefèbre
de premie uit het D. A. Thiemefonds
voor zUn verdiensten als ontwerper van
het Kerstnummer 1959 van drukkers
weekblad/auto-lijn een uitgave van de
Federatie der werkgeversorganisaties in
het boekdrukkersbedrijf en van de Ver-
I eniging van Nederlandse Chemigrafische
I Inrichtingen.
Petra is een van cie vier kaasmeisjes,
die de roem van de Hollandse kaas in
Berlyn moesten verspreiden. Eli Sil-
man, die nogal eens op talentenjacht
gaat en bekend schünt te zUn in het
Duitse wereldje van schmink, klater
goud, schijnwerpers en hard werken,
dat filmindustrie heet, proefde een
stukje kaas, zag Petra en dacht: ,,daar
zit wel een filmsterretje in". Petra
vond het allemaal erg gek en erg on
verwachts. ,,Ik heb er nooit aan ge
dacht, dat ik wel eens filmster zou
kunnen worden. Ik wacht maar rustig
af wat er van wordt", zegt Petra,
die er dus wel erg reëel tegenover
staat.
Kroesjtsjef genoot
van Oostenrijkse
berglandschap
(Van onze Weense correspandent)
Op zijn reis door de Oostenrijkse pro
vincie is Kroesjtsjef voor de eerste keer
een werkelyk rustige dag beschoren ge
weest. Na zyn bezoek aan Salzburg, waar
voornamelijk Duitse toeristen tegen hem
hebben geprotesteerd, heeft de Oosten
rijkse regering hem op 2030 meter hoogte
in de bergen naar de dubbele stuwdam
van Kaprun gebracht, waardoor twee
kunstmatige meren zün ontstaan. Deze
meren dienen tot het opwekken van
elektrische energie, die tachtig procent
van de benodigde hoeveelheid hier in
Oostenrijk door de druk van het water
voor haar rekening neemt.
Kroesjtsjef zelf vertoonde geen spoor
van vermoeidheid, maar zijn vrouw ver
klaarde dat zij zich heel vermoeid ge
voelde. Het speet haar, zoals zU zei, dat
zij daardoor niet genoeg van het land
schap kon genieten dat zy buitengewoon
mooi vindt. Op haar ongedwongen
manier gaf zU toe, dat zy twintig jaar
geleden nooit zou hebben gedroomd dat
zij zo'n prachtige reis zou kunnen
maken.
Kroesjtsjef was blijkbaar zeer sterk
onder de indruk van de stuwdammen,
die de Oostenrijkse ingenieurs hoog in
de bergen hebben aangelegd! En hy
verklaarde ook vol ontzag dat het een
grootse prestatie is, maar evenals in
andere gevallen nam hy ook hier de
gelegenheid waar om tevens over de
elektriciteitsproduktie in de Sovjet-Unie
te spreken. Met een produktie van 264
miljard kWu per jaar neemt zyn land,
zo zei hij, de eerste plaats in op de
gehele wereld, want het produceert nu
meer elektrische kracht dan Engeland,
Frankrijk en West-Duitsland tezamen.
In de gezonde berglucht en in het ge
zelschap van technische deskundigen
was hij in een opvallend goede stem
ming. Öp de vraag of hfy zijn vakantie
graag in Oostenrijk zou* willen door
brengen, antwoordde hy: .Heel graag,
maar wie zal dat betalen?" Hy ging zelfs
zover door te zeggen dat hy in het
algemeen heel graag vyf jaar in Oosten-
rUk zou willen leven doch dat de Sovjet-
russische regering nog tevredener zou
zyn wanneer zij hem „tien jaar kwijt
was". Ook nu weer maakte hy propa
ganda voor het communistische systeem
door te zeggen: „In de korte tijd die ik
nog te leven heb, zal ik nog willen mee
maken dat de communistische vlag over
de gehele wereld waait".
De Oostenrükse regering is in het
algemeen zeer tevreden over het verloop
van deze reis omdat zich voorlopig geen
incidenten hebben voorgedaan. Alleen
is zü bezorgd over de verklaring van
Kroesjtsjef dat hü de Oostenrükse neu
traliteit zal verdedigen wanneer deze
door anderen wordt aangetast. Er
bestaat namelyk het gevaar dat hij deze
neutraliteit op zijn eiven manier opvat
en niet volgens dc mening, die de
Oostenrijkse regering daar zelf over
heeft.
Zij ziet heus wel in, dat een actrice
heel veel moet presteren om iets in
de filmwereld te betekenen. Zy weet
wel, dat het leven van een actrice
beslist geen rozegeur en maneschijn
is en dat er hard aangepakt moet
worden.
Waarom juist Petra een kansje
maaktt Petra xoeet het zélf eigenlijk
niet hélemaal. „Omdat ik geen vamp
ben, zeiden ze. Omdat ik gewoon ben
„Want ik zie er toch echt niet uit
als een vamp hè", zegt Petra en kijkt
ons vragend aan. Zij lacht. Er komen
kleine pretglimpjes in haar ogen.
Petra vertelt, dat ze mannequin is
geweest, dat ze nooit eerder in Ber
lijn was geweest, dat ze op de Aca
demie voor Beeldende Kunsten in Den
Haag en op de Kunstnijverheidsschool
heeft gezeten, dat ze veel van lezen
en tekenen houdt en zo nu en dan naar
een goede film gaat kijken.
Franse films
Van welke films ze het meeste
houdt? ,,La Strada en Wir Wunderkin-
der in het bijzonder, Franse films in
het algemeen". De acteur, die ze het
liefste ziet ze zegt met opzet geen
..lievelingsacteur" is Jean Gabin.
Favoriete actrices zyn Danielle Dar-
rieux en Maria Schell.
„Voorlopig zit ik hier nog wél", zegt
Petra en wijst op de gezellige drukte
om haar heen en de wijde weilanden
met de gezapig grazende koeien bui
ten. „Die weilanden, dat vlakke land
en die regen nee daar houd ik
nu niet zo bepaald van". Petra gaat
weer aan het werk. Want voorlopig
moet ze in de eerste plaats ontwerpen
maken voor stoffen. Want de kans om
filmster te worden, daar kan je ten
slotte niet van leven. Dat weet Petra
veel te goed.
Ferhat Abbas tegen
koloniale houding
van Franse regering
O O
Ferhat Abbas, premier van de Alge
rijnse voorlopige regering heeft gister
avond in een radiorede tot het Algerijn
se volk verklaard dat de Fransen tydens
de besprekingen die vorige week te Me-
lun werden gehouden ter voorbereiding
van de komst van een Algerijnse dele
gatie naar Frankryk, geweigerd hadden
te onderhandelen en getracht hadden
voorwaarden te dicteren. De Franse
voorwaarden waren zo „eng, beperkend
en vernederend dat elke vrije onderhan
deling voor het ogenblik een illusie is".
„Zelfs bij onderhandelingen is de
Franse regering voornemens zich op een
kolonialistische manier te gedragen en
alle discussie op een basis van gelijk
heid te verwerpen".
De premier zei verder dat de Algery-
nen meer dan ooit waakzaam moeten
blyven, omdat de oorlog misschien nog
lang zou kunnen duren. De gewapende
strüd en de strijdmiddelen moeten daar
om nog versterkt worden, aangezien de
onafhankelykheid zich niet zelf aan
dient maar veroverd moet worden. Alle
energie moet worden gemobiliseerd en
allen moeten eensgezind zUn. aldus Fer
hat Abbas, die echter zei dat de Alge
rijnse regering naar onderhandelingen
zal blijven streven en nog steeds bereid
is een delegatie naar Frankrijk te zen
den.
